Zioła

Zioła na uchyłki jelita grubego

Nieodpowiednia dieta, która bazuje na produktach wysokoprzetworzonych oraz ubogich w błonnik pokarmowy, może być przyczyną uwypuklenia błony śluzowej i wpłynąć na obecność uchyłków. Wykazano także, iż duże znaczenie w tej przypadłości mają również predyspozycje genetyczne. Jakie zioła okażą się najlepszym wyborem w przypadku uchyłkowatości jelita grubego?

Reklama

Czym jest uchyłkowatość jelita grubego

Uchyłkowość definiowana jest jako stan kliniczny, w którym pojawiają się zagłębienia błony śluzowej w obrębie jelita grubego. Uchyłki dzielą się na wrodzone i nabyte. Są to cienkościenne woreczki o średnicy około 1 cm. Występują na zewnątrz głównej części jelita grubego i przeważnie pojawiają się w ilości od kilku do kilkudziesięciu. Przypadłość ta niejednokrotnie nie powoduje żadnych dolegliwości, dlatego wykrywana jest dopiero w trakcie badań profilaktycznych. Uchyłki nabyte uznawane są za chorobę cywilizacyjną, której podłożem jest zazwyczaj niewłaściwy styl życia.

Zapalenie uchyłków jelita grubego — leczenie ziołami

Leczenie zapalenia uchyłków jelita grubego jest możliwe. Jednak należy pamiętać, iż są one jedynie środkami wspomagającymi leczenie, których celem jest zmniejszenie intensywności objawów tego schorzenia oraz wsparcie prawidłowej pracy jelit i ogółem całego przewodu pokarmowego. Podczas konsultacji lekarskiej i wyboru odpowiedniego leczenia, warto zapytać o wsparcie kuracji ziołami, które wykazują pozytywny wpływ na leczenie zapalenia uchyłkowatości.

Reklama

Zioła na uchyłki jelita grubego

Osoby, które zmagają się z uchyłkami jelita grubego, mogą wspomóc się stosowaniem ziół, które mogą złagodzić ich nieprzyjemne objawy. Najczęściej stosowanymi są:

Kminek na uchyłki

Kolejnym zielem skutecznym w uchyłkach jelita grubego i innych problemach trawiennych jest kminek. Przyspiesza oraz wspomaga on procesy trawienne. Jego owoce zwiększają wydzielanie soków trawiennych oraz wspierają perystaltykę jelit, co wpływa na poprawę trawienia. Co więcej, sprzyjają one usuwaniu gazów, ograniczają procesy fermentacyjne w jelitach oraz poprawiają przemianę materii.

Picie melisy przy chorobie uchyłkowej jelita grubego

W przypadku dolegliwości bólowych w obrębie przewodu pokarmowego (również jelita grubego) zalecane jest przyjmowanie melisy. Cechuje się ona właściwościami uspokajającymi oraz rozluźniającymi. Przynosi ulgę w bólach jelit i żołądka, które powstają w efekcie niestrawności, a także na tle stresowym. Co więcej, melisa działa wspomagająco w kolkach jelitowych, wzdęciach i nadmiernym gromadzeniu się gazów w jelicie grubym. W bólach w rejonie jamy brzusznej i stanach skurczowych rekomendowane jest przyjmowanie naparu z jednej łyżeczki suszonych liści tego ziela trzy razy dziennie.

Koper włoski na uchyłki jelita grubego

W uchyłkowatości jelita grubego może przydać się również koper włoski, który działa wiatropędnie i rozkurczająco na ściany jelita grubego (mięśnie gładkie), co przyczynia się do złagodzenia stanów skurczowych w przewodzie pokarmowym. Spożywanie jednej filiżanki naparu z suszu kopru włoskiego dwa razy dziennie, przynosi ulgę w bólach wywołanych nagromadzeniem gazów oraz nadmiernym napięciem mięśni jelit i żołądka.

Siemię lniane na perystaltykę jelit

Siemię lniane wykazuje wiele prozdrowotnych właściwości. Oddziałuje pozytywnie na funkcjonowanie układu oddechowego, pokarmowego i sercowo-naczyniowego. Co więcej, wpiera pracę mózgu, poprawia kondycję włosów, skóry i paznokci. Śluz produkowany na skutek pęcznienia nasion lnu wykazuje silne właściwości łagodzące i powlekające błonę śluzową dwunastnicy, żołądka i przełyku. Co więcej, wytworzony śluz zapewnia ochronę przed niekorzystnym działaniem soków żołądkowych oraz inicjuje łagodne działanie ograniczające stan zapalny. Ponadto nasiona lnu w efekcie pochłaniania wody wspierają pasaż jelitowy. Wspomagają trawienie, przynoszą ulgę w zaparciach oraz ułatwiają wypróżnianie. W związku z powyższym przyjmowanie siemienia lnianego zalecane jest w stanach zapalnych przewodu pokarmowego i w obrębie jelita grubego (w jego uchyłkach), chorobie wrzodowej oraz zespole jelita drażliwego.

Reklama

Łupiny babki jajowatej

Przyjmowanie babki jajowatej pozytywnie wpływa na pracę jelit, przewód pokarmowy, oraz usuwanie uciążliwych zaparć, jak i również pomaga w przypadku wystąpienia uchyłków jelita grubego. Łupiny babki jajowatej spożywa się w postaci kleiku na czczo. Do jego przygotowania potrzebne są 2-3 łyżeczki ziół namoczonych przez 20 minut w letniej wodzie. W przypadku przyjmowania nasion, które wytwarzają śluz, konieczna jest podaż dużej ilości płynów.

Kora dębu a uchyłki jelita grubego

Kora dębu to ziele, które pozytywnie wpływa na funkcjonowanie układu pokarmowego. Jej działanie ukierunkowane jest przede wszystkim na łagodzenie powstałego stanu zapalnego. Co więcej, kora dębu wywiera hamujący wpływ na utrzymującą się biegunkę. Dzięki właściwościom przeciwzapalnym doskonale sprawdza się, w leczeniu uchyłków jelita grubego.

Kłącze tataraku

Główne działanie tatarak zawdzięcza swojej goryczce oraz automatycznemu, korzennemu charakterowi. Jest to wręcz idealna kompozycja dla wsparcia funkcjonowania układu trawiennego. Pobudza on wydzielanie soków trawiennych oraz stymuluje produkcję związków gojących błony śluzowe jelit i żołądka.

Liść mięty pieprzowej

Napar z mięty pieprzowej wspiera perystaltykę jelit, nasila działanie wiatropędne (ogranicza wzdęcia) i zwiększa wydzielanie soków trawiennych. Podczas wystąpienia dolegliwości trawiennych rekomenduje się picie filiżanki naparu 1-2 łyżeczek suszu liści mięty pieprzowej dwa razy dziennie.

Ziele tasznika w chorobie uchyłkowej jelita

Ziele tasznika pospolitego cechuje się działaniem rozkurczającym oraz przeciwzapalnym, dlatego niejednokrotnie stosowany jest wtedy, gry powstają uchyłki jelita grubego oraz w nerwicach żołądkowych. Co więcej, wykazuje ono działanie przeciwkrwotoczne. Rekomenduje się przyjmowanie naparu z tasznika w ilości 1-2 łyżeczek dwa razy dziennie.

Babka płesznik

Nasiona babki płesznik są wykorzystywane w przypadku pojawienia się zaparć u dzieci i niemowląt. Po spożyciu przedostają się one w formie niestrawionej do jelit, gdzie wydzielają śluz. Wspiera to perystaltykę jelit oraz usprawnia wypróżnianie. Co więcej, postały śluz, wykazuje działanie łagodzące i ochronne śluzówki jelit, co jest ważne dla osób, które cierpią na chorobę uchyłkową jelita grubego. Zaleca się pić całe nasion w ilości 1-2 łyżeczek, po wcześniejszym namoczeniu ich w wodzie.

Torbiel na wątrobie leczenie naturalne

Torbiel wątrobowa to przypadłość, o której wiele osób nawet nie zdaje sobie sprawy. Zmiana przez długi czas nie daje żadnych objawów i jest całkowicie niegroźna. Kiedy jednak zbyt mocno urośnie, mogą wystąpić silne bóle brzucha i inne dolegliwości. W przypadku torbieli warto zadbać o zdrowie wątroby, stosując w tym celu lecznicze zioła.

Reklama

Co to jest torbiel wątroby

Torbiel to wypełniona płynem zmiana występująca w miąższu wątroby. Widać ją bardzo wyraźnie na obrazie diagnostycznym, dlatego wykonanie USG jamy brzusznej pozwala ją od razu zidentyfikować. Torbiele mogą mieć różne kształty i rozmiary, czasami występuje w skupiskach. W przypadku pęknięcia torbieli może wystąpić poważne zagrożenie dla zdrowia pacjenta.

Rodzaje torbieli na wątrobie

Najczęściej spotykane są torbiele wrodzone, formujące się u człowieka już w życiu płodowym. Niejednokrotnie osoba nie ma świadomości istnienia zmiany, dopóki nie wykona badania USG jamy brzusznej. Torbiel na wątrobie bywa również nabyta, jako efekt obrażeń brzucha. Jest to wtedy tak zwana torbiel pourazowa. Zakażanie pasożytami powoduje, że powstaje torbiel bąblowcowa, częste są także torbiele nowotworowe.

Inne powszechnie występujące rodzaje torbieli to:

  • torbiele proste,
  • torbiele pasożytnicze,
  • wielotorbielowate zwyrodnienie wątroby,
  • ropień amebowy,
  • gruczolakorak torbielowaty.

Jak szybko rośnie torbiel na wątrobie

Leczenie torbieli okazuje się koniecznie kiedy zmiana wyrasta na tyle, że uciska otaczające je tkanki. Pacjenci odczuwają wtedy rozmaite objawy, takie jak uczucie zmęczenia, brak apetytu, dolegliwości układu pokarmowego albo nawracające biegunki. Odczuwanie bólu w jamie brzusznej albo w dolnej części klatki piersiowej, powinno być impulsem do poddania się badaniu tomografii komputerowej, które jest w stanie wykryć torbiel i ocenić jej wielkość.

Pęknięcie torbieli na wątrobie

Niewielkie torbiele są całkowicie niegroźne i nie dają objawów przez całe życie. Zdarza się niestety, że wypełnione jasnym płynem zmiany osiągają znaczne rozmiary i pękają, a ich treść wylewa się do wnętrza jamy otrzewnej. Dochodzi wtedy do poważnego zagrożenia życia.

Tempo rośnięcia zmiany jest indywidualne, zależy od rodzaju i przyczyny torbieli. Niektóre torbiele na wątrobie rozwijają się u kobiet przyjmujących antykoncepcję hormonalną. Problem dotyczy również mężczyzn stosujących androgeny anaboliczne.

Torbiel wątroby leczenie ziołami

Jeżeli rezonans magnetyczny wykryje na naszej wątrobie torbiele o dużej wielkości, warto podjąć decyzję o chirurgicznym wycięciu zmiany. Operacyjne usunięcie dużej torbieli eliminuje ryzyko powikłań, jakie mogłyby nastąpić na skutek jej pęknięcia. Gdy tomografia komputerowa znalazła jedynie niewielką zmianę, która nie wymaga zabiegu, warto zadbać o zdrowie wątroby, aby zahamować powiększanie się torbieli.

Reklama

Dieta na torbiele wątroby

Na dolegliwości wątrobowe polecana jest specjalna dieta, oparta na produktach lekkostrawnych, niezawierających tłuszczów i niezdrowych substancji. Należy unikać smażenia potraw, a posiłki powinny być jadane regularnie, ale w małych ilościach. Kluczowe jest odstawienie alkoholu i papierosów. W przypadku problemów wątrobowych warto też sięgnąć po leczenie ziołami.

Zioła na torbiele wątroby

W zdecydowanej większości przypadków zastosowanie ziół jest w stanie poprawić stan naszej wątroby. Dzięki temu ryzyko, że torbiel się rozrośnie, znacząco spada. Zdrowa wątroba jest znacznie mniej narażona na uszkodzenia, potrafi też skuteczniej eliminować toksyny z organizmu.

Niektóre zmiany wrodzone na wątrobie mają charakter łagodny i dzięki odpowiedniej profilaktyce nigdy nie osiągną wielkości kilkunastu centymetrów, co wiązałoby się ze stanem zagrożenia życia. Ich wielkość warto na bieżąco kontrolować, korzystając z badań diagnostycznych. O ile zmiany nie mają charakteru nowotworowego leczenie choroby ziołami może się okazać skutecznym rozwiązaniem.

Leczenie torbieli dziurawcem pospolitym

Dziurawiec pospolity to zioło, które zdecydowanie warto stosować w przypadku wykrycia torbieli na wątrobie. Jest ceniony za swoje działanie przeciwbakteryjne i regenerujące. Dziurawiec dostarcza organizmowi flawonoidy, bardzo przydatne jeżeli nasza wątroba produkuje zbyt mało żółci.

Fiołek trójbarwny na torbiele wątroby

Zaparzenie herbaty z suszonego fiołka trójbarwnego to doskonały sposób na to, żeby wspomóc swój metabolizm. Picie herbatki z fiołka ma także działanie moczopędne, co pozwala oczyścić organizm ze szkodliwych toksyn. Fiołek zapobiega powstawaniu stanu zapalnego i skutecznie regeneruje nadwerężone części wątroby.

Koper włoski a torbiel prosta wątroby

Koper włoski jest często niedocenianą rośliną, która posiada jednak wiele właściwości korzystnych dla zdrowia. Wyróżnia się działaniem przeciwgrzybicznym i antybakteryjnym. Blokuje wydzielanie enzymów szkodliwych dla wątroby. Osoby, u których badania obrazowe wykryły torbiel na wątrobie, powinny regularnie stosować koper włoski.

Brzoza biała na torbiel wątroby

Coraz więcej pacjentów odkrywa jak wiele dobrego, może przynieść picie naparu z liści brzozy. To skuteczny sposób na szybką regenerację wątroby i pozostałych tkanek, które mogły zostać uszkodzone w wyniku działania toksyn. Brzoza oczyszcza organizm z toksyn i reguluje przemianę materii.

Reklama

Czy torbiel na wątrobie może się wchłonąć

Jeżeli występują u ciebie takie objawy jak utrata łaknienia, ból w prawej części brzucha i uczucie ucisku pod prawym żebrem, warto wykonać diagnostykę wątroby. W badaniach obrazowych można zidentyfikować czy na wątrobie powstała torbiel.

Leczenie torbieli na wątrobie zależy od jej rozmiaru. Zmiany łagodne nie są groźne, zdarza się nawet, że niewielkie torbiele same się wchłaniają. W przypadku tych większych konieczna jest operacja chirurgiczna. Od momentu wykrycia zmiany należy regularnie badać wątrobę, warto też stosować zioła, które poprawią jej stan.

Zgaga po wszystkim co zjem

Zgaga najczęściej jest sporadycznym zjawiskiem i z reguły sama, w miarę szybko przechodzi. Jednak zdarza się, że zgaga męczy nas częściej niż innych. Co może być tego przyczyną i jak sobie z tym poradzić?

Reklama

Co to jest zgaga

Zgaga jest spowodowana podrażnieniem błony śluzowej, która pokrywa wewnętrzne ściany żołądka, przez soki żołądkowe. Zazwyczaj soki żołądkowe nie atakują błony śluzowej żołądka, jeśli jest ona w dobrym zdrowiu, ale zamiast tego mogą powodować problemy, właśnie w postaci m.in. zgagi, jeśli jest naruszona. Jeżeli zgaga występuje sporadycznie, nie martw się: czasami może się zdarzyć. Natomiast gdy zgaga jest częsta, nie należy jej bagatelizować. Przyczyna może być błaha (zła dieta) lub bardziej poważna i być objawem choroby.

Charakterystyczne objawy zgagi

Zgaga jeśli jest wynikiem niewłaściwej diety, często pojawia się po spożyciu niektórych produktów, czy dań. Typowe objawy zgagi to:

  • bolesne pieczenie w przełyku;
  • uczucie palenia w żołądku;
  • pieczenie za mostkiem (podobne objawy daje też zawał);
  • kaszel suchy;
  • przedostanie się treści żołądkowej do przełyku;
  • kwaśny posmak w ustach;
  • ból gardła, który jest następstwem podrażnienia błony śluzowej.

Często objawy występują w trakcie schylania się lub w pozycji leżącej.

Co powoduje zgagę — przyczyny zgagi

Przyczyny zgagi mogą być różne. Najczęściej występuje po zjedzeniu niektórych pokarmów, a także przybraniu złej pozycji podczas jedzenia. Istnieją również schorzenia, które mogą wywołać uczucie pieczenia. Przyczyną zgagi może być:

U osób z wrażliwym żołądkiem zgaga pojawia się również po spożyciu niektórych pokarmów.

Zgaga może być również wynikiem palenia papierosów. Zgaga także często występuje u kobiet ciężarnych, szczególnie w 3 trymestrze.

Ile trwa zgaga

Czas trwania zgagi jest sprawą indywidualną. Nie ma tu konkretnych ram czasowych. Może trwać kilka minut, a niekiedy kilka godzin, czy cały dzień. W zależności od zaawansowania choroby może być mniej lub bardziej dotkliwa.

Tak samo, jak czas trwania również częstotliwość występowania zgagi jest różna.

Dieta na zgagę

Jeśli zgaga występuje po jedzeniu, często wystarczy odstawić lub ograniczyć te pokarmy, aby zgaga odeszła w zapomnienie. Dlatego warto zaobserwować u siebie, po jakich pokarmach u nas się ona pojawia. Osoby ze skłonnością do zgagi powinny ograniczać produkty gazowane, słodkie soki, pikantne i kwaśne pokarmy. Nie należy jeść również obfitych posiłków — lepiej jeść częściej, a mniejsze porcje.

Reklama

Herbatki ziołowe na objawy zgagi

Ulgę przynosi też picie herbatek ziołowych. W aptece lub sklepie zielarskim możesz kupić gotowe mieszanki na zgagę, czy zioła na nadkwasotę żołądka, które zneutralizują kwas solny w żołądku i przyniosą ulgę. Możesz również przygotować własną mieszankę ziołową na zgagę.

Ziółka na zgagę — przepis

Należy przygotować:

  • 50 g kwiatów rumianku,
  • 50 g liści melisy,
  • 30 g korzeni arcydzięgla,
  • 50 g liści mięty,
  • 30 g owoców kminku,
  • 20 g owoców kopru włoskiego,
  • 10 g ziela piołunu.

Zioła dokładnie wymieszać. 1 łyżkę mieszanki zalać wrzątkiem. Zaparzać pod przykryciem przez 15 minut. Przecedzić. Pić gorący napar 3-4 razy na dobę, małymi łykami.

Jaka kawa przy refluksie

Kawa może również wywołać refluks. Dzieje się to za sprawą kofeiny, a także kwasowości kawy. Jaką więc kawę powinny pić osoby podatne na zgagę?

Zbyt duża ilość kofeiny może rozluźniać mięśnie dolnego zwieracza przełyku, a to ułatwia, przedostanie się treści żołądkowej do przełyku. Osoby z tendencją do zgagi powinny pić kawę bezkofeinową, lub o niskiej kwasowości. Dobrą metodą jest również picie kawy cold brew, czyli palona na zimno. Unikaj również kaw wysokoprzetworzonych, smakowych i kolorowych kaw rozpuszczalnych.

Warto również pić kawę niesłodzoną oraz bez mleka. Warto postawić na kawę o wysokiej jakości ziaren arabica.

Jakie produkty wywołują zgagę — czego należy unikać

Zgaga jest najczęściej wywołana nieprawidłową dietą. Niektóre pokarmy pobudzają wydzielanie kwasu żołądkowego, co podrażnia śluzówkę żołądka i sprawia, że treść pokarmowa i kwas solny przedostaje się do przełyku. Pojawia się wówczas zgaga, która powoduje pieczenie w przełyku.

Zgagę mogą wywołać:

  • napoje gazowane;
  • ostre przyprawy;
  • kwaśne pokarmy;
  • cebula, czosnek;
  • ciężkostrawny pokarm;
  • kawa;
  • alkohol.

Zgaga po alkoholu

Zgaga może również wystąpić po dużej ilości wypitego alkoholu. Jest to najczęściej spowodowane rozluźnieniem mięśni wokół żołądka, co powoduje łatwiejsze cofanie się treści pokarmowej i soku żołądkowego do przełyku. Również owocowe, smakowe alkohole powodują częstsze występowanie pieczenia w przełyku. Substancje chemiczne zawarte w alkoholu również są przyczyną zgagi. Podczas picia alkoholu również chętniej sięgamy po papierosy, co również wzmaga wystąpienie zgagi.

Czego nie wolno jeść przy zgadze

Przy zgadze powinniśmy unikać potraw ciężkostrawnych, szczególnie przed spaniem. Zawsze starajmy się zjeść 3 godziny przed położeniem się spać, aby pokarm się strawił. Podjadanie przed snem nie jest wskazane, a także korzystne dla naszego zdrowia.

Nasilać zgagę mogą również niektóre warzywa i owoce, zawierające dużo kwasów, takie jak pomidory, czy cytrusy.

Leczenie zgagi

Jeśli zgaga występuje po określonych pokarmach, należy je ograniczyć lub całkowicie odstawić. Pamiętaj, że nie należy lekceważyć zgagi. Możesz również wypróbować niektóre domowe sposoby na zgagę, które przyniosą Ci upragnioną ulgę. Ulgę w nieprzyjemnym pieczeniu przełyku przyniesie:

  • Spożywanie mniejszych porcji pokarmu,
  • zjedzenie łyżeczki musztardy,
  • żucie gumy (najlepiej niemiętowej — mięta może wzmagać zgagę),
  • wypicie wody z dodatkiem sody oczyszczonej,
  • wypicie szklanki mało tłustego mleka,
  • miód na refluks żołądka,
  • woda z cytryną na refluks.

Aby zapobiec powstawaniu zgagi, warto rzucić palenie, ograniczyć spożywanie napojów alkoholowych i napojów gazowanych. Kładąc się spać, postaraj się położyć na lewym boku. Wynika to z budowy anatomicznej — dolny zwieracz przełyku będzie poniżej poziomu soków żołądkowych, dlatego unikniesz zgagi. Stosuj dietę niskowęglowodanową.

Reklama

Leki na zgagę

Jeśli zgaga bardzo cię męczy, możesz kupić w aptece produkty bez recepty na zgagę. Zobojętniają one kwas żołądkowy, zmniejszają wydzielanie soku żołądkowego i zapobiegają powstawaniu zgagi. W skład tych leków wchodzą inhibitory pompy protonowej (omeprazol, lanzoprazol, pantoprazol). Leki te również pobudzają opróżnianie żołądka, co likwiduje czynnik wywołujący refluks.

Domowa przyprawa piernikowa

Piernik to pyszne ciasto, a ciasteczka piernikowe kojarzą się ze świętami. Oczywiście można wszystko kupić, jednak upieczony własnoręcznie piernik, czy piękne piernikowe świąteczne króliczki z pewnością ucieszą nas i gości. Aby piernik miał pyszny smak, musimy zaopatrzyć się w dobrą przyprawę piernikową. Z tym przepisem na domową mieszankę przypraw do pierników możesz upiec niesamowite świąteczne ciasteczka i ciasta, zrobić desery lub zrobić prezent DIY na Święta!

Reklama

Przyprawa korzenna a przyprawa do piernika

Przyprawa korzenna jest mieszanką przypraw, którą możemy dodawać do piernika, grzanego wina czy piwa tak zwanego grzańca. Natomiast przyprawa do piernika jest bardzo podobną, lecz nie taką samą mieszaniną przypraw i jak sama nazwa mówi, stosuje się ją do wypieków piernika. Wiem, że łatwiej jest kupić taką mieszankę, jednak tworząc ją samemu mamy również pewność, że jest wykonana z najlepszych składników, a to z kolei wpływa na smak. Podzielę się tu z Wami przepisem mojej babci, która była mistrzynią wypieków.

Domowa przyprawa do piernika — przepis

Przepis nie jest trudny, a domowa przyprawa piernikowa z pewnością wzbogaci smak naszych wypieków. Wszystkie potrzebne składniki łatwo można zdobyć w każdym sklepie spożywczym a większość z nich zapewne mamy już w naszej kuchni. Zatem zróbmy naszą domową przyprawę piernikową — do dzieła!

Jak zrobić domową przyprawę do piernika

Składniki w przyprawie do piernika: mielony cynamon, mielony imbir, mielone ziele angielskie, mielona gałka muszkatołowa, mielone goździki i opcjonalnie mielony kardamon i/lub mielona kolendra.

Domowa przyprawa piernikowa — niezbędne składniki:

  • 3 łyżki zmielonej kory cynamonu,
  • 2 łyżki mielonego imbiru lub suszonego imbiru,
  • 10 g mielonego ziela angielskiego,
  • 1,5 – 2 łyżeczki mielonych goździków,
  • ¾ łyżeczka mielonej gałki muszkatołowej,
  • 1-2 gwiazdki anyżu,
  • szczypta mielonego kardamonu i kolendry opcjonalnie dla większego smaku.

Korę cynamonu, kardamon, kolendrę, ziele angielskie, anyż, gałkę muszkatołową możemy zmielić w młynku do kawy lub rozkruszyć w moździerzu. Z pewnością otrzymamy większy zapach przyprawy, niż gotowa, mielona przyprawa. Goździki warto utłuc w moździerzu, ponieważ mogą zniszczyć młynek do kawy.

Jak zrobić mieszankę przypraw do piernika

Upewnij się, że masz pod ręką słoiki, zanim zaczniesz robić miksturę. Naprawdę nie powinien zbyt długo leżeć na wolnym powietrzu – przyprawy najlepiej zachowują swój smak, gdy są w zamkniętym pojemniku. Przepis wystarcza na jeden słoik, więc pamiętaj o zwiększeniu ilości produktów dla większej ilości.

Teraz wszystko, co musisz zrobić, to połączyć wszystkie swoje przyprawy w misce o średniej wielkości – nie wybieraj takiej, która jest za mała, bo będziesz mieć problem z prawidłowym połączeniem przypraw.

Następnie wsyp mieszankę do słoika. Upewnij się, że słoik jest całkowicie suchy, jeśli go właśnie umyłeś. W przeciwnym razie do przypraw dostanie się wilgoć, co może spowodować pleśń. Zrobioną przyprawę należy trzymać w szczelnie zamkniętym naczyniu.

Reklama

Przyprawa do piernika bez cukru

Przepis ten nie zawiera w składzie cukru, dlatego jest idealny dla osób z cukrzycą. Poza tym cynamon ma właściwości redukujące poziom cukru we krwi. Do wypiekania pierniczków, czy ciast możemy użyć zdrowych zamienników cukru, aby deser był zdrowszy.

Jak zlikwidować uczucie pełności

Wzdęcia w przewodzie pokarmowym to przykra dolegliwość, która często okazuje się źródłem dyskomfortu. Bulgotanie w brzuchu i uczucie ciężkości po zjedzonym posiłku to skutki nadmiaru gazów zalegających wewnątrz jelita grubego. Co jest przyczyną wzdęć i w jaki sposób można ich uniknąć?

Reklama

Co powoduje wzdęcia brzucha

Najczęstszą przyczyną wywołującą wzdęcia jest nagromadzenie się zbyt dużej ilości gazów w odcinkach przewodu pokarmowego. Wzdęcia pojawiają się najczęściej wkrótce po posiłku, chociaż w niektórych przypadkach możemy ich doświadczyć jeszcze przy stole.

Niektóre pokarmy sprzyjają występowaniu wzdęć i uczucia pełności. Dotyczy to przede wszystkim produktów takich jak rośliny strączkowe. Zbyt wczesne uczucie sytości to niejednokrotnie wynik złych nawyków żywieniowych, zbyt pospiesznego jedzenia, przez które występuje połykanie nadmiernej ilości powietrza.

Brzuch jak balon po każdym jedzeniu

Dla wielu osób wzdęcia oznaczają chwilowe zwiększenie obwodu brzucha, który wydaje się rosnąć jak balon. Czujemy bulgotanie, pojawiają się nadmierne gazy. Jeżeli do takich dolegliwości dochodzi przy każdym posiłku, robi się z tego poważny problem utrudniający codzienne życie.

Nie warto zwlekać i niepotrzebnie męczyć się z tą przypadłością. Sięgnięcie po sprawdzone sposoby na wzdęcia może przynieść ulgę i sprawić, że jedzenie przestanie się nam źle kojarzyć. W jaki sposób skutecznie zapobiegać wzdęciom i innym dolegliwościom przewodu pokarmowego?

Co jeść przy wzdęciach i zaparciach

Odpowiednio dobrana dieta to klucz do uniknięcia zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego. Zbyt wiele osób lekceważy to co je, pochłaniając małowartościowe produkty, które nie tylko nie zaspokajają zapotrzebowania odżywczego, ale i szkodzą naszemu organizmowi. Podobnie mało uwagi poświęca się temu, w jaki sposób powinniśmy jeść, jak przyrządzać posiłki i kiedy je spożywać. Przywiązywanie uwagi do diety pomoże skutecznie pozbyć się problemów jelitowych.

Rośliny strączkowe to najpopularniejsza przyczyna wzdęć. Dlaczego tak się dzieje? To bardzo ciężkostrawne jedzenie, które spowalnia naturalną przemianę materii. Zawarte w strączkach związki trawione są dopiero w jelicie grubym. W wyniku tego długotrwałego procesu następuje nadmierna produkcja gazów jelitowych. Uczucie pełności może brać się z jedzenia słodyczy. Substancje słodzące sprzyjają procesowi nadmiernej fermentacji bakterii jelitowych. Produktem ubocznym wynikającym z ich fermentacji są gazy zalegające w jamie brzusznej i wywołujące wzdęcia brzucha.

Wzdęcia w przewodzie pokarmowym

Nie wszyscy zdają sobie sprawę, że picie napojów gazowanych to czynnik wywołujący wzdęcia i uczucie pełności. Dwutlenek węgla zawarty w napojach przedostaje się do naszych wnętrzności i zwiększa objętość gazów w jelitach.

Paradoksem jest, że chociaż produkty bogate w błonnik są powszechnie zalecane jako sposób na zapewnienie sprawnego funkcjonowania układu pokarmowego, to czasami mogą doprowadzić do działań niepożądanych. U niektórych osób nadmiar błonnika prowadzi do wzdęć. Warto wtedy przemyśleć, w jaki sposób zmodyfikować dietę. Najbogatszym źródłem błonnika są warzywa i produkty pełnoziarniste.

Co na wzdęty brzuch i gazy jelitowe

W przypadku wzdęć warto stosować się do kilku wskazówek, które mogą pomóc w ich zwalczaniu. Staraj się jeść posiłki w niewielkich porcjach, ale często. Po bardzo obfitym posiłku układ pokarmowy ma bardzo dużo pracy związanej z trawieniem. To powoduje gromadzenie się nadmiaru gazów w jamie brzusznej. Niewielka porcja, do której wypijesz szklankę wody to znacznie lepsza alternatywa. Również to, w jaki sposób przyrządzasz potrawy, może odgrywać istotną rolę. Smażone jedzenie jest bardzo smaczne, ale niestety również tłuste i ciężkostrawne. Warto jeść więcej produktów przyrządzanych na parze albo w piekarniku, żeby wykluczyć przyczyny wzdęć.

Jak pozbyć się wzdętego brzucha

Wzdęty brzuch i uczucie pełności sprawiają dyskomfort i mogą prowadzić do niezręcznych sytuacji, zwłaszcza jeżeli co chwila musimy wypuścić gazy. Niekiedy może się okazać, że to tylko objaw znacznie poważniejszych dolegliwości zdrowotnych.

Reklama

Ból ze strony przewodu pokarmowego

Jeżeli odczuwasz przewlekłe wzdęcia, którym towarzyszą dodatkowe objawy jak zaparcia, nudności czy bóle brzucha, warto skierować się z tym do lekarza. Przeprowadzając USG jamy brzusznej, badanie kału na obecność krwi i pozostałą diagnostykę, specjalista będzie w stanie stwierdzić, jak poważne są twoje problemy.

Najczęściej występujące choroby objawiające się wzdęciami to na przykład zespół jelita drażliwego, refluks żołądkowy, niedobór laktazy, dolegliwości pęcherzyka żółciowego i trzustki. Szybkie zasięgnięcie porady lekarskiej i wykrycie problemu we wczesnej fazie, daje bardzo duże szanse na sprawne leczenie.

Domowe sposoby na gazy i wzdęcia brzucha

W przypadku problemów ze wzdęciami wysoką skutecznością wykazują się domowe sposoby zwalczające tę dolegliwość. Jedną z najprostszych metod jest aktywność fizyczna. Ruch działa rozkurczowo, wspomaga pasaż jelitowy i przyśpiesza trawienie. Spacer po jedzeniu to sprawdzone remedium na dręczące uczucie pełności.

Herbata na wzdęcia

Do najpopularniejszych domowych sposobów na dolegliwości trawienne niewątpliwie należy picie ziół w postaci naparów. Ich działanie jest niezwykle skuteczne, a przy tym bardzo łagodne dla organizmu i pozbawione skutków ubocznych.

Zioła na wzdęcia – rumianek

Ziołowe herbatki z rumianku to świetny sposób przeciwko wzdęciom. Rumianek wspomaga trawienie, ułatwia wypróżnianie, pomaga uwalniać gazy zalegające w jelicie cienkim. Warto rozpoczynać każdy dzień od wypicia szklanki naparu rumiankowego.

Napar z mięty pieprzowej

Innym ziołem, które przynosi ulgę gdy męczy nas wzdęcie, jest mięta pieprzowa. Napar z mięty zaparzany przez 5 do 8 minut, wspiera motorykę żołądka i pracę jelit. Pijąc herbatę ziołową, uwolnimy nadmiar gazów z jelit i odzyskamy poczucie lekkości.

Majeranek na wzdęcia i gazy jelitowe

Przyrządzając potrawy, szczególnie te zawierające ciężkostrawne składniki, jak strączki, warto dodawać do nich nieco majeranku lub kopru włoskiego. Te zioła zniwelują skutki trawienia strączków, przywracając spokój na żołądku i w jelitach. Unikaj ostrych przypraw, które są szkodliwe dla żołądka i utrudniają procesy trawienne, mogąc wywoływać refluks i chorobę wrzodową.

Przeciwdziałanie wzdęciom

Dolegliwości ze strony układu pokarmowego potrafią uprzykrzyć życie. Wzdęcia i uczucie pełności są szczególnie nieprzyjemnym zjawiskiem. Ich źródłem jest nadmiar gazów zalegających w jelitach. Istnieje wiele przyczyn, które prowadzą do powstawania wzdęć, najczęściej są to zjawiska prozaiczne, bywa jednak, że uczucie pełności jest tylko oznaką poważniejszych chorób przewodu pokarmowego. Najczęściej wzdęcia wywołane są nieodpowiednią dietą, zbyt szybkim i łapczywym jedzeniem, oraz niezdrowym trybem życia.

Reklama

Wzdęcia odczuwamy gdy jelita zbyt mocno wypełniają się powietrzem. Dlatego żucie gumy, czy palenie papierosów, które prowadzi do nadmiernego połykania powietrza to częsta przyczyna uczucia pełności. Również napoje gazowane i słodycze mogą wywoływać objawy niestrawności. Chcąc zapobiec wzdęciom, zmień dietę i sposób jedzenia, spożywaj produkty mleczne, pij herbaty ziołowe, które poprawią pracę całego układu pokarmowego, eliminując wzdęcia i zaparcia.

Skuteczne zioła na arytmię serca

Coraz więcej pacjentów zmagających się z chorobami układu krążenia decyduje się na włączenie do swojego leczenia terapii ziołami. Dzięki nim można pozbyć się arytmii, poprawić ukrwienie serca i wyeliminować nadciśnienie tętnicze. Jakie zioła są najbardziej skuteczne w leczeniu chorób serca? Jak obniżyć puls i wzmocnić siłę skurczu mięśnia sercowego?

Reklama

Leczenie arytmii serca ziołami

Liczne badania potwierdzają, że środki naturalne znajdują szerokie zastosowanie w leczeniu dolegliwości związanych z układem krążenia. Szczególne działanie wykazują niektóre zioła, takie jak głóg czy kora chinowca. Wobec takich schorzeń jak arytmia serca leczenie naturalne przynosi wymierne rezultaty i znacząco wspiera medycynę konwencjonalną.

Zioła lecznicze mają bardzo szerokie właściwości, dlatego istotne jest, żeby wybrać dla siebie te specyfiki, które najlepiej odpowiadają naszym potrzebom. Warto w tym celu skonsultować się z lekarzem i upewnić czy dane zioła na serce będą dobrze się łączyć z przyjmowanymi przez nas lekami.

Zioła na serce — skuteczne zioła na arytmię serca

Pacjenci cierpiący na choroby krążenia nieustannie zadają sobie pytanie jak długo można żyć z arytmią serca. Odpowiedź jest zawsze indywidualna i zależy od tego jak rozwinęło się schorzenie oraz w jaki sposób jest leczone. Zastosowanie ziół może znacznie zwiększyć szanse na długie życie z chorobą serca.

Rozmaite zioła, jeżeli są stosowane regularnie, mogą pomóc nam pozbyć się dolegliwości układu krążenia. Mieszanki ziół regulują pracę serca i zapobiegają występowaniu arytmii. Wiele z nich ma właściwości przeciwzapalne i zwiększa ukrwienie serca. Zioła pomagają zregenerować naczynia wieńcowe serca, dlatego zalecane są przy rozmaitych schorzeniach kardiologicznych.

Jak obniżyć puls ziołami

Większość osób, które cierpią na zaburzenia rytmu serca, zmaga się z tachykardią, czyli nadmiernym przyspieszeniem pulsu. O takim zjawisku można mówić jeżeli dochodzi do ponad 100 uderzeń serca na minutę. Zwykle tachykardia jest wynikiem wysiłku fizycznego lub nadmiernego stresu. Kiedy jednak pojawia się bez powodu to niechybny znak, że mamy do czynienia z dolegliwościami układu krążenia. Sięgnij wtedy po zioła, które obniżą puls.

Kora chinowca na kołatanie serca

Chinowiec lekarski to roślina pochodząca z Ameryki Południowej, od stuleci wykorzystywana w medycynie. Kora chinowca jest bogata w chinidynę, substancję zmniejszającą kurczliwość mięśnia sercowego. Bezpośrednim efektem stosowania chinowca jest obniżenie pulsu.

Dodatkowym działaniem, jakie generuje to zioło, jest rozszerzenie naczyń krwionośnych, co znacząco obniża ciśnienie krwi. Sproszkowaną korę chinowca zalej wrzątkiem i zaparzaj przez dziesięć minut. Po odcedzeniu napar jest gotowy do spożycia.

Ziele serdecznika na kołatanie serca

Serdecznik pospolity to świetny sposób na wzmocnienie serca. Picie zaparzonego serdecznika zmniejsza wahanie ciśnienia krwi i działa uspokajająco, przez co zaleca się go dla pacjentów z tachykardią. To zioło wzmacnia naczynia krwionośne i zwalcza ból w okolicach serca. Preparaty zawierające serdecznik polecane są osobom cierpiącym na nadmierny stres i nerwice.

Serdecznik obniża ciśnienie krwi

Stosowanie serdecznika sprzyja rozszerzaniu się naczyń krwionośnych i obniża ciśnienie. Dzięki temu chroni przed chorobą wieńcową, regenerując układ krążenia. Ziele serdecznika może być zażywane w formie naparów, tabletek i nalewek. Zioło dzięki swojemu działaniu moczopędnemu przyda się także pacjentom z chorobami nerek.

Reklama

Kwiatostan głogu na siłę skurczu serca

Głóg to bez wątpienia jedno z najlepszych dostępnych ziół na problemy krążenia. Owoce głogu wzmacniają siłę skurczów serca, zapobiegają arytmii i miażdżycy. Głóg wykazuje działanie uspokajające, poprawia objętość wyrzutową i akcję minutową serca.

Stosowanie tego zioła sprawia, że mięsień sercowy odzyskuje swoją sprawność, a ścianki naczyń krwionośnych się wzmacniają. Głóg jest dostępny w formie soków, ekstraktów i łatwych w zażywaniu kapsułek.

Kozłek lekarski poprawia pracę serca

Wielu pacjentów kardiologicznych przekonało się o skuteczności działania kozłka lekarskiego w ich dolegliwościach. Kozłek pomaga w niewydolności serca i zmniejsza obwodowy opór naczyniowy. Kozłek lekarski jest też powszechnie stosowany jako środek na uspokojenie i złagodzenie stresu. Zioło może być pite w formie naparu i ekstraktu.

Miłorząb dwuklapowy przy arytmii serca

Zwróć uwagę na preparaty na bazie miłorzębu dwuklapowego, znanego także, jako miłorząb japoński. Ta pochodząca z Azji roślina daje spektakularne rezultaty w leczeniu choroby wieńcowej i miażdżycy. Wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, dotleniając mózg i układ krążenia.

Miłorząb bardzo przyda się osobom starszym walczącym z zaburzeniami pamięci. Jego zażywanie spowalnia otępienie umysłowe, niweluje zawroty głowy i szumy uszne. Miłorząb poprawia krążenie i zwalcza uczucie zimna.

Konwalia majowa na serce

Konwalia majowa to jedna z roślin bogatych w glikozydy nasercowe, dzięki czemu jest w stanie łagodzić objawy zmęczenia serca, szczególnie u osób starszych. Glikozydy konwalii zwiększają ukrwienie, dlatego zaleca się je dla osób po przebytym zawale. Przyjmowanie preparatów na bazie konwalii eliminuje bóle w klatce piersiowej i zwiększa objętość wyrzutową serca.

Zwiększ siłę skurczu mięśnia sercowego

Zioła wspomagające pracę serca to bezcenni sojusznicy w staraniach o długie życie w zdrowiu. Rośliny takie jak głóg, serdecznik, kozłek lekarski czy naparstnica purpurowa są w stanie wyeliminować liczne dolegliwości kardiologiczne. Zawarte w ich składzie sole mineralne i kwasy organiczne obniżają ciśnienie, wzmacniają serce i zapobiegają arytmii.

Reklama

Picie naturalnych preparatów w postaci naparów i zażywanie suplementów diety nie tylko pomaga na serce, ale i wiele innych obszarów organizmu. Wiele ziół działa rozkurczająco, koi nerwy, pozwala uporać się z miażdżycą, nadczynnością tarczycy i zawrotami głowy. Pamiętaj, żeby w razie łączenia preparatów zielarskich z przepisanymi lekami, skonsultować się z lekarzem. Zwracaj uwagę na zdrowe odżywianie i aktywny tryb życia, żeby mieć pewność, że twoje serce będzie dobrze pracowało przez długie lata.

Arytmia serca leczenie naturalne

Dolegliwości układu krążenia mogą mieć druzgocące skutki dla naszego zdrowia. Dlatego zaburzenia pracy serca powinny być jak najszybciej leczone. Oprócz zabiegów chirurgicznych i przyjmowania leków warto wzbogacić swoją terapię o metody leczenia naturalnego. Stosując kurację ziołami, odpowiednią dietę i zdrowy tryb życia zapewnimy sobie solidne wsparcie w chorobach serca.

Reklama

Jak pozbyć się arytmii serca

Istnieje wiele zaburzeń rytmu serca. Niektóre z nich są jedynie chwilowe i nie powinny budzić niepokoju. Mowa tutaj o sytuacjach kiedy pracę serca zakłócił intensywny wysiłek, albo nadmiar stresu. Również takie czynniki jak nadmiar kofeiny czy spożycie alkoholu mogą wywołać krótkotrwałą arytmię.

Migotanie przedsionków

Sytuacja jest znacznie poważniejsza jeżeli mamy do czynienia z chroniczną arytmią o znacznie dłuższym czasie trwania. Dolegliwości takie jak migotanie przedsionków mogą znacząco osłabić mięsień sercowy i bez właściwego leczenia doprowadzą do zawału. Szczególnie niebezpieczne jest migotanie komór, które bez błyskawicznego udzielenia pomocy medycznej jest w stanie wywołać udar mózgu, a nawet zgon.

Choroby układu krążenia

Pacjenci, u których wykryto zaburzenia tętna, zastanawiają się, jak długo można żyć z arytmią serca. To kwestia uzależniona od konkretnego schorzenia. Niekiedy naturalne sposoby i regularne przyjmowanie leków antyarytmicznych pozwalają na długie życie bez żadnych obaw. W przypadku migotania przedsionków, czy dolegliwości komór serca, często konieczna jest operacja i zastosowanie takich metod jak stymulator serca, żeby móc utrzymać pacjenta przy życiu.

Metody leczenia arytmii serca

Układ krążenia to kluczowy element ludzkiego organizmu. Wystarczy chwila zatrzymania krążenia, żeby doprowadzić do niedotlenienia mózgu, udaru i śmierci. Wszystkie zaburzenia tętna trzeba traktować jako potencjalnie groźne i należy skonsultować się z lekarzem w celu przeprowadzenia badania EKG.

Arytmia, palpitacje serca, ryzyko zawału rośnie zwłaszcza w podeszłym wieku. Osoby starsze powinny regularnie się badać i zwracać uwagę na swoje serce. Zdrowa dieta, dużo ruchu i unikanie używek, są niezbędne dla utrzymania zdrowia układu krążenia.

Zaburzenia rytmu serca — leczenie ziołami

Wielu pacjentów z powodzeniem stosuje skuteczne zioła na arytmię serca. Tego typu terapia służąca jako wsparcie terapii konwencjonalnej ma na celu polepszenie stanu serca i całego układu krążenia. Głóg, kozłek lekarski czy miłorząb pozwalają obniżyć ciśnienie, wzmacniają siłę skurczu serca i redukują nadmierny stres. Stosowanie produktów naturalnych jest łagodne dla organizmu i nie niesie za sobą skutków ubocznych.

Reklama
Zioła na arytmię serca

Ziele serdecznika, kora chinowca i konwalia majowa bardzo ułatwiają leczenie zaburzonej pracy serca. Dzięki tym ziołom odbudowują się ściany naczyń krwionośnych, przyspieszony puls zwalnia, spada ryzyko rozwoju choroby wieńcowej. Wiele ziół może służyć jako wsparcie w rekonwalescencji po zawale. Nie można też zapominać o ich działaniu uspokajającym i relaksującym. Stres i niepokój mogą sprzyjać występowaniu arytmii i osłabiać serce, dlatego to tak ważne, żeby ich unikać.

Domowe sposoby na arytmię

Terapia z zastosowaniem leczniczych ziół to niejedyny sposób, w jaki możemy zadbać o swoje serce w warunkach domowych. Układ sercowo-naczyniowy jest bardzo podatny na czynniki wynikające z trybu życia. Niewłaściwe odżywianie, unikanie ruchu, otyłość, palenie papierosów i picie alkoholu może katastrofalnie wpływać na serce, a w dodatku obniżać komfort i jakość życia.

Ćwiczenia i arytmia serca

Bardzo wielu pacjentów zbyt późno orientuje się, że zaniedbali swoje zdrowie przez niedobór aktywności fizycznej. Często jesteśmy przepracowani, prowadzimy siedzący tryb życia, wypijając kawę za kawą, a wszystko pogarsza niekończące się obciążenie psychiczne. Niejednokrotnie dopiero pierwsze odczuwane dolegliwości serca, strach przed zawałem i śmiercią sprawiają, że ludzie postanawiają wziąć się za siebie.

Tego wszystkiego można uniknąć, prowadząc aktywne i zdrowe życie. Codzienny spacer, większy wysiłek dwa-trzy razy w tygodniu, krótkie ćwiczenia w czasie pracy, wystarczą, żeby odsunąć ryzyko zawału.

Ćwiczenia oddechowe a arytmia serca

Osoby, u których występują objawy arytmii, powinny wykonywać łatwe do przeprowadzenia ćwiczenia oddechowe. Dzięki temu wzmocnimy krążenie i zrelaksujmy się, co znacząco zmniejszy ciśnienie krwi, a także pozwoli unormować zbyt mocne tętno. Ćwiczenia oddechowe możesz stosować zawsze kiedy tylko masz na to czas.

Najprostszym, a przy tym bardzo skutecznym ćwiczeniem jest głęboki wdech. Oddychając w ten sposób, dotlenisz organizm, odstresujesz się i opanujesz arytmię. Wdychaj głęboko powietrze przez nos, rozluźniając przy tym mięśnie brzucha. Poczujesz, że wraz z nabieraniem powietrza brzuch się uwypukli. Powoli wypuszczaj powietrze nosem lub ustami, zwracając uwagę, żeby tym razem brzuch się zapadał. Staraj się oddychać tak głęboko jak to tylko możliwe, odsuwając złe myśli i skupiając się tylko na chwili obecnej. Zdziwisz się, jak skuteczne potrafi być to proste ćwiczenie.

Dieta przy arytmii serca

Odżywianie to często ignorowany element dbania o zdrowie, tymczasem, jego znaczenie jest kluczowe. Niektórzy pacjenci dziwią się, dlaczego chorują na serce, skoro regularnie ćwiczą, nie piją i nie palą. Odpowiedź często leży w ich diecie.

Sercu bardzo szkodzą tłuste potrawy mięsne, powodujące odkładanie się złego cholesterolu. Podobnie należy unikać wysoko przetworzonej żywności, która oprócz smaku, nie niesie za sobą żadnych wartościowych składników odżywczych i tylko obciąża organizm.

Co jeść na serce

Właściwie dobrana dieta dla osób dbających o serce powinna być bogata w nienasycone kwasy tłuszczowe Omega-3 i Omega-6, które można pozyskać z olejów roślinnych i ryb. Należy jeść jak najwięcej warzyw i owoców, które są prawdziwym bogactwem witamin oraz substancji odżywczych.

Zdrowy jadłospis powinien składać się z chudego nabiału i pełnoziarnistego pieczywa. Warto pić dużo wody i soków owocowych czy koktajli. Przygotowując potrawy, zwracaj uwagę na to, żeby były gotowane na parze, albo pieczone w piekarniku, unikaj smażenia na tłuszczu. Zdrowa dieta i dużo ruchu to klucz do długiego życia.

Reklama

Helicobacter pylori leczenie bez antybiotyków

Coraz częstsze są problemy zdrowotne wynikające z zakażenia bakterią helicobacter pylori. Pasożyt bywa przyczyną zapalenia błony śluzowej albo wrzodów żołądka, skutecznie utrudniając codzienne funkcjonowanie. Niestety, nadmierne stosowanie substancji chemicznych we współczesnym świecie, sprawia, że z każdym rokiem wzrasta oporność bakterii na antybiotyki. Na szczęście rozwijane są alternatywne sposoby leczenia, zakażenia helicobacter pylori.

Reklama

Co zabija helicobacter pylori

Przez bardzo długi czas podstawową procedurą w przypadku objawowego zakażenia h. pylori było stosowanie leczenia antybiotykowego. Około dwutygodniowa antybiotykoterapia nie zawsze kończy się sukcesem i nawet u co czwartego pacjenta, nie udaje się zwalczyć zakażenia pasożytem. Stosowanie antybiotyków bardzo często wywołuje skutki uboczne, takie jak mdłości i ból brzucha.

Wobec ogromnej ilości leków, jakie przyjmujemy i chemikaliów zawartych w jedzeniu bakteria h. pylori staje się coraz bardziej odporna na leczenie antybiotykowe. Naukowcy coraz mocniej starają się odnaleźć rozwiązanie tej sytuacji. Duże uznanie zdobywają inne rodzaje leczenia, które mogą okazać się kluczem do pokonania bakterii helicobacter pylori. Proponowane rozwiązania to stosowanie odpowiednie odżywianie się, ziołolecznictwo, propolis i wykorzystanie działania probiotyków.

Helicobacter pylori jak się zarazić

Według statystyk nawet 80% społeczeństwa może być nosicielami pasożyta h. pylori. Na szczęście tylko u co piątej osoby zakażonej tą bakterią występują objawy, a co za tym idzie konieczność leczenia. Jeżeli helicobacter nie daje o sobie znać, można go bezpiecznie ignorować, nie doprowadzi to do żadnych negatywnych skutków nawet po wielu latach nosicielstwa. Zupełnie inaczej jeżeli bakteria jednak zaatakuje nasz żołądek.

Zakażenie bakterią helicobacter pylori

Zakażenie bakterią przebiega drogą pokarmową. Jedzenie w restauracjach, które nie dbają o zachowanie należytej higieny oraz korzystanie z publicznych toalet, to najczęstsze okoliczności, w których dochodzi do zakażenia. Pasożyt jest obecnie na tyle mocno rozpowszechniony, że w wielu przypadkach po prostu nie da się uniknąć infekcji.

Przebieg infekcji h pylori

Pasożyt zagnieżdża się w układzie pokarmowym i przylega do ścian żołądka. Wywołana w ten sposób reakcja zapalna skutkuje zwiększeniem wydzielania kwasu solnego. Szybko zaczynamy to odczuwać, pojawiają się dolegliwości takie jak przy refluksie albo zgadze, zwłaszcza w okresie po spożyciu posiłku i pod wieczór. Nieleczone zapalenie prowadzi do rozwoju ubytków w błonie śluzowej żołądka, a co za tym idzie, pojawiają się wrzody.

Helicobacter pylori leczenie naturalne

Dolegliwości wywołane przez bakterię h. pylori mogą wiązać się z ciągłym dyskomfortem i odbierać przyjemność z jedzenia, nie mówiąc nawet o rozwoju poważnych schorzeń, dlatego wiele osób szuka pomocy i stara się zniwelować efekty pasożyta, nie tylko u lekarza. Jak już wspomnieliśmy, leczenie antybiotykowe nie zawsze jest skuteczne, a zatem jakie są inne możliwości?

Reklama

Naturalne metody na bakterie

Ratunkiem okazują się naturalne sposoby na bakterie zagnieżdżone w układzie pokarmowym. Osoby, które próbowały eradykacji h. pylori za pomocą ziół, chwalą skuteczność i łagodność tej metody, która nie wywołuje działań niepożądanych. Coraz więcej mówi się również o wykorzystaniu do tego celu pochodzącego z pasieki naturalnego pszczelego propolisu.

Zioła na helicobacter pylori

Stosowanie ziół do leczenia rozmaitych dolegliwości zdrowotnych to metoda znana od najwcześniejszych czasów. Ziołowe mikstury na dolegliwości żołądkowe mogą okazać się skuteczne w zwalczaniu zakażenia helicobacterem. Stosując lukrecję, babkę lancetowatą czy liście mięty pieprzowej jesteśmy w stanie odbudować zniszczenia błony śluzowej żołądka i wyciszyć stan zapalny powodowany przez pasożyty.

Leczenie błony śluzowej żołądka

Pasożyt h. pylori zwiększając produkcję soku żołądkowego, może prowadzić do powstawania nadżerek. To bolesna dolegliwość. która prowadzi do rozwoju wrzodów żołądka i dwunastnicy. W leczeniu tej choroby należy stosować siemię lniane, które poprzez swoją śluzowatą konsystencję przyniesie ulgę uszkodzonej błonie śluzowej. Warto do swojego jadłospisu wprowadzić kisiel z siemienia i spożywać go kilka razy dziennie.

Propolis na helicobacter pylori

Coraz więcej mówi się o korzyściach płynących ze stosowania produktów pszczelich. Według badań naukowców potwierdzają, że apiterapia jest skuteczną alternatywą formą terapii, wykorzystywaną w celu leczenia z użyciem substancji farmakologicznych. Chociaż dużo osób wie o pożytecznym działaniu miodu dla organizmu, to nie jest to jedyny produkt pasieczny, którym możemy się leczyć z zaburzeń funkcjonowania układu pokarmowego.

Propolis, czyli kit pszczeli wytwarzany jest przez te owady z użyciem żywicy roślinnej, pyłku kwiatowego i wosku. Dzięki odkryciu antybakteryjnych i przeciwzapalnych właściwości propolisu używa się go do leczenia zakażeń, regulowania pracy układu trawiennego i wzmacniania odporności.

Leczenie choroby wrzodowej propolisem

Kit pszczeli stosuje się z powodzeniem jako lek na chorobę wrzodową czy zapalenie żołądka. Antyseptyczne właściwości propolisu pozwalają mu na skuteczne zwalczanie bakterii i drobnoustrojów takich jak h.pylori. Inaczej niż niektóre antybiotyki kit ma łagodne oddziaływanie, nie wywołuje skutków ubocznych i może być bezpiecznie stosowany również przez dzieci i kobiety w ciąży.

Propolis do leczenia żołądka i dwunastnicy

Propolis jest dostępny do przyjmowania w różnych formach. Na rynku znajdziesz produkty takie jak nalewka czy krople z propolisu. Kit pszczeli jest też często mieszany z miodem. Codzienne spożywanie takiej mieszanki jest nie tylko bardzo smaczne, ale i zdrowe. Propolis złagodzi objawy, jakie wywołuje nagromadzony kwas żołądkowy i wpłynie na jego wydzielanie. Dodatkowo pomoże w odbudowie zniszczonych fragmentów błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, zapobiegając wrzodom i nadkwasocie.

Reklama

Czego nie lubi helicobacter pylori

Lekarze nieustannie zadają sobie pytanie jak leczyć ludzi zakażonych ze skutków działania helicobacter pylori bez sięgania po antybiotyki. Okazuje się, że istnieją substancje odżywcze, które są w stanie pozbyć się pasożyta zalegającego w naszym organizmie. Laktoferyna, polifenole czy izotiocyjaniany mają rezultaty bakteriobójcze i blokują działanie ureazy, która pozwala helicobacterowi na przetrwanie w kwaśnym środowisku wnętrza żołądka.

Helicobater pylori dieta

Regularne spożywanie niektórych pokarmów może doprowadzić do wyeliminowania pasożytującej na nas bakterii. Jakie produkty powinniśmy na co dzień przyjmować, żeby ograniczyć szkodliwe działanie helicobacter pylori?

Żurawina zwalcza helicobacter pylori

Polifenole znajdziemy w owocach takich jak jagody, truskawki, jeżyny i maliny. W jednym z badania wykazano, że codzienne picie szklanki soku żurawionowego pozwala poradzić sobie z zakażeniem bakterią po niecałym miesiącu kuracji. To może być skuteczna alternatywa wobec leczenia antybiotykami.

Kapusta dobra na żołądek

Równie ważnymi substancjami wspierającymi pacjentów w walce z helicobacterem są izotiocyjaniany powszechnie obecne w większości warzyw kapustnych. Kalafior, kapusta, brokuł i kalarepa mają bardzo silne działanie bakteriobójcze. Udowodnione są również ich właściwości przeciwnowotworowe, które zapobiegają występowaniu raka żołądka.

Zasady diety dla żołądka

W zwalczaniu bakterii h. pylori należy stosować się do podstawowych zasad, podobnych jak w przypadku diety na wrzody żołądka. To znaczy unikać ostrych, tłustych i smażonych potraw. Wystrzegać się używek i napojów gazowanych. Spożywać niewielkie, lekkie posiłki, jedząc powoli i nigdy tuż przed snem. Pamiętaj również o piciu dużych ilości wody, żeby zrównoważyć nadmiar kwasu żołądkowego.

Leki na helicobacter pylori bez recepty

Większość leków służących do farmakologicznej eradykacji zakażenia helicobacter pylori dostępnych jest za okazaniem recepty. Są to przede wszystkim antybiotyki i substancje takie jak inhibitory pompy protonowej. Jednak niektóre specyfiki nie wymagają recepty. To probiotyki takie jak sacharomyces boulardii albo lactobacillus. Ich stosowanie w połączeniu z właściwie dobraną dietą może skutkować wyleczeniem zakażenia bakterią.

Reklama

Helicobacter pylori dodatni objawy

Obecność pasożyta w organizmie wykrywa się, przeprowadzając test oddechowy, nie ma już konieczności wykonywania znacznie bardziej skomplikowanej gastroskopii. Objawy, jakie powinny zwrócić naszą uwagę na możliwość działania bakterii to ból brzucha, nudności, nawracająca zgaga po jedzeniu, wzdęcia i brak apetytu.

Nieleczone zakażenie h. pylori może działać destrukcyjnie na cały układ pokarmowy. Bakterie niszczą błonę śluzową i prowadzą do choroby wrzodowej. Antybiotyki nie zawsze działają, na szczęście z pomocą przychodzą alternatywne metody. Dzięki leczeniu z użyciem ziół, propolisu i odpowiedniej diety możemy wyleczyć się z zakażenia groźnym pasożytem.

Rdestowiec japoński właściwości

Rdestowiec japoński (Polygonum cuspidatum, Reynoutria japonica) znany jest również pod nazwami: rdestówka japońska, rdest ptasi czy rdest ojczysty. To gatunek inwazyjny rośliny z rodziny rdestowatych. Z początku spotykany był jedynie w południowej Azji — w Tajwanie, Japonii, północnych Chinach czy Korei. W związku z prozdrowotnymi właściwościami znalazł on zastosowanie w tradycyjnej medycynie japońskiej. Dzięki swojej ekspansywności obecnie można ją spotkać niemal w całej Europie, włączając w to Polskę.

Reklama

Rdestowiec japoński właściwości

Charakterystyka rośliny rdestowiec japoński jest bardzo obszerna — a wszystko ze względu na jego obszerne cenne właściwości. Po pierwsze, jest to duża wieloletnia bylina, która przypomina krzew sięgający nawet do 3 metrów wzwyż. Rdest japoński ma łodygi, które wyglądem przypominają pędy bambusa. Co więcej, roślina ta wyróżnia się jasnozielonymi liśćmi, które mają od 5 do 15 centymetrów długości. Surowcem zielarskim rdestowca jest jego kłącze oraz korzenie. Stosuje się także ziele, którego właściwości prozdrowotne nie są tak obszerne. Zbiory rdestu mają miejsce wczesną wiosną albo późną jesienią. Po zebraniu surowiec leczniczy polygonum cuspidatum jest suszony w temperaturze około 50 stopni Celsjusza — pozwala to zachować jego cenne składniki. Tak przygotowana roślina wykorzystywana jest w produkcji suplementów diety.

Rdest japoński to źródło cennych biopierwiastków, takich jak: żelazo, cynk, mangan, selen oraz miedź. Stosowany jest w zielarstwie jako środek hamujący rozwój bakterii oraz grzybów chorobotwórczych. Wykazuje właściwości detoksykacyjne, przeciwzapalne, regulujące miesiączki przyspieszające regenerację tkanek oraz zwalczają wolne rodniki. Stosowany jest również w cukrzycy, chorobach autoimmunologicznych, przypadkach alergii czy w przypadku boreliozy. Rdestowiec japoński zawiera również fitosterole, flawonoidy, garbniki czy kumarynowce.

Jednak najcenniejszym elementem ziela rdestu japońskiego, który określany jest jako składnik działający zbawiennie, to resweratrol. To mocny przeciwutleniacz, wykazujący także działanie przeciwdrobnoustrojowe. Można go spotkać także w wonie oraz w skórkach winogron.

Działanie rdestu japońskiego

Ziele rdestowca oraz suplementy zawierające ekstrakt z tej rośliny wykazują działanie:

  • Regenerujące,
  • detoksykujące,
  • neuroprotekcyjne,
  • przeciwutleniające,
  • przeciwdrobnoustrojowe,
  • przeciwzapalne,
  • odchudzające,
  • redukujące poziom cholesterolu,
  • stymulujące poziom glukozy,
  • normalizujące poziom hormonów.

Zastosowanie rdestowca japońskiego

Rdestowiec japoński to roślina o bardzo szerokim zastosowaniu w ziołolecznictwie. Dzięki wielu aktywnym związkom może wspomóc walkę z różnymi chorobami. To właśnie on wspomaga hamowanie procesów autoagresji immunologicznej, rozszerza naczynia krwionośne oraz układ odpornościowy człowieka. Jego stosowanie pozytywnie wpływa na cały organizm.

Rdest japoński na boreliozę

Niejednokrotnie można spotkać się z tezą, iż rdest japoński to doskonały sposób na wspomaganie w leczeniu boreliozy. Jednak nie ma jednoznacznych wyników badań, które dowodziłyby, iż rdestowiec faktycznie wspierał walkę z tą chorobą. Profilaktyczne działanie ziela związane jest z zawartością w nim związków z grupy polifenoli. Według niektórych naukowców substancje te wykazują działanie przeciwbólowe, mogą więc wspierać osoby cierpiące na boreliozę w zmaganiu się z bólem. Warto jednak pamiętać, iż rdest japoński, podobnie jak inne rośliny wykazuje pozytywne działanie na organizm. Powinien być wykorzystywany jedynie wspomagająco w leczeniu, gdyż skuteczność jego działania nie jest równa efektywności leków.

Rdestowiec ostrokończysty zwalczanie wolnych rodników

Obecne w rdestowcu związki aktywne charakteryzujące się silnym działaniem antyoksydacyjnym. Najważniejszą substancją o tych właściwościach jest resweratrol, który redukuje aktywność wolnych rodników. To związki, które przez wywołanie stresu antyoksydacyjnego doprowadzają do starzenia komórek oraz do degradacji ich DNA.

Rdest na łojotokowe zapalenie skóry

Wykorzystywany zewnętrznie rdestowiec ostrokończysty posiada właściwości lecznicze, redukuje łojotokowe zapalenie skóry, owrzodzenia oraz trądzik. Co więcej, wspiera stany zapalne i gojenie się ran.

Reklama

Rdest a redukcja tkanki tłuszczowej

Rdestowiec japoński wspiera także przemianę materii, czyli proces odchudzania. W związku z tym, że uczestniczy w przemianach glukozy i lipidów w organizmie, wspomaga metabolizm oraz redukcję nadmiernej tkanki tłuszczowej.

Ochrona układu krwionośnego i serca

Rdest ostrokończysty redukuje nadmierną ilość cholesterolu, zapobiega tworzeniu się skrzepów, rozszerza naczynia krwionośne oraz zmniejsza ciśnienie krwi.

Ziele rdestowca a układ moczowy i płciowy

Zastosowanie naparów z rdestu ostrokończystego wspiera leczenie dolegliwości układu płciowego i moczowego — przerostu gruczołu krokowego, stanów zapalnych, menopauzy i bolesnych miesiączek.

Rdestowiec japoński- dawkowanie

Rekomenduje się, aby preparaty z rdestowca przyjmować każdego dnia przez czas czterech tygodni, a kolejno odstawić na dwa tygodnie. Po przerwie można ponownie stosować to ziele. W zależności od rodzaju rdest można wykorzystać w następujący sposób:

  • Herbata (kłącze rdestowca cięte) – przy takim użyciu należy 2 płaskie łyżki kłączy umieścić w garnku i zalać 400 ml wody. Kolejnym krokiem jest doprowadzenie do wrzenia i gotowanie przez około 15 minut pod przykryciem. Następnie trzeba odstawić na pół godziny i przecedzić. Innym sposobem jest zalanie kłączy wrzącą wodą, przykrycie i odstawienie na 40 minut. Warto wiedzieć, iż pierwsza wersja jest tą mocniejszą. Zaleca się wypijać taki napar 4 razy dziennie po pół szklanki.
  • Proszek — pół łyżeczki rdestowca w proszku należy zalać małą ilością gorącej wody. Kolejno wystarczy już tylko wymieszać i pozostawić do ostudzenia. Taki roztwór jest gotowy do wypicia. Najlepiej przyjmować go 1-3 razy każdego dnia.
  • Nalewka — kłącze rośliny można również zalać alkoholem 40-50% w stosunku 1:5. Kolejno macerować przez okres 10 dni. Nalewka rdestowcowa powinna być spożywana 2-3 razy dziennie w porcji 5 ml (około jednej łyżeczki).
  • Wino — kłącza rdestowca można również zalać winem półwytrawnym czerwonym lub białym w proporcji 1:5. Podobnie jak przypadku nalewki, niezbędne jest macerowanie trunku. Tym razem jest to okres 7 dni. Zalecane spożycie to 1-2 razy dziennie po 15 ml wina. Najlepiej stosować przez okres dwóch tygodni, 2-3 razy na kwartał.

Rdest ptasi skutki uboczne

Rdest japoński nie jest przeznaczony dla osób zmagających się z niedoborem enzymów trawiennych, ponieważ wiązki taninowe, które zawiera to ziele, hamują enzymy: lipazy (trawiącej tłuszcze), amylazy (trawiącej skrobię) oraz trypsyny (trawiącej białka). Właściwości rdestowca japońskiego wykazują również estrogenny wpływ na organizm. Sprawia to, że może negatywnie oddziaływać na zmniejszenie syntezy męskich hormonów w przypadku długotrwałego stosowania. Wyciągi z rdestu ptasiego nie mogą być wykorzystywane w leczeniu nowotworów hormonozależnych. Ponadto nie jest on przeznaczony do stosowania przez kobiety w ciąży, karmiące oraz osoby zażywające preparaty rozrzedzające krew. W przypadku planowanego zabiegu chirurgicznego należy odstawić rdestowca minimum 10 dni przed. Przedawkowanie może przyczynić się do wystąpienia dolegliwości ze strony układu pokarmowego, takich jak biegunki, wymioty czy bóle brzucha.

Reklama

Rdest japoński cena

Cena woreczka suszonego rdestu japońskiego o wadze 200 g oscyluje w granicach 20 – 30 złotych. Suplementy diety, które zawierają ekstrakt z rdestu japońskiego, kosztują mniej więcej 30 złotych za 120 kapsułek.

Opuchlizna nóg domowe sposoby

Opuchnięte kostki są dość powszechną dolegliwością, która może przytrafić się zarówno seniorom, jak i osobom młodszym — kobietom w ciąży, osobom często podróżującym lub mającym siedzący tryb życia. Puchnięcie kostek może mieć błahy powód — wtedy warto zastosować sprawdzone domowe sposoby. W przypadku, gdy okażą się one nieskuteczne, powinniśmy skonsultować się z lekarzem, gdyż przyczyna może być o wiele poważniejsza.

Reklama

Puchnięcie nóg — przyczyny

Przyczyn obrzęków nóg jest dość sporo. Nie wszystkie są konsekwencją zaistnienia nieprawidłowości w funkcjonowaniu organizmu. Nie zawsze są też objawem stanów chorobowych w obrębie obrzękniętego miejsca. Wielokrotnie tworzą się w efekcie przeciążeń lub urazów kończyn. Zdarza się, iż są konsekwencją niedostosowanego do potrzeb ubioru lub stosowania nieodpowiedniej diety. Do innych przyczyn opuchniętych stóp można zaliczyć:

  • Zaburzona praca gruczołu tarczowego,
  • problemy reumatoidalne,
  • spożywanie dużych ilości alkoholu,
  • długotrwałe podróże z opuszczonymi nogami,
  • upały,
  • choroby nerek,
  • zespół napięcia przedmiesiączkowego,
  • niewydolność układu krążenia,
  • przyjmowanie pigułek antykoncepcyjnych,
  • efekt działania niepożądanych leków.

Bez względu na przyczynę, zatrzymywanie wody w kończynach dolnych zawsze stanowi duży dyskomfort. W zależności od intensywności dolegliwości obrzęki mogą utrudniać poruszanie się oraz wykonywanie czynności dnia codziennego.

Jak pozbyć się opuchlizny na stopie po urazie

Jednym z najlepszych, a zarazem najprostszych sposobów na spuchnięte kostki po urazie, jest trzymanie ich powyżej linii ciała w górze. Systematyczne wykonywanie tego ćwiczenia to szybkie rozwiązanie problemu. Trzymając nogi w górze, usprawniony zostaje obieg krwi w kierunku serca, co przyczynia się do lepszej pracy pompy mięśniowej. Niejednokrotnie lekarze rekomendują, aby po ciężkim dniu położyć się właśnie w ten sposób. Na noc można także podłożyć jakiś rogal lub poduszkę pod opuchniętą stopę.

Co robić gdy puchnie noga

Jest wiele sposobów na to jak radzić sobie z puchnącymi nogami. Najczęściej spotykanymi i najbardziej rekomendowanymi są:

  • Odpowiednie nawadnianie się;
  • stosowanie okładów z miąższu aloesu lub roztworu wody z solą;
  • moczenie stóp w gorącej wodzie z miętą;
  • założenie rajstop uciskowych;
  • wdrożenie do planu dnia odpowiedniej ilości aktywności fizycznej;
  • stosowanie okładów z liści z kapusty lub z ze startych ziemniaków;
  • itd.

Co na opuchliznę nóg

Najczęstszym sposobem na opuchnięte nogi jest stosowanie żeli, maści oraz specjalnych suplementów diety. Pierwsze dwa stosowane są zewnętrznie, bezpośrednio na obrzęknięte miejsce, a ich największą zaletą jest obkurczanie naczyń. Stają się one bardziej elastyczne, szczelniejsze oraz zmniejszają ilość wody przepuszczanej na zewnątrz. Rekomendowane są maści zawierające sól dietyloamoninową, wyciąg z kasztanowca lub preparaty zwalczające stany zapalne żył. Pomocne są również środki z dużą zawartością rutyny, ponieważ uszczelniają naczynia, poprawiają krążenie, jak również redukują krzepliwość krwi.

Reklama

Suplementy diety na opuchnięte nogi

Suplementy diety na opuchnięte nogi to coś, po co sięga niejedna kobieta przed zbliżającym się okresem. Najlepiej zacząć to robić już tydzień przed spodziewaną miesiączką. To właśnie w tym czasie ma miejsce zmiana gospodarki hormonalnej oraz zwiększenie się ilości estrogenów. To te dwa czynniki sprawiają, że puchną nogi i utrudniony jest odpływ krwi i wody. Odczuwają to szczególnie panie w okresie menopauzy, kiedy to mają miejsce spore zmiany w organizmie. Warto wtedy zaopatrzyć się w suplementy zawierające pokrzywę, zieloną kawę, perz, które przeciwdziałają powstawaniu obrzęków poprzez wspomaganie odprowadzania wody z organizmu. W aptekach można również spotkać preparaty o działaniu dwufazowym, do łykania w każdym etapie cyklu miesiączkowego.

Domowe sposoby na obrzęki nóg

W przypadkach, w których obrzęki pojawiają się rzadko i nie są powiązane z niewydolnością narządów, można spróbować zwalczyć je domowymi sposobami. Najprostszym rozwiązaniem jest namoczenie opuchniętych stóp w roztworze wody i soli kuchennej. Taka mieszanina rozszerzy naczynia krwionośne i usprawni przepływ krwi w obrzękniętym obszarze. W efekcie opuchlizna dużo szybciej zniknie.

Po takim kilkunastominutowym zabiegu zaleca się położyć z nogami uniesionymi powyżej linii ciała. W ten sposób przyspieszone krążenie krwi pomoże w odprowadzeniu nadmiaru płynów, a ciężkie nogi przestaną być codziennością. Zamiast soli można także wykorzystać ocet jabłkowy bądź stosowanie niektórych ziół np. mniszka lekarskiego, żurawina, imbir, liście pokrzywy, ponieważ działają moczopędnie. Możemy również sięgnąć po gotowe mieszanki w postaci herbatek moczopędnych.

Okłady na opuchliznę

Nadmiar soli w diecie, może przyczynić się do zwiększenia częstotliwości występowania obrzęków kończyn dolnych. Jednak nie każdy wie, że sama sól to również doskonały sposób na opuchnięte nogi. Jest to jednak możliwe tylko przy właściwym zastosowaniu. W tym celu należy sporządzić roztwór z jednego litra ciepłej wody i 2,5 g soli (1/2 łyżeczki). Nasączone taką miksturą waciki higieniczne trzeba umieścić na obrzęk i odczekać, aż przestanie być ciepły. Należy jednak pamiętać, iż taki zabieg nie powinien trwać dłużej niż 30 minut. Poza okładami solnymi w podobny sposób można zastosować okłady z użyciem octu jabłkowego lub kąpieli z odpowiednich dobranych ziół.

Ocet na opuchliznę

Doskonałym sposobem na pozbycie się opuchniętego miejsca jest moczenie nóg w wodzie z octem. Aby otrzymać zamierzony efekt, należy pamiętać, iż pożądane właściwości wykazuje wyłącznie ocet jabłkowy. Jest on produktem, który działa jak lekarstwo na opuchnięte nogi. Zaleca się po ciężkim dniu napełnić miskę zimną wodą i dodać do niej szklankę octu. W takim roztworze należy zanurzyć stopy i moczyć przez 10-15 minut. Ważne, aby po skończeniu zabiegu dokładnie osuszyć skórę.

Takie moczenie pozwala pozbyć się nieprzyjemnego zapachu stóp po całym dniu. Co więcej, ocet jabłkowy zarówno poprawia usuwanie nadmiaru wody, jak i również zawiera potas, który pozytywnie wpływa na pracę nerek. Tak więc dobrym sposobem na obrzęki kostek jest również picie dwa razy dziennie łyżki octu z wodą.

Reklama

Zioła na opuchnięte kostki

Zioła to sprawdzony domowy sposób na opuchnięte stopy, zwłaszcza w formie naparów. Godnymi uwagi w przypadku opuchniętych kostek jest użycie pokrzywy, skrzypu i mniszka lekarskiego. To naturalne diuretyki, a więc rośliny działające na organizm odwadniająco i moczopędnie. Dwie szklanki naparu ze świeżych lub suszonych ziół każdego dnia sprawią, że ciężkość nóg odejdzie w zapomnienie.

Warto pamiętać, iż ziołowe napary to kwestia, którą należy uprzedzić konsultacją lekarską, gdyż niewłaściwe ich spożywanie może bardziej zaszkodzić niż pomóc. Szczególną ostrożność powinny zachować osoby zmagające się z problemami z nerkami, ponieważ może się zdarzyć, iż nie będą one w stanie poradzić sobie z nadmiarem płynów. W takim przypadku najlepszym sposobem jest jedzenie świeżej natki pietruszki, której po prostu nie da się przedawkować.