Uroda i pielęgnacja ciała

Aloes do picia na odchudzanie

Dieta, Uroda i pielęgnacja ciała / Redakcja Medicaldiet

Aloes jest cenną rośliną znaną z właściwości prozdrowotnych i wykorzystywaną od czasów starożytnego Egiptu. Dzisiejsze badania potwierdzają zbawienne działanie tej rośliny na kondycję i odporność organizmu. Jego właściwości wykorzystuje się w wielu produktach kosmetycznych, lekach oraz suplementach diety. Włączenie do codziennej diety soku z aloesu może wspomóc procesy odchudzania.

Aloes do picia właściwości

Aloes zawiera wiele cennych składników:

Witaminy z grypy B, witaminę A i C oraz kwas foliowy,
minerały -magnez, chrom, cynk, selen, żelazo, miedź, potas, mangan,
błonnik,
aminokwasy,
sterole roślinne,
kwasy tłuszczowe.

Sok z aloesowy wspiera układ immunologiczny, działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Picie soku aloesowego pomaga utrzymać prawidłowe pH żołądka, dlatego jest pomocny w chorobie wrzodowej żołądka lub innych stanów zapalnych przewodu pokarmowego. Wspomaga leczenie alergii. Aloes reguluje ciśnienie tętnicze krwi oraz poziom cholesterolu. Dodatkowo przyspiesza przemianę materii, dzięki czemu wspiera oczyszczanie organizmu z toksyn. Intensywniejsza przemiana materii to również większe spalanie kalorii, dlatego picie napojów aloesowych może ułatwić oczyszczanie organizmu z toksyn oraz odchudzanie.

Aloes na zaparcia

Aloes do picia upłynnia masy kałowe w jelitach, dzięki czemu ułatwia wypróżnianie. W przypadku zaparć zalecana dzienna dawka wynosi 50 ml soku z aloesu, który najlepiej spożyć przed posiłkiem. Sok aloesowy możemy rozcieńczyć w wodzie lub soku.

Sok z aloesu na jelita

Picie aloesu pobudza perystaltykę jelit, dzięki czemu wspomaga usuwanie złogów z jelit. Oczyszczenie jelit, poprawia wchłanialność witamin z pokarmu. Oczyszczone ze złogów jelita pracują sprawniej -metabolizm przyspiesza, wspomagając proces odchudzania.

Właściwości przeczyszczające soku z aloesu

Za działanie przeczyszczające odpowiada część rośliny, znajdująca się między skórką a miąższem, zawierająca antrachinony, związki odpowiedzialne za przeczyszczanie. Właściwości przeczyszczające soku z aloesu mogą okazać się przydatne w zaparciach oraz kuracjach oczyszczających jelita ze złogów. Oczyszczone jelita to klucz do prawidłowego przebiegu procesu odchudzania.

Jak zrobić sok z aloesu na odchudzanie

W aptekach i sklepach dostępnych jest wiele napojów na bazie aloesu, jednak możemy z powodzeniem wykonać go sami w domu. Sok pozyskuje się z liści aloesu -najpopularniej stosowaną do tego celu odmianą jest aloes zwyczajny. Najlepiej wybrać roślinę, nie więcej niż 5-letnią. Przed przystąpieniem do przygotowania najlepiej przez tydzień nie podlewać rośliny. Dzięki temu będziemy mieć pewność, że jej mięsiste liście posiadają maksymalną ilość składników odżywczych.

Potrzebne będzie około 40 cm liści z aloesu, które po ścięciu należy włożyć na 12 godzin do lodówki. Po wyjęciu z lodówki odcinamy boki liści i obieramy je ze skórki. Zostawiamy jedynie przezroczysty, lepki miąższ, znajdujący się pod skórką, to w nim znajdują się wszystkie cenne właściwości aloesu. Miąższ najlepiej jest wyjąć plastikową łyżeczką, ponieważ w kontakcie ze skórą utlenia się i traci część swoich właściwości. Następnie zblendować miąższ z dodatkiem soku z dwóch cytryn oraz łyżki miodu. Tak przygotowany sok przechowywać w lodówce w ciemnym, szklanym naczyniu przez okres nieprzekraczający 2 tygodnie.

Jak przyrządzić nalewkę aloesową

Aloes można również pić w formie nalewki. Domową nalewkę aloesową przygotujemy, miksując 100 g świeżych liści z 50 g miodu i 50 ml spirytusu. Tak przygotowaną nalewkę należy przechowywać w butelce z ciemnego szkła i odstawić na 5 dni w chłodne miejsce, po upływie tego czasu przechowywać w lodówce. Nalewkę aloesową najlepiej pić w dawce jedna łyżeczka dziennie przed posiłkiem.

Aloes jak stosować

Aloes można stosować wewnętrznie do picia oraz zewnętrznie na skórę i włosy. Stosowany wewnętrznie jest szczególnie polecany jeśli zależy nam na oczyszczeniu organizmu z toksyn, co jednocześnie wpływa pozytywnie na procesy odchudzania. Wystarczy przeciąć świeży liść aloesu i przyłożyć go do rany, obtarcia czy skaleczenia -przyspiesza on procesy gojenia. Świeży żel z liści aloesu jest pomocny również przy oparzeniach.

Sok z aloesu dawkowanie

Zalecana dzienna dawka soku z aloesu to 50 ml soku wypitego przed posiłkiem. Taka kuracja oczyści organizm, pobudzi metabolizm oraz wspomoże procesy odchudzania. Ważne jest, żeby nie przekraczać zalecanej dziennej dawki, ponieważ może to przynieść odwrotny skutek do zamierzonego.

Sok z aloesu jak długo stosować

Sok aloesowy należy stosować w formie kuracji, np. odchudzającej, podczas której pijemy sok lub miąższ aloesowy. Zaleca się, aby kuracja trwała od 10 do 20 dni. Jeśli stosujemy kurację 20-dniową, sok powinniśmy wypijać co drugi dzień.

Sok z aloesu przeciwwskazania

Sok aloesowy należy stosować według zaleceń, ponieważ picie go w większych dawkach może zaburzyć gospodarkę elektrolitową. Przeciwskazania do stosowania:

Cukrzyca (aloes obniża poziom cukru we krwi),
ciąża i karmienie piersią,
choroby układu autoimmunologicznego (np. Hashimoto),
choroby jelit,
choroby nerek,
wiek — nie należy stosować go u dzieci,
hemoroidy.

Sok z aloesu skutki uboczne

Należy pamiętać, że aloes zawiera silnie działające substancję i jego nieodpowiednie stosowanie, zamiast zamierzonych efektów odchudzających może ponieść za sobą szereg skutków ubocznych jak biegunka czy niestrawność. Ze względu na możliwe działanie przeczyszczające może powodować wypłukiwanie elektrolitów z organizmu oraz zaburzenia funkcji jelit. Należy pamiętać, że zioła mogą jedynie wspomagać procesy odchudzania, natomiast podstawą jest prawidłowe odżywianie i odpowiednia ilość aktywności fizycznej.

Moczenie nóg w liściach laurowych

Uroda i pielęgnacja ciała, Zioła / Redakcja Medicaldiet

Liście laurowe to potoczna nazwa liści wawrzynu szlachetnego (Laurus nobilis). Roślina ta kojarzona jest jako bardzo popularna przyprawa ze względu na swój intensywny smak oraz korzenny smak. A wszystko dlatego, że zawierają garbniki i związki gorczycowe i olejki eteryczne. Liście wawrzynu nadają potrawą wyjątkowego charakteru, który z pewnością zachwyci każdego. Roślina ta ma również wiele prozdrowotnych właściwości. Jakie jest ich zastosowanie i w jakich dolegliwościach pomagają?

Liście laurowe — właściwości?

Wawrzyn szlachetny to roślina, która ma wszechstronne działanie na organizm. Liście tego ziela są bogate w takie elementy, jak:

Witamina A i C,
niacyna,
ryboflawina,
kwas pantotenowy,
pirydoksyna,
kwas foliowy,
wapń,
potas,
żelazo,
mangan,
selen,
cynk,
miedź i magnez.

Napar z liści laurowych działa moczopędnie i poprawia pracę wątroby, dlatego świetnie sprawdza się w detoksykacji organizmu. Wspomaga również proces trawienia, intensyfikując wydzielanie kwasu żołądkowego. Tak więc to doskonałe rozwiązanie w przypadku niestrawności. Liść laurowy pomaga także w bólach reumatycznych. Warto wspomnieć, iż kosmetyki z liścia laurowego stosowane są w leczeniu chorób skóry oraz zwalczaniu cellulitu.

Liście laurowe — na co pomagają?

Zawarte w liściach wawrzynu rutyna i kwas kawowy to związki organiczne, które w istotny sposób oddziałują na prawidłową pracę serca. Kwas kawowy przyczynia się do likwidacji złego cholesterolu LDL z układu krążenia, natomiast kwas kawowy poprawia kondycję ścian naczyń krwionośnych. Co więcej, liście laurowe to ziele, które osoby zmagające się z insulinoopornością i cukrzycą powinny wprowadzić na co dzień do swojego planu żywieniowego. Systematyczne spożywanie liści laurowych lub wypijanie naparu stymuluje poziom cukru we krwi. Ziele to wykorzystywane jest także w przeziębieniach, a wszystko dlatego, że działa przeciwzapalnie, wykrztuśnie i napotnie. Poza wyżej wymienionymi liście laurowe znalazły zastosowanie w leczeniu dolegliwości nóg.

Liście laurowe na stawy

Ziołowe kąpiele to tani sposób na piękne i zdrowe stopy. Dzięki nim możliwe jest pozbycie się problemów z nadmierną potliwością, popękanymi pietami, jak również z napięciami i bólami w obrębie stawów i mięśni. Zielem, które warto wykorzystać do moczenia nóg, jest właśnie wawrzyn — a dokładniej jego liście. Dzięki swoim rozgrzewającym właściwościom liście laurowe łagodzą bóle reumatyczne i artretyczne. W dodatku ich zastosowanie daje ukojenie w przypadku bólów mięśniowych czy przy skręceniach i zwichnięciach stawów.

Liść laurowy na stawy okłady

W przypadku bólów artretycznych czy reumatycznych niezbędne mogą okazać się okłady z wywaru z liści laurowych. Wywar należy stworzyć poprzez zalanie zimną wodą 5 g liści laurowych i gotowanie przez około 5 min. Gdy roztwór będzie ciepły, najlepiej zamoczyć w nim czysty ręcznik i owinąć nim bolące miejsce.

Napar z liści laurowych — detoksykacja i oczyszczanie

Wawrzyn wykazuje właściwości napotne, dzięki którym usprawniony zostaje usuwanie szkodliwych produktów metabolizmu z ustroju — w tym również kości i stawów. Co więcej, liść laurowy od wieków stosowany jest w leczeniu chorób skóry. Napar z wawrzynu powstały w wyniku zalania liści rośliny szklanką wrzątku, po ostygnięciu działa bakterio- i grzybobójczo. Gdy napar nieco ostygnie, można umieścić w nim nogi. Zaleca się, aby moczyć je przez minimum 15 minut.

Wywar z liści laurowych — doskonały sposób na żylaki

Moczenie nóg w liściach laurowych to doskonała kuracja lecząca żylaki. W tym celu niezbędne jest ugotowanie 15 liści laurowych w litrze wody. Ważne, aby taki wywar doprowadzić do wrzenia, kolejno podgotować przez 5 minut na małym gazie oraz odstawić i odczekać aż się ostudzi. W trakcie kuracji najlepiej nalać tyle ciepłej wody do miski, aby były w niej całe zanurzone. Kolejno wystarczy już tylko dodać napar z liścia laurowego i powtarzać taką kurację 2-3 razy w tygodniu.

Wywar z liści laurowych przeciwwskazania

Biorąc pod uwagę brak odpowiednich badań kobiety w ciąży, matki karmiące piersią oraz małe dzieci powinny całkowicie zrezygnować z preparatów z liściem laurowym. Osoby z zaburzeniami krzepnięcia krwi oraz stosujące leki przeciwzakrzepowe, jak również osoby z cukrzycą oraz przyjmujące środki zmniejszające poziom cukru we krwi powinny porozmawiać z lekarzem na temat ewentualnego wdrożenia do diety liścia laurowego. W dodatku substancje czynne, które znajdują się w liściach laurowych, mogą wzajemnie oddziaływać z niektórymi lekami (zwłaszcza antybiotykami). Warto mieć również na uwadze, iż domowy wywar lub napar ma silne działanie, w związku z czym należy zachować ostrożność i stosować go z umiarem. Liść laurowy w formie oleju w czystej postaci może na dużych powierzchniach przyczynić się do podrażnienia skóry.

Pocenie się wokół szyi podczas snu

Uroda i pielęgnacja ciała, Zdrowie / Redakcja Medicaldiet

Pocenie się wokół szyi w trakcie snu może mieć różne przyczyny. Pocenie nocne jest swego rodzaju sygnałem, który daje nam informację, co dzieje się w danym momencie z organizmem i nie należy go ignorować. Zwykle kiedy nocne poty pojawiają się regularnie, mogą oznaczać stan chorobowy, którego nie należy bagatelizować, ponieważ mogą być nawet wczesnym objawem niektórych nowotworów.

Dlaczego się pocimy

Pot odpowiada za termoregulację całego organizmu- pomaga utrzymać stałą temperaturę ciała oraz odpowiednie pH skóry. Podczas pocenia organizm pozbywa się szkodliwych substancji, takich jak kwas moczowy czy amoniak. Nadmierna potliwość najczęściej dotyczy sytuacji związanej ze zbyt wysoką temperaturą otoczenia. Organizm wydzielając pot, ochładza się. Pocimy się również podczas intensywnego wysiłku fizycznego.

Nadmierna potliwość w nocy

Nadmierna potliwość głowy w nocy, zwana hiperhydrolizą, może być związana z warunkami termicznymi, jakie panują w sypialni lub stanem chorobowym. Zwłaszcza podczas niepokojąco dużej potliwości należy udać się do lekarza rodzinnego, który pomoże znaleźć przyczynę takiego stanu i wdrożyć odpowiednie leczenie. Konsultacji lekarskiej wymagają przede wszystkim przypadki, w których pocenie nocne powoduje uczucie ciągłego zmęczenia lub występują również inne objawy jak gorączka, osłabienie czy swędzenie skóry.

Pocenie się podczas snu

Zbyt wysoka wilgotność lub temperatura powietrza w pomieszczeniu, w którym śpimy, może powodować nocne pocenie. Dodatkowo źle dobrana odzież do spania może powodować pogłębienie się problemu. Nocne pocenie się może mieć charakter przejściowy i wynikać trwającej wewnątrz organizmu infekcji. A także skutkiem przyjmowania niektórych leków takich jak antydepresanty -szczególnie trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne czy leki na nadciśnienie.

Nocne poty mogą pojawić się również w efekcie spożycia alkoholu lub niektórych ziół. Mogą być również wynikiem stresu. Większą potliwość podczas snu zauważają również kobiety w ciąży lub w okresie menopauzy.

Na nadmierną potliwość często cierpią osoby, które nałogowo palą papierosy. Zawarta w nich nikotyna wzmaga produkcję acetylocholiny, która odpowiada za wzrost ciśnienia oraz temperatury ciała, a w konsekwencji uaktywnia gruczoły potowe. Pomimo że pocenie się jest zjawiskiem naturalnym i powszechnym, istnieją niecodzienne infekcje wywołujące nadmierne pocenie. W niektórych przypadkach przyczyną pocenia nocnego może być choroba, niekiedy nawet bardzo poważna.

Dlaczego dziecko bardzo poci się w nocy

Nocne pocenie się u dzieci najczęściej jest spowodowane tym, że jest mu zwyczajnie za ciepło. Nocne poty u dzieci mogą pojawić się również u dzieci w stanie silnych emocji, związanych z sytuacją, która wydarzyła się w ciągu dnia lub towarzyszy im lęk separacyjny. Nadmierne pocenie się u dzieci z nadwagą może przyczynić się do niedoborów witaminy D3, czego objawem jest pocenie się głowy w czasie zasypiania.

Inne choroby, którym może towarzyszyć nadmierna potliwość dziecka w nocy to:

Gruźlica,
infekcje różnego pochodzenia,
gruźlica,
przerost migdałków,
borelioza,
choroby nowotworowe,
senny bezdech,
alergia,
niewydolność serca,
niedokrwistość,
nadczynność tarczycy,
hipoglikemia
mukowiscydoza.

Nadmierne pocenie się w okolicach szyi i osłabienie

Nadmierne pocenie się w okolicach szyi i twarzy oraz nadmierna potliwość głowy, mogą mieć wiele przyczyn. Należą do nich m.in. podłoże genetyczne, nadwaga, zaburzenia układu nerwowego, stres, zmiany hormonalne, choroby serca czy cukrzyca. Pojawiające się nagle zlewne poty i towarzyszące temu osłabienie, najczęściej jest objawem gorączki. Gorączka towarzyszy infekcjom i mobilizuje organizm do walki z chorobą.

Nocne poty – przyczyny

Nocne pocenie może być całkowicie naturalną reakcją organizmu. Mogą być również objawem wielu chorób takich jak:

Gruźlica,
chłoniaki,
nowotwór,
białaczka,
AIDS,
niedoczynność tarczycy,
cukrzyca,
hipoglikemia nocna,
refluks,
obturacyjny bezdech senny,
zespół przewlekłego zmęczenia,
zakażenia pasożytami,
zaburzenia lękowe,
nerwica.

Bezdech senny a nocne poty

Przyczyną nadmiernego pocenia się w nocy może być bezdech senny. Bezdech senny powoduje nadciśnienie, problemy z pracą serca oraz poziomem cukru. Jeśli podczas chrapania występują długie przerwy pomiędzy kolejnymi chrapnięciami, należy udać się do lekarza, aby zdiagnozować przyczyny bezdechu i podjąć odpowiednie leczenie.

Nadczynność tarczycy przyczyną nocnych potów

Nocne poty mogą być objawem problemów gospodarki hormonalnej. Nocne poty w niedoczynności tarczycy często występują w parze z kołataniem serca oraz drżeniem rąk. W przypadku przypuszczenia niedoczynności tarczycy robi się badanie poziomu TSH oraz hormonów tarczycy. Jeśli wyniki badań wskażą niedoczynność tarczycy, lekarz może zalecić odpowiednie leki, hamujące nadaktywność tarczycy. W niektórych przypadkach niezbędny jest jednak zabieg usunięcia części gruczołu.

Objaw raka — nocne poty

Nadmierne pocenie się w nocy może być skutkiem niektórych nowotworów w tym chłoniaka. W przypadku tej choroby nocne pocenie występuje w parze z gorączką oraz utratą masy ciała. Jeśli zauważymy u siebie takie objawy, należy niezwłocznie udać się do lekarza.

Co zrobić w przypadku nadmiernego pocenia

Nadmierne pocenie się jest dolegliwością bardzo wstydliwą i powodującą duży dyskomfort w trakcie snu. Istnieje wiele sposobów na walkę z tą dolegliwością. Wszystkie działania najlepiej poprzedzić wizytą u lekarza, aby wykluczyć przyczyny chorobowe. W przypadku, kiedy nadmierne pocenie się w nocy spowodowane jest problemami o podłożu psychologicznym, warto udać się do lekarza psychologa.

W niektórych przypadkach nadmiernego pocenia się w nocy mogą pomóc zabiegi wykonywane w gabinetach kosmetycznych takie jak botoks, który hamuje nadmierną pracę gruczołów potowych. Można zastosować również jonoforezę oraz lipolizę laserową.

Nadmierną potliwość mogą pomoc zahamować nie tylko leki przepisane przez lekarza lub te dostępne bez recepty, ale również domowe sposoby.

Domowe sposoby na walkę z nadmiernym poceniem

Warto zadbać o odpowiednie warunki w sypialni w przypadku nadmiernego pocenia się poprzez regularnie wietrzenie pomieszczenia, w którym śpimy. Ważną kwestią jest również właściwy dobór materiałów, z których wykonana jest nasza odzież nocna oraz pościel. Najlepiej, żeby były wykonane z naturalnych materiałów, umożliwiających odpowiednią termoregulację. Niezwykle ważna jest odpowiednia higiena osobista przed snem oraz używanie antyperspirantów.

Pomocne w problemie nadmiernej potliwości mogą okazać się zioła. Zaleca się zażywanie kąpieli w naparach z ziół takich jak: melisa, szałwia, pokrzywa czy kora dębu. Napar można również stosować doustnie. Warto jednak podkreślić, że stosowanie ziół należy uzgodnić z lekarzem, ponieważ zażyte w zbyt dużych ilościach mogą bardziej zaszkodzić niż pomóc.

Zajady — jak leczyć szybko

Uroda i pielęgnacja ciała, Zdrowie / Redakcja Medicaldiet

Zajady to przypadłość związana z błonami śluzowymi jamy ustnej o podłożu grzybiczym i bakteryjnym. Zajady pojawiają się jako pęknięcia w kącikach ust, wywołujące pieczenie i zaczerwienienie. Uważamy je jako niegroźne problemy, które bardzo często bagatelizujemy, jednak zapominamy o tym, że ich leczenie jest kluczowe, gdyż jego brak może nieść za sobą poważne konsekwencje. Z pewnością domowe sposoby na leczenie zajadów mogą okazać się zbawieniem.

Przyczyny powstawania zajadów

Zajady ściśle związane są ze zmianami występującymi w śluzówkach jamy ustnej. Jak wyglądają zajady? Charakterystycznym elementem ich występowania są pęknięcia i bolące nadżerki występujące w kącikach ust. Nieleczone zajady przeistoczyć się mogą w blizny. Ich obecność wywoływana jest przez grzyby oraz infekcje bakteryjne. Dlaczego tak się dzieje?

Zajady — brak witaminy

Z zajadami bardzo często borykają się osoby na diecie odchudzającej oraz przemęczone. Wynika to z niedoboru witamin z grupy B, szczególnie witaminy B2 i witaminy C. Brak tych witamin prowadzi to spadku odporności, przy którym łatwo o wszelkiego rodzaju infekcje. Nasz organizm nie ma siły walczyć z bakteriami i grzybami, w związku z czym w kącikach ust powstają zajady. Aby uzupełnić odpowiednią ilość witamin w organizmie, powinniśmy sięgnąć po suplementy diety, które pomogą nam w walce z zajadami.

Dlaczego jeszcze zajady powstają

Najczęstszą przyczyną zajadów są niedobory witamin i spadek odporności, jednak to nie wszystko. Do innych przyczyn powstawania zajadów zaliczamy także:

Antybiotykoterapię,
drażnienie śluzówek jamy ustnej, np. poprzez aparaty ortodontyczne,
otyłość,
zakażenia,
spękane usta.

Domowe sposoby na zajady

W leczeniu zajadów mogą okazać się pomocne domowe sposoby. W przypadku przestrzeganiu odpowiednich zasad jesteśmy w stanie, wyleczyć bolesne zajady stosując domowe sposoby leczenia. Pierwszą z nich jest eliminacja niektórych elementów z diety tj. kawa, alkohol i pikantne potrawy. Wypukują one z organizmu niezbędne składniki mineralne, a ostre przyprawy podrażniają kąciki ust. Jednak to nie wszystko. Podczas kuracji zajadów powinniśmy także ograniczyć spożywanie słodkości, które stanowią pożywkę dla drobnoustrojów wywołujących owrzodzenia kącików ust.

Jak leczyć zajady?

Leczenie zmian kątów ust powinno odbywać się objawowo, stosując maść lub krem, a także przyczynowo. Zajady bardzo często są skutkiem nieregularnej aktywności fizycznej i jeżeli wdrożymy do naszego życia odrobinę sportu, problem zniknie. Jeśli jednak ten temat nas nie dotyczy, być może niedobór witamin jest tutaj podłożem. Odpowiednia suplementacja może okazać się kluczowa. Jak zatem skutecznie walczyć zapaleniem kątów ust?

Miód na zajady

Zarówno miód, jak i propolis ma działanie przeciwzapalne, a także ułatwia gojenie ran i zajadów. Specyfik może okazać się zbawienny, a przy tym jest niezwykle smaczny. W tym celu należy wymieszać łyżeczkę miodu z kilkoma kroplami tranu, a następnie posmarować miksturą usta. Taki okład powinien leżeć na ustach minimum 15 minut. W aptekach znajdziemy także maści z propolisem, które dadzą takie samo działanie jak miód. Badania wykazują, że 76% osób zmagających się z zajadami skutecznie pozbyło się ich podczas leczenia propolisem.

Czosnek na zajady

Czosnek ma właściwości przeciwgrzybicze i antybakteryjne. Podczas leczenia zajadów stosować go można na dwa różne sposoby. Pierwszym z nich jest okład. Czosnek należy rozetrzeć i nałożyć w kącikach ust. Opatrunek należy trzymać ok. 15 minut. Drugą z opcji jest spożywanie czosnku. Nie chodzi tu jednak o zajadanie się nim na surowo. Dodawać go można w większej ilości do potraw. Pamiętajmy jednak, że co za dużo to niezdrowo. Czosnek w zbyt dużej ilość powodować może dodatkowe podrażnienie, więcej na ten temat przeczytasz w artykule pt. surowy czosnek szkodzi.

Pasta do zębów na zajady

Nakładanie pasty do zębów na zmienione choroowo miejsce może wydawać się niemądre, jednak wręcz przeciwnie. Pasta do zębów nałożona na zajady może pomóc w ukojeniu bólu oraz swędzenia. Należy jednak pamiętać, aby nie pozostawiać jej zbyt długo na skórze, gdyż powstanie twarda skorupa, którą ciężko będzie zdjąć, a tym samym podrażnić zajad, powodując ból.

Nabiał na leczenie zajadów

Leczenie zajadów nie opiera się jedynie na kojeniu bólu i pieczenia. Jeśli chcemy skutecznie pozbyć się zajadów drażniących kąciki ust, powinniśmy sięgnąć po przetwory mleczne, szczególnie kwaśne mleko, kefiry i jogurty. Produkty z kwasem mlekowym i żywymi kulturami bakterii są pomocne podczas odbudowy flory bakteryjnej.

Aloes i ogórek na kąciki ust

Aloes ostatnimi czasy zyskuje popularność jako środek na wszystko. Nie jest to nic dziwnego, gdyż doskonale regeneruje skórę. W walce z kątowym zapaleniem warg także nie mogło go zabraknąć. Sok z liści aloesu działa odkażająco, a także kojąco. Takie samo działanie ma także zwykły ogórek. Warzywo jest tanie i łatwodostępne, a dzięki swoim właściwościom kojącym nałożone na zaognione miejsce przynosi niesamowitą ulgę, a także zapobiega namnażaniu się bakterii.

Co na zajady u dziecka?

Zajady nie są tylko problemem dotykającym dorosłych. Pojawić się mogą nawet u niemowląt i małych dzieci. Gdy widzimy, że u naszych dzieci zaczynają pojawiać się zajady, powinniśmy jak najszybciej zadbać o jego dietę i wdrożyć produkty zawierające witaminy. Warto także zaopatrzyć się w maść z witaminą A, propolisem lub tranem, które ukoją swędzenie, a maluszek nie będzie próbował drapać zaognionego miejsca. Przykładanie plastrów ogórka na zmiany chorobowe także działa kojąco. Jeśli domowe sposoby nie pomagają lub problem nawraca, należy udać się jak najszybciej do lekarza — pediatry, który dokona właściwego rozpoznania i dobierze farmakologię.

Przyczyny powstawania zajadów w ciąży

Ciąża to bardzo ważny moment w życiu każdej kobiety. W tym czasie robimy wszystko, aby nasz maluszek dobrze się rozwijał i urodził się zdrowy. Pojawiające się zmiany w ciąży najczęściej są wynikiem niedoborów żelaza i witamin. Leczenie farmakologiczne nie jest wskazane w tym przypadku. Po co zatem sięgnąć, aby uchronić się przed zajadami? Pyłek pszczeli w ciąży, może okazać się zbawienny. Jest on prawdziwą kopalnią aminokwasów i biopierwiastków, szczególnie żelaza. Dwie łyżeczki pyłku należy zalać wodą lub jogurtem i odstawić na dwie godziny i wypić. Do mieszanki można dodać także miodu, który osłodzi nam smak.

Zajady a opryszczka

Bardzo często trudno gojące się zajady mylone są z opryszczką wargową. W rzeczywistości przypadłości różnią się od siebie. Opryszka przede wszystkim, przeciwnie do zajadów wywoływana jest przez wirus Herpes labialis. Opryszczka cechuje się pęcherzykami wypełnionymi płynem surowiczym, które zlokalizowane są na granicy skóry i błon śluzowych w okolicy ust. Opryszka objawia się pieczeniem i napiętą skórą.

Utrzymujące się zajady przez długi czas w kącikach ust

Jeżeli zajady utrzymują się przez długi czas, problem nawraca, a domowe sposoby na zajady zawodzą, może okazać się niezbędna konsultacja lekarska. Zazwyczaj problem spowodowany jest innymi czynnikami, z którymi bez odpowiedniej farmakologii nie jesteśmy w stanie sobie poradzić. Lekarz w celu ustalenia przyczyn powstawania zajadów powinien zlecić badania tj. wymaz lub badania krwi. Na ich podstawie dobierze odpowiednie leczenie. Pamiętajmy, że wizyta u lekarza jest nieunikniona w przypadku nawracających zajadów, gdyż nieleczone mogą doprowadzić do poważniejszych problemów tj. stan zapalny błony śluzowej, których nie wyleczymy za pomocą domowych metod.

Kiedy się ważyć po okresie

Uroda i pielęgnacja ciała / Redakcja Medicaldiet

Zapewne niejednokrotnie przeżyłaś szok, wchodząc na wagę i widząc dodatkowe kilogramy. Aktywność fizyczna, dbanie o dietę, odmawianie sobie alkoholu i pustych kalorii, a tu nagle wzrost wagi z dnia na dzień. Jeśli akurat jesteś w czasie okresu, to zupełnie nie masz się czym martwić. Najlepiej przeczekaj te trudne dni, nie szukaj w internecie złotych rad. Pogódź się z tym, że nie masz większego wpływu na związane z miesiączką skutki uboczne. Postaramy się odpowiedzieć na nurtujące cię pytanie — dlaczego?

Waga przed okresem

Podczas okresu, a często nawet tydzień przed rozpoczęciem miesiączki, u większości kobiet, nawet tych, które stosują różnego rodzaju diety i eliminują tłuszcz ze spożywanych posiłków, wzrasta apetyt na słodycze i słone przekąski.

W wyniku zmian hormonalnych zachodzących w organizmie kobiety w czasie 28-dniowego cyklu przybieramy na wadze. Nie jest to związane ze wzrostem tkanki tłuszczowej, lecz w większej mierze odpowiedzialny jest za to progesteron. To on powoduje zatrzymanie wody miedzy 23-28 dniem cyklu co wywołuje przyrost wagi u kobiet i złudne wrażenie tycia. Jest również odpowiedzialny pojawienie się zachcianek i wzrost apetytu w drugiej fazie cyklu.

Przybieranie na wadze przed okresem

Przyczyną przybieranie na wadze przed okresem jest wysoki poziom progesteronu i estrogenów. Wspomniane hormony płciowe mają wpływ nie tylko na działanie układu rozrodczego, ale również pozostałych układów. Na pewno zastanawiasz się, co to ma wspólnego z powodem zatrzymania wody w organizmie, powodującym nagłe tycie na dzień lub dwa przed okresem. Warto wiedzieć, że gospodarka wodno-mineralna, a w związku z tym również wytwarzanie hormonów wazopresyny i aldosteronu, jest także pobudzane przez żeńskie hormony płciowe. Wspomniana wazopresyna działa poprzez receptory w nerkach. W wyniku czego dochodzi do blokowania wody w nerkach i jej ponownego resorbowania i gromadzenia płynu w organizmie. Należy zauważyć, że zmiany hormonalne właśnie są przyczyną powstawania obrzęku przed miesiączką.

Wahania wagi w czasie okresu

Miesiączka jest czasem zmiany natężenia hormonów. To progesteron jest odpowiedzialny za zatrzymanie wody w organizmie. W związku, z czym twoja waga może pójść w górę, nie oznacza to jednak, że przytyłaś. Wiele kobiet podczas okresu dodatkowo cierpi na zaparcia i wzdęcia. Dlatego jeśli ważysz się regularnie codziennie rano, by kontrolować przyrost i spadek wagi w ciągu miesiąca, podczas miesiączki zapewne odnotujesz dodatkowe kilogramy, a kilka dni po zakończeniu okresu, wszystko wróci do normy. Wahania wagi możesz zaobserwować po swoich ubraniach, które leżą idealnie, by za kilka dni brzydko układać się w okolicy brzucha. Często wraz ze wzrostem apetytu na puste kalorie (zwłaszcza słodycze) i zatrzymaniem płynów w organizmie w czasie miesiączki przybywa nam kilka kilogramów. Nie warto się zatem wtedy ważyć. Możemy załagodzić nasze problemy poprzez picie wody w ciągu dnia, dzięki czemu paradoksalnie uda nam się pozbyć się nadmiaru płynów z organizmu.

Przybieranie na wadze podczas owulacji

W drugim cyklu okresu najczęściej kobieta spożywa więcej, niż jest to potrzebne, by zapewnić organizmowi odpowiednią ilość energii. Czy zatem powinnyśmy wtedy pomyśleć o większej aktywności fizycznej, by nasza masa ciała nie wzrosła? Jeśli przez pozostały czas odżywiamy się zdrowo, dbamy by ilość spożywanych przez nas węglowodanów, była adekwatna do trybu życia, to nie grozi nam nagły przyrost tkanki tłuszczowej. Organizm kobiety jest tak skonstruowany, że wszelkie wahania wagi zostają wyrównane. O ile w II fazie cyklu mamy wzmożony apetyt, to w I estrogeny zadbają o to, że będzie on proporcjonalnie mniejszy, by w ciągu całego cyklu, pełnych 28 dni, waga była taka sama.

Wzrost wagi po okresie

Jeśli po upływie kilku dni od okresu twoja waga nie wróciła do normy, a wręcz dalej wzrasta, powinno Ci to dać do myślenia. Wzrost masy ciała może być skutkiem różnymi czynnikami. Nie mają na to wpływu, tylko zmiany hormonalne. Być może przez wzmożony apetyt w czasie i przed okresem przesadziłaś trochę z kaloriami. Jeśli tak, należy pomyśleć o zmniejszeniu ilości spożywanych wysokokalorycznych produktów w ciągu dnia. Taka dieta dla Twojego organizmu będzie jeszcze bardziej skuteczna w przypadku połączenia jej z aktywnością fizyczną. Postaraj się regularnie ruszać. Zwykle już po tygodniu powinnaś zauważyć, chociaż minimalne efekty. Dieta, regularny ruch i zdrowe jedzenie to klucz do sukcesu. Postaraj się również, by zawsze mieć pod ręką wodę.

Okres a waga — kiedy się ważyć?

Powszechnie wiadomo, że ważenie się na kilka dni przed w takcie i po zakończeniu okresu nie ma większego sensu. Dodatkowe kilogramy, które wtedy widzimy, mają negatywny wpływ na naszą psychikę, a chyba nie o to tu chodzi. Warto mieć świadomość, że podczas tych trudnych dni, nasz organizm gromadzi wodę, przez co zwiększa się nasz brzuch. Nie mamy na to wpływu i nie możemy nic z tym zrobić. Podobnie jak trudno coś zaradzić na zwiększenie chęci na słodycze.

Nawet jeśli jesteś na diecie, nie unikniesz wzrostu wagi. Nie pozostaje nic innego jak uzbroić się w cierpliwość i przeczekać okres. Jest to trudny temat, ponieważ dotyczy naszego zdrowia i sprzyja spadkowi nastroju. Jednak dzięki świadomości, że nie jesteś sama ze swoją niestabilną wagą i zmianami, jakie zachodzą w obrębie ciała, powinnaś poczuć się lepiej. Wiele osób zmaga się z problemem wzrostu wagi, nie mając świadomości, że zwykle w żaden sposób nie wiąże się to ze wzrostem masy ciała.

Ile można przytyć podczas okresu?

Przeciętnie kobieta podczas okresu może przytyć 1,5 – 3 kg. Warto jednak pamiętać, że każdy organizm jest inny, zatem dobrym wyznacznikiem dla każdej z osób będzie regularne ważenie się i kontrolowanie swojej wagi. Często kobiety przykładają zbyt dużą wagę do wyglądu i dla wielu z nas, każdy dodatkowy kilogram to powód do rozpaczy. Jednak o ile możemy ograniczyć ilość zjedzonych przez nas pustych kalorii, o tyle na hormony i zatrzymywanie wody przez nasz organizm nie mamy większego wpływy. Jeśli podczas okresu cierpimy na zaparcia, warto wzbogacić dietę o produkty bogate w błonnik. Pomocna w walce z tym problemem będzie również kawa. Wzrost wagi zależy od wielu czynników i nie zawsze idzie w parze ze wzrostem masy ciała. O czym możemy się przekonać już kilka dni po okresie, kiedy nasz apetyt i wagą wracają do normy.

Dlaczego przed okresem tyję?

Musimy zdawać sobie sprawę, że tycie przed miesiączką może być spowodowane zatrzymaniem wody w organizmie. W tym przypadku waga zmienia się, obniży zaraz po zakończeniu miesiączki. Przeważnie zaraz po drugiej fazie cyklu pojawiają się zaburzenia hormonalne. Objawiają się one, zmienią poziomu estrogenów, jednocześnie nasz organizm produkuje również mniej serotoniny, która prowadzi do wahań nastrojów podczas okresu, co powoduje zwiększenie ochoty na słodkie przekąski. Przez zjadanie większej ilości węglowodanów podczas miesiączki, nastrój kobiety się polepsza. Niestety tylko na bardzo krótki czas. Jest to spowodowane poziomem cukru, który utrzymuje się w naszej krwi, a jego spadek sprawia, że stajemy się poirytowane, nerwowe co ciągnie nas do spożywania coraz to większej ilości słodyczy czy deserów. Wzrost wagi, jest skutkiem takiego sposobu odżywiania się, który powoduje, że czujemy się gorzej i mniej atrakcyjnie. Dlatego nie warto się wtedy ważyć.

Kiedy waga spadnie po okresie?

Po dwóch dniach od zakończenia okresu nasza waga i samopoczucie powinny wrócić do normy. Kiedy dojdzie do wyrównania poziomu hormonów, pozbędziemy się dodatkowych kilogramów. W I fazie cyklu nadmierna ilość płynów zostanie wydalona, a nasz apetyt będzie zdecydowanie mniejszy. Pamiętaj również, że wzrost wagi to niekoniecznie wzrost masy ciała. Aczkolwiek, nadmiar wody w organizmie, wahania wagi nie są wcale niczym nadzwyczajnym dla kobiet, które dobrze znają swój organizm. Najlepiej ważyć się po upływie tego czasu, kiedy nasze hormony mające wpływ na wagę i wygląd naszego ciała wrócą do normy.

Nadmierna potliwość głowy

Uroda i pielęgnacja ciała / Redakcja Medicaldiet

Pocenie się głowy jest całkowicie naturalnym i fizjologicznym procesem termoregulacyjnym. Pot odpowiada na utrzymanie prawidłowej temperatury ciała. Problemem może okazać się sytuacja, w której występuje nadmierna aktywność gruczołów potowych w okolicach głowy. Dolegliwość ta powoduje duże uczucie dyskomfortu, ale również może okazać się objawem poważniejszych problemów w organizmie, w tym poważnych chorób. Kiedy możemy mówić o wzmożonej potliwości oraz jak radzić sobie z nadmiernym poceniem?

Zjawisko pocenia się głowy

Pocenie się skóry głowy jest zjawiskiem całkowicie naturalnym i jeśli nie jest zbyt intensywne, nie stanowi problemu. Oprócz tego, że zjawisko to pełni funkcję termoregulacyjną, razem z potem organizm usuwa zbędne składniki przemiany materii oraz toksyny. Wydzielanie potu pozwala ochłodzić się w ciepły dzień lub podczas intensywnej aktywności fizycznej.

Pocenie się głowy u dorosłego

Pocenie się skóry głowy powoduje duży dyskomfort, ponieważ jest widoczne i ciężko je ukryć. Dlatego nieleczone i długotrwałe nadmierne pocenie się głowy u osoby dorosłej może nieść ze sobą problemy natury psychologicznej oraz socjologicznej. Osoba, którą dotyka problem nadmiernej potliwości, jest zazwyczaj wycofana, nieśmiała, unika kontaktów oraz wystąpień publicznych, ponieważ w sytuacjach stresowych objawy znacznie się nasilają. Co więcej, nie mamy dużego wpływu na ilość wydzielanego potu.

Obfite pocenie się głowy

O nadmiernej potliwości możemy mówić w sytuacji, w której organizm poci się, bez względu na panującą temperaturę otoczenia czy wykonywane czynności. Wzmożone wydzielanie potu przez gruczoły potowe znajdujące się na skórze głowy zazwyczaj jest związane z zaburzeniami termoregulacji organizmu. Przyczyn takiego stanu może być wiele i mogą się one okazać groźne dla życia i zdrowia, dlatego warto udać się do lekarza w celu dokładnej diagnostyki i dobrania odpowiedniego leczenia. Temperaturę ciała może podnieść spożycie napoju energetycznego, kawy, a nawet kakao.

Nadmierne pocenie się głowy i twarzy

Nadmierne pocenie się skóry głowy najczęściej dotyka osoby w okresie dojrzewania, ze względu na problemy hormonalne i jest związane z nadczynnością gruczołów potowych. Pojawia się również potliwość twarzy, w niektórych przypadkach dochodzi do sytuacji, w której pot spływa kroplami z czoła na twarz. Nadmierne wydzielanie potu może więc bardzo utrudniać codzienne funkcjonowanie. W wyniku wzmożonej potliwości włosy stają się tłuste i nieświeże. Pot jest pożywką dla wielu bakterii i grzybów, dlatego na wilgotnej skórze głowy, mogą rozwinąć się grzyby oraz łupież. Nadmierne pocenie się twarzy najczęściej związane jest ze stresem i prowadzi do problemów z cerą oraz powstawania zmian trądzikowych. Dodatkowo skóra twarzy może być podrażniona od jej dotykania i wycierania zgromadzonego potu.

Nadmierne pocenie się skóry głowy oraz twarzy, może powodować kompleksy i bardzo utrudniać kontakty międzyludzkie, dlatego bardzo ważna jest diagnostyka i podjęcie odpowiedniego leczenia.

Nadmierna potliwość przy małym wysiłku

Sytuacje, w których nadmierna potliwość pojawia się nawet przy małym wysiłku, należy jak najszybciej skonsultować z lekarzem. Większość problemów związanych z nadmierną potliwością wymaga odpowiedniej diagnozy w celu podjęcia leczenia, aby poprawić komfort życia.

Nadmierne pocenie głowy przyczyny

Przyczyn nadmiernej potliwości głowy może być wiele. Nadmierne pocenie może być wywołane poprzez czynniki naturalne, wysoką temperaturę otoczenia czy aktywność fizyczną. Na nadmierne pocenie może dodatkowo wpływać dieta bogata w składniki podnoszące termo genezę organizmu. Są nimi m.in. pieprz cayenne, imbir, chilli czy ostra papryka. Nadmierna potliwość występuje również po spożyciu alkoholu. Pocimy się intensywniej w stresujących sytuacjach, gdy się boimy lub przeżywamy coś intensywnie.

Przyczyną nadmiernego pocenia się skóry głowy może być również nieodpowiednie ubranie lub czapka. Winne w tej sytuacji mogą być zbyt grube w stosunku do warunków pogodowych ubrania lub wykonane ze sztucznych materiałów, które nie pozwalają skórze oddychać. Przyczyny nadmiernego pocenia się głowy mogą mieć również podłoże patologiczne oraz mieć związek z chorobą -najczęstsze z nich to m.in.:

Infekcje różnego pochodzenia,
zawał serca,
nadciśnienie tętnicze,
udar mózgu,
cukrzyca,
otyłość,
insulino odporność,
okres dojrzewania i związane z nim zmiany hormonalne,
menopauza,
choroby metaboliczne,
ciąża,
nadczynność tarczycy,
nowotwory, w tym nowotwory układu chłonnego,
podłoże genetyczne,
choroba Parkinsona i charakterystyczne dla niej zlewne poty.

Co zrobić w przypadku nadmiernego pocenia się głowy

Sposoby leczenia nadmiernego pocenia się głowy zależą od przyczyny wywołujących nadmierną potliwość. W przypadku nadmiernej potliwości głowy zalecane jest:

Dbanie o higienę osobistą -regularne mycie skóry głowy odpowiednim szamponem, np. szampon przeciwłupieżowy,
stosowanie ziołowych naparów do płukania skóry głowy oraz wewnętrznie do picia -z szałwii, melisy, pokrzywy lub skrzypu polnego,
stosowanie antyperspirantów, blokery potu,
używanie nakryć głowy z naturalnych, oddychających materiałów -len, bawełna,
unikanie w diecie ostrych przypraw, fastfoodów,
wypijanie dużej ilości płynów -od 2 do 2,5 litra dziennie,
dbanie o utrzymanie odpowiedniej wagi,
unikanie używek takich jak papierosy czy alkohol.

Leczenie nadmiernej potliwości głowy

W leczeniu farmakologicznym w przypadku nadmiernej potliwości głowy stosuje się leki uspokajające oraz witaminy z grupy B. Istnieje również wiele dostępnych bez recepty suplementów diety, które mogą wspomóc walkę z nadmierną potliwością. W swoim składzie zawierają najczęściej ekstrakty z ziół takich jak pokrzywa czy skrzyp polny, które mogą hamować nadmierne pocenie się skóry głowy.

Nadmierne pocenie można leczyć również w gabinecie kosmetycznym, wykonując zabiegi jonoforezy, przy wykorzystaniu prądu o małym natężeniu. Efekt może występować od roku do dwóch lat po zabiegu. Popularnym zabiegiem jest również wstrzykiwanie botoksu (toksyna botulinowa), który hamując gruczoły potowe, pomaga zmniejszać wydzielanie potu. Efekt zabiegu utrzymuje się nawet do 1 roku po wykonanym zabiegu.

Domowe sposoby na strupki na głowie

Uroda i pielęgnacja ciała / Redakcja Medicaldiet

Swędząca skóra głowy i strupki? Okazuje się, że problem ten dotyczy wielu osób i stanowi nie tylko defekt kosmetyczny, ale może być objawem choroby skóry głowy. Rozwijający się stan zapalny skóry głowy, sprawia, że skóra zaczyna swędzieć. Drapanie prowadzi do uszkodzenia naskórka, w następstwie czego powstają strupy. Drapanie może być również kwestią nawyku i nie mieć związku z żadną chorobą skóry głowy. Dolegliwość prowadzi do pogorszenia się nie tylko stanu skóry głowy, ale również może przyczynić się do wypadania włosów.

Swędzenie skóry głowy — przyczyny

Przyczyn swędzenia skóry głowy może być wiele, a związane z nim nadmierne drapanie, prowadzi do uszkodzenia i pogorszenia się stanu skóry głowy. Łojotokowe zapalenie skóry głowy nie jest jedyną chorobą, która objawia się swędzącą skórą.

Inne choroby, które mogą objawiać się swędzeniem skóry głowy to m.in.:

Łojotokowe zapalenie skóry,
zapalenie mieszków włosowych,
atopowe zapalenie skóry,
łupież (łupież tłusty),
grzybica,
łuszczyca,
wszawica,
alergia.

Swędzenie skóry głowy, nie zawsze musi oznaczać stan chorobowy. Negatywny wpływ na stan skóry głowy mogą mieć następujące czynniki:

Błędy pielęgnacyjne, które mogą być przyczyną łupieżu,
stosowanie nieodpowiedniego szamponu, bądź leków,
zmiany hormonalne,
osłabienie układu immunologicznego,
przewlekły stres,
promieniowanie UV i zanieczyszczenia powietrza,
niewłaściwe nawyki żywieniowe,
uwarunkowania genetyczne,
długotrwałe noszenie nakrycia głowy głównie w okresie jesienno/zimowym,
nadużywanie używek takich jak alkohol czy tytoń.

Według dostępnych danych, w większości przypadków, swędzenie skóry głowy jest związane z nadmierną produkcją sebum i może być objawem łojotokowego zapalenia skóry głowy.

Łojotokowe zapalenie skóry

Osoby chorujące na łojotokowe zapalenie skóry głowy, często narzekają na swędzenie skóry głowy. Powodem swędzenia jest rozwijający się stan zapalny, najczęściej związany z nadmierną produkcją sebum przez gruczoły łojowe. Łuszczenie skóry głowy w chorobie łojotokowego zapalenia skóry, powoduje swędzenie i wymusza odruch zdrapywania. Drapanie prowadzi do uszkodzenia skóry i powstawania strupków na skórze głowy, co dodatkowo pogarsza stan skóry chorego na łojotokowe zapalenie skóry.

Skorupa na głowie i wypadające włosy

Wskutek gromadzenia się na skórze głowy nadmiaru sebum, powstaje żółta skorupa, która jest warstwą łuszczącego się naskórka. Skorupa odcina mieszki włosowe od stałego dostępu tlenu, co w konsekwencji może przyczynić się do wypadania włosów. Warstwa złuszczonej skóry tworzy barierę dla nowo wyrastających włosów, nie pozwala się im przebić. Dylemat ten najczęściej jest objawem łojotokowego zapalenia skóry głowy.

Rany na głowie od drapania

Rany i strupy na skórze głowy powstają najczęściej w wyniku drapania. Odruch drapania skóry głowy może być wymuszony świądem, związanym z rozwijającym się na skórze głowy stanem zapalnym. Zabarwienie strupków występujących na skórze głowy może być pomocne w diagnozie. W przypadku jeśli łuski naskórka są białe, jest to zwykłe złuszczanie się naskórka, może być również oznaką łupieżu. Niepokojącym objawem może być brunatne lub czerwone zabarwienie strupów, gdyż ich kolor świadczy o obecności w nich zakrzepniętej krwi. Może to oznaczać, że uszkodzenie naskórka skóry głowy jest głębokie. Natomiast jeśli skórę głowy pokrywają strupki barwy żółtej, możemy podejrzewać łojotokowe zapalenia skóry, ponieważ to łój zabarwia je na taki kolor. We wszystkich problemach skóry głowy, warto udać się do trychologa. W celu prawidłowej diagnozy lekarz może zlecić badanie mikologiczne, które da nam informacje, czy strupy są wynikiem działania czynników zewnętrznych takich jak grzyby i bakterie, czy wyłącznie drapania nawykowego.

Sucha skóra głowy i strupki

Objawy suchej skóry głowy mogą być często mylone z tzw. łupieżem suchym. W obu przypadkach skórę głowy pokrywają drobinki łuszczącej się skóry. Sucha skóra głowy prowadzi do bardzo nieprzyjemnych objawów, które dodatkowo prowadzą do wzmożonego wypadania włosów. W przypadku, jeśli przyczyną problemów skóry głowy jest łojotokowe zapalenie skóry, objawy w postaci strupków, mogą być nie tylko skutkiem drapania, ale również krostek pojawiających się w wyniku zapalenia skóry.

Badania dowodzą, że suchość skóry, w tym skóry głowy, postępuje wraz z wiekiem osoby, a problem ten jest szczególnie częsty u kobiet będących w okresie menopauzy. Problem suchej skóry głowy może mieć również podłoże genetyczne. Sucha skóra głowy, wymaga podjęcia odpowiedniego leczenia, ponieważ może stać się w przyszłości przyczyną innych chorób skóry głowy. Pomocny może okazać się odpowiednio dobrany szampon.

Jak leczyć rany na głowie od drapania

W przypadku niektórych stanów chorobowych skóry głowy, niezbędna jest wizyta u lekarza trychologa, który dobierze odpowiednie leczenie. Leczenie często wymaga przyjęcia antybiotyku.

W leczeniu ran na głowie spowodowanych drapaniem pomocne mogą być domowe sposoby. W wielu przypadkach zmiany wymaga pielęgnacja skóry głowy i włosów. Należy upewnić się, że szampon, którego używamy, jest odpowiednio delikatny dla naszej skóry i włosów. W przypadku ran spowodowanych przez łupież należy dobrać odpowiedni szampon przeciwłupieżowy. W ostatnim czasie dużą popularność zdobyły szampony w kostce. Ich użycie nie wymaga stosowania dodatkowych zabiegów zakwaszających, jak w przypadku stosowania zwykłego mydła.

Przy pielęgnacji skóry głowy nie tylko szampon odgrywa ważną rolę. Zaleca się myć włosy w letniej wodzie oraz rezygnację lub ograniczenie suszenia gorącym strumieniem powietrza.

Produkty na leczenie ran na skórze głowy

Gojeniu się ran i strupków pokrywających skórę głowy, sprzyja wykonywanie peelingu enzymatycznego, który nie uszkodzi mechanicznie zmian zapalnych. Peeling ma za zadanie oczyścić skórę głowy oraz włosy z zanieczyszczeń i nadmiernej ilości sebum. Warto, aby produkt ten zawierał jeden ze składników: lanolinę, mentol lub ekstrakty roślinne. Substancje te poza tym, że rozpuszczając zrogowaciały naskórek, oczyszczają włosy i skórę głowy, mają dodatkowo działanie bakteriobójcze, łagodzą świąd i przyspieszają gojenie się ran.

Domowe sposoby na problemy skórne głowy

Bardzo popularne w problemach obejmujących skórę głowy są domowe płukanki: z octu jabłkowego, aloesu czy cytryny. Ocet jabłkowy pomaga utrzymać prawidłowe pH skóry, działa bakteriobójczo oraz grzybobójczo. Aloes a właściwie sok z jego liści, ma silne właściwości nawilżające. Jego zastosowanie na skórę głowy i włosy, poprawi ich nawilżenie, złagodzi swędzenie i stany zapalne.

W ramach domowych sposobów na walkę z problemem swędzenia skóry głowy można zastosować na skórę głowy, papkę z sody oczyszczonej i odrobiny oliwy z oliwek, która ma złagodzić świąd. Nie należy jednak trzymać jej zbyt długo, ponieważ mieszanka ta ma znacznie wyższy niż skóra głowy poziom pH i może przynieść odwrotny skutek w postaci podrażnień.

Pomocna może być również pasta z bananów i awokado, która nie tylko złagodzi swędzenie i wspomoże gojenie się ran, ale również nawilży i odżywi włosy oraz skórę głowy. Po użyciu takiej papki należy dokładnie umyć włosy szamponem. Bezpieczny do stosowania jest również olej kokosowy.

Warto pamiętać, że wszystkie wymienione domowe sposoby mające na celu leczenie ran skóry głowy mogą nie przynieść oczekiwanego rezultatu lub przyczynić się do pogorszenia stanu skóry głowy. Nie ma danych potwierdzających ich skuteczności, dlatego przed ich użyciem najlepiej zasięgnąć opinii lekarza.

Łojotokowe zapalenie skóry głowy leczenie domowe sposoby

Uroda i pielęgnacja ciała / Redakcja Medicaldiet

Schorzenie zwane mianem łojotokowego zapalenia skóry głowy ma charakter nawrotowy. Owłosiona skóra na głowie jest najczęstszym miejscem występowania choroby, ze względu na obecność na jej skórze dużej ilości gruczołów łojowych. Problem łojotokowego zapalenia skóry głowy może dotyczyć osób w każdym wieku, najczęściej jednak jest dolegliwością okresu dojrzewania. Przed podjęciem leczenia w łojotokowym zapaleniu skóry, ważna jest prawidłowa diagnoza problemu oraz jego przyczyn. W tym celu należy skonsultować się z lekarzem dermatologiem. Wykluczy on istnienie innych chorób dających podobne objawy i zastosuje odpowiednie preparaty na podstawie badań. Mogą być nimi łuszczyca, egzema oraz inne reakcje alergiczne. Warto jednak dodać, że leczenie łojotokowego zapalenia skóry jest procesem trudnym, zwłaszcza długotrwałym. Kurację należy powtarzać z uwagi na nawrotowy charakter choroby.

Łojotokowe zapalenie skóry głowy

Stany zapalne skóry, będące objawami łojotokowego zapalenia skóry, dotyczą zazwyczaj owłosionej skóry głowy. Choroba częściej dotyka mężczyzn niż kobiet, co wg badań może mieć związek z poziomem testosteronu w organizmie. Najbardziej podatne na łojotokowe zapalenie skóry są osoby z osłabioną odpornością organizmu, chorujące na przewlekłe choroby takie jak AIDS, zespół downa, zapalenie wątroby typu C czy osoby z problemami trzustki.

Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry:

Długotrwały stres,
choroby neurologiczne,
problemy natury psychicznej,
przyjmowanie niektórych leków,
niewłaściwa dieta i związane z nią niedobory witamin, głównie tych z grupy B,
nadmierne spożywanie alkoholu,
zaburzenia hormonalne,
błędy pielęgnacyjne.

U dzieci łojotokowe zapalenia skóry przebiega łagodnie — nazywamy je ciemieniuchą. Objawy łojotokowego zapalenia skóry u dzieci pojawią się zazwyczaj w okresie pomiędzy drugim a dziesiątym tygodniem życia. Na skórze głowy dziecka widoczne są charakterystyczne tłuste łuski o zabarwieniu żółtym lub szarym. Ciemieniucha rzadko przenosi się na inne części ciała, jeśli jednak do tego dojdzie, na ciele mogą pojawić się czerwone krostki oraz stan zapalny.

Łojotokowa skóra głowy

Pojawienie się zmian chorobowych związanych z łojotokowym zapaleniem skóry na głowie najczęściej ma związek z nadmierną produkcją łoju, przez gruczoły łojowe skóry głowy. Nadmierna praca gruczołów łojowych wpływa na nadmierny rozwój drożdżaków, które wywołują stany zapalne skóry — łojotokowe zapalenia skóry głowy. Łój zabarwia łuszczącą się skórę na kolor żółty.

Pomimo że nazwa łojotokowe zapalenie skóry głowy wskazuje, że przyczyną choroby może być nadprodukcja gruczołów łojowych, nie zawsze jest to zgodne z prawdą. W wielu przypadkach łojotok pozostaje na zdrowym poziomie, a mimo to dochodzi do wystąpienia łojotokowego zapalenia skóry.

Objawy łojotokowego zapalenia skóry

Łojotokowe zapalenia skóry głowy powoduje szereg nieprzyjemnych objawów, widocznych na skórze gołym okiem. Zapalenie skóry głowy wiąże się często z nieprzyjemnym swędzeniem miejsc wystąpienia łojotokowego zapalenia skóry.

Najczęstsze objawy tego schorzenia to charakterystyczne łuszczenie, wywołane stanem zapalnym oraz nadmiernej pracy gruczołów łojowych. Chorobie często towarzyszy świąd w miejscu łuszczenia się skóry. W początkowym stadium łojotokowego zapalenia skóry głowy objawy dotyczą jedynie skóry owłosionej. W zaawansowanym stadium choroby, na skórze pojawiają się strupy i przybierające żółtą barwę łuski, a zapalenie skóry może przenieść się na sąsiadującą np. skórę brwi, czoło czy okolice klatki piersiowej.

Diagnostyka łojotokowego zapalenie skóry głowy

Diagnostyką łojotokowego zapalenia skóry głowy zajmuje się lekarz dermatolog lub trycholog. Chorobę tą rozpoznaje się najczęściej podczas badania klinicznego wyglądu i zachowania zmian skórnych. W niektórych przypadkach pomocna może być biopsja, rzadko jednak występują wskazania do jej przeprowadzenia.

Odpowiednia diagnostyka jest niezmiernie ważna, pozwala ona wykluczyć istnienie innych chorób skórnych dających podobne do łojotokowego zapalenia skóry. Pozwala również na podjęcie odpowiedniego leczenia, nie tylko objawowego, ale również skierowanego na odnalezieniu przyczyny łojotokowego zapalenia skóry głowy.

Jak wyleczyć łojotokowe zapalenie skóry

Leczenie skóry nie należy do prostych, z uwagi na jej nawrotowy charakter. Chcąc leczyć łojotokowe zapalenie skóry, trzeba działać wielotorowo. Podstawą podjęcia leczenia w łojotokowym zapaleniu skóry głowy jest znalezienie przyczyny, pojawienia się stanów zapalnych. W większości przypadków u osób chorujących na łojotokowe zapalenie skóry stosuje się leczenie miejscowe, przy pomocy leków przeciwzapalnych i przeciwgrzybiczych. Najczęściej zaleca się stosować na skórę głowy specjalny szampon leczniczy z dodatkiem substancji przeciwgrzybiczych takich jak pirytionian cynku, siarczek selenu czy kwas salicylowy. W przypadku pacjentów z nasilonymi objawami stosuje się leki doustne — antybiotyki i retinoidy.

W leczeniu łojotokowego zapalenia skóry głowy najważniejsza jest systematyczność oraz dokładność w używaniu produktów. Po ustąpieniu objawów zaleca się dalszą kurację zapobiegającą nawrotom choroby.

Łojotokowe zapalenie skóry głowy domowe sposoby

W celu pielęgnacji skóry okazać się może wsparciem kuracja farmakologiczna. Może być również pomocne w zapobieganiu nawrotom choroby, dzięki wyciszaniu stanu zapalnego i regulowaniu pracy gruczołów łojowych. Działanie niektórych z nich nie zostało potwierdzone. Przed ich zastosowaniem warto zapytać o opinię lekarza.

Jednym z najpopularniejszych i mało inwazyjnych domowych sposobów na usunięcie łuszczącej się skóry jest zmiękczenie jej oliwą, a następnie mechaniczne usunięcie podczas mycia włosów. Zmiany można dodatkowo wyczesać.

Składnikiem powszechnie stosowanym na łojotokowe zapalenie skóry jest olejek z drzewa herbacianego, który posiada wartości przeciwgrzybicze i przeciwzapalne. Miejscowe stosowanie rozcieńczonego olejku herbacianego jest bezpieczne, może zmniejszyć uczucie swędzenia, przyspieszyć gojenie się ran powstałych w wyniku łuszczenia oraz zmniejszać aktywność gruczołów łojowych.

Miejscowo na skórę głowy można zastosować aloes, który złagodzi stan zapalny, poradzi sobie z zaczerwienieniem i swędzeniem.

Domowe sposoby na łojotokowe zapalenie skóry to głównie działania mające na celu złagodzenie objawów zapalnych oraz zapobieganie nawrotom. W walce z łojotokowym zapaleniem skóry ważna jest odpowiednia higiena i pielęgnacja. Należy regularnie myć skórę głowy delikatnym szamponem oraz dbać o dokładne jego spłukanie.

Należy również unikać produktów przeznaczonych do stylizacji włosów, głównie tych zawierających alkohol — ich składniki mogą mieć działanie drażniące, mogą nasilać zapalenie skóry.

Domowe sposoby na łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt

Łojotokowe zapalenie skóry głowy u dzieci, występujące pod postacią ciemieniuchy w zdecydowanej większości przypadków można wyleczyć domowymi sposobami. Najbardziej popularny z nich to smarowanie głowy dziecka oliwką lub oliwą z oliwek, a następnie umycie głowy lub wyczesanie rozmiękczonych grudek szczoteczką z miękkiego, naturalnego włosia.

Alternatywą dla oliwy mogą być namoczone w wodzie płatki owsiane lub otręby pszenne, które tworzą pewien rodzaj delikatnego peelingu. Jeśli łuski na głowie niemowlęcia są grube i trudne do usunięcia po zastosowaniu wymienionych metod, można próbować zmiękczyć je kompresami z dodatkiem oliwy salicylowej.

Łojotokowe zapalenie skóry głowy dieta

Stosowanie odpowiednio dobranej diety pomaga złagodzić stany zapalne spowodowane łojotokowym zapaleniem skóry głowy. Może stanowić skuteczne wsparcie leczenia farmakologicznego.

Osoby chorujące na łojotokowe zapalenie skóry głowy powinny unikać następujących produktów:

Mocnej herbaty i kawy,
alkoholu,
ostrych przypraw,
przetworów na bazie octu.

Dieta osób z łojotokowym zapaleniem skóry głowy powinna opierać się na produktach bogatych w cynk, selen oraz witaminy z grupy B. Leczeniu sprzyja dieta uboga w cukier, gluten- głównie w białe pieczywo oraz smażone produkty. Zaleca się spożywanie dużej ilości warzyw, które dzięki zawartości naturalnych antyoksydantów zmniejszają stany zapalne. Z pomocą w leczeniu łojotokowego zapalenia skóry głowy mogą przyjść również ziołowe napary — z pokrzywy, skrzypu polnego czy bratka.

Łojotokowe zapalenie skóry może również złagodzić suplementacja kwasów Omega-3, które znane są ze swoich właściwości przeciwzapalnych.

Czy dostępne są leki na łysienie androgenowe?

Uroda i pielęgnacja ciała / Artykuł sponsorowany

Łysienie androgenowe to jeden z głównych powodów, przez które nasza fryzura wraz z wiekiem traci swoją gęstość i objętość. Zmagają się z nim głównie mężczyźni, jednakże nie oznacza to, że panie nie mogą na nie zachorować. Odpowiedzialne za łysienie tego typu niestety są geny, więc nie mamy wielkiego pola do manewru, jeśli chodzi o leczenie tej przypadłości. Co na wypadanie włosów możemy zastosować, z nadzieją, że pomoże nam chociaż trochę zagęścić włosy?

Łysienie androgenowe – jeden z głównych powodów przerzedzającej się fryzury

Łysienie androgenowe to główne źródło utraty włosów u mężczyzn. Szacuje się, że dotyka ono nawet 80 procent męskiej populacji. Kobiety zmagają się z tym schorzeniem zdecydowanie rzadziej, ale w dalszym ciągu około 40 procent kobiet ma problemy z utratą włosów, których powodem jest właśnie łysienie androgenowe.

Jest to przypadłość genetyczna, co raczej dla nikogo nie stanowi dobrej wiadomości. Oznacza to, że skłonności do wypadania włosów przekazują nam rodzice, natomiast my niewiele możemy zrobić, aby je powstrzymać. Łysienie androgenowe nie może zostać trwale odwrócone, jednakże istnieje szansa na to, że uda się je zahamować i pobudzić istniejące jeszcze cebulki włosów do dalszego działania. Co na wypadanie włosów może nam tutaj pomóc?

Jak przebiega łysienie androgenowe i co jest za nie odpowiedzialne?

Aby odpowiedzieć na pytanie, co na wypadanie włosów może nam pomóc, kiedy dotknie nas łysienie androgenowe, musimy jak najlepiej poznać i zrozumieć mechanizm jego działania. Odpowiedzialne za przerzedzenie naszych włosów na głowie są androgeny, czyli męskie hormony. Właśnie z tego powodu ta przypadłość dotyczy głównie mężczyzn. Panie nie mają aż tak dużego stężenia androgenów w organizmie, by te mogły wyrządzić aż taką krzywdę ich włosom.

Głównym sprawcą, jeśli chodzi o androgeny, jest tutaj testosteron, a mówiąc ściślej, jego pochodna, czyli dihydrotestosteron. Ale zaraz, czy to właśnie testosteron nie odpowiada za pojawienie się pierwszego zarostu na twarzy u mężczyzn w okresie dojrzewania? Dokładnie tak jest, jednak ma też wpływ na łysienie na głowie – ta sytuacja jest określana mianem paradoksu androgennego.

Co na wypadanie włosów może nam pomóc?

Tak jak było już powiedziane, łysienie androgenowe jest niestety niemożliwe do całkowitego odwrócenia. Jedynym znanym medycynie lekarstwem na to, by włosy wróciły do swojej dawnej świetności, jest przeszczep cebulek włosów. Ta metoda jest jednak inwazyjna i stosunkowo droga, przez co nie jest rozwiązaniem dla każdego.

Łysienie androgenowe możemy natomiast trochę zahamować i pobudzić pozostałe włosy do wzrostu. W tym celu można stosować szampony zawierające w swoim składzie minoksydyl. Ten związek chemiczny pobudza ukrwienie naszych mieszków włosowych i w efekcie pobudza je do wzrostu. Nie bez znaczenia są także wcierki czy odżywki do włosów, które zawierają w swoim składzie olejek rycynowy, znany z tego, że przyspiesza wzrost włosa. W ostatecznej sytuacji możemy skierować się do lekarza, by ten przepisał nam finasteryd. To substancja bardzo skuteczna, jeśli chodzi o porost włosów, nie pozostaje jednak neutralna dla reszty organizmu.

Jakie zioła pić na ładną cerę

Uroda i pielęgnacja ciała, Zioła / Redakcja Medicaldiet

Wszystkim nam zależy na pięknym wyglądzie skóry twarzy. To nasza wizytówka, którą każdego dnia wystawiamy na widok publiczny. Od stanu cery może zależeć nasza samoocena i pewność siebie. Ślady trądziku, wyprysków i niedoskonałości na skórze twarzy mogą znacząco pogorszyć nasz komfort. Stosowanie pielęgnacyjnych właściwości ziół pomaga w walce z tymi problemami.

Zioła na cerę

Dolegliwości skóry twarzy mogą mieć wiele przyczyn. Nadmierne wydzielanie sebum, stany zapalne, łojotok czy duże ilości toksyn w organizmie mogą mieć katastrofalny wpływ na stan wyglądu naszej cery. Pojawiają się wtedy pryszcze, przebarwienia i coraz bardziej widoczne są efekty starzenia. Zastosowanie ziół takich jak skrzyp polny czy wyciąg z liści pokrzywy mogą okazać się niezastąpionym wsparciem.

Tabletki na skórę

Zioła w przeciwieństwie do wielu środków chemicznych, działają kompleksowo. Przede wszystkim oczyszczają organizm z toksyn, jak również dostarczają mu składniki mineralne niezbędne do zapewnienia dobrego stanu skóry. Co pozytywnie wpływa na nasze zdrowie oraz zdrową skórę. Tabletki z ziołowymi ekstraktami upiększą cerę, zadbają o włosy i paznokcie, a przy tym będą działały łagodnie i bez efektów ubocznych. Naturalne preaparaty są zwykle nawet tańsze, niż te wytworzone sztucznie.

Ładna twarz

Stan skóry twarzy jest uzależniony od wielu czynników. Niektóre schorzenia mogą mieć podłoże genetyczne, inne zależą od wieku. Negatywnie na cerę wpływa zła dieta, niewłaściwa pielęgnacja, przyjmowanie leków czy alergię. Zidentyfikowanie problemu to podstawowy element w staraniach o piękniejszą skórę. Działanie ziół bardzo często okazuje się najskuteczniejszym remedium na dolegliwości skórne.

Zioła nawilżające skórę

Sucha skóra twarzy to powszechnie występująca dolegliwość, zwłaszcza u osób, które używają nieodpowiednich kosmetyków. Przesuszona cera łuszczy się i wygląda nieestetycznie. Staje się też wtedy znacznie bardziej narażona na negatywne działanie czynników zewnętrznych. Jak można sobie z tym radzić?

Tonik różany to świetny sposób na pozbycie się suchej cery. Jego przygotowanie jest bardzo proste, wystarczy zalać suszone płatki róży gorącą wodą. Po przestudzeniu i odcedzeniu otrzymamy tonik, który skutecznie nawilży twarz, wyreguluje jej pH, ograniczy wydzielanie sebum i rozjaśni przebarwienia.

Zioła na skórę

Na rynku zielarskim dostępnych jest coraz więcej produktów do pielęgnacji skóry twarzy. Klienci dostrzegają, że to prosty i bardzo skuteczny sposób na zwalczanie dolegliwości dermatologicznych. Jakie zioła najlepiej stosować na problemy skórne?

Ziele skrzypu polnego

Spośród wszystkich ziół do pielęgnacji cery skrzyp polny cieszy się największą popularnością. To naturalne źródło witaminy C, krzemu, magnezu i flawonoidów. Przeciwutleniacze pozyskiwane ze skrzypu zwalczają wolne rodniki i zapobiegają niszczeniu komórek skóry. To ziele działa moczopędnie, dzięki czemu usuwa zanieczyszczenia z organizmu.

Duża zawartość składników mineralnych sprawia, że ziele skrzypu polnego ma działanie nawilżające, oczyszcza skórę i poprawia jej elastyczność. Stosując skrzyp, poprawimy kondycję naszych włosów i paznokci.

Bratek ograniczy wydzielanie sebum

Fiołek trójbarwny, czyli popularny bratek znany jest zwykle jako piękny kwiat, ale nie wszyscy wiedzą, że to roślina używana w ziołolecznictwie. Bratek zawiera między innymi witaminę C, rutozyd, kwas salicylowy, fosfor i krzem. Dzięki temu ma działanie przeciwzapalne i reguluje produkcję sebum.

Jednym ze składników bratka jest witamina E, która jest silnym przeciwutleniaczem, chroniącym skórę przed uszkodzeniami. Pijąc regularnie napar z bratka, oczyścimy organizm i zwalczymy efekty trądziku. To także dobry sposób na pozbycie się świądu i wysypki.

Pokrzywa działa moczopędnie

Obecność toksyn w organizmie to jedna z podstawowych przyczyn problemów skóry. Dlatego to tak ważne, żeby dbać o pracę układu wydalniczego. Stosowanie liści pokrzywy przyspiesza produkcję moczu i umożliwia szybciej pozbywać się zanieczyszczeń. Pokrzywa to ziele bogate w kwasy organiczne, fluor, mangan i liczne witaminy. Jej właściwości pozwalają przywrócić skórze zdrowy wygląd.

Zioła na zmarszczki

Stosując zioła, można spowolnić tempo efektów starzenia. Bardzo dobrze sprawdzają się w tym właściwości rumianku. Regularnie pijąc napar z tej rośliny, zwiększymy produkcję kolagenu i nadamy skórze elastyczności. To jednocześnie bardzo dobry przeciwutleniacz i źródło witaminy C. Przy następnych zakupach dodaj paczkę herbaty rumiankowej do swojego koszyka.

Zioła do picia na włosy

Każdego dnia tracimy około stu włosów, jeżeli jednak zauważymy, że ta liczba się zwiększa, należy jak najszybciej zadbać o ich stan. Preparaty ziołowe bogate w krzem takie jak wyciąg ze skrzypu polnego, pokrzywa czy kozieradka, wzmocnią cebulki włosów i zapobiegną ich wypadaniu. W sklepach zielarskich znajdziemy także szampony i odżywki wzmocnione o składniki ziołowe.

Suplementy nawilżające skórę od wewnątrz

Odpowiednie nawilżenie pomaga w zachowaniu pięknej cery. Dlatego należy regularnie dbać o nawodnienie skóry twarzy. W tym celu najlepiej stosować kapsułki z naturalnymi suplementami. Ich stosowanie jest bardzo proste, a właściwości skrzypu, aloesu czy szałwii korzystnie wpłyną na cerę, zapobiegając łuszczeniu i przesuszaniu.

Rumianek na zmarszczki

Wykorzystując rumianek, sprawimy, że nasza cera będzie piękna na długo. Ta roślina wykazuje bardzo skuteczne działanie przeciwzapalne, chroniąc skórę przed uszkodzeniami i efektami czynników zewnętrznych. Może być stosowana w formie maści i jako napar. Rumianek to jedno z najczęściej stosowanych ziół w pielęgnacji skóry twarzy, jego efekty zostały wielokrotnie potwierdzone w licznych badaniach.

Piękna cera bez zmarszczek

Żeby jak najdłużej zachować młodą i piękną twarz, należy zwracać uwagę na to, w jaki sposób się z nią postępuje. Niektóre kosmetyki mogą mieć katastrofalny wpływ na cerę, przesuszając ją i wystawiając na uszkodzenia. Dużo zależy również od diety. Niezdrowe odżywianie i nagromadzenie toksyn bardzo szybko postarzy naszą twarz. Uważna pielęgnacja z użyciem ziół i dbałość o stan całego ciała to najlepszy sposób na uniknięcie zmarszczek.

Zioła oczyszczą organizm z toksyn

Korzystanie z produktów naturalnych może pomóc w pozbyciu się toksyn i zanieczyszczeń z organizmu. Pokrzywa działa moczopędnie, co sprawia, że szybciej pozbywamy się szkodliwych związków z organizmu. Podobne efekty daje rumianek i ziele skrzypu polnego. Regularne picie herbaty ziołowej to skuteczny sposób na oczyszczenie organizmu.

Herbata na trądzik z ziół

Trądzik to efekt nadprodukcji sebum i łoju w warstwach podskórnych. Skutkuje pojawianiem się bardzo nieestetycznych wyprysków i niedoskonałości, które przy niewłaściwym leczeniu mogą trwale uszkodzić skórę. Schorzenie to jest szczególnie częste u osób w młodym wieku, ale może pojawić się w każdym momencie życia. Pojawia się pytanie, jakie zioła pić na ładną cerę pozbawioną trądziku?

Najlepszym wyborem będą herbaty z mieszanek roślin. Zestawy łączące w sobie właściwości skrzypu polnego, bratka, rumianku czy pokrzywy mogą posłużyć do sporządzenia naparu, który możemy pić codziennie. Takie mieszanki znajdziemy w aptece i sklepach zielarskich.

Zioła na trądzik różowaty

Trądzik może mieć różne kategorie, różniące się intensywnością i powodem występowania. Produkty naturalne to zawsze doskonały środek na tego typu problemy z cerą. Leki na bazie bratka, łopianu czy rumianku działają oczyszczająco i przyspieszają gojenie się blizn po trądziku. Jednocześnie usuwają jego przyczynę, ograniczając wydzielanie się sebum i łoju.

Nie tylko trądzik potrafi zepsuć wygląd naszej twarzy, często mamy do czynienia z jednorazowymi niedoskonałościami i wypryskami. Jak szybko pozbyć się pryszcza podskórnego? Niezastąpiona okaże się maść nagietkowa, która znacząco przyspieszy tempo gojenia. Bardzo dobre efekty daje także olejek z drzewa herbacianego. Wykorzystując siłę naturalnych produktów, pozbędziemy się pryszczy i odzyskamy komfort.

Tabletki na ładną cerę

Produkty ziołowe pozytywnie wpływają na cały organizm. Dzięki zawartości licznych witamin i minerałów kapsułki z ziołowymi ekstraktami przywrócą piękną cerę i zabezpieczą ją przed uszkodzeniami. Wykorzystując preparaty roślinne, możemy wzmocnić paznokcie i włosy. Dodatkowo zwiększymy naszą odporność, zabezpieczając się przed licznymi schorzeniami. Ich łagodne działanie oraz brak skutków ubocznych sprawia, że możemy stosować zioła bez obaw.