Redakcja Medicaldiet

Jak stwierdzić niedobór cynku

Suplementy, Zdrowie /

Cynk to jeden z bardzo ważnych mikroelementów, a więc pierwiastków niezbędnych, które, choć występują w śladowych ilościach, są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Nieprawidłowe nawyki żywieniowe oraz różnego rodzaju schorzenia mogą przyczynić się do stanu, jakim jest niedobór cynku, który skutkuje wystąpieniem szeregu uciążliwych dolegliwości zdrowotnych. Jaki poziom cynku w organizmie jest odpowiedni oraz jak go uzupełnić w przypadku niedoboru?

Reklama

Niedobór cynku objawy

Niedobór cynku w organizmie może objawiać się nieprawidłowościami w funkcjonowaniu wielu układów oraz narządów. Wszystko to związane jest, z tym że pierwiastek ten pełni wiele różnych funkcji w organizmie. Obniżone stężenie cynku przeważnie objawia się takimi dolegliwościami, jak:

  • Przesuszone włosy,
  • rozwój trądziku,
  • pogorszenie stanu włosów,
  • zapalenie mieszków włosowych,
  • zwiększone wypadanie włosów,
  • rozwój zapaleń błon śluzowych jamy ustnej,
  • zwiększona łamliwość paznokci,
  • zapalenia jelit,
  • pogorszenie funkcji zmysłów smaku i węchu,
  • osłabienie funkcji układu odpornościowego,
  • wolniejsze gojenie się zranień błon śluzowych i skóry,
  • pogorszenie jakości widzenia po zmroku,
  • zaburzenia produkcji testosteronu,
  • u dzieci może skutkować opóźnieniem wzrostu,
  • biegunki,
  • problemy z koncentracją,
  • osłabienie apetytu, zaburzenia smaku,
  • skutkować problemami reumatycznymi,
  • zaburzenia emocjonalne o charakterze depresyjnym.

Na nieprawidłowe wchłanianie cynku oraz jego obniżony poziom szczególnie powinny uważać kobiety w ciąży, jako że taki stan może negatywnie wpłynąć zarówno na rozwój płodu, przebieg ciąży i porodu, jak i zdrowie matki.

Przyczyny niedoboru cynku

Objawy nadmiaru cynku czy też jego niedoboru to jedno. Aby skutecznie im przeciwdziałać, należy poznać ich przyczyny.

Czynniki, które wywierają negatywny wpływ na absorpcję cynku to przede wszystkim stres, zanieczyszczenia środowiska, nieodpowiednio zbilansowany i jednolity jadłospis, spożywanie wysoce przetworzonych produktów oraz stosowanie używek. Istotną przyczyną niedoborów cynku w organizmie są choroby przewodu pokarmowego, które zaburzają i upośledzają prawidłowe funkcjonowanie i wchłanianie składników pokarmowych w jelitach. Wiele schorzeń związanych z zaburzeniami odżywiania się mogą powodować, iż statystyczne dzienne spożycie cynku może okazać się niewystarczające. Jego zbyt niski poziom może również być spowodowany wzrostem zapotrzebowania, jak to się dzieje na przykład w trakcie ciąży, okresie intensywnego wzrostu lub w czasie karmienia piersią. Niedobór cynku w organizmie jest również obserwowany u osób, które nadużywają alkoholu. W grupie zwiększonego ryzyka są również osoby starsze, zawodowi sportowcy, wegetarianie i pacjenci hospitalizowani — to właśnie oni częściej zmagają się z niedoborem cynku.

Reklama

Dzienne zapotrzebowanie na cynk

Odpowiednie żywienie oraz preparaty cynku to najlepszy sposób na uzupełnienie tego pierwiastka w organizmie. Należy jednak uważać, aby nie doprowadzić do przedawkowania cynku, gdyż to także niesie ze sobą niepożądane skutki. Dążenie do prawidłowego wzrostu tego makroskładnika jest możliwe, jedynie wtedy, gdy dzienne zapotrzebowanie na cynk nie jest obce. W zależności od wieku oraz płci wynosi ono:

  • Niemowlęta – 2 mg/dzień.
  • Dzieci w wieku 1-9 lat — do 3-5 mg/dzień.
  • Chłopcy w wieku 10-18 lat – 8-11 mg/dzień.
  • Dziewczęta w wieku 10-18 lat – 8-9 mg/dzień.
  • Mężczyźni – 11 mg/dzień.
  • Kobiety – 8 mg/dzień.
  • Kobiety w ciąży – 11-12 mg/dzień.
  • Kobiety karmiącej 12-13 mg/dzień.

W czym jest cynk


Odpowiednio zbilansowana dieta to nie tylko sposób na objawy niedoboru, ale i również cudowny środek na likwidację głównej przyczyny występowania niedoboru tego elementu w naszym organizmie, najbogatszym źródłem cynku są dzikie ostrygi, które w 100 g dostarczają aż 60-90 mg tego pierwiastka. Co więcej, dużo cynku zawierają także sezam (biały i czarny), zarodki pszenne, otręby pszenne, kakao, pestki dyni, słonecznik, owoce morze, nerkowce i olej lniany. Jeśli chodzi o źródła zwierzęce, to na szczególną uwagę zasługuje żółtko oraz wątroba. Warto także zwrócić uwagę na fakt, iż spożywanie białka zwierzęcego wpływa na wchłanianie cynku w jelicie cienkim.

W jakich produktach jest cynk

Produktami, które cechują się dużą zawartością cynku, są:

  • Ryby,
  • jaja,
  • ostrygi,
  • wątroba,
  • warzywa strączkowe,
  • pestki dyni,
  • grzyby shitake,
  • pieczarki, kurki, boczniaki,
  • sałata radicchio,
  • sezam,
  • tofu.

Badanie krwi na niedobory cynku w organizmie

Diagnoza niedoboru cynku zazwyczaj stawiana jest na podstawie pojawiania się typowych objawów klinicznych wraz z nieprawidłowymi wynikami testów laboratoryjnych. Bez względu czy chodzi o niedobór, czy nadmiar cynku, podstawowym testem diagnostycznym jest określenie stężenia tego mikroskładnika we krwi żylnej. Możliwe jest również przeprowadzenie pomiaru poziomu cynku w moczu. Jednak wykonuje się je zazwyczaj w określonych jednostkach chorobowych, gdzie podejrzewa się wystąpienie np. nieprawidłowej pracy nerek. Aby prawidłowo zaplanować diagnostykę, zaleca się skonsultować z lekarzem, który zarówno prawidłowo zinterpretuje otrzymane wyniki, jak i zaplanuje dalsze leczenie.

Reklama

Na co szkodzi cynk

Zwiększając podaż cynku w diecie, należy pamiętać, iż pierwiastek ten zmniejsza wchłanianie miedzi, w związku z czym może doprowadzić do niedoboru tego pierwiastka. Tak więc przyjmowanie zbyt dużych ilości cynku może prowadzić do: anemii, obniżenia odpowiedzi immunologicznej, podwyższenia poziomu cholesterolu LDL oraz obniżenia poziomu cholesterolu HDL.

Zioła na uchyłki jelita grubego

Uroda i pielęgnacja ciała, Zdrowie, Zioła /

Nieodpowiednia dieta, która bazuje na produktach wysokoprzetworzonych oraz ubogich w błonnik pokarmowy, może być przyczyną uwypuklenia błony śluzowej i wpłynąć na obecność uchyłków. Wykazano także, iż duże znaczenie w tej przypadłości mają również predyspozycje genetyczne. Jakie zioła okażą się najlepszym wyborem w przypadku uchyłkowatości jelita grubego?

Reklama

Czym jest uchyłkowatość jelita grubego

Uchyłkowość definiowana jest jako stan kliniczny, w którym pojawiają się zagłębienia błony śluzowej w obrębie jelita grubego. Uchyłki dzielą się na wrodzone i nabyte. Są to cienkościenne woreczki o średnicy około 1 cm. Występują na zewnątrz głównej części jelita grubego i przeważnie pojawiają się w ilości od kilku do kilkudziesięciu. Przypadłość ta niejednokrotnie nie powoduje żadnych dolegliwości, dlatego wykrywana jest dopiero w trakcie badań profilaktycznych. Uchyłki nabyte uznawane są za chorobę cywilizacyjną, której podłożem jest zazwyczaj niewłaściwy styl życia.

Zapalenie uchyłków jelita grubego — leczenie ziołami

Leczenie zapalenia uchyłków jelita grubego jest możliwe. Jednak należy pamiętać, iż są one jedynie środkami wspomagającymi leczenie, których celem jest zmniejszenie intensywności objawów tego schorzenia oraz wsparcie prawidłowej pracy jelit i ogółem całego przewodu pokarmowego. Podczas konsultacji lekarskiej i wyboru odpowiedniego leczenia, warto zapytać o wsparcie kuracji ziołami, które wykazują pozytywny wpływ na leczenie zapalenia uchyłkowatości.

Reklama

Zioła na uchyłki jelita grubego

Osoby, które zmagają się z uchyłkami jelita grubego, mogą wspomóc się stosowaniem ziół, które mogą złagodzić ich nieprzyjemne objawy. Najczęściej stosowanymi są:

Kminek na uchyłki

Kolejnym zielem skutecznym w uchyłkach jelita grubego i innych problemach trawiennych jest kminek. Przyspiesza oraz wspomaga on procesy trawienne. Jego owoce zwiększają wydzielanie soków trawiennych oraz wspierają perystaltykę jelit, co wpływa na poprawę trawienia. Co więcej, sprzyjają one usuwaniu gazów, ograniczają procesy fermentacyjne w jelitach oraz poprawiają przemianę materii.

Picie melisy przy chorobie uchyłkowej jelita grubego

W przypadku dolegliwości bólowych w obrębie przewodu pokarmowego (również jelita grubego) zalecane jest przyjmowanie melisy. Cechuje się ona właściwościami uspokajającymi oraz rozluźniającymi. Przynosi ulgę w bólach jelit i żołądka, które powstają w efekcie niestrawności, a także na tle stresowym. Co więcej, melisa działa wspomagająco w kolkach jelitowych, wzdęciach i nadmiernym gromadzeniu się gazów w jelicie grubym. W bólach w rejonie jamy brzusznej i stanach skurczowych rekomendowane jest przyjmowanie naparu z jednej łyżeczki suszonych liści tego ziela trzy razy dziennie.

Koper włoski na uchyłki jelita grubego

W uchyłkowatości jelita grubego może przydać się również koper włoski, który działa wiatropędnie i rozkurczająco na ściany jelita grubego (mięśnie gładkie), co przyczynia się do złagodzenia stanów skurczowych w przewodzie pokarmowym. Spożywanie jednej filiżanki naparu z suszu kopru włoskiego dwa razy dziennie, przynosi ulgę w bólach wywołanych nagromadzeniem gazów oraz nadmiernym napięciem mięśni jelit i żołądka.

Siemię lniane na perystaltykę jelit

Siemię lniane wykazuje wiele prozdrowotnych właściwości. Oddziałuje pozytywnie na funkcjonowanie układu oddechowego, pokarmowego i sercowo-naczyniowego. Co więcej, wpiera pracę mózgu, poprawia kondycję włosów, skóry i paznokci. Śluz produkowany na skutek pęcznienia nasion lnu wykazuje silne właściwości łagodzące i powlekające błonę śluzową dwunastnicy, żołądka i przełyku. Co więcej, wytworzony śluz zapewnia ochronę przed niekorzystnym działaniem soków żołądkowych oraz inicjuje łagodne działanie ograniczające stan zapalny. Ponadto nasiona lnu w efekcie pochłaniania wody wspierają pasaż jelitowy. Wspomagają trawienie, przynoszą ulgę w zaparciach oraz ułatwiają wypróżnianie. W związku z powyższym przyjmowanie siemienia lnianego zalecane jest w stanach zapalnych przewodu pokarmowego i w obrębie jelita grubego (w jego uchyłkach), chorobie wrzodowej oraz zespole jelita drażliwego.

Reklama

Łupiny babki jajowatej

Przyjmowanie babki jajowatej pozytywnie wpływa na pracę jelit, przewód pokarmowy, oraz usuwanie uciążliwych zaparć, jak i również pomaga w przypadku wystąpienia uchyłków jelita grubego. Łupiny babki jajowatej spożywa się w postaci kleiku na czczo. Do jego przygotowania potrzebne są 2-3 łyżeczki ziół namoczonych przez 20 minut w letniej wodzie. W przypadku przyjmowania nasion, które wytwarzają śluz, konieczna jest podaż dużej ilości płynów.

Kora dębu a uchyłki jelita grubego

Kora dębu to ziele, które pozytywnie wpływa na funkcjonowanie układu pokarmowego. Jej działanie ukierunkowane jest przede wszystkim na łagodzenie powstałego stanu zapalnego. Co więcej, kora dębu wywiera hamujący wpływ na utrzymującą się biegunkę. Dzięki właściwościom przeciwzapalnym doskonale sprawdza się, w leczeniu uchyłków jelita grubego.

Kłącze tataraku

Główne działanie tatarak zawdzięcza swojej goryczce oraz automatycznemu, korzennemu charakterowi. Jest to wręcz idealna kompozycja dla wsparcia funkcjonowania układu trawiennego. Pobudza on wydzielanie soków trawiennych oraz stymuluje produkcję związków gojących błony śluzowe jelit i żołądka.

Liść mięty pieprzowej

Napar z mięty pieprzowej wspiera perystaltykę jelit, nasila działanie wiatropędne (ogranicza wzdęcia) i zwiększa wydzielanie soków trawiennych. Podczas wystąpienia dolegliwości trawiennych rekomenduje się picie filiżanki naparu 1-2 łyżeczek suszu liści mięty pieprzowej dwa razy dziennie.

Ziele tasznika w chorobie uchyłkowej jelita

Ziele tasznika pospolitego cechuje się działaniem rozkurczającym oraz przeciwzapalnym, dlatego niejednokrotnie stosowany jest wtedy, gry powstają uchyłki jelita grubego oraz w nerwicach żołądkowych. Co więcej, wykazuje ono działanie przeciwkrwotoczne. Rekomenduje się przyjmowanie naparu z tasznika w ilości 1-2 łyżeczek dwa razy dziennie.

Babka płesznik

Nasiona babki płesznik są wykorzystywane w przypadku pojawienia się zaparć u dzieci i niemowląt. Po spożyciu przedostają się one w formie niestrawionej do jelit, gdzie wydzielają śluz. Wspiera to perystaltykę jelit oraz usprawnia wypróżnianie. Co więcej, postały śluz, wykazuje działanie łagodzące i ochronne śluzówki jelit, co jest ważne dla osób, które cierpią na chorobę uchyłkową jelita grubego. Zaleca się pić całe nasion w ilości 1-2 łyżeczek, po wcześniejszym namoczeniu ich w wodzie.

Dieta ketogeniczna jak zacząć

Dieta, Zdrowy styl życia /

Dieta ketogeniczna jak zacząć taki model żywienia, który cechuje się ograniczoną podażą węglowodanów przy zwiększonej ilości spożywanych tłuszczów i właściwej dawce białka. Wszystko to sprawia, że określana jest jako dieta wysokotłuszczowa. Ten sposób odżywiania od lat stosowany jest w leczeniu padaczki lekoopornej u dzieci i dorosłych, a w ostatnim czasie stosowana jest również jako skuteczny sposób na odchudzanie.

Reklama

Co to jest dieta keto

Dieta ketogeniczna, zwana także keto, to leczniczy sposób żywienia, który znany jest ludzkości od niemal 100 lat. Upraszczając jej skomplikowany opis, można w skrócie określić ją, jako dietę, która opiera się o rygorystyczne ograniczenie węglowodanów w posiłkach, zwiększenie ilości tłuszczów oraz zastosowanie względnie niskiej podaży białka. Taka metoda odżywiania indukuje ketozę. Jest to stan metaboliczny, podczas którego następuje intensywne utlenianie kwasów tłuszczowych, co inicjuje wzrost stężenia ciał ketonowych w osoczu krwi powyżej 0,5 mmol/litr. Takie ciała ketonowe stają się głównym paliwem energetycznym dla organizmu, co warunkuje mnóstwo pozytywnych efektów biologicznych. Taki stan metaboliczny może zaistnieć na skutek długotrwałej głodówki.

Dieta ketogeniczna — na czym polega stosowanie diety ketogenicznej

Źródłem węglowodanów w codziennej diecie ketogenicznej są wyłącznie owoce i warzywa. Mimo to należy unikać takich produktów jak: nasiona roślin strączkowych, przetwory owocowe, produkty zbożowe, suszone owoce, napoje owocowe, miody, galaretki, wyroby cukiernice czy lody. Co więcej, zapotrzebowanie na białko w diecie keto powinno być pokryte przez takie produkty jak: drób, mięso, dobrej jakości wędliny, ryby, nabiał czy jaja. Należy podkreślić, iż niewskazane jest mleko oraz chude przetwory mleczne. Najlepiej, aby źródłem energii pochodzącej z tłuszczów były: oliwa z oliwek, niektóre oleje roślinne, masło, czy też olej MCT.

Dieta ketogeniczna dla początkujących

Każdy, kto poszukiwał planu żywienia, który pomoże w utracie zbędnych kilogramów, wie, że większość tego typu diet opiera się o rygorystyczne liczenie kalorii. Dieta ketogeniczna jest w tym aspekcie znacznie łatwiejsza do wprowadzenia w życie. Istotne jest trzymanie się zasad, które dotyczą proporcji węglowodanów, tłuszczów i białek oraz przestrzeganie zakazanych i dozwolonych produktów. Zagłębiając się w sporządzanie dań, można bardzo szybko zauważyć, iż ich przygotowanie jest szybkie, a posiłki są smaczne i sycące. Co więcej, konstruowanie szczegółowego planu żywienia nie jest niezbędne — wystarczy podporządkowanie się tym regułom.

Wprowadzenie diety ketogenicznej

Rozpoczęciem diety ketogenicznej zaczyna się od procesu zwanego keto adaptacja. Jest to przystosowanie organizmu do wykorzystywania ciał ketonowych jako głównego źródła energii (u osób, które spożywają spore ilości węglowodanów, takim paliwem jest głównie glukoza). Jest to proces umowny, a czas jego trwania zależy od wielu cech osobniczych, stylu życia czy jakości spożywanego pokarmu. Zazwyczaj mówi się o 30 dniach, jednak okres ten może trwać 6 tygodni, 2 tygodnie czy też kilka miesięcy. Po okresie adaptacji samopoczucie ulega poprawie, wydolność psychiczna i energia fizyczna powinny się zwiększyć, a ochota na słodycze i uczucie głodu zniknąć.

Reklama

Jak zacząć dietę ketogeniczną

Aby zacząć dietę ketogeniczną należy zaopatrzyć się w odpowiednie produkty oraz suplementy diety, które pomogą uzupełnić ewentualne niedobory witamin i minerałów w diecie. Co więcej, rekomenduje się wyeliminować z szafek wszelkie produkty, które są niedozwolone w diecie keto, a mogą jedynie kusić. Warto skorzystać z porad doświadczonego dietetyka.

Dieta ketogenna — co jeść

Głównymi składnikami diety keto są:

Mięso — zwłaszcza to nieprzetworzone, zawiera niewielką ilość węglowodanów. Jednak trzeba pamiętać, że dieta ketogeniczna jest dietą wysokotłuszczową, a nie wysokobiałkową, w związku z czym, nie należy tego typu produktów spożywać w nadmiernych ilościach — makroskładnik ten powinien stanowić od 1/4 do 1/2 całości posiłku.

Ryby — zwłaszcza te morskie i owoce morza. Zawierają one zdrowe kwasy tłuszczowe oraz NNT (niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe). Można je śmiało spożywać, bez jakichkolwiek obaw o swoje zdrowie.

Jajka — są one dozwolone w każdej formie. Najlepszym wyborem są te od kur z chowu z ekologicznego wybiegu. Stanowią one ważną, często wykorzystywaną część jadłospisu diety keto.

Tłuszcze — znaczna część energii z pożywienia ma właśnie pochodzić z tłuszczy. Całkiem sporą dawkę można dostarczyć z takich produktów jak te wyżej wymienione. Warto jednak wdrożyć do diety takie produkty spożywcze jak oliwa z oliwek, masło, smalec czy tłuszcz gęsi. Nie zaleca się stosowania przetworzonych olejów i margaryny, gdyż zawierają niezdrowe tłuszcze trans.

Warzywa — to istotna część diety keto, ponieważ zastępują one ryż, ziemniaki czy makaronu oraz sprawiają, że dania są syte i kolorowe.

Orzechy — to świetna przekąska, przy której należy zachować umiar, a wszystko dlatego, że zawierają w sobie, poza dużą ilością zdrowych łuszczy i białka, również pewną dawkę węglowodanów.

Dieta ketogeniczna efekty po miesiącu

Dieta ketogeniczna daje naprawdę satysfakcjonujące efekty oraz przynosi korzyści całemu organizmowi. Co więcej, są one wyraźnie zauważalne już po miesiącu. Do najważniejszych nich należy zaliczyć:

  • Zmniejszenie apetytu — głód to największa bolączka stosowania niemal każdej diety. Jest on główną przyczyną złego samopoczucia i rezygnacji z nowego planu żywienia. W przypadku diety ketogenicznej następuje naturalne obniżenie apetytu, przy jednoczesnym zachowaniu poczucia sytości.
  • Redukcja masy ciała — ograniczenie węglowodanów w diecie jest najskuteczniejszą i najprostszą metodą na zrzucenie zbędnych kilogramów. Coraz więcej badań przedstawia, że osoby, które są na diecie ketogenicznej, odnotowują o wiele szybszy i większy spadek wagi w porównaniu do stosowania diet niskotłuszczowych (nawet w przypadku znacznej redukcji spożycia kalorii).
  • Spalanie tłuszczu z brzucha — tkanka tłuszczowa w organizmie nie jest rozłożona równomiernie. Miejsce, w którym się ona kumuluje, ma wpływ na zdrowie i ryzyko występowania różnych chorób. Wyróżnia się dwa główne rodzaje tłuszczu: podskórny i trzewny. Ten drugi ma tendencję do gromadzeni się wokół narządów oraz jest związany ze stanami zapalnymi, jak i wystąpienia insulinooporności, która prowadzi do cukrzycy. Stosowanie diety keto bardzo skutecznie go redukuje, przez co umożliwia obniżenie ryzyka cukrzycy typu II i chorób serca.
  • Wzrost poziomu dobrego cholesterolu (HDL) – jednym ze sposobów zwiększenia poziom „dobrego” cholesterolu i spadku „złego” (LDL) jest spożycie większej ilości zdrowych tłuszczów. Tak więc kolejną zaletą wynikającą ze stosowania diety ketogenicznej jest wzrost cholesterolu HDL.
  • Spadek poziomu trójglicerydów — ich zbyt wysoki poziom we krwi jest czynnikiem, który znacząco zwiększa ryzyko chorób serca. Przeważnie wywołany jest spożyciem nadmiernej ilości węglowodanów. Rozpoczęcie diety ketogenicznej sprawia, że u sporej ilości osób następuje znaczny spadek poziomu trójglicerydów.
  • Obniżenie stężenia insuliny i poziomu cukru w krwiobiegu — dietę ketogeniczną i niskowęglowodanową stosuje się u osób cierpiących na insulinooporność i cukrzycę.
  • Może obniżyć ciśnienie krwi — temat diety ketogenicznej jest dobrze znany również osobą zmagającym się z wysokim ciśnieniem. Stosowanie jej może zmniejszyć ryzyko zapadnięcia na choroby serca, zawały czy też problemy z nerkami, a w konsekwencji pozwoli dłużej cieszyć się życiem.
Reklama

Dieta ketogeniczna opinie

Wielu dietetyków twierdzi, że dieta ketogeniczna jest dobrą dietą, o ile nie najlepszą. Zarówno dla osób początkujących, jak i tych z doświadczenie ze stosowaniem innych diet. Doskonałe efekty tego rodzaju żywienia są wręcz najlepszą możliwą rekomendacją. Zwieszenie energii, utrata wagi, poprawa ogólnego stanu zdrowia to zalety stosowania diety keto, które z pewnością zadowolą każdego. Decydując się na jedną z wysokotłuszczowych diet ketogenicznych, można być pewnym, że uniknie się bolesnych rozczarowań czy też efektu jojo.

Nadczynność tarczycy objawy psychiczne

Zdrowie /

Nadczynność tarczycy spowodowana jest nadczynnością gruczołu tarczowego. Jeśli masz nadczynność tarczycy, twoje ciało będzie miało wiele więcej objawów niż tylko te związane z tarczycą. Możesz doświadczyć również objawów psychicznych, takich jak depresja, halucynacje, czy wahania nastroju. Objawy nadczynności tarczycy mogą być często podobne do objawów innych chorób, takich jak choroba dwubiegunowa lub schizofrenia. Jeśli doświadczasz któregoś z tych objawów psychiatrycznych, ważne jest, aby jak najszybciej zgłosić się do lekarza, aby mógł on wykluczyć inne warunki i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Więcej na temat pierwszych objawów chorej tarczycy przeczytasz w artykule: Pierwsze objawy tarczycy.

Reklama

Zaburzenia psychiczne a nadczynności tarczycy

Choroby tarczycy jest zwykle spowodowana chorobą Gravesa, zaburzeniem autoimmunologicznym, które wpływa na gruczoł tarczowy. Stan ten powoduje, że organizm wytwarza przeciwciała, które zakłócają sposób, w jaki ciało wykorzystuje T4. Stan ten jest mniej powszechny niż niedoczynność tarczycy, ale często jest traktowany bardziej agresywnie ze względu na poważne powikłania.

Nadczynność tarczycy jest spowodowana stanem, w którym tarczyca produkuje zbyt dużo hormonu T4. Objawy obejmują utratę lub wzrost masy ciała, kołatanie serca, zawroty głowy, pocenie się, nerwowość, drżenie rąk i stóp, bezsenność, zmęczenie i osłabienie mięśni, wypadanie włosów czy obniżenie libido. Może również powodować objawy podobne do lęku, takie jak zwiększone tętno, pocenie się i uczucie bycia na krawędzi.

Zaburzenia psychiczne dzieli się na kilka kategorii. Do najczęstszych należą zaburzenia nastroju, zaburzenia lękowe, zaburzenia psychotyczne i zaburzenia poznawcze/upośledzenie pamięci. Objawy zaburzeń psychicznych mogą obejmować depresję, halucynacje, podwójne widzenie lub urojenia (przekonania, które nie mają oparcia w rzeczywistości).

Objawy nadczynności tarczycy mogą obejmować:

  • Pobudzenie psychoruchowe: Uczucie niepokoju i lęku, które powoduje ruch ciała i umysłu w sposób niekontrolowany.
  • Upośledzenie pamięci: Problemy z pamięcią mogą wystąpić, gdy mózg nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu z krwi z powodu szybkiego rytmu serca (tachykardia).

Jak odróżnić nerwicę od tarczycy

Objawy psychiczne niedoczynności tarczycy mogą być wyzwaniem do zdiagnozowania. Objawy są podobne do innych warunków, takich jak lęk i depresja.

Główną różnicą między nadczynnością tarczycy a nerwicą jest obecność objawów fizycznych. Jeśli masz nadczynność tarczycową, możesz mieć szybkie bicie serca, pocenie się, nietolerancję cieplną i utratę wagi. Możesz również mieć spuchnięte gruczoły na szyi lub pod pachami. Jeśli nie masz żadnych fizycznych oznak nadczynności tarczycy, to Twoje objawy mogą być spowodowane lękiem lub inną chorobą psychiczną.

Jeśli doświadczasz tych objawów, od razu zgłoś się do lekarza, aby mógł pomóc ustalić, co dzieje się z Twoim ciałem i umysłem.

Długotrwałe obniżenie nastroju

Długotrwałe obniżenie nastroju (depresja) jest częstym objawem w chorób tarczycy. Depresja może być przejściowa lub długotrwała i może utrudniać osobie zdolność do normalnego funkcjonowania. Ważne jest, aby pamiętać, że uczucia depresji mogą nie być związane z objawami ze strony tarczycy, dlatego warto o tym porozmawiać z lekarzem i psychologiem.

Czy hormony tarczycy wpływają na samopoczucie?

Tarczyca produkuje dwa główne hormony, T3 i T4. Przysadka mózgowa uwalnia hormon TSH, aby pobudzić tarczycę do produkcji tych hormonów. Kiedy przysadka mózgowa nie uwalnia wystarczającej ilości TSH lub nie komunikuje się z tarczycą, może to prowadzić do niskiego poziomu hormonu tarczycy. Może to powodować zmieniony nastrój, a także inne objawy związane z funkcją umysłową, takie jak zaburzenia pamięci i problemy z uwagą. Choroby tarczycy wpływają również na szereg innych objawów fizycznych, takich jak przyrost masy ciała i nadmierna senność.

Hashimoto objawy psychiczne

Choroba Hashimoto to zaburzenie autoimmunologiczne, w którym organizm atakuje własną tarczycę. Jest najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy (niski poziom hormonów tarczycy). Hashimoto może powodować szeroki zakres znaków i objawów, w tym zmęczenie, przyrost masy ciała, osłabienie mięśni i ból, depresja, utrata pamięci, zwiększony apetyt i inne objawy mgły mózgowej.

Niektóre osoby z Hashimoto mają również objawy związane z ich układem nerwowym. Mogą one obejmować:

  • Pobudzenie psychoruchowe (niepokój),
  • zaburzenia pamięci (zapominanie),
  • drżenie rąk lub stóp,
  • zaburzenia afektywne (wahania nastroju lub depresja),
  • dysfunkcja układu nerwowego (problemy psychiczne).
Reklama

Niedoczynność tarczycy objawy psychiczne

Niedoczynność tarczycy to stan, w którym tarczyca wytwarza małe ilości hormonu tarczycy. Oznaki i objawy niedoczynności tarczycy mogą oscylować od łagodnych do ciężkich. Mogą być subtelne i rozwijać się powoli w czasie lub mogą być nagłe i wystąpić po urazie, lub infekcji.

Niedoczynność tarczycy występuje częściej u starszych dorosłych, ale może rozwinąć się w każdym momencie życia. Przysadka mózgowa, organ wielkości grochu znajdujący się u podstawy mózgu, produkuje TSH. Hormon ten pomaga kontrolować, ile hormonów tarczycy wytwarza Twój organizm, sygnalizując tarczycy uwalnianie hormonów do krwiobiegu). Jeśli poziom TSH jest zbyt wysoki, może powodować objawy niedoczynności tarczycy.

Objawy psychiczne niedoczynności tarczycy

Pobudzenie psychoruchowe: Oznacza uczucie niepokoju i trudności z siedzeniem w miejscu. Możesz się wiercić lub czuć, że musisz coś robić cały czas, nawet jeśli nie masz nic do zrobienia.

Upośledzenie pamięci: Osoby z niedoczynnością tarczycy często mają problemy z koncentracją i zapamiętywaniem rzeczy. Może to wpływać na ich zdolność do pracy lub chodzenia do szkoły.

Niedoczynność tarczycy — zachowanie

Najczęstsze efekty behawioralne choroby tarczycy to senność, depresja i drażliwość. Objawy często naśladują te z klinicznej depresji, ale nie są zagrożeniem dla życia, jak w przypadku niektórych innych zaburzeń. Senność, zmęczenie i brak energii jest powszechne w przypadku niedoczynności tarczycy. Osoba może również doświadczyć utraty pamięci, słabej koncentracji, zmniejszonej motywacji i nietolerancji na niskie temperatury z powodu słabego krążenia. Jedną z głównych przyczyn niedoczynności tarczycy jest choroba Hashimoto, w której tarczyca wchłania białko szybciej, niż je produkuje z powodu reakcji autoimmunologicznej w organizmie, która atakuje samą tarczycę.

Niedoczynność tarczycy — złość

Kiedy masz niedobór hormonów tarczycy, Twój nastrój może się zmienić. Możesz stać się drażliwy, nerwowy lub przygnębiony i możesz czuć się zmęczony, lub powolny. Jednym z pierwszych objawów chorej tarczycy jest właśnie uczucie złości i rozdrażnienia, co wpływa na relacje z bliskimi, a także pracę. Jeżeli czujesz się rozdrażniony bez większego powodu, warto zbadać tarczycę, aby zacząć odpowiednie leczenie.

Reklama

Przewlekłe zmęczenie przy niedoczynności tarczycy

Jeśli masz niedoczynność tarczycy, możesz odczuwać ogólne zmęczenie. Możesz również doświadczyć innych objawów, takich jak skurcze, suchość skóry, ból stawów i depresja. Ważne jest, abyś wiedział, że nie wszyscy ludzie, którzy mają niedoczynność tarczycy, doświadczają wszystkich objawów lub mają je w tym samym czasie w takim samym nasileniu. Skrajne zmęczenie jest często związane z chorobami tarczycy i bardzo wpływa na nasze codzienne funkcjonowanie. Dlatego, jeśli zmagasz się z napadami zmęczenia, senności w ciągu dnia, bez wyraźnej przyczyny, warto sprawdzić poziom hormonów.

Dieta sokowa

Dieta, Uroda i pielęgnacja ciała, Zdrowy styl życia /

Diet jest całe mnóstwo i ciągle powstają nowe. Spełniają one określone zadania, nie tylko odchudzające. Dieta może pomóc w chorobie, dostarczyć organizmowi niezbędnych składników odżywczych i witamin. Jedną z ostatnio modnych diet jest dieta sokowa. Przyjrzyjmy się, na czym polega dieta sokowa i czy jest skuteczna.

Reklama

Co to jest dieta sokowa?

Jest to dieta oczyszczająca, która ma za zadanie oczyszczenie organizmu z toksyn za pomocą soków. Dieta sokowa polega na piciu soków warzywnych oraz owocowych. Dzięki temu dieta ta może pomóc w odchudzaniu, a także leczyć różne choroby. W diecie sokowej stosuje się wiele warzyw i owoców i odpowiednio się je łączy, aby zmaksymalizować pożądane efekty. Skład soku określa, jakie sok ma działania i na co wpływa.

Soki owocowe i warzywne, które są wykonane ze świeżych, a nie mrożonych produktów, zawierają więcej witamin. Stosowanie diety sokowej w codziennej diecie, to prawdziwy zastrzyk witamin i minerałów. 

Właściwa dieta sokowa powinna być stosowana pod okiem lekarza lub dietetyka, aby mieć pewność, że dostarczasz organizmowi wszystkich potrzebnych składników odżywczych i niczego mu nie brakuje.

Jakie efekty daje dieta sokowa? Stosowanie diety sokowej — zalety

Diety sokowe to świetny sposób na detoksykację organizmu, utratę wagi i odzyskanie energii. Wiadomo, że sok ma pozytywny wpływ na poziom glukozy we krwi u osób z cukrzycą. Dieta sokowa doskonale nadaje się na wykonanie szybkiego detoksu całego ciała lub konkretnych narządów, np. oczyszczanie jelit w jeden dzień, oczyszczenie wątroby. 

Stosowanie diety sokowej może pomóc Ci schudnąć, ponieważ spożywasz mniej kalorii, niż jedząc całe owoce i warzywa. Typowy sok zawiera około 100 kalorii, w porównaniu z około 200 dla całego owocu lub warzywa. Dieta sokowa pomaga również utrzymać poziom energii przez cały dzień. 

Dieta sokowa może również pomóc w zapobieganiu skokom poziomu glukozy we krwi po posiłkach — kluczowy czynnik w zarządzaniu cukrzycą.

Wreszcie, jeśli szukasz sposobu na oczyszczenie organizmu z toksyn lub pozbycie się problemów żołądkowo-jelitowych, takich jak wzdęcia i gazy, a także szukasz dobrego sposobu na utratę wagi przy jednoczesnym zachowaniu zdrowia, to koniecznie spróbuj tego rodzaju diety. 

Detoks sokowy — oczyszczanie organizmu

Dieta sokowa oczyszczająca doskonale nadaje się dla osób, które chcą usunąć toksyny z organizmu. Oczyszczanie sokiem polega na piciu wyłącznie soków owocowych lub warzywnych przez określony czas, zwykle od jednego do siedmiu dni w zależności od celu.

Najczęstsze powody, dla których stosuje się dietę sokową to utrata wagi, usuwanie „toksyn” z organizmu i regeneracja układu pokarmowego. Aby dobrze oczyścić organizm, warto mieć dobry plan na szybki detoks odchudzający. Jeśli nie wiesz, jakie warzywa i owoce będą dla Ciebie korzystne, możesz skorzystać z porady dietetyka.

Kuracja sokowa na odchudzanie

Dieta sokowa poprzez oczyszczanie jelit z zalegających złogów doskonale wpływa również na odchudzanie. Warzywa i owoce zawierają również dużą zawartość błonnika, dlatego są bardzo syte. To eliminuje podjadanie między posiłkami, co również wpływa na zmniejszenie masy ciała. Błonnik dodatkowo poprawia perystaltykę jelit, a więc reguluje wypróżnianie.

Reklama

Korzyści z picia soków dla utraty wagi

Coraz więcej osób stosuje diety sokowe trwające od trzech do 10 dni. Picie soków owocowych, jak również warzywnych przez kilka dni może pomóc Ci poczuć się zdrowiej.

Soki warzywno-owocowe są bardzo syte. Jeśli będziemy jeść pokarmy gęste w składniki odżywcze i niskokaloryczne, to nasycą one nasz głód bardziej niż gdybyśmy jedli przekąski. Dlatego też jest to korzystne dla odchudzania. Przed głównym daniem warto wypić szklankę soku — z pewnością zjemy mniejszą porcję i nie będziemy głodni. 

Lepsze zdrowie jelit

Sok może pomóc twoim jelitom, a poprawa zdrowia jelit wiąże się z lepszym nastrojem. Wyniki jednego z badań wykazały, że trzydniowa dieta sokowa może zmienić mikroflorę jelitową i poprawić nastrój, nawet po przerwaniu diety.

Oczyszczanie ciała

Właściwie sama dieta na czczo soków nie oczyszcza organizmu. Twoje ciało samo się oczyszcza. Post sokowy pozwala układowi trawiennemu odpocząć i daje organizmowi możliwość skupienia się na leczeniu.

Jak zacząć dietę sokową

Jeśli nie masz poważnych problemów zdrowotnych, dietę możesz zacząć w każdej chwili. Jeśli jednak cierpisz na poważniejsze choroby, warto wcześniej udać się do dietetyka lub skonsultować się ze swoim lekarzem. Owoce i warzywa mogą również wpływać na przyswajalność leków dlatego, jeśli zażywasz leki, szczególnie na poważniejsze schorzenia koniecznie skonsultuj się ze swoim lekarzem.

Kiedy zakończyć dietę sokową?

Jeśli stosujesz dietę jako środka do osiągnięcia utraty wagi, to powinieneś ją zakończyć po osiągnięciu celu. Jeśli natomiast jest to Twój nowy sposób na zdrowe żywienie, zakończenie może nastąpić w każdej chwili, jednak stale obserwuj swoje ciało, czy nie wykazuje braków witamin, czy minerałów. Jeśli zaczniesz się czuć niekorzystnie, warto stopniowo przerwać dietę. Jeśli dieta była stosowana przez długi czas, po zakończeniu diety sokowej warto wykonać podstawowe badania, aby sprawdzić, czy naszemu organizmowi nie brakuje jakiegoś składnika.

Wady diety sokowej

Diety sokowe mogą mieć również wady. Oto niektóre z nich.

  • Małe menu, podobny smak — Soki to szybki i łatwy sposób na dostarczenie nam owoców i warzyw. Jednak smak jest zbliżony, pomimo różnorodności produktów. Dlatego picie samych soków odbiera nam radość z jedzenia. Dlatego dla wielu osób jest to dość trudna dieta, na dłuższą metę.
  • Za dużo cukru — Napoje sokowe mogą zawierać zbyt dużo cukru. Chociaż możesz nie dodawać dodatkowego cukru, wiele słodkich owoców zawiera wysoki poziom fruktozy — rodzaju naturalnego cukru. Jeśli cierpisz na cukrzycę, dieta low-carb może nie być dla Ciebie najlepszym wyborem.
  • Wysoka zawartość kalorii — Błędnym przekonaniem jest to, że dzięki sokowi spożyjesz mniej kalorii niż gdybyś zjadł owoc. Kalorie w owocach i warzywach również się znajdują (czasem nawet sporo) i jeśli tworzysz bardzo bogaty pod względem składu sok, może się okazać, że jest bardziej kaloryczny od „zwykłego” obiadu.
Reklama

Przeciwwskazania do diety sokowej

Nie zaleca się stosowania diety sokowej alergikom, gdyż warzywa i owoce zawierają spore ilości alergenów. Niektóre warzywa i owoce zawierają w swojej skórce toksyczne substancje, jednak nie są to bardzo duże ilości. Jednak u niektórych osób o wrażliwych żołądkach mogą powodować biegunkę i złe samopoczucie, dlatego warto obierać je ze skórki i następnie dopiero wyciskać.

Diety sokowej nie poleca się również w ciężkiej anemii, gdyż same owoce i warzywa nie zapewnią wszystkich składników odżywczych, jakich potrzebuje organizm.

Ponadto przeciwwskazaniem do stosowania tej diety są:

  • choroby przewlekłe, na przykład nerek i wątroby,
  • zaburzenia tolerancji węglowodanów,
  • nadciśnienie tętnicze.

Jak zregenerować wątrobę domowe sposoby

Dieta, Uroda i pielęgnacja ciała, Zdrowie /

Do zadań wątroby należy między innymi odtruwanie organizmu ze szkodliwych toksyn. Jednak aby proces ten przebiegał prawidłowo, należy najpierw wykonać oczyszczanie wątroby. Jest to narząd bardzo silnie ukrwiony oraz cechujący się zdolnościami regeneracyjnymi. Mimo to konieczne jest zadbanie o dobry stan wątroby — można to zrobić przy zastosowaniu raz na jakiś czas jej detoksu. W tym celu niezbędne jest zastosowanie diety oczyszczającej wątrobę, która pomaga w regeneracji wątroby. Nie zaleca się jej dla kobiet w ciąży oraz karmiących piersią, a to w związku ze szczególnymi potrzebami żywieniowymi w tym czasie.

Reklama

Co na ból wątroby

Ból wątroby jest niebezpieczny w przypadku, gdy występują również inne objawy. Wtedy to koniecznością staje się udanie do lekarza, szczególnie gdy do symptomów bólowych dołączy gorączka, zmęczenie, osłabienie, utrata apetytu i spadek wagi. Niezwłocznie trzeba udać się do lekarza, kiedy skóra lub oczy staną się żółte oraz na skórze tułowia zauważymy czerwone plamki.

W sytuacji, w której ból nie jest na tyle intensywny, aby wymagał konsultacji lekarskiej i nie występują inne objawy, doskonałym rozwiązaniem jest dieta oczyszczająca wątrobę.

Nagły i ostry ból wątroby wymaga konsultacji, gdy nastąpią mdłości i dreszcze. Objawy te sugerują o wystąpieniu chorób wątroby, takich jak kolka żółciowa, które wymagają jak najszybciej pomocy medycznej.

Detox wątroby domowym sposobem

Oczyszczanie wątroby domowymi sposobami wdrożenie zdrowych nawyków żywieniowych. Trzeba pamiętać, iż zachwiania w pracy tego organu mogą sygnalizować: ból brzucha z prawej strony, brak łaknienia, nudności, chudnięcie, zła tolerancja alkoholu i tłuszczów, uczucie pełności po jedzeniu, odbijania po spożyciu posiłku oraz wzdęcia. Takie symptomy często świadczą o niewydolności wątroby.

Aby dokonać detoksu tego narządu, trzeba:

Zrezygnować ze spożywania nasyconych, przetworzonych tłuszczy oraz przetworzonych węglowodanów — potrawy zawierające te składniki zmuszają wątrobę do pracy ponad jej siły, co znacznie ją osłabia.

  • Odstawić alkohol — jest to jeden z produktów najbardziej obciążających wątrobę. Do tego stopnia, że może zainicjować stłuszczenie wątroby lub nawet marskość tego narządu.
  • Zapewnić sobie odpowiednią dawkę snu — sen ma wpływ na funkcjonowanie całego organizmu, włączając w to wątrobę. Należy jednak pamiętać, aby nie objadać się wieczorami, zwłaszcza słodyczami oraz nie spożywać dużych ilości alkoholu przed snem.
  • Dostarczyć ciału odpowiednią dozę aktywności fizycznej — systematyczne ćwiczenia to podstawa zdrowego trybu życia. Aktywność fizyczna usprawnia usuwanie toksyn z organizmu i wspiera pracę narządów, w tym także wątroby. Trzeba jednak pamiętać, iż zbyt intensywne treningi mogą wzmagać aktywność wolnych rodników, a nawet w pełni zdrowa wątroba może nie nadążyć za ich neutralizacją i likwidacją.
  • Ograniczyć stosowanie leków — oczywiście nie chodzi o odstawienie leków przypisanych przez lekarza, bardziej o to, aby nie stosować tych medykamentów, które nie są konieczne, takie jak na przykład leki przeciwbólowe. Ich nadmiar może sprawić, że komórki wątroby będą bardzo obciążone.
Reklama

Jak wspomóc pracę wątroby

Wspomagająco na pracę wątroby działają odpowiednie zioła. Na odtruwanie wątroby sprawdzą się w formie pastylek i tabletek, jak i również w postaci naparów. Naturalne oczyszczanie tego organu zapewnia oczywiście dieta wątrobowa, bogata w takie produkty jak zielony, cynamon czy kurkuma. Posiadają one właściwości przeciwzapalne, antyoksydacyjne oraz wspomagające trawienie. Co więcej, detoks wątroby można wspomóc, stosując tabletki z fosfolipidami. Wskazaniem do ich zażycia są choroby wątroby, które prowadzą do jej zniszczenia.

Jak zregenerować wątrobę domowymi sposobami

Domowymi sposobami na detoks, który przeciwdziała niebezpiecznym skutkom, jak marskość wątroby, są przede wszystkim napary z ziół wykazujących odpowiednie właściwości. Inną metodą, aby polepszyć jej funkcjonowanie, może być picie oliwy z oliwek. Zawiera ona antyoksydanty, które doskonale redukują symptomy, jakie niesie ze sobą zapalenie wątroby. Dla symulowania efektów wzbogaca się ją o sok z grejpfruta, który zwiększa produkcję enzymów wątrobowych. Do tej kuracji niezbędne będą takie składniki jak: 2 łyżki oliwy z oliwek, 1/2 grejpfruta, 2 cytryny oraz 1 ząbek czosnku. Wszystkie składniki należy zblendować i dodać wodę — mikstura na odtrucie wątroby gotowa.

Szybka regeneracja wątroby

Szybka regeneracja wątroby zależy przede wszystkim od jej stanu wyjściowego. Chcąc jak najszybciej dokonać jej detoksu, należy skonsultować się z lekarzem, wykonać specjalistyczne badania jak próby wątrobowe oraz wdrożyć odpowiednią dietę i w razie potrzeby specjalistyczne medykamenty.

Ile trwa regeneracja wątroby

Czas regeneracji wątroby jest indywidualny. Jednak przeważnie odbudowa tego organu po trwa 2-4 tygodnie, a po 2 miesiącach można zaobserwować ustąpienie nawet jej poważniejszych uszkodzeń, jak stłuszczenie.

Reklama

Domowe sposoby oczyszczanie wątroby

Zioła na wątrobę i trzustkę to najlepszy sposób na detoksykacje tych organów oraz usprawnienie ich prawidłowego funkcjonowania. Wśród nich można wyróżnić:

  • Bylica boże drzewko — wspomaga proces trawienia poprzez stymulacje produkcji soku żołądkowego i trzustkowego.
  • Mniszek lekarski — wywiera pozytywny wpływ na pracę wątroby, jak również jest środkiem żółciopędnym. Cechuje się właściwościami oczyszczającymi krew i przeciwutleniającymi.
  • Ostropest plamisty — to najskuteczniejsze zioło osłaniające. Wzmacnia proces regeneracji i samooczyszczania wątroby. Co więcej, uszczelnia błony komórkowe oraz oddziałuje na produkcję i wydzielanie żółci.

Co jeść, aby zregenerować wątrobę?

Regeneracja wątroby dietą to nic innego jak skonstruowanie planu żywienia opartego o jak najmniej przetworzone produkty wysokiej jakości, wolnych od chemicznych dodatków i pestycydów. Aby zadbać o regenerację wątroby, należy spożywać takie produkty, jak:

  • awokado i orzechy włoskie, które są bogate w silny przeciwutleniacz glutation;
  • buraki i marchew, które są bogate w beta-karoten;
  • brokuły i kapusta, które przyczyniają się do zwiększenia wydzielania enzymów wątrobowych koniecznych do oczyszczania z substancji rakotwórczych i wspomagających prawidłowe funkcjonowanie wątroby;
  • cebula i czosnek aktywujące enzymy wątrobowe;
  • zdrowe tłuszcze jak olej lniany, oliwa z oliwek, oraz olej kokosowy, które zapobiegają powstaniu kamieni żółciowych.

Nietypowe objawy niedoboru magnezu

Suplementy, Zdrowie, Zdrowy styl życia /

Magnez jest niezbędnym minerałem dla ludzkiego organizmu, odgrywającym kluczową rolę w wielu procesach fizjologicznych. Jednak niedobór magnezu jest stosunkowo powszechny, zwłaszcza w krajach rozwiniętych, gdzie diety są często pozbawione tego ważnego składnika odżywczego. Niedobór magnezu może powodować różne objawy, z których niektóre mogą być zaskakujące. Dlatego, do prawidłowego funkcjonowania organizmu potrzebne jest utrzymanie odpowiedniego poziomu magnezu.

Reklama

Niedobór magnezu — objawy

Skurcze i spazmy mięśni: Minerał jest wymagany do skurczu i rozkurczu mięśni. W związku z tym niedobór magnezu może prowadzić do skurczów, spazmów i drgawek mięśni.

Niepokój i drażliwość: Magnez ma uspokajający wpływ na układ nerwowy. Niedobór tego minerału może zatem powodować niepokój, nerwowość.

Zmęczenie i osłabienie: Pierwiastek jest wymagany do produkcji ATP, cząsteczki energii w organizmie. Dlatego niedobór magnezu może prowadzić do zmęczenia i osłabienia organizmu.

Bóle głowy i migreny: Magnez jest znany jako „minerał relaksacyjny”, ponieważ ma uspokajający wpływ na układ nerwowy. Reguluje również pracę mózgu. Niedobór tego minerału może więc prowadzić do bólów głowy i migreny.

Problemy z układem sercowo-naczyniowym: Bierze udział w wielu procesach, które utrzymują zdrowe serce i układ sercowo-naczyniowy. Dlatego też niedobór tego pierwiastka może prowadzić do zaburzenia pracy serca, wysokiego ciśnienia krwi, nieregularne bicie serca, a także miażdżycę.

Osteoporoza: Magnez jest wymagany do wchłaniania wapnia, który jest niezbędny dla mocnych kości. Brak magnezu może więc prowadzić do osteoporozy, zwłaszcza u kobiet po menopauzie.

PMS i skurcze menstruacyjne: Niedobór pierwiastka może prowadzić do zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS) i skurczów menstruacyjnych. Dzieje się tak, ponieważ działa on uspokajająco na mięśnie i układ nerwowy, a także bierze udział w produkcji hormonów takich jak progesteron.

Niedobór magnezu objawy psychiczne

Niedobory magnezu mogą również prowadzić do objawów natury psychicznej.

Depresja: Magnez wspomaga syntezę neuroprzekaźników, odpowiedzialnych za prawidłową pracę mózgu. Niski poziom magnezu może więc prowadzić do stanów depresyjnych.

ADHD: Magnez jest zaangażowany w wiele procesów, które utrzymują mózg w zdrowiu. Niedobór magnezu może prowadzić do zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).

Choroba Alzheimera: Magnez wspomaga wiele funkcji w mózgu, dlatego braki mogą prowadzić do początków tej choroby.

Brak magnezu — objawy oczy

Zbyt mała ilość magnezu może również doprowadzić do problemów ze wzrokiem i zaburzenia widzenia. Niedobór tego pierwiastka może dawać objawy również ze strony narządu wzroku.

  • Niewyraźne widzenie: Magnez bierze udział w produkcji kolagenu, który jest niezbędny dla zdrowej tkanki łącznej. Brak magnezu może zatem prowadzić do niewyraźnego widzenia.
  • Suche oczy: Magnez jest wymagany do produkcji łez. Dlatego też niedobór magnezu może prowadzić do suchości oczu.

Nietypowe objawy niedoboru magnezu

Jeśli masz długotrwały niedobór magnezu, możesz doświadczyć pewnych nietypowych objawów. Jednym z nich są skurcze mięśni. Są to bolesne skurcze w mięśniach, które mogą mieć różny stopień nasilenia. Inne objawy to niski poziom energii i ogólne osłabienie, zmęczenie. Częstotliwość akcji serca w spoczynku może być niższa niż normalnie (bradykardia) bądź tak zwane kołatania serca. Mogą również wystąpić częste bóle głowy lub zawroty głowy przy zbyt szybkim wstawaniu (niedociśnienie posturalne), występuje równie nadpobudliwość nerwowa, obniżenie nastroju, łamliwość kości bądź stany lękowe, czy stany depresyjne.

Reklama

Możesz sprawdzić poziom magnezu, wykonując badania krwi. Jeśli poziom magnezu jest niski, porozmawiaj z lekarzem o przyjmowaniu suplementów lub zwiększeniu spożycia pokarmów bogatych w magnez, aby nie doświadczyć więcej objawów! Dzienne zapotrzebowanie dla mężczyzn wynosi między 400 – 420 mg, dla kobiet nieco się zmniejsza to dawka 300-320 mg. Natomiast trzeba zwrócić uwagę na kobiety ciężarne i karmiące piersią, ponieważ ich dawka wynosi 400 mg.

Niedostateczny poziom magnezu może również wywołać zaburzenia czucia twarzy, drżenie mięśni, a także bolesne skurcze łydek (szczególnie w nocy).

Co wypłukuje magnez

Wypłukiwanie magnezu to proces, w którym magnez jest usuwany z organizmu i może powodować niski jego poziom. Nadmiernym wydalaniem magnezu z organizmu, przyczyniają się:

  • Leki moczopędne, czyli diuretyki. Zwiększają one oddawanie moczu i zmniejszają retencję płynów, co może prowadzić do obniżenia poziomu magnezu w organizmie.
  • Stres powoduje, że Twój organizm uwalnia hormony, które ostatecznie mogą prowadzić do zwiększonego wydalania magnezu przez przewód pokarmowy i mocz.
  • Odwodnienie zwiększa Twoje zapotrzebowanie na wodę i może prowadzić do utraty minerałów takich jak magnez poprzez mocz i stolec.
  • Kawa, herbata — są moczopędna, dlatego działają podobnie, jak diuretyki.
  • Niektóre leki psychotropowe, nasenne również zmniejszają wchłanianie magnezu.
  • Duże spożycie błonnika również powoduje nasilenie wydalania magnezu.
  • Picie alkoholu.
  • Choroby przewodu pokarmowego, powiązanymi z zaburzeniami wchłaniania magnezu i innych składników z pożywienia.

Skutki niedoboru magnezu w organizmie

Prawidłowe stężenie magnezu we krwi to 0,7–1,0 mmol/l. Jego poziom jest głównie regulowany przez nerki.

Objawy niedoboru magnezu to najczęściej:

  • nieprawidłowe wchłanianie wapnia, fosforu, sodu, potasu, a także witaminy C;
  • osłabienie; brak energii;
  • drżenie mięśniowe (np. drganie powiek);
  • podatność na występowanie kamieni w nerkach i woreczku żółciowym;
  • choroby serca;
  • depresja;
  • zmniejszona odporność organizmu.
Reklama

Jak uzupełnić niedobory magnezu w organizmie

Aby zadbać o odpowiednie stężenie magnezu, należy stosować odpowiednią dietę:

  • Jedz pokarmy bogate w ten pierwiastek (ciemna czekolada, szpinak)
  • Pij więcej wody;
  • Spożywaj produkty takie jak płatki owsiane, pestki dyni, orzechy, rośliny strączkowe, banany, ziemniaki.

Jeżeli borykasz się z niedoborem magnezu, warto również stosować suplementy diety, takie jak cytrynian magnezu lub tlenek magnezu. Dowiedz się również, jaki magnez najlepiej się wchłania, aby skorzystać z suplementów diety jak najlepiej.

Jak uzupełnić szybko potas

Dieta, Suplementy, Zdrowy styl życia /

W organizmie człowieka znajduje się około 60 pierwiastków. Wiele z nich określanych jest jako składniki mineralne. Łączna ich wartość wynosi mniej więcej 4% całkowitej masy ciała. Dzielą się one na mikro i makroelementy, które są niezbędne organizmowi do prawidłowego funkcjonowania każdego dnia. Niedobory składników mineralnych objawiają się charakterystycznymi symptomami, które zanikają po wyrównaniu ich stężeń m.in. poprzez zdrową dietę. Do czego prowadzi zbyt niskie spożycie potasu oraz jak szybko uzupełnić zapotrzebowanie na ten pierwiastek?

Reklama

Rola potasu w organizmie

Potas gromadzi się przede wszystkim w płynie wewnątrzkomórkowym. Komórki zawierają aż 98% jonów potasu, jakie znajdują się w całym organizmie. Pozostałe 2% znajduje się na zewnątrz komórek.

Dystrybucja jonów potasowych nie jest taka sama w każdej komórce. W komórkach mięśniowych obecnych jest aż 75% kationów potasu, w erytrocytach i wątrobie -7-8%, natomiast pozostałe 18% znajduje się w reszcie tkanek i narządów. Przeciętna zawartość jonów potasu w organizmie człowieka wynosi około 4000 mmol. Za odpowiednią ilość potasu we krwi uważa się wartości oscylujące w granicach 3,5 – 5,0 mmol/l. Bierne wchłanianie potasu z żywności ma miejsce w jelicie cienkim, a wydalanie potasu następuje przez jelita (8%) oraz nerki (92%).

Pierwiastek ten jest elektrolitem, składową pompy sodowo-potasowej, a jego funkcja związana jest głównie z gospodarką wodną organizmu.

Poza tym rolą potasu jest również:

  • Regulacja gospodarki wodnej,
  • regulacja ciśnienia krwi,
  • aktywacja licznych enzymów komórkowych,
  • utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej,
  • kontrola skurczów i pracy mięśni,
  • pobudzenie wydzielania insuliny,
  • udział w powstawaniu potencjału spoczynkowego oraz czynnościowego błony komórkowej neuronów,
  • stymulacja ciśnienia osmotycznego oraz pH wewnątrz komórek.

Dzienne zapotrzebowanie na potas

Zapotrzebowanie na potas na poziomie wystarczającego spożycia u osób dorosłych, według norm opracowanych dla populacji Polski, wynosi 3500 mg (89,5 mmol). Dla dzieci zapotrzebowanie przeliczane jest wobec ich mniejszej masy ciała.

Zapotrzebowanie na ten pierwiastek wzrasta wraz ze zwiększoną potliwością, pracą fizyczną, przebywaniem w wysokich temperaturach oraz dużą aktywnością fizyczną. Wtedy to następuje wzmożone wydalanie jonów potasu wraz z potem.

Reklama

Niedobór potasu objawy

Niedobór potasu może przejawiać się poprzez:

  • Zmniejszenie objętości krwi krążącej,
  • zatrzymanie oddawania moczu,
  • nadmierne wchłanianie zwrotne chlorków,
  • zaburzenia wchłaniania zwrotnego sodu,
  • ogólne osłabienie organizmu,
  • zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca
  • zaparcia (w ciężkich przypadkach prowadzi nawet do niedrożności porażennej jelit),
  • osłabienie mięśni (a nawet rabdomioliza, zwana również rozpadem mięśni, bóle mięśni, obrzęki kończyn),
  • zaburzenia neurologiczne (apatia, uczucie drętwienia lub mrowienia skóry, nadpobudliwość nerwowa),
  • nadmierne pocenie.

Ciężki niedobór potasu w organizmie

Niedobór potasu wykazuje pewne objawy, które nie zależą wyłącznie od wartości poziomu potasu we krwi i nasilenia zaburzenia, ale głównie od szybkości wzrostu hipokaliemii. Dynamicznie i szybko rozwijającą się może cechować się burzliwym obrazem klinicznym oraz doprowadzić do zagrażających zdrowiu konsekwencji, a nawet śmierci. Długotrwały, niewielki i powoli narastający niedobór potasu, nie musi objawiać się charakterystycznymi symptomami.

W czym jest potas — źródła potasu

Potas można spotkać zarówno w produktach pochodzenia zwierzęcego, jak i tych, które są pochodzenia roślinnego. Mimo wszystko produkty roślinne cechują się większą gęstością odżywczą. Podczas podaży potasu z pożywienia, pierwiastek ten rozpuszcza się w górnych odcinkach przewodu pokarmowego, a kolejno jest absorbowany w jelicie cienkim. Potas wydalany jest w 90 procentach przez nerki, w 10 wraz ze stolcem, a pozostałe ilości organizm traci wraz z potem.

W jakich produktach jest potasu

Dobrym źródłem potasu w diecie są:

  • Świeże warzywa, warzywa strączkowe (głównie ziemniaki, pomidor, czerwona soczewica, soja),
  • pistacje, migdały, orzechy laskowe, pestki dyni,
  • owoce (morele suszone),
  • kakao,
  • produkty mięsne (wieprzowina, pierś z indyka),
  • produkty zbożowe (otręby pszenne, płatki owsiane, chleb, bułki i wyroby piekarnicze),
  • ryby (halibut),
  • mleko i jogurt naturalny.

Co wypłukuje potas

Niedobór potasu w naszym organizmie może być spowodowany przez:

  • Nadmierną potliwość — wraz z utratą wody, organizm traci także sporą ilość elektrolitów, co sprawia, że stężenie potasu w ustroju maleje.
  • Stres — uaktywnia on produkcję hormonu o nazwie aldosteron, który w nadmiernych ilościach przyczynia się do wydalania pewnych ilości potasu z moczem, powodując jego niedobór w organizmie.
  • Alkohol i kawa — to kolejne dwa produkty, które poprzez swoje działanie moczopędne przyczyniają się do zwiększonego wydalania potasu.
  • Słodycze (głównie cukier) – trawienie rafinowanego cukru, który obecny jest w słodyczach, to dość ciężki proces, który wymaga zużycia cennych zasobów organizmu — w tym również potasu.
  • Sól — spożywanie sporych ilości tego produktu wywiera negatywny wpływ na gospodarkę potasową, doprowadzając do wydalania go z moczem, a w konsekwencji powodując niedobór potasu.
  • Leki — stosowane w nadmiernych dawkach oraz bez zaleceń medycznych mogą skutkować odwodnieniem i utratą elektrolitów, w tym potasu. Szczególnym zagrożeniem jest stosowanie leków moczopędnych.
  • Niedobór magnezu — z racji, że pierwiastek ten bierze udział w transporcie elektrolitów przez błony komórkowe, jego niewystarczająca ilość może powodować także niedobór potasu.
Reklama

Kiedy brać potas — suplementacja potasu

W związku z faktem, iż bardzo duża ilość pokarmów zawiera spore ilości potasu, jego suplementacja przy pomocy specjalnych preparatów nie jest czymś koniecznym. Co istotne, przyjmowanie tego pierwiastka w formie suplementu powinno być zawsze przeprowadzone pod kontrolą lekarza. Bardzo łatwo jest przejść od stanu niedoboru do sytuacji, w której stężenie potasu w organizmie jest za wysokie. Suplementacja przeprowadzana jest przeważnie w przypadku wymiotów lub przewlekłej biegunki, a to dlatego, że wtedy następuje szybkie usunięcie potasu wraz z treściami pokarmowymi. Co więcej, podaż potasu w formie suplementu rekomendowana jest również w przypadku cukrzycy, jak i stosowania leków nasercowych lub moczopędnych.

Przeciwwskazaniem do suplementacji potasem są zaburzenia pracy serca, niewydolność nerek oraz inne choroby czy dysfunkcje, które przyczyniają się do jego kumulacji.

Jak oczyścić jelita w jeden dzień

Dieta, Zdrowie, Zdrowy styl życia /

Jelita pełnią w naszym organizmie bardzo ważną rolę. Jelita zaczynają się od żołądka i kończą odbytem. Są podzielone na 2 części — jelito cienkie i jelito grube. Trawienie i wchłanianie pokarmu następuje w jelicie cienkim. Kał powstaje z wody i minerałów wchłoniętych w jelicie grubym, natomiast niestrawione resztki pokarmu przechodzą przez ten narząd. W jelicie mogą zalegać złogi niestrawionych resztek pokarmu, które nie są wydalone i dlatego może powstawać proces gnilny, który niekorzystnie wpływa na nasz stan zdrowia. Dlatego zaleca się od czasu do czasu oczyszczać dokładniej jelita, aby pozbyć się nadmiaru toksyn. Dowiedz się, jak skutecznie oczyszczać jelita w ciągu jednego dnia.

Reklama

Jednodniowe oczyszczanie organizmu

Jelita biorą udział w trawieniu, ale produkują też substancje, które wędrują do różnych części ciała i pomagają zwalczać mikroorganizmy. Te same wydzieliny jelitowe regulują gospodarkę wodną. Ściana jelita wyłożona jest dużą ilością komórek nerwowych. Ponieważ jelita są systemem neurologicznym podobnym do mózgu, mogą odzwierciedlać to, jak się czujesz: stres powoduje, że niektórych ludzi bolą jelita (dosłownie).

Ostatnio bardzo popularne stało się oczyszczanie jelit – za pomocą herbat, enzymów lub irygacji okrężnicy. Dieta oczyszczająca, która składa się ze stosowania specjalnych mieszanek ziołowych, ziołowe herbaty są bardzo popularne i łatwe do zastosowania.

Co jest dobre na jelita

Sposób odżywiania, zdrowa dieta, która zawiera dużo pełnowartościowych produktów, w tym bogatych w błonnik warzyw, owoców i ziaren, jest jedną z najlepszych rzeczy, jakie można zrobić, aby wspomóc procesy trawienne i nasz organizm. Błonnik utrzymuje prawidłową perystaltykę jelit i pomaga oczyścić organizm. Dieta bogata w błonnik pomaga też w utrzymaniu zdrowych tętnic, zapobiegając odkładaniu się złogów tłuszczowych, które mogą prowadzić do chorób serca.

Odpowiednie spożycie błonnika muszą stosować osoby, które są narażone na zaparcia z powodu takich schorzeń jak zespół jelita drażliwego lub dyspepsja czynnościowa. Niektóre źródła błonnika to: fasola, nasiona roślin strączkowych, soczewica, orzechy, komosa ryżowa i nasiona. Należy jednak uważać, by nie przesadzić — zbyt duża ilość błonnika w diecie oczyszczającej może wywołać efekt przeczyszczający i spowodować zatrzymanie wody w organizmie.

Jak oczyścić jelita z toksyn

Jednym ze sposobów na przywrócenie równowagi ekosystemu organizmu jest proces detoksykacji. Eliminując z organizmu toksyny, można pomóc w oczyszczeniu jelit i przywróceniu homeostazy.

Oczyszczanie ciała z toksyn jest ważną częścią programu detoksykacji. Jeśli nie usuniesz toksycznych odpadów z organizmu, może dojść do nagromadzenia szkodliwych bakterii w jelitach. Może to prowadzić do dyskomfortu i problemów z trawieniem. Istnieje wiele różnych sposobów na oczyszczenie jelit, jednak najskuteczniejszym z nich jest prawdopodobnie połączenie kolonoterapii i diety bogatej w błonnik. Należy unikać produkty smażone, czerwone mięso, alkoholu, spożywanie słodyczy. Regularne ćwiczenia i uzyskanie wystarczającej ilości snu są ważne dla utrzymania dobrej pracy układu pokarmowego oraz lekkostrawna dieta.

Reklama

Co jeść na zdrowe jelita?

Jednodniowa dieta oczyszczająca jelita, głównie opiera się właśnie na spożywaniu produktów, które szybko zwiększają perystaltykę jelit, powodując wypróżnienie. Bardzo dobre efekty oczyszczania organizmu przynosi również dieta sokowa, która jest bardzo smaczna, a poza tym jest to szybki detoks odchudzający. To dobry pomysł, aby dodać warzywa i owoce, owoce cytrusowe, pełne ziarna i pikle — wraz z innymi pokarmami — do swojej diety. Jednodniowy detoks ma na celu szybkie oczyszczenie jelit.

W razie potrzeby możemy również w aptece zakupić odpowiedni suplement diety. Produkty takie są w większości stworzone na bazie składników naturalnych (wyciągi z owoców, roślin)., a więc są bezpieczne.

Oczyszczanie jelit domowe sposoby

Istnieje wiele różnych rodzajów domowych sposobów na oczyszczenie jelit, z wykorzystaniem różnych składników i metod. Niektóre z nich można wykonać w domu, inne wymagają konsultacji lekarskiej. Przy oczyszczaniu organizmu z toksyn ważne jest, aby robić to w sposób, który nie zagraża naszemu zdrowiu.

Kuracja oczyszczająca jelita

Dieta oczyszczająca jelita to naturalny sposób na leczenie problemów trawiennych i usuwanie toksyn. Można ją stosować u osób cierpiących na zespół jelita drażliwego, chorobę Leśniowskiego-Crohna, nietolerancję laktozy i inne problemy trawienne. Istnieje kilka rodzajów metod oczyszczania jelit:

  • Lewatywa,
  • odpowiednia dieta,
  • probiotyki,
  • nawodnienie.

Jednodniowe oczyszczanie jelit ze złogów kałowych

Jednodniowe oczyszczanie to skuteczna metoda usuwania toksyn z organizmu. Ten rodzaj oczyszczania pomaga wyeliminować substancje toksyczne, takie jak nikotyna, alkohol i kofeina, które mogą mieć szkodliwy wpływ na wątrobę i układ trawienny. Stosowanie diety oczyszczającej pomaga także poprawić wygląd skóry poprzez usuwanie martwych komórek i oczyszczanie porów.

Reklama

Jak oczyścić jelita ze złogów — lewatywa

Lewatywy to popularny sposób na oczyszczenie organizmu. Lewatywę możesz wykonać samodzielnie w domu, kupując w aptece odpowiedni zestaw. Najlepszym sposobem oczyszczania jest wykonanie serii dwóch lub trzech lewatyw dziennie, ale jeśli masz czas tylko na jedną lub dwie (lub gdy czujesz się skrępowany wykonując je), upewnij się, że są one krótkie, aby uniknąć skurczów.

Jak szybko uzupełnić żelazo w organizmie

Dieta, Suplementy /

Żelazo to minerał, który jest niezbędny do produkcji czerwonych krwinek. Czerwone krwinki przenoszą tlen do każdej części ciała i usuwają z niego dwutlenek węgla. Jeśli dana osoba ma niedobór żelaza, to doświadczy takich objawów jak zmęczenie, duszności, ból i zawroty głowy. Istnieje kilka sposobów, dzięki którym można szybko uzupełnić niedobór żelaza w organizmie i zwiększyć poziom energii.

Reklama

Objawy niedoboru żelaza

Niedobór żelaza jest powszechnym stanem i najczęstszą przyczyną anemii. Sytuacja ta występuje, gdy nasze ciało nie posiada żelaza w wystarczającej ilości, do prawidłowego funkcjonowania. Żelazo jest kluczowym składnikiem hemoglobiny, cząsteczki, która pomaga krwi przenosić tlen do różnych części ciała. Jego niedobory mogą dotyczyć osób w każdym wieku i każdej płci.

Do objawów niedoboru żelaza zaliczamy:

  • Osłabienie,
  • uczucie zmęczenia,
  • złe samopoczucie,
  • zawroty głowy,
  • ciężka niedokrwistość,
  • bladość skóry,
  • łamliwe włosy i paznokcie,
  • bladość spojówek,
  • szorstka skóra,
  • nierówne bicie serca (z reguły zbyt szybkie),
  • szybsze męczenie się.

Niedobór żelaza występuje, gdy nie dostarczamy jego wystarczającej ilości lub gdy organizm traci go zbyt dużo. Może to być spowodowane utratą krwi lub niewystarczającą ilością źródeł żelaza w diecie. Kobiety są bardziej narażone na niedobory żelaza w organizmie.

Możesz być zagrożona, jeśli:

  • Masz obfite miesiączki,
  • nie spożywasz wystarczającej ilości pokarmów zawierających żelazo (jak np. czerwone mięso),
  • jesteś w ciąży lub karmisz piersią,
  • masz chorobę wątroby, nerek lub chorobę Crohna.

Objawy anemii różnią się w zależności od jej nasilenia:

Objawy łagodnego niedoboru żelaza obejmują zmęczenie, osłabienie i duszności po ćwiczeniach lub aktywności fizycznej. Możesz również odczuwać zawroty głowy przy szybkim wstawaniu z pozycji siedzącej. Objawy te zwykle ustępują w ciągu kilku tygodni, jeśli przyjmujesz suplementy żelaza lub spożywasz więcej pokarmów bogatych w żelazo. Z wiekiem objawy te ulegają poprawie, ponieważ organizm lepiej radzi sobie z oszczędzaniem zapasów żelaza w okresach jego niskiego spożycia.

Czy niedobór żelaza jest groźny

Niedobór żelaza jest powszechnym problemem, który można łatwo leczyć za pomocą suplementów żelaza.

Wiele osób ma niedobór żelaza, ale zazwyczaj nie jest on poważny. Może on wpływać na poziom energii i zdolność koncentracji, ale nie spowoduje żadnych poważnych problemów zdrowotnych.

Powinieneś jednak udać się do lekarza pierwszego kontaktu, jeśli niepokoi Cię poziom żelaza lub jeśli jest on niski od dłuższego czasu. Lekarz ten może wykonać kilka testów, aby sprawdzić jego poziom, i w razie potrzeby zalecić leczenie.

Niedobór żelaza, który idzie nieleczony może prowadzić do długoterminowych problemów, takich jak choroby serca i cukrzyca.

Reklama

Co wypłukuje żelazo z organizmu

Żelazo jest niezbędnym minerałem, który jest obecny w Twojej krwi. Żelazo jest potrzebne do produkcji hemoglobiny, białka, które przenosi tlen w czerwonych krwinkach. Jednak zbyt wysoki poziom żelaza jest niebezpieczny. Może powodować powstawanie wolnych rodników (niestabilnych cząsteczek), które uszkadzają zdrowe komórki i przyczyniają się do chorób serca i raka.

Aby temu zapobiec, Twój organizm ma wbudowany system, który wypłukuje nadmiar żelaza z systemu. Kiedy spożywasz zbyt dużo żelaza lub przyjmujesz suplementy, może to przeciążyć ten system i powodować zmęczenie i nudności. Oto kilka sposobów, które pomogą wypłukać nadmiar żelaza z organizmu.

  • Pij wodę. Picie dużej ilości wody pomaga nerkom filtrować produkty odpadowe z krwi.
  • Spożycie kawy również wypłukuje żelazo z organizmu.
  • Taniny utrudniają wchłanianie żelaza w organizmie — znajdują się one w produktach roślinnych.
  • Pokarmy zawierające duże ilości żelaza, takie jak czerwone mięso, nie powinny być spożywane podczas tego samego posiłku z pokarmami zawierającymi kwas fitynowy (takimi jak pełne ziarna), ponieważ hamuje on wchłanianie.

Jaki powinien być poziom żelaza we krwi

Ilość żelaza we krwi mierzona jest w miligramach na decylitr (mg/dl). Normalny zakres żelaza we krwi zależy od wieku i płci. Mężczyźni mają wyższy poziom żelaza niż kobiety, a dzieci mniej niż dorośli.

Prawidłowe stężenie tego pierwiastka u osób dorosłych powinno wynosić od 55-60 do 180 μg/dl, przy czym kobiety mają niższe stężenie od mężczyzn o około 20 μg/dl. Ponadto organizm potrzebuje więcej selenu w czasie ciąży (gdy jest on wykorzystywany do produkcji czerwonych krwinek).

Niedobór żelaza co jeść — jak uzupełnić niedobory żelaza

Zbilansowana dieta jest najlepszym sposobem na uzyskanie odpowiedniej ilości żelaza. Pokarmy zawierające żelazo to przetwory mięsne, podroby (np. wątroba), ryby, drób, jajka i nasiona roślin strączkowych (takie jak fasola i soczewica).

Żelazo można również czerpać ze źródeł innych niż mięso, takich jak warzywa i owoce.

Jeśli jesteś wegetarianinem lub weganinem albo masz niedobór żelaza, być może będziesz musiał przyjmować suplementy tego pierwiastka. Jeśli nie jesteś pewien, ile powinieneś spożywać żelaza, poproś o radę swojego lekarza pierwszego kontaktu.

Reklama

W czym jest najwięcej żelaza

Pokarmy o wysokiej zawartości żelaza obejmują czerwone mięsa, ryby i podroby. Inne źródła obejmują nasiona roślin strączkowych, orzechy, nasiona i ciemnozielone warzywa liściaste. Jeśli chcesz zwiększyć spożycie żelaza, spróbuj dodać te pokarmy do swojej diety:

Czerwone mięso

Czerwone mięso jest dobrym źródłem żelaza. Najlepsze są chude kawałki z jak najmniejszą ilością widocznego tłuszczu. Dobrym przykładem jest wołowina, jagnięcina (kotlety) i dziczyzna (pieczeń lub gulasz). Czerwone mięso jest bogatym źródłem witaminy B12, która pomaga organizmowi skuteczniej wchłaniać ten składnik odżywczy. Dodanie dodatkowej cebuli lub pora podczas gotowania czerwonego mięsa znacznie zwiększa jego wartość odżywczą!

Źródła żelaza – ryby

Ryby są kolejnym doskonałym źródłem żelaza i witaminy B12, szczególnie tłuste ryby, takie jak łosoś, tuńczyk i sardynki, ponieważ zawierają kwasy tłuszczowe omega-3, które pomagają poprawić wchłanianie ze źródeł żywności, takich jak jaja i mięsa. Szpinak, natka pietruszki i ciemnozielone warzywa liściaste są kolejnym dobrym źródłem żelaza i witaminy C, która pomaga poprawić wchłanianie ze źródeł żywności, takich jak jaja i mięso.

Produkty bogate w żelazo

Produkty zawierające żelazo, które warto spożywać regularnie to:

  • Truskawki
  • rodzynki,
  • drób,
  • buraki,
  • pieczywo pełnoziarniste,
  • szczaw,
  • soki owocowe,
  • maliny,
  • rośliny strączkowe,
  • mięso czerwone,
  • liście pokrzywy,
  • orzechy i pestki dyni,
  • słonecznika,
  • Produkty pochodzenia zwierzęcego — jaja, produkty mleczne.

Spożywanie tych pokarmów i dodanie do naszej diety z pewnością pomoże uzupełnić niedobór żelaza w organizmie.

Jak poprawić wchłanianie żelaza w organizmie

Skutki niedoboru żelaza mogą doprowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Szacuje się, że nawet 45% światowej populacji ma niedobór żelaza.

Przyczyny anemii są wieloczynnikowe i obejmują brak żelaza w diecie, utratę krwi i zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

Witamina C pomaga organizmowi lepiej wchłaniać żelazo ze źródeł żywności, takich jak brokuły lub sok pomarańczowy! Szklanka soku pomarańczowego ze śniadaniem lub obiadem może pomóc zwiększyć spożycie żelaza bez konieczności zbyt drastycznej zmiany diety!

Istnieje wiele sposobów na zwiększenie zdolności organizmu do przyswajania żelaza. Kluczem jest uzyskanie wystarczającej ilości żelaza hemowego — to znaczy źródeł żywności zawierających hemoglobinę (białko znajdujące się w czerwonym mięsie i rybach) w przeciwieństwie do źródeł niehemowych, takich jak białka roślinne. Żelazo hemowe jest łatwiej wchłaniane przez organizm niż to pochodzące z innych źródeł, ponieważ jest z nim związana witamina C.

Aby zwiększyć przyswajanie żelaza z pożywienia, ważne jest, aby unikać kawy i herbaty na godzinę przed lub po spożyciu posiłku, który zawiera pokarmy bogate w żelazo hemowe (takie jak produkty mięsne).

Reklama

Suplementacja żelaza — jak stosować dodatkową suplementację?

Niedobór żelaza jest częstym problemem, zwłaszcza u kobiet i dzieci. Niedobór żelaza jest najczęściej spowodowany obfitym krwawieniem miesiączkowym lub ciążą (która powoduje częstsze krwawienia). Może go również powodować dieta, w której brakuje pokarmów bogatych w żelazo. Z powodu niedoboru żelaza możesz mieć anemię i czuć się źle, dlatego tak ważne jest uzupełnienie niedoborów żelaza.

Suplementacja żelaza polega ona na przyjmowaniu w umiarkowanych ilościach tabletki lub płynu zawierającego żelazo, dopóki jego poziom nie wróci do normy (w zależności od jego poziomu powrót do prawidłowych wartości może zająć około 2 miesięcy).