Redakcja Medicaldiet

Głodówka jednodniowa

Medicaldiet /

Wraz ze zbliżającym się latem do naszych głów przychodzą pomysły odnośnie rozwiązań sprzyjających utracie wagi. Każdy chce wyglądać przecież jak najlepiej podczas wakacyjnego szaleństwa nad wodą. W internecie jak co roku temat głodówek staje się znowu popularny. Taka forma odchudzania ma swoich zwolenników, jak i przeciwników. Czy głodówka to dobry pomysł na odchudzanie? Co się dzieje z organizmem bez jedzenia? Kiedy podjąć decyzję, że chcemy zastosować jednodniową głodówkę?

Reklama

Głodówka lecznicza

Głodówki stosowane były przez medyków od zarania dziejów. Słynny Hipokrates zalecał swoim pacjentom właśnie głodówki lecznicze. Chorzy nie mogli jeść, dopóki nie pojawiły się pierwsze oznaki powrotu do zdrowia. Ale czym są tak właściwie te słynne głodówki?

Głodówka to nic innego jak czas, w której nie przyjmujemy pożywienia zarówno w postaci stałej, jak i płynnej. W zależności od wybranej formy kuracji pijemy tylko wodę lub inne małokaloryczne napoje takie jak świeże soki warzywne, lub owocowe. Głodówki mają na celu oczyszczenie organizmu. Trwają one krótko, bo zwykle od jednego do trzech dni.

Nieco inaczej wygląda to w przypadku głodówek leczniczych. Te są już dużo dłuższe. Trwają one od 7 do 40 dni postu w zależności od stanu choroby i decyzji lekarza specjalisty, gdyż decyzji o głodówce leczniczej nie możemy podejmować sami.

Co się dzieje z organizmem bez jedzenia?

Jedzenie jest istotne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. To fakt, jednak krótkie, jednodniowe głodówki są w stanie przynieść wiele korzyści dla organizmu. Pamiętaj, że celem głodówki nie jest zrzucenie zbędnych kilogramów, jak myśli wiele osób. Dzięki jednodniowej głodówce pomagamy w oczyszczeniu oraz detoksykacji organizmu. Możemy powiedzieć, że taka kuracja robi generalne porządki w naszym organizmie. Układ pokarmowy nie musi podejmować się długiemu procesowi trawiennemu, dzięki czemu jego działanie może się skupić na innych procesach. Krew i limfa podejmują się detoksykacji, a z okrężnicy, pęcherza, nerek, skóry i zatok usuwane są szkodliwe substancje oraz toksyny. Oczyszczaniu poddawane są także jelita.

Ile dni można nie jeść?

Mimo iż głodówki mają korzystny wpływ na cały organizm, to te niewłaściwie wykonywane mogą przynieść także negatywne skutki. Zdrowy człowiek bez pożywienia nie wytrzyma długo, dlatego głodówki nie mogą trwać dłużej niż 3 dni. Oczywiście są przypadki, w których trwają one nawet 40 dni, jednak decyzję o tak długim przerwaniu jedzenia podejmować może jedynie lekarz, a cała kuracja odbywa się pod jego opieką. Dłuższe głodówki mogą powodować utratę cennych makro- i mikroelementów zwiększając tym samym ryzyko infekcji.

Reklama

Jak oczyścić organizm w jeden dzień?

Po podjęciu decyzji o w drożeniu głodówki powinniśmy pamiętać, że ma ona swoje określone zasady, których musimy się trzymać i nie wolno nam o nich nawet na chwilę zapomnieć. Jakich zasad powinniśmy się trzymać?

  • Pij dużo wody – w tracie jednodniowej głodówki powinniśmy pić minimum 2,5 l wody, która pomaga transportować składniki pokarmowe do komórek oraz wypłukiwać toksyny. Nie może ona być gazowana i mineralizowana.
  • Pomyśl nad sokami – do jednodniowych głodówek można wprowadzać soki warzywne i owocowe. Czy jest to korzystne? I tak i nie. Część specjalistów zaleca ich wprowadzenie, część nie. Decyzja należy do Ciebie i jest zależna od tego, czy jesteś w stanie wytrzymać cały dzień, pijąc jedynie wodę. Pamiętaj, że soki powinny być świeże, najlepiej wykonane samodzielnie w domu.
  • Nie trenuj – oczyszczanie jest dość wycieńczające dla naszego organizmu, a my nie dostarczamy w tym czasie mu cukrów, dlatego trening, pływanie, czy też bieganie dodatkowo go osłabi, doprowadzając do hipoglikemii, a nawet zasłabnięcia.
  • Nie przesadzaj – nie stosuj głodówek, częściej niż jest to potrzebne. Zaleca się, aby głodówka była wykonywana nie częściej niż raz w tygodniu.

Głodówka zdrowotna — od czego zacząć?

Głodówka lecznicza wymaga wcześniejszej konsultacji z lekarzem, który zleci niezbędne badania potwierdzające lub odrzucające gotowość organizmu do przerwania jedzenia. Będzie to między innymi morfologia krwi, USG jamy brzusznej oraz w niektórych przypadkach nawet rentgen płuc.

Przygotowania do głodówki powinniśmy zacząć już nawet 2 tygodnie wcześniej. W tym czasie powinniśmy ograniczyć ilość spożywanego mięsa, nabiału, a także słodyczy. Odstawić należy także kawę i herbatę. Twoje jednodniowe posty uratują duże ilości wody, wywarów z warzyw, herbatki ziołowe oraz soki owocowe i warzywne.

Tydzień przed planowaną głodówką nasza dieta powinna składać się głównie z surowych warzyw i owoców z dodatkiem pieczywa razowego oraz kasz. W tym czasie należy dostarczyć organizmowi jak najwięcej witamin oraz mikroelementów, dlatego istotne jest wprowadzenie do diety soków warzywno-owocowych.

Dzień przed głodówką powinniśmy jeść tylko suszone owoce i warzywa oraz cytrusy. Warto jest także spożywać dobrze doprawione sałatki z dodatkiem oliwy oraz ziół. Świeże soki nadal są na plus.

Głodówka jednodniowa a kawa

Głodówka jednodniowa, szczególnie ta pierwsza to dla nas duże wyzwanie. Bardzo często szukamy rozwiązań, które złagodzą uczucie głodu i burczenie w brzuchu. Picie dużej ilości płynów może nam w tym pomóc. Kawa także. Jednak powinniśmy pamiętać, że nie może być ona ani białą, ani słodzoną. Napoje nie powinny mieć w sobie żadnych kalorii.

Jednodniowa głodówka — efekty

Mimo iż jednodniowa głodówka przynosi szybkie efekty, nie możemy spodziewać się, że dzięki niej zrzucimy od razu kilka kilogramów, czy też nasz organizm będzie oczyszczony w dużym stopniu z toksyn. Głodówka pozwala na odpoczynek dla naszego układu pokarmowego, lekkie oczyszczenie, uczucie lekkości oraz lepsze samopoczucie.

Regularne stosowanie głodówek pozwala na stopniową detoksykację organizmu oraz utrzymanie poziomu wagi. Przyzwyczajony do głodówek organizm wpływa pozytywnie na nasze samopoczucie oraz pracę mózgu. Pamiętaj, że początki nie należą do najłatwiejszych, a towarzyszyć im mogą różne dolegliwości takie jak ból i zawroty głowy.

Jednodniowa głodówka wpływa pozytywnie na regulowanie poziomu cukru we krwi ze względu na fakt, iż poprawia wrażliwość organizmu na insulinę. Wpływa ona także na poziom cholesterolu oraz trójglicerydów. Co ciekawe, głodówka może regulować produkcję hormonu wzrostu, który po 30 roku życia przestaje być produkowany przez nasz organizm.

Reklama

Głodówka jednodniowa — przeciwskazania

Jak wszędzie, tak i w przypadku głodówek występują przeciwskazania do jej stosowania. Stosować głodówek pod żadnym pozorem nie powinny osoby chore na cukrzycę, szczególnie te leczone lekami i insuliną. Przeciwskazaniem do podjęcia się głodówki jednodniowej są także choroby nerek. Poszcząc, nasilamy stan, w którym białkowe produkty przemiany materii nie są prawidłowo wydalane. Do innych przeciwwskazań należą także: choroby wątroby, choroby serca i choroby oddechowe. Głodówek nie powinny podejmować się kobiety ciężarne, w czasie miesiączki oraz dzieci i osoby starsze.

Czynniki zwiększające ryzyko chorób serca i udaru

Zdrowie /

Choroby serca i udar są jednymi z najczęstszych przyczyn zgonów na całym świecie. Stanowią ogromne wyzwanie dla systemów opieki zdrowotnej i są często wynikiem złego stylu życia oraz pewnych czynników genetycznych. W niniejszym artykule omówimy główne czynniki, które zwiększają ryzyko wystąpienia chorób serca i udaru, oraz sposoby, w jakie można zmniejszyć to ryzyko.

Reklama

Palenie tytoniu a choroby serca

Palenie tytoniu jest jednym z najważniejszych czynników ryzyka chorób serca i udaru. To przede wszystkim składniki dymu tytoniowego, takie jak nikotyna i tlenki azotu, prowadzą do uszkodzenia naczyń krwionośnych i wzrostu ciśnienia krwi. Skurcz naczyń krwionośnych powoduje spadek przepływu krwi, co może prowadzić do zawału serca lub udaru mózgu.

Najlepszym sposobem ochrony przed tym ryzykiem jest rzucenie palenia oraz unikanie biernego palenia. Osoby palące powinny rozważyć korzystanie z programów odwykowych i terapii, aby zaprzestać nałogu.

Zły sposób odżywiania

Nieprawidłowe nawyki żywieniowe, takie jak nadmierna konsumpcja tłuszczów nasyconych, soli i cukrów, mogą znacząco zwiększać ryzyko chorób serca. Dieta bogata w tłuszcze nasycone może prowadzić do odkładania się cholesterolu na ścianach tętnic, co tworzy tzw. blaszki miażdżycowe. To poważne zagrożenie dla serca, ponieważ może prowadzić do zwężenia tętnic i zwiększenia ryzyka wystąpienia zawału serca.

Zaleca się zrównoważoną dietę, bogatą w warzywa, owoce, pełnoziarniste produkty zbożowe, orzechy i ryby. Ograniczenie spożycia soli oraz cukrów dodanych również jest kluczowe dla utrzymania zdrowego serca.

Brak aktywności fizycznej

Siedzący tryb życia jest kolejnym znaczącym czynnikiem ryzyka chorób serca i udaru. Regularna aktywność fizyczna pomaga w utrzymaniu prawidłowej masy ciała, obniża ciśnienie krwi, poprawia poziom cholesterolu oraz wzmacnia serce.

Aby zminimalizować to ryzyko, zaleca się codziennie wykonywać ćwiczenia o umiarkowanym natężeniu, takie jak chód, jazda na rowerze czy pływanie. Osoby prowadzące siedzący tryb życia powinny starać się znaleźć czas na regularne aktywności fizyczne, aby poprawić ogólną kondycję serca.

Nadwaga i otyłość a choroby serca

Czynnikiem zwiększającym ryzyko chorób serca i udaru jest nadwaga i otyłość, ponieważ istnieje silna korelacja między tymi stanami a zachorowaniami na choroby serca. Osoby z nadmiernym obwodem talii oraz BMI przekraczającym 25 mają większe prawdopodobieństwo wystąpienia cukrzycy typu 2, podwyższonego ciśnienia krwi oraz podwyższonego poziomu cholesterolu, co dodatkowo zwiększa ryzyko chorób serca. Skutecznym sposobem na redukcję tego ryzyka jest zrzucenie nadmiarowych kilogramów poprzez wprowadzenie zdrowej diety oraz regularną aktywność fizyczną, co może znacznie obniżyć szanse na zachorowanie na choroby serca. To ważne, aby podjąć kroki w celu utrzymania prawidłowej wagi i zdrowego stylu życia, aby promować długotrwałe zdrowie serca i redukować ryzyko poważnych schorzeń układu sercowo-naczyniowego.

Reklama

Dlaczego stres zwiększa ryzyko chorób serca?

Czynniki Zwiększające Ryzyko Chorób Serca i Udaru są ważnym zagadnieniem zdrowia sercowo-naczyniowego. Wysoki poziom stresu jest jednym z istotnych czynników ryzyka, który może przyczynić się do rozwoju chorób serca i udaru. Stres wywołuje reakcję organizmu znana jako „walcz lub uciekaj”, która prowadzi do gwałtownego wzrostu ciśnienia krwi oraz przyspieszenia rytmu pracy serca. To z kolei zwiększa obciążenie układu sercowo-naczyniowego i zwiększa ryzyko wystąpienia poważnych problemów zdrowotnych.

Jeśli stres staje się chroniczny i nie jest skutecznie zarządzany, może to prowadzić do trwałego uszkodzenia naczyń krwionośnych, co zwiększa ryzyko powstawania blaszek miażdżycowych i zakrzepów. Dlatego tak istotne jest poszukiwanie skutecznych metod radzenia sobie ze stresem, takich jak medytacja, joga, terapia psychologiczna oraz regularny czas na odpoczynek i relaks. Dbanie o zdrowy sposób życia oraz podejmowanie działań mających na celu zmniejszenie poziomu stresu może istotnie wpłynąć na zmniejszenie ryzyka chorób serca i udaru, co podkreśla znaczenie profilaktyki w ochronie zdrowia sercowo-naczyniowego.

Nadciśnienie a choroby serca i udar

Nadciśnienie tętnicze, zwane także wysokim ciśnieniem krwi, stanowi jedno z głównych zagrożeń dla zdrowia serca i mózgu, stanowiąc kluczowy czynnik ryzyka chorób serca i udaru. Wysokie ciśnienie krwi może prowadzić do uszkodzenia naczyń krwionośnych, co z kolei zwiększa podatność na rozwijającą się miażdżycę. Miażdżyca jest stanem, w którym wewnętrzne ściany naczyń krwionośnych stają się twarde i odkładają się na nich złogi, co ogranicza przepływ krwi i może prowadzić do zakrzepicy.

Skutecznym sposobem radzenia sobie z nadciśnieniem tętniczym jest regularne monitorowanie ciśnienia krwi oraz systematyczne wizyty u lekarza. Lekarz może zlecić odpowiednie badania i dostosować terapię farmakologiczną, co jest kluczowe w kontrolowaniu wysokiego ciśnienia krwi. Ważne jest także przestrzeganie zaleceń lekarza dotyczących diety i stylu życia, takie jak ograniczenie spożycia soli, regularna aktywność fizyczna i unikanie czynników ryzyka, takich jak palenie papierosów czy nadmierne spożycie alkoholu. Właściwe zarządzanie nadciśnieniem tętniczym może znacząco zmniejszyć ryzyko chorób serca i udaru, przyczyniając się do długotrwałego zachowania zdrowia.

Cukrzyca

Choroba cukrzycowa jest jednym z istotnych czynników zwiększających ryzyko chorób serca i udaru. Stan ten wpływa na organizm poprzez uszkadzanie naczyń krwionośnych, co prowadzi do poważnych komplikacji sercowo-naczyniowych. Ponadto cukrzyca ma negatywny wpływ na poziom cholesterolu, zwiększając ryzyko wystąpienia miażdżycy, która jest głównym czynnikiem ryzyka chorób serca. Dlatego osoby z cukrzycą powinny szczególnie dbać o kontrolę poziomu cukru we krwi, stosować odpowiednią dietę oraz regularnie wykonywać badania serca, aby monitorować swoje zdrowie sercowo-naczyniowe. Wczesne rozpoznanie i skuteczne zarządzanie cukrzycą może istotnie zmniejszyć ryzyko powikłań sercowych.

Dziedziczność

Czynniki genetyczne również odgrywają istotną rolę w ryzyku chorób serca i udaru. Jeśli w rodzinie występowały przypadki tych chorób, istnieje większe prawdopodobieństwo ich wystąpienia u potomstwa. Dlatego osoby obciążone dziedzicznością powinny być szczególnie świadome swojego ryzyka i regularnie kontrolować swoje zdrowie serca.

Reklama

Zmniejsz ryzyko chorób serca i udaru

Choroby serca i udar są poważnymi zagrożeniami dla zdrowia, ale wiele można zrobić, aby zmniejszyć ryzyko ich wystąpienia. Rzucenie palenia, zdrowa dieta, regularna aktywność fizyczna, zarządzanie stresem oraz kontrola czynników ryzyka, takich jak nadciśnienie tętnicze i cukrzyca, są kluczowe dla utrzymania zdrowego serca. Dziedziczność genetyczna może wpływać na ryzyko, ale świadomość i regularne badania mogą pomóc w odpowiednim zarządzaniu tym ryzykiem.

Warto pamiętać, że zdrowy styl życia może znacznie wpłynąć na długość i jakość naszego życia, chroniąc nas przed poważnymi chorobami serca i udarem. Dlatego niezależnie od naszych genów, mamy wpływ na nasze zdrowie, a świadome wybory mogą pomóc nam cieszyć się długą i zdrową przyszłością.

Niedoczynność tarczycy a tycie

Zdrowie /

Niedoczynność tarczycy to niedobór hormonów, które są wydzielenie przez ten narząd. Taki stan zaburza wiele funkcji homeopatycznych i metabolicznych organizmu. Właściwa dieta przy tym schorzeniu redukuje zarówno jego rozwój, jak i o hamuje nadmierny przyrost masy ciała.

Reklama

Niedoczynność tarczycy a tycie

Jednym ze skutków ubocznych przypadłości, jakim jest niedoczynność tarczycy, jest właśnie tycie. W momencie obniżenia poziomu hormonów tarczycy zwiększająca waga jest czymś wręcz naturalnym. Co więcej, nieleczona lub nieodpowiednio leczona niedoczynność tarczycy może przyczynić się do nadwagi, lub otyłości. Na skutek spadku stężenia hormonów może dojść do intensyfikacji procesu, jakim jest zatrzymywanie wody przez organizm. Dodatkowo u wielu pacjentów taki stan wielokrotnie prowadzi do pojawienia się obrzęków. Tycie przy niedoczynności tarczycy jest normalny, ponieważ pacjent dostarcza do organizmu tę samą ilość kalorii, jak przed wystąpieniem tego schorzenia, co w połączeniu z zatrzymaniem wody skutkuje przyrostem wagi. Osoby, które zmagają się z niedoczynnością tarczycy, niejednokrotnie informują również o takich dolegliwościach, jak senność, na spowolnienie metabolizmu, czy też zmęczenie, co przy tym schorzeniu jest jednym z powodów zmniejszenia ilości aktywności fizycznej, co ma negatywny wpływ na zdrowie i tycie. Symptom ten niejednokrotnie, szczególnie u kobiet, staje się przyczyną zaistnienia depresji.

Czy niedoczynności tarczycy powoduje tycie


Tarczyca to gruczoł wydzielania wewnętrznego, który produkuje takie hormony, jak: tyroksyna, trójjodotyronina i kalcytonina. Ich prawidłowa ilość w organizmie stymuluje metabolizm w konkretnych tkankach i narządach. Przyczynami pojawienia się niedoczynności tarczycy mogą być:

  • Stan po chirurgicznym usunięciu tarczycy,
  • Przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy zwane również chorobą Hashimoto,
  • Konsekwencja przedawkowania leków przeciwtarczycowych,
  • Leczenie radioaktywne.

W przypadku, gdy gruczoł tarczowy funkcjonuje niewłaściwie, ilość wydzielonych przez niego hormonów może być zbyt wysoka lub zbyt niska, w zależności od dysfunkcji. Niższa produkcja określana jest niedoczynnością tarczycy, natomiast wyższą nadczynnością.

W związku ze zbyt niską ilością hormonów odpowiedzialnych za przemianę materii w przypadku niedoczynności tarczycy następuje wzrost masy ciała bez względu na stabilność trybu życia i przyzwyczajeń.

Reklama

Objawy niedoczynności tarczycy — przyrost masy ciała

W ostatnich dwóch dekadach odnotowuje się wzrost przypadków zachorowań na niedoczynność tarczycy. Wielu chorych trafia do endokrynologa z dużym opóźnieniem, gdy pierwsze objawy tarczycy ma już dawno za sobą. Co więcej, tacy pacjenci zmagają się już zupełnie niespecyficznymi dla tego schorzenia symptomami, które kojarzą się ze zwykłym niedoborem witamin, czy też z przemęczeniem. Poziom TSH, T3 oraz T4 warto sprawdzać systematycznie w czasie badań profilaktycznych, a nie tylko w przypadku objawów niedoczynności tarczycy. Zaleca się wykonywać je również, gdy dochodzi do:

  • Nagłego przyrostu masy ciała,
  • zaburzenia miesiączkowania,
  • ciągłego uczucia zimna,
  • przesuszenia skóry i wypadania włosów,
  • uporczywych zaparć,
  • utrzymującej się senności i brak energii.

Co więcej, badania dotyczące tej choroby tarczycy potwierdzają, że zaburzenia hormonalne, niedobór hormonów tarczycy sprzyja występowaniu podwyższonego poziomu cholesterolu oraz insulinooporności. Bardzo uciążliwym objawem mogącym występować wraz z niedoczynnością tarczycy jest spowolnienie przemiany materii, a wraz z nim — tycie.

Jak schudnąć przy niedoczynności

Odpowiednia dieta przy niedoczynności tarczycy to klucz do sukcesu w kwestii utrzymania lub też redukcję masy ciała. Mimo wszystko nie powinna być ona zbyt restrykcyjna, czy też bazować na wybranych produktach. Istotne jest to, aby wykluczyć z planu żywienia produkty bogate w goitrogeny, a więc substancje wolotwórcze. Ich bogatym źródłem są: kalafior, rzepa, brukselka czy kapusta. Nie należy także spożywać produktów, które przyczyniają się do rozwoju otyłości (niezawierające błonnika i bogate w cukry proste). W tej grupie znajdują się także produkty wysoko przetworzone, dania typu fast food, produkty gotowe, czy też pokarmy zawierające dużą ilość węglowodanów łatwo przyswajalnych.

Co jeść przy niedoczynności tarczycy, aby schudnąć

Osoby zmagające się z niedoczynnością tarczycy, aby schudnąć, powinny oprzeć swój plan żywieniowy o produkty zawierające dużą ilość błonnika pokarmowego, białko, cynk, jod i selen oraz żelazo. Koniecznością jest również dostarczanie do organizmu odpowiedniej ilości płynów. Warto, wybrać się do dietetyka, który w odpowiedni sposób zadba o nasz jadłospis.

Leczenie niedoczynności tarczyciej

Leczenie niedoczynności tarczycy nie jest czymś skomplikowanym — stosuje się hormony tarczycy, które są przyjmowane w odpowiedniej, indywidualnie dobranej dawce. W przypadku rozpoznania niedoboru jodu pacjent otrzymuje dodatkowo suplement tego pierwiastka.

Reklama

Nadczynność tarczycy a tycie

W przypadku, gdy poziom hormonów tarczycy jest za wysoki w organizmie, mowa wtedy o nadczynności tego gruczołu. W takim przypadku trzeba pamiętać, iż tarczyca ma wpływ na właściwe funkcjonowanie organizmu, a w przypadku jakichkolwiek dysfunkcji tego narządu może dojść do rozwoju bardzo niebezpiecznych dla zdrowia chorób i schorzeń, które mogą wymagać natychmiastowego leczenia. Warto wiedzieć, iż w przypadku nadczynności tego narządu z reguły nie dochodzi do tycia. Mimo wszystko wdrożenie leczenia tego schorzenia może skończyć się przyrostem masy ciała — wszystko zależy od stosowanych preparatów i reakcji organizmu na ich działanie.

Tłuszcze trans — zagrożenie dla naszego organizmu

Szkodliwe substancje /

Tłuszcze trans to jedna z najbardziej kontrowersyjnych i szkodliwych substancji obecnych w naszej diecie. Chociaż w ostatnich latach ich dostępność w produktach spożywczych została ograniczona, nadal stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. W tym artykule omówimy, czym są tłuszcze trans, jak wpływają na nasze zdrowie, dlaczego warto unikać ich spożywania i jakie mają znaczenie w kontekście zdrowej diety, zdrowego stylu życia i odchudzania.

Reklama

Czym są tłuszcze trans?

Tłuszcze trans, nazywane również tłuszczami trans-izomerowymi, to rodzaj tłuszczów, które są przekształcane w procesie hydronacji. Hydronacja jest chemicznym procesem, w którym tłuszcze ciekłe stają się twardymi tłuszczami poprzez dodanie atomów wodoru do ich cząsteczek. Ten proces jest często stosowany przez przemysł spożywczy w celu wydłużenia trwałości produktów oraz poprawienia ich tekstury i smaku.

Tłuszcze trans można znaleźć w różnych produktach spożywczych, w tym w fast foodach, przetworzonych produktach spożywczych, ciastach, ciasteczkach, chipsach, margarynach i wielu innych. Są one również naturalnie występujące w niewielkich ilościach w mięsie i mlecznych produktach.

Wpływ tłuszczów trans na zdrowie

Tłuszcze trans stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia naszego organizmu. Wpływają one negatywnie na nasz układ sercowo-naczyniowy, poziomy cholesterolu, zapalność i ogólną jakość życia. Oto kilka najważniejszych skutków spożywania tłuszczów trans na nasze zdrowie:

  • Podwyższają poziomy „złego” cholesterolu (LDL): Główny problem z tłuszczami trans polega na tym, że podnoszą one poziomy „złego” cholesterolu LDL we krwi, co jest związane zwiększonym ryzykiem rozwoju chorób serca. Jego nadmiar może odkładać się na ściankach naczyń krwionośnych, prowadząc do powstawania blaszek miażdżycowych. To z kolei zwiększa ryzyko wystąpienia miażdżycy, której konsekwencją może być zawał serca. Dlatego ważne jest, aby ograniczać spożycie tłuszczów trans w diecie, aby utrzymać zdrowe poziomy cholesterolu i zmniejszyć ryzyko chorób serca.
  • Obniżają poziomy „dobrego” cholesterolu (HDL): Tłuszcze trans są szkodnymi tłuszczami sztucznymi, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie serca. Jednym z mechanizmów, przez które to się dzieje, jest obniżanie poziomów „dobrego” cholesterolu, czyli HDL (lipoproteiny o dużej gęstości). HDL pełni istotną rolę w organizmie, ponieważ pomaga usuwać nadmiar „złego” cholesterolu LDL (lipoproteiny o małej gęstości) z naczyń krwionośnych, co zapobiega tworzeniu się blaszek miażdżycowych. Tłuszcze trans zaburzają ten proces, co może zwiększyć ryzyko chorób serca i miażdżycy.
  • Zwiększają ryzyko chorób serca: Spożywanie tłuszczów trans, które są sztucznie utwardzanymi tłuszczami roślinnymi, prowadzi do gromadzenia się złego cholesterolu (LDL) w organizmie. Ten rodzaj cholesterolu osadza się na ścianach tętnic, tworząc blaszki miażdżycowe, które ograniczają przepływ krwi i zwiększają ciśnienie krwi. To zwiększone obciążenie układu sercowo-naczyniowego jest bezpośrednio związane z większym ryzykiem chorób serca, takich jak zawał serca i udar. Długotrwałe spożywanie tłuszczów trans może także prowadzić do stanów zapalnych w organizmie, co dodatkowo zwiększa ryzyko chorób serca. Dlatego unikanie tłuszczów trans jest kluczowe dla utrzymania zdrowego serca i obniżenia ryzyka związanego z tym groźnym schorzeniem.
  • Powodują stan zapalny: Tłuszcze trans mogą prowadzić do stanu zapalnego w organizmie. Stan zapalny jest odpowiedzią obronną organizmu, która może być skierowana przeciwko zagrożeniom, ale w przypadku nadmiernego spożycia tłuszczów trans staje się chronicznym problemem. Ten stan zapalny jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ jest związany z wieloma chorobami przewlekłymi, w tym cukrzycą, reumatoidalnym zapaleniem stawów i niektórymi rodzajami nowotworów. Mechanizm działania polega na tym, że tłuszcze trans mogą aktywować procesy zapalne w organizmie, co przyczynia się do uszkodzenia tkanek i narządów, oraz zwiększa ryzyko wystąpienia wspomnianych chorób.
  • Zwiększają ryzyko otyłości: Spożywanie tłuszczów trans, które są sztucznie utwardzonymi tłuszczami roślinnymi, może zwiększać ryzyko otyłości według niektórych badań. Te tłuszcze negatywnie wpływają na metabolizm organizmu, zaburzając jego zdolność do przetwarzania i usuwania nadmiaru kalorii. Dodatkowo, tłuszcze trans często są obecne w przetworzonych produktach spożywczych, które często są bogate w kalorie, co może zachęcać do nadmiernego spożycia kalorii i prowadzić do nadwagi. Ostatecznie, regularne spożywanie tłuszczów trans może sprzyjać gromadzeniu się tkanki tłuszczowej i zwiększać ryzyko wystąpienia otyłości.
  • Pogarszają zdolność insulinową: Tłuszcze trans, zwłaszcza te obecne w przetworzonych i fast foodach, negatywnie wpływają na zdolność organizmu do odpowiedniego przetwarzania cukru. Poprzez zakłócanie działania insuliny, która jest hormonem regulującym poziom cukru we krwi, mogą prowadzić do stanu nazywanego insulinoopornością. Insulinooporność oznacza, że komórki organizmu nie reagują skutecznie na działanie insuliny, co zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. Cukrzyca typu 2 jest chorobą metaboliczną charakteryzującą się przewlekłym wzrostem poziomu cukru we krwi i jest poważnym problemem zdrowotnym na całym świecie.

Unikanie tłuszczów trans w diecie

Unikanie tłuszczów trans jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i dobrego samopoczucia. Oto kilka praktycznych kroków, które można podjąć, aby ograniczyć spożycie tłuszczów trans:

  • Czytaj etykiety produktów spożywczych: Sprawdzaj etykiety i unikaj produktów zawierających „tłuszcze trans” lub „cząsteczki hydronowane”.
  • Ogranicz fast foody i przetworzoną żywność: Unikaj spożywania fast foodów, przekąsek typu fast food i innych produktów wysoko przetworzonych.
  • Gotuj w domu: Gotowanie w domu pozwala kontrolować składniki i unikać dodatków tłuszczów trans.
  • Wybieraj zdrowe tłuszcze: Zamiast tłuszczów trans, wybieraj zdrowe źródła tłuszczu, takie jak oliwa z oliwek, awokado i orzechy.
  • Zwracaj uwagę na margaryny: Jeśli używasz margaryn, wybieraj te, które nie zawierają tłuszczów trans.
  • Jedz więcej produktów naturalnych: Skoncentruj się na spożywaniu naturalnych produktów spożywczych, takich jak owoce, warzywa, orzechy, nasiona, chude mięso i produkty mleczne o niskiej zawartości tłuszczu.
Reklama

Tłuszcze trans a odchudzanie

Jeśli zależy ci na utracie wagi, unikanie tłuszczów trans może być kluczowe. Ponieważ tłuszcze trans są źródłem kalorii o niskiej wartości odżywczej, spożywanie ich może prowadzić do nadmiernego przyjmowania kalorii, co utrudnia odchudzanie. Ponadto ich wpływ na insulinooporność może zaburzać proces spalania tłuszczu w organizmie.

Zamiast tego, skoncentruj się na diecie bogatej w świeże owoce, warzywa, białka o niskiej zawartości tłuszczu i zdrowe źródła tłuszczu, takie jak oliwa z oliwek i awokado. Unikaj przetworzonej żywności i fast foodów, które często są źródłem tłuszczów trans i pustych kalorii.

Dlaczego należy unikać spożywania tłuszczów trans

Tłuszcze trans są szkodliwe dla zdrowia naszego organizmu i powinny być eliminowane z naszej diety. Mają negatywny wpływ na nasz układ sercowo-naczyniowy, poziomy cholesterolu, zapalność, zdolność insulinową i ogólną jakość życia. Unikanie tłuszczów trans to kluczowy krok w kierunku zdrowej diety, zdrowego stylu życia i skutecznego odchudzania. Zamiast tego, warto wybierać zdrowe źródła tłuszczu i naturalne produkty spożywcze, które wspierają nasze zdrowie i dobre samopoczucie.

Wysoko przetworzone produkty zbożowe

Dieta, Szkodliwe substancje /

Współczesna dieta często jest zdominowana przez produkty spożywcze, które przeszły zaawansowane przetwarzanie, a produkty zbożowe stanowią znaczący element tej kategorii. Niemniej jednak coraz więcej badań sugeruje, że spożywanie wysoko przetworzonych produktów zbożowych może mieć negatywny wpływ na zdrowie oraz utrudniać osiągnięcie celów związanych z odchudzaniem i zdrowym stylem życia. W tym artykule omówimy, czym są wysoko przetworzone produkty zbożowe, jakie mogą mieć skutki dla diety i zdrowia oraz jak można podejść do tego zagadnienia w kontekście zdrowego stylu życia.

Reklama

Czym są wysoko przetworzone produkty zbożowe?

Wysoko przetworzone produkty zbożowe to produkty, które przeszły znaczne zmiany podczas przetwarzania, tracąc przy tym część wartości odżywczych oraz dodatkowo często zawierają dodatki takie jak cukry, sól i tłuszcze trans. Przykłady takich produktów obejmują biały chleb, płatki śniadaniowe o wysokiej zawartości cukru, herbatniki, ciastka, a także wiele rodzajów makaronów i ryżu.

Wysoko przetworzone produkty zbożowe a dieta

Włączenie wysoko przetworzonych produktów zbożowych do diety może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych. Wysoka zawartość cukru prostego w tych produktach może powodować gwałtowne wzrosty poziomu glukozy we krwi, co z kolei może prowadzić do otyłości, cukrzycy typu 2 i innych schorzeń metabolicznych. Ponadto te produkty są zazwyczaj ubogie w błonnik, co może prowadzić do problemów z trawieniem i zaparciami.

Wysoko przetworzone produkty zbożowe a odchudzanie

W kontekście utraty wagi i zdrowego odżywiania wysoko przetworzone produkty zbożowe stanowią istotne zagrożenie dla osiągnięcia celu utraty wagi. Poniżej omówię bardziej specjalistycznie, dlaczego takie produkty są niekorzystne dla osób dążących do schudnięcia:

  • Wysoki indeks glikemiczny (IG): Wysoko przetworzone produkty zbożowe, takie jak biały chleb, płatki śniadaniowe z dodatkiem cukru czy przetworzone ciastka, mają wysoki IG. Oznacza to, że po spożyciu powodują gwałtowny wzrost poziomu cukru we krwi, co jest związane z nagłym wzrostem insuliny. To może prowadzić do nagłego spadku poziomu cukru we krwi, co powoduje uczucie głodu i zachęca do jedzenia więcej.
  • Niski poziom błonnika: Wysoko przetworzone produkty zbożowe często są ubogie w błonnik, który jest kluczowy dla regulacji apetytu i utrzymania uczucia sytości. Brak wystarczającej ilości błonnika w diecie może sprawić, że osoba będzie czuła się głodna szybciej po posiłku.
  • Wysoka kaloryczność: Te produkty mogą być nie tylko łatwo przyswajalne przez organizm, ale także kaloryczne. Duża zawartość kalorii w jedzeniu, które nie dostarcza uczucia sytości, może prowadzić do nadmiernego spożycia kalorii, co z kolei sprzyja przybieraniu na wadze.
  • Brak wartości odżywczych: Wysoko przetworzone produkty zbożowe często są ubogie w składniki odżywcze, takie jak witaminy, minerały i zdrowe tłuszcze. To oznacza, że dostarczają one głównie puste kalorie, co nie przyczynia się do ogólnego zdrowia i dobrze zbilansowanej diety.
  • Nadmiar soli i dodatków: Wysoko przetworzone produkty zbożowe często zawierają nadmiar soli i dodatków, które mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie, w tym na ciśnienie krwi i zdolność organizmu do utraty wagi.

W związku z powyższymi czynnikami, osoby dążące do utraty wagi powinny zwracać uwagę na jakość swojej diety i unikać wysoko przetworzonych produktów zbożowych na rzecz zdrowszych alternatyw, takich jak pełnoziarniste produkty zbożowe, które są bogate w błonnik, składniki odżywcze i mają niższy IG. Dzięki temu można lepiej kontrolować apetyt, utrzymywać uczucie sytości i osiągać sukces w procesie odchudzania.

Skutki spożywania wysoko przetworzonych produktów zbożowych dla zdrowia

Spożywanie dużej ilości wysoko przetworzonych produktów zbożowych może prowadzić do szeregu negatywnych skutków dla zdrowia. Oto niektóre z nich:

  • Wzrost ryzyka chorób przewlekłych: Wysoko przetworzone produkty zbożowe często zawierają znaczne ilości cukru, soli i tłuszczów trans, co zwiększa ryzyko wystąpienia chorób serca, cukrzycy typu 2 i nadciśnienia.
  • Wzrost ryzyka otyłości: Produkty te są często kaloryczne i niskosatysfakcjonujące, co może prowadzić do nadmiernego spożycia kalorii i zwiększenia masy ciała.
  • Wzrost poziomu cukru we krwi: Produkty z dużą ilością cukru mogą spowodować gwałtowne wzrosty i spadki poziomu cukru we krwi, co prowadzi do zmęczenia i napadów głodu.
  • Zmniejszenie wartości odżywczych: Wysoko przetworzone produkty zbożowe często zawierają mniej błonnika, witamin i minerałów niż ich mniej przetworzone odpowiedniki.
Reklama

Wpływ na odchudzanie i zdrowy styl życia

Jeśli celem jest utrzymanie zdrowej wagi i stylu życia, ograniczenie spożycia wysoko przetworzonych produktów zbożowych jest zalecane. Oto kilka kroków, które można podjąć:

  • Wybieraj produkty pełnoziarniste: Produkty zbożowe z pełnego ziarna, takie jak pełnoziarnisty chleb, makaron i ryż brązowy, zawierają więcej błonnika i składników odżywczych.
  • Czytaj etykiety: Sprawdzaj etykiety produktów, aby unikać tych, które zawierają dużo dodanego cukru, soli i tłuszczów trans.
  • Gotuj własne posiłki: Gotowanie domowych posiłków pozwala kontrolować składniki i ilość dodatków w diecie.
  • Zwiększ spożycie warzyw i owoców: Warzywa i owoce powinny stanowić podstawę diety, a nie przetworzone produkty zbożowe.
  • Unikaj napojów słodzonych: Napoje gazowane i soki często zawierają dużo cukru. Lepiej wybierać wodę, herbatę lub kawę bez dodatków.

Alternatywy dla wysoko przetworzonych produktów zbożowych

Jeśli dążysz do zdrowego stylu życia i odchudzania, warto rozważyć zastąpienie wysoko przetworzonych produktów zbożowych bardziej naturalnymi i pełnowartościowymi alternatywami. Oto kilka przykładów:

  • Płatki owsiane: To doskonałe źródło błonnika i energii. Możesz je spożywać na śniadanie z dodatkiem owoców i orzechów.
  • Pełnoziarniste pieczywo: Wybieraj chleb z pełnego ziarna, który dostarcza błonnika i składników odżywczych.
  • Brązowy ryż: Zamiast białego ryżu, wybieraj brązowy ryż, który jest bogatszy w błonnik i składniki mineralne.
  • Kasza gryczana: To kolejna zdrowa alternatywa do białego ryżu, dostarczająca białka i błonnika.
  • Makaron pełnoziarnisty: Zamiast zwykłego makaronu z białej mąki, wybieraj makaron pełnoziarnisty. Dostarcza on więcej błonnika i składników odżywczych.
  • Quinoa: Quinoa to nasiono, które jest bogate w białko, błonnik i wiele składników odżywczych, takich jak żelazo i magnez. Możesz przyrządzać z niego różnorodne dania, takie jak sałatki czy dania główne.
  • Jęczmień: Jęczmień jest świetnym źródłem błonnika, witamin z grupy B oraz minerałów, w tym miedzi. Możesz używać go do przygotowywania kaszki jaglanej, zupy lub dodawać go do sałatek.
  • Koktajle z ziaren: Wypróbuj koktajle z różnych ziaren, takich jak nasiona lnu, chia czy słonecznika. Dodawanie ich do napojów lub jogurtów dostarcza błonnika, kwasów omega-3 i innych składników odżywczych.
  • Orkisz: Orkisz to starożytna odmiana pszenicy, która jest bogatsza w składniki odżywcze i błonnik niż tradycyjna pszenica. Możesz go wykorzystywać do wypieku chleba, ciastek i innych wypieków.

Pamiętaj, że zmiana nawyków żywieniowych może być trudna, ale wybierając te zdrowsze alternatywy, możesz poprawić swoje zdrowie i samopoczucie. Staraj się również unikać dodatku nadmiaru soli, cukru i sztucznych składników w żywności, aby jeszcze bardziej zadbać o swoje zdrowie.

Reklama

Dlaczego warto zrezygnować z przetworzonych produktów zbożowych

Wysoko przetworzone produkty zbożowe mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie, odchudzanie i zdrowy styl życia ze względu na ich zawartość cukru, soli i tłuszczów trans. Ograniczenie spożycia tych produktów na rzecz bardziej naturalnych, pełnoziarnistych opcji może pomóc osiągnąć i utrzymać zdrową wagę oraz poprawić ogólny stan zdrowia. Dieta oparta na świeżych, nieprzetworzonych składnikach zbożowych może być kluczowym krokiem w kierunku zdrowszego i bardziej zrównoważonego stylu życia.

Uchyłki jelita grubego co najlepiej jeść

Dieta /

Choroba uchyłkowa jelit jest jedną z częstszych schorzeń, które dotyczą tego odcinka przewodu pokarmowego. Jej częstotliwość występowania wzrasta wraz z wiekiem. I choć przyczyny uchyłków jelita grubego nie do końca są znane, to nieodpowiedni sposób odżywiania, wydaje się mieć przyśpieszający wpływ na tworzenie uchyłków. Badania wyraźnie przedstawiają, iż dieta i styl życia pełnią kluczową rolę w trakcie leczenia choroby uchyłkowej okrężnicy.

Reklama

Problem z uchyłkami jelita grubego — ogólna charakterystyka

Uchyłki jelita grubego określane są jako patologiczny stan, w którym występują wypuklenia ścian na zewnątrz światła jelita. Wyróżnia się dwa typy tego schorzenia: rzekome i prawdziwe. W pierwszym przypadku uwypuklona jest jedynie śluzówka, natomiast w uchyłkach jelita grubego prawdziwych — jego wszystkie warstwy. Liczne badania dotyczące uchyłkowatości jelita grubego wykazują, iż choroba ta związana jest z niewłaściwym żywieniem, który jest skutkiem zachodnioeuropejskiego sposobu odżywiania się, gdzie na stołach dominują posiłki smaczne, lecz ubogie w wartości odżywcze, takie jak choćby błonnik pokarmowy.

Wykazano wiele korelacji pomiędzy niską podażą teko składnika a zwiększeniem zapadalności na uchyłki jelita grubego. Dowodem takiego stanu rzeczy jest na przykład bardzo rzadkie, w porównaniu do Stanów Zjednoczonych, zapadanie na to schorzenie w nieuprzemysłowionych regionach Azji i Afryki. Błonnik pokarmowy pełni kluczową funkcję ze względu na jego rolę w organizmie — mowa tutaj o procesie formowania stolca. W przypadku, gdy jego konsumpcja jest niewystarczająca, kał staje się twardy i odwodniony, wzrasta ciśnienie i wzmagają się ruchy perystaltyczne. Wzrost ciśnienia to bezpośrednia przyczyna odkształcenia się ścian jelita. Poza niedoborem włókna pokarmowego, jako następny czynnik w chorobie uchyłkowej jelit jest wysoka podaż w diecie czerwonego mięsa. Tak więc opracowując plan działań prewencyjnych w uchyłkach jelita grubego, należy skupić się na dwóch powyższych elementach. Trzeba zauważyć, iż uchyłki jelitowe to bardzo dobre miejsce do zalegania resztek niestrawionego pokarmu j kamieni kałowych. Oddziałuje to na wzrost ryzyka pojawienia się stanów zapalnych w obrębie jelita grubego. W zależności od symptomów lub ich braku rekomenduje się odmienny sposób żywienia.

Uchyłki jelita grubego — objawy choroby

Objawy kliniczne, które związane są z uchyłkami jelita grubego, pojawiają się względnie rzadko. Szacuje się, iż cierpi na nie około 20-30% chorych. U zdecydowanej większości pacjentów choroba ta nie wykazuje jakiś szczególnych objawów oraz jest wykrywana przypadkowo, w trakcie badań diagnostycznych, które wykonywane są z innego powodu. Jednak niektóre osoby zmagające się z uchyłkowością jelita grubego mogą odczuwać pewne dolegliwości w postaci bólów i wzdęć czy też pełności brzucha. Pacjenci zgłaszają także kłopoty z wypróżnianiem — pojawienie się zaparć lub biegunki. U niektórych mogą rozwinąć się również powikłania uchyłków, wśród których najczęściej spotykające jest krwawienie z przewodu pokarmowego oraz przewlekłe stany zapalne. Zazwyczaj zmiany te tworzą się w efekcie uszkodzenia ściany jelita grubego, które powstały na skutek zwiększonego ciśnienia lub zalegania masy kałowej tychże uchyłkach. Schorzenie to może występować wraz ze wzrostem temperatury czy bólami brzucha. W przypadku ostrych stanów zapalnych obserwuje się przetoki i ropnie, jak również pęknięcie jelita, które prowadzi do zapalenia otrzewnej. W skrajnych przypadkach ma miejsce zwężenie światła jelita, co sprawia, że staje się ono niedrożne. Ostry przebieg uchyłków jelita to bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia.

Co jeść przy zapaleniu uchyłków jelita grubego

Żywienie zdrowego jest nieco inne od pacjenta chorującego na zapalenie uchyłków jelita grubego. Dieta w tym przypadku powinna być lekkostrawna i ubogobłonnikowa. Plan żywieniowy powinien opierać się o niskobłonnikowe produkty zbożowe, chude gatunki mięsa i ryb, owoce i warzywa spożywane bez skórki, najlepiej w postaci gotowanej. Warzywa, które warto wybierać w przypadku zapalenia uchyłków jelita grubego to: dynia, marchew, szpinak, buraki, szparagi, natomiast owoce: brzoskwinie, banany, jabłka oraz morele. W takim planie żywieniowym można także umieścić łagodne przyprawy, takie jak zielona pietruszka czy koperek. Konieczne staje się wprowadzenie zdrowych nawyków żywieniowych, które opierają się na odpowiednim przygotowywaniu posiłków. Rekomendowane jest gotowanie w wodzie oraz na parze, duszenie oraz pieczenie w pergaminie lub folii. Trzeba także pamiętać o właściwym nawodnieniu — minimum 2 litry płynów dziennie. Pomocne mogą okazać się również zioła na uchyłki jelita grubego, które wykazują właściwości wspierające pracę jelit.

Reklama

Jak długo trwa zapalenie uchyłków

Doustna antybiotykoterapia w przypadku zapalenia uchyłków jelita grubego trwa co najmniej 7 dni. Zazwyczaj podaje się metronidazol i cyprofloksacynę. W przypadku zwiększającego się bólu lekarz zazwyczaj przypisuje paracetamol. Brak wyraźniej poprawy po 2 dniach leczenia lub nasilenie symptomów to wskazania do hospitalizacji, która znacząco wydłuża czas leczenia.

Dieta w uchyłkowatości jelita grubego

Zdiagnozowane uchyłki, które dotychczas nie dają żadnych objawów to duże możliwości w projektowaniu diety. Dzięki dobraniu odpowiednich produktów spożywczych można przeciwdziałać wystąpieniu symptomów związanych z uchyłkami. Założenia diety w tym przypadku określają, że:
powinna być ona bogatoresztkowa, a więc dostarczać około 25-40 g błonnika pokarmowego dziennie (zawierają go warzywa oraz płatki owsiane),

  • trzeba unikać produktów powodujących zaparcia,
  • większość błonnika powinna pochodzić z owoców i warzyw (frakcja rozpuszczalna),
  • alkohol powinien być ograniczony do minimum,
  • warto unikać czerwonego mięsa w diecie i zastąpić go roślinami strączkowymi,
  • niezbędne jest dostarczenie około 2 litrów płynów każdego dnia,
  • warto wprowadzić do planu żywienia produkty bogate w probiotyki, prebiotyki i synbiotyki.

Pełnoziarniste produkty zbożowe przy uchyłkach jelita grubego

W związku z faktem, iż w przypadku uchyłków jelita grubego, bardzo ważną rolę pełni błonnik pokarmowy, rekomenduje się dostarczane go z pełnowartościowych źródeł. Wśród nich można wyróżnić owoce, warzywa, płatki owsiane, a także pełnoziarniste produkty zbożowe. Te ostatnie poza cennym błonnikiem, dostarczają również węglowodanów o niskim lub średnim indeksie glikemicznym oraz zdrowe kwasy tłuszczowe.

Reklama

Produkty zakazane przy uchyłkach

Mimo że nie ma jednej uniwersalnej diety w chorobie uchyłkowej jelit, to wiele badań przeprowadzonych w tym obszarze ukazało, jakie produkty zwiększają ryzyko zachorowania na tę chorobę lub pogarszają jej stan. Wśród nich można zaliczyć:

  • czerwone mięso (zwłaszcza przetworzone wędliny),
  • tłuszcze zwierzęce (takie jak śmietana czy smalec),
  • cukry proste (szczególnie te, które występują w słodyczach i napojach słodzonych),
  • wysoko przetworzone produkty zbożowe, które ubogie są w składniki mineralne (bułki, pieczywo cukiernicze drożdżówki).

Co więcej, niewskazane są produkty pieczone lub smażone z dużą ilością soli i tłuszczu. Dobrą metodą jest ograniczenie spożycia czerwonego mięsa i zastąpienie go produktami roślinnymi.

Sól a nadciśnienie tętnicze

Szkodliwe substancje, Zdrowie /

Nadciśnienie tętnicze, nazywane potocznie wysokim ciśnieniem krwi, jest jednym z najpoważniejszych problemów zdrowotnych na świecie. Szacuje się, że dotyka ono ponad miliard ludzi, a jego konsekwencje mogą być katastrofalne, prowadząc do poważnych chorób serca, udaru mózgu i innych powikłań. Jednym z głównych czynników ryzyka rozwoju nadciśnienia jest dieta, a w szczególności spożycie soli. Czy zbyt duża ilość soli w diecie, może rzeczywiście prowadzić do nadciśnienia tętniczego? Odpowiedź na to pytanie jest niezwykle istotna dla naszego zdrowia serca i ogólnego samopoczucia.

Reklama

Sól a nadciśnienie tętnicze: Podstawy

Nadciśnienie tętnicze jest stanem, w którym ciśnienie krwi w naczyniach jest wyższe niż norma. Norma ta wynosi zazwyczaj 120/80 mm Hg (milimetry rtęci) dla dorosłych. W przypadku nadciśnienia tętniczego, ciśnienie to wzrasta, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak choroby serca, udary mózgu i niewydolność nerek.

Rola soli w organizmie

Sól, czyli chlorek sodu, jest niezbędnym minerałem dla naszego organizmu. Jest niezbędna do wielu procesów biologicznych, w tym do kontroli ciśnienia osmotycznego, regulacji płynów ciała i prawidłowego funkcjonowania mięśni. Jednak jednocześnie sól jest również źródłem sodu, który może wpływać na ciśnienie krwi.

Zbyt duża ilość soli a nadciśnienie tętnicze

Wieloletnie badania, że nadmierne spożycie soli jest silnie związane z występowaniem nadciśnienia tętniczego. Dlaczego więc sól ma tak negatywny wpływ na nasze ciśnienie krwi?

  • Zatrzymywanie wody: Nadmiar soli w organizmie zmusza nasze nerki do zatrzymywania wody, aby rozcieńczyć sól i utrzymać równowagę elektrolitową. To zwiększa objętość krwi, co z kolei podnosi ciśnienie krwi.
  • Wpływ na naczynia krwionośne: Wysokie spożycie soli może uszkadzać naczynia krwionośne, powodując ich zwężenie. To zwiększa opór przepływu krwi, co również podnosi ciśnienie tętnicze.
  • Aktywacja układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAA): Nadmiar sodu w organizmie aktywuje ten układ regulacji ciśnienia krwi, co prowadzi do skurczu naczyń krwionośnych i zwiększonej retencji sodu i wody.
  • Stres oksydacyjny: Wysokie spożycie soli może przyczynić się do stresu oksydacyjnego w organizmie, co może uszkadzać naczynia krwionośne i prowadzić do nadciśnienia.

Dlaczego nadciśnienie tętnicze jest tak niebezpieczne?

Nadciśnienie tętnicze to stan, w którym ciśnienie krwi utrzymuje się na wysokim poziomie przez dłuższy czas. Jest to niebezpieczne, ponieważ przewlekła nadwrażliwość naczyń krwionośnych i wzrost obciążenia serca mogą prowadzić do wielu groźnych powikłań, takich jak:

  • Choroby serca: Wysokie ciśnienie krwi jest jednym z głównych czynników ryzyka chorób serca, takich jak miażdżyca, choroba wieńcowa i niewydolność serca.
  • Udar mózgu: Nadciśnienie tętnicze zwiększa ryzyko udaru mózgu, ponieważ może prowadzić do uszkodzenia naczyń krwionośnych w mózgu lub tworzenia się skrzepów.
  • Uszkodzenie nerek: Wysokie ciśnienie krwi może uszkadzać naczynia krwionośne w nerkach, co może prowadzić do przewlekłej niewydolności nerek.
  • Inne powikłania: Nadciśnienie może również wpływać negatywnie na oczy, układ nerwowy, a nawet prowadzić do impotencji.
Reklama

Zalecenia dotyczące spożycia soli

Aby zmniejszyć ryzyko nadciśnienia tętniczego i jego powikłań, organizacje zdrowia na całym świecie, w tym Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) i Amerykańskie Stowarzyszenie Kardiologiczne (AHA), zalecają ograniczenie spożycia soli. Średnia osoba powinna spożywać nie więcej niż około 5-6 gramów soli dziennie, co odpowiada mniej więcej jednej łyżeczce soli.

Oto kilka praktycznych wskazówek, które pomogą w ograniczeniu spożycia soli:

  1. Unikaj przetworzonej żywności: Przetworzone produkty spożywcze, takie jak gotowe dania, fast foody i przekąski, często zawierają dużo soli. Staraj się ograniczać ich spożycie.
  2. Czytaj etykiety: Przy zakupach spożywczych zwracaj uwagę na etykiety i wybieraj produkty o niskiej zawartości soli.
  3. Gotuj samodzielnie: Gotowanie w domu pozwala kontrolować ilość soli dodawanej do potraw. Możesz eksperymentować z ziołami i przyprawami, aby nadać smak potrawom bez konieczności dodawania dużej ilości soli.
  4. Zdrowe alternatywy: Zamiast soli używaj zdrowych alternatyw, takich jak zioła, czosnek, cebula, pieprz czy cytryna, aby dodać smaku potrawom.
  5. Świadome spożywanie: Bądź świadomy tego, ile soli spożywasz. Często restauracje i fast foody podają potrawy z nadmiarem soli, dlatego warto być ostrożnym przy zamawianiu dań na wynos.

Czy zbyt duża ilość soli w diecie może prowadzić do nadciśnienia tętniczego?

Spożywanie zbyt dużej ilości soli może rzeczywiście prowadzić do nadciśnienia tętniczego, a to z kolei zwiększa ryzyko wielu poważnych chorób serca i nerek. Ograniczenie spożycia soli jest jednym z kluczowych kroków w profilaktyce nadciśnienia i poprawie zdrowia serca. Dbanie o zdrową, zrównoważoną dietę i kontrolowanie ilości spożywanej soli może pomóc w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia krwi i zapobiec wielu powikłaniom zdrowotnym. Pamiętajmy, że nasze zdrowie zależy od naszych wyborów żywieniowych, dlatego warto dbać o nie świadomie i odpowiedzialnie.

Dieta to klucz do zdrowego życia

Dieta /

Dieta jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na nasze zdrowie i samopoczucie. To, co jemy, ma ogromny wpływ na naszą wagę, poziom energii i ryzyko wielu chorób. Warto więc poświęcić trochę czasu na zrozumienie, jakie zasady zdrowej diety można wdrożyć w naszym codziennym życiu. W tym artykule omówimy kluczowe elementy zdrowej diety, jakie korzyści niesie za sobą zdrowe odżywianie, oraz jakie produkty warto uwzględnić w diecie.

Reklama

Znaczenie zdrowej diety

Chicken salad bowl in hand. Illustration Generative AI

Zdrowa dieta odgrywa kluczową rolę w naszym życiu. Nie tylko wpływa na naszą wagę, ale także ma ogromny wpływ na funkcjonowanie naszego organizmu. Odpowiednie odżywianie może pomóc nam uniknąć wielu chorób, poprawić naszą wydolność fizyczną i umysłową oraz zwiększyć naszą długowieczność.

Oto kilka kluczowych korzyści, jakie niesie za sobą zdrowa dieta:

1. Kontrola wagi

Jednym z głównych powodów, dla których ludzie decydują się na zmianę swojej diety, jest kontrola wagi. Zdrowa dieta opiera się na zrównoważonym spożyciu kalorii i odpowiednich proporcjach makroskładników, takich jak białko, węglowodany i tłuszcze. Dzięki temu możemy osiągnąć zdrową wagę i utrzymać ją przez dłuższy czas.

2. Poprawa stanu zdrowia

Zdrowa dieta może pomóc w zapobieganiu wielu chorobom takim jak: chorobom serca, nadciśnieniu tętniczemu, cukrzycy typu 2 i wielu innym. Spożywanie odpowiedniej ilości warzyw, owoców, pełnoziarnistych produktów zbożowych, białka roślinnego i zdrowych tłuszczów może znacząco obniżyć ryzyko wystąpienia tych chorób.

3. Wzrost energii

Odpowiednie odżywianie dostarcza organizmowi niezbędnych składników odżywczych, które są niezbędne do produkcji energii. Dzięki temu czujemy się bardziej energiczni i gotowi do działania. Unikanie wysokoprzetworzonych produktów spożywczych i cukrów prostych pomaga uniknąć nagłych spadków energii.

Reklama

4. Poprawa samopoczucia

Dieta ma wpływ nie tylko na nasze ciało, ale także na nasz umysł. Zdrowe odżywianie może poprawić nasze samopoczucie, pomagać w redukcji stresu i poprawiać naszą koncentrację. Dieta bogata w składniki odżywcze, takie jak witaminy i minerały, może wesprzeć funkcje mózgu.

5. Długowieczność

Badania naukowe wykazują, że osoby stosujące zdrową dietę mają większe szanse na długie i zdrowe życie. Odpowiednie odżywianie może pomóc w zwalczaniu procesów starzenia się i zapobiegać wielu chorobom związanym z wiekiem.

Zasady zdrowej diety

Teraz gdy wiemy, dlaczego zdrowa dieta jest tak ważna, przejdźmy do konkretów. Jakie zasady powinniśmy przestrzegać, aby utrzymać zdrową dietę?

Zrównoważone składniki odżywcze

Nasza dieta powinna być starannie zbilansowana i zawierać odpowiednie ilości białka, węglowodanów oraz tłuszczów, aby zapewnić naszemu organizmowi niezbędne substancje odżywcze. Białko, będące jednym z tych składników, jest niezwykle ważne, ponieważ pomaga w naprawie tkanek i budowie mięśni, co pozwala nam zachować siłę i zdolność do aktywności fizycznej. Węglowodany dostarczają nam energii, niezbędnej do wykonywania codziennych zadań i utrzymania właściwego funkcjonowania organizmu, a zdrowe tłuszcze odgrywają istotną rolę we wspieraniu procesów metabolicznych i ochronie narządów wewnętrznych. Dlatego dbając o zrównoważone spożycie tych składników, dbamy o nasze zdrowie i samopoczucie.

Dużo warzyw i owoców

Dużo warzyw i owoców to kluczowy element zdrowej diety. Te produkty żywnościowe są niezwykle bogate w witaminy, minerały, błonnik i przeciwutleniacze. Dlatego warto starać się uwzględniać je w każdym posiłku, ponieważ ich regularne spożywanie może przynieść ogromne korzyści dla naszego organizmu. Zawarte w warzywach i owocach składniki odżywcze pomagają wzmocnić nasz układ odpornościowy, poprawić trawienie oraz utrzymać naszą skórę i włosy w dobrej kondycji.

Pełnoziarniste produkty zbożowe

Pełnoziarniste produkty zbożowe oferują obfitą ilość błonnika, który wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu trawiennego oraz pomaga w utrzymaniu uczucia sytości. Dodatkowo pełnoziarniste produkty dostarczają cennych składników odżywczych, takich jak witaminy, minerały i antyoksydanty, które wpływają korzystnie na ogólną kondycję zdrowotną organizmu. Spożywając je regularnie, możemy przyczynić się do utrzymania stabilnego poziomu cukru we krwi, co jest istotne dla naszego zdrowia.

Ograniczenie cukrów prostych i przetworzonych produktów

Ograniczając spożycie cukrów prostych, takich jak cukier i syropy kukurydziane, możemy poprawić nasze zdrowie, ponieważ nadmiar tych substancji może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, w tym otyłości i cukrzycy. Dodatkowo unikanie przetworzonych produktów spożywczych jest kluczowe, ponieważ wiele z nich zawiera szkodliwe substancje dodatkowe, takie jak konserwanty, barwniki i wzmacniacze smaku, które mogą być szkodliwe dla naszego organizmu. Wybierając naturalne i nieprzetworzone produkty spożywcze, wspieramy nasze zdrowie i długoterminowe dobre samopoczucie.

Reklama

Zdrowe źródła tłuszczów

Zdrowe źródła tłuszczów stanowią kluczowy element naszej diety i mają istotny wpływ na nasze zdrowie. Przykładami takich zdrowych źródeł tłuszczów są awokado, orzechy, nasiona chia i oliwa z oliwek. Te produkty są bogate w tłuszcze jednonienasycone i wielonienasycone, które są znane ze swoich korzystnych właściwości dla serca i ogólnego zdrowia.

Regularne spożywanie posiłków

Regularne spożywanie posiłków odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu zdrowej diety i ogólnego dobrego samopoczucia. Zapewnienie sobie regularnych posiłków pozwala na kontrolowanie apetytu i unikanie przekąsek wysokokalorycznych między głównymi posiłkami. Regularne jedzenie pomaga utrzymać stabilny poziom cukru we krwi, co jest istotne dla energii i skupienia przez cały dzień.

Ograniczenie soli

Nadmierna ilość soli może prowadzić do wzrostu ciśnienia tętniczego, co zwiększa ryzyko chorób serca i udaru. Dlatego warto dążyć do zmniejszenia spożycia soli poprzez świadome wybieranie produktów spożywczych o niższej zawartości sodu oraz eksperymentowanie z innymi przyprawami i ziołami, aby nadal cieszyć się smacznymi potrawami. Ostatecznie, podejmując takie kroki, dbamy o nasze zdrowie serca i ogólny stan organizmu.

Odpowiednie nawodnienie

Odpowiednie nawodnienie jest kluczowe dla zdrowia i dobrej kondycji organizmu. Woda pełni istotną rolę w procesach metabolicznych, co ma wpływ na efektywność diety. Brak wystarczającego nawodnienia może prowadzić do spadku energii, trudności w trawieniu oraz zmniejszenia skuteczności odchudzania. Dlatego ważne jest, aby podczas stosowania diety pamiętać o regularnym spożywaniu wody, co wspomoże osiągnięcie zamierzonych celów dietetycznych.

Urozmaicenie diety

Powinniśmy dbać o to, aby nasza dieta była zróżnicowana i obejmowała różnorodne grupy produktów spożywczych, takie jak owoce, warzywa, produkty zbożowe, mięso, ryby oraz produkty mleczne. Dzięki temu dostarczamy organizmowi różnych składników odżywczych, w tym witamin, minerałów i białek, co wpływa korzystnie na nasze zdrowie. Zróżnicowana dieta może także zapobiegać niedoborom składników odżywczych oraz wspierać nasz system immunologiczny, pomagając nam zachować energię i witalność na co dzień.

Produkty warto uwzględnić w diecie

Teraz gdy znamy zasady zdrowej diety, warto poznać produkty, które warto uwzględnić w naszym menu:

  • Brokuły są bogate w witaminę C, kwas foliowy i błonnik. Pomagają w ochronie przed chorobami serca i niektórymi rodzajami raka.
  • Owoce jagodowe takie jak borówki i maliny, są pełne przeciwutleniaczy i błonnika. Pomagają w utrzymaniu zdrowia mózgu i serca.
  • Twarożek jest doskonałym źródłem białka i wapnia. Można go wykorzystywać w różnych potrawach, od śniadań po przekąski.
  • Jaja są źródłem wysokiej jakości białka i wielu składników odżywczych, w tym witaminy B12 i D.
  • Orzechy i nasiona dostarczają zdrowych tłuszczów, błonnika i białka. Dodajmy je do sałatek, jogurtu lub używajmy jako przekąsek.
  • Ryby dzikiego połowu — Ryby takie jak łosoś, makrela i sardynki są bogate w kwasy omega-3, które wspierają zdrowie serca.
  • Awokado jest źródłem zdrowych tłuszczów, witamin i minerałów. Doskonale nadaje się do sałatek i kanapek.
Reklama

Zdrowa dieta jest kluczem do zdrowego i długiego życia.

Przestrzeganie zasad zdrowej diety, takich jak zrównoważone składniki odżywcze, duże ilości warzyw i owoców, unikanie przetworzonych produktów i zdrowe źródła tłuszczów, może pomóc nam osiągnąć i utrzymać zdrowie oraz dobre samopoczucie. Dlatego warto zainwestować czas i wysiłek w odpowiednie odżywianie, które przyniesie nam wiele korzyści w dłuższej perspektywie czasowej.

Jak stwierdzić niedobór cynku

Suplementy, Zdrowie /

Cynk to jeden z bardzo ważnych mikroelementów, a więc pierwiastków niezbędnych, które, choć występują w śladowych ilościach, są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Nieprawidłowe nawyki żywieniowe oraz różnego rodzaju schorzenia mogą przyczynić się do stanu, jakim jest niedobór cynku, który skutkuje wystąpieniem szeregu uciążliwych dolegliwości zdrowotnych. Jaki poziom cynku w organizmie jest odpowiedni oraz jak go uzupełnić w przypadku niedoboru?

Reklama

Niedobór cynku objawy

Niedobór cynku w organizmie może objawiać się nieprawidłowościami w funkcjonowaniu wielu układów oraz narządów. Wszystko to związane jest, z tym że pierwiastek ten pełni wiele różnych funkcji w organizmie. Obniżone stężenie cynku przeważnie objawia się takimi dolegliwościami, jak:

  • Przesuszone włosy,
  • rozwój trądziku,
  • pogorszenie stanu włosów,
  • zapalenie mieszków włosowych,
  • zwiększone wypadanie włosów,
  • rozwój zapaleń błon śluzowych jamy ustnej,
  • zwiększona łamliwość paznokci,
  • zapalenia jelit,
  • pogorszenie funkcji zmysłów smaku i węchu,
  • osłabienie funkcji układu odpornościowego,
  • wolniejsze gojenie się zranień błon śluzowych i skóry,
  • pogorszenie jakości widzenia po zmroku,
  • zaburzenia produkcji testosteronu,
  • u dzieci może skutkować opóźnieniem wzrostu,
  • biegunki,
  • problemy z koncentracją,
  • osłabienie apetytu, zaburzenia smaku,
  • skutkować problemami reumatycznymi,
  • zaburzenia emocjonalne o charakterze depresyjnym.

Na nieprawidłowe wchłanianie cynku oraz jego obniżony poziom szczególnie powinny uważać kobiety w ciąży, jako że taki stan może negatywnie wpłynąć zarówno na rozwój płodu, przebieg ciąży i porodu, jak i zdrowie matki.

Przyczyny niedoboru cynku

Objawy nadmiaru cynku czy też jego niedoboru to jedno. Aby skutecznie im przeciwdziałać, należy poznać ich przyczyny.

Czynniki, które wywierają negatywny wpływ na absorpcję cynku to przede wszystkim stres, zanieczyszczenia środowiska, nieodpowiednio zbilansowany i jednolity jadłospis, spożywanie wysoce przetworzonych produktów oraz stosowanie używek. Istotną przyczyną niedoborów cynku w organizmie są choroby przewodu pokarmowego, które zaburzają i upośledzają prawidłowe funkcjonowanie i wchłanianie składników pokarmowych w jelitach. Wiele schorzeń związanych z zaburzeniami odżywiania się mogą powodować, iż statystyczne dzienne spożycie cynku może okazać się niewystarczające. Jego zbyt niski poziom może również być spowodowany wzrostem zapotrzebowania, jak to się dzieje na przykład w trakcie ciąży, okresie intensywnego wzrostu lub w czasie karmienia piersią. Niedobór cynku w organizmie jest również obserwowany u osób, które nadużywają alkoholu. W grupie zwiększonego ryzyka są również osoby starsze, zawodowi sportowcy, wegetarianie i pacjenci hospitalizowani — to właśnie oni częściej zmagają się z niedoborem cynku.

Reklama

Dzienne zapotrzebowanie na cynk

Odpowiednie żywienie oraz preparaty cynku to najlepszy sposób na uzupełnienie tego pierwiastka w organizmie. Należy jednak uważać, aby nie doprowadzić do przedawkowania cynku, gdyż to także niesie ze sobą niepożądane skutki. Dążenie do prawidłowego wzrostu tego makroskładnika jest możliwe, jedynie wtedy, gdy dzienne zapotrzebowanie na cynk nie jest obce. W zależności od wieku oraz płci wynosi ono:

  • Niemowlęta – 2 mg/dzień.
  • Dzieci w wieku 1-9 lat — do 3-5 mg/dzień.
  • Chłopcy w wieku 10-18 lat – 8-11 mg/dzień.
  • Dziewczęta w wieku 10-18 lat – 8-9 mg/dzień.
  • Mężczyźni – 11 mg/dzień.
  • Kobiety – 8 mg/dzień.
  • Kobiety w ciąży – 11-12 mg/dzień.
  • Kobiety karmiącej 12-13 mg/dzień.

W czym jest cynk


Odpowiednio zbilansowana dieta to nie tylko sposób na objawy niedoboru, ale i również cudowny środek na likwidację głównej przyczyny występowania niedoboru tego elementu w naszym organizmie, najbogatszym źródłem cynku są dzikie ostrygi, które w 100 g dostarczają aż 60-90 mg tego pierwiastka. Co więcej, dużo cynku zawierają także sezam (biały i czarny), zarodki pszenne, otręby pszenne, kakao, pestki dyni, słonecznik, owoce morze, nerkowce i olej lniany. Jeśli chodzi o źródła zwierzęce, to na szczególną uwagę zasługuje żółtko oraz wątroba. Warto także zwrócić uwagę na fakt, iż spożywanie białka zwierzęcego wpływa na wchłanianie cynku w jelicie cienkim.

W jakich produktach jest cynk

Produktami, które cechują się dużą zawartością cynku, są:

  • Ryby,
  • jaja,
  • ostrygi,
  • wątroba,
  • warzywa strączkowe,
  • pestki dyni,
  • grzyby shitake,
  • pieczarki, kurki, boczniaki,
  • sałata radicchio,
  • sezam,
  • tofu.

Badanie krwi na niedobory cynku w organizmie

Diagnoza niedoboru cynku zazwyczaj stawiana jest na podstawie pojawiania się typowych objawów klinicznych wraz z nieprawidłowymi wynikami testów laboratoryjnych. Bez względu czy chodzi o niedobór, czy nadmiar cynku, podstawowym testem diagnostycznym jest określenie stężenia tego mikroskładnika we krwi żylnej. Możliwe jest również przeprowadzenie pomiaru poziomu cynku w moczu. Jednak wykonuje się je zazwyczaj w określonych jednostkach chorobowych, gdzie podejrzewa się wystąpienie np. nieprawidłowej pracy nerek. Aby prawidłowo zaplanować diagnostykę, zaleca się skonsultować z lekarzem, który zarówno prawidłowo zinterpretuje otrzymane wyniki, jak i zaplanuje dalsze leczenie.

Reklama

Na co szkodzi cynk

Zwiększając podaż cynku w diecie, należy pamiętać, iż pierwiastek ten zmniejsza wchłanianie miedzi, w związku z czym może doprowadzić do niedoboru tego pierwiastka. Tak więc przyjmowanie zbyt dużych ilości cynku może prowadzić do: anemii, obniżenia odpowiedzi immunologicznej, podwyższenia poziomu cholesterolu LDL oraz obniżenia poziomu cholesterolu HDL.

Zioła na uchyłki jelita grubego

Uroda i pielęgnacja ciała, Zdrowie, Zioła /

Nieodpowiednia dieta, która bazuje na produktach wysokoprzetworzonych oraz ubogich w błonnik pokarmowy, może być przyczyną uwypuklenia błony śluzowej i wpłynąć na obecność uchyłków. Wykazano także, iż duże znaczenie w tej przypadłości mają również predyspozycje genetyczne. Jakie zioła okażą się najlepszym wyborem w przypadku uchyłkowatości jelita grubego?

Reklama

Czym jest uchyłkowatość jelita grubego

Uchyłkowość definiowana jest jako stan kliniczny, w którym pojawiają się zagłębienia błony śluzowej w obrębie jelita grubego. Uchyłki dzielą się na wrodzone i nabyte. Są to cienkościenne woreczki o średnicy około 1 cm. Występują na zewnątrz głównej części jelita grubego i przeważnie pojawiają się w ilości od kilku do kilkudziesięciu. Przypadłość ta niejednokrotnie nie powoduje żadnych dolegliwości, dlatego wykrywana jest dopiero w trakcie badań profilaktycznych. Uchyłki nabyte uznawane są za chorobę cywilizacyjną, której podłożem jest zazwyczaj niewłaściwy styl życia.

Zapalenie uchyłków jelita grubego — leczenie ziołami

Leczenie zapalenia uchyłków jelita grubego jest możliwe. Jednak należy pamiętać, iż są one jedynie środkami wspomagającymi leczenie, których celem jest zmniejszenie intensywności objawów tego schorzenia oraz wsparcie prawidłowej pracy jelit i ogółem całego przewodu pokarmowego. Podczas konsultacji lekarskiej i wyboru odpowiedniego leczenia, warto zapytać o wsparcie kuracji ziołami, które wykazują pozytywny wpływ na leczenie zapalenia uchyłkowatości.

Reklama

Zioła na uchyłki jelita grubego

Osoby, które zmagają się z uchyłkami jelita grubego, mogą wspomóc się stosowaniem ziół, które mogą złagodzić ich nieprzyjemne objawy. Najczęściej stosowanymi są:

Kminek na uchyłki

Kolejnym zielem skutecznym w uchyłkach jelita grubego i innych problemach trawiennych jest kminek. Przyspiesza oraz wspomaga on procesy trawienne. Jego owoce zwiększają wydzielanie soków trawiennych oraz wspierają perystaltykę jelit, co wpływa na poprawę trawienia. Co więcej, sprzyjają one usuwaniu gazów, ograniczają procesy fermentacyjne w jelitach oraz poprawiają przemianę materii.

Picie melisy przy chorobie uchyłkowej jelita grubego

W przypadku dolegliwości bólowych w obrębie przewodu pokarmowego (również jelita grubego) zalecane jest przyjmowanie melisy. Cechuje się ona właściwościami uspokajającymi oraz rozluźniającymi. Przynosi ulgę w bólach jelit i żołądka, które powstają w efekcie niestrawności, a także na tle stresowym. Co więcej, melisa działa wspomagająco w kolkach jelitowych, wzdęciach i nadmiernym gromadzeniu się gazów w jelicie grubym. W bólach w rejonie jamy brzusznej i stanach skurczowych rekomendowane jest przyjmowanie naparu z jednej łyżeczki suszonych liści tego ziela trzy razy dziennie.

Koper włoski na uchyłki jelita grubego

W uchyłkowatości jelita grubego może przydać się również koper włoski, który działa wiatropędnie i rozkurczająco na ściany jelita grubego (mięśnie gładkie), co przyczynia się do złagodzenia stanów skurczowych w przewodzie pokarmowym. Spożywanie jednej filiżanki naparu z suszu kopru włoskiego dwa razy dziennie, przynosi ulgę w bólach wywołanych nagromadzeniem gazów oraz nadmiernym napięciem mięśni jelit i żołądka.

Siemię lniane na perystaltykę jelit

Siemię lniane wykazuje wiele prozdrowotnych właściwości. Oddziałuje pozytywnie na funkcjonowanie układu oddechowego, pokarmowego i sercowo-naczyniowego. Co więcej, wpiera pracę mózgu, poprawia kondycję włosów, skóry i paznokci. Śluz produkowany na skutek pęcznienia nasion lnu wykazuje silne właściwości łagodzące i powlekające błonę śluzową dwunastnicy, żołądka i przełyku. Co więcej, wytworzony śluz zapewnia ochronę przed niekorzystnym działaniem soków żołądkowych oraz inicjuje łagodne działanie ograniczające stan zapalny. Ponadto nasiona lnu w efekcie pochłaniania wody wspierają pasaż jelitowy. Wspomagają trawienie, przynoszą ulgę w zaparciach oraz ułatwiają wypróżnianie. W związku z powyższym przyjmowanie siemienia lnianego zalecane jest w stanach zapalnych przewodu pokarmowego i w obrębie jelita grubego (w jego uchyłkach), chorobie wrzodowej oraz zespole jelita drażliwego.

Reklama

Łupiny babki jajowatej

Przyjmowanie babki jajowatej pozytywnie wpływa na pracę jelit, przewód pokarmowy, oraz usuwanie uciążliwych zaparć, jak i również pomaga w przypadku wystąpienia uchyłków jelita grubego. Łupiny babki jajowatej spożywa się w postaci kleiku na czczo. Do jego przygotowania potrzebne są 2-3 łyżeczki ziół namoczonych przez 20 minut w letniej wodzie. W przypadku przyjmowania nasion, które wytwarzają śluz, konieczna jest podaż dużej ilości płynów.

Kora dębu a uchyłki jelita grubego

Kora dębu to ziele, które pozytywnie wpływa na funkcjonowanie układu pokarmowego. Jej działanie ukierunkowane jest przede wszystkim na łagodzenie powstałego stanu zapalnego. Co więcej, kora dębu wywiera hamujący wpływ na utrzymującą się biegunkę. Dzięki właściwościom przeciwzapalnym doskonale sprawdza się, w leczeniu uchyłków jelita grubego.

Kłącze tataraku

Główne działanie tatarak zawdzięcza swojej goryczce oraz automatycznemu, korzennemu charakterowi. Jest to wręcz idealna kompozycja dla wsparcia funkcjonowania układu trawiennego. Pobudza on wydzielanie soków trawiennych oraz stymuluje produkcję związków gojących błony śluzowe jelit i żołądka.

Liść mięty pieprzowej

Napar z mięty pieprzowej wspiera perystaltykę jelit, nasila działanie wiatropędne (ogranicza wzdęcia) i zwiększa wydzielanie soków trawiennych. Podczas wystąpienia dolegliwości trawiennych rekomenduje się picie filiżanki naparu 1-2 łyżeczek suszu liści mięty pieprzowej dwa razy dziennie.

Ziele tasznika w chorobie uchyłkowej jelita

Ziele tasznika pospolitego cechuje się działaniem rozkurczającym oraz przeciwzapalnym, dlatego niejednokrotnie stosowany jest wtedy, gry powstają uchyłki jelita grubego oraz w nerwicach żołądkowych. Co więcej, wykazuje ono działanie przeciwkrwotoczne. Rekomenduje się przyjmowanie naparu z tasznika w ilości 1-2 łyżeczek dwa razy dziennie.

Babka płesznik

Nasiona babki płesznik są wykorzystywane w przypadku pojawienia się zaparć u dzieci i niemowląt. Po spożyciu przedostają się one w formie niestrawionej do jelit, gdzie wydzielają śluz. Wspiera to perystaltykę jelit oraz usprawnia wypróżnianie. Co więcej, postały śluz, wykazuje działanie łagodzące i ochronne śluzówki jelit, co jest ważne dla osób, które cierpią na chorobę uchyłkową jelita grubego. Zaleca się pić całe nasion w ilości 1-2 łyżeczek, po wcześniejszym namoczeniu ich w wodzie.