Zdrowy styl życia

Dieta ketogeniczna jak zacząć

Dieta ketogeniczna jak zacząć taki model żywienia, który cechuje się ograniczoną podażą węglowodanów przy zwiększonej ilości spożywanych tłuszczów i właściwej dawce białka. Wszystko to sprawia, że określana jest jako dieta wysokotłuszczowa. Ten sposób odżywiania od lat stosowany jest w leczeniu padaczki lekoopornej u dzieci i dorosłych, a w ostatnim czasie stosowana jest również jako skuteczny sposób na odchudzanie.

Reklama

Co to jest dieta keto

Dieta ketogeniczna, zwana także keto, to leczniczy sposób żywienia, który znany jest ludzkości od niemal 100 lat. Upraszczając jej skomplikowany opis, można w skrócie określić ją, jako dietę, która opiera się o rygorystyczne ograniczenie węglowodanów w posiłkach, zwiększenie ilości tłuszczów oraz zastosowanie względnie niskiej podaży białka. Taka metoda odżywiania indukuje ketozę. Jest to stan metaboliczny, podczas którego następuje intensywne utlenianie kwasów tłuszczowych, co inicjuje wzrost stężenia ciał ketonowych w osoczu krwi powyżej 0,5 mmol/litr. Takie ciała ketonowe stają się głównym paliwem energetycznym dla organizmu, co warunkuje mnóstwo pozytywnych efektów biologicznych. Taki stan metaboliczny może zaistnieć na skutek długotrwałej głodówki.

Dieta ketogeniczna — na czym polega stosowanie diety ketogenicznej

Źródłem węglowodanów w codziennej diecie ketogenicznej są wyłącznie owoce i warzywa. Mimo to należy unikać takich produktów jak: nasiona roślin strączkowych, przetwory owocowe, produkty zbożowe, suszone owoce, napoje owocowe, miody, galaretki, wyroby cukiernice czy lody. Co więcej, zapotrzebowanie na białko w diecie keto powinno być pokryte przez takie produkty jak: drób, mięso, dobrej jakości wędliny, ryby, nabiał czy jaja. Należy podkreślić, iż niewskazane jest mleko oraz chude przetwory mleczne. Najlepiej, aby źródłem energii pochodzącej z tłuszczów były: oliwa z oliwek, niektóre oleje roślinne, masło, czy też olej MCT.

Dieta ketogeniczna dla początkujących

Każdy, kto poszukiwał planu żywienia, który pomoże w utracie zbędnych kilogramów, wie, że większość tego typu diet opiera się o rygorystyczne liczenie kalorii. Dieta ketogeniczna jest w tym aspekcie znacznie łatwiejsza do wprowadzenia w życie. Istotne jest trzymanie się zasad, które dotyczą proporcji węglowodanów, tłuszczów i białek oraz przestrzeganie zakazanych i dozwolonych produktów. Zagłębiając się w sporządzanie dań, można bardzo szybko zauważyć, iż ich przygotowanie jest szybkie, a posiłki są smaczne i sycące. Co więcej, konstruowanie szczegółowego planu żywienia nie jest niezbędne — wystarczy podporządkowanie się tym regułom.

Wprowadzenie diety ketogenicznej

Rozpoczęciem diety ketogenicznej zaczyna się od procesu zwanego keto adaptacja. Jest to przystosowanie organizmu do wykorzystywania ciał ketonowych jako głównego źródła energii (u osób, które spożywają spore ilości węglowodanów, takim paliwem jest głównie glukoza). Jest to proces umowny, a czas jego trwania zależy od wielu cech osobniczych, stylu życia czy jakości spożywanego pokarmu. Zazwyczaj mówi się o 30 dniach, jednak okres ten może trwać 6 tygodni, 2 tygodnie czy też kilka miesięcy. Po okresie adaptacji samopoczucie ulega poprawie, wydolność psychiczna i energia fizyczna powinny się zwiększyć, a ochota na słodycze i uczucie głodu zniknąć.

Reklama

Jak zacząć dietę ketogeniczną

Aby zacząć dietę ketogeniczną należy zaopatrzyć się w odpowiednie produkty oraz suplementy diety, które pomogą uzupełnić ewentualne niedobory witamin i minerałów w diecie. Co więcej, rekomenduje się wyeliminować z szafek wszelkie produkty, które są niedozwolone w diecie keto, a mogą jedynie kusić. Warto skorzystać z porad doświadczonego dietetyka.

Dieta ketogenna — co jeść

Głównymi składnikami diety keto są:

Mięso — zwłaszcza to nieprzetworzone, zawiera niewielką ilość węglowodanów. Jednak trzeba pamiętać, że dieta ketogeniczna jest dietą wysokotłuszczową, a nie wysokobiałkową, w związku z czym, nie należy tego typu produktów spożywać w nadmiernych ilościach — makroskładnik ten powinien stanowić od 1/4 do 1/2 całości posiłku.

Ryby — zwłaszcza te morskie i owoce morza. Zawierają one zdrowe kwasy tłuszczowe oraz NNT (niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe). Można je śmiało spożywać, bez jakichkolwiek obaw o swoje zdrowie.

Jajka — są one dozwolone w każdej formie. Najlepszym wyborem są te od kur z chowu z ekologicznego wybiegu. Stanowią one ważną, często wykorzystywaną część jadłospisu diety keto.

Tłuszcze — znaczna część energii z pożywienia ma właśnie pochodzić z tłuszczy. Całkiem sporą dawkę można dostarczyć z takich produktów jak te wyżej wymienione. Warto jednak wdrożyć do diety takie produkty spożywcze jak oliwa z oliwek, masło, smalec czy tłuszcz gęsi. Nie zaleca się stosowania przetworzonych olejów i margaryny, gdyż zawierają niezdrowe tłuszcze trans.

Warzywa — to istotna część diety keto, ponieważ zastępują one ryż, ziemniaki czy makaronu oraz sprawiają, że dania są syte i kolorowe.

Orzechy — to świetna przekąska, przy której należy zachować umiar, a wszystko dlatego, że zawierają w sobie, poza dużą ilością zdrowych łuszczy i białka, również pewną dawkę węglowodanów.

Dieta ketogeniczna efekty po miesiącu

Dieta ketogeniczna daje naprawdę satysfakcjonujące efekty oraz przynosi korzyści całemu organizmowi. Co więcej, są one wyraźnie zauważalne już po miesiącu. Do najważniejszych nich należy zaliczyć:

  • Zmniejszenie apetytu — głód to największa bolączka stosowania niemal każdej diety. Jest on główną przyczyną złego samopoczucia i rezygnacji z nowego planu żywienia. W przypadku diety ketogenicznej następuje naturalne obniżenie apetytu, przy jednoczesnym zachowaniu poczucia sytości.
  • Redukcja masy ciała — ograniczenie węglowodanów w diecie jest najskuteczniejszą i najprostszą metodą na zrzucenie zbędnych kilogramów. Coraz więcej badań przedstawia, że osoby, które są na diecie ketogenicznej, odnotowują o wiele szybszy i większy spadek wagi w porównaniu do stosowania diet niskotłuszczowych (nawet w przypadku znacznej redukcji spożycia kalorii).
  • Spalanie tłuszczu z brzucha — tkanka tłuszczowa w organizmie nie jest rozłożona równomiernie. Miejsce, w którym się ona kumuluje, ma wpływ na zdrowie i ryzyko występowania różnych chorób. Wyróżnia się dwa główne rodzaje tłuszczu: podskórny i trzewny. Ten drugi ma tendencję do gromadzeni się wokół narządów oraz jest związany ze stanami zapalnymi, jak i wystąpienia insulinooporności, która prowadzi do cukrzycy. Stosowanie diety keto bardzo skutecznie go redukuje, przez co umożliwia obniżenie ryzyka cukrzycy typu II i chorób serca.
  • Wzrost poziomu dobrego cholesterolu (HDL) – jednym ze sposobów zwiększenia poziom „dobrego” cholesterolu i spadku „złego” (LDL) jest spożycie większej ilości zdrowych tłuszczów. Tak więc kolejną zaletą wynikającą ze stosowania diety ketogenicznej jest wzrost cholesterolu HDL.
  • Spadek poziomu trójglicerydów — ich zbyt wysoki poziom we krwi jest czynnikiem, który znacząco zwiększa ryzyko chorób serca. Przeważnie wywołany jest spożyciem nadmiernej ilości węglowodanów. Rozpoczęcie diety ketogenicznej sprawia, że u sporej ilości osób następuje znaczny spadek poziomu trójglicerydów.
  • Obniżenie stężenia insuliny i poziomu cukru w krwiobiegu — dietę ketogeniczną i niskowęglowodanową stosuje się u osób cierpiących na insulinooporność i cukrzycę.
  • Może obniżyć ciśnienie krwi — temat diety ketogenicznej jest dobrze znany również osobą zmagającym się z wysokim ciśnieniem. Stosowanie jej może zmniejszyć ryzyko zapadnięcia na choroby serca, zawały czy też problemy z nerkami, a w konsekwencji pozwoli dłużej cieszyć się życiem.
Reklama

Dieta ketogeniczna opinie

Wielu dietetyków twierdzi, że dieta ketogeniczna jest dobrą dietą, o ile nie najlepszą. Zarówno dla osób początkujących, jak i tych z doświadczenie ze stosowaniem innych diet. Doskonałe efekty tego rodzaju żywienia są wręcz najlepszą możliwą rekomendacją. Zwieszenie energii, utrata wagi, poprawa ogólnego stanu zdrowia to zalety stosowania diety keto, które z pewnością zadowolą każdego. Decydując się na jedną z wysokotłuszczowych diet ketogenicznych, można być pewnym, że uniknie się bolesnych rozczarowań czy też efektu jojo.

Dieta sokowa

Diet jest całe mnóstwo i ciągle powstają nowe. Spełniają one określone zadania, nie tylko odchudzające. Dieta może pomóc w chorobie, dostarczyć organizmowi niezbędnych składników odżywczych i witamin. Jedną z ostatnio modnych diet jest dieta sokowa. Przyjrzyjmy się, na czym polega dieta sokowa i czy jest skuteczna.

Reklama

Co to jest dieta sokowa?

Jest to dieta oczyszczająca, która ma za zadanie oczyszczenie organizmu z toksyn za pomocą soków. Dieta sokowa polega na piciu soków warzywnych oraz owocowych. Dzięki temu dieta ta może pomóc w odchudzaniu, a także leczyć różne choroby. W diecie sokowej stosuje się wiele warzyw i owoców i odpowiednio się je łączy, aby zmaksymalizować pożądane efekty. Skład soku określa, jakie sok ma działania i na co wpływa.

Soki owocowe i warzywne, które są wykonane ze świeżych, a nie mrożonych produktów, zawierają więcej witamin. Stosowanie diety sokowej w codziennej diecie, to prawdziwy zastrzyk witamin i minerałów. 

Właściwa dieta sokowa powinna być stosowana pod okiem lekarza lub dietetyka, aby mieć pewność, że dostarczasz organizmowi wszystkich potrzebnych składników odżywczych i niczego mu nie brakuje.

Jakie efekty daje dieta sokowa? Stosowanie diety sokowej — zalety

Diety sokowe to świetny sposób na detoksykację organizmu, utratę wagi i odzyskanie energii. Wiadomo, że sok ma pozytywny wpływ na poziom glukozy we krwi u osób z cukrzycą. Dieta sokowa doskonale nadaje się na wykonanie szybkiego detoksu całego ciała lub konkretnych narządów, np. oczyszczanie jelit w jeden dzień, oczyszczenie wątroby. 

Stosowanie diety sokowej może pomóc Ci schudnąć, ponieważ spożywasz mniej kalorii, niż jedząc całe owoce i warzywa. Typowy sok zawiera około 100 kalorii, w porównaniu z około 200 dla całego owocu lub warzywa. Dieta sokowa pomaga również utrzymać poziom energii przez cały dzień. 

Dieta sokowa może również pomóc w zapobieganiu skokom poziomu glukozy we krwi po posiłkach — kluczowy czynnik w zarządzaniu cukrzycą.

Wreszcie, jeśli szukasz sposobu na oczyszczenie organizmu z toksyn lub pozbycie się problemów żołądkowo-jelitowych, takich jak wzdęcia i gazy, a także szukasz dobrego sposobu na utratę wagi przy jednoczesnym zachowaniu zdrowia, to koniecznie spróbuj tego rodzaju diety. 

Detoks sokowy — oczyszczanie organizmu

Dieta sokowa oczyszczająca doskonale nadaje się dla osób, które chcą usunąć toksyny z organizmu. Oczyszczanie sokiem polega na piciu wyłącznie soków owocowych lub warzywnych przez określony czas, zwykle od jednego do siedmiu dni w zależności od celu.

Najczęstsze powody, dla których stosuje się dietę sokową to utrata wagi, usuwanie „toksyn” z organizmu i regeneracja układu pokarmowego. Aby dobrze oczyścić organizm, warto mieć dobry plan na szybki detoks odchudzający. Jeśli nie wiesz, jakie warzywa i owoce będą dla Ciebie korzystne, możesz skorzystać z porady dietetyka.

Kuracja sokowa na odchudzanie

Dieta sokowa poprzez oczyszczanie jelit z zalegających złogów doskonale wpływa również na odchudzanie. Warzywa i owoce zawierają również dużą zawartość błonnika, dlatego są bardzo syte. To eliminuje podjadanie między posiłkami, co również wpływa na zmniejszenie masy ciała. Błonnik dodatkowo poprawia perystaltykę jelit, a więc reguluje wypróżnianie.

Reklama

Korzyści z picia soków dla utraty wagi

Coraz więcej osób stosuje diety sokowe trwające od trzech do 10 dni. Picie soków owocowych, jak również warzywnych przez kilka dni może pomóc Ci poczuć się zdrowiej.

Soki warzywno-owocowe są bardzo syte. Jeśli będziemy jeść pokarmy gęste w składniki odżywcze i niskokaloryczne, to nasycą one nasz głód bardziej niż gdybyśmy jedli przekąski. Dlatego też jest to korzystne dla odchudzania. Przed głównym daniem warto wypić szklankę soku — z pewnością zjemy mniejszą porcję i nie będziemy głodni. 

Lepsze zdrowie jelit

Sok może pomóc twoim jelitom, a poprawa zdrowia jelit wiąże się z lepszym nastrojem. Wyniki jednego z badań wykazały, że trzydniowa dieta sokowa może zmienić mikroflorę jelitową i poprawić nastrój, nawet po przerwaniu diety.

Oczyszczanie ciała

Właściwie sama dieta na czczo soków nie oczyszcza organizmu. Twoje ciało samo się oczyszcza. Post sokowy pozwala układowi trawiennemu odpocząć i daje organizmowi możliwość skupienia się na leczeniu.

Jak zacząć dietę sokową

Jeśli nie masz poważnych problemów zdrowotnych, dietę możesz zacząć w każdej chwili. Jeśli jednak cierpisz na poważniejsze choroby, warto wcześniej udać się do dietetyka lub skonsultować się ze swoim lekarzem. Owoce i warzywa mogą również wpływać na przyswajalność leków dlatego, jeśli zażywasz leki, szczególnie na poważniejsze schorzenia koniecznie skonsultuj się ze swoim lekarzem.

Kiedy zakończyć dietę sokową?

Jeśli stosujesz dietę jako środka do osiągnięcia utraty wagi, to powinieneś ją zakończyć po osiągnięciu celu. Jeśli natomiast jest to Twój nowy sposób na zdrowe żywienie, zakończenie może nastąpić w każdej chwili, jednak stale obserwuj swoje ciało, czy nie wykazuje braków witamin, czy minerałów. Jeśli zaczniesz się czuć niekorzystnie, warto stopniowo przerwać dietę. Jeśli dieta była stosowana przez długi czas, po zakończeniu diety sokowej warto wykonać podstawowe badania, aby sprawdzić, czy naszemu organizmowi nie brakuje jakiegoś składnika.

Wady diety sokowej

Diety sokowe mogą mieć również wady. Oto niektóre z nich.

  • Małe menu, podobny smak — Soki to szybki i łatwy sposób na dostarczenie nam owoców i warzyw. Jednak smak jest zbliżony, pomimo różnorodności produktów. Dlatego picie samych soków odbiera nam radość z jedzenia. Dlatego dla wielu osób jest to dość trudna dieta, na dłuższą metę.
  • Za dużo cukru — Napoje sokowe mogą zawierać zbyt dużo cukru. Chociaż możesz nie dodawać dodatkowego cukru, wiele słodkich owoców zawiera wysoki poziom fruktozy — rodzaju naturalnego cukru. Jeśli cierpisz na cukrzycę, dieta low-carb może nie być dla Ciebie najlepszym wyborem.
  • Wysoka zawartość kalorii — Błędnym przekonaniem jest to, że dzięki sokowi spożyjesz mniej kalorii niż gdybyś zjadł owoc. Kalorie w owocach i warzywach również się znajdują (czasem nawet sporo) i jeśli tworzysz bardzo bogaty pod względem składu sok, może się okazać, że jest bardziej kaloryczny od „zwykłego” obiadu.
Reklama

Przeciwwskazania do diety sokowej

Nie zaleca się stosowania diety sokowej alergikom, gdyż warzywa i owoce zawierają spore ilości alergenów. Niektóre warzywa i owoce zawierają w swojej skórce toksyczne substancje, jednak nie są to bardzo duże ilości. Jednak u niektórych osób o wrażliwych żołądkach mogą powodować biegunkę i złe samopoczucie, dlatego warto obierać je ze skórki i następnie dopiero wyciskać.

Diety sokowej nie poleca się również w ciężkiej anemii, gdyż same owoce i warzywa nie zapewnią wszystkich składników odżywczych, jakich potrzebuje organizm.

Ponadto przeciwwskazaniem do stosowania tej diety są:

  • choroby przewlekłe, na przykład nerek i wątroby,
  • zaburzenia tolerancji węglowodanów,
  • nadciśnienie tętnicze.

Nietypowe objawy niedoboru magnezu

Magnez jest niezbędnym minerałem dla ludzkiego organizmu, odgrywającym kluczową rolę w wielu procesach fizjologicznych. Jednak niedobór magnezu jest stosunkowo powszechny, zwłaszcza w krajach rozwiniętych, gdzie diety są często pozbawione tego ważnego składnika odżywczego. Niedobór magnezu może powodować różne objawy, z których niektóre mogą być zaskakujące. Dlatego, do prawidłowego funkcjonowania organizmu potrzebne jest utrzymanie odpowiedniego poziomu magnezu.

Reklama

Niedobór magnezu — objawy

Skurcze i spazmy mięśni: Minerał jest wymagany do skurczu i rozkurczu mięśni. W związku z tym niedobór magnezu może prowadzić do skurczów, spazmów i drgawek mięśni.

Niepokój i drażliwość: Magnez ma uspokajający wpływ na układ nerwowy. Niedobór tego minerału może zatem powodować niepokój, nerwowość.

Zmęczenie i osłabienie: Pierwiastek jest wymagany do produkcji ATP, cząsteczki energii w organizmie. Dlatego niedobór magnezu może prowadzić do zmęczenia i osłabienia organizmu.

Bóle głowy i migreny: Magnez jest znany jako „minerał relaksacyjny”, ponieważ ma uspokajający wpływ na układ nerwowy. Reguluje również pracę mózgu. Niedobór tego minerału może więc prowadzić do bólów głowy i migreny.

Problemy z układem sercowo-naczyniowym: Bierze udział w wielu procesach, które utrzymują zdrowe serce i układ sercowo-naczyniowy. Dlatego też niedobór tego pierwiastka może prowadzić do zaburzenia pracy serca, wysokiego ciśnienia krwi, nieregularne bicie serca, a także miażdżycę.

Osteoporoza: Magnez jest wymagany do wchłaniania wapnia, który jest niezbędny dla mocnych kości. Brak magnezu może więc prowadzić do osteoporozy, zwłaszcza u kobiet po menopauzie.

PMS i skurcze menstruacyjne: Niedobór pierwiastka może prowadzić do zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS) i skurczów menstruacyjnych. Dzieje się tak, ponieważ działa on uspokajająco na mięśnie i układ nerwowy, a także bierze udział w produkcji hormonów takich jak progesteron.

Niedobór magnezu objawy psychiczne

Niedobory magnezu mogą również prowadzić do objawów natury psychicznej.

Depresja: Magnez wspomaga syntezę neuroprzekaźników, odpowiedzialnych za prawidłową pracę mózgu. Niski poziom magnezu może więc prowadzić do stanów depresyjnych.

ADHD: Magnez jest zaangażowany w wiele procesów, które utrzymują mózg w zdrowiu. Niedobór magnezu może prowadzić do zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).

Choroba Alzheimera: Magnez wspomaga wiele funkcji w mózgu, dlatego braki mogą prowadzić do początków tej choroby.

Brak magnezu — objawy oczy

Zbyt mała ilość magnezu może również doprowadzić do problemów ze wzrokiem i zaburzenia widzenia. Niedobór tego pierwiastka może dawać objawy również ze strony narządu wzroku.

  • Niewyraźne widzenie: Magnez bierze udział w produkcji kolagenu, który jest niezbędny dla zdrowej tkanki łącznej. Brak magnezu może zatem prowadzić do niewyraźnego widzenia.
  • Suche oczy: Magnez jest wymagany do produkcji łez. Dlatego też niedobór magnezu może prowadzić do suchości oczu.

Nietypowe objawy niedoboru magnezu

Jeśli masz długotrwały niedobór magnezu, możesz doświadczyć pewnych nietypowych objawów. Jednym z nich są skurcze mięśni. Są to bolesne skurcze w mięśniach, które mogą mieć różny stopień nasilenia. Inne objawy to niski poziom energii i ogólne osłabienie, zmęczenie. Częstotliwość akcji serca w spoczynku może być niższa niż normalnie (bradykardia) bądź tak zwane kołatania serca. Mogą również wystąpić częste bóle głowy lub zawroty głowy przy zbyt szybkim wstawaniu (niedociśnienie posturalne), występuje równie nadpobudliwość nerwowa, obniżenie nastroju, łamliwość kości bądź stany lękowe, czy stany depresyjne.

Reklama

Możesz sprawdzić poziom magnezu, wykonując badania krwi. Jeśli poziom magnezu jest niski, porozmawiaj z lekarzem o przyjmowaniu suplementów lub zwiększeniu spożycia pokarmów bogatych w magnez, aby nie doświadczyć więcej objawów! Dzienne zapotrzebowanie dla mężczyzn wynosi między 400 – 420 mg, dla kobiet nieco się zmniejsza to dawka 300-320 mg. Natomiast trzeba zwrócić uwagę na kobiety ciężarne i karmiące piersią, ponieważ ich dawka wynosi 400 mg.

Niedostateczny poziom magnezu może również wywołać zaburzenia czucia twarzy, drżenie mięśni, a także bolesne skurcze łydek (szczególnie w nocy).

Co wypłukuje magnez

Wypłukiwanie magnezu to proces, w którym magnez jest usuwany z organizmu i może powodować niski jego poziom. Nadmiernym wydalaniem magnezu z organizmu, przyczyniają się:

  • Leki moczopędne, czyli diuretyki. Zwiększają one oddawanie moczu i zmniejszają retencję płynów, co może prowadzić do obniżenia poziomu magnezu w organizmie.
  • Stres powoduje, że Twój organizm uwalnia hormony, które ostatecznie mogą prowadzić do zwiększonego wydalania magnezu przez przewód pokarmowy i mocz.
  • Odwodnienie zwiększa Twoje zapotrzebowanie na wodę i może prowadzić do utraty minerałów takich jak magnez poprzez mocz i stolec.
  • Kawa, herbata — są moczopędna, dlatego działają podobnie, jak diuretyki.
  • Niektóre leki psychotropowe, nasenne również zmniejszają wchłanianie magnezu.
  • Duże spożycie błonnika również powoduje nasilenie wydalania magnezu.
  • Picie alkoholu.
  • Choroby przewodu pokarmowego, powiązanymi z zaburzeniami wchłaniania magnezu i innych składników z pożywienia.

Skutki niedoboru magnezu w organizmie

Prawidłowe stężenie magnezu we krwi to 0,7–1,0 mmol/l. Jego poziom jest głównie regulowany przez nerki.

Objawy niedoboru magnezu to najczęściej:

  • nieprawidłowe wchłanianie wapnia, fosforu, sodu, potasu, a także witaminy C;
  • osłabienie; brak energii;
  • drżenie mięśniowe (np. drganie powiek);
  • podatność na występowanie kamieni w nerkach i woreczku żółciowym;
  • choroby serca;
  • depresja;
  • zmniejszona odporność organizmu.
Reklama

Jak uzupełnić niedobory magnezu w organizmie

Aby zadbać o odpowiednie stężenie magnezu, należy stosować odpowiednią dietę:

  • Jedz pokarmy bogate w ten pierwiastek (ciemna czekolada, szpinak)
  • Pij więcej wody;
  • Spożywaj produkty takie jak płatki owsiane, pestki dyni, orzechy, rośliny strączkowe, banany, ziemniaki.

Jeżeli borykasz się z niedoborem magnezu, warto również stosować suplementy diety, takie jak cytrynian magnezu lub tlenek magnezu. Dowiedz się również, jaki magnez najlepiej się wchłania, aby skorzystać z suplementów diety jak najlepiej.

Jak uzupełnić szybko potas

W organizmie człowieka znajduje się około 60 pierwiastków. Wiele z nich określanych jest jako składniki mineralne. Łączna ich wartość wynosi mniej więcej 4% całkowitej masy ciała. Dzielą się one na mikro i makroelementy, które są niezbędne organizmowi do prawidłowego funkcjonowania każdego dnia. Niedobory składników mineralnych objawiają się charakterystycznymi symptomami, które zanikają po wyrównaniu ich stężeń m.in. poprzez zdrową dietę. Do czego prowadzi zbyt niskie spożycie potasu oraz jak szybko uzupełnić zapotrzebowanie na ten pierwiastek?

Reklama

Rola potasu w organizmie

Potas gromadzi się przede wszystkim w płynie wewnątrzkomórkowym. Komórki zawierają aż 98% jonów potasu, jakie znajdują się w całym organizmie. Pozostałe 2% znajduje się na zewnątrz komórek.

Dystrybucja jonów potasowych nie jest taka sama w każdej komórce. W komórkach mięśniowych obecnych jest aż 75% kationów potasu, w erytrocytach i wątrobie -7-8%, natomiast pozostałe 18% znajduje się w reszcie tkanek i narządów. Przeciętna zawartość jonów potasu w organizmie człowieka wynosi około 4000 mmol. Za odpowiednią ilość potasu we krwi uważa się wartości oscylujące w granicach 3,5 – 5,0 mmol/l. Bierne wchłanianie potasu z żywności ma miejsce w jelicie cienkim, a wydalanie potasu następuje przez jelita (8%) oraz nerki (92%).

Pierwiastek ten jest elektrolitem, składową pompy sodowo-potasowej, a jego funkcja związana jest głównie z gospodarką wodną organizmu.

Poza tym rolą potasu jest również:

  • Regulacja gospodarki wodnej,
  • regulacja ciśnienia krwi,
  • aktywacja licznych enzymów komórkowych,
  • utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej,
  • kontrola skurczów i pracy mięśni,
  • pobudzenie wydzielania insuliny,
  • udział w powstawaniu potencjału spoczynkowego oraz czynnościowego błony komórkowej neuronów,
  • stymulacja ciśnienia osmotycznego oraz pH wewnątrz komórek.

Dzienne zapotrzebowanie na potas

Zapotrzebowanie na potas na poziomie wystarczającego spożycia u osób dorosłych, według norm opracowanych dla populacji Polski, wynosi 3500 mg (89,5 mmol). Dla dzieci zapotrzebowanie przeliczane jest wobec ich mniejszej masy ciała.

Zapotrzebowanie na ten pierwiastek wzrasta wraz ze zwiększoną potliwością, pracą fizyczną, przebywaniem w wysokich temperaturach oraz dużą aktywnością fizyczną. Wtedy to następuje wzmożone wydalanie jonów potasu wraz z potem.

Reklama

Niedobór potasu objawy

Niedobór potasu może przejawiać się poprzez:

  • Zmniejszenie objętości krwi krążącej,
  • zatrzymanie oddawania moczu,
  • nadmierne wchłanianie zwrotne chlorków,
  • zaburzenia wchłaniania zwrotnego sodu,
  • ogólne osłabienie organizmu,
  • zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca
  • zaparcia (w ciężkich przypadkach prowadzi nawet do niedrożności porażennej jelit),
  • osłabienie mięśni (a nawet rabdomioliza, zwana również rozpadem mięśni, bóle mięśni, obrzęki kończyn),
  • zaburzenia neurologiczne (apatia, uczucie drętwienia lub mrowienia skóry, nadpobudliwość nerwowa),
  • nadmierne pocenie.

Ciężki niedobór potasu w organizmie

Niedobór potasu wykazuje pewne objawy, które nie zależą wyłącznie od wartości poziomu potasu we krwi i nasilenia zaburzenia, ale głównie od szybkości wzrostu hipokaliemii. Dynamicznie i szybko rozwijającą się może cechować się burzliwym obrazem klinicznym oraz doprowadzić do zagrażających zdrowiu konsekwencji, a nawet śmierci. Długotrwały, niewielki i powoli narastający niedobór potasu, nie musi objawiać się charakterystycznymi symptomami.

W czym jest potas — źródła potasu

Potas można spotkać zarówno w produktach pochodzenia zwierzęcego, jak i tych, które są pochodzenia roślinnego. Mimo wszystko produkty roślinne cechują się większą gęstością odżywczą. Podczas podaży potasu z pożywienia, pierwiastek ten rozpuszcza się w górnych odcinkach przewodu pokarmowego, a kolejno jest absorbowany w jelicie cienkim. Potas wydalany jest w 90 procentach przez nerki, w 10 wraz ze stolcem, a pozostałe ilości organizm traci wraz z potem.

W jakich produktach jest potasu

Dobrym źródłem potasu w diecie są:

  • Świeże warzywa, warzywa strączkowe (głównie ziemniaki, pomidor, czerwona soczewica, soja),
  • pistacje, migdały, orzechy laskowe, pestki dyni,
  • owoce (morele suszone),
  • kakao,
  • produkty mięsne (wieprzowina, pierś z indyka),
  • produkty zbożowe (otręby pszenne, płatki owsiane, chleb, bułki i wyroby piekarnicze),
  • ryby (halibut),
  • mleko i jogurt naturalny.

Co wypłukuje potas

Niedobór potasu w naszym organizmie może być spowodowany przez:

  • Nadmierną potliwość — wraz z utratą wody, organizm traci także sporą ilość elektrolitów, co sprawia, że stężenie potasu w ustroju maleje.
  • Stres — uaktywnia on produkcję hormonu o nazwie aldosteron, który w nadmiernych ilościach przyczynia się do wydalania pewnych ilości potasu z moczem, powodując jego niedobór w organizmie.
  • Alkohol i kawa — to kolejne dwa produkty, które poprzez swoje działanie moczopędne przyczyniają się do zwiększonego wydalania potasu.
  • Słodycze (głównie cukier) – trawienie rafinowanego cukru, który obecny jest w słodyczach, to dość ciężki proces, który wymaga zużycia cennych zasobów organizmu — w tym również potasu.
  • Sól — spożywanie sporych ilości tego produktu wywiera negatywny wpływ na gospodarkę potasową, doprowadzając do wydalania go z moczem, a w konsekwencji powodując niedobór potasu.
  • Leki — stosowane w nadmiernych dawkach oraz bez zaleceń medycznych mogą skutkować odwodnieniem i utratą elektrolitów, w tym potasu. Szczególnym zagrożeniem jest stosowanie leków moczopędnych.
  • Niedobór magnezu — z racji, że pierwiastek ten bierze udział w transporcie elektrolitów przez błony komórkowe, jego niewystarczająca ilość może powodować także niedobór potasu.
Reklama

Kiedy brać potas — suplementacja potasu

W związku z faktem, iż bardzo duża ilość pokarmów zawiera spore ilości potasu, jego suplementacja przy pomocy specjalnych preparatów nie jest czymś koniecznym. Co istotne, przyjmowanie tego pierwiastka w formie suplementu powinno być zawsze przeprowadzone pod kontrolą lekarza. Bardzo łatwo jest przejść od stanu niedoboru do sytuacji, w której stężenie potasu w organizmie jest za wysokie. Suplementacja przeprowadzana jest przeważnie w przypadku wymiotów lub przewlekłej biegunki, a to dlatego, że wtedy następuje szybkie usunięcie potasu wraz z treściami pokarmowymi. Co więcej, podaż potasu w formie suplementu rekomendowana jest również w przypadku cukrzycy, jak i stosowania leków nasercowych lub moczopędnych.

Przeciwwskazaniem do suplementacji potasem są zaburzenia pracy serca, niewydolność nerek oraz inne choroby czy dysfunkcje, które przyczyniają się do jego kumulacji.

Jak oczyścić jelita w jeden dzień

Jelita pełnią w naszym organizmie bardzo ważną rolę. Jelita zaczynają się od żołądka i kończą odbytem. Są podzielone na 2 części — jelito cienkie i jelito grube. Trawienie i wchłanianie pokarmu następuje w jelicie cienkim. Kał powstaje z wody i minerałów wchłoniętych w jelicie grubym, natomiast niestrawione resztki pokarmu przechodzą przez ten narząd. W jelicie mogą zalegać złogi niestrawionych resztek pokarmu, które nie są wydalone i dlatego może powstawać proces gnilny, który niekorzystnie wpływa na nasz stan zdrowia. Dlatego zaleca się od czasu do czasu oczyszczać dokładniej jelita, aby pozbyć się nadmiaru toksyn. Dowiedz się, jak skutecznie oczyszczać jelita w ciągu jednego dnia.

Reklama

Jednodniowe oczyszczanie organizmu

Jelita biorą udział w trawieniu, ale produkują też substancje, które wędrują do różnych części ciała i pomagają zwalczać mikroorganizmy. Te same wydzieliny jelitowe regulują gospodarkę wodną. Ściana jelita wyłożona jest dużą ilością komórek nerwowych. Ponieważ jelita są systemem neurologicznym podobnym do mózgu, mogą odzwierciedlać to, jak się czujesz: stres powoduje, że niektórych ludzi bolą jelita (dosłownie).

Ostatnio bardzo popularne stało się oczyszczanie jelit – za pomocą herbat, enzymów lub irygacji okrężnicy. Dieta oczyszczająca, która składa się ze stosowania specjalnych mieszanek ziołowych, ziołowe herbaty są bardzo popularne i łatwe do zastosowania.

Co jest dobre na jelita

Sposób odżywiania, zdrowa dieta, która zawiera dużo pełnowartościowych produktów, w tym bogatych w błonnik warzyw, owoców i ziaren, jest jedną z najlepszych rzeczy, jakie można zrobić, aby wspomóc procesy trawienne i nasz organizm. Błonnik utrzymuje prawidłową perystaltykę jelit i pomaga oczyścić organizm. Dieta bogata w błonnik pomaga też w utrzymaniu zdrowych tętnic, zapobiegając odkładaniu się złogów tłuszczowych, które mogą prowadzić do chorób serca.

Odpowiednie spożycie błonnika muszą stosować osoby, które są narażone na zaparcia z powodu takich schorzeń jak zespół jelita drażliwego lub dyspepsja czynnościowa. Niektóre źródła błonnika to: fasola, nasiona roślin strączkowych, soczewica, orzechy, komosa ryżowa i nasiona. Należy jednak uważać, by nie przesadzić — zbyt duża ilość błonnika w diecie oczyszczającej może wywołać efekt przeczyszczający i spowodować zatrzymanie wody w organizmie.

Jak oczyścić jelita z toksyn

Jednym ze sposobów na przywrócenie równowagi ekosystemu organizmu jest proces detoksykacji. Eliminując z organizmu toksyny, można pomóc w oczyszczeniu jelit i przywróceniu homeostazy.

Oczyszczanie ciała z toksyn jest ważną częścią programu detoksykacji. Jeśli nie usuniesz toksycznych odpadów z organizmu, może dojść do nagromadzenia szkodliwych bakterii w jelitach. Może to prowadzić do dyskomfortu i problemów z trawieniem. Istnieje wiele różnych sposobów na oczyszczenie jelit, jednak najskuteczniejszym z nich jest prawdopodobnie połączenie kolonoterapii i diety bogatej w błonnik. Należy unikać produkty smażone, czerwone mięso, alkoholu, spożywanie słodyczy. Regularne ćwiczenia i uzyskanie wystarczającej ilości snu są ważne dla utrzymania dobrej pracy układu pokarmowego oraz lekkostrawna dieta.

Reklama

Co jeść na zdrowe jelita?

Jednodniowa dieta oczyszczająca jelita, głównie opiera się właśnie na spożywaniu produktów, które szybko zwiększają perystaltykę jelit, powodując wypróżnienie. Bardzo dobre efekty oczyszczania organizmu przynosi również dieta sokowa, która jest bardzo smaczna, a poza tym jest to szybki detoks odchudzający. To dobry pomysł, aby dodać warzywa i owoce, owoce cytrusowe, pełne ziarna i pikle — wraz z innymi pokarmami — do swojej diety. Jednodniowy detoks ma na celu szybkie oczyszczenie jelit.

W razie potrzeby możemy również w aptece zakupić odpowiedni suplement diety. Produkty takie są w większości stworzone na bazie składników naturalnych (wyciągi z owoców, roślin)., a więc są bezpieczne.

Oczyszczanie jelit domowe sposoby

Istnieje wiele różnych rodzajów domowych sposobów na oczyszczenie jelit, z wykorzystaniem różnych składników i metod. Niektóre z nich można wykonać w domu, inne wymagają konsultacji lekarskiej. Przy oczyszczaniu organizmu z toksyn ważne jest, aby robić to w sposób, który nie zagraża naszemu zdrowiu.

Kuracja oczyszczająca jelita

Dieta oczyszczająca jelita to naturalny sposób na leczenie problemów trawiennych i usuwanie toksyn. Można ją stosować u osób cierpiących na zespół jelita drażliwego, chorobę Leśniowskiego-Crohna, nietolerancję laktozy i inne problemy trawienne. Istnieje kilka rodzajów metod oczyszczania jelit:

  • Lewatywa,
  • odpowiednia dieta,
  • probiotyki,
  • nawodnienie.

Jednodniowe oczyszczanie jelit ze złogów kałowych

Jednodniowe oczyszczanie to skuteczna metoda usuwania toksyn z organizmu. Ten rodzaj oczyszczania pomaga wyeliminować substancje toksyczne, takie jak nikotyna, alkohol i kofeina, które mogą mieć szkodliwy wpływ na wątrobę i układ trawienny. Stosowanie diety oczyszczającej pomaga także poprawić wygląd skóry poprzez usuwanie martwych komórek i oczyszczanie porów.

Reklama

Jak oczyścić jelita ze złogów — lewatywa

Lewatywy to popularny sposób na oczyszczenie organizmu. Lewatywę możesz wykonać samodzielnie w domu, kupując w aptece odpowiedni zestaw. Najlepszym sposobem oczyszczania jest wykonanie serii dwóch lub trzech lewatyw dziennie, ale jeśli masz czas tylko na jedną lub dwie (lub gdy czujesz się skrępowany wykonując je), upewnij się, że są one krótkie, aby uniknąć skurczów.

Zdrowy styl życia — dlaczego warto regularnie ćwiczyć?

Prawidłowa waga i wymodelowana sylwetka. Wiele mówi się o tym, jak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia. Wpływa on nie tylko na nasze zdrowie fizyczne, ale również samopoczucie. W tym kontekście należy pamiętać nie tylko o prawidłowej diecie, ale również o regularnej aktywności fizycznej. Dlaczego warto ćwiczyć i jak regularne ćwiczenia wpływają na nasz organizm?

Reklama

Utrzymanie prawidłowej wagi z wiekiem staje się coraz trudniejsze. Przemiana materii zaczyna zwalniać, dlatego nawet drobne grzeszki żywieniowe stają się widoczne w krótkim czasie. W utrzymaniu wagi w ryzach pomaga oczywiście prawidłowa dieta, lecz nie można zapomnieć o regularnej aktywności fizycznej. Ćwicząc, spalamy kalorie, dzięki czemu nie przybieramy na wadze. Ponadto ćwiczenia pozwalają nam wymodelować sylwetkę bądź poszczególne jej partie, w zależności od potrzeb. Dzięki nim pozbędziemy się „boczków”, wyrobimy sobie talię osy, a także zredukujemy cellulit na udach czy na pośladkach. Ważna jest jednak regularność — jednorazowe ćwiczenia niewiele pomogą, natomiast jeśli będziemy je wykonywać przynajmniej 3 razy w tygodniu, możemy osiągnąć zamierzone efekty w stosunkowo krótkim czasie. Ćwiczenia pomagają także wymodelować konkretne partie mięśni, na przykład biceps czy mięśnie na brzuchu. Szukając inspiracji, warto sprawdzić ofertę Fit2Fit. Dowiemy się, jakie ćwiczenia wspomagają rozwój konkretnych partii mięśni, kiedy można je wykonywać, a kiedy lepiej jest postawić na inne aktywności. Pamiętajmy, że nasz trening powinien mieć charakter zarówno treningu wysiłkowego, jak i kondycyjnego.

Mniejsze ryzyko chorób

Regularne ćwiczenia pozwalają dotlenić organizm i pracować nad prawidłową kondycją. Ponadto, dzięki nim:

  1. obniżamy poziom cukru we krwi,
  2. obniża się poziom złego cholesterolu,
  3. zapobiegamy nowotworom i rozwojowi osteoporozy,
  4. spowalniamy proces starzenia się.

Osoby, które postawiły na regularną aktywność fizyczną, rzadziej zapadają na choroby układu krążenia, które nazwane zostały chorobami cywilizacyjnymi. Ćwiczenia redukują też ryzyko powstawania chorób układu oddechowego. Wzmacniają odporność, przez co nasz organizm staje się silniejszy i łatwiej radzi sobie z chorobotwórczymi drobnoustrojami. Warto mieć na uwadze, że osoby, które ćwiczą regularnie, statystycznie żyją dłużej niż ci, którzy prowadzą pasywny styl życia.

Sport dla lepszego samopoczucia

Podczas treningów wydzielają się endorfiny, czyli hormony szczęścia. To właśnie dzięki nim po ćwiczeniach czujemy się radośni i spełnieni. Oczywiście, nie można jednocześnie przeciążać organizmu, jednak trening, który dostosowany jest do naszych potrzeb i możliwości, w pozytywny sposób wpływa na samopoczucie. Ćwicząc, możemy oderwać się od codziennych problemów i skupić wyłącznie na sobie. Z drugiej strony, podczas samodzielnego treningu możemy też przemyśleć sobie pewne kwestie, będąc sam na sam ze sobą. Warto też pamiętać, że zdrowie fizyczne ma niemały wpływ na nasze samopoczucie — jeśli nic nam nie dolega, na ogół czujemy się o wiele szczęśliwsi. Dlatego treningi należy rozpatrywać nie tylko w kontekście poprawy zdrowia fizycznego, lecz również psychicznego.

Reklama

Regularne ćwiczenia mogą nam przynieść same korzyści, oczywiście jeśli trening dopasowany będzie do naszych możliwości oraz potrzeb. Pamiętajmy, aby ćwiczyć przynajmniej 3 razy w tygodniu, a w miarę możliwości nawet codziennie. Sport i ruch to zdrowie, zatem nie warto ich ograniczać. Aktywność fizyczna jest bardzo istotna zarówno w młodym, jak i starszym wieku. 

Problem z erekcją? Sildenafil może go rozwiązać!

Problemy z erekcją dotyczą wielu mężczyzn. Zwykle polegają one na zaburzonym przepływie krwi do ciał jamistych prącia. Skutkiem tego penis nie nabrzmiewa w trakcie stosunku, co przedkłada się na brak pobudzenia i ograniczenie aktywności seksualnej do minimum.

Reklama

Sildenafil – co to jest?

Pod tą nazwą kryje się związek chemiczny, którego stosowanie pozwala na osiągnięcie trwałego i intensywnego wzwodu. Co ważne, napływ krwi do ciał jamistych nie występuje w tym przypadku tuż po zażyciu sildenafilu, lecz w klasyczny sposób, to jest w trakcie pobudzenia seksualnego. Istotny jest tu również czas erekcji, która trwa od 30 do 60 minut.

Podanie preparatu nie wiąże się zatem z niedogodnościami, jakie towarzyszą stosowaniu prostaglandyn (długotrwały, niekontrolowany przez mężczyznę wzwód). Sildenafil jest zalecany mężczyznom, u których zaburzenia z erekcją mają podłoże psychiczno — neurologiczne. W przypadku wystąpienia problemów wynikających np. z braku ciał jamistych prącia lub zaburzeń ciśnienia sildenafil nie jest zalecany. Co gorsza, w tych sytuacjach jego dalsze stosowanie może znacznie pogłębić istniejące zmiany chorobowe.

Sildenafil – popularność i skuteczność

W przypadku wystąpienia problemów z erekcją o podłożu psychologicznym Sildenafil wykazuje bardzo dużą skuteczność. Świadczy o tym m.in. jego duża popularność wśród mężczyzn. Wchodzi on m.in. w skład Viagry, a także wielu innych preparatów na potencję. Co więcej, długotrwałe stosowanie sildenafilu nie ogranicza jego skuteczności, choć u niektórych osób może wywołać pogłębienie rzeczywistych przyczyn braku erekcji. Dotyczy to zwłaszcza tych mężczyzn, u których problemy te mają złożone, wielowarstwowe (w tym psychologiczne) podłoże.

Dlaczego warto?

Stosowanie sildenafilu u osób z lekkimi problemami z erekcją pomaga wielu mężczyznom przejść przez ten trudny etap życia seksualnego.

1. Substancja ta jest łatwo dostępna. Oprócz wspomnianej Viagry jest ona składnikiem wielu innych preparatów na erekcję, w tym — cenionego przez użytkowników — Maxon Forte – https://maxonforte.pl/.

2. Sildenafil jest bezpieczny dla mężczyzn. Jego stosowanie nie prowadzi do uzależnienia, ani też nie wywołuje reakcji niepożądanych.

3. Związek jest stosowany powszechnie. Co więcej, jest to lek bez recepty. Oznacza to, że jego stosowanie nie wymaga konsultacji lekarskiej.

Reklama

Podsumowując, sildenafil jest to jedno z najskuteczniejszych narzędzi w walce z erekcją. Skład tego związku organicznego jest całkowicie bezpieczny dla mężczyzny. Mało tego, jest to związek dostępny bez recepty. Mimo to, w przypadku przewlekłych problemów z erekcją warto skontaktować się z lekarzem.

Domowe sposoby na skurcze nóg

Wiele osób to zna z własnego doświadczenia — nagły, silny ból w łydce. Czasami ból mija szybko, a czasami noga po skurczu boli nawet kilka godzin, utrudniając chodzenie. Przyczyn pojawienia się skurczu mięśni jest kilka, tak samo, jak metod jego leczenia. Poznaj, skuteczne domowe sposoby na bolesne skurcze nóg i dowiedz się, jak sobie z nimi poradzić, gdy się już pojawią.

Reklama

Skurcze mięśni nóg — objawy

Objawy skurczów łydek to przede wszystkim:

  • nagły, moc ból nogi;
  • twarda łydka;
  • brak pełnego wyprostowania nogi.

Skurcze łydek, nóg pojawiają się często nocą i mogą mieć różną przyczynę. Natomiast, skurcze łydki przebiegają z jednoczesnym zgięciem grzbietowym palców, co powoduje również ból stopy. Ryzyko wystąpienia skurczów mięśni rośnie wraz z wiekiem, jednak mogą wystąpić w każdym wieku, a ma na to wpływ kilka czynników.

Przyczyny skurczów nóg

Skurcze łydek często są wynikiem niedoboru mikroelementów w organizmie. Nieprawidłowa dieta, a także złe nawyki żywieniowe mogą być przyczyną. Skurcze nóg najczęściej są oznaką niedoboru magnezu i potasu. Innym ważnym czynnikiem, który może wpływać na występowanie skurczów nóg, jest siedzący tryb życia, a także mała aktywność fizyczna. Skurcze łydek występują częściej w upalne dni niż zimą. Według lekarzy ma to związek z nieodpowiednim nawodnieniem organizmu. Często skurcze mięśni można zaobserwować u sportowców po ciężkim wysiłku.

Gdy cierpimy na skurcze nóg nocą, może to być spowodowane nieprawidłową aktywnością nerwów podczas snu, które powodują skurcze mięśni nóg. Przyczyną może być również nagły spadek dopływu krwi do mięśni. Stosowanie niektórych leków również może być powodem wystąpienia skurczów, szczególnie leków moczopędnych, statyn i leków na nadciśnienie.

Przyczyny, które mogą wywołać skurcze mięśni to:

  • Słabe krążenie krwi w nogach;
  • Nadmierny wysiłek mięśni łydek podczas aktywności fizycznej (bieganie, pływanie, piłka nożna);
  • Sztywny mięsień, który nie rozciąga się wystarczająco;
  • Nadmierny wysiłek fizyczny w wysokich temperaturach;
  • Zmęczenie mięśni;
  • Odwodnienie;
  • Niedobór magnezu i/lub potasu;
  • Choroby nerek
  • Przyjmowanie niektórych leków, np. moczopędnych;
  • Są objawem poważniejszych chorób, np. przewlekłej niewydolności żylnej.

Domowe sposoby na skurcze nóg

Skurcze nóg można leczyć za pomocą domowych sposobów, które obejmują ćwiczenia, zmianę diety i nawyków. Jeśli skurcze nóg są bardzo uciążliwe, być może przyczyna tkwi głębiej i jest objawem poważniejszej choroby. Wówczas leczenie polega na leczeniu danej jednostki chorobowej. Przyjrzyjmy się nieco bliżej domowym sposobom leczenia i zapobiegania skurczom mięśni.

Skurcze nóg co pomaga

Aby zapobiec powstawaniu skurczów mięśni, ważne jest odpowiednie nawodnienie organizmu. Poleca się picie dużych ilości mineralnej wody, która zawiera potrzebne minerały i witaminy. Nie poleca się spożywania napojów energetycznych ani dużych ilości alkoholu, które wypłukują magnez i potas z organizmu. Skurcze mięśni w nocy często występują właśnie po zakrapianej imprezie.

Skurcz łydki jak rozmasować

Nocne skurcze nóg zazwyczaj można szybko rozmasować, co przyniesie szybką ulgę. Podczas skurczu, należy zgiąć nogę w kolanie i podciągnąć palce stopy w stronę nogi. To powinno przynieść szybką ulgę, a skurcz powinien ustąpić. Po skurczu warto rozmasować obolały mięsień, aby szybko go rozciągnąć pod wpływem ciepła. Można również zastosować na łydkę ciepły kompres.

Reklama

Skurcze nóg w nocy w ciąży

Skurcze nóg w nocy mogą być również uciążliwe dla kobiet w ciąży. Jest to zauważalne szczególnie pod koniec 2 trymestru i w 3 trymestrze. Jest to zjawisko bardzo powszechne i wiąże się głównie z brakiem optymalnego nawodnienia i ubytkiem soli mineralnych. Również spowolnienie krążenia krwi, które jest związane z wysokim poziomem progesteronu oraz zwiększona masa ciała może być przyczyną skurczów łydek. W ostatnim etapie ciąży kobieta również więcej odpoczywa, ma mniejszą aktywność fizyczną, co może być przyczyną problemu.

Szybka pomoc na skurcz uda

Najlepszym sposobem na ulgę jest rozmasowanie bolącej nogi i zastosowanie środka przeciwbólowego w razie potrzeby. Skutecznym sposobem na zapobieganie pojawienia się skurczów są codzienne ćwiczenia na rozciąganie mięśni nóg, unikanie zakładania nogi na nogę, przejście na płaskie buty zamiast szpilek, a także leżenie z uniesionymi lekko nogami.

Suplementy diety na skurcze nóg

Nie ma konkretnego leku na skurcze nóg, jednak niektóre leki, witaminy i suplementy mogą być czasami stosowane. Jeśli chodzi o leki w ciężkich przypadkach, kiedy skurcze są bardzo bolesne i częste, koniecznie trzeba udać się do lekarza rodzinnego po receptę. Lekarz może przepisać Ci leki rozluźniające mięśnie, blokery kanału wapniowego (diazepam) i kompleks witamin B.

Możesz również zastosować leki przeciwbólowe dostępne bez recepty w celu leczenia bólu. Istnieją również produkty bez recepty zawierające składniki homeopatyczne do leczenia skurczów nóg. Pamiętaj, że należy zadbać również o odpowiedni poziom magnezu i potasu, który możesz kupić jako suplement diety w każdej aptece, co korzystnie wpłynie na nasz organizm.

Ciepłe okłady, kąpiele — domowe sposoby na skurcze nóg

Bardzo pomocne mogą okazać się ciepłe okłady na nogę, gdzie wystąpił skurcz, a także ciepłe kąpiele. Ciepło rozciągnie skurczony mięsień, a to powinno przynieść ulgę. Można na bolącą nogę również zastosować rozgrzewającą maść przeciwbólową.

Odpowiednie obuwie

Należy zwrócić uwagę na noszone obuwie. Powinno być wygodne i na płaskiej podeszwie, aby maksymalnie odciążyć nogi i nie powodować ich zmęczenia. Buty nie powinny być też za ciasne. Noga ma w nich odpoczywać. Dobrze, jeśli są miękkie i oddychające.

Reklama

Dieta na skurcze nóg

Domowe sposoby na skurcze nóg to odpowiednia, dieta, która powinna być bogata w składniki, które są bogactwem magnezu i potasu. Dlatego, jeśli cierpimy na częste skurcze łydek, warto dodać do codziennej diety, takie produkty jak orzechy, pomidory, rośliny strączkowe, nabiał. Warto też dodać produkty, które zawierają dużo soli mineralnych jak warzywa i owoce oraz pieczywo wieloziarniste. Bardzo ważne jest odpowiednie nawodnienie organizmu — powinniśmy wypijać około 2 litrów wody mineralnej. Należy również ograniczyć alkohol i odstawić napoje energetyczne, które sprzyjają utracie elektrolitów.

Czego nie wolno robić przy rwie kulszowej

Każdy, komu zdarzyło się dostać ataku rwy kulszowej, wie, że to jedna z najgorszych dolegliwości bólowych, jakie mogą się nam przytrafić. Nagły, przeszywający ból promieniujący od dolnej części kręgosłupa aż na całą nogę, uniemożliwiający chodzenie i wykonywanie najprostszych czynności. Co wywołuje tę dolegliwość? Jak nie pogorszyć swojego stanu przy ucisku na nerw kulszowy i w jaki sposób można się z tego wyleczyć?

Reklama

Co to jest rwa kulszowa

Starsi ludzie często mówią o tak zwanym bólu czy ataku korzonków, ta dolegliwość to nic innego jak właśnie rwa kulszowa. Jej przyczyną jest ucisk na zakończenia korzeni nerwowych, zlokalizowanych w dolnym odcinku kręgosłupa. Wystarczy najmniejszy ślad ucisku na korzeń nerwu, żeby wywołać potężne dolegliwości bólowe obejmujące całość kończyny dolnej.

Ucisk na nerw kulszowy

Co sprawia, że może pojawić się ucisk na nerw? Najczęściej przyczyną jest dyskopatia, czyli przemieszczenie się krążka międzykręgowego, potocznie zwanego dyskiem, który znajduje się w niewielkiej odległości od korzeni nerwu kulszowego. To największy nerw zlokalizowany w ludzkim organizmie, to dlatego jakiekolwiek naruszenie go wywołuje ból w tak rozległym obszarze.

Ile trwa rwa kulszowa

Czas trwania rwy kulszowej jest bardzo indywidualny i zależy od skali nacisku na korzeń nerwowy. Bywa, że po kilku dniach sytuacja się unormuje. Kiedy indziej zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa są na tyle rozległe, że konieczna może być operacja neurochirurgiczna w sferze odcinka lędźwiowo-krzyżowego, która zlikwiduje ucisk korzenia nerwowego.

Objawy rwy kulszowej — gdzie boli

W przypadku rwy kulszowej ból zaczyna się w dolnej części pleców, żeby stamtąd przechodzić do pośladka i dalej wzdłuż całej kończyny dolnej. Bardzo często powstaje rwa kulszowa udowa, niejednokrotnie ból przechodzi dalej, wzdłuż łydki, aż do końca stopy.

Jak łatwo się domyśleć taki zakres objawów może niemal całkowicie pozbawić nas możliwości normalnego funkcjonowania. Osoby zmagające się z rwą kulszową często zmuszone są do pozostawania w jednej pozycji, bo każdy ruch powoduje wzmożenie nacisku na zakończenia korzonków nerwowych i pogłębianie bólu

Co to jest rwa kulszowa lewostronna

Zakończenia nerwowe znajdują się po obu stronach kanału kręgowego, dlatego ból przy rwie kulszowej może być prawo lub lewostronny. W bardzo wyjątkowych przypadkach dochodzi do naruszenia obu nerwów, wtedy uraz odczuwalny jest w prawej i lewej kończynie.

Przyczyny rwy kulszowej

Rwa kulszowa pojawia się niespodziewanie, ale bywa, że często zbliżamy się w jej kierunku, nawet o tym nie wiedząc. Niezdrowy tryb życia, brak ruchu, praca w nienaturalnej pozycji bez robienia przerw mogą deformować nasz kręgosłup i wywoływać rozmaite zaburzenia odcinka lędźwiowego. Niejednokrotnie nerw kulszowy zostaje naruszony w wyniku gwałtownego ruchu. Niefortunne schylenie się, podniesienie ciężkiego przedmiotu bez ugięcia kolan, czy kontuzja w czasie uprawiania sportu mogą sprawić, że krąg poruszy się i naciśnie na korzenie nerwowe.

Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa dokonują się też naturalnie, wraz z wiekiem, zwłaszcza jeżeli dodatkowo cierpimy na niedobory wapnia. Dlatego seniorzy powinni być szczególnie czujni, unikać sytuacji, które mogą skończyć się atakiem rwy kulszowej i starać się jak najlepiej dbać o swoją kondycję oraz zdrowie pleców.

Rwa kulszowa leczenie

Leczenie rwy kulszowej uzależnione jest od stopnia nasilenia objawów. W przypadku gdy mamy do czynienia jedynie ze znośnym bólem, który znacząco zmniejsza się jeżeli ułożymy się w pozycji leżącej, to znak, że najpewniej wystarczy kilka dni odpoczynku w łóżku, żeby wrócić do pełni sprawności.

Inaczej wygląda sytuacja jeżeli ból jest na tyle silny, że nie możemy go znieść, a żadna pozycja nie jest w stanie przynieść ulgi. Wtedy stosuje się leki przeciwbólowe, które ukoją dolegliwości w najcięższych dniach, po których do leczenia może zostać włączona fizykoterapia czy masaże u fizjoterapeuty.

Reklama

Jak wyleczyć rwę kulszową

Zwracaj uwagę czy oprócz bólu w dolnej części pleców i nodze, nie pojawiły się również niestandardowe objawy. Mogą to być na przykład zaburzenia czucia, niedowład czy problemy przy oddawaniu moczu. Jeżeli cierpisz na takie dolegliwości, może to być znak, że ucisk na nerwy jest znacznie bardziej poważny i wymagający interwencji neurochirurgicznej.

Rwa kulszowa domowe sposoby

Przy lekkiej rwie kulszowej leczenie możemy z powodzeniem prowadzić w domu. Odpoczynek, zimne kompresy na bolące miejsca czy proste ćwiczenia mogą dać ulgę i pomóc w pozbyciu się bólu. Bardzo ważne jest znalezienie takiej pozycji, w której ból ustaje, w ten sposób odciążymy naruszony nerw.

Maść na rwę kulszową

Często wykorzystywaną metodą leczenia dolegliwości wynikających z rwy kulszowej jest stosowanie maści. Takie specyfiki działają jak leki przeciwzapalne i potrafią znacząco obniżyć ból mięśni wywołany uszkodzeniem korzeni nerwowych.

Jak długo leczy się rwę kulszową

U większości pacjentów dolegliwości związane z rwą kulszową trwają nie dłużej niż dwa miesiące. Bardzo wiele zależy od tego jak mocny był ucisk na nerw i w jaki sposób przebiega rekonwalescencja po urazie. Niezadbanie o należytą dawkę odpoczynku, zbyt szybki powrót do ciężkiego wysiłku fizycznego, może wydłużyć czas występowania rwy kulszowej.

Leczenie rwy kulszowej

Żeby skutecznie walczyć z dolegliwościami kręgosłupa, należy zwracać uwagę na zdrowy styl życia i odpowiednią dawkę ćwiczeń i ruchu. W leczeniu rwy kulszowej bardzo zalecane jest stosowanie metod i terapii fizjoterapeutycznych. Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, jakie działanie ma masaż sportowy, który może okazać się doskonałym sposobem na powrót do formy po ataku rwy kulszowej. Masaż odciąży nasz kręgosłup i bolące mięśnie.

Rwa kulszowa — do jakiego lekarza się udać

Jeżeli czujemy, że mamy do czynienia z czymś więcej niż tylko zwykłym bólem korzonków, pojawiają się dodatkowe objawy jak zaburzenia czucia albo bóle głowy, niezbędna jest jak najszybsza wizyta u lekarza.

W niektórych przypadkach zmiany w obrębie kręgosłupa są na tyle rozległe, że wymaga przeprowadzić operację neurochirurgiczną, która wyeliminuje przyczyny bólu. Lekarz przeprowadzi badanie rezonansem magnetycznym, żeby upewnić się, jaka jest skala nieprawidłowości w układzie nerwowym. Ważne, żeby nie zwlekać z podjęciem działania, brak odpowiedniej reakcji może doprowadzać do narastania dolegliwości neurologicznych.

Czego nie wolno robić przy rwie kulszowej

Zmagając się z objawami wywołanymi przez atak rwy kulszowej, należy bezwzględnie pamiętać o tym, żeby nie nadwerężać naszego kręgosłupa. Jakiekolwiek nadmierne obciążenie powoduje narastanie ucisku na nerw kulszowy i związany z tym ból. Staraj się nie spędzać dużo czasu w pozycji siedzącej, unikaj zakładania nogi na nogę i noszenia plecaka na jednym ramieniu.

Bardzo istotne jest unikanie pozycji, która wywołuje jakikolwiek ból czy dyskomfort. Staraj się jak najmniej schylać i podnosić ciężkich przedmiotów. Wykonuj ćwiczenia wzmacniające kręgosłup, dopasowane do twojego stanu zdrowia. Rwa kulszowa udowa może być leczona z użyciem masaży i rozciągania.

Rwa kulszowa leżeć czy chodzić

Bóle wywołane atakiem rwy kulszowej mogą się objawiać indywidualnie i różnić u poszczególnych pacjentów. Niektórzy odczuwają go w okolicy uda, inni w dolnych częściach nogi, a bywa, że ból skupia się wyłącznie w plecach. Dlatego to czy mając rwę kulszową, powinniśmy leżeć, czy chodzić, zależy od tego jak nam jest lepiej i która pozycja przynosi ulgę.

Reklama

Kiedy zwyrodnienia kręgosłupa dokonują ucisku na nerw kulszowy, od razu czujemy ból. Dolegliwości z tym związane odczuwamy w plecach i na całej długości kończyny dolnej, od okolicy uda aż po koniec stopy. Odpoczynek, ćwiczenia i rehabilitacja to konieczne i najlepsze metody na pozbycie się skutków rwy kulszowej. W przypadku poważnego uszkodzenia nerwu lekarz może zdecydować się na przeprowadzenie operacji neurochirurgicznej.

Jak długo można żyć z arytmią serca

Zaburzenia rytmu serca to objaw, który budzi niepokój u wielu pacjentów. Zastanawiają się, co to oznacza dla zdrowia i jak będzie wyglądało ich dalsze życie. Arytmia może być oznaką poważnych chorób serca takich jak migotanie przedsionków, kiedy indziej jest to niegroźny objaw spowodowany stresem lub wysiłkiem. Dowiedz się jak rozpoznać zaburzenie rytmu serca i jak długo można z nim żyć.

Reklama

Co to jest arytmia serca?

Arytmią nazywane są nienaturalne zmiany pracy serca. Może to oznaczać zarówno znaczne przyspieszenie jak i spowolnienie bicia serca. Kołatanie serca może zostać wywołane przez czynniki zewnętrzne. Jeżeli do objawów arytmii dochodzi po intensywnym wysiłku, spożyciu kofeiny, albo w wyniku stresu, nie musimy się szczególnie obawiać. Takie zaburzenie jest tylko przejściowe i niepokojące objawy szybko ustępują.

Gorzej jeżeli do zaburzeń rytmu serca dochodzi coraz częściej i bez żadnego oczywistego powodu. To niechybny znak, że mamy do czynienia z poważnymi dolegliwościami układu krążenia. Arytmia może być powiązana z chorobą niedokrwienną serca, migotaniem przedsionków albo miażdżycą. Bywa, że za zaburzeniami rytmu serca stoją niedobory pierwiastków i nadciśnienie.

Arytmia serca objawy

Każdemu z nas zdarzyło się poczuć delikatne zaburzenia rytmu serca. Po bardzo intensywnym wysiłku, stresującej rozmowie, czy nawet po obejrzeniu strasznej sceny w filmie zdarza się, że serce przez krótką chwilę zdaje się bić jak szalone. W ciągu kilku sekund przyspieszenie tętna mija i nawet nie zwracamy na nie uwagi. Jednak w przypadku poważnej arytmii, dochodzą do tego dodatkowe objawy, a samo zaburzenie rytmu serca trwa znacznie dłużej.

Do najczęstszych objawów powiązanych z arytmią należą takie przypadłości jak bóle w klatce piersiowej, zawroty głowy i uczucie duszności czy też uczucie dławienia. Niekiedy zdarzają się zasłabnięcia i krótkotrwała utrata przytomności. W czasie ataku arytmii staraj się zachowywać spokój, jako że stres i wysokie ciśnienie może tylko pogorszyć sprawę.

Jak przerwać atak arytmii serca

Rodzaj arytmii serca definiuje to, w jaki sposób można jej przeciwdziałać. Jeżeli mamy do czynienia z krótkotrwałym, przejściowym zaburzeniem pracy układu krążenia, skuteczne okazuje się leczenie naturalne. Arytmia serca może zostać ujarzmiona dzięki zastosowaniu ziół, ćwiczeń oddechowych i właściwej diety. Domowe sposoby na arytmie pomogły wielu osobom zminimalizować ich objawy.

Migotanie przedsionków

W przypadku poważniejszych zaburzeń, takich jak migotanie komór, konieczna będzie jak najszybsza wizyta u lekarza. Często u pacjentów dochodzi również do migotania przedsionków. Przeprowadzając badanie EKG, specjalista będzie w stanie ocenić skalę problemu i zastosować odpowiednią kurację. Niekiedy wystarczy leczenie farmakologiczne i przyjmowanie specyfików regulujących krążenie. W poważniejszych przypadkach niezbędne będzie leczenie zabiegowe. Metody takie jak zabieg ablacji to standardowe procedury leczenia zabiegowego w arytmii.

Co wywołuje zaburzenia rytmu serca?

Nadkomorowe zaburzenia rytmu serca mają charakter przejściowy i wywołują je tak zwane czynniki zewnętrzne. Jeżeli znajdujemy się w stanie podniecenia psychicznego spowodowanego stresem, zażyliśmy substancje psychoaktywne, albo dopiero co wykonaliśmy duży wysiłek fizyczny, to mogą pojawić się u nas zaburzenia rytmu serca. To zwykle trzepotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy i częstoskurcze przedsionkowe.

Komorowe zaburzenie rytmu serca

Arytmie komorowe stanowią bezpośrednie zagrożenie dla pracy serca. Migotanie komór może doprowadzić do natychmiastowego zatrzymania krążenia, a w konsekwencji śmierci. Tragiczne bywają również skutki migotania przedsionków. To jedna z najczęściej diagnozowanych nieprawidłowości rytmu serca, szczególnie częsta w podeszłym wieku. Wraz z nieleczonym migotaniem przedsionków może wystąpić udar mózgu, prowadzący do kalectwa i śmierci.

Reklama

Jak długo można żyć z arytmią serca

Wobec występowania zaburzeń rytmu serca u pacjentów zawsze pojawia się pytanie: jak długo można z tym żyć? Niestety, nie da się na to udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Wszystko zależy od osobistych uwarunkowań. Niektóre osoby są w stanie żyć z arytmią przez kilkadziesiąt lat, inne mogą niespodziewanie umrzeć po pierwszym ataku.

Ocenienie ryzyka zgonu z powodu dolegliwości układu sercowo-naczyniowego uzależnione jest od wieku pacjenta, rodzaju zaburzenia i tego jak szybko rozpoczęto leczenie arytmii. Wielką rolę odgrywają też dodatkowe choroby. Pacjenci cierpiący na otyłość, zmagający się z miażdżycą, cukrzycą czy nadciśnieniem tętniczym są znacznie bardziej narażeni na skutki nieprawidłowej pracy serca.

Arytmia serca — zapobieganie

W zapobieganiu arytmii niezwykle ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia. Należy pamiętać, że to jak się odżywiamy i dbamy o siebie, ma wielki wpływ na stan organizmu. Rozmaite rodzaje arytmii można leczyć z zastosowaniem sprawdzonych domowych sposobów. Skuteczne zioła na arytmie serca, nie tylko złagodzą zaburzenia tętna, ale i pomogą walczyć ze stresem i napięciem psychicznym.

Czego unikać przy arytmii serca

Osoby zmagające się z arytmią powinny mieć świadomość, że mogą wiele zrobić, żeby nie dopuścić do rozwoju choroby. Prowadzenie aktywnego trybu życia, unikanie używek, wyeliminowanie z diety tłustych, smażonych potraw mięsnych i regularne przyjmowanie leków ma kluczowe znaczenie w przedłużeniu życia osoby z arytmią.

Czy na arytmię serca można umrzeć

Ryzyko śmierci wywołane arytmią zależy od jej rodzaju. Częstoskurcz komorowy może doprowadzić do zatrzymania akcji serca i jeżeli w porę nie zostanie udzielona pomoc, pacjent umrze. To jak długo można żyć z innymi typami zaburzeń rytmu serca, zależy od podjętego leczenia. Niemiarowość oddechową albo częstoskurcz można niwelować poprzez leki antyarytmiczne.

Czy arytmia może sama ustąpić

Jeżeli arytmia została wywołana stresem albo wysiłkiem fizycznym, w ciągu kilku chwil ustąpi sama. W przypadku chronicznych zaburzeń rytmu serca konieczne jest leczenie. Przyjmowanie leków, albo przeprowadzenie zabiegu ablacji pozwala na skuteczne leczenie zaburzeń pracy serca. Bardzo dobre rezultaty przynosi także stosowanie ziół i naturalnych metod leczenia arytmii serca, takich jak ćwiczenia oddechowe czy odpowiednia dieta.

Reklama