Zdrowie

Od kilku lat na Świecie panuje trend na wszystko co naturalne, wiele osób narzeka na syntetyczne antybiotyki, które mają wiele działań ubocznych. Takie efekty są szczególnie niebezpieczne u osób starszych oraz cierpiących na wiele schorzeń jednocześnie. Często słyszymy, że pacjent przyjmował dziennie trzy antybiotyki pod rząd albo nawet całą serię, a choroba trwa nadal. Chcemy przekonać Was, że naturalne antybiotyki są skuteczne i lepiej zwalczają choroby. Żeby osiągnąć trwałe efekty leczenia należy koniecznie zmienić swoje dotychczasowe nawyki. A nagrodą jest życie w zdrowiu, szczęściu i poranki pełne energii i witalności. Obciążony, zatruty organizm to uczucie przez cały czas przewlekłego zmęczenia, niska odporność, problemy z koncentracją, apatia, co sprawia że życie staje się uciążliwe przez długi czas. Ale wcale nie musi tak być, na swoje szczęście pracujemy każdego dnia. A nie ma szczęścia bez zgody ze zdrowiem i dobrym samopoczuciem. Chcemy przedstawić Wam przepis na „Nektar witalności”.

Na co działa Nektar witalności?

Połączenie naturalnych składników, w tym czosnku będącego naturalnym najsilniejszym antybiotykiem czyni nasz nektar wyjątkowo skutecznym. Ta mieszanka zdrowia i mocy to źródło, które niszczy bakterie, wirusy i grzyby oraz jest doskonałym lekarstwem na przeziębienie i infekcje. Mieszanka nie tylko leczy, ale w tym przypadku również wzmacnia organizm; dodatkowo oczyszcza krew z toksyn i wpływa na krążenie krwi.

Jako ciekawostkę podpowiemy Wam, że jeśli stosowaliście antybiotykoterapię i czujecie łaknienie na słodycze, to zapewne cierpicie na przerost drożdży Candida. Grzybice to dość częsty efekt uboczny stosowania antybiotyków, który mamy. Wynikają z tego przykre skutki jak zakażenia drożdżakowe pochwy, tycie, częste infekcje układu moczowego oraz przewlekłe uczucie zmęczenia.

Najsilniejszy naturalny antybiotyk – co zawiera nasz Nektar

Pierwszym z nich jest czosnek, najsilniejszy naturalny antybiotyk. Na temat odpowiedniego suszenia czosnku pisaliśmy już w jednym z artykułów i zachęcamy Was do zapoznania się z nim. W tej niewielkiej główce kryje się niemal cała apteka, aminokwasy, flawonoidy, związki saponinowe, cukry, związki śluzowe, liczne witaminy jak (B₁, B₂, witamina C, PP oraz prowitamina A), sole mineralne (wapnia, magnezu i potasu) oraz rzadkie mikroelementy jak (kobalt, nikiel i chrom). Jednak najcenniejsze w czosnku są olejki eteryczne bogate w siarczki i allicynę. Gdy czosnek pospolity jest rozdrobniony, wydziela się związek o nazwie allicyna, która ma działanie antybiotykowe i przeciwgrzybicze . W czosnku znajdują się naturalne antyoksydanty chroniące organizm przed przedwczesnym starzeniem. Czosnek ma właściwości przeciwzapalne i przeciwwirusowe oraz działa jak antybiotyk.

Drugi ważny składnik to papryczka chili . 100 g tego południowoamerykańskiego warzywa pokryje w 240 % dzienne zapotrzebowanie naszego organizmu na witaminę C, w 39 % zapotrzebowania na witaminę B₆ oraz 32 % na witaminę A. Papryczka chili swój ostry smak zawdzięcza kapsaicynie, która według licznych badań ma działanie przeciwbólowe, antybakteryjne, przeciwcukrzycowe i antynowotworowe. W miąższu papryki znajdziemy też potas, mangan, magnez i żelazo. Zawarta w papryczce chili kapsaicyna obniża poziom cholesterolu i pomaga spalić zbędny tłuszcz, według najnowszych badań może też zabić raka trzustki bez szkody dla zdrowych komórek.

Trzeci ważny składnik to imbir, jego korzenie (kłącze) zawierają węglowodany, witaminę E, A, B₁, B₂, C i K, kwas foliowy oraz składniki mineralne takie jak żelazo, fosfor, wapń i potas. Kłącze imbiru jest również cennym źródłem olejków eterycznych i żywic (m.in. gingerolu i zinferonu) wykazujących działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne przeciwwirusowe i wykrztuśne. Nektar witalności z imbirem łagodzi kaszel, rozrzedza śluz, hamuje skurcze oskrzeli, działa też przeciwbólowo i przeciwgorączkowo, dlatego zalecane jest picie go przy nieżytach i stanach zapalnych górnych dróg oddechowych.

Przygotowanie naturalnego antybiotyku – przepis

Przygotowanie naturalnego antybiotyku nie jest trudne, a potrafi on zdziałać cuda. Dzięki zastosowaniu takiej mikstury nasz organizm czuje się gotowy do walki z wirusami oraz bakteriami. Warto stosować go również profilaktycznie, żeby zwiększyć siły witalne organizmu. Najważniejsze funkcje, które posiada nasz eliksir pełnią tutaj czosnek oraz chili.

Składniki:

• 1/4 szklanki drobno posiekanego czosnku,
• 1/4 szklanki posiekanej cebuli,
• 700 ml octu jabłkowego,
• 1/4 szklanki startego imbiru,
• 2 łyżki chrzanu,
• 2 papryczki chili,
• 1 łyżeczka miodu,
• 2 łyżki kurkumy,
• ocet jabłkowy,

Sposób przygotowania nektaru witalności:

Aby przygotować nasz naturalny antybiotyk musimy na początku przelać 700 ml octu jabłkowego do miski. Następnie do tej samej miski dodajemy kolejne składniki. Zaczynamy od 1/4 szklanki startego imbiru, drobno posiekanego czosnku, drobno posiekanej cebuli. Kolejno dodajemy 2 łyżki startego korzenia chrzanu, 2 świeże pokrojone papryczki chili, kurkumę oraz jedną łyżeczkę miodu. Wszystkie składniki dokładnie ze sobą mieszamy i blendujemy za pomocą miksera.

Teraz pora przełożyć nasz najsilniejszy naturalny antybiotyk do słoja, w taki sposób, aby nasz nektar witalności wypełniał 2/3 objętości słoika. Resztę możesz dopełnić octem jabłkowym. Teraz pora zakręcić słoik i odstawić go w ciemne miejsce na 2 tygodnie. Codziennie wstrząsaj naszą miksturą, żeby wszystkie składniki dokładnie się wymieszały.

Po dwóch tygodniach całość przecedź przez gazę, nektar witalności przelej do szklanych butelek lub słoików. Możesz przechowywać je teraz w lodówce.

Dawkowanie najlepszego naturalnego antybiotyku:

Kiedy nasz naturalny antybiotyk odstoi w ciemnym miejscu 2 tygodnie możemy zacząć przyjmować nasz nektar witalności. Warto tutaj jednak pamiętać o właściwym dawkowaniu, odpowiednim do przeznaczenia mikstury czy ma ona działać prewencyjnie czy też leczyć nas z silnej infekcji.

Profilaktycznie:

W celu ochrony przed wirusami i bakteriami i żeby wzmocnić nasz układ odpornościowy najlepiej pij jedną łyżeczkę takiego preparatu dwa razy dziennie. Musimy pamiętać, że ważne jest to aby rozcieńczyć nektar witalności – łyżkę rozrobić w kieliszku z letnią wodą.

Leczniczo:

Jeżeli natomiast dopadła nas silna grypa, przeziębienie lub ostra infekcja wówczas możemy pić nasz nektar witalności jak syrop czyli 5-6 razy dziennie po łyżce stołowej rozcieńczonej w kieliszku letniej wody.

Dzieci:

Dzieciom podajemy małą porcję 1 łyżeczkę od herbaty rozcieńczoną w szklance do połowy wypełnioną letnią wodą. Ale uwaga – tonik jest zbyt silny i nie nadaje się dla bardzo małych dzieci. Nie polecane jest podawanie toniku dzieciom poniżej 6 roku życia, ponieważ mają one bardzo cienkie i wrażliwe śluzówki. Dzieciom starszym podajemy lek bardzo ostrożnie.

Jeżeli dziecko lub osoba dorosła reaguje na nektar witalności silnym bólem brzucha, lub biegunką, to prawdopodobnie w jej organizmie są pasożyty. Zdrowa osoba po wypiciu eliksiru czuje się dobrze.

Urolog jest specjalistą zajmującym się profilaktyką, diagnozowaniem i leczeniem chorób związanych z układem moczowo-płciowym dorosłych mężczyzn i kobiet oraz dzieci. Diagnozuje i leczy wrodzone i nabyte wady prącia, schorzenia jąder i prostaty, choroby nerek i pęcherza moczowego. Jego specjalnością są zwłaszcza schorzenia męskich narządów płciowych. Urolog dziecięcy mający kontakt z młodymi pacjentami powinien posiadać specjalne predyspozycje, dużo taktu i cierpliwości. Dla wielu osób wizyta w gabinecie urologicznym może być wstydliwa, bo dotyczy intymnych obszarów ciała. Warto jednak skorzystać z porady specjalisty, bo sprawna i wczesna interwencja urologa może zahamować rozwój choroby a wielu przypadkach uchroni pacjenta przed interwencją chirurgiczną.

Kiedy udać się do urologa?

Każde zauważone zaburzenie w funkcjonowaniu narządów układu moczowo-płciowego powinno wskazaniem, że należy odwiedzić urologa. Najczęstsze objawy sygnalizujące konieczność konsultacji urologicznej to: 

• nawracające infekcje dróg moczowych i narządów płciowych,
• utrzymujące się parcie na mocz,
• ból podczas oddawania moczu,
• nietrzymanie moczu,
• zmiana barwy moczu,
• zbyt częste lub zbyt rzadkie oddawanie moczu,
• ból w obrębie podbrzusza,
• dolnej części pleców lub jąder,
• świąd pieczenie w okolicy cewki moczowej,
• wady rozwojowe układu moczowego.

Mężczyźni powinni skonsultować z urologiem zmiany wielkości i bóle jąder, obrzęki i zaczerwienienia penisa. O zaburzeniach w funkcjonowaniu nerek świadczyć tez mogą obrzęki, opuchlizny pojawiające się na nogach, nadgarstkach i powiekach.

Jakie schorzenia leczy i diagnozuje urolog?

Urolog leczy schorzenia układu moczowo-płciowego takie jak: zakażenia i stany zapalne dróg moczowych i narządów płciowych, krwiomocz, białkomocz, skąpomocz, wady moczowodu i pęcherza moczowego, schorzenia narządów płciowych, łagodny przerost prostaty, zaburzenia erekcji, kamicę układu moczowego. Urolog onkolog specjalizuje się w diagnozowaniu nowotworów występujących w układzie moczowo-płciowym. Wizyta u urologa zaczyna się od wywiadu lekarskiego. Następnie urolog bada obszar podbrzusza, okolice kręgosłupa lędźwiowego, krocza i cewki moczowej. Badanie u kobiet i mężczyzn przebiega nieco inaczej ze względu na fakt, że narządy płciowe kobiet nie są jednocześnie częścią układu moczowego jak u mężczyzn. Badanie prostaty odbywa się per rectum, czyli przez odbyt. W badaniach dodatkowych wykorzystuje się narzędzia diagnostyki obrazowe jak: urografia, ultrasonografia, zdjęcia przeglądowe jamy brzusznej a w razie potrzeby badania inwazyjne jak cystoskopia czy badania urodynamiczne.

Gdzie znaleźć urologa we Wrocławiu?

Urolog to specjalista od bardzo delikatnych części ciała więc pacjent ma prawo oczekiwać specjalnych kompetencji zapewniających wysoki standard opieki lekarskiej. Kompetencje kadry medycznej i wyposażenie placówki medycznej w odpowiedniej jakości, nowoczesny sprzęt medyczny powinny zagwarantować odpowiednią jakość świadczonych usług medycznych. We Wrocławiu powyższe warunki spełniają z pewnością gabinety w Centrach Medycznych należących do Grupy Scanmed S.A. We Wrocławiu Gabinety Urologiczne przyjmują pacjentów przy ulicy Parkowej 45 i Krasińskiego 9 – zobacz: Urolog Wrocław

Medycyna pracy – charakterystyka.

Medycyna pracy charakteryzuje się badaniem oraz monitorowaniem zdrowia wszystkich pracowników. Zadaniem lekarza medycyny pracy jest rozpoznanie zagrożeń, wynikających z miejsca, a także stanowiska pracy. Zawód ten pozwala na orzeczenie, czy pracownik może wykonywać daną pracę, czy też ma do niej określone przeciwwskazania. Ponadto lekarz medycyny pracy orzeka również o zdolności uczniów i studentów, czy ze względów zdrowotnych mogą wykonywać swój wymarzony zawód. Medycyna pracy polega m.in. na diagnozie oraz leczeniu pracowników. Obejmuje także profilaktykę przed działaniem szkodliwych czynników.

Skierowanie do lekarza medycyny pracy.

Skierowanie do lekarza medycyny pracy wystawia firma, w której pracuje dana osoba, bądź ma zostać w niej zatrudniona. Skierowanie powinno zawierać informacje o stanowisku oraz czynnikach pracy, w jakiej pracuje/będzie pracować dana osoba.

W jakich sytuacjach oraz jak często należy wykonywać badania w lekarza medycyny pracy?

Kodeks pracy zawiera dokładne informacje o tym, jak często oraz kiedy pracownicy powinni być kierowani do lekarza medycyny pracy. Pracodawca ma obowiązek zapłaty swojemu pracownikowi za czas poświęcony na wykonanie badań oraz pokryć koszty jego dojazdu, jeśli badania są przeprowadzane w innym mieście. Badania powinny odbyć się w zwykłych godzinach pracy.

Należy je wykonać w następujących sytuacjach:

• przed rozpoczęciem nowej pracy,
• po zmianie stanowiska/zmianie zakresu pracy na stanowisku,
• przed powrotem do pracy po ponad 30-dniowym zwolnieniu lekarskim,
• przed rozpoczęciem studiów technicznych lub medycznych,
• przed upływem ważności poprzedniego zaświadczenia.

Wizyty u lekarza medycyny pracy są zależne od rodzaju wykonywanej pracy i odbywają się średnio co 1-5 lat. Osoby, pracujące wśród głośnych maszyn, powinny stawić się do laryngologa w celu sprawdzenia swojego słuchu. Z kolei nauczyciele chcący sprawdzić swoje struny głosowe są zobowiązani do wizyty u foniatry.

Otrzymanie zaświadczenia lekarskiego.

Pracownicy, którzy otrzymali skierowanie od pracodawcy, u którego nie występują substancje zagrażające zdrowiu lub życiu spędza u lekarza medycyny pracy 15-20 minut. Specjalista, do którego trafi osoba zatrudniona/szukająca pracy, zacznie od wywiadu zdrowotnego w celu zapoznania się ze stanem zdrowia, badanej osoby. Potem zacznie wypytywać o stanowisko pracy swojego pacjenta (zapyta m.in. o występujące warunki pracy, przyjmowane leki, choroby rodzinne oraz o nałogi). Możliwe, że zmierzy ciśnienie oraz przeprowadzi badania laryngologiczne lub okulistyczne. Po zebraniu odpowiednich informacje wystawi orzeczenie bądź skierowanie do innego lekarza, mającego odpowiednią specjalizację. Po otrzymaniu kompletnych zaświadczeń ze wszystkich potrzebnych wizyt lekarskich, lekarz medycyny pracy może wystawić pozwolenie na pracę w danym zawodzie.

Wizyta u prywatnego lekarza medycyny pracy.

Lekarz medycyny może przyjmować również prywatnie. Wówczas koszty poniesionego badania ponosi pracodawca po wcześniejszym podaniu przez jego pracownika numeru NIP, nazwy oraz adresu firmy. Jeżeli interesuje Ciebie badanie jakim jest medycyna pracy (Warszawa), zapraszamy do dalszej części artykułu.

Gdzie wykonać badania do pracy w Warszawie?

Badania do pracy wykonuje się w każdej przychodni, dostępnej na terenie Warszawy. Dostępne są również badania prywatne, a nawet online. Pracownik zostanie przyjęty oczywiście po wcześniejszym ustaleniu terminu oraz godziny przyjęcia. Jedną z najbardziej polecanych placówek w stolicy jest Spółka Lekarska, przy ulicy Grzybowskiej 16/22. Serdecznie zapraszamy.

Badania do pracy na wysokości.

Badania wysokościowe wykonują najczęściej osoby, zatrudniane na stanowisku pracownika budowy. Po odpowiednim skierowaniu (zawierającym m.in. wysokość konkretnej pracy) od swojego pracodawcy mogą przystąpić do tego typu badań. Badania wysokościowe są niezwykle istotne ze względu na niebezpieczeństwo, płynące z wykonywanego zawodu pracownika budowlanego. W ramach badań wysokościowych wykonuje się poziom glukozy we krwi, dlatego osoba, przystępująca do tego rodzaju badań powinna zjeść ostatni posiłek 12 godzin przed planowanym pobraniem krwi. Następnie powinna udać się do trzech specjalistów – neurologa, okulisty oraz laryngologa. Po pozytywnej opinii od wcześniej wymienionych specjalistów, lekarz medycyny pracy wystawia odpowiednie pozwolenie na wykonywanie pracy wysokościowej. Osoba nosząca okulary, niestety nie może pracować na wysokościach, ponieważ mogłoby to zagrozić jej zdrowiu, a nawet życiu. Rozwiązaniem tej sytuacji jest założenie soczewek kontaktowych. Ponadto do pracy na wysokości konieczne jest widzenie obuoczne.

Czosnek od lat stanowi ważny składnik diety każdego człowieka, zapewne wielu z was nie wyobraża sobie bez niego swojej kuchni, o czym świadczą liczne przepisy z jego dodatkiem. Podobnie jak cebula, czosnek wymaga od nas odpowiedniego sposobu przechowywania. Ze względu na swój specyficzny zapach, ale także by pozostał jak najdłużej świeży i posiadał cenne substancje odżywcze. Pierwszy i najważniejszy krok to zakup odpowiedniego produktu. Podchodząc w sklepie do półki z czosnkiem, musimy wybrać ten dość twardy i bez żadnych wgnieceń, które mogłyby świadczyć o tym, że może być on lekko podgniły.

Przechowywanie czosnku — co musisz wiedzieć

Myślę, że wzorem wielu kucharzy decydujemy się na zakup czosnku w pęczkach, ze względów estetycznych (taki pęczek ładnie wygląda) oraz ze względów ekonomicznych (większa ilość na zapas). Czosnek rzeczywiście jest w stanie dość długo wytrzymać, zachowując swój aromat i smak. Jeżeli zastanawiacie się jak długo można przechowywać czosnek — odpowiedź nie jest dość oczywista, ale ten czas to pomiędzy kilka tygodni do nawet dwóch miesięcy. Wszystko zależy jednak od odpowiedniego przygotowania naszego produktu i od warunków, w jakich zamierzamy przechowywać czosnek w naszym domu. Należy przestrzegać kilku prostych reguł, aby korzystanie z właściwości czosnku znacznie przedłużyć oraz czas jego zdatności do spożycia.

Jak przechowywać czosnek — co wolno robić, a co jest absolutnie niedopuszczalne

Co warto zrobić:

• Czosnek przechowujemy w temperaturze pokojowej,
• pamiętajmy, żeby przechowywać go w suchym pomieszczeniu,
• jeżeli czosnek jest tuż po zerwaniu, należy go najpierw wysuszyć,
• dobry pomysł to przechowywanie czosnku w pudełeczku z dziurkami lub koszyczku, tak aby był stały dostęp powietrza,
• na przechowywanie wybieramy ciemne miejsca tak, aby uniknąć kiełkowania.

Teraz kilka słów o tym czego nie powinniśmy robić:

• Przechowywanie czosnku w lodówce sprawia, że szybko traci on swój smak; starajmy się spożyć czosnek niedługo po zakupie,
• czosnek z lodówki jest wilgotny, narusza to jego twardą konsystencję,
• pamiętajmy również o tym, że czosnku nie powinniśmy zamrażać; wówczas traci on cenne właściwości oraz swoją teksturę,
• nie zdejmuj z czosnku osłonki jeżeli nie zamierzasz go zjeść, powoduje to szybsze psucie, a nawet gnicie.

Jak przechowywać czosnek pospolity — sposoby przechowywania czosnku

Czosnek najlepiej będzie nam przechowywać w suchej kuchennej szafce. Dobrym miejscem będzie też zacisze spiżarni lub zacienione miejsce kuchennego blatu, w ten sposób będziemy w stanie uchronić go przed przedwczesnym kiełkowaniem. Czosnek możesz umieścić w koszyczku lub w siatce bądź dziurkowanej torebce, tak aby miał stały dopływ powietrza. Wiele osób popełnia taki błąd, że umieszcza główki czosnku w lodówce, a jak już wiecie, jest to zły pomysł. Zbyt niska temperatura nie działa korzystnie na ząbki czosnku, a dodatkowo wilgoć może powodować szybsze psucie się i pleśnienie.

Do lodówki możesz włożyć jedynie obrany czosnek zamknięty dodatkowo w hermetycznym pojemniku; jest to konieczne ze względu na intensywny zapach czosnku, którym przesiąkną nam inne potrawy trzymane przez nas w chłodziarce. Takie zabezpieczenie gwarantuje nam jednak tylko kilka dni świeżości czosnku.

Jak przechowywać czosnek po zbiorze

Jeżeli jesteście pasjonatami uprawiania warzyw w swoim przydomowym ogródku, musicie pamiętać, że zaraz po zbiorach całe główki czosnku należy wysuszyć w przewiewnym miejscu. Jego pęki możemy zawiesić główkami do góry w celu zachowania odpowiedniej twardości podczas suszenia. Tak przygotowany i wysuszony będzie w stanie posłużyć nam przez kilka miesięcy. Świeży czosnek warto też zetrzeć na tarce lub pokroić na bardzo cienkie plasterki, a następnie umieścić w słoiku i wymieszać z solą. Tak przygotowany słoik możemy umieścić w spiżarni lub chłodnej piwnicy.

Czosnek jak przechowywać już obrane ząbki?

Jeżeli zastanawiacie się, jaka jest najlepsza metoda przechowywania czosnku już obranego, to zaskoczymy was. Wystarczy kilka ząbków czosnku umieścić w słoiku i zalać oliwą. Uzyskamy w ten sposób niezwykle aromatyczny dodatek do wielu dań, jak pizza czy makaron. Do takiego słoika możemy dodać również paprykę, tymianek bądź rozmaryn. Taka smakowa oliwa to zdrowy dodatek do twoich dań.

Jak przechowywać czosnek niedźwiedzi?

Czosnek niedźwiedzi w przeciwieństwie do tradycyjnej wersji nie posiada ząbków, tylko liście, które są jego częścią jadalną. Zaraz po zerwaniu najlepiej będzie przechować je w lodówce, ale nie dłużej niż kilka dni. W ten sposób liście będą mogły zachować zdrowy wygląd oraz wszystkie najcenniejsze składniki odżywcze. Czosnek niedźwiedzi zebrany z łodyżkami możemy przechowywać również przez kilka dni w szklance z wodą.

Jeżeli zastanawiacie się, co można przygotować z wykorzystaniem czosnku niedźwiedziego, to polecamy wam pyszną pastę, przepisy na jej wykonanie są różne. My jednak chcemy zaproponować wam najprostszy z wykorzystaniem soli, soku z cytryny i oliwy z oliwek, które blendujemy wraz z liśćmi. Gotową pastę umieszczamy w uprzednio wyparzonych słoikach.

Pamiętaj, że nadmierne spożywanie czosnku nie jest zdrowe, możesz o tym przeczytać w artykule pt.: „Surowy czosnek szkodzi” do którego serdecznie zapraszamy.

Jeśli jesteś fanem ekologicznej i zdrowej żywności, możesz spróbować wyhodować swój własny czosnek. Sprawdź, jakie to łatwe i kiedy sadzić czosnek zimowy, aby uzyskać najlepsze plony.

Chętnie w okresie jesieni czy zimy parzymy różnorodne zioła, robiły to też nasze babcie, mamy a nawet prababcie. Zbawienną moc ziół odkryto już dawno temu, jednak nadmiar lub źle dobrane kompozycje ziołowe mogą negatywnie wpływać na nasze samopoczucie, a nawet zdrowie. Przy niektórych mieszankach, jako działanie uboczne, znajdziemy na opakowaniu produktu: efekt rozrzedzenia krwi. Jednak niektórzy pacjenci właśnie tego pożądają pijąc zioła. Przyjrzyjmy się bliżej, jakie lekarstwa rozrzedzające krew i które zioła mogą nam pomóc zmniejszyć krzepliwość krwi.

Co powoduje gęstnienie krwi? Dieta na rozrzedzenie krwi

Na początku, zastanówmy się jakie czynniki wpływają na gęstość naszej krwi i co może ją zwiększać. Jak już zapewne wiecie z lekcji biologii największy wpływ na krzepnięcie ma witamina K, dzięki której w wątrobie wytwarzana jest protrombina inicjująca proces krzepnięcia krwi. Brak witaminy K w naszym organizmie, może prowadzić do wzrostu krwawień, dlatego noworodki tuż po urodzeniu otrzymują domięśniowo jednorazową dawkę tej witaminy.

Skoro już wiemy, że witamina K wpływa na gęstnienie krwi to przyjrzyjmy się bliżej produktom z naszej kuchni, w których ona występuje:

• brokuły i kiełki brokułów,
• brukselka,
• sałata masłowa, rukola,
• szczypiorek,
• bazylia suszona i świeża,
• szpinak,
• rzeżucha,
• jarmuż,
• botwinka,
• natka pietruszki świeża i suszona,
• śliwki suszone,
• kiwi,
• rabarbar,
• borówki,
• awokado,
• jeżyny.

Lista produktów jest dość długa, a dodatkowo osoby, które przyjmują acenokumarol lub warfarynę nie powinny spożywać żeń-szenia, który zwiększa gęstość krwi poprzez obniżanie stężenia obu z tych leków. Zakazane jest też używanie olejku anyżowego oraz preparatów z dziurawca, gdyż znoszą one działanie terapeutyczne leków przeciwzakrzepowych.

Z naszej diety warto też wyeliminować tłuste, czerwone mięso bogate w homocysteinę (aminokwas, który działa prozakrzepowo). Polecamy ograniczyć: nabiał, smalec, słoninę, przetwory mięsne (salami, pasztet) oraz bogate w tłuszcze trans margaryny, które są wykorzystywane w przemyśle cukierniczym.

Dieta przy zagęszczonej krwi

Dieta stosowana przy lekach przeciwzakrzepowych opiera się głównie na stosowaniu preparatów, które nie będą wchodziły w interakcje z warfaryną oraz acenokumarolem czyli antagonistami witaminy K. Bierze ona udział w procesie krzepnięcia krwi. W naszej diecie warto zawalczyć o jak najmniejszą podaż witaminy K, która zmniejsza skuteczność leczenia powyższymi lekami. Warto również zadbać o niską zawartość witaminy E w posiłkach, okazuje się, że zwiększona podaż witaminy E, powyżej 400 IU, zwiększa ryzyko wystąpienia krwawienia.

Produkty bezpieczne przy lekach na rozrzedzenie krwi to:

• kukurydza,
• rzepa,
• buraki,
• dynia,
• rzodkiewka
• ziemniaki,
• bakłażan,
• fasola,
• papryka czerwona,
• pomidor,
• marchew,
• groszek zielony,
• mandarynka,
• pomarańcza,
• cytryna,
• arbuz,
• brzoskwinia,
• nektarynka,
• morela,
• truskawki,
• maliny,
• wiśnie.
• chude mięsa,
• mleko i przetwory mleczne,
• jajka.

Powyższe produkty możemy śmiało użyć w kuchni do przygotowania pysznych posiłków nawet jeśli przyjmujemy tabletki na rozrzedzenie krwi. Ale pragniemy wam pokazać również produkty, które zwiększają działanie przeciwzakrzepowe.

Naturalne substancje nasilające działanie leków przeciwzakrzepowych:

• miłorząb
• rumianek
• szałwia
• cebula
• czosnek
• imbir
• grejpfrut.

Leki przeciwzakrzepowe lista

Leki na rozrzedzenie krwi możemy podzielić na leki dostępne na receptę oraz preparaty bez recepty tzw. OTC (over the counter). Wśród leków na receptę stosowanych w terapii zakrzepów możemy wyróżnić formę tabletek oraz iniekcji. Poniżej przedstawimy kilka przykładów takich leków wraz z nazwami handlowymi.

Leki rozrzedzające krew dostępne na receptę:

• Leki przeciwpłytkowe np. Aclotin, Areplex, Bewim, Brilique
• Leki blokujące receptory płytkowe np. Integrilin
• Leki hamujące wytwarzanie płytek krwi np. Atremia, Anagrelide Zentiva, Grenalvon
• Leki hamujące aktywność trombiny np. Pradaxa, Clexane, Neoparin
• Inhibitory czynnika krzepliwości Xa np. Arixtra, Sulovas, Vessel Due F, Xarelto, Eliquis
• Aktywne białko C np. Xigris
• Antagoniści witaminy K np. Acenocumarol WZF, Sintrom, Warfin

Leki przeciwzakrzepowe bez recepty:

• Kwas acetylosalicylowy np. Acard, Acesan, Polocard, Aspirin cardio
• Heparyna np. żel Heparizen, żel Lioton 1000.

Niektóre z powyższych preparatów z pewnością znacie, ale zapewne większość z nich ma dziwne dla was nazwy. Powyższy podział pozwolił nam ukazać jak duża jest różnorodność wśród leków przeciwzakrzepowych. Najszybsze działanie wykazują leki w postaci iniekcji podawane często pacjentom po operacjach np. kobietom po cesarskim cięciu. Pacjentom: z niestabilną dławicą piersiową, z ostrą zakrzepicą żył głębokich lub po przebytym zawale mięśnia sercowego. Kilka preparatów w postaci iniekcji, na które warto zwrócić uwagę to Clexane, Fragmin oraz Neoparin – zawierają one sole sodowe heparyny drobnocząsteczkowej. Podajemy je wykonując wstrzyknięcia podskórne głównie w okolicę brzucha, jednak można je też podać dożylnie po operacji lub zawale mięśnia sercowego.

Powyższe leki przeciwzakrzepowe zwane również antykoagulantami czy lekami antyagregacyjnymi ( Acard, Polocard, Aspirin Cardio) możesz znaleźć na aptecznych półkach, są one stosowane w leczeniu zakrzepicy. Jest to groźna choroba, która ataktuje pacjentów w różnym wieku, najczęściej koło 60 roku życia. Najgroźniejsza sytuacja ma miejsce wtedy, gdy zakrzep odrywa się od ściany naczynia i wraz z krwią płynie przez serce do tętnicy płucnej. Duży skrzep może spowodować zator w naczyniu, co skutkuje często ostrą niewydolnością układu krążenia a nawet nagłym zgonem. Osoby będące w grupie ryzyka zawału jak palacze papierosów czy osoby z miażdżycą. Powinny one na zlecenie lekarza stosować leki zawierające kwas acetylosalicylowy (ASA) w dawkach 75, 100, 150 czy 300 mg.

Zioła – rozrzedzenie krwi co powoduje

Substancje naturalne, które rozrzedzają krew, a tym samym wydłużają czas krwawienia to: imbir, arcydzięgiel, nasiona lnu, szałwia, rumianek, papaja, ananas i sok z pomidorów. Szczególnie niebezpieczny jest czosnek, który podawany z warfaryną (Warfin) lub acenokumarolem (Sintrom, Acenocumarol WZF) zwiększa stężenie tych leków we krwi, powodując inicjację samoistnych krwawień. Działanie rozrzedzające krew wykazują też olejki i ekstrakty z roślin np. olejek otrzymywany z pączków goździkowca korzennego.

Stosowanie miłorzębu japońskiego zawartego w preparatach takich jak (Bilobil, Ginkofar forte, Bilomag plus) razem z acenokumarolem lub warfaryną wzmaga działanie leków i efektu rozrzedzającego krew. Najnowsze informacje donoszą, że należy również uważać na stosowanie preparatów z kwasami tłuszczowymi omega-3 (Gold Omega 3, Omega 3 Forte) oraz witaminy A i E, które także rozrzedzają krew. Jeśli przyjmujesz substancje jak kwas acetylosalicylowy z zalecenia lekarskiego nawet raz dziennie, musisz też uważać poza wymienionymi preparatami na korę wierzby oraz tawułę.

Ciało człowieka jest niesamowitym współgrającym organizmem, składającym się u dorosłego człowieka z mięśni, kości oraz w 75% z wody. Jednym z jego elementów, niezmiernie ważnych dla nas są stopy. Wiele czasu poświecamy na pielegnację twarzy, przy czym niestety zapominamy o stopach. Bez nich nie bylibyśmy w stanie chodzić, ponieważ pełnią rolę poruszającą, stabilizującą oraz dźwigającą ciężar naszego ciała. Niestety, nie poświęcamy im wystarczająco dużo uwagi, a przecież to stopy niosą nas przez życie, w dosłownym tego słowa znaczeniu. Dlatego należy pielęgnować i troszczyć się o nie, gdyż są jedną z najważniejszych części naszego ciała. Zadbajmy o nie każdego dnia, a one odwdzięczą się nam niejednokrotnie.

Dr Edwin Bowers napisał w swoim artykule opublikowanym w 1915 roku w czasopiśmie “Everybodys Magazines” „Aby uśmierzyć ból zęba, ściśnij palec u nogi!”. Pracował on nad teorią strefową razem z Dr. Williamem Fitzgeraldem, znanym za inicjatora współczesnej refleksologii. Dr Fitzgerald pisał, że przez uciski na wypukłościach ciała, dłoniach, stopach czy też stawach uśmierzał ból, w dodatku choroby ustępowały.

Refleksologia punkty na stopach

Stopy mówią nam wiele o danym człowieku, o jego stylu życia, dolegliwościach i oczywiście stanie zdrowia. Aczkolwiek, możemy zadbać o nie również w inny, bardziej zdrowotny sposób, niż tylko pielęgnacja zewnętrzna stóp. Terapia z medycyny alternatywnej to refleksologia, obejmuje ona twarz, ręce i stopy. Wywodzi się z najstarszych metod lecznictwa, którą znamy z medycyny chińskiej.

Proces ten pokazuje, że punkty na stopach odpowiadające narządom odpowiednio masowane pomogą w schorzeniach i dolegliwościach. Wiedza ta, jest przekazywana z pokolenia na pokolenie i praktykowana w dzisiejszych czasach z bardzo dobrym rezultatem dla leczonych osób. Refleksoterapia jest to sposób, aby zadbać o nasze stopy jak i zdrowie, wspomoże nasz układ odpornościowy jeśli zdecydujemy się na kilka zabiegów.

Receptory w stopach

Założycielka Międzynarodowej Szkoły Refleksologii i Terapii Meridianów Inge Douglas, której szkolenia i nauki pobiera wielu terapeutów i refleksologów na świecie. Szkoła znajduje się w Johannesburgu, RPA, ale bardzo popularne są wydane przez nią książki i poradniki medyczne. Według medycyny chińskiej, przez nasz organizm wzdłuż określonych kanałów zwanych meridianami przepływa energia.

Tak jak akupunktura stosowana od wieków tak i refleksjo terapia powołują się na założenie, że jeśli zaczyna rozwijać się choroba w organizmie, to znaczy, że doszło do zablokowań kanałów energetycznych. Inge Dougans mówiła, że igłami można uspokoić bądź pobudzić części ciała, stawiając je w odpowiednie punkty akupunkturowe. Refleksolog koncentruje się na stopach, dłoniach bądź innych częściach ciała i za pomocą ucisku palcem pomaga stymulować obszary refleksoryczne jak i odcinki meridianów tam umieszczone.

Mapa stopy i jej budowa

Stopa człowieka składa się aż z 26 kości, 33 stawów, jak również 107 więzadeł, w jej obrębie przyczepione jest 20 mięśni. Ponad 7000 nerwów, które mają zakończenia w podeszwie stóp połączone bezpośrednio z mózgiem, który komunikuje się z nimi poprzez przekazywanie do nich impulsów, a następnie przesyła impulsy do reszty ciała.

Wyróżnia się trzy rodzaje stóp :

• Rzymska – palec I, II, III praktycznie są takiej samej długości, występuje jedynie u 10% populacji.
• Grecka — inaczej stopa Mortona, II palec jest najdłuższy, występuje u 20% populacji.
• Egipska — najdłuższy jest paluch, występuje u 70% populacji.

Jednym z problemów, z którymi boryka się część społeczeństwa jest Hallux Valgus tak zwany paluch koślawy. Jest to charakterystyczne boczne wykoślawienie, czyli deformacja palucha, najczęściej dotknięte tą przypadłością są kobiety, ze względu na noszenie między innymi obcisłych butów na obcasie, bądź osoby cierpiące na mocne płaskostopie.

Akupresura punktów na stopie

Akupresura stóp, również znana jako refleksologia bądź refleksoterapia znana jest od tysięcy lat, akupresurę stosowano już w starożytnym Egipcie, Azji i Południowej Ameryce. Refleksologia stopy, jest to niekonwencjonalny sposób na walkę z różnymi schorzeniami, poprzez uciskanie odpowiednich punktów na stopie. Punkty są nazywane receptorami bądź refleksami. Praktykujący refleksolodzy bądź masażyści, twierdzą, że jeśli w odpowiedni sposób wykona się masaż stóp oraz uciśnie się receptory odpowiadające za dane schorzenie, to pomoże to w samoleczeniu dolegliwości i bólu. Jednak nie ma potwierdzonych badań naukowych na ten temat. Jednakże masaż jest wykorzystywana jako element wspomagający pracę naszego ciała, po jej wykonaniu mamy uczucie lekkości. Również jest ona stosowana w celu leczenia bólu i innych dolegliwości naszego ciała.

Receptory na stopach jak masować

Punkty na stopach odpowiedzialne za narządy np. żołądek, czy też głowa masujemy, zaczynając od lewej stopy i śródstopia, nie należy używać żadnych olejków bądź kremów, ale pamiętajmy jednak, aby rozgrzać stopę przed wykonaniem masażu. Wykonujemy uciski kciukiem poszczególnych punktów i przytrzymujemy min 5 sekund. Dobrze jest zacząć masaż od punktów odpowiadających za układ moczowy, aby oczyścić toksyny z krwiobiegu. W kolejnym kroku, należy przejść do strefy głowy, następnie do receptorów m in jelit, żołądka, wątroby, a kończąc na receptorach trzustki.

Jeśli na przykład doskwiera nam migrena, warto skupić się na konkretnym receptorze, w tym przypadku w strefie głowy. Zapamiętajmy to, że jeśli odczuwamy ból przy uciskaniu danego punktu na stopie, to oznacza, że któryś z naszych organów lub któraś z części naszego ciała może źle pracować, bądź niedomagać. Możemy również, w masowanym miejscu odczuć niewielkie zgrubienie, co poinformuje nas o problemie. Dlatego warto regularnie wykonywać masaże, ponieważ korzystnie wpływają one na nasz organizm.

Nie należy spodziewać się cudów po pierwszym krótkim zabiegu, dlatego powinniśmy poświęcić więcej czasu stopom i profilaktycznie je ręcznie masować, używać specjalnych wałeczków, chodzić na bosaka po nie równym terenie np. żwirku lub kamykach nad rzeką, lecz upewnijmy się, aby kamienie nie miały ostrych krawędzi, aby się nie skaleczyć. W ten sposób jesteśmy w stanie w każdej chwili pobudzić receptory stóp, jest to rewelacyjny automasaż.

Receptory na stopie, punkty na stopie odpowiedzialne za narządy

Niektóre z receptorów zajmują bardzo duży obszar naszej stopy, są nimi np. klatka piersiowa, płuca bądź jelito cienkie. Jednak istnieją miejsca receptorowe, które zajmują bardzo małą powierzchnię, takie punkty jak np. mózg. Kiedy patrzymy na mapę stóp, możemy zauważyć, że większość stref występuje dwukrotnie, to znaczy, że receptory te znajdują się na obu stopach, jak również, punkty odpowiadające danym narządom występują na obu stopach symetrycznie, wyglądają tak samo. Masaż stóp i odpowiednich punktów pozwala nam na regenerację i dodanie nam sił i energii oraz poprawę humoru. Najważniejsze jest to, że sami możemy wykonać taki masaż w domu. Aczkolwiek jeśli chcemy, aby wykonał to ktoś, kto ma wiedzę na ten temat. Polecam poszukać osoby wykwalifikowanej w dziedzinie refleksologia stóp bądź akupresura.

Korzyści po wykonywaniu masażu, akupresury bądź refleksologii:

• Poprawia przemianę materii,
• poprawia pracę układu nerwowego,
• redukuje obrzęki i usuwa wodę z organizmu,
• redukuje bóle kręgosłupa i głowy,
• likwiduje bezsenność,
• redukuje stres,
• dodaje energii i sił witalnych,
• wspomaga odchudzanie,
• stabilizuje gospodarkę hormonalną.

Przeciwwskazania do wykonania masażu stóp:

• Uszkodzenia stóp, złamania,
• otwarte rany na stopach,
• ciąża z powikłaniami,
• grzybica,
• obrzęk serca, rozedma płuc,
• ostre zapalenie wątroby,
• nowotwór.

Mapa stóp – za co odpowiadają receptory na stopach.

W lewej stopie znajdują się receptory:

• Podwzgórza,
• przełyku,
• przysadki,
• lewego oka,
• tarczycy,
• serca,
• klatki piersiowej,
• płuc,
• odźwiernika,
• lewego ucha,
• lewego ramienia,
• grasicy,
• trzustki,
• nadnerczy,
• nerek,
• okrężnicy poprzecznej,
• okrężnicy zstępującej,
• jelita cienkiego,
• pęcherza moczowego,
• lewej pachwiny,
• esicy,
• zwieracza odbytu.

W prawej stopie znajdują się receptory:

• Podwzgórza,
• przełyku,
• przysadki,
• prawego oka,
• tarczycy,
• serca,
• klatki piersiowej,
• płuc,
• odźwiernika,
• prawego ucha,
• prawego ramienia,
• grasicy,
• trzustki,
• nadnerczy,
• nerek,
• okrężnicy poprzecznej,
• okrężnicy zstępującej,
• jelita cienkiego,
• pęcherza moczowego,
• prawej pachwiny,
• wyrostka robaczkowego.

Akupresura na stopie – refleksoterapia

Jak widzimy, poszczególne receptory stopy odpowiadają za lokalizację zmian w ciele człowieka, w celu dokładnego sprawdzenia, z którą częścią naszego organizmu mamy problem, należy uciskać naprzemiennie prawą i lewą stronę stóp. Wykwalifikowany refleksolog jest w stanie sprawdzić z dużą precyzją położenie oraz charakter zmian, wyczuje on nawet złogi piasku w przewodach moczowych, a nawet torbiele na jajnikach kobiety.

Wykonując masaż, należy też pamiętać o komforcie osoby masowanej, dostosować ucisk do wieku oraz stanu zdrowia pacjenta. Liczne choroby towarzyszące życiu osób starszych oraz rodzaj skóry zwanej „pergaminową” determinują zwiększone odczuwanie przez nie bólu podczas zabiegu. Podczas masażu ważne jest też miejsce samego zabiegu, doświadczony specjalista zadba o wyciszenie i relaks poprzez włączenie spokojnej muzyki, zapalenie świec oraz pachnących kadzideł. Poza robieniem nastroju mają one na celu wprowadzenie pacjenta w stan procesu rozpoczęcia uzdrawiania jego organizmu. Dzieje się to dlatego, że refleksologia bądź akupunktura stopy nie skupia się na problemie narządu czy układu, ale traktuje organizm holistycznie. Jako jedną spójną całość obejmującą nie tylko ciało, ale też i ducha.

Kiedy już uświadomimy sobie, jak wartościowy może być taki masaż, seans refleksologiczny i głębiej zastanowimy się na ten temat, możemy wyciągnąć wnioski. Oddziałuje ona na wszystkie dolegliwości zarówno te fizyczne jak psychiczne jak stres, depresja czy nadpobudliwość. Najnowsze treści, które możesz znaleźć na podobnych stronach donoszą o leczeniu w ten sposób dzieci cierpiących na ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej. Jak widzimy, w masażu kryje się ogromna tajemnica na temat uzdrawiania całego ludzkiego ciała.

Receptory w stopie

Refleksoterapia może zacząć działać już od pierwszego seansu, możemy poczuć wtedy m.in.:

• Ciepło,
• zimno,
• mrowienie,
• zawroty głowy,
• senność,
• suchość w gardle,
• zwiększony katar,
• potliwość, a nawet wzmożony lub słabszy apetyt.

Jest to związane z oczyszczaniem się organizmu z toksyn, dlatego istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia takich objawów. Powyższe symptomy nie powinny jednak nas niepokoić, jest to dowód na to, że organizm zareagował na uciskanie punktów, w taki sposób reaguje na masaż.

Najlepsze efekty osiągniemy po około 15 zabiegach w serii, najlepiej w miarę możliwości skorzystać z nich kilka razy w tygodniu, aby zachować ciągłość terapii. Pamiętajmy jednak o tym, że nasz organizm musi mieć czas, by uporać się zachodzącymi w nim procesami. Pomiędzy seriami zalecana jest miesięczna przerwa podczas której mamy czas na zaobserwowanie zmian w naszym ciele. Zachęcamy, żebyście przed zabiegami zadbali o stan waszych stóp, usunęli zrogowaciały naskórek i nawilżyli odpowiednio skórę; zwiększy to skuteczność całej terapii. Polecamy skonsultować się z lekarzem jeśli nie jesteśmy pewni czy taki zabieg jest dla nas bezpieczny. A czy wy korzystaliście już z takiego nowoczesnego podejścia do leczenia niektórych chorób?

Malina właściwa (Rubus idaeus L.) – to wieloletni krzew gęsto pokryty drobnymi kolcami chętnie uprawiany na terenie Europy i Azji. Jej owoce złożone są z soczystych, różowoczerwonych, maleńkich pestkowców, których właściwości lecznicze znane są od pokoleń. Bogactwo wartości odżywczych i zdrowotnych zawartych w owocach, liściach i łodygach malin zaskakuje każdego. Sądzę, że każdy z nas próbował zrobić sok z malin na przeziębienie wykazujący działanie napotne, a tym samym przeciwgorączkowe, po który możemy sięgnąć w każdej chwili. Czerwone owoce malin zawierają cenne antocyjany o działaniu wzmacniającym naczynia krwionośne i wspierającym odporność.

Ile kalorii mają maliny?

Wartość energetyczna 100 g malin to zaledwie 52 kcal, zawartość błonnika na poziomie 6,5 g. W takiej porcji sprawia, że doskonale nadają się one osobom będącym na diecie. Przez małą zawartość cukru 11.94 g oraz tłuszczu 0.65 g w 100 g mogą stanowić wspaniały dodatek do wielu zdrowych deserów.

Źródło danych: USDA National Nutrient Database for Standard Reference

Maliny witaminy, wartości odżywcze

W owocach malin zawarte są głównie witaminy (C, E, B₁, B₂, B₆) oraz substancje mineralne jak magnez, potas, wapń oraz żelazo.Występują również związki śluzowe, cukry, pektyny, antocyjany oraz kwasy fenolowy m. in. salicylowy, cytrynowy badź jabłkowy.

Liście malin zawierają głównie sole mineralne (żelaza, wapnia oraz miedzi), liczne garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne. Natomiast w łodygach malin znajdziemy głównie magnez, żelazo, wapń oraz potas; zawierają też witaminę C i E oraz witaminy z grupy B.

Maliny właściwości lecznicze

Maliny na przeziębienie

Jak widzimy takie bogactwo składników odżywczych malin musi przekładać się na konkretne działanie lecznicze. W medycynie ludowej z owoców i liści malin przygotowywano m.in. syrop, napar lub sok o działaniu napotnym i przeciwzapalnym, dodatkowo dzięki zawartości kwasu elagowego działają one antybakteryjnie wspomagając leczenie przeziębień. Przetwory z owoców maliny z dodatkiem kwiatów lipy od dawna wykorzystywane są w celu zwalczania gorączki w przebiegu chorób o podłożu wirusowym lub bakteryjnym. Dzieciom polecany jest głównie syrop z malin dodawany do herbaty. Wysoka zawartość witaminy C w owocach malin wspomaga walkę z przeziębieniem i grypą. Napar z liści malin ma także działanie wspomagające odporność oraz pomaga przy uporczywym kaszlu rozrzedzając zalegającą w oskrzelach wydzielinę.

Maliny polecane kobietom w ciąży

Warto jeszcze wspomnień o dość niezwykłych właściwościach malin znanych w medycynie ludowe; napary z liści i owoców tej rośliny stosowane są przez kobiety w celu złagodzenia kurczliwości macicy, co znacznie zmniejsza obfitość i bolesność menstruacji.  Napar z liści malin niesamowicie wpływa w czasie ciąży na macicę.

W początkowych tygodniach tonizuje rozciągający się mięsień oraz działa rozkurczowo podobnie jak znane nam lek z apteki: No-spa, Buscopan, Scopolan albo Spastyna Max. Napój z malin polecany jest też kobietom w ciąży do picia przez dwa ostatnie trymestr, ze względu na dużą zawartość żelaza, kwasu askorbinowego oraz magnezu. Ponadto w połączeniu ze świeżym imbirem wykazuje on też właściwości zmniejszające poranne mdłości.

Maliny na odchudzanie

Wspaniały smak, który mają owoce maliny przekłada się też na ich właściwości zdrowotne. Jak już wspomnieliśmy na początku 100g malin zawiera tylko 52 kcal i duże ilości błonnika, który reguluje przemianę materii. Spożycie takiej ilości owoców wzmaga uczucie sytości oraz pozwala na namnażanie się dobrych bakterii jelitowych w przewodzie pokarmowym. Owoce maliny zawierają keton malinowy, czyli naturalny polifenol roślinny wpływający na aktywność noradrenaliny. To za jego pośrednictwem nasz organizm zaczyna spalać tłuszcz, noradrenalina stymuluje układ nerwowy zwiększając szybkość przepływu krwi. Taki sygnał pobudza organizm do walki z nadwagą. Nic więc dziwnego, że dietetycy wprowadzili do jadłospisu osób otyłych liczne dietetyczne desery i dania z malin. Na naszym blogu możesz zasięgnąć więcej informacji o zdrowych przepisach.

Maliny właściwości przeciwnowotworowe

Owoce malin reagują na nasz organizm antynowotworowo, co wynika z przeprowadzonych badań naukowych na zwierzętach. Swoją aktywność zawdzięcza on zawartości kwasu ferulowego oraz beta-sitosterolu, co sprzyja hamowaniu komórek guza łagodnego oraz złośliwego. W oparciu o dane naukowe na temat właściwości owocu maliny możemy stwierdzić, że to związki polifenolowe hamują powstawanie wolnych rodników, które sposób niekorzystny utleniają się w organizmie uszkadzając białka, lipidy, błony komórkowe a nawet materiał genetyczny.

Maliny owoce a medycyna

Jak widzicie maliny wpływają w znacznym stopniu na nasze zdrowie, podsumujmy zatem ich najważniejsze właściwości lecznicze:

• maliny obniżają podwyższoną temperaturę przez działanie napotne,
• wykazują działanie przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne,
• łagodzą dolegliwości bólowe w czasie menstruacji,
• obniżają ciśnienie krwi i wzmacniają mięsień sercowy,
• dzięki zawartości żelaza wspomagają leczenie anemii,
• wzmacniają układ odpornościowy i działają przeciwzapalnie,
• maliny wpływają korzystnie na stan skóry, włosów i paznokci,
• regulują przemianę materii, pobudzając organizm do spalania tłuszczu,
• wykazują łagodne działanie przeciwnowotworowe zmniejszając ilość wolnych rodników.

Dlaczego warto sięgnąć po owoce malin?

Mamy nadzieję, że przekonaliśmy Was do stosowania tych owoców w codziennej diecie. Na ich korzyść przemawia również dostępność przez cały rok, niska cena oraz łatwość przygotowania posiłków z ich użyciem. Są one bogatym źródłem polifenoli, które działają leczniczo i profilaktycznie przy chorobach układu krążenia (miażdżycy) oraz nowotworach. Obserwujemy wciąż wzrost zainteresowania wśród dietetyków oraz farmaceutów z powodu właściwości jakie ma ten owoc na nasze zdrowie. Na półkach aptek możemy znaleźć np syrop Prenalen o działaniu przeciwgorączkowym, napotnym oraz przeciwzapalnym stosowany pomocniczo przy przeziębieniach u kobiet w ciąży. Owoce tej rośliny wchodzą również w skład syropów dla dzieci np Rubitalu stosowanego w zapaleniu gardła, krtani i stanach zapalnych dróg oddechowych. Są też składnikami herbatek na przeziębienie np Gripovity, która zawiera suszony koncentrat malinowy i z owoców czarnej porzeczki, ekstrakt z owoców czarnego bzu i kwiatów hibiskusa.

Jeżeli jesteście ciekawi, co jeszcze dobrego dla naszego zdrowia mogą zrobić przetwory z malin i nie tylko, czekajcie z niecierpliwością na kolejne artykuły na naszej stronie. Dieta dla wielu z nas jest istotnym tematem w naszym stylu życia więc zachęcamy do jej promowania.

Zioła są to rośliny o właściwościach leczniczych jak również smakowych, które są stosowane przez ludzi od pokoleń. Wiele osób uprawia najpopularniejsze z nich na kuchennym parapecie czy nawet na balkonie. Mowa tu o bazylii, oregano, tymianku czy nawet mięcie. Choć wiele osób, zwłaszcza kobiet pije zioła nawet codziennie, to jednak nie zawsze powinno się je spożywać. Nie jedno zioło może zaszkodzić przyszłym mamom, natomiast niektóre mogą nawet wywołać przedwczesne skurcze. Zdrowie w czasie oczekiwania na przyjście na świat swojego ukochanego potomka jest najważniejsze, dlatego, warto wiedzieć których ziół trzeba koniecznie unikać w tym wyjątkowym czasie. Przyda się też wiedza na temat tego, jak niektóre z nich mogą mieć korzystne działanie.

Jak naturalnie podnieść progesteron w ciąży?

Progesteron jest to żeński hormon płciowy, który jest wytwarzany przez komórki ciała żółtego, a w późniejszym zaawansowaniu płodu przez łożysko. Równowaga hormonalna jest bardzo ważna w życiu każdej kobiety, jednak w czasie ciąży ma ona kluczowe znaczenie dla donoszenia płodu. Medycyna może wspomóc ciężarną kobietę odpowiednimi lekami. Trzeba jednak wiedzieć, że nawet witaminy mają duży wpływ na to, jak wygląda gospodarka hormonalna w organizmie.

Progesteron podniesie się, jeśli dieta będzie bogata w witaminę C, B6, E, a także m in w magnez i cynk. A jakie zioła można pić w czasie oczekiwania na dziecko, by zwiększyć poziom tego hormonu? Bezpieczny będzie napar z lawendy, a dyskusyjne jest stosowanie wywaru z szyszek chmielu. Konieczna jest w tym przypadku konsultacja z lekarzem, który nie zawsze daje zgodę na jego stosowanie. Progesteron podnoszą także niektóre rośliny zielarskie takie jak lukrecja gładka i czerwona koniczyna zwana również pod nazwą koniczyna łąkowa. Jednak pierwsza z wymienionych roślin nie służy kobietom w ciąży, z kolei czerwona kończyna polecana jest na czas, w którym planuje się zajście w ciążę.

Co na zaparcia w ciąży?

Niestety ale zaburzenia czynności jelita grubego w czasie ciąży dotyczy aż około połowy przyszłych mam i są jedną z najczęściejszych dolegliwości, a ich częstotliwość narasta wraz z rozwojem płodu. Kobiety ciężarne mogą jednak odpocząć od uporczywego kłopotu przy pomocy niektórych ziół. Picie rumianku w ciąży skutecznie pomaga walczyć z zatwardzeniem, jak również spożywanie odpowiedniej ilości błonnika. W ogóle warto pamiętać o tym, że zioło to wykazuje także pozytywne działanie na problemy z żołądkiem, pomaga na trawienie, ponadto ma właściwości uspokajające i usypiające. Rumianek w ciąży to zdecydowanie dobry pomysł, ale należy z niego zrezygnować, jeśli ma się na niego alergię. Na opisywaną dolegliwość polecane jest także picie naparu z kopru włoskiego. Zastanawiasz się, czy mniszek lekarski w ciąży nie zaszkodzi Ci i Twojemu dziecku? Możesz go pić spokojnie — jego działanie przyniesie Ci ulgę.

Jakie herbaty pić w ciąży?

Badania wykazują, że niektóre herbaty ziołowe – oczywiście spożywane w rozsądnych ilościach, są bezpieczne dla płodu i nie wpływają negatywnie na zdrowie matki. Trzeba zwrócić uwagę, że takie herbaty powinny też być niezbyt mocne. Stosując się do takich zaleceń, można być pewną tego, że staną się cennym źródłem witamin i będą wartościowym urozmaiceniem diety. Picie niektórych herbat może być nawet wskazane przez lekarza. Zapewne wiele kobiet zastanawia się, czy w ciąży można pić melisę? Melisa w ciąży jest bezpieczna, czasem nawet należy ją pić, ponieważ oprócz tego, że redukuje stres, to jeszcze ma działanie ograniczające uczucie nudności. Podobnie jak herbata rumiankowa w ciąży, uspokaja i pozwala się zrelaksować. Napary ziołowe jak i również herbaty ziołowe w ciąży, powinny być sporządzane z suszu najwyższej jakości, który z całą pewnością dostaniemy w pobliskiej aptece.

Jakie zioła można pić w ciąży?

W okresie ciąży zioła to temat, który może wzbudzać sporo wątpliwości. Jeśli nie jesteś przekonana co do jakichś ziół, skonsultuj się z lekarzem. Co do stosowania wyżej wymienionych, bezpiecznych ziół nie ma żadnych przeciwwskazań, jeśli nie zmagasz się z jakąś chorobą. Zioła w ciąży, które także są bezpieczne to imbir (dodany do naparu z rumianku, podobnie jak melisa, redukuje poranne mdłości). W twoich zbiorach może też znaleźć się pokrzywa, siemię lniane i wiesiołek. Warto wiedzieć, że nagietek ogranicza ryzyko poronienia, a więc należy o nim pamiętać, robiąc zakupy. Sprawdzi się także majeranek w ciąży. Lista ziół, które są polecane kobietom w ciąży, może nie jest długa, za to rośliny te obfitują w substancje pozwalające się poczuć lepiej w trudnych momentach. Co najważniejsze, trzeba je stosować z uwzględnieniem informacji umieszczonych przez producenta na ulotce lub na opakowaniu.

Zioła, których trzeba unikać w ciąży

Sporo popularnych, a także mniej znanych i rzadziej stosowanych ziół wykazuje szkodliwe działanie dla organizmu ciężarnej kobiety oraz dla samego dziecka. Niektóre z nich mają nawet działanie poronne, inne mogą bardzo negatywnie wpłynąć na rozwój płodu. Zioła w ciąży, z których trzeba zrezygnować to takie, które mogą doprowadzić na przykład do skurczy macicy. Wiadomo, że silne skurcze macicy pojawiające się za wcześnie, często prowadzą do poronienia. Niektóre kobiety są zaskoczone, gdy dowiadują się, że niektóre zioła w ciąży są niewskazane. Mogą być to bardzo popularne zioła, znajdujące się w prawie każdej kuchni.

Duże zainteresowanie wzbudza mięta w ciąży. Wielbicielki jej orzeźwiającego smaku mogą być rozczarowane, ponieważ mięta szkodzi i nie jest polecana przyszłym mamom. Również mięta pieprzowa w ciąży nie jest dobrym pomysłem — na dolegliwości żołądkowe lepiej zastosować rumianek. Tak naprawdę odpowiedź na to, czy w ciąży można pić miętę, nie jest jednoznaczna i różne są opnie na ten temat. Najlepiej będzie zamienić aromatyczne liście mięty na inne, bezpieczniejsze zioło. Mięta w ciąży to coś, czego należy unikać, podobnie zresztą kłopotliwy może być skrzyp w ciąży. Niebezpieczna może być szałwia zwyczajna i lekarska, szczególnie jeśli będzie pić się ją często — może wywołać wtedy skurcze macicy. Zioła poronne o silnym działaniu to arcydzięgiel, ruta, piołun. Aby sobie nie zaszkodzić, trzeba unikać mieszanek ziołowych, w których jest żeń-szeń.

Przyprawy w ciąży

Działanie poronne mają również niektóre przyprawy. Przyprawy, które pobudzą skurcze macicy ,to miedzy innymi cynamon, rozmaryn i tymianek pospolity.

• Cynamon w ciąży to naprawdę zły pomysł. Badania dowodzą, że zawarta w nim kumaryna zwiększa ryzyko poronienia oraz powstania wad rozwojowych u dziecka głównie w obrębie wzroku i słuchu, a także spowalnia wzrost dziecka.
• Kobiety powinny unikać również rozmarynu. Rozmaryn w ciąży powoduje wzrost ryzyka poronienia płodu, ponadto nie jest polecany kobietom z problemami układu krążenia i serca.
• Tymianek w ciąży ma także negatywne działanie na płód. Powoduje on przedwczesne skurcze macicy, co może doprowadzić do urodzenia wcześniaka, a nawet obumarcia płodu w początkowym okresie ciąży.
• Niestety trzeba też odstawić oregano w ciąży ze względu na dużą zawartość olejków w tej roślinie: karwakrolu oraz tymolu. Ich nadmiar może niekorzystnie wpływać na rozwój płodu u młodej mamy. Chociaż jak wiemy, mają one działanie antybakteryjne oraz przeciwgrzybicze to ich wysoka ilość w diecie jest w ciąży bardzo szkodliwa.
• Bardzo niebezpieczne może być curry które, może powodować zgagę, wzmożenie porannych nudności, mdłości, a także problemy trawienne. Curry ponadto może zawierać sól, a jej nadmiar powoduje obrzęki u ciężarnych, które głównie dotyczą łydek.

Jak widać, przypraw, które mogą powodować niechciane konsekwencje, jest sporo. Pamiętaj również o tym, że czasem szkodzą m in goździki w ciąży. Nie można pominąć tego, że aloes to roślina zawierająca substancje źle działające na kobiety spodziewające się potomstwa. Aloes jest bardzo ceniony i jest znany ze swojego prozdrowotnego działania, ale w tym przypadku opinie są jednoznaczne. Jeśli chce się jak najlepiej poznać sekrety stosowania preparatów ziołowych w okresie oczekiwania na poród i w pierwszych miesiącach ciąży, warto sięgnąć do odpowiedniej literatury.