Zdrowie

Utrudniający życie ból w odcinku lędźwiowym, który promieniuje do przedniej części uda, pośladów oraz łydki jest związany ze schorzeniem nazywanym rwa kulszowa udowa. Rozwijający się stan zapalny lub zmiany degeneracyjne w obrębie kręgosłupa są jej przyczyną. Zaniechanie terapii może przynieść problemy z deficytem czuciowo-ruchowym i znacząco pogorszyć jakość życia. W jaki sposób zapobiegać powstaniu rwy udowej kulszowej? Jakie są sposoby na leczenie rwy udowej? Poznaj przyczyny, objawy, leczenie w rwie udowej.

Rwa udowa przyczyny, objawy

Objawami jest przede wszystkim ból, który może być rwący, zdarza się także, że występujący ból ma charakter palący lub neuropatyczny. Nasilenie bólu może być odczuwalne podczas odruchów bezwarunkowych, takich jak kichanie i kaszel, może występować także podczas śmiechu. Wykonywanie codziennych czynności, takich jak poruszanie się, siedzenie lub leżenie może przynosić ukojenie, lub dodatkowy ból. Zdarza się, że wiele osób, których dotyczy rwa udowa, mają problemy z zaburzeniami czucia, przykurczami mięśni, dochodzi do drętwienia oraz mrowienia. Ból z powodu rwy kulszowej jest najczęściej jednostronny, rzadko zdarzają się obustronne boleści. W skład nerwu udowego wchodzą włókna korzeni nerwowych, które w wyniku drażnienia objawiają się bólem w okolicy lędźwiowej. Nasilająca się rwa udowa jest wynikiem zaawansowanego stopnia drażnienia nerwów odpowiedzialnych za czucie w przedniej części uda, wewnętrznej części łydki oraz kostki przyśrodkowej.

Przepuklina jądra miażdżystego

Uciskanie i wywoływanie chemicznego zapalenia korzeni nerwowych kręgosłupa są wynikiem objawów, jakie daje dyskopatia kręgosłupa. Najczęściej w wyniku przepukliny jądra miażdżystego dysku występuje drażnienie włókien nerwowych. Sygnały bólowe, powstające w rynku wybrzuszenia się włóknistego pierścienia lub wypadnięcia dysku, są pierwszymi z objawów choroby dysku. W wyniku uszkodzeń korzeni nerwowych dochodzi do zaburzeń czucia, może wystąpić także niedowład lub ograniczenie sprawności kończyny dolnej. Zazwyczaj uszkodzeniu ulega odcinek lędźwiowy kręgosłupa.

Objawy rwy udowej – uszkodzony nerw udowy

Objaw Mackiewicza, czyli odczuwanie bólu w obrębie uda, jest charakterystyczny we rwie udowej. Podczas zgięcia kończyny dolnej w stawie kolanowym w pozycji leżącej dochodzi do powstania boleści, jest to jednoznaczną przesłanką dla lekarzy do stwierdzenia rwy. U pacjenta, dotkniętego chorobą, występuje także promieniujący ból przebiegający za kolano przy podnoszeniu wyprostowanych kończyn dolnych w pozycji leżącej. Objaw ten został nazwany objawem Lasègue’a. Towarzyszący ból sprawia, że osoba chora ma problemy z poruszaniem się, niewygodne mogą być również niektóre pozycje. Nieleczone schorzenie może przerodzić się w trwałe wady postawy i problemy z motoryką ruchu.

Przyczyny uszkodzenia nerwu udowego

Największy nerw splotu lędźwiowego, czyli nerw udowy jest złożony z włókien pochodzących z nerwów odchodzących z rdzenia kręgowego L2, L3, L4. Czynnikami sprzyjającymi uszkodzeniu nerwu udowego są: cukrzyca, uszkodzenia wynikające z źle założonego cewnika w tętnicy udowej, krwawienie występujące zaotrzewnowo, problemy z miednicą, w tym złamanie miednicy, napromieniowanie miednicy lub guz w miednicy.

Przyczyny rwy udowej wynikające ze stylu życia

Siedzący tryb życia sprawia, że mięśnie nie są odpowiednio często aktywizowane. Wśród czynników najbardziej wpływających negatywnie na choroby związane z kręgosłupem są niska aktywność fizyczna oraz nadwaga. Ćwiczenia, które są wykonywane w sposób nieprawidłowy, mogą również negatywnie wpłynąć na sprawność organizmu i często są przyczyną zmian zwyrodnieniowych. Zmiany zwyrodnieniowe w kręgosłupie powodują zwężanie otworów międzykręgowych, co powoduje zbyt mało miejsca dla przebiegających tam korzonków nerwowych. Uszkodzić krążek międzykręgowy można w wyniku podnoszenia ciężkich przedmiotów. Słabe mięśnie brzucha oraz pleców nie są w stanie zabezpieczyć kręgosłupa podczas wysiłku.

Dobrym rozwiązaniem będzie nauka odpowiedniej techniki wykonywania ćwiczenia pod okiem specjalisty, na przykład fizjoterapeuty. Innymi przyczynami schorzenia mogą być rozwijające się stany zapalne, które mogą być spowodowane stosowaniem złej diety. Warto zwrócić uwagę czy nasz sposób odżywiania dostarcza nam niezbędnych składników mineralnych, wapnia i witamin. Narażenie odcinka lędźwiowego na przewianie może skutkować powstaniem przykurczu mięśni przykręgosłupowych.

Jak się leczy rwę udową?

Rwa udowa i stopień jej zaawansowania zależy od objawów, na które skarży się pacjent. W pierwszej kolejności należy się udać do specjalisty. Lekarze, którzy zajmują się problemami bólowymi, które powoduje rwa udowa to: lekarz rehabilitacji medycznej, neurolog, ortopeda i neurochirurg. Na samym początku leczenia lekarz zleca zrobienie rezonansu magnetycznego. Zdjęcie z rezonansu magnetycznego pozwala zobaczyć stopień zaawansowania rwy udowej. Wykonanie zdjęcia ułatwia dokonanie wyboru leczenia. Dodatkowo za poleceniem lekarza wykonuje się EMG, czyli elektromiografię i badanie sprawdzające przewodnictwo nerwowe. Zwykle przy nienasilonych objawach bólowych wystarczy przyjmowanie odpowiednich leków przeciwzapalnych, ćwiczenia wykonywane w domu oraz rehabilitacja pod okiem specjalisty. W przypadku zaawansowanej rwy udowej proces leczenia jest bardziej skomplikowany. Dolegliwości przeważnie utrzymują się przez 3 – 12 tygodni. Rwa udowa zaawansowanego stopnia może trwać miesiącami lub latami. W najtrudniejszych przypadkach wykonuje się leczenie operacyjne.

Jak farmakologicznie leczyć rwę udową?

Leczenie w ostrej fazie rwy kulszowej i udowej sprowadza się do zmniejszenia stanu zapalnego, dlatego często korzysta się z niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Zaburzenia w ciężkich przypadkach leczone są sterydami. W celu przyniesienia ulgi w bólu osobom podaje się leki, które mają za zadanie rozluźnić mięśnie. Zazwyczaj domięśniowe zastrzyki mają krótkie działanie i jest to ich największa wada. Osoby, które mają terapię sterydową, powinny każdego dnia zmniejszać ilość przyjmowanego leku. Bóle o charakterze przewlekłym mogą być znacznie osłabione w wyniku podania preparatów zmniejszających pobudliwość nerwów.

Rwa udowa – jak zmniejszyć dolegliwości?

Należy z lekarzem prowadzącym uzgodnić dawkowanie leków przeciwbólowych oraz przeciwzapalnych. Ulgę może przynosić odpowiednio dobrany zestaw ćwiczeń, który uwzględnia pozycje uśmierzające ból, na przykład przyciągnięcie kolan do brzucha. Dobrze dobrana rehabilitacja przynosi szybko widoczną poprawę w leczeniu. W przypadku pacjentów bardzo wrażliwych na ból stosuje się zastrzyki nadtwardówkowe, które pomagają szybciej wrócić do zdrowia. Zaletą tego typu zastrzyków jest precyzyjne wprowadzenie leku dokładnie w miejsce ucisku korzenia nerwowego. Dodatkowo można stosować zabiegi akupunktury.

Metody aktywizowania mięśni pacjenta

Fizjoterapeuci zalecają ćwiczenia zachowawcze oraz terapię manualną. W celu osłabienia rwy udowej stosuje się rozciąganie przykurczów, które występują u niektórych osób i mogą znacząco wpłynąć na poprawę życia. Istotne znaczenie w przywróceniu prawidłowej równowagi siły mięśniowej mają neuromobilizacje oraz metody aktywności McKenzie. Rehabilitacja pozwoli na przeciwdziałanie rozwijającym się patologiom we wzorcu ruchowym. Należy pamiętać, że ważny wpływ ma autoterapia, czyli systematyczne wykonywanie ćwiczeń w domu.

Fizjoterapia na Leszczynach jest to centrum rehabilitacji, które oferuje szereg usług rehabilitacyjnych. W celu uzyskania pełnej oferty zapraszamy na ich stronę internetową Fizjoterapia Bielsko-Biała.

Zapalenia miazgi zęba i bólu z nim związanego, zazwyczaj da się uniknąć, gdy dba się o prawidłową higienę jamy ustnej. Ból zęba spowodowany uszkodzeniem jego wnętrza i związane z tym dolegliwości są jednak bardzo powszechne. Ratunkiem przed wyrwaniem zęba jest leczenie kanałowe, które wykonuje się u dentysty. Jednak nie gwarantuje ono, że ból zęba po leczeniu natychmiast minie. Powikłania przy leczeniu kanałowym mogą wystąpić w trakcie leczenia, jak i po minięciu kilku lat po wykonaniu zabiegu. Dlaczego tak się dzieje? Na pytanie jak to możliwe, że ból zęba po leczeniu kanałowym po kilku latach nadal sprawia dolegliwość, znajdziesz odpowiedź w poniższym artykule.

Na czym polega leczenie kanałowe?

Przy leczeniu kanałowym najważniejsze jest usunięcie miazgi z kanałów oraz dokonanie ich dezynfekcji. Wyróżniamy gałąź stomatologi, która specjalizuje się w tego rodzaju zabiegach – endodoncja. W zależności od wielkości występującej zmiany lekarz dokonuje wyboru urządzeń i metod leczenia. Uszkodzona miazga zostaje zastąpiona odpowiednimi materiałami do wypełnienia ubytku, następnie dentysta zabezpiecza koronę zęba.

Podczas leczenia, chirurg stomatologiczny usuwa próchnicę z zęba przy użyciu narzędzi mechanicznych oraz ręcznych. Wykonanie zabiegu wymaga odpowiedniego dojścia do kanałów zęba, dlatego ważne jest odpowiednie dobranie technologii. Materiałami używanymi do wykonania narzędzi są stal i stopy tytanowo-niklowe. Coraz powszechniejsza jest metoda wykorzystywania fal ultradźwiękowych.

Kiedy wykonuje się leczenie kanałowe?

W przypadku gdy zaczyna nas boleć ząb lub odczuwamy go przy jego nacisku, powinniśmy natychmiast wybrać się na wizytę do dentysty, bo najprawdopodobniej doszło już do zapalenia. Konieczność wykonania terapii jest wtedy, gdy najwrażliwsza część zęba, czyli miazga zębowa znajduje się w stanie zapalnym. W skład miazgi zębowej wchodzą nerw i naczynia krwionośne. Demineralizacja szkliwa pod wpływem próchnicy osłabia jego strukturę i stopniowo wnika w coraz głębsze części zęba. Konsekwencją nieleczonej próchnicy jest pogorszenie się stanu miazgi zębowej, co prowadzi do powstania stanu zapalnego. Zabieg leczenia kanałowego wykonuje się u dzieci i dorosłych także w przypadkach, gdy dojdzie do pęknięcia lub złamania zęba, rozwoju bakterii beztlenowych czy zapalenia tkanek otaczających korzenie zęba. Leczenie kanałowe wykonuje się w celu ratowania chorego zęba, który może posłużyć nam przez kilka kolejnych lat.

Objawy stanu zapalnego zębów

Jeśli odczuwasz ostry ból zęba oraz pojawia się nadwrażliwość podczas picia zimnych lub ciepłych napojów, to możliwe, że miazga zębowa jest uszkodzona. Jej ukrwienie sprawia, że jest bardzo wrażliwa na bodźce. Może pojawić się przebarwienie zęba oraz ból tkanek znajdujących się w okolicy. Najczęściej ząb boli w sposób promieniujący oraz pulsujący i ze względu na to ciężko jest znaleźć lokalizację problemu. Następnie podawane jest znieczulenie, które powoduje, że leczenie kanałowe jest bezbolesne. Często przeprowadza się znieczulenie miejscowe. Obecnie jest możliwość dobrania środka znieczulającego indywidualnie dla pacjenta, w zależności od potrzeby. Po wykonaniu leczenia, przez kilka dni może występować nadwrażliwość. Wizyty u stomatologa powinny odbywać się regularnie, nie rzadziej niż co 6 miesięcy. Gdy czujemy ból wewnątrz jamy ustnej, warto jak najszybciej udać się do specjalisty w celu konsultacji i porady. Ponadto, jeśli zareagujemy w porę możemy zapobiec przymusowemu usunięciu zęba jak i przed większym bólem.

Przygotowanie do leczenia kanałowego

Przed leczeniem kanałowym wykonuje się zdjęcie RTG. Wówczas specjalista na podstawie zdjęcia RTG dokonuje oceny, stopnia zaawansowania zmian chorobowych, a także kształtu i położenia kanału. Czasem konieczne będzie wykonanie dodatkowych badań np. zdjęcia pan tomograficznego lub badania CBCT. Usunięcie próchnicy jest kolejnym etapem leczenia. Następnie lekarz podaje miejscowe znieczulenie jeśli jest ono wymagane, aby pacjent nie odczuwał bólu podczas zabiegu, który może być bolesny, co się często zdarza. Pacjent najczęściej zakładany ma koferdam, co przyczynia się do tego, że stomatolog ma dostęp i lepszą widoczność pola zabiegowego – język zostaje odsunięty aby w okolicy miejsca zabiegowego utrzymywana została suchość. W leczeniu kanałowym ważne jest zapewnienie pacjentowi bezpieczeństwa i zadbanie o komfort podczas leczenia zęba kanałowo przez lekarza.

Jak wygląda zabieg w leczeniu kanałowym?

Miazga, wchodząca w skład zęba, zostaje usunięta po odpowiednim przygotowaniu komory zęba. Stomatolog w kolejnym etapie dokonuje oczyszczania kanałów zębowych i przystępuje do rozszerzenia ich w celu pozbycia się bakterii, które mogły przedostać się do zębiny. W przypadku leczenia kanałowo najtrudniejszym etapem jest, przedostanie się do kanałów, ponieważ wymaga to zaawansowanej technologi. Narzędzia używane przez dentystę mają średnicę mniejszą niż milimetr i są podatne na zginanie i w każdej chwili mogą ulec złamaniu. Niestety kilku pacjentów może zostać z pozostawianymi w kanale narzędziami. W żadnym wypadku pacjent nie powinien podejmować się wyciągania pozostałości. Ryzyko wynikające z usuwania złamanych narzędzi jest duże, a pozostawienie go nie jest zagrożeniem dla zęba. Następnym etapem jest wypełnienie kanału przeznaczonymi do tego preparatami. Odpowiednio dobrany materiał pomaga zabezpieczyć się przed rozwojem bakterii i wynikających z tego dolegliwości.

Jak dbać o ząb po leczeniu kanałowym

Leczony kanałowo ząb wymaga szczególnej pielęgnacji, aby przez długie lata nie dochodziło do nawrotu choroby. Należy pamiętać o tym, że wszystkie zęby muszą być dokładnie szczotkowane co najmniej dwa razy dziennie. Oprócz mycia zębów warto sięgnąć po nici dentystyczne, które pomogą usunąć resztki pokarmowe oraz bakterie znajdujące w przestrzeniach międzyzębowych. Nić dentystyczna dostaje się do trudno dostępnych miejsc między zębami, gdzie zwykła szczoteczka nie dochodzi. Pozostawione resztki jedzenia w przestrzeniach międzyzębowych powodują rozwój bakterii i drobnoustrojów, co może bezpośrednio prowadzić do nawrotu próchnicy.

Pulsujący ból zęba po kilku latach po leczeniu kanałowym

Wskaźnik wykonywania leczenia kanałowego w sposób prawidłowy jest wysoki, ale objęty ryzykiem niepowodzenia. Występują jednak przypadki w których, ból zęba nie ustępuje po zabiegu i trzeba rozpocząć powtórne leczenie. Skutki powikłań mogą wystąpić nawet po kilku latach. Gdy ząb nie zagoi się, wskazana jest rozmowa z lekarzem specjalistą. Często dolegliwości bólowe związane są ze złym przeprowadzonym leczeniem pierwotnym. Wokół zęba leczonego mógł wytworzyć się stan zapalny spowodowany podrażnieniem tkanek.

Materiał, którym wypełniany jest ząb, może powodować reakcję uczuleniową. Jeśli ból zęba po leczeniu nie ustąpił po 2 tygodniach, należy udać się ponownie do dentysty. Powtórzenie wykonania zabiegu leczenia kanałowego zęba polega na usunięciu wcześniejszego włożonego materiału wypełniającego kanał. Następnie zadaniem lekarza jest znalezienie przyczyny bólu. Najczęściej przyczyną bolącego zęba po leczeniu kanałowym jest powracająca próchnica. W takiej sytuacji stomatolog pozbywa się próchnicy i ponownie wypełnia ząb.

Powikłania po leczeniu kanałowym

W celu sprawdzenia, czy leczenie zostało wykonane prawidłowo, zaleca się wykonanie kolejnego zdjęcia RTG. Ryzyko wystąpienia powikłań jest możliwe podczas leczenia kanałowego. Podczas gdy stomatolog chirurg niedostatecznie otworzy komorę miazgi zębowej, może dojść do złamania narzędzia podczas trwania leczenia kanałowego. Ząb, który przebarwia się na kolor żółto-brunanty może też być wynikiem nieodpowiedniego otwarcia komory. Miazga pozostająca w zakamarkach może powodować gnicie, ponieważ zawiera ona bakterie powodujące zakażenie kanałów korzeniowych. Pulsujący ból występujący po zakończeniu leczenia może wynikać z niepełnego usunięcia zalegających bakterii w tkankach okołowierzchołkowych. W niektórych przypadkach wskazane jest stosowanie antybiotyku ze względu na rozprzestrzeniającą się infekcję, Powikłaniem zęba po leczeniu kanałowym może być również ukruszenie korony zęba.

Ból głowy doskwiera nam wszystkim. Naszą pierwszą reakcją zazwyczaj jest sięgnięcie po leki przeciwbólowe, jednak czy jest to nasz jedyny wybór? Możemy przecież użyć różnych naturalnych ziół, które są stosowane już od setek lat. Poniżej przedstawimy kilka z najpopularniejszych ziół dostępnych w polskich aptekach, które pomogę nam na ból głowy, a także podamy ich skutki działania, a także sposoby przyjmowania.

Czy kozłek lekarski działa na ból głowy?

Kozłek lekarski (waleriana) jest jedną z najbardziej znanych roślin o działaniach uspakajających, nasennych i przeciwbólowych. Fragment tej rośliny, który nas interesuje to jej kłącze, czyli podziemna łodyga i korzeń, zwany potocznie korzeniem waleriany. Jest od wielu lat używany w medycynie konwencjonalnej, a od jeszcze dłuższego okresu w medycynie niekonwencjonalnej. Swoją popularność zawdzięcza głównie swojemu działaniu „wyciszającemu” nasz organizm i nasze nerwy. Dzięki czemu ułatwia nam uspokojenie się, a także łatwiejsze zaśnięcie. Pomaga w trakcie migreny, łagodząc bóle głowy i nasze zszargane nerwy. W przypadku kobiet to zioło pomoże także przetrwać bolesne miesiączki. Pomoże także podczas walki z migreną. Jest to możliwe dzięki jego wpływowi na zmniejszenie napięcia mięśni, co za skutkuje rozluźnieniem mięśni, a bóle ciała, jak i głowy mniej dokuczające.

W jaki sposób działa kozłek lekarski na ból głowy?

Głównymi substancjami aktywnymi znajdującymi się w korzeniu waleriany są olejki eteryczne i walepotriaty. Ich zawartość, a więc wartość zdrowotna zależy od produktu, jaki kupiliśmy. Roztwory na bazie alkoholu zawierają więcej substancji niż roztwory na bazie wody, wynika to z lepszej rozpuszczalności olejków i walepotriatów w alkoholu. To zioło można kupić także w formie tabletek zawierających sproszkowany korzeń. Cena za 100 g kropli to około 10 złotych, w przypadku tabletek cena wynosi około 11 złotych za 10 tabletek. Bardzo niska i przystępna cena za pozbycie się bólu głowy.

Na co stosować złocień maruna?

Złocień maruna jest ziołem do złudzenia przypominającą rumianek, przez co ludzie przez długi czas nie wiedzieli o jego niesamowitych właściwościach. Jeśli chodzi o zioła na ból głowy, jest to jeden z najlepszych możliwych wyborów. Jego substancja czynna, czyli partenolid blokuje działanie innych związków w naszym ciele, które odpowiadają za rozszerzanie i zwężanie naczyń krwionośnych. Pozwala to na złagodzenie bólu głowy i migreny. Lekarze stwierdzili, że za ból obecny podczas migreny odpowiada właśnie gwałtowne zwężanie się i rozkurczanie naczyń krwionośnych. Regularne stosowanie Złocieniu pozwala na zmniejszenie prawdopodobieństwa następnych migren.

Złocień także posiada inne niesamowicie przydatne skutki. Jak wynika z badań, jest on bardzo skutecznym lekiem przeciwgorączkowym, przeciwzapalnym i antybakteryjnym. Może być skutecznie używany do zbijania gorączki lub stosowany na różne rany i opuchlizny jako okład. Złocień także posiada działanie zmniejszające wydzielanie prostaglandyny, substancji odpowiadającej za obkurczanie macicy podczas miesiączki. Te właściwości zmniejszają bóle menstruacyjne. Jest idealny jako lek, jeśli chodzi o zioła na ból głowy. Często go stosujemy w mojej rodzinie.

Jak przyjmować walerianę, żeby pomogła na bóle głowy?

Substancjami aktywnymi występującymi w złocieniu są głównie laktony seskwiterpenowe, lotne olejki i flawonoidy. Olejki hamują wzrost szkodliwych drobnoustrojów. Badania także sugerują, że złocień może pomagać podczas walki z nowotworami, zwiększając podatność komórek nowotworowych na chemioterapię czy radioterapię.

Złocień można kupić w wielu postaciach:

• Tabletek,
• kapsułek,
• kropli,
• suszonych liści,
• herbat.

Koszt opakowania kapsułek to około 20 złotych. Występują różne metody przygotowania tego zioła. Na migreny i bóle głowy stosuje się herbaty z tego zioła. Świetnym wyborem jest także napar z tego zioła. Wystarczy łyżeczkę suszonego ziela zalać wrzątkiem i zostawić pod przykryciem na piętnaście minut. Taki napar pity dwa razy dziennie pozwoli nam na długoterminowe złagodzenie bólu głowy, a zwłaszcza uchroni nas przed bólem wywołanym przez miesiączki i migreny. Dodatkowo olejek, który się wydzieli podczas parzenia, ma fantastyczny zapach!

Nalewka z walerianu na ból głowy, jak przygotować?

Także możesz wykonać nalewkę z tego zioła. Przygotowujemy ją w proporcjach 1:1 i zostawiamy na dwa miesiące. Taka mikstura niesamowicie nam pomoże w przypadku przeziębienia lub kiedy czujemy ból głowy. Jednak pamiętajcie, należy zachować umiar.

Jak przygotować korę wierzby białej?

Wierzba jest jednym z najbardziej znanych drzew w całej Polsce. Często mijamy je drodze, wracając do domu. Tym bardziej szokujące jest jak mało osób ma, wiedzę na temat jej niesamowitych zastosowań. Kora wierzby jest roślinną aspiryną. W dawnych czasach do wytwarzania leków używano wszystkich części tego drzewa, aktualnie po wielu badaniach wiadomo, że to głównie kora zawiera większość substancji prozdrowotnych. Dalsze informacje na temat tego niesamowitego drzewa możecie znaleźć na naszej stronie, do czego zachęcam.

W swoim składzie posiadają glikozydy fenolowe, jest to naturalny odpowiednik kwasu acetylosalicylowy, czyli potocznie zwanej aspiryny. Substancje te, tak samo, jak aspiryna pomagają na różne schorzenia i problemy, w tym także ból głowy. Mają działania przeciwzapalne, przeciwbólowe, a także przeciwgorączkowe. Jest to idealny wybór, jeśli nie chcemy przyjmować twardych leków. Jej właściwości pozwolą nam łatwiej przeżyć przeziębienie i przyniosą ulgę. Naprawdę warto wypróbować napary i herbaty z tego ziela, zanim sięgniemy po jego syntetyczny odpowiednik. Pomoże nam na bóle głowy, zapalenia stawów i mięśni, a także możemy go użyć jako okład na rady. Jest dodatkowo dobrym wyborem, jeśli potrzebujemy czegoś na uspokojenie lub bezsenność, a także, i na nudności. Nawet migrena nie jest w stanie oprzeć się temu specyfikowi.

Wierzba biała i jej wpływ na ból głowy.

Substancją odpowiedzialną za działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i antybakteryjne są glikozydy fenolowe, głównie salicyna i salikortyna. Substancje te trawią się w naszym układzie żołądkowym i bardzo szybko na skutek krwi rozchodzą się po całym ciele. Za inne działania pozytywnie wpływające na problemy takie jak bezsenność, nerwobóle i pobudzenie nerwowe, odpowiadają sole mineralne, kwas elagowy, garbniki, katechina, flawonoidy. Pomogą one na okres migrenowy, jaki przypada zazwyczaj na zimę.

Korę wierzby możemy spotkać w aptekach w wielu postaciach. Czy to już gotowych tabletek, czy to pod postacią herbat, które możemy sobie zaparzyć. Cena za 100 g herbaty to około 3 złote. Dzięki czemu jest jednym z najtańszych i najłatwiej dostępnych naturalnych ziół.

Dlaczego warto stosować zioła na ból głowy

Z aktualną wiedzą medyczną jesteśmy w stanie leczyć się na wiele sposobów. Twarde leki nie muszą być zawsze naszym pierwszym wyborem. Warto się zastanowić, czy nie lepiej zwrócić się w stronę leków naturalnych w postaci ziół. Wyżej podane rośliny posiadają wiele zastosowań już od wieków. Pozwalają wyleczyć migrenę, pomagają w bólach głowy, zmniejszają napięcie mięśni w trakcie miesiączek, a także skutecznie działają jako substancje przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Istnieje jeszcze wiele lekarstw należących do grupy leków naturalnych, chyba każdemu jest znana mięta, melisa, imbir i na sto procent masz je w domu.

Każdemu z podanych ziół towarzyszą różne inne specjalne działania, o których możecie się dowiedzieć z innych naszych artykułów. Pamiętajmy jednak, że należy zawsze skonsultować się z lekarzem czy podane przez nas zioła i środki nie będą się gryźć z innymi lekami, jakie przyjmujecie. Mam nadzieję, że artykuł pomógł wam i zwiększył waszą wiedzę na temat naturalnych leków. Zajrzyjcie do innych naszych artykułów, gwarantujemy, że znajdziecie wiele treści, które was zainteresują.

Powiązane tematy:

• Ból głowy podczas kaszlu
• Rodzaje bólu głowy
• Klasterowy ból głowy

Wśród mężczyzn problem z prostatą jest bardzo powszechny, pomimo to jest to temat zaniedbywany. Odkładanie diagnostyki oraz leczenia może skutkować pogarszającym się stanem zdrowia. Problemy z oddawaniem moczu obniżają komfort i jakość życia mężczyzn. Istnieją naturalne metody, które są pomocne w zmniejszeniu dyskomfortu wynikającego z przerostu prostaty.

Co to jest prostata?

Prostata, inaczej gruczoł krokowy lub stercz znajduje się w organizmie każdego mężczyzny, wielkością przypomina orzech włoski. Jako element układu moczowo mężczyzny pełni funkcję odpowiedzialną za produkcję wydzieliny, która jest nośnikiem plemników. Wydzielina charakteryzuje się mętnym, białawym kolorem. Prostata otoczona jest mięśniami gładkimi, które kurczą się, gdy dochodzi do ejakulacji, czyli wytrysku nasienia. Gruczoł krokowy jest umiejscowiony pod pęcherzem moczowym, natomiast przez jego miąższ przechodzi cewka moczowa. Podczas powiększenia prostaty następuje mechaniczny ucisk cewki moczowej, co objawia się problemem z oddawaniem moczu. Według statystyk nowotwór prostaty jest jednym z najczęściej wykrywanych nowotworów u płci męskiej.

Przyczyny przerostu prostaty

Dokładne przyczyny problemów z prostatą nie zostały zbadane. Wiadomo jednak, że dieta bogata w nasycone tłuszcze, cholesterol oraz nieprawidłowa masa ciała, używki oraz siedzący tryb życia przyczyniają się do przerostu prostaty. Należy unikać produktów, które mają negatywy wpływ na nasz organizm, przede wszystkim należy ograniczyć spożywanie alkoholu i produktów odzwierzęcych. Ryzyko choroby wzrasta wraz z wiekiem. U mężczyzn około 45 roku następuje zmniejszenie produkcji testosteronu, który jest odpowiedzialny za prawidłowe funkcjonowanie gruczołu krokowego.

Przerost gruczołu krokowego – objawy

Łagodny przerost prostaty, pomimo tego, że nazwany jest „łagodnym” potrafi znacząco obniżyć komfort życia. Przede wszystkim wpływa na problemy przy oddawaniu moczu. Nieregularny przepływ moczu, któremu towarzyszy ból są głównymi objawami doskwierającymi przy przeroście prostaty. Dolegliwości związane z dolnymi drogami moczowymi są spowodowane uciskaniem powiększającej się prostaty na cewkę moczową. Wraz z rozpoczęciem oddawania moczu może pojawić się uczucie niecałkowitego opróżnienia. Objawy takie jak: znacząca strata masy ciała, ból kości oraz zmniejszony apetyt są sygnałem, że problem stał się bardziej zaawansowany i potrzebna jest wizyta u lekarza. Najczęściej jednak nowotwór prostaty rozwija się w sposób bezobjawowy. Panowie powyżej 45 roku życia powinni odwiedzać urologa co najmniej raz w roku. Jeśli w rodzinie wystąpiły przypadki schorzenia, należy udać się do specjalisty wcześniej. Zdiagnozowanie przerostu gruczołu krokowego we wczesnym stadium zwiększa szansę na uniknięcie leczenia w szpitalu i operacji. Istnieją naturalne sposoby, dzięki którym możemy pozbyć się dolegliwości podczas oddawania moczu.

Domowe sposoby na prostatę – leczenie i dieta

Istotnym elementem w przypadku leczenia łagodnego rozrostu prostaty jest sposób odżywiania. Do swojej diety warto wprowadzić żurawinę, która znana jest ze swoich właściwości przeciwgrzybicznych i przeciwbakteryjnych. Owoc ten, dzięki zawartości taniny wspomaga leczenie infekcji dróg moczowych. Pomocny może również okazać się sok lub shake z żurawiny, dobrym pomysłem będzie dodanie go do herbaty. Ze względu na zawartość kwasu glutaminowego w diecie powinny znaleźć się produkty, takie jak orzechy, soczewica, nie można zapomnieć także o kukurydzy. Należy ograniczyć spożywanie nasyconych kwasów tłuszczowych i tłuszczów trans na korzyść tych nienasyconych. Ziarna lnu, szczególnie w postaci oleju lnianego lub zmielonych ziaren wzbogacają dietę o niezbędne kwasy tłuszczowe omega 3. Zadbaj o wypicie jednej łyżki oleju lnianego lub oleju z dyni dziennie, dzięki temu poprawisz także swój profil lipidowy.

Przerost prostaty – leczenie za pomocą ziół

Potencjał zawarty w roślinach jest ogromny. Od lat przemysł farmaceutyczny bazuje na ziołach. Korzystanie z pomocy ziół ma znaczenie przy wspomaganiu procesu leczenia prostaty. Myśląc o profilaktyce, wielu mężczyzn powinno rozważyć picie herbat ziołowych, w szczególności takich jak herbata z pokrzywy lub z palmy sabal. Witamina K, witaminy z grupy B oraz flawonoidy, zawarte w pokrzywie, wpływają pozytywnie na zapalenie pęcherza. Pokrzywa usprawnia także działanie układu immunologicznego. Palma sebal znana jest wśród mężczyzn ze względu na podnoszenie poziomu testosteronu. Dostępne w aptece zioła kosztują niewiele, a mogą znacząco wpłynąć na problemy z przerostem gruczołu krokowego.

Przerost prostaty – stosowanie rdestu ptasiego

Stosowanie rdestu ptasiego ma wpływ na zwiększenie częstości oddawania moczu oraz wspomaga usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii. Napar z rdestu ptasiego otrzymujemy z gotowania ziół przez 5-10 minut. Napój jest gotowy do spożycia po ostudzeniu. Warto wprowadzić picie tego naparu, także ze względu na jego działanie przeciwzapalne oraz przeciwutleniające. Rdest ptasi ma pozytywne działanie na poziom układu odpornościowego.

Wierzbownica drobnokwiatowa – leczenie skąpomoczu

W celu obniżenia poziomu występowania objawów przerośniętego stercza możesz skorzystać z zioła, jakim jest wierzbownica drobnokwiatowa. W jej przypadku stosowania możesz spodziewać się, że oddawanie moczu będzie sprawiało mniejszy ból. Wierzbownica drobnokwitowa wspomaga także leczenie stanu zapalnego. Herbatę można pić 1-2 razy dziennie.

Czy stosować nawłoć na prostatę?

Kolejnym z naturalnych sposobów na prostatę jest herbata z nawłoci. Nawłoć w formie suszonych ziół, zawiera składniki, które działają moczopędnie, przeciwzapalnie oraz przeciwzakrzepowo. Wartości lecznicze nawłoci wykorzystuje się w leczeniu prostaty. Wsparciem układu moczowego są roślinne suplementy, które znacznie wpływają na zmniejszenie objawów spowodowanych przerostem prostaty. Jeśli przyjmujemy inne leki, ważne jest, aby zachować szczególną ostrożność, ponieważ zioła często mogą wchodzić w niepożądane reakcje z przyjmowanymi lekami. Lekarz powinien wyrazić zgodę i zlecić badania krwi w celu uniknięcia wystąpienia skutków ubocznych.

Może wydawać się wręcz niewiarygodne, że w ogromnej dyni największą wartość posiadają jej małe pestki. A jednak – to właśnie one, a nie ich okazała pomarańczowa siedziba, od dawna używane są w lecznictwie.

Odżywcza bomba

Co znajdziemy w dyniowych nasionach? Przede wszystkim sporo tłuszczu – stanowi on ponad 40 procent masy surowca. Jest to jednak tłuszcz zdrowy, w przeważającej części złożony z niezbędnych wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, głównie kwasu linolowego, należącego do grupy omega 6. Pestki są też bogatym źródłem białka; stugramowa porcja zawiera go ok. 30%. Proteiny te mają stosunkowo dużą wartość biologiczną, są bogate m.in. w cenny aminokwas tryptofan, który korzystnie wpływa na układ nerwowy. Do tego dochodzi jeszcze bogaty zestaw witamin, z odmładzającą witaminą E na czele, składników mineralnych (przede wszystkim cynku, magnezu, żelaza i potasu) oraz fitosteroli, pomocnych przy kłopotach z nadmiarem cholesterolu i nie tylko. 

W sklepach dostępne zarówno są suszone pestki dyni, łuskane lub w łupinach, jak i wytwarzany z nich olej, posiadający liczne prozdrowotne właściwości. Są tu wszakże dwa warunki – olej z pestek dyni koniecznie musi być tłoczony na zimno i nierafinowany. Wysoka temperatura i proces rafinacji wprawdzie przedłużają jego trwałość, ale jednocześnie pozbawiają go najcenniejszych przymiotów.

Olejowy lek

Swój charakterystyczny zielonkawy kolor olej dyniowy zawdzięcza obecności chlorofilu – naturalnego barwnika, działającego oczyszczająco i regenerująco. Stąd wzięła się jego popularność w kosmetyce, m.in. w roli odżywki do zniszczonych włosów czy balsamu do suchej skóry.

Jednak największą medyczną sławę przyniosły olejowi jego dwie unikalne funkcje.

Po pierwsze – potrafi on niszczyć pasożyty, bytujące w jelitach ludzi i zwierząt; od dawna zapobiegliwe mamy aplikują dyniową miksturę swoim pociechom w przypadku owsików, a weterynarze polecają olej z dyni dodawać do karmy dla czworonogów, w których organizmach zagnieździły się insekty. 

Po drugie – dyniowy olej okazuje się zbawienny dla prostaty. Działa tutaj na dwóch frontach. Ze względu na zawarte w nim znaczne ilości cynku reguluje poziom hormonów, a to ich zaburzenia przyczyniają się do problemów z prostatą, natomiast dzięki właściwościom moczopędnym pomaga odciążyć pęcherz. Niejednokrotnie dodaje się go do suplementów diety, dedykowanych mężczyznom, u których prostata zaczyna szwankować. Ci, którym w tej kwestii nic nie dolega, mogą zażywać olej profilaktycznie.

Trzeba jednak zaznaczyć, że olejowa kuracja, jakkolwiek rzeczywiście przynosi wymierne rezultaty, zwłaszcza w niezbyt zaawansowanej fazie choroby, często bywa niewystarczająca i nie powinna stanowić jedynej formy terapii. Niezbędna jest też wizyta u lekarza i odpowiednio dobrana farmakologia. Niemniej olej warto potraktować jako zasadniczy element procesu leczniczego – naturalny, nieinwazyjny, niepowodujący skutków ubocznych… A do tego niebywale smaczny!

Niezawodny w kuchni

Smak oleju dyniowego jest intensywny, a zarazem subtelny, z wyczuwalną orzechową nutą. To czyni go świetnym uzupełniaczem najróżniejszych potraw. Z jego pomocą wyrafinowanego charakteru nabiorą sałatki, surówki, dania mięsne, rybne, zupy, sosy, a nawet desery. Doskonałą kompozycję tworzy chociażby z lodami waniliowymi. 

Oleju z dyni – tak jak większości innych olejów – absolutnie nie należy poddawać obróbce termicznej. Pod jej wpływem nie tylko traci on niemal wszystkie swoje walory, ale jeszcze dodatkowo mogą powstawać w nim toksyczne substancje. Nie od dziś wiadomo, że niewłaściwie użytkowane lekarstwo przemienia się w truciznę – i dyniowy olej nie jest od tej reguły wyjątkiem.