Zdrowie

Angina ropna to zapalenie błony śluzowej gardła, które obejmuje również migdałki podniebienne. Tę dość popularną chorobę nazywa się również bardzo często anginą paciorkowcową, ze względu na to, że wywoływana jest przez bakterie z grupy paciorkowców. Warto dowiedzieć się o niej nieco więcej. Czym jest, jak przebiega i skąd bierze się angina ropna oraz jak się ją leczy?

Reklama

Co wywołuje anginę ropną?

Czynnikiem, który jest odpowiedzialny za powstanie anginy ropnej w zdecydowanej większości przypadków, są paciorkowce hemolizujące z grupy A. Zdarza się również, że przyczyną pojawiania się tej choroby jest bakteria Escherichia coli, albo Haemophilus influenzae.

W związku z tym, że wszystkie wymienione bakterie przenoszą się przede wszystkim drogą kropelkową, największe szanse na zarażenie mamy w większych skupiskach ludzkich (na przykład w czasie imprez masowych), a także w komunikacji miejskiej. Dzieci przynoszą anginę najczęściej ze szkoły lub przedszkola. Okres, w którym choroba jest zakaźna to cały czas jej trwania. Dlatego też, jeżeli złapaliśmy tego rodzaju infekcję, powinniśmy szczególnie uważać w miejscach publicznych, zasłaniać usta i nos dopóki całkowicie jej nie wyleczymy.

Jak przebiega angina ropna? Objawy anginy ropnej

Zdecydowana większość objawów tej choroby zlokalizowana jest w obrębie gardła. Najbardziej popularnym objawem, który też pojawia się najwcześniej, jest nasilający się ból i zaczerwienienie błony śluzowej. Zaczerwienienie z czasem przechodzi w obrzęk, wraz z pojawieniem się ropnej wydzieliny. Infekcja gardła może powodować również obrzęk, i ból okolicznych węzłów chłonnych, a także ból głowy. Obrzęk błony śluzowej gardła powoduje również często trudności z połykaniem i zaburzenia oddychania. Typowym objawem jest również podniesiona (czasami bardzo wysoka) temperatura. Tak samo, jak w innych infekcjach tego rodzaju, podstawowym objawom towarzyszyć może ogólne osłabienie, bóle kostno-stawowe, bóle brzucha i wymioty (najczęściej związane z podrażnieniem błony śluzowej gardła).

Reklama

Jak zabezpieczyć się przed zakażeniem anginą ropną?

Angina ropna tak samo jak wiele innych infekcji dróg oddechowych, ma charakter sezonowy i pojawia się przede wszystkim wiosną i jesienią. W tym okresie należy zatem zachować szczególną ostrożność w miejscach, w których gromadzą się duże grupy osób. Dobrym zabezpieczeniem w komunikacji miejskiej jest używanie jednorazowych maseczek. Duże znaczenie ma również oczywiście odporność organizmu. Odpowiednie zadbanie o stan naszego układu odpornościowego może znacznie zwiększyć nasze szanse na uniknięcie tego rodzaju infekcji.

Leczenie anginy ropnej

W związku z tym, że bezpośrednią przyczyną choroby jest popularny paciorkowiec angina jest chorobą, którą leczy się przede wszystkim przy pomocy antybiotyków o szerokim spektrum działania. Antybiotyk na anginę ropną może być również dobrany specyficznie do rodzaju bakterii, które spowodowały infekcję, jednak taka metoda działania wymaga przeprowadzenie dodatkowych badań. Warto zadać sobie również pytanie o to, czy kuracja antybiotykowa może być w jakiś sposób wspierana, w celu osiągnięcia lepszych i szybszych efektów. Jak najbardziej polecane są tu wszelkie „domowe sposoby” na infekcję. Duże znaczenie ma również odpowiednie nawodnienie organizmu i zadbanie o gospodarkę elektrolitową. Skuteczne okazuje się również płukanie gardła, do czego mogą posłużyć zarówno gotowe preparaty apteczne, jak i napary z działających przeciwzapalnie ziół. Z całą pewnością objawów anginy nie należy bagatelizować i jak najszybciej udać się do lekarza. Nieleczona angina ropna może stać się przyczyną znacznie poważniejszych infekcji układu oddechowego. Więcej o anginie ropnej można przeczytać na stronie CM Promed.

Ból głowy to powszechna dolegliwość, na którą skarży się wiele osób każdego dnia. Jest to przypadłość dotykająca zarówno dorosłych, jak i dzieci, która utrudnia wykonywanie codziennych czynności. Bardzo często przyczyną bólu głowy jest zwykłe przemęczenie, lecz czasem bóle głowy mogą być oznaką poważnej choroby czy objawem niedoboru tlenu we krwi. Oprócz tego powinniśmy wiedzieć, że wyróżniamy 4 rodzaje bólów głowy: klasterowy ból głowy, ból zatokowy, ból napięciowy, czy ból migrenowy. Sprawdź, co musisz wiedzieć o poszczególnych rodzajach bólu głowy!

Reklama

Bóle głowy

Ból głowy to jeden z najczęściej występujących powodów, dla których udajemy się do lekarza po porady. Choć trzeba tutaj podkreślić, że niekiedy bóle głowy są niewielkie i samoistnie szybko mijają – dlatego ciężko określić, ilu Polaków tak naprawdę zmaga się z bólami głowy. Trzeba jednak wiedzieć, że nie należy lekceważyć tej dolegliwości – zwłaszcza jeśli często nam dokucza. Powinniśmy dbać o nasze zdrowie i jeśli zauważyliśmy, że bóle głowy trwają zbyt długo i przeszkadzają nam w codziennym życiu, to musimy udać się do lekarza w celu konsultacji. Specjalista najprawdopodobniej przeprowadzi z nami wywiad, który najczęściej jest wystarczający do postawienia diagnozy. W celu potwierdzenia diagnozy może nas skierować na inne badania. Należy pamiętać więc, aby być czujnym, a w razie potrzeby udać się na konsultację z lekarzem.

Jakie są rodzaje bólu głowy?

Jak już zdążyliśmy wspomnieć, istnieje kilka rodzajów bólu głowy. Warto wspomnieć coś więcej o każdym z nich.

Klasterowy ból głowy. Na sam początek klasterowe bóle głowy – czyli pierwotne bóle. Gdy występuje klasterowy ból głowy, pacjenci zmagają się z bardzo silnym i jednostronnym bólem głowy, podczas którego występuje kilka objawów wegetatywnych, do których zaliczamy m in łzawienie i zaczerwienienie oka, potliwość twarzy, czy silny katar. Niestety nadal nie wiemy, co powoduje klasterowy ból głowy.

Ból zatokowy. Innym rodzajem bólu głowy jest ból zatokowy, który występuje głównie podczas zapalenia zatok. Nie Występuje zbyt często, lecz jest dość charakterystyczny – pulsujący, a także rozpierający. Po czym jeszcze możemy rozpoznać zatokowy ból głowy? Objawy to m.in. gorączka, obrzęk twarzy, uczucie wypełnienia uszu, czy silny ból, który nasila się i rozprzestrzenia w obrębie całej głowy (m.in. zęby, czy szczękę). Innym objawem jest np. zatkany nos.

Migrena. Innym samoistnym bólem głowy jest migrena. Na migrenowy ból głowy cierpi bardzo wiele osób. Co więcej: migrena zwykle dotyka nas rano. Jest to choroba, która bardzo często powoduje napady. Podczas migreny pojawiają się nudności, wymioty, światłowstręt, łzawienie oczu, nadwrażliwość na bodźce, zaburzenia wegetatywne. Rzadsze objawy migreny to paraliż mięśni poruszających gałką oczną, jak i omdlenia.

Reklama

Napięciowy ból głowy

Następnym rodzajem bólu głowy są napięciowe bóle głowy, które najczęściej dotykają kobiety niż mężczyzn. Na ten rodzaj bólu cierpią dorosłe kobiety w przedziale wiekowym 25-35 lat. Wśród przyczyn występowania napięciowego bólu głowy możemy wymienić napięcie mięśni, stres, a także niepokój. Jest to proces, który składa się z wielu bodźców, natomiast jego pochodzenie nie jest do końca znane. Bardzo często jednak mówi się, że podłoże napięciowego bólu głowy może być związane z niewłaściwym działaniem czynników fizjologicznych, biologicznych, a także psychologiczno-społecznych.

Natomiast objawy napięciowego bólu głowy to przede wszystkim stały ból, który odczuwamy po obu stronach głowy, napięte mięśnie karku, czy ciśnienie za oczami. Są to dolegliwości, które znacząco utrudniają normalne codzienne funkcjonowanie. Innym objawem są zawroty głowy.

Przyczyny bólu głowy

Jedną z najczęstszych przyczyn występowania bólów głowy jest zmęczenie. Osoby, które dużo pracują i brakuje im czasu dla samych siebie, bardzo często zmagają się z tego typu bólami. Inną przyczyną może być także wyczerpanie psychiczne, czy zmiany naczyniowe. Bóle głowy nierzadko są także związane z problemami z krążeniem mózgowym. Co więcej: bóle głowy występują także w przypadku schorzeń innych narządów organizmu (może to być np. zapalenie zatok).

Bóle głowy mogą występować także w wielu innych schorzeniach takich jak:

• choroby jamy ustnej (zębów i dziąseł),
• przeziębienie,
• zmiany zapalne w układzie nerwowym,
• grypa,
• zapalenie ucha,
• nadciśnienie tętnicze,
• alergia,
• choroby oczu,
• angina,
• zwyrodnienie kręgosłupa.

Warto też wiedzieć, że z bólem głowy zmagają się też osoby, które nadużywają alkoholu, jak również te, które palą papierosy. Ta dolegliwość to również charakterystyczny objaw zatrucia tlenkiem węgla, czy guza mózgu.

Ból głowy zlokalizowany w wielu miejscach

Ból głowy może być różny: pulsujący ból, tępy, jednostronny, wtórny… Warto jednak wiedzieć, że może także występować w wielu miejscach. Zgodnie z tym, co mówią lekarze, ból głowy najczęściej jest zlokalizowany w skroniach, z tyłu głowy, a także z przodu. Jeśli chodzi o ból głowy występujący z przodu, to najczęściej cierpią na niego osoby zmagające się z migreną. Bardzo często jest on pulsujący i zazwyczaj niegroźny, choć czasem może być symptomem guza mózgu.

Na ból głowy z tyłu nierzadko cierpią osoby mające problemy z nadciśnieniem – ten rodzaj bólu zwykle pojawia się rano, podobnie jak bóle migrenowe. Zazwyczaj jest to krótkotrwały ból. Czasem jednak może być bardzo silny i pulsujący – może to oznaczać krwotok podpajęczynówkowy. Ból głowy w skroniach natomiast często jest obustronny i jest to tzw. napięciowy ból głowy, który możemy łatwo rozpoznać, gdyż najczęściej towarzyszy nam o tych samych porach.

Reklama

Jak leczyć ból głowy?

Sposób leczenia bólów głowy jest uzależniony od tego, z jakim rodzajem bólu się zmagamy. Jeśli są to pierwotne bóle, to wskazane jest leczenie objawowe. Natomiast w przypadku wtórnego bólu głowy – wdraża się leczenie przyczynowe. Osoby cierpiące na migreny, napięciowe bóle głowy, czy też klasterowe bóle głowy powinny przyjmować leki przeciwbólowe, dzięki którym poczują się znacznie lepiej. Inaczej sytuacja wygląda w przypadku leczenia wtórnego bólu głowy. Tutaj najpierw trzeba ustalić jego przyczynę. Niezwykle częstą przyczyną jest zwykłe zapalenie zatok – w takim wypadku wystarczy po prostu wyleczyć tę infekcję, aby móc pozbyć się bólów głowy.

Pamiętaj, że mimo tego, że ból głowy najczęściej nie jest groźny, to jednak może świadczyć o wielu niebezpiecznych chorobach. Dlatego, jeśli nagle pojawił się silny ból głowy, to nie ma co zwlekać. Należy jak najszybciej udać się do lekarza. Alarmującymi objawami są także wymioty, gorączka oraz zaburzenia: widzenia, pamięci i świadomości. Najczęściej do postawienia diagnozy wystarczający jest wywiad, lecz czasami konieczne jest wykonanie badań obrazowych.

Ból głowy u kobiet w ciąży

Ból głowy u kobiet w ciąży nie jest rzadką dolegliwością. Najczęściej wynika on ze zmian hormonalnych, więc nie ma tutaj powodów do zmartwień. Jednak co jest ważne: ciężarne nie mogą przyjmować bardzo wielu leków, dlatego, zanim sięgniemy po tabletkę, warto skonsultować tę kwestię z lekarzem.

Jeśli regularnie boli Cię głowa, nie możesz przez to normalnie korzystać z życia, nie zwlekaj dłużej, zwłaszcza jeśli towarzyszą temu alarmujące objawy takie jak np. wymioty, czy zmiana stanu psychicznego. Jak najszybciej udaj się do specjalisty, który postawi diagnozę i wdroży odpowiednie leczenie.

Domowe sposoby na ból głowy

Kiedy pojawia się ból głowy, większość z nas sięga po lek w postaci tabletki przeciwbólowej. Nie ma co się dziwić, w końcu jest to najbardziej znany sposób na pozbycie się tej nieprzyjemnej dolegliwości. Pamiętajmy jednak, że nie wolno przyjmować zbyt wiele leków przeciwbólowych. Warto więc wiedzieć, że istnieje kilka domowych sposobów na ból głowy, które warto wybrać w ciągu dnia, kiedy pojawi się ból. Są one równie skuteczne. Jakie to sposoby?

Jednym z lepszych domowych sposobów na ból głowy jest aromaterapia. To bardzo przyjemny sposób, dzięki któremu raz-dwa możemy się pozbyć bólów głowy. Możesz wykorzystać ten charakter terapii w formie inhalacji lub kąpieli z dodatkiem olejku np. lawendowego. Kolejną domową metodą jest masaż głowy, szyi i karku. Pomocne są także różnego rodzaju ćwiczenia relaksacyjne, które fantastycznie wpływają na nasze mięśnie. Możemy także sięgnąć po zioła na ból głowy np. ciepłą herbatkę ziołową – melisę. Polecanym sposobem jest także smarowanie skroni, czoła i karku olejkiem eterycznym, który powinien być rozcieńczony z oliwą.

Jak możemy wyżej zauważyć, istnieje wiele domowych sposobów na pozbycie się bólów głowy. Pamiętajmy jednak, że najważniejsze jest to, żebyśmy prowadzili zdrowy tryb życia – zadbajmy o odpowiednią ilość snu, uprawiajmy regularnie sport, a także unikajmy stresu. W końcu jak każdy doskonale wie – stres to jedna z najczęstszych powodów występowania różnych bólów głowy.

Dyskomfort, krwawienie, swędzenie, pieczenie, ból i uczucie niepełnego wypróżnienia to objawy patologicznego powiększenia hemoroidów, które występują u coraz większej ilości osób. Hemoroidy, pojawiają się najczęściej u osób powyżej 50. roku życia. Wstydliwa choroba cywilizacyjna doskwiera także młodym kobietom w ciąży i po urodzeniu dziecka. Gdzie szukać pomocy przy chorobie hemoroidalnej? Jakie są domowe sposoby, aby pozbyć się żylaków odbytu? Czy możliwe jest, żeby hemoroidy wchłonęły się same? Artykuł przedstawi informacje dotyczące tej przypadłości i odpowie na pytania z nimi związane.

Reklama

Żylaki odbytu, hemoroidy – co to jest?

Każdy człowiek posiada naturalne struktury w odbycie, które mają za zadanie uszczelnianie go tzw. guzki krwawnicze. Hemoroidy są to naczynia żylne, które dzielą się na wewnętrzne i zewnętrzne, wyglądem przypominające poduszeczki bądź występują w kształcie guzków, które napełnione są krwią. Fizjologiczna część struktury odbytu, która za pomocą żylaków odbytu usprawnia wypróżnianie się oraz kontrolowanie gazów. W trakcie oddawania stolca guzki krwawnicze rozszerzają się i kurczą.

Choroba hemoroidalna

Chorobą hemoroidalną nazywamy stan, w którym żylaki są powiększone w sposób patologiczny. Nieprawidłowy rozwój hemoroidów powoduje stan zapalny, odpowiada za wstydliwe dolegliwości. Wypełnione krwią żylaki odbytu nie są w stanie doprowadzić do całkowitego wypróżnienia, co wiąże się z bólem podczas wizyty w toalecie. W wyniku zalegania krwi może dojść do stanu zapalnego.

Objawy powstawania żylaków odbytu

Na początku objawy hemoroidów mogą być łagodne, nieuciążliwe podczas codziennego funkcjonowania, dlatego wiele osób bezpośrednio zwleka z wizyty i konsultacji u lekarza. Nasilenie się bólu oraz widoczne krwawienia w okolicach odbytu są najczęściej przyczynami zgłoszenia się do specjalisty. Innymi występującymi objawami choroby hemoroidalnej są świąd w okolicy odbytu oraz śluz w stolcu. Zdarza się, że przy oddawaniu stolca guzki krwawnicze wychodzą na zewnątrz, powodując ból. Hemoroidy, które są widoczne w okolicy odbytu, nazywane są hemoroidami zewnętrznymi i powstają na skutek rozszerzenia się w tkance podskórnej splotów przyodbytowych. Zlokalizowane powyżej granicy unerwienia — hemoroidy wewnętrzne w pierwszej fazie choroby nie są widoczne.

Co zrobić, żeby hemoroidy się wchłonęły- domowe sposoby

Konieczność leczenia nie jest potrzebna od samego początku rozpoznania żylaków odbytu. Pierwsze objawy hemoroidów i początkowe fazy choroby wymagają odpowiedniej profilaktyki. We wstępnych fazach objawy nie są dokuczliwe i występują sporadycznie. Najlepszym sposobem na uniknięcie poważniejszego problemu z hemoroidami jest leczenie zachowawcze. Domowe sposoby są najbardziej skuteczne, stosując je w pierwszej fazie rozwoju. Zaleca się stosować preparaty do pielęgnacji miejsc intymnych, które są łagodzące i mają działanie przeciwzapalne oraz maści. Najlepiej, aby produkty zawierały w sobie ekstrakt z rumianku, nagietka, zioła bądź wywar z herbaty.

W przypadku choroby hemoroidalnej ważną rolę odgrywa higiena. Dbanie o czystość w okolicy odbytu jest bardzo ważne i może zapobiec rozwojowi stanu zapalnego skóry i błony śluzowej. Należy podmywać tę okolicę ciepłą wodą lub wodą z płynem do higieny intymnej. Do mycia nie należy stosować mydła lub innych detergentów, które mogą wywołać podrażnienie. Ciepłe kąpiele, okłady mogą wspomóc walkę z żylakami miejscowo. Zaleca się nasiadówki w ciepłej, ale nie w gorącej wodzie, ważne jest, aby stosować je ze dwa razy dziennie. Do wody należy stosować dodatki, na przykład zioła na infekcje intymne takie jak: odwar z kory dębu, rumianek lub nadmanganian potasu. Odwary działają przeciwzapalnie, ściągająco oraz odkażająco, dzięki czemu naczynia krwionośne stają się uszczelnione. Jako dodatki do kąpieli sprawdzą się również olejki lawendowe, rozmarynowe oraz jałowcowe. Do innych naturalnych produktów zalecanych przy hemoroidach są napary z szałwii oraz kasztanowca.

Reklama

Wpływ diety na powstanie hemoroidów

Stosowanie się do reguł zdrowego stylu życia może pomóc w walce z żylakami odbytu. Siedzący tryb życia oraz niezdrowa dieta zwiększają prawdopodobieństwo pojawienia się patologicznego rozwoju guzków. Pierwszym składnikiem, na który należy zwrócić uwagę w diecie, jest błonnik. Zaleca się regularnie spożywać od 20 g do 30 g błonnika na dobę. Produktami bogatymi w błonnik są warzywa, owoce, kasze oraz pełnoziarniste pieczywo. Błonnik dzięki swoim zdolnością wiązania wody zmiękcza masy kałowe i przyspiesza ich usuwanie, w wyniku czego hemoroidy nie są podrażniane.

W przypadku niedostarczenia odpowiedniej ilości błonnika może dochodzić do zaparć, które są przyczyną uszkodzenia błony śluzowej odbytu oraz mogą nasilać dolegliwości bólowe. Odpowiednia ilość wypijanych płynów jest również ważnym aspektem dbania o organizm, który zmaga się z hemoroidami. Osoby z tą przypadłością powinny pić co najmniej 2 litry płynów dziennie. Ostre przyprawy oraz alkohol nie służą dobrze organizmowi zmagającemu się z hemoroidami, dlatego warto wyeliminować je z diety, również pomożemy im się zmniejszyć. Innym produktem, który ma korzystny wpływ na zdrowie i sprawdzi się, jako uzupełnienie jadłospisu jest siemię lniane. Ziarenka lnu posiadają bogatą zawartość składników odżywczych. Spożywanie 1-2 łyżek siemienia lnianego dziennie może przynieść zauważalny pozytywny wpływ na zdrowie. Odpowiednia masa ciała jest ważnym czynnikiem w profilaktyce hemoroidów.

Przyczyny żylaków odbytu – siedzący tryb życia

Regularna aktywność fizyczna pozwoli utrzymać odpowiednią wagę oraz wspomoże organizm w walce z zaparciami. Regularne uprawianie sportu powoduje, że problemy z wypróżnianiem występują rzadziej ze względu na usprawnienie motoryki jelit oraz regulacje rytmu trawiennego. Ważną kwestią jest zachowanie umiarkowanego stopnia wyniku, ponieważ sporty, które wymagają dużych nakładów siły, zwiększają ryzyko rozwoju patologicznego żylaków odbytu. Bezpieczne ćwiczenia, które specjaliści zalecają przy predyspozycji do powstawania guzków, są marsze, pływanie, joga oraz ćwiczenia mięśni dnia miednicy, oraz zwieracza odbytu. Siedzący tryb życia przyczynia się do powstawania hemoroidów. Wykonując pracę biurową, należy pamiętać, aby jak najczęściej zmieniać pozycję. Według specjalistów od bezpieczeństwa i ergonomii pracy powinno się wstawać na 5 minut po godzinie spędzonej przy biurku. Pamiętaj, że robisz to dla zdrowia, zapobiega to powstawaniu większych problemów.

Leczenie hemoroidów

Występujące krwawienie w okolicach odbytu oznacza, że wizyta u lekarza jest konieczna. W pierwszej kolejności należy udać się do lekarza rodzinnego. Specjalista może wykonać badanie endoskopowe oraz dokonać pomiaru ciśnienia w kanale odbytu. W przypadku potwierdzenia przyczyny krwawienia występującymi hemoroidami rozpoczyna się leczenie. Najpopularniejszymi metodami leczenia jest używanie preparatów, takich jak maści, czopki, leki. W aptece dostępne są bez recepty preparaty bądź leki na hemoroidy, które w swoim składzie posiadają substancje przeciwbólowe, przeciwzapalne, ściągające oraz ochronne. Stosuje się również nasiadówki, inaczej kąpiele z użyciem kory dębu bądź ziołowe, łagodzące uczucie swędzenia i pieczenia. Długotrwałe dolegliwości, które nie ustępują pomimo stosowania wyżej wymienionych preparatów, należy ponownie skonsultować z lekarzem. Wizyta u lekarza zweryfikuje konieczność podjęcia leczenia specjalistycznego.

Reklama

Leczenie chirurgiczne żylaków odbytu

Leczeniu zabiegowemu lub operacyjnemu poddawani są pacjenci, u których choroba jest w stanie zaawansowanym. Brane pod uwagę są następujące kryteria: stopień rozwoju przypadłości, nasilenie oraz częstość występowania dolegliwości. W pierwszej kolejności lekarz — proktolog stosuje metody, które są mało inwazyjne. Często wykonywany zabieg przeprowadza się bez znieczulenia. Okres zdrowienia jest często krótki i bezbolesny. Jeśli metoda mało inwazyjna jest nieskuteczna, przeprowadza się leczenie operacyjne. Zaletą dokonania operacji jest fakt, że hemoroidy zostają usunięte i pojawienie się nawrotu choroby jest mało realne. Działanie lekarza jest uzależnione od stanu pacjenta i stopnia zaawansowania choroby. Podczas wyboru metod leczenia bierze się pod uwagę dostępność urządzeń i narzędzi. W ciężkich przypadkach wykonywana jest hemoroidektomia, czyli operacja chirurgiczna, która polega na wycięciu hemoroidów oraz zamknięciu naczyń doprowadzających krew. Po zabiegu pacjent może odczuwać dyskomfort, jednak nie jest to ból nasilony. Dolegliwość bólowa wynika z występowania obrzęku tkanek w kanale odbytu i ich podrażnienia.

Hemoroidy – metody zwalczania:

• Metoda Barrona, inaczej gumkowanie. Zazwyczaj stosuje się ją jeśli hemoroidy są II i III stopnia. Polega ona na miejscowym założeniu pierścienia na guzek, który odcina dopływ krwi i powoduje jego obumarcie.
• Hemoroidektomia otwarta, czyli metoda Milligana — Morgana. Jest to operacja usunięcia żylaków za pomocą dostosowanych narzędzi np. skalpela, elektroagulacją bądź nożyczek. Według danych badań jest to bardzo skuteczna metoda, która cieszy się bardzo niskim procentem nawrotów. Następnie wadą tego zabiegu jest ból odczuwalny po operacji i okres rekonwalescencji do 6 tygodni.
• Hemoroidektomia zamknięta, metoda Fergusona. Stosuje się tę metodę w przypadku stopni żylaków III i IV. Operację zaczynamy przez wprowadzenie do odbytu anoskopu zabiegowego, dzięki któremu usuniemy patologicznie zmienione tkanki kanału odbytu, co nie powoduje zwężenie tego miejsca. Niestety, z występujących objawów po operacyjnych jest odczuwanie bólu przy wypróżnianiu się i puszczaniu gazów, równie odczuwa się boleści.

Leczenie hemoroidów w ciąży

W przypadku wystąpienia hemoroidów w ciąży, niestety zazwyczaj leki są odstawianie aż do czasu rozwiązania. Żylaki odbytu zazwyczaj ustępują po ciąży. Możliwe jest, że podczas porodu, w wyniku dużego parcia dojdzie do powstania hemoroidów. W okolicy odbytnicy może pojawić się śluz w kale oraz krew. Każda dolegliwość powinna być konsultowana z lekarzem. Lekarz poda niezbędne informacje na ten temat, wykona odpowiednie badania i odpowie na nurtujące pytania.

Ból zęba jest dolegliwością utrudniającą normalne funkcjonowanie. Zapalenie miazgi zęba może wiązać się z koniecznością usunięcia zęba. Istnieją metody, które pozwalają na uratowanie zęba. Leczenie kanałowe, zwane tez endodontycznym, kojarzone jest zwykle z nieprzyjemną wizytą u dentysty. W tym artykule dowiesz się: czy konieczność leczenia endodontycznego musi wiązać się z bólem? Na czym polega leczenie kanałowe zębów? Czy leczenie kanałowe zęba boli i należy się go obawiać?

Reklama

Ból zęba – przyczyny

Przyczyn dolegliwości bólowych związanych z zębami może być wiele. Intensywny ból zęba, który uniemożliwia codzienne funkcjonowanie, powinien być sygnałem alarmowym dla pacjenta. Najczęściej bolesne problemy są wynikiem uszkodzenia szkliwa lub występującą próchnicą powodującą stan zapalny. Pierwszym objawem jest pojawiająca się nadwrażliwość na ciepły i zimny pokarm. Odsłonięta szyjka zęba staje się wrażliwa i jest przyczyną bólu jamy ustnej. W przypadku wystąpienia zmiany w obrębie dziąseł i szyjki zęba warto udać się do lekarza. Wielu pacjentów może uniknąć kosztownego i bolesnego leczenia zgłaszając się odpowiednio wcześnie na kontrolę w gabinecie dentystycznym.

Zapalenie miazgi zęba

Miazga pełni bardzo ważne role. Przede wszystkim jest wypełnieniem komory i kanałów korzeniowych, natomiast jej zewnętrzna warstwa wytwarza zębinę. Miazga zębowa jest bardzo unerwiona, co wpływa na to, że jest bardzo wrażliwa na bodźce. Jest najwrażliwszą tkanką, która wypełnia jamę ustną. Zapalenie miazgi u pacjenta jest zazwyczaj wynikiem rozwoju bakterii, które dostają się do kanałów zębowych poprzez ubytki wywołane próchnicą.

Objawami, które towarzyszą rozwijaniu się infekcji, są m in:

• ból, który jest zależny od obecności czynnika drażniącego,
• obrzęk,
• zaczerwienienie wokół zęba.

Przy zapaleniu występuje ostry ból, który może mieć charakter pulsujący lub tępy, może nie znikać nawet pod wpływem przyjęcia środka przeciwbólowego. Pacjenci czują nasilający się ból w pozycji leżącej lub przy nagłej zmianie pozycji. W przypadku obumierania zęba zwykle odczuwa się samoistny, przewlekły i nieprzemijający ból. Zainfekowane zęby wymagają pomocy stomatologa. Wykrycie zapalenia tkanki we wczesnej fazie pozwala na leczenie zęba w sposób mniej inwazyjny i może zapobiec jego usunięciu. Jedynym sposobem na wypełnienie ubytku wywołanego zapaleniem miazgi jest leczenie kanałowe. W przypadku dojścia do nieodwracalnego zapalenia miazgi jedynym rozwiązaniem jest usunięcie zęba. Nieodwracalne zapalnie jest wtedy, gdy nie ma możliwości wyleczenia miazgi metodami biologicznymi. Niemożliwe jest wtedy pokrycie w sposób pośredni i bezpośredni zęba. Martwa i nieoczyszczona miazga zębowa może prowadzić do rozwoju zakażenia, także dookoła innych tkanek i zagrażać zdrowiu.

Reklama

Na czym polega leczenie kanałowe – podstawowe informacje

Leczenie kanałowe zębów to pozbycie się zapalenia i spowodowanie, że dolegliwości bólowe znikną. Pierwszą rzeczą, którą stomatolog sprawdza jest stan miazgi zębowej – czy jest martwa, czy żywa. U dorosłych oraz dzieci leczenie kanałowe wykonuje się również gdy dojdzie do pęknięcia lub złamania zęba, zapalenia tkanek otaczających korzenie zęba czy rozwoju bakterii beztlenowych. Lekarz rozpoczyna leczenie od zlecenia zrobienia zdjęcia RTG. Przypadki bardziej zaawansowane wymagają wykonania tomografii komputerowej. Dentysta analizuje obraz pod kątem oceny stopnia zaawansowania choroby, kształtu oraz położenia kanałów. Dzięki temu specjalista przeprowadza leczenie dostosowane do konkretnego przypadku.

W celu zasięgnięcia informacji o stanie zdrowia pacjenta lekarz przeprowadza wywiad. Pacjent powinien poinformować o uczuleniach. Współczesna stomatologia oferuje nowoczesne technologie, które sprawiają, że można uratować chorego zęba w trakcie jednej wizyty u stomatologa. Obecnie wielu lekarzy pracuje przy użyciu mikroskopu endodontyczncznego, który pozwala przeprowadzić zabieg dokładnie. Dzięki zastosowaniu mikroskopu możliwe jest dostrzeżenie w przypadkach ujścia kanałów, co ma niewątpliwie duże znaczenie przy udrażnianiu i wypełnianiu. Kliniki, które są wyposażone w mikroskopy, są w stanie zapewnić większe powodzenie wykonania poprawnego leczenia. Narzędzie to pozwala nie tylko widzieć, ale także oczyścić tkanki z pozostałych resztek i bakterii.

Czy leczenie kanałowe boli?

Leczeniem zęba dentysta zajmuje się dopiero po podaniu znieczulenia. Zazwyczaj leczenie endodontyczne wykonywane jest przy znieczuleniu miejscowym. Kliniki dysponują różnymi rodzajami znieczuleń m.in. znieczuleniem domiazgowym, które polega na podaniu środka znieczulającego bezpośrednio do zęba oraz znieczuleniem wprowadzanym do przestrzeni międzykorzeniowej, a następie do kości gąbczastej, które nazywa się znieczuleniem dokostnym. Utrata czucia w zębie oraz w jego otoczeniu sprawia, że leczenie kanałowe staje się bezbolesne. Ząb, który został pozbawiony miazgi zębowej, nie posiada nerwów, czyli nie dochodzi do przewodzenia impulsów bólowych. Dla osób, które panicznie boją się zabiegów dentystycznych, stomatolog może zaproponować środek uspokajający, na przykład podtlenek azotu. Możliwe jest takie leczenie pod narkozą, czyli w znieczuleniu ogólnym. Konieczne będzie wtedy dostarczenie badań laboratoryjnych oraz rozmowa z anestezjologiem.

Przebieg leczenia stanu zapalnego zęba

Pierwszym etapem leczenia kanałowego jest pozbycie się zmian powstałych z nieleczonej próchnicy zębowej. Dzięki temu możliwe jest dostanie się do komory zęba oraz kanałów korzeniowych. W leczeniu kanałowym ważnym etapem jest usunięcie zainfekowanej miazgi zębowej oraz dokładne wyczyszczenie wnętrza zęba. Następnie kanały są uszczelnianie i wypełniane materiałem. Jest to istotny element powodzenia leczenia, ponieważ w ten sposób możliwe jest zapobiegnięcie dostania się drobnoustrojów do tkanek okołowierzchołkowych. Następnie przeprowadzana jest odbudowa ubytku zębowego, który jest końcowym etapem. Kanałowe leczenie powinno zakończyć się powtórzeniem wykonania zdjęcia rentgenowskiego, w celu upewnienia się, czy kanały zębowe zostały odpowiednio wypełnione. Najczęściej zabieg leczenia kanałowego kończy się sukcesem. Jednak organizm jest żywą strukturą i tak jak w przypadkach innych zabiegów medycznych, mogą wystąpić powikłania.

Reklama

Ból po zakończonym leczeniu kanałowym

Zabieg pomimo tego, że jest bezbolesny, należy do inwazyjnych metod stosowanych w stomatologii. Zachodzi ingerencja w najbardziej wrażliwą tkankę, co powoduje, że często nawet po skończonym leczeniu ząb może boleć. Elementy jamy ustnej potrzebują czasu, aby się zregenerować. Możemy spodziewać się nadwrażliwości na ucisk oraz zmiany temperatury. Dolegliwości nie powinny trwać dłużej niż kilka dni po zabiegu endodontycznym. Gdy wyleczony ząb boli przez dłuższy okres czasu, należy wybrać się do dentysty.

Ponowne leczenie kanałowe

Zdarza się, że wykonanie kolejnego zabiegu endodontycznego okazuje się konieczne. Silny ból trwający ponad dwa tygodnie, występujący po wcześniejszym wypełnieniu zęba, może wskazywać na to, że należy podjąć kolejne leczenie. W takim przypadku warto udać się na kolejną wizytę do specjalisty. Często dolegliwości bólowe związane są z niepoprawnie przeprowadzonym zabiegiem. Występują przypadki, w których lekarz podczas wykonywania zabiegu nie zauważył jednego z kanałów i w trakcie została zainfekowana miazga. Ponowne wykonanie zabiegu polega na usunięciu poprzednio włożonego materiału w kanał korzenia. Następnie procedura leczenia kanałowego odbywa się w taki sam sposób, jak za pierwszym razem.

Szukasz zaufanego endodonty w stolicy? Skorzystaj z leczenia kanałowego w Warszawie w gabinecie stomatologicznym Fachowy Dentysta.

Utrudniający życie ból w odcinku lędźwiowym, który promieniuje do przedniej części uda, pośladów oraz łydki jest związany ze schorzeniem nazywanym rwa kulszowa udowa. Rozwijający się stan zapalny lub zmiany degeneracyjne w obrębie kręgosłupa są jej przyczyną. Zaniechanie terapii może przynieść problemy z deficytem czuciowo-ruchowym i znacząco pogorszyć jakość życia. W jaki sposób zapobiegać powstaniu rwy udowej kulszowej? Jakie są sposoby na leczenie rwy udowej? Poznaj przyczyny, objawy, leczenie w rwie udowej.

Reklama

Rwa udowa przyczyny, objawy

Objawami jest przede wszystkim ból, który może być rwący, zdarza się także, że występujący ból ma charakter palący lub neuropatyczny. Nasilenie bólu może być odczuwalne podczas odruchów bezwarunkowych, takich jak kichanie i kaszel, może występować także podczas śmiechu. Wykonywanie codziennych czynności, takich jak poruszanie się, siedzenie lub leżenie może przynosić ukojenie, lub dodatkowy ból. Zdarza się, że wiele osób, których dotyczy rwa udowa, mają problemy z zaburzeniami czucia, przykurczami mięśni, dochodzi do drętwienia oraz mrowienia. Ból z powodu rwy kulszowej jest najczęściej jednostronny, rzadko zdarzają się obustronne boleści. W skład nerwu udowego wchodzą włókna korzeni nerwowych, które w wyniku drażnienia objawiają się bólem w okolicy lędźwiowej. Nasilająca się rwa udowa jest wynikiem zaawansowanego stopnia drażnienia nerwów odpowiedzialnych za czucie w przedniej części uda, wewnętrznej części łydki oraz kostki przyśrodkowej.

Przepuklina jądra miażdżystego

Uciskanie i wywoływanie chemicznego zapalenia korzeni nerwowych kręgosłupa są wynikiem objawów, jakie daje dyskopatia kręgosłupa. Najczęściej w wyniku przepukliny jądra miażdżystego dysku występuje drażnienie włókien nerwowych. Sygnały bólowe, powstające w rynku wybrzuszenia się włóknistego pierścienia lub wypadnięcia dysku, są pierwszymi z objawów choroby dysku. W wyniku uszkodzeń korzeni nerwowych dochodzi do zaburzeń czucia, może wystąpić także niedowład lub ograniczenie sprawności kończyny dolnej. Zazwyczaj uszkodzeniu ulega odcinek lędźwiowy kręgosłupa.

Objawy rwy udowej – uszkodzony nerw udowy

Objaw Mackiewicza, czyli odczuwanie bólu w obrębie uda, jest charakterystyczny we rwie udowej. Podczas zgięcia kończyny dolnej w stawie kolanowym w pozycji leżącej dochodzi do powstania boleści, jest to jednoznaczną przesłanką dla lekarzy do stwierdzenia rwy. U pacjenta, dotkniętego chorobą, występuje także promieniujący ból przebiegający za kolano przy podnoszeniu wyprostowanych kończyn dolnych w pozycji leżącej. Objaw ten został nazwany objawem Lasègue’a. Towarzyszący ból sprawia, że osoba chora ma problemy z poruszaniem się, niewygodne mogą być również niektóre pozycje. Nieleczone schorzenie może przerodzić się w trwałe wady postawy i problemy z motoryką ruchu.

Reklama

Przyczyny uszkodzenia nerwu udowego

Największy nerw splotu lędźwiowego, czyli nerw udowy jest złożony z włókien pochodzących z nerwów odchodzących z rdzenia kręgowego L2, L3, L4. Czynnikami sprzyjającymi uszkodzeniu nerwu udowego są: cukrzyca, uszkodzenia wynikające z źle założonego cewnika w tętnicy udowej, krwawienie występujące zaotrzewnowo, problemy z miednicą, w tym złamanie miednicy, napromieniowanie miednicy lub guz w miednicy.

Przyczyny rwy udowej wynikające ze stylu życia

Siedzący tryb życia sprawia, że mięśnie nie są odpowiednio często aktywizowane. Wśród czynników najbardziej wpływających negatywnie na choroby związane z kręgosłupem są niska aktywność fizyczna oraz nadwaga. Ćwiczenia, które są wykonywane w sposób nieprawidłowy, mogą również negatywnie wpłynąć na sprawność organizmu i często są przyczyną zmian zwyrodnieniowych. Zmiany zwyrodnieniowe w kręgosłupie powodują zwężanie otworów międzykręgowych, co powoduje zbyt mało miejsca dla przebiegających tam korzonków nerwowych. Uszkodzić krążek międzykręgowy można w wyniku podnoszenia ciężkich przedmiotów. Słabe mięśnie brzucha oraz pleców nie są w stanie zabezpieczyć kręgosłupa podczas wysiłku.

Dobrym rozwiązaniem będzie nauka odpowiedniej techniki wykonywania ćwiczenia pod okiem specjalisty, na przykład fizjoterapeuty. Innymi przyczynami schorzenia mogą być rozwijające się stany zapalne, które mogą być spowodowane stosowaniem złej diety. Warto zwrócić uwagę czy nasz sposób odżywiania dostarcza nam niezbędnych składników mineralnych, wapnia i witamin. Narażenie odcinka lędźwiowego na przewianie może skutkować powstaniem przykurczu mięśni przykręgosłupowych.

Jak się leczy rwę udową?

Rwa udowa i stopień jej zaawansowania zależy od objawów, na które skarży się pacjent. W pierwszej kolejności należy się udać do specjalisty. Lekarze, którzy zajmują się problemami bólowymi, które powoduje rwa udowa to: lekarz rehabilitacji medycznej, neurolog, ortopeda i neurochirurg. Na samym początku leczenia lekarz zleca zrobienie rezonansu magnetycznego. Zdjęcie z rezonansu magnetycznego pozwala zobaczyć stopień zaawansowania rwy udowej. Wykonanie zdjęcia ułatwia dokonanie wyboru leczenia. Dodatkowo za poleceniem lekarza wykonuje się EMG, czyli elektromiografię i badanie sprawdzające przewodnictwo nerwowe. Zwykle przy nienasilonych objawach bólowych wystarczy przyjmowanie odpowiednich leków przeciwzapalnych, ćwiczenia wykonywane w domu oraz rehabilitacja pod okiem specjalisty. W przypadku zaawansowanej rwy udowej proces leczenia jest bardziej skomplikowany. Dolegliwości przeważnie utrzymują się przez 3 – 12 tygodni. Rwa udowa zaawansowanego stopnia może trwać miesiącami lub latami. W najtrudniejszych przypadkach wykonuje się leczenie operacyjne.

Reklama

Jak farmakologicznie leczyć rwę udową?

Leczenie w ostrej fazie rwy kulszowej i udowej sprowadza się do zmniejszenia stanu zapalnego, dlatego często korzysta się z niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Zaburzenia w ciężkich przypadkach leczone są sterydami. W celu przyniesienia ulgi w bólu osobom podaje się leki, które mają za zadanie rozluźnić mięśnie. Zazwyczaj domięśniowe zastrzyki mają krótkie działanie i jest to ich największa wada. Osoby, które mają terapię sterydową, powinny każdego dnia zmniejszać ilość przyjmowanego leku. Bóle o charakterze przewlekłym mogą być znacznie osłabione w wyniku podania preparatów zmniejszających pobudliwość nerwów.

Rwa udowa – jak zmniejszyć dolegliwości?

Należy z lekarzem prowadzącym uzgodnić dawkowanie leków przeciwbólowych oraz przeciwzapalnych. Ulgę może przynosić odpowiednio dobrany zestaw ćwiczeń, który uwzględnia pozycje uśmierzające ból, na przykład przyciągnięcie kolan do brzucha. Dobrze dobrana rehabilitacja przynosi szybko widoczną poprawę w leczeniu. W przypadku pacjentów bardzo wrażliwych na ból stosuje się zastrzyki nadtwardówkowe, które pomagają szybciej wrócić do zdrowia. Zaletą tego typu zastrzyków jest precyzyjne wprowadzenie leku dokładnie w miejsce ucisku korzenia nerwowego. Dodatkowo można stosować zabiegi akupunktury.

Metody aktywizowania mięśni pacjenta

Fizjoterapeuci zalecają ćwiczenia zachowawcze oraz terapię manualną. W celu osłabienia rwy udowej stosuje się rozciąganie przykurczów, które występują u niektórych osób i mogą znacząco wpłynąć na poprawę życia. Istotne znaczenie w przywróceniu prawidłowej równowagi siły mięśniowej mają neuromobilizacje oraz metody aktywności McKenzie. Rehabilitacja pozwoli na przeciwdziałanie rozwijającym się patologiom we wzorcu ruchowym. Należy pamiętać, że ważny wpływ ma autoterapia, czyli systematyczne wykonywanie ćwiczeń w domu.

Fizjoterapia na Leszczynach jest to centrum rehabilitacji, które oferuje szereg usług rehabilitacyjnych. W celu uzyskania pełnej oferty zapraszamy na ich stronę internetową Fizjoterapia Bielsko-Biała.

Zapalenia miazgi zęba i bólu z nim związanego, zazwyczaj da się uniknąć, gdy dba się o prawidłową higienę jamy ustnej. Ból zęba spowodowany uszkodzeniem jego wnętrza i związane z tym dolegliwości są jednak bardzo powszechne. Ratunkiem przed wyrwaniem zęba jest leczenie kanałowe, które wykonuje się u dentysty. Jednak nie gwarantuje ono, że ból zęba po leczeniu natychmiast minie. Powikłania przy leczeniu kanałowym mogą wystąpić w trakcie leczenia, jak i po minięciu kilku lat po wykonaniu zabiegu. Dlaczego tak się dzieje? Na pytanie jak to możliwe, że ból zęba po leczeniu kanałowym po kilku latach nadal sprawia dolegliwość, znajdziesz odpowiedź w poniższym artykule.

Reklama

Na czym polega leczenie kanałowe?

Przy leczeniu kanałowym najważniejsze jest usunięcie miazgi z kanałów oraz dokonanie ich dezynfekcji. Wyróżniamy gałąź stomatologi, która specjalizuje się w tego rodzaju zabiegach – endodoncja. W zależności od wielkości występującej zmiany lekarz dokonuje wyboru urządzeń i metod leczenia. Uszkodzona miazga zostaje zastąpiona odpowiednimi materiałami do wypełnienia ubytku, następnie dentysta zabezpiecza koronę zęba.

Podczas leczenia, chirurg stomatologiczny usuwa próchnicę z zęba przy użyciu narzędzi mechanicznych oraz ręcznych. Wykonanie zabiegu wymaga odpowiedniego dojścia do kanałów zęba, dlatego ważne jest odpowiednie dobranie technologii. Materiałami używanymi do wykonania narzędzi są stal i stopy tytanowo-niklowe. Coraz powszechniejsza jest metoda wykorzystywania fal ultradźwiękowych.

Kiedy wykonuje się leczenie kanałowe?

W przypadku gdy zaczyna nas boleć ząb lub odczuwamy go przy jego nacisku, powinniśmy natychmiast wybrać się na wizytę do dentysty, bo najprawdopodobniej doszło już do zapalenia. Konieczność wykonania terapii jest wtedy, gdy najwrażliwsza część zęba, czyli miazga zębowa znajduje się w stanie zapalnym. W skład miazgi zębowej wchodzą nerw i naczynia krwionośne. Demineralizacja szkliwa pod wpływem próchnicy osłabia jego strukturę i stopniowo wnika w coraz głębsze części zęba. Konsekwencją nieleczonej próchnicy jest pogorszenie się stanu miazgi zębowej, co prowadzi do powstania stanu zapalnego. Zabieg leczenia kanałowego wykonuje się u dzieci i dorosłych także w przypadkach, gdy dojdzie do pęknięcia lub złamania zęba, rozwoju bakterii beztlenowych czy zapalenia tkanek otaczających korzenie zęba. Leczenie kanałowe wykonuje się w celu ratowania chorego zęba, który może posłużyć nam przez kilka kolejnych lat.

Reklama

Objawy stanu zapalnego zębów

Jeśli odczuwasz ostry ból zęba oraz pojawia się nadwrażliwość podczas picia zimnych lub ciepłych napojów, to możliwe, że miazga zębowa jest uszkodzona. Jej ukrwienie sprawia, że jest bardzo wrażliwa na bodźce. Może pojawić się przebarwienie zęba oraz ból tkanek znajdujących się w okolicy. Najczęściej ząb boli w sposób promieniujący oraz pulsujący i ze względu na to ciężko jest znaleźć lokalizację problemu. Następnie podawane jest znieczulenie, które powoduje, że leczenie kanałowe jest bezbolesne. Często przeprowadza się znieczulenie miejscowe. Obecnie jest możliwość dobrania środka znieczulającego indywidualnie dla pacjenta, w zależności od potrzeby. Po wykonaniu leczenia, przez kilka dni może występować nadwrażliwość. Wizyty u stomatologa powinny odbywać się regularnie, nie rzadziej niż co 6 miesięcy. Gdy czujemy ból wewnątrz jamy ustnej, warto jak najszybciej udać się do specjalisty w celu konsultacji i porady. Ponadto, jeśli zareagujemy w porę możemy zapobiec przymusowemu usunięciu zęba jak i przed większym bólem.

Przygotowanie do leczenia kanałowego

Przed leczeniem kanałowym wykonuje się zdjęcie RTG. Wówczas specjalista na podstawie zdjęcia RTG dokonuje oceny, stopnia zaawansowania zmian chorobowych, a także kształtu i położenia kanału. Czasem konieczne będzie wykonanie dodatkowych badań np. zdjęcia pan tomograficznego lub badania CBCT. Usunięcie próchnicy jest kolejnym etapem leczenia. Następnie lekarz podaje miejscowe znieczulenie jeśli jest ono wymagane, aby pacjent nie odczuwał bólu podczas zabiegu, który może być bolesny, co się często zdarza. Pacjent najczęściej zakładany ma koferdam, co przyczynia się do tego, że stomatolog ma dostęp i lepszą widoczność pola zabiegowego – język zostaje odsunięty aby w okolicy miejsca zabiegowego utrzymywana została suchość. W leczeniu kanałowym ważne jest zapewnienie pacjentowi bezpieczeństwa i zadbanie o komfort podczas leczenia zęba kanałowo przez lekarza.

Jak wygląda zabieg w leczeniu kanałowym?

Miazga, wchodząca w skład zęba, zostaje usunięta po odpowiednim przygotowaniu komory zęba. Stomatolog w kolejnym etapie dokonuje oczyszczania kanałów zębowych i przystępuje do rozszerzenia ich w celu pozbycia się bakterii, które mogły przedostać się do zębiny. W przypadku leczenia kanałowo najtrudniejszym etapem jest, przedostanie się do kanałów, ponieważ wymaga to zaawansowanej technologi. Narzędzia używane przez dentystę mają średnicę mniejszą niż milimetr i są podatne na zginanie i w każdej chwili mogą ulec złamaniu. Niestety kilku pacjentów może zostać z pozostawianymi w kanale narzędziami. W żadnym wypadku pacjent nie powinien podejmować się wyciągania pozostałości. Ryzyko wynikające z usuwania złamanych narzędzi jest duże, a pozostawienie go nie jest zagrożeniem dla zęba. Następnym etapem jest wypełnienie kanału przeznaczonymi do tego preparatami. Odpowiednio dobrany materiał pomaga zabezpieczyć się przed rozwojem bakterii i wynikających z tego dolegliwości.

Reklama

Jak dbać o ząb po leczeniu kanałowym

Leczony kanałowo ząb wymaga szczególnej pielęgnacji, aby przez długie lata nie dochodziło do nawrotu choroby. Należy pamiętać o tym, że wszystkie zęby muszą być dokładnie szczotkowane co najmniej dwa razy dziennie. Oprócz mycia zębów warto sięgnąć po nici dentystyczne, które pomogą usunąć resztki pokarmowe oraz bakterie znajdujące w przestrzeniach międzyzębowych. Nić dentystyczna dostaje się do trudno dostępnych miejsc między zębami, gdzie zwykła szczoteczka nie dochodzi. Pozostawione resztki jedzenia w przestrzeniach międzyzębowych powodują rozwój bakterii i drobnoustrojów, co może bezpośrednio prowadzić do nawrotu próchnicy.

Pulsujący ból zęba po kilku latach po leczeniu kanałowym

Wskaźnik wykonywania leczenia kanałowego w sposób prawidłowy jest wysoki, ale objęty ryzykiem niepowodzenia. Występują jednak przypadki w których, ból zęba nie ustępuje po zabiegu i trzeba rozpocząć powtórne leczenie. Skutki powikłań mogą wystąpić nawet po kilku latach. Gdy ząb nie zagoi się, wskazana jest rozmowa z lekarzem specjalistą. Często dolegliwości bólowe związane są ze złym przeprowadzonym leczeniem pierwotnym. Wokół zęba leczonego mógł wytworzyć się stan zapalny spowodowany podrażnieniem tkanek.

Materiał, którym wypełniany jest ząb, może powodować reakcję uczuleniową. Jeśli ból zęba po leczeniu nie ustąpił po 2 tygodniach, należy udać się ponownie do dentysty. Powtórzenie wykonania zabiegu leczenia kanałowego zęba polega na usunięciu wcześniejszego włożonego materiału wypełniającego kanał. Następnie zadaniem lekarza jest znalezienie przyczyny bólu. Najczęściej przyczyną bolącego zęba po leczeniu kanałowym jest powracająca próchnica. W takiej sytuacji stomatolog pozbywa się próchnicy i ponownie wypełnia ząb.

Powikłania po leczeniu kanałowym

W celu sprawdzenia, czy leczenie zostało wykonane prawidłowo, zaleca się wykonanie kolejnego zdjęcia RTG. Ryzyko wystąpienia powikłań jest możliwe podczas leczenia kanałowego. Podczas gdy stomatolog chirurg niedostatecznie otworzy komorę miazgi zębowej, może dojść do złamania narzędzia podczas trwania leczenia kanałowego. Ząb, który przebarwia się na kolor żółto-brunanty może też być wynikiem nieodpowiedniego otwarcia komory. Miazga pozostająca w zakamarkach może powodować gnicie, ponieważ zawiera ona bakterie powodujące zakażenie kanałów korzeniowych. Pulsujący ból występujący po zakończeniu leczenia może wynikać z niepełnego usunięcia zalegających bakterii w tkankach okołowierzchołkowych. W niektórych przypadkach wskazane jest stosowanie antybiotyku ze względu na rozprzestrzeniającą się infekcję, Powikłaniem zęba po leczeniu kanałowym może być również ukruszenie korony zęba.

Ból głowy doskwiera nam wszystkim. Naszą pierwszą reakcją zazwyczaj jest sięgnięcie po leki przeciwbólowe, jednak czy jest to nasz jedyny wybór? Możemy przecież użyć różnych naturalnych ziół, które są stosowane już od setek lat. Poniżej przedstawimy kilka z najpopularniejszych ziół dostępnych w polskich aptekach, które pomogę nam na ból głowy, a także podamy ich skutki działania, a także sposoby przyjmowania.

Reklama

Czy kozłek lekarski działa na ból głowy?

Kozłek lekarski (waleriana) jest jedną z najbardziej znanych roślin o działaniach uspakajających, nasennych i przeciwbólowych. Fragment tej rośliny, który nas interesuje to jej kłącze, czyli podziemna łodyga i korzeń, zwany potocznie korzeniem waleriany. Jest od wielu lat używany w medycynie konwencjonalnej, a od jeszcze dłuższego okresu w medycynie niekonwencjonalnej. Swoją popularność zawdzięcza głównie swojemu działaniu „wyciszającemu” nasz organizm i nasze nerwy. Dzięki czemu ułatwia nam uspokojenie się, a także łatwiejsze zaśnięcie. Pomaga w trakcie migreny, łagodząc bóle głowy i nasze zszargane nerwy. W przypadku kobiet to zioło pomoże także przetrwać bolesne miesiączki. Pomoże także podczas walki z migreną. Jest to możliwe dzięki jego wpływowi na zmniejszenie napięcia mięśni, co za skutkuje rozluźnieniem mięśni, a bóle ciała, jak i głowy mniej dokuczające.

W jaki sposób działa kozłek lekarski na ból głowy?

Głównymi substancjami aktywnymi znajdującymi się w korzeniu waleriany są olejki eteryczne i walepotriaty. Ich zawartość, a więc wartość zdrowotna zależy od produktu, jaki kupiliśmy. Roztwory na bazie alkoholu zawierają więcej substancji niż roztwory na bazie wody, wynika to z lepszej rozpuszczalności olejków i walepotriatów w alkoholu. To zioło można kupić także w formie tabletek zawierających sproszkowany korzeń. Cena za 100 g kropli to około 10 złotych, w przypadku tabletek cena wynosi około 11 złotych za 10 tabletek. Bardzo niska i przystępna cena za pozbycie się bólu głowy.

Na co stosować złocień maruna?

Złocień maruna jest ziołem do złudzenia przypominającą rumianek, przez co ludzie przez długi czas nie wiedzieli o jego niesamowitych właściwościach. Jeśli chodzi o zioła na ból głowy, jest to jeden z najlepszych możliwych wyborów. Jego substancja czynna, czyli partenolid blokuje działanie innych związków w naszym ciele, które odpowiadają za rozszerzanie i zwężanie naczyń krwionośnych. Pozwala to na złagodzenie bólu głowy i migreny. Lekarze stwierdzili, że za ból obecny podczas migreny odpowiada właśnie gwałtowne zwężanie się i rozkurczanie naczyń krwionośnych. Regularne stosowanie Złocieniu pozwala na zmniejszenie prawdopodobieństwa następnych migren.

Złocień także posiada inne niesamowicie przydatne skutki. Jak wynika z badań, jest on bardzo skutecznym lekiem przeciwgorączkowym, przeciwzapalnym i antybakteryjnym. Może być skutecznie używany do zbijania gorączki lub stosowany na różne rany i opuchlizny jako okład. Złocień także posiada działanie zmniejszające wydzielanie prostaglandyny, substancji odpowiadającej za obkurczanie macicy podczas miesiączki. Te właściwości zmniejszają bóle menstruacyjne. Jest idealny jako lek, jeśli chodzi o zioła na ból głowy. Często go stosujemy w mojej rodzinie.

Reklama

Jak przyjmować walerianę, żeby pomogła na bóle głowy?

Substancjami aktywnymi występującymi w złocieniu są głównie laktony seskwiterpenowe, lotne olejki i flawonoidy. Olejki hamują wzrost szkodliwych drobnoustrojów. Badania także sugerują, że złocień może pomagać podczas walki z nowotworami, zwiększając podatność komórek nowotworowych na chemioterapię czy radioterapię.

Złocień można kupić w wielu postaciach:

• Tabletek,
• kapsułek,
• kropli,
• suszonych liści,
• herbat.

Koszt opakowania kapsułek to około 20 złotych. Występują różne metody przygotowania tego zioła. Na migreny i bóle głowy stosuje się herbaty z tego zioła. Świetnym wyborem jest także napar z tego zioła. Wystarczy łyżeczkę suszonego ziela zalać wrzątkiem i zostawić pod przykryciem na piętnaście minut. Taki napar pity dwa razy dziennie pozwoli nam na długoterminowe złagodzenie bólu głowy, a zwłaszcza uchroni nas przed bólem wywołanym przez miesiączki i migreny. Dodatkowo olejek, który się wydzieli podczas parzenia, ma fantastyczny zapach!

Nalewka z walerianu na ból głowy, jak przygotować?

Także możesz wykonać nalewkę z tego zioła. Przygotowujemy ją w proporcjach 1:1 i zostawiamy na dwa miesiące. Taka mikstura niesamowicie nam pomoże w przypadku przeziębienia lub kiedy czujemy ból głowy. Jednak pamiętajcie, należy zachować umiar.

Reklama

Jak przygotować korę wierzby białej?

Wierzba jest jednym z najbardziej znanych drzew w całej Polsce. Często mijamy je drodze, wracając do domu. Tym bardziej szokujące jest jak mało osób ma, wiedzę na temat jej niesamowitych zastosowań. Kora wierzby jest roślinną aspiryną. W dawnych czasach do wytwarzania leków używano wszystkich części tego drzewa, aktualnie po wielu badaniach wiadomo, że to głównie kora zawiera większość substancji prozdrowotnych. Dalsze informacje na temat tego niesamowitego drzewa możecie znaleźć na naszej stronie, do czego zachęcam.

W swoim składzie posiadają glikozydy fenolowe, jest to naturalny odpowiednik kwasu acetylosalicylowy, czyli potocznie zwanej aspiryny. Substancje te, tak samo, jak aspiryna pomagają na różne schorzenia i problemy, w tym także ból głowy. Mają działania przeciwzapalne, przeciwbólowe, a także przeciwgorączkowe. Jest to idealny wybór, jeśli nie chcemy przyjmować twardych leków. Jej właściwości pozwolą nam łatwiej przeżyć przeziębienie i przyniosą ulgę. Naprawdę warto wypróbować napary i herbaty z tego ziela, zanim sięgniemy po jego syntetyczny odpowiednik. Pomoże nam na bóle głowy, zapalenia stawów i mięśni, a także możemy go użyć jako okład na rady. Jest dodatkowo dobrym wyborem, jeśli potrzebujemy czegoś na uspokojenie lub bezsenność, a także, i na nudności. Nawet migrena nie jest w stanie oprzeć się temu specyfikowi.

Wierzba biała i jej wpływ na ból głowy.

Substancją odpowiedzialną za działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i antybakteryjne są glikozydy fenolowe, głównie salicyna i salikortyna. Substancje te trawią się w naszym układzie żołądkowym i bardzo szybko na skutek krwi rozchodzą się po całym ciele. Za inne działania pozytywnie wpływające na problemy takie jak bezsenność, nerwobóle i pobudzenie nerwowe, odpowiadają sole mineralne, kwas elagowy, garbniki, katechina, flawonoidy. Pomogą one na okres migrenowy, jaki przypada zazwyczaj na zimę.

Korę wierzby możemy spotkać w aptekach w wielu postaciach. Czy to już gotowych tabletek, czy to pod postacią herbat, które możemy sobie zaparzyć. Cena za 100 g herbaty to około 3 złote. Dzięki czemu jest jednym z najtańszych i najłatwiej dostępnych naturalnych ziół.

Reklama

Dlaczego warto stosować zioła na ból głowy

Z aktualną wiedzą medyczną jesteśmy w stanie leczyć się na wiele sposobów. Twarde leki nie muszą być zawsze naszym pierwszym wyborem. Warto się zastanowić, czy nie lepiej zwrócić się w stronę leków naturalnych w postaci ziół. Wyżej podane rośliny posiadają wiele zastosowań już od wieków. Pozwalają wyleczyć migrenę, pomagają w bólach głowy, zmniejszają napięcie mięśni w trakcie miesiączek, a także skutecznie działają jako substancje przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Istnieje jeszcze wiele lekarstw należących do grupy leków naturalnych, chyba każdemu jest znana mięta, melisa, imbir i na sto procent masz je w domu.

Każdemu z podanych ziół towarzyszą różne inne specjalne działania, o których możecie się dowiedzieć z innych naszych artykułów. Pamiętajmy jednak, że należy zawsze skonsultować się z lekarzem czy podane przez nas zioła i środki nie będą się gryźć z innymi lekami, jakie przyjmujecie. Mam nadzieję, że artykuł pomógł wam i zwiększył waszą wiedzę na temat naturalnych leków. Zajrzyjcie do innych naszych artykułów, gwarantujemy, że znajdziecie wiele treści, które was zainteresują.

Powiązane tematy:

• Ból głowy podczas kaszlu
• Rodzaje bólu głowy
• Klasterowy ból głowy

Wśród mężczyzn problem z prostatą jest bardzo powszechny, pomimo to jest to temat zaniedbywany. Odkładanie diagnostyki oraz leczenia może skutkować pogarszającym się stanem zdrowia. Problemy z oddawaniem moczu obniżają komfort i jakość życia mężczyzn. Istnieją naturalne metody, które są pomocne w zmniejszeniu dyskomfortu wynikającego z przerostu prostaty.

Reklama

Co to jest prostata?

Prostata, inaczej gruczoł krokowy lub stercz znajduje się w organizmie każdego mężczyzny, wielkością przypomina orzech włoski. Jako element układu moczowo mężczyzny pełni funkcję odpowiedzialną za produkcję wydzieliny, która jest nośnikiem plemników. Wydzielina charakteryzuje się mętnym, białawym kolorem. Prostata otoczona jest mięśniami gładkimi, które kurczą się, gdy dochodzi do ejakulacji, czyli wytrysku nasienia. Gruczoł krokowy jest umiejscowiony pod pęcherzem moczowym, natomiast przez jego miąższ przechodzi cewka moczowa. Podczas powiększenia prostaty następuje mechaniczny ucisk cewki moczowej, co objawia się problemem z oddawaniem moczu. Według statystyk nowotwór prostaty jest jednym z najczęściej wykrywanych nowotworów u płci męskiej.

Przyczyny przerostu prostaty

Dokładne przyczyny problemów z prostatą nie zostały zbadane. Wiadomo jednak, że dieta bogata w nasycone tłuszcze, cholesterol oraz nieprawidłowa masa ciała, używki oraz siedzący tryb życia przyczyniają się do przerostu prostaty. Należy unikać produktów, które mają negatywy wpływ na nasz organizm, przede wszystkim należy ograniczyć spożywanie alkoholu i produktów odzwierzęcych. Ryzyko choroby wzrasta wraz z wiekiem. U mężczyzn około 45 roku następuje zmniejszenie produkcji testosteronu, który jest odpowiedzialny za prawidłowe funkcjonowanie gruczołu krokowego.

Przerost gruczołu krokowego – objawy

Łagodny przerost prostaty, pomimo tego, że nazwany jest „łagodnym” potrafi znacząco obniżyć komfort życia. Przede wszystkim wpływa na problemy przy oddawaniu moczu. Nieregularny przepływ moczu, któremu towarzyszy ból są głównymi objawami doskwierającymi przy przeroście prostaty. Dolegliwości związane z dolnymi drogami moczowymi są spowodowane uciskaniem powiększającej się prostaty na cewkę moczową. Wraz z rozpoczęciem oddawania moczu może pojawić się uczucie niecałkowitego opróżnienia. Objawy takie jak: znacząca strata masy ciała, ból kości oraz zmniejszony apetyt są sygnałem, że problem stał się bardziej zaawansowany i potrzebna jest wizyta u lekarza. Najczęściej jednak nowotwór prostaty rozwija się w sposób bezobjawowy. Panowie powyżej 45 roku życia powinni odwiedzać urologa co najmniej raz w roku. Jeśli w rodzinie wystąpiły przypadki schorzenia, należy udać się do specjalisty wcześniej. Zdiagnozowanie przerostu gruczołu krokowego we wczesnym stadium zwiększa szansę na uniknięcie leczenia w szpitalu i operacji. Istnieją naturalne sposoby, dzięki którym możemy pozbyć się dolegliwości podczas oddawania moczu.

Domowe sposoby na prostatę – leczenie i dieta

Istotnym elementem w przypadku leczenia łagodnego rozrostu prostaty jest sposób odżywiania. Do swojej diety warto wprowadzić żurawinę, która znana jest ze swoich właściwości przeciwgrzybicznych i przeciwbakteryjnych. Owoc ten, dzięki zawartości taniny wspomaga leczenie infekcji dróg moczowych. Pomocny może również okazać się sok lub shake z żurawiny, dobrym pomysłem będzie dodanie go do herbaty. Ze względu na zawartość kwasu glutaminowego w diecie powinny znaleźć się produkty, takie jak orzechy, soczewica, nie można zapomnieć także o kukurydzy. Należy ograniczyć spożywanie nasyconych kwasów tłuszczowych i tłuszczów trans na korzyść tych nienasyconych. Ziarna lnu, szczególnie w postaci oleju lnianego lub zmielonych ziaren wzbogacają dietę o niezbędne kwasy tłuszczowe omega 3. Zadbaj o wypicie jednej łyżki oleju lnianego lub oleju z dyni dziennie, dzięki temu poprawisz także swój profil lipidowy.

Przerost prostaty – leczenie za pomocą ziół

Potencjał zawarty w roślinach jest ogromny. Od lat przemysł farmaceutyczny bazuje na ziołach. Korzystanie z pomocy ziół ma znaczenie przy wspomaganiu procesu leczenia prostaty. Myśląc o profilaktyce, wielu mężczyzn powinno rozważyć picie herbat ziołowych, w szczególności takich jak herbata z pokrzywy lub z palmy sabal. Witamina K, witaminy z grupy B oraz flawonoidy, zawarte w pokrzywie, wpływają pozytywnie na zapalenie pęcherza. Pokrzywa usprawnia także działanie układu immunologicznego. Palma sebal znana jest wśród mężczyzn ze względu na podnoszenie poziomu testosteronu. Dostępne w aptece zioła kosztują niewiele, a mogą znacząco wpłynąć na problemy z przerostem gruczołu krokowego.

Przerost prostaty – stosowanie rdestu ptasiego

Stosowanie rdestu ptasiego ma wpływ na zwiększenie częstości oddawania moczu oraz wspomaga usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii. Napar z rdestu ptasiego otrzymujemy z gotowania ziół przez 5-10 minut. Napój jest gotowy do spożycia po ostudzeniu. Warto wprowadzić picie tego naparu, także ze względu na jego działanie przeciwzapalne oraz przeciwutleniające. Rdest ptasi ma pozytywne działanie na poziom układu odpornościowego.

Reklama

Wierzbownica drobnokwiatowa – leczenie skąpomoczu

W celu obniżenia poziomu występowania objawów przerośniętego stercza możesz skorzystać z zioła, jakim jest wierzbownica drobnokwiatowa. W jej przypadku stosowania możesz spodziewać się, że oddawanie moczu będzie sprawiało mniejszy ból. Wierzbownica drobnokwitowa wspomaga także leczenie stanu zapalnego. Herbatę można pić 1-2 razy dziennie.

Czy stosować nawłoć na prostatę?

Kolejnym z naturalnych sposobów na prostatę jest herbata z nawłoci. Nawłoć w formie suszonych ziół, zawiera składniki, które działają moczopędnie, przeciwzapalnie oraz przeciwzakrzepowo. Wartości lecznicze nawłoci wykorzystuje się w leczeniu prostaty. Wsparciem układu moczowego są roślinne suplementy, które znacznie wpływają na zmniejszenie objawów spowodowanych przerostem prostaty. Jeśli przyjmujemy inne leki, ważne jest, aby zachować szczególną ostrożność, ponieważ zioła często mogą wchodzić w niepożądane reakcje z przyjmowanymi lekami. Lekarz powinien wyrazić zgodę i zlecić badania krwi w celu uniknięcia wystąpienia skutków ubocznych.