Redakcja Medicaldiet

Zajady — jak leczyć szybko

Zajady to przypadłość związana z błonami śluzowymi jamy ustnej o podłożu grzybiczym i bakteryjnym. Zajady pojawiają się jako pęknięcia w kącikach ust, wywołujące pieczenie i zaczerwienienie. Uważamy je jako niegroźne problemy, które bardzo często bagatelizujemy, jednak zapominamy o tym, że ich leczenie jest kluczowe, gdyż jego brak może nieść za sobą poważne konsekwencje. Z pewnością domowe sposoby na leczenie zajadów mogą okazać się zbawieniem.

Reklama

Przyczyny powstawania zajadów

Zajady ściśle związane są ze zmianami występującymi w śluzówkach jamy ustnej. Jak wyglądają zajady? Charakterystycznym elementem ich występowania są pęknięcia i bolące nadżerki występujące w kącikach ust. Nieleczone zajady przeistoczyć się mogą w blizny. Ich obecność wywoływana jest przez grzyby oraz infekcje bakteryjne. Dlaczego tak się dzieje?

Zajady — brak witaminy

Z zajadami bardzo często borykają się osoby na diecie odchudzającej oraz przemęczone. Wynika to z niedoboru witamin z grupy B, szczególnie witaminy B2 i witaminy C. Brak tych witamin prowadzi to spadku odporności, przy którym łatwo o wszelkiego rodzaju infekcje. Nasz organizm nie ma siły walczyć z bakteriami i grzybami, w związku z czym w kącikach ust powstają zajady. Aby uzupełnić odpowiednią ilość witamin w organizmie, powinniśmy sięgnąć po suplementy diety, które pomogą nam w walce z zajadami.

Dlaczego jeszcze zajady powstają

Najczęstszą przyczyną zajadów są niedobory witamin i spadek odporności, jednak to nie wszystko. Do innych przyczyn powstawania zajadów zaliczamy także:

  • Antybiotykoterapię,
  • drażnienie śluzówek jamy ustnej, np. poprzez aparaty ortodontyczne,
  • otyłość,
  • zakażenia,
  • spękane usta.

Domowe sposoby na zajady

W leczeniu zajadów mogą okazać się pomocne domowe sposoby. W przypadku przestrzeganiu odpowiednich zasad jesteśmy w stanie, wyleczyć bolesne zajady stosując domowe sposoby leczenia. Pierwszą z nich jest eliminacja niektórych elementów z diety tj. kawa, alkohol i pikantne potrawy. Wypukują one z organizmu niezbędne składniki mineralne, a ostre przyprawy podrażniają kąciki ust. Jednak to nie wszystko. Podczas kuracji zajadów powinniśmy także ograniczyć spożywanie słodkości, które stanowią pożywkę dla drobnoustrojów wywołujących owrzodzenia kącików ust.

Jak leczyć zajady?

Leczenie zmian kątów ust powinno odbywać się objawowo, stosując maść lub krem, a także przyczynowo. Zajady bardzo często są skutkiem nieregularnej aktywności fizycznej i jeżeli wdrożymy do naszego życia odrobinę sportu, problem zniknie. Jeśli jednak ten temat nas nie dotyczy, być może niedobór witamin jest tutaj podłożem. Odpowiednia suplementacja może okazać się kluczowa. Jak zatem skutecznie walczyć zapaleniem kątów ust?

Miód na zajady

Zarówno miód, jak i propolis ma działanie przeciwzapalne, a także ułatwia gojenie ran i zajadów. Specyfik może okazać się zbawienny, a przy tym jest niezwykle smaczny. W tym celu należy wymieszać łyżeczkę miodu z kilkoma kroplami tranu, a następnie posmarować miksturą usta. Taki okład powinien leżeć na ustach minimum 15 minut. W aptekach znajdziemy także maści z propolisem, które dadzą takie samo działanie jak miód. Badania wykazują, że 76% osób zmagających się z zajadami skutecznie pozbyło się ich podczas leczenia propolisem.

Czosnek na zajady

Czosnek ma właściwości przeciwgrzybicze i antybakteryjne. Podczas leczenia zajadów stosować go można na dwa różne sposoby. Pierwszym z nich jest okład. Czosnek należy rozetrzeć i nałożyć w kącikach ust. Opatrunek należy trzymać ok. 15 minut. Drugą z opcji jest spożywanie czosnku. Nie chodzi tu jednak o zajadanie się nim na surowo. Dodawać go można w większej ilości do potraw. Pamiętajmy jednak, że co za dużo to niezdrowo. Czosnek w zbyt dużej ilość powodować może dodatkowe podrażnienie, więcej na ten temat przeczytasz w artykule pt. surowy czosnek szkodzi.

Reklama

Pasta do zębów na zajady

Nakładanie pasty do zębów na zmienione choroowo miejsce może wydawać się niemądre, jednak wręcz przeciwnie. Pasta do zębów nałożona na zajady może pomóc w ukojeniu bólu oraz swędzenia. Należy jednak pamiętać, aby nie pozostawiać jej zbyt długo na skórze, gdyż powstanie twarda skorupa, którą ciężko będzie zdjąć, a tym samym podrażnić zajad, powodując ból.

Nabiał na leczenie zajadów

Leczenie zajadów nie opiera się jedynie na kojeniu bólu i pieczenia. Jeśli chcemy skutecznie pozbyć się zajadów drażniących kąciki ust, powinniśmy sięgnąć po przetwory mleczne, szczególnie kwaśne mleko, kefiry i jogurty. Produkty z kwasem mlekowym i żywymi kulturami bakterii są pomocne podczas odbudowy flory bakteryjnej.

Aloes i ogórek na kąciki ust

Aloes ostatnimi czasy zyskuje popularność jako środek na wszystko. Nie jest to nic dziwnego, gdyż doskonale regeneruje skórę. W walce z kątowym zapaleniem warg także nie mogło go zabraknąć. Sok z liści aloesu działa odkażająco, a także kojąco. Takie samo działanie ma także zwykły ogórek. Warzywo jest tanie i łatwodostępne, a dzięki swoim właściwościom kojącym nałożone na zaognione miejsce przynosi niesamowitą ulgę, a także zapobiega namnażaniu się bakterii.

Co na zajady u dziecka?

Zajady nie są tylko problemem dotykającym dorosłych. Pojawić się mogą nawet u niemowląt i małych dzieci. Gdy widzimy, że u naszych dzieci zaczynają pojawiać się zajady, powinniśmy jak najszybciej zadbać o jego dietę i wdrożyć produkty zawierające witaminy. Warto także zaopatrzyć się w maść z witaminą A, propolisem lub tranem, które ukoją swędzenie, a maluszek nie będzie próbował drapać zaognionego miejsca. Przykładanie plastrów ogórka na zmiany chorobowe także działa kojąco. Jeśli domowe sposoby nie pomagają lub problem nawraca, należy udać się jak najszybciej do lekarza — pediatry, który dokona właściwego rozpoznania i dobierze farmakologię.

Przyczyny powstawania zajadów w ciąży

Ciąża to bardzo ważny moment w życiu każdej kobiety. W tym czasie robimy wszystko, aby nasz maluszek dobrze się rozwijał i urodził się zdrowy. Pojawiające się zmiany w ciąży najczęściej są wynikiem niedoborów żelaza i witamin. Leczenie farmakologiczne nie jest wskazane w tym przypadku. Po co zatem sięgnąć, aby uchronić się przed zajadami? Pyłek pszczeli w ciąży, może okazać się zbawienny. Jest on prawdziwą kopalnią aminokwasów i biopierwiastków, szczególnie żelaza. Dwie łyżeczki pyłku należy zalać wodą lub jogurtem i odstawić na dwie godziny i wypić. Do mieszanki można dodać także miodu, który osłodzi nam smak.

Zajady a opryszczka

Bardzo często trudno gojące się zajady mylone są z opryszczką wargową. W rzeczywistości przypadłości różnią się od siebie. Opryszka przede wszystkim, przeciwnie do zajadów wywoływana jest przez wirus Herpes labialis. Opryszczka cechuje się pęcherzykami wypełnionymi płynem surowiczym, które zlokalizowane są na granicy skóry i błon śluzowych w okolicy ust. Opryszka objawia się pieczeniem i napiętą skórą.

Reklama

Utrzymujące się zajady przez długi czas w kącikach ust

Jeżeli zajady utrzymują się przez długi czas, problem nawraca, a domowe sposoby na zajady zawodzą, może okazać się niezbędna konsultacja lekarska. Zazwyczaj problem spowodowany jest innymi czynnikami, z którymi bez odpowiedniej farmakologii nie jesteśmy w stanie sobie poradzić. Lekarz w celu ustalenia przyczyn powstawania zajadów powinien zlecić badania tj. wymaz lub badania krwi. Na ich podstawie dobierze odpowiednie leczenie. Pamiętajmy, że wizyta u lekarza jest nieunikniona w przypadku nawracających zajadów, gdyż nieleczone mogą doprowadzić do poważniejszych problemów tj. stan zapalny błony śluzowej, których nie wyleczymy za pomocą domowych metod.

Zajady — jak leczyć szybko Read More »

Kiedy się ważyć po okresie

Zapewne niejednokrotnie przeżyłaś szok, wchodząc na wagę i widząc dodatkowe kilogramy. Aktywność fizyczna, dbanie o dietę, odmawianie sobie alkoholu i pustych kalorii, a tu nagle wzrost wagi z dnia na dzień. Jeśli akurat jesteś w czasie okresu, to zupełnie nie masz się czym martwić. Najlepiej przeczekaj te trudne dni, nie szukaj w internecie złotych rad. Pogódź się z tym, że nie masz większego wpływu na związane z miesiączką skutki uboczne. Postaramy się odpowiedzieć na nurtujące cię pytanie — dlaczego?

Reklama

Waga przed okresem

Podczas okresu, a często nawet tydzień przed rozpoczęciem miesiączki, u większości kobiet, nawet tych, które stosują różnego rodzaju diety i eliminują tłuszcz ze spożywanych posiłków, wzrasta apetyt na słodycze i słone przekąski.

W wyniku zmian hormonalnych zachodzących w organizmie kobiety w czasie 28-dniowego cyklu przybieramy na wadze. Nie jest to związane ze wzrostem tkanki tłuszczowej, lecz w większej mierze odpowiedzialny jest za to progesteron. To on powoduje zatrzymanie wody miedzy 23-28 dniem cyklu co wywołuje przyrost wagi u kobiet i złudne wrażenie tycia. Jest również odpowiedzialny pojawienie się zachcianek i wzrost apetytu w drugiej fazie cyklu.

Przybieranie na wadze przed okresem

Przyczyną przybieranie na wadze przed okresem jest wysoki poziom progesteronu i estrogenów. Wspomniane hormony płciowe mają wpływ nie tylko na działanie układu rozrodczego, ale również pozostałych układów. Na pewno zastanawiasz się, co to ma wspólnego z powodem zatrzymania wody w organizmie, powodującym nagłe tycie na dzień lub dwa przed okresem. Warto wiedzieć, że gospodarka wodno-mineralna, a w związku z tym również wytwarzanie hormonów wazopresyny i aldosteronu, jest także pobudzane przez żeńskie hormony płciowe. Wspomniana wazopresyna działa poprzez receptory w nerkach. W wyniku czego dochodzi do blokowania wody w nerkach i jej ponownego resorbowania i gromadzenia płynu w organizmie. Należy zauważyć, że zmiany hormonalne właśnie są przyczyną powstawania obrzęku przed miesiączką.

Wahania wagi w czasie okresu

Miesiączka jest czasem zmiany natężenia hormonów. To progesteron jest odpowiedzialny za zatrzymanie wody w organizmie. W związku, z czym twoja waga może pójść w górę, nie oznacza to jednak, że przytyłaś. Wiele kobiet podczas okresu dodatkowo cierpi na zaparcia i wzdęcia. Dlatego jeśli ważysz się regularnie codziennie rano, by kontrolować przyrost i spadek wagi w ciągu miesiąca, podczas miesiączki zapewne odnotujesz dodatkowe kilogramy, a kilka dni po zakończeniu okresu, wszystko wróci do normy. Wahania wagi możesz zaobserwować po swoich ubraniach, które leżą idealnie, by za kilka dni brzydko układać się w okolicy brzucha. Często wraz ze wzrostem apetytu na puste kalorie (zwłaszcza słodycze) i zatrzymaniem płynów w organizmie w czasie miesiączki przybywa nam kilka kilogramów. Nie warto się zatem wtedy ważyć. Możemy załagodzić nasze problemy poprzez picie wody w ciągu dnia, dzięki czemu paradoksalnie uda nam się pozbyć się nadmiaru płynów z organizmu.

Przybieranie na wadze podczas owulacji

W drugim cyklu okresu najczęściej kobieta spożywa więcej, niż jest to potrzebne, by zapewnić organizmowi odpowiednią ilość energii. Czy zatem powinnyśmy wtedy pomyśleć o większej aktywności fizycznej, by nasza masa ciała nie wzrosła? Jeśli przez pozostały czas odżywiamy się zdrowo, dbamy by ilość spożywanych przez nas węglowodanów, była adekwatna do trybu życia, to nie grozi nam nagły przyrost tkanki tłuszczowej. Organizm kobiety jest tak skonstruowany, że wszelkie wahania wagi zostają wyrównane. O ile w II fazie cyklu mamy wzmożony apetyt, to w I estrogeny zadbają o to, że będzie on proporcjonalnie mniejszy, by w ciągu całego cyklu, pełnych 28 dni, waga była taka sama.

Wzrost wagi po okresie

Jeśli po upływie kilku dni od okresu twoja waga nie wróciła do normy, a wręcz dalej wzrasta, powinno Ci to dać do myślenia. Wzrost masy ciała może być skutkiem różnymi czynnikami. Nie mają na to wpływu, tylko zmiany hormonalne. Być może przez wzmożony apetyt w czasie i przed okresem przesadziłaś trochę z kaloriami. Jeśli tak, należy pomyśleć o zmniejszeniu ilości spożywanych wysokokalorycznych produktów w ciągu dnia. Taka dieta dla Twojego organizmu będzie jeszcze bardziej skuteczna w przypadku połączenia jej z aktywnością fizyczną. Postaraj się regularnie ruszać. Zwykle już po tygodniu powinnaś zauważyć, chociaż minimalne efekty. Dieta, regularny ruch i zdrowe jedzenie to klucz do sukcesu. Postaraj się również, by zawsze mieć pod ręką wodę.

Reklama

Okres a waga — kiedy się ważyć?

Powszechnie wiadomo, że ważenie się na kilka dni przed w takcie i po zakończeniu okresu nie ma większego sensu. Dodatkowe kilogramy, które wtedy widzimy, mają negatywny wpływ na naszą psychikę, a chyba nie o to tu chodzi. Warto mieć świadomość, że podczas tych trudnych dni, nasz organizm gromadzi wodę, przez co zwiększa się nasz brzuch. Nie mamy na to wpływu i nie możemy nic z tym zrobić. Podobnie jak trudno coś zaradzić na zwiększenie chęci na słodycze.

Nawet jeśli jesteś na diecie, nie unikniesz wzrostu wagi. Nie pozostaje nic innego jak uzbroić się w cierpliwość i przeczekać okres. Jest to trudny temat, ponieważ dotyczy naszego zdrowia i sprzyja spadkowi nastroju. Jednak dzięki świadomości, że nie jesteś sama ze swoją niestabilną wagą i zmianami, jakie zachodzą w obrębie ciała, powinnaś poczuć się lepiej. Wiele osób zmaga się z problemem wzrostu wagi, nie mając świadomości, że zwykle w żaden sposób nie wiąże się to ze wzrostem masy ciała.

Ile można przytyć podczas okresu?

Przeciętnie kobieta podczas okresu może przytyć 1,5 – 3 kg. Warto jednak pamiętać, że każdy organizm jest inny, zatem dobrym wyznacznikiem dla każdej z osób będzie regularne ważenie się i kontrolowanie swojej wagi. Często kobiety przykładają zbyt dużą wagę do wyglądu i dla wielu z nas, każdy dodatkowy kilogram to powód do rozpaczy. Jednak o ile możemy ograniczyć ilość zjedzonych przez nas pustych kalorii, o tyle na hormony i zatrzymywanie wody przez nasz organizm nie mamy większego wpływy. Jeśli podczas okresu cierpimy na zaparcia, warto wzbogacić dietę o produkty bogate w błonnik. Pomocna w walce z tym problemem będzie również kawa. Wzrost wagi zależy od wielu czynników i nie zawsze idzie w parze ze wzrostem masy ciała. O czym możemy się przekonać już kilka dni po okresie, kiedy nasz apetyt i wagą wracają do normy.

Dlaczego przed okresem tyję?

Musimy zdawać sobie sprawę, że tycie przed miesiączką może być spowodowane zatrzymaniem wody w organizmie. W tym przypadku waga zmienia się, obniży zaraz po zakończeniu miesiączki. Przeważnie zaraz po drugiej fazie cyklu pojawiają się zaburzenia hormonalne. Objawiają się one, zmienią poziomu estrogenów, jednocześnie nasz organizm produkuje również mniej serotoniny, która prowadzi do wahań nastrojów podczas okresu, co powoduje zwiększenie ochoty na słodkie przekąski. Przez zjadanie większej ilości węglowodanów podczas miesiączki, nastrój kobiety się polepsza. Niestety tylko na bardzo krótki czas. Jest to spowodowane poziomem cukru, który utrzymuje się w naszej krwi, a jego spadek sprawia, że stajemy się poirytowane, nerwowe co ciągnie nas do spożywania coraz to większej ilości słodyczy czy deserów. Wzrost wagi, jest skutkiem takiego sposobu odżywiania się, który powoduje, że czujemy się gorzej i mniej atrakcyjnie. Dlatego nie warto się wtedy ważyć.

Reklama

Kiedy waga spadnie po okresie?

Po dwóch dniach od zakończenia okresu nasza waga i samopoczucie powinny wrócić do normy. Kiedy dojdzie do wyrównania poziomu hormonów, pozbędziemy się dodatkowych kilogramów. W I fazie cyklu nadmierna ilość płynów zostanie wydalona, a nasz apetyt będzie zdecydowanie mniejszy. Pamiętaj również, że wzrost wagi to niekoniecznie wzrost masy ciała. Aczkolwiek, nadmiar wody w organizmie, wahania wagi nie są wcale niczym nadzwyczajnym dla kobiet, które dobrze znają swój organizm. Najlepiej ważyć się po upływie tego czasu, kiedy nasze hormony mające wpływ na wagę i wygląd naszego ciała wrócą do normy.

Kiedy się ważyć po okresie Read More »

Jak długo leczy się rwę kulszową

Nagły, silny ból, który promieniuje z odcinka lędźwiowego do nogi, może oznaczać atak rwy kulszowej. Choć nie jest to poważne schorzenie, w 90% przypadków pojawia się w wyniku trwałych zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa i krążków międzykręgowych, których nie wolno ignorować. Przy tym nieleczona rwa kulszowa może stać się problemem chronicznym i znacząco utrudniać normalne funkcjonowanie pacjenta. W tym artykule dowiecie się, jak przebiega rwa kulszowa, ile trwa atak rwy kulszowej oraz jak ją leczyć.

Reklama

Co to jest rwa kulszowa

Rwa kulszowa, inaczej ischialgia, to podrażnienie lub uszkodzenie nerwu kulszowego wywołane mechanicznym uciskiem korzeni nerwowych. Ataki rwy kulszowej objawiają się ostrym i palącym bólem pleców, zmniejszoną siłą mięśni, zaburzeniami odruchów i czucia w pośladkach, nodze oraz stopie.

Potocznie nazywana „zapaleniem korzonków”, rwa kulszowa najczęściej jest spowodowana chorobą lub zmianą zwyrodnieniową kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Rwę kulszową może wywołać m.in.: dyskopatia, przepuklina krążka międzykręgowego, czyli wypadnięcie dysku, zwężenie kanału kręgowego, zapalenie stawów kręgosłupa, osteochondroza, skrzywienia i urazy kręgosłupa. Przyczyny rwy kulszowej mogą być więc naprawdę różne i obejmują wszelkie zmiany w dyskach międzykręgowych, które bezpośrednio powodują ucisk na nerw kulszowy.

Oprócz osób cierpiących na choroby i zwyrodnienia kręgosłupa rwa kulszowa często dotyka także:

  • Ludzi prowadzących siedzący tryb życia, szczególnie przy nieprawidłowej postawie,
  • osób wykonujących prace fizyczne, stale obciążające kręgosłup,
  • diabetyków,
  • nałogowych palaczy.

Z powodu stałego ucisku korzeni nerwów z zapaleniem korzonków często zmagają się kobiety w ciąży, osoby otyłe i z nadwagą. W grupie ryzyka znajdują się także ci, którzy stosują nieodpowiednią dietę. Atak rwy kulszowej może nastąpić również przy nagłej hipotermii, np. po skoku do zimnej wody.

Jak wygląda atak rwy kulszowej

Bezpośrednią przyczyną wystąpienia rwy kulszowej jest najczęściej przeciążenie kręgosłupa lub gwałtowny ruch. Niekiedy atak bólu może nastąpić przy podnoszeniu ciężkich przedmiotów, innym razem przy zwykłym kichnięciu.

W takich sytuacjach odczuwamy nagły, kłujący i przeszywający ból pleców oraz w okolicy pośladka. Rzadziej rwa kulszowa atakuje obie strony ciała, jednak jest to możliwe. Dolegliwości bólowe są na tyle intensywne i dokuczliwe, że utrudniają normalne poruszanie się, a w niektórych przypadkach mogą powodować również niedowład kończyn dolnych.

Najsilniejszy ból zwykle mija samoistnie, czasem już po kilku godzinach, jednak może nawracać na przestrzeni kilku tygodni, a nawet miesięcy, lub nasilać się przy wykonywaniu określonych czynności.

Rwa kulszowa objawy — gdzie boli

Nerw kulszowy jest największym nerwem całego ciała – zaczyna się w splocie krzyżowym i kości ogonowej i przechodzi przez pośladki, tylną część uda i nogi aż do stopy. Stan zapalny lub ucisk na nerw kulszowy powoduje pojawienie się silnego bólu odcinka lędźwiowego po lewej, lub prawej stronie, choć zdarza się rwa kulszowa obustronna. Ból nasila się przy chodzeniu, a także poruszaniu kończyną. Oprócz dolegliwości bólowych pacjent może skarżyć się na:

  • Zaburzenia czucia,
  • mrowienie i uczucie pieczenie,
  • drętwienie kończyn dolnych,
  • niedowład mięśni,
  • trudności z trzymaniem moczu.

Charakterystycznym objawem rwy kulszowej są także nieprawidłowe odruchy w obszarze uciśniętego nerwu i ogólne osłabienie.

Aby upewnić się, że przeszywający ból pleców spowodowany jest atakiem rwy kulszowej, możemy wykonać prosty test w warunkach domowych. Sprawdzi on obecność tzw. objawu Lasègue’a. Należy położyć się płasko na twardym podłożu i powoli unosić nogę, w której odczuwamy silny ból – jeśli jest spowodowany atakiem rwy kulszowej, będzie się przy tej czynności nasilał.

Ile trwa rwa kulszowa

To, ile trwa rwa kulszowa to kwestia mocno indywidualna i zależy od charakteru oraz przyczyn ataku, a także postępowania po wystąpieniu objawów i podjętego leczenia. Oprócz tego nie bez znaczenia jest odpowiednia dieta, aktywność fizyczna i nawyki ruchowe. Ogólnie jednak zakłada się, że najsilniejszy ból kręgosłupa przy rwie kulszowej odczuwalny jest od kilku godzin do kilku dni, a powrót do zdrowia i pełnej sprawności może zająć nawet do 4 tygodni.

Czego nie wolno robić przy rwie kulszowej

Jeśli dotknęła nas rwa kulszowa, przede wszystkim nie wolno bagatelizować problemu i liczyć, że „samo przejdzie”. Złym pomysłem jest próba rozchodzenia bólu i dalsze przeciążanie kręgosłupa. Nie należy robić nic na siłę czy rozciągać się, bo może to spowodować przedłużenie ataku rwy kulszowej. Kwestią sporną jest używanie ciepłych okładów, jednak w pierwszych dniach choroby lepiej unikać ogrzewania bolesnego miejsca, ponieważ może to prowadzić do zwiększenia bólu i stanu zapalnego.

Prawidłowa pierwsza reakcja ma znaczący wpływ na to, jak długo leczy się rwę kulszową. Aby złagodzić ból, powinniśmy położyć się w pozycji odciążającej kręgosłup – płasko na plecach z nogami lekko uniesionymi do góry i wspartymi, np. na poduszkach.

Reklama

Rwa kulszowa leżeć czy chodzić

Przy rwie kulszowej wiele osób pozostaje w łóżku przez cały okres leczenia. Jednak długotrwałe przebywanie w pozycji leżącej i bez ruchu, w rzeczywistości wydłuża powrót do zdrowia. Leżenie i odpoczynek zalecane są przez pierwsze 3 dni rwy kulszowej, by maksymalnie odciążyć kręgosłup. Jednak, gdy najsilniejszy ból ustąpi, powinniśmy zacząć stopniowo się poruszać i regularnie wykonywać ćwiczenia na rwę kulszową. Oczywiście, nie wolno się forsować czy przeciążać, a odpoczynek w pozycji odciążającej mięśnie kręgosłupa nadal jest kluczowy.

Rwa kulszowa – leczenie

Leczenie rwy kulszowej długo trwa i wymaga cierpliwości. Po ataku wizyta u lekarza rodzinnego lub specjalisty, ortopedy bądź neurologa, jest konieczna. Lekarz po przeprowadzeniu wywiadu i badań stwierdzi, czy jest to rwa kulszowa. Przyczyny ataku mają bezpośredni wpływ na wdrożone leczenie. Po ich zidentyfikowaniu lekarz przepisze nam odpowiednie leki, a po złagodzeniu najsilniejszych dolegliwości skieruje nas na fizjoterapię.

Farmakologiczne leczenie rwy kulszowej

Farmakoterapia w przypadku rwy kulszowej jest kompleksowa i obejmuje przyjmowanie takich leków, jak:

  • Niesteroidowe leki przeciwzapalne, które hamują stany zapalne i zmniejszają wrażliwość na ból,
  • leki przeciwbólowe, aby zmniejszyć ostry ból,
  • środki zwiotczające, które zmniejszają napięcie mięśni i łagodzą skurcz,
  • witaminy z grupy B oraz środki rozszerzające naczynia krwionośne, które poprawiają miejscowe krążenie krwi.

Leki na poszczególne objawy rwy kulszowej można przyjmować doustnie w formie tabletek, domięśniowo jako zastrzyki, a także stosować miejscowo w postaci maści i plastrów.

Leczenie rwy kulszowej – rehabilitacja

Leczenie rwy kulszowej poza lekami obejmuje także sesje fizjoterapii i fizykoterapii, a więc:

  • Krioterapię,
  • kinezyterapię, czyli terapię ruchową z pomocą specjalnych urządzeń i ćwiczeń,
  • pole magnetyczne i ultradźwięki i lasery,
  • masaż pleców np. masaż sportowy bądź shiatsu,
  • zabiegi ciepłem.

Oprócz tego zalecana jest terapia manualna, czyli masaże, ale też akupresura i akupunktura.

Domowe sposoby leczenia rwy kulszowej

Domowe sposoby na rwę kulszową to najczęściej proste ćwiczenia rozciągające, które można wykonywać w domupo konsultacji z rehabilitantem. Gdy ustąpią pierwsze objawy bólowe rwy kulszowej, warto codziennie wykonywać ćwiczenia: kołyskę, koci grzbiet czy odwrócone brzuszki, w których to nogi przyciągamy do klatki piersiowej.

Przydatne w walce z rwą kulszową są także akcesoria takie jak roller, czyli wałek otoczony miękką pianką, oraz mata do akupresury. Roller pomaga rozluźnić napięcie mięśni i przywraca im elastyczność. Z kolei leżenie na kolcach maty poprawia ukrwienie w obrębie bólowego miejsca.

W przypadku rwy kulszowej zaleca się również ćwiczenia Mckenziego i aktywności wzmacniające mięśnie pleców, np. rowerek, nożyce, czy pływanie. Wykonywanie ćwiczeń z pewnością wyjdzie nam na zdrowie.

Jak wyleczyć rwę kulszową

Czy rwę kulszową da się w pełni wyleczyć? W większości przypadków – tak. Jeśli nie zignorujemy problemu i wdrożymy odpowiednie leczenie pod okiem specjalisty, zmienimy swoje nawyki ruchowe, żywieniowe i zastosujemy się do wszystkich zaleceń, to bez trudu wrócimy do zdrowia.

Ponieważ ataki rwy kulszowej mogą nawracać, ważna jest profilaktyka, która znacznie zmniejsza ryzyko nawrotu choroby. Przy leczeniu rwy kulszowej należy również zadbać o odpowiednią dietę bogatą w mikroelementy, witaminy i wapń. Niebagatelne znaczenie ma także higiena snu i najlepiej średnio twardy materac, który dopasowuje się do ułożenia kręgosłupa w czasie snu.

Oprócz tego, by uchronić się przed ponownym wystąpienie objawów rwy kulszowej, będziemy musieli zmienić nasze codzienne nawyki ruchowe w pracy i domu, np. postawa w pozycji siedzącej i przy chodzeniu czy sposób podnoszenia ciężkich przedmiotów. Ważne są także regularne ćwiczenia i aktywność fizyczna, np. rozciąganie, pływanie, spacery, jazda na rowerze. Profilaktyka rwy kulszowej obejmuje także zastosowanie naprzemiennie zimnych i ciepłych okładów. Zalecana jest również sauna.

Jak długo leczy się rwę kulszową

Czas rekonwalescencji po ataku rwy kulszowej to kwestia zależna od pierwszej reakcji pacjenta, przyczyn wystąpienia problemu, trybu życia, diety itd. Ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarskich, zastosowanie odpowiedniej diety i regularne ćwiczenia oraz rehabilitacja. Zakłada się jednak, że proces leczenia rwy kulszowej trwa od 1 tygodnia do 4. Jeśli po tym czasie objawy rwy kulszowej nie chcą ustąpić, zwykle przeprowadzane są dodatkowe badania, a nawet zabieg neurochirurgiczny.

Reklama

Do czego prowadzi nieleczona rwa kulszowa

Zignorowanie problemu i dalsze narażanie nerwu kulszowego na ucisk może prowadzić do konieczności wykonania zabiegu neurochirurgicznego. Jednak nawet operacja nie gwarantuje całkowitego powrotu do zdrowia.

Nieleczona rwa kulszowa to problem na całe życie – trwale uszkodzony nerw regeneruje się nawet kilka lat, a w wielu przypadkach pacjenci nigdy nie odzyskują pełnej sprawności i czucia, cierpią na niedowład nogi. Dlatego, nawet jeśli atak był krótki, a ból minął samoistnie, powinniśmy udać się do lekarza w celu przeprowadzenia wnikliwej diagnozy i określenia kierunku leczenia.

Jak długo leczy się rwę kulszową Read More »

Jak odciążyć kręgosłup lędźwiowy podczas snu

Noc to czas, w którym organizm regeneruje się po ciężkim dniu. Niestety spanie w niewłaściwej pozycji może spowodować, iż ból kręgosłupa stanie się codziennością. Warto więc zadbać o odpowiednie ułożenie ciała podczas snu oraz o dopasowany do indywidualnych potrzeb materac.

Reklama

Przyczyny bólu w odcinku lędźwiowym

Do głównych przyczyn w odcinku lędźwiowym zaliczyć można:

  • Brak aktywności fizycznej,
  • siedzący tryb pracy/życia,
  • wady postawy,
  • ciężka praca fizyczna z nadmiernym dźwiganiem,
  • stan po wypadkach komunikacyjnych i urazach sportowych.

Jak spać gdy boli kręgosłup lędźwiowy

Sen to czas, w którym każda część naszego ciała odpoczywa, w tym również kręgosłup. Nie zastosowanie takiej pozycji snu, która odciąża bolące miejsce oraz niewłaściwie dopasowany materac (zbyt miękki, lub zbyt twardy), to główne powody pojawienia się bólów kręgosłupa. Gdy już tylko się pojawią, należy zastosować taką pozycję ciała podczas snu, która pozwoli ulżyć kręgosłupowi — zwłaszcza w bolącym miejscu.

Dyskopatia lędźwiowa jak spać?

Jedną z najstarszych metod stosowanych w leczeniu bóli kręgosłupa wywołanych dyskopatią było spanie na twardych powierzchniach, jak podłoga czy deski. Jednak wiele badań naukowych wykazało, iż mimo poprawnego założenia, przyczynia się do pogłębienia choroby. Leżenie na twardej powierzchni rzeczywiście pozytywnie wpływa na schorzenie, jakim jest dyskopatia lędźwiowa — jednak w przypadku nieelastycznej wersji tego schorzenia. W związku z tym, iż podłoga nie dopasowuje się do naturalnych krzywizn kręgosłupa i zapewnia ograniczony dopływ powietrza, lepszym wyborem może okazać się twardy materac, który spełnia tę funkcję. W przypadku dyskopatii lędźwiowej najlepszym wyborem będzie ten, który sferami twardości zadba o konkretne partie ciała, jak okolice klatki piersiowej, karku, głowy, ramion, czy też szyjny odcinek kręgosłupa.

Co więcej, istotną kwestią przy bólach kręgosłupa na skutek dyskopatii lędźwiowej, jest odpowiednia pozycja snu. Wszystko dlatego, że właściwie ułożony kręgosłup pozwala na odciążenie włókien nerwowych, które są uciśnięte przez wypadające krążki lub krążek. Do najważniejszych pozycji snu w przypadku dyskopatii lędźwiowej zaliczane są:

  • Pozycja boczna,
  • pozycja embrionalna (ze zgiętymi nogami),
  • leżenie na brzuchu ze złączonymi do dołu dłońmi, które podpierają czoło.
Reklama

Jak spać po operacji kręgosłupa lędźwiowego

Czas po operacji kręgosłupa lędźwiowego to stan, w którym należy zapewnić odpowiednie odciążenie w tej części pleców, również w trakcie snu. W tym przypadku skuteczna okaże się pozycja embrionalna. Jest to wyjątkowo rozluźniająca pozycja spania na boku, która rozciąga mięśnie okołokręgosłupowe i kręgosłup.

Kolejną dozwoloną pozycją po operacji kręgosłupa lędźwiowego jest spanie na brzuchu. Jednak w tym przypadku należy zachować ograniczone zaufanie i indywidualnie sprawdzić, czy ta pozycja nie sprawia dyskomfortu.

Mimo wszystko najbardziej rekomendowana pozycja po operacji kręgosłupa lędźwiowego to spanie na plecach, które pozwala na rozluźnienie organów wewnętrznych i odpoczynek ciała.

Jak odciążyć kręgosłup lędźwiowy

Osoby, u których ból kręgosłupa występuje głównie w jego dolnej części, powinny umieścić dwie poduszki pod plecami (u ich dolnej części) i szyją. Takie działanie pomoże utrzymać naturalną krzywiznę kręgosłupa. Dla większego komfortu zaleca się umieścić po jednej poduszce pod stopami i kolanami.

Pozycja boczna to świetny sposób na odciążenie dolnej części pleców. Włożenie między kolana cienką poduszkę sprawi, że zwiększony zostanie komfort snu, a takie bezpieczne ułożenie ciała będzie zbawienne dla osób zmagających się z bólem kręgosłupa.

Ból pleców po spaniu

Ból kręgosłupa jest schorzeniem coraz bardziej powszechnym. Do przyczyn jego powstania można zaliczyć: siedzący tryb życia, złe nawyki ruchowe, niski poziom aktywności fizycznej oraz nieodpowiedni sen. Warto podkreślić, iż problem ten może dotknąć każdego, bez względu na wiek. Dlatego też warto odpowiednio zatroszczyć się o właściwe ułożenie kręgosłupa podczas snu. Warto wiedzieć, że wskazane jest, aby po przebudzeniu najpierw rozciągnąć swój kręgosłup, co zniweluje uciążliwy ból.

W jakiej pozycji odpoczywa kręgosłup

Gdy ból kręgosłupa towarzyszy nam każdego ranka, to znak, że podczas snu ciało znajdowało się w nieodpowiedniej pozycji. W fazie bólu istotne jest zastosowanie innej pozycji, która zarówno przyniesie ulgę w dolegliwościach, jak i zabezpieczy przed pogorszeniem się kondycji naszego kręgosłupa. Choć najbardziej zdrowymi są takie pozycje, jak: boczna, na plecach i na brzuchu, to w przypadku gdy pojawia się ból kręgosłupa, aby uniknąć korzystania ze świadczeń zdrowotnych, pomoże nam ta, która w danym schorzeniu przyczynia się do zmniejszenia dolegliwości.

Reklama

Ćwiczenia metodą Mackenziego na kręgosłup lędźwiowy

Ćwiczenia na kręgosłup metodą McKinziego to plan treningowy, który powinien być dobrany indywidualnie. Dlatego, należy udać się do lekarza bądź fizjoterapeuty. Ważne by powstał on na podstawie sporządzonego protokołu badania, który składa się z badania klinicznego i wywiadu. Ćwiczenia stosowane są w przypadku konkretnych bóli kręgosłupa, np.:

  • Odcinek szyjny — bazują one na wykorzystaniu stabilnej pozycji i ruchu odcinku szyjnego w konkretnym kierunku.
  • Odcinek lędźwiowy — są one oparte o mechanizm zgięciowy i wyprostny.

Doskonałym sposobem na bóle kręgosłupa jest również masaż shiatsu. Podobnie jak akupresura, opiera się o pobudzenie punktów aktywnych biologicznie za pośrednictwem kciuków, palców, dłoni, a nawet łokci. Stosowany w okolicy okołokregosłupowej wspiera regenerację kręgosłupa. Więcej na ten temat znajdziesz w artykule masaż shiatsu.

Jak odciążyć kręgosłup lędźwiowy podczas snu Read More »

Koktajl z jarmużu na odchudzanie

Jarmuż w naszych posiłkach często pełni jedynie formę dekoracji. Jeśli tak jest i u Ciebie, najwyższa pora to zmienić! Dlaczego? Ponieważ jarmuż dostarcza nam wielu witamin, a wykonany z niego zielony napój działa odchudzająco. Nie lubisz smaku jarmużu? Nie martw się. Przedstawię Ci kilka przepisów na pyszne, zielone koktajle z jarmużu, których spożywanie będzie czystą przyjemnością.

Reklama

Właściwości jarmużu

Jarmuż jest odmianą kapusty bogatą w składniki odżywcze i witaminy. Znajdziemy w nim właściwie wszystkie witaminy, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, w szczególności witaminy K, A i B6 oraz kwas foliowy, które wpływają na stan skóry. Jarmuż to także cenne źródło biopierwiastków tj. wapń, miedź, magnez, żelazo i mangan. Jarmuż wpływa nie tylko na wygląd, ale także na zdrowie, dzięki wysokiej zawartości antyoksydantów, czyli składników walczących z nadmiarem wolnych rodników w organizmie. Zielony koktajl z jarmużu nie tylko wspomaga proces odchudzania, ale także redukuje ryzyko występowania wielu chorób, w tym niektórych nowotworów.

Koktajl z jarmużu i jabłka

Składniki:

  • 3 garści jarmużu,
  • 1 małe jabłko,
  • 1 średniej wielkości banan,
  • szklanka wody.

Sposób przygotowania:

Umyć i osuszyć jarmuż. Jabłka pozbawić gniazd nasiennych. Owoce obrać i pokroić na mniejsze kawałeczki. Wszystkie elementy koktajlu zmiksować dokładnie na gładki napój. W przypadku gdy koktajl jest zbyt gęsty, można dodawać stopniowo wody.

Zielony koktajl odchudzający to cenna dawka składników mineralnych i antyoksydantów. Dzięki zawartości tych składników skutecznie wspomaga się wzrok i pracę jelit, a nawet walkę z anemią.

Koktajl oczyszczający z jarmużem

Składniki:

  • 4 duże liście jarmużu,
  • 1 łodyga selera naciowego,
  • 1 kiwi,
  • pół mango,
  • 1 szklanka wody,
  • szczypta chilli,
  • można dodać odrobinę syropu klonowego, aby dosłodzić zmiksowany szejk.

Sposób przygotowania:

Liście jarmużu pozbaw łodyg i odnóg. Mango, seler oraz kiwi obierz i pokrój na mniejsze kawałki. Wszystkie elementy wsyp do kielicha blendera i połącz ze sobą. Koktajl najlepiej smakuje schłodzony, dlatego warto dodać kostki lodu lub mrożone owoce.

Reklama

Koktajl z selera naciowego na odchudzanie działa zniewalająco. Wszystko to za sprawą właściwości oczyszczających. Zielony koktajl na bazie zielonych warzyw liściastych to połączenie idealne. Skutecznie oczyszczą organizm z toksyn, pobudzą przemianę materii oraz pomogą w spalaniu tłuszczów. Mega zdrowy koktajl może zastąpić nam II śniadanie lub podwieczorek.

Smoothie z jarmużu

Składniki:

  • 2 garści jarmużu,
  • 1 duże dojrzałe mango,
  • duża gruszka,
  • 1 pomarańcza (ja użyłam czerwonej sycylijskiej pomarańczy),
  • Sok z połowy cytryny,
  • 1 łyżka siemienia lnianego,
  • nieduży kawałek imbiru,
  • 1 łyżeczka suszu z pestki awokado,
  • 1 szklanka przygotowanego wcześniej wywaru ze skrzypu polnego, ewentualnie wody.

Sposób przygotowania:

Przygotowanie zielonego koktajlu warto zacząć od przygotowania w poprzedni wieczór wywaru ze skrzypu polnego. Jeśli jednak nie mamy go w zanadrzu, można pominąć ten krok i zastąpić go wodą. Jarmuż umyć i pozbawić twardych łodyg. Owoce, za wyjątkiem gruszki obrać i pozbawić pestek. Wszystkie owoce pokroić na mniejszą kosteczkę. Imbir posiekać. Wszystkie składniki zmiksuj ze sobą. Koktajl jest nie tylko bardzo zdrowy, ale także pomoże przywoływać wiosnę, której nam brakuje.

Zielony koktajl odchudzający

Składniki:

  • 3 garści liści jarmużu,
  • 1 banan,
  • 1 duża gruszka,
  • pół szklanki soku z pomarańczy,
  • suszona żurawina i orzechy (do dekoracji).

Sposób przygotowania:

Banana i gruszkę obrać i pokroić na mniejsze kawałki. Wszystkie składniki wraz z jarmużem wrzucić do miksera i połączyć ze sobą. Gotowy koktajl warto udekorować żurawiną i orzechami, które następnie można zjeść. Mango można zastąpić także ananasem.

Reklama

Kto powinien unikać jarmużu?

Wiemy już, że zielone koktajle na odchudzanie potrafią zdziałać wiele, szczególnie te z zawartością jarmużu. Istnieją jednak przeciwskazania do spożywania jarmużu. Warzywo należy do rodziny kapustnych, których spożywanie nie jest wskazane dla osób cierpiących na niedoczynność tarczycy. Jarmuż zawiera także szczawiany, które wpływają na powstawanie złogów szczawianowo–wapniowych, dlatego osoby chorujące na kamicę nerkową powinny się powstrzymać od jego spożywania.

Koktajl z jarmużu na odchudzanie Read More »

Nadmierna potliwość głowy

Pocenie się głowy jest całkowicie naturalnym i fizjologicznym procesem termoregulacyjnym. Pot odpowiada na utrzymanie prawidłowej temperatury ciała. Problemem może okazać się sytuacja, w której występuje nadmierna aktywność gruczołów potowych w okolicach głowy. Dolegliwość ta powoduje duże uczucie dyskomfortu, ale również może okazać się objawem poważniejszych problemów w organizmie, w tym poważnych chorób. Kiedy możemy mówić o wzmożonej potliwości oraz jak radzić sobie z nadmiernym poceniem?

Reklama

Zjawisko pocenia się głowy

Pocenie się skóry głowy jest zjawiskiem całkowicie naturalnym i jeśli nie jest zbyt intensywne, nie stanowi problemu. Oprócz tego, że zjawisko to pełni funkcję termoregulacyjną, razem z potem organizm usuwa zbędne składniki przemiany materii oraz toksyny. Wydzielanie potu pozwala ochłodzić się w ciepły dzień lub podczas intensywnej aktywności fizycznej.

Pocenie się głowy u dorosłego

Pocenie się skóry głowy powoduje duży dyskomfort, ponieważ jest widoczne i ciężko je ukryć. Dlatego nieleczone i długotrwałe nadmierne pocenie się głowy u osoby dorosłej może nieść ze sobą problemy natury psychologicznej oraz socjologicznej. Osoba, którą dotyka problem nadmiernej potliwości, jest zazwyczaj wycofana, nieśmiała, unika kontaktów oraz wystąpień publicznych, ponieważ w sytuacjach stresowych objawy znacznie się nasilają. Co więcej, nie mamy dużego wpływu na ilość wydzielanego potu.

Obfite pocenie się głowy

O nadmiernej potliwości możemy mówić w sytuacji, w której organizm poci się, bez względu na panującą temperaturę otoczenia czy wykonywane czynności. Wzmożone wydzielanie potu przez gruczoły potowe znajdujące się na skórze głowy zazwyczaj jest związane z zaburzeniami termoregulacji organizmu. Przyczyn takiego stanu może być wiele i mogą się one okazać groźne dla życia i zdrowia, dlatego warto udać się do lekarza w celu dokładnej diagnostyki i dobrania odpowiedniego leczenia. Temperaturę ciała może podnieść spożycie napoju energetycznego, kawy, a nawet kakao.

Nadmierne pocenie się głowy i twarzy

Nadmierne pocenie się skóry głowy najczęściej dotyka osoby w okresie dojrzewania, ze względu na problemy hormonalne i jest związane z nadczynnością gruczołów potowych. Pojawia się również potliwość twarzy, w niektórych przypadkach dochodzi do sytuacji, w której pot spływa kroplami z czoła na twarz. Nadmierne wydzielanie potu może więc bardzo utrudniać codzienne funkcjonowanie. W wyniku wzmożonej potliwości włosy stają się tłuste i nieświeże. Pot jest pożywką dla wielu bakterii i grzybów, dlatego na wilgotnej skórze głowy, mogą rozwinąć się grzyby oraz łupież. Nadmierne pocenie się twarzy najczęściej związane jest ze stresem i prowadzi do problemów z cerą oraz powstawania zmian trądzikowych. Dodatkowo skóra twarzy może być podrażniona od jej dotykania i wycierania zgromadzonego potu.

Nadmierne pocenie się skóry głowy oraz twarzy, może powodować kompleksy i bardzo utrudniać kontakty międzyludzkie, dlatego bardzo ważna jest diagnostyka i podjęcie odpowiedniego leczenia.

Nadmierna potliwość przy małym wysiłku

Sytuacje, w których nadmierna potliwość pojawia się nawet przy małym wysiłku, należy jak najszybciej skonsultować z lekarzem. Większość problemów związanych z nadmierną potliwością wymaga odpowiedniej diagnozy w celu podjęcia leczenia, aby poprawić komfort życia.

Reklama

Nadmierne pocenie głowy przyczyny

Przyczyn nadmiernej potliwości głowy może być wiele. Nadmierne pocenie może być wywołane poprzez czynniki naturalne, wysoką temperaturę otoczenia czy aktywność fizyczną. Na nadmierne pocenie może dodatkowo wpływać dieta bogata w składniki podnoszące termo genezę organizmu. Są nimi m.in. pieprz cayenne, imbir, chilli czy ostra papryka. Nadmierna potliwość występuje również po spożyciu alkoholu. Pocimy się intensywniej w stresujących sytuacjach, gdy się boimy lub przeżywamy coś intensywnie.

Przyczyną nadmiernego pocenia się skóry głowy może być również nieodpowiednie ubranie lub czapka. Winne w tej sytuacji mogą być zbyt grube w stosunku do warunków pogodowych ubrania lub wykonane ze sztucznych materiałów, które nie pozwalają skórze oddychać. Przyczyny nadmiernego pocenia się głowy mogą mieć również podłoże patologiczne oraz mieć związek z chorobą -najczęstsze z nich to m.in.:

  • Infekcje różnego pochodzenia,
  • zawał serca,
  • nadciśnienie tętnicze,
  • udar mózgu,
  • cukrzyca,
  • otyłość,
  • insulino odporność,
  • okres dojrzewania i związane z nim zmiany hormonalne,
  • menopauza,
  • choroby metaboliczne,
  • ciąża,
  • nadczynność tarczycy,
  • nowotwory, w tym nowotwory układu chłonnego,
  • podłoże genetyczne,
  • choroba Parkinsona i charakterystyczne dla niej zlewne poty.

Co zrobić w przypadku nadmiernego pocenia się głowy

Sposoby leczenia nadmiernego pocenia się głowy zależą od przyczyny wywołujących nadmierną potliwość. W przypadku nadmiernej potliwości głowy zalecane jest:

  • Dbanie o higienę osobistą -regularne mycie skóry głowy odpowiednim szamponem, np. szampon przeciwłupieżowy,
  • stosowanie ziołowych naparów do płukania skóry głowy oraz wewnętrznie do picia -z szałwii, melisy, pokrzywy lub skrzypu polnego,
  • stosowanie antyperspirantów, blokery potu,
  • używanie nakryć głowy z naturalnych, oddychających materiałów -len, bawełna,
  • unikanie w diecie ostrych przypraw, fastfoodów,
  • wypijanie dużej ilości płynów -od 2 do 2,5 litra dziennie,
  • dbanie o utrzymanie odpowiedniej wagi,
  • unikanie używek takich jak papierosy czy alkohol.
Reklama

Leczenie nadmiernej potliwości głowy

W leczeniu farmakologicznym w przypadku nadmiernej potliwości głowy stosuje się leki uspokajające oraz witaminy z grupy B. Istnieje również wiele dostępnych bez recepty suplementów diety, które mogą wspomóc walkę z nadmierną potliwością. W swoim składzie zawierają najczęściej ekstrakty z ziół takich jak pokrzywa czy skrzyp polny, które mogą hamować nadmierne pocenie się skóry głowy.

Nadmierne pocenie można leczyć również w gabinecie kosmetycznym, wykonując zabiegi jonoforezy, przy wykorzystaniu prądu o małym natężeniu. Efekt może występować od roku do dwóch lat po zabiegu. Popularnym zabiegiem jest również wstrzykiwanie botoksu (toksyna botulinowa), który hamując gruczoły potowe, pomaga zmniejszać wydzielanie potu. Efekt zabiegu utrzymuje się nawet do 1 roku po wykonanym zabiegu.

Nadmierna potliwość głowy Read More »

Koktajl z selera naciowego na odchudzanie

Seler naciowy jest jednym z najczęściej wybieranych elementów w kuracjach odchudzających. Nie jest to nic dziwnego, gdyż warzywo jest nie tylko smaczne, ale także zawiera wartości odżywcze oraz mnóstwo witamin. Koktajle odchudzające z selerem naciowym skutecznie pomaga w zrzuceniu zbędnych kilogramów.

Reklama

Właściwości odchudzające selera naciowego

Seler naciowy jest jednym z najmniej kalorycznych warzyw. W 100 g selera znajduje się jedynie 5 kalorii. Warzywo jest także pełne wartości odżywczych, szczególnie błonnika. Dzięki temu ułatwia trawienie tłuszczów. Seler naciowy skutecznie pobudza przemianę materii i oczyszcza organizm z toksyn. Wszystkie te elementy skutecznie wspomagają proces odchudzania i detoksykacji organizmu.

Na co pomaga sok z selera naciowego?

Seler naciowy poza wspomaganiem odchudzania działa także na wiele innych procesów w naszym organizmie. Warzywo jest skarbnicą składników odżywczych tj. Sód, wapń, kwas asparaginowy, magnez, potas i magnez oraz witamin z grupy B, A, C, E. Zawiera także kwas foliowy. Za sprawą tych cennych składników, seler pomaga w walce z nadciśnieniem oraz pomoże ukoić nerwy. Łodyga selera spowalnia proces starzenia się skóry, dlatego warto go spożywać regularnie. Picie soku z selera naciowego zapobiega także wielu chorobom, podnosi odporność, a także pomoże osobom cierpiącym na zbyt duży cholesterol.

Seler naciowy — z czym łączyć?

Seler naciowy warto łączyć z innymi warzywami i owocami, szczególnie tymi o niskim indeksie glikemicznym, który wpływa na wolniejsze spadanie poziomu glukozy we krwi, dzięki czemu uczucie sytości będzie trwało dłużej i unikniesz podjadania między posiłkami. Niski indeks glikemiczny posiada na przykład: papryka, cukinia, szpinak i pomidory.

Seler naciowy wspomaga także proces detoksykacji organizmu. Swoje najlepsze działanie osiągnie w połączeniu z ogórkiem lub jabłkiem. Ogórek jest silnie zasadotwórczym warzywem, dzięki czemu działa moczopędnie, tym samym pozbywając się nadmiaru wody z organizmu. Jabłka dzięki wysokiej zawartości błonnika i pektyn skutecznie poprawiają przemianę materii i przyśpieszają trawienie, a także usuwają toksyny. Z tych trzech składników warto przygotować koktajl.

Jak długo można pić sok z selera naciowego?

Koktajle z selera naciowego można pić codziennie, jak i co kilka dni. Najbardziej skuteczny jest podczas spożywania na pusty żołądek. Po wypiciu 1 lub 2 szklanek napoju należy odczekać ok. 30 minut, a następnie zjeść śniadanie. Nie liczmy jednak, że efekty będą natychmiastowe. W walce ze zrzucaniem zbędnych kilogramów najważniejsza jest regularność i czas. Pierwsze pozytywne efekty widoczne będą po kilku tygodniach.

Koktajle na odchudzanie z selera naciowego — przepisy:

Reklama

Koktajl z selerem naciowym i owocami

Składniki:

  • 3 łodygi selera,
  • 2 brzoskwinie,
  • 2 pomarańcze,
  • 1 szklanka wody.

Przepisy na koktajle owocowe z blendera są banalnie proste w wykonaniu. Wystarczy obrać i pokroić wszystkie składniki, a następnie zmiksować ze sobą.

Seler naciowy w połączeniu z brzoskwiniami i pomarańczami skutecznie wspomagają układ moczowy oraz nerki. Koktajl oczyści nasz organizm z niechcianych toksyn, a także dostarczy nam cenną dawkę witamin z grupy B oraz C.

Koktajl z selera naciowego i banana

Składniki:

  • 2 łodygi selera naciowego,
  • 1 banan,
  • 2 kiwi,
  • 1 szklanka mleka,
  • 1 łyżka miodu.

Połączenie kiwi i selera skutecznie usunie toksyny z organizmu. Dodatek banana nie tylko osłodzi nasz koktajl, ale także doda odrobin błonnika i magnezu.

Koktajl odchudzający na bazie selera naciowego

Składniki:

  • 3 łodygi selera naciowego,
  • 4 garście szpinaku,
  • pół ogórka,
  • natka pietruszki,
  • 2 ząbki czosnku,
  • jeśli koktajl jest zbyt gęsty, można dodać 1 szklankę wody.

Koktajl na bazie selera naciowego, szpinaku i ogórka zawiera niewielką ilość kalorii, ale dużo błonnika. Smoothie składa się w dużej ilości z wody, dzięki czemu możemy się doskonale nawodnić. Koktajl jest idealnym rozwiązaniem dla osób lubiących pikantny i wyrazisty smak, który otrzymamy za sprawą czosnku i selera naciowego.

Koktajl odchudzający na noc z selera naciowego

Składniki:

  • 2 łodygi selera naciowego,
  • 1 jabłko,
  • pół marchewki,
  • orzechy,
  • 1 szklanka mleka.

Seler naciowy w połączeniu z jabłkiem oczyszcza organizm z toksyn. Koktajl sprawdzi się idealnie w dietach odchudzających, ale także w celu nawilżenia skóry. Koktajl zapewni nam ogromną dawkę witamin C, A, B oraz E. Marchewka bogata jest w beta-karoten, który wzmacnia odporność oraz poprawia kondycję skóry. Połączenie tych składników w odchudzający koktajl, który zastąpi kolację, pozwoli nam uniknąć nocnego podjadania, gdyż zapewni nam uczucie sytości na długi czas.

Reklama

Seler naciowy dobry na odchudzanie

Zrzucenie kilku kilogramów nie musi wiązać się z wyrzeczeniami od wszystkiego. Na diecie odchudzającej warto sięgnąć po składniki, które skutecznie wspomagają ten proces, a także mają działanie moczopędne. Zielony koktajl, czy też zielona herbata na odchudzanie działają zjawiskowo. Nie liczmy jednak, że efekty przyjdą pierwszego dnia. Tak jak ze wszystkim, potrzebny jest czas. Sok z selera naciowego jest idealnym rozwiązaniem, jeśli chcemy oczyścić nasz organizm z toksyn. Warto go jednak połączyć z innymi warzywami i owocami, które poprawią proces przemiany materii.

Koktajl z selera naciowego na odchudzanie Read More »

Zielone koktajle na odchudzanie

Koktajle od dłuższego czasu stoją na szczeblach popularności. Nie jest to nic dziwnego. Kto nie lubi szybkiego, zdrowego i pysznego posiłku? Koktajl z warzyw i owoców jest nie tylko banalnie prosty w wykonaniu, ale także świetnie wspomaga odchudzanie. Smoothie możesz pić na wiele różnych sposobów. Może to być zarówno alternatywa dla śniadania, jak i zdrowa przekąska, po którą sięgniesz zamiast niezdrowych batoników, gdy poczujesz lekki głód.

[ads]

Efekty picia zielonych koktajli

Do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu niezbędne są witaminy. Owoce i warzywa są ich cennym źródłem. Spożywanie ich oddzielnie może stanowić wyzwanie. Dlaczego by więc nie spróbować połączyć ich w jeden produkt? Zielone koktajle na odchudzanie przynoszą ogromne efekty nie tylko w wyglądzie, ale także odbijają się pozytywnie na zdrowiu. Napój jest nie tylko bombą witaminową, ale także źródłem cennych składników odżywczych tj. błonnik i minerały. Nie zapomnijmy jednak także o ważnych aspektach dla zapracowanych, dla których każde pięć minut jest na wagę złota. Zielony koktajl jest posiłkiem, który możecie zabrać ze sobą dosłownie wszędzie. Pijąc zielone koktajle, odżywiamy organizm, dostarczamy mu wielu niezbędnych składników odżywczych oraz oszczędzamy czas.

Zielone smoothie i zdrowe koktajle na śniadanie

Ciągłe liczenie kalorii na diecie okazać się może męczące, szczególnie rano, gdy czasu jest mało, a my myślimy tylko o tym, żeby wrócić do łóżka. Rozwiązaniem mogą okazać się zielone koktajle na odchudzanie. Szybkie, proste, a przede wszystkim zdrowe śniadanie dostarczamy do naszego organizmu za pomocą płynu, co może okazać się zbawienne dla osób, które nie lubią rano spożywać posiłków.

Przepisy na zielone koktajle zastępujące śniadanie

Zielone smoothie z truskawkami

Składniki:

Sposób przygotowania:

Do blendera wlewamy mleko, dodajemy wszystkie składniki i miksujemy. Mleko zwierzęce możemy zastąpić roślinnym np. owsianym — sprawdź jak zrobić mleko owsiane w mniej niż 5 minut.

Seler naciowy jest idealnym warzywem dla osób, które pragną zrzucić kilka kilogramów. Składa się on w 95% z wody, w związku z czym dostarcza do organizmu mniej kalorii od tych potrzebnych do jego przetrawienia. Zielony koktajl z selerem naciowym jest bogaty w błonnik.

Zielony koktajl z ogórkiem

Składniki:

  • Pół ogórka,
  • 1 dojrzałe mango,
  • 1 łodyga selera naciowego,
  • pęczek natki pietruszki,
  • 1 cytryna lub limonka,
  • 1 cm imbiru.

Opcjonalnie do smoothie dodać można 1 łyżeczkę herbaty matcha oraz 1 łyżeczkę nasion chia, dla polepszenia smaku naszych zielonych koktajli.

Sposób przygotowania:

Ogórka oraz mango obieramy, a następnie kroimy w drobną kostkę, aby wygodniej nam się miksowało. Natkę pietruszki, seler naciowy oraz imbir posiekaj. Wszystkie składniki wsyp do miksera. Polej wyciśniętą cytryną lub limonką i dokładnie zblenduj wszystkie składniki.

Mango, zupełnie przeciwnie do innych owoców ma bardzo niski indeks glikemiczny oraz wysoką zawartość witamin, szczególnie A, a także żelaza. Koktajl z zawartością mango pokrywa dzienne zapotrzebowanie na witaminę A.

Koktajl ze szpinakiem — odchudzający

Składniki:

  • Pół szklanki liści szpinaku,
  • banan,
  • gruszka,
  • łodyga selera naciowego,
  • kilka orzechów
[ads]

Sposób przygotowania:

Obierz ze skórki banana i gruszkę oraz pozbądź się z niej pestek. Wszystkie składniki podziel na mniejsze kawałki, aby ułatwić proces blendowania. Gotowe cząstki wsyp do miksera i zmiksuj ze sobą.

Liście szpinaku znane są od lat jako naturalny środek antynowotworowy. Właściwości lecznicze osiągają dzięki dużej zawartości witaminy C, beta-karotenu, luteiny, żelaza oraz kwasu foliowego. Ten zielony koktajl jest bombą witaminową!

Zielony koktajl o smaku jesieni

Składniki:

  • Gruszka,
  • jabłko,
  • 2 garście szpinaku,
  • kilka śliwek,
  • 1 szklanka wody,
  • kilka orzechów,
  • pół szklanki płatków owsianych,
  • 1 łyżka orzechów,
  • cynamon do smaku.

Sposób przygotowania:

Owoce obrać, pozbyć się pestek i pokroić. Orzechy posiekać. Wszystkie przygotowane składniki razem zmiksować. Otrzymujemy pyszny, jesienny, zielony koktajl.

Płatki owsiane w każdej postaci podobnie jak awokado przynoszą uczucie sytości na długi czas, dzięki czemu możemy uniknąć zgubnego podjadania pomiędzy posiłkami. Płatki owsiane składają się w 14 procentach z błonnika, a także dużej ilości białka.

Koktajle odchudzające na noc

Osoby będące na diecie doskonale wiedzą jak dużą rolę w tym procesie odgrywa kolacja. Musi być ona lekka, aby nie zmuszać organizmu do pracy w nocy, podczas której on także pragnie odpocząć po całym dniu. Zielone koktajle składające się z owoców i warzyw sprawdzą się tutaj idealnie. Pamiętajcie jednak, aby wybierać owoce i warzywa, po których nie macie problemów żołądkowych, gdyż skutek okazać się może zupełnie odwrotny od oczekiwanego. Poniżej przedstawimy wam przepisy na zdrowe, zielone koktajle zastępujące kolację.

[ads]

Ananasowy koktajl odchudzający na noc

Składniki:

  • 2 plastry ananasa,
  • 2 garści szpinaku natka pietruszki,
  • 150 g jogurtu naturalnego,
  • pół awokado,
  • wiórki kokosowe do dekoracji.

Sposób przygotowania:

Do miksera wlej jogurt. Dodaj do tego umytego, obranego i pokrojonego ananasa oraz awokado. Dosyp także pozostałe składniki. Wszystko ze sobą zmiksuj. Na koniec posyp wiórkami kokosowymi.

Natka pietruszki bogata jest w witaminę C, dzięki której nasza skóra wygląda pięknie i młodo. Liście mają także bardzo małą ilość kalorii, dlatego tak często należy po nią sięgać na diecie.

Zdrowe smoothie bananowe

Składniki:

  • 1 szklanka mleka
  • pół awokado,
  • 1 garść roszponki,
  • banan
  • można dodać także masło migdałowe
  • posiekane migdały do dekoracji

Sposób przygotowania:

Mleko, masło migdałowe i roszponkę umieść w mikserze. Banana i awokado obierz i pokrój, a następnie dodaj do całości. Wszystkie składniki zblenduj ze sobą.

Awokado doskonale wpływa na uczucie sytości, dzięki czemu nie czujemy głodu przez dłuższy czas, a co za tym idzie, nie robimy sobie nocnych wędrówek do lodówki, aby trochę podjeść.

Smoothie z gruszki

Składniki:

  • 1 gruszka,
  • 2 pietruszki,
  • 1 plaster selera korzeniowego,
  • 2 łyżki migdałów,
  • 1 szklanka mleka.

Sposób przygotowania:

Wszystkie składniki zblendować ze sobą i połączyć za pomocą miksera.

Seler jest jednym z najmniej kalorycznych warzyw, o dużej zawartości błonnika. Seler korzeniowy ułatwia także trawienie oraz pobudza przemianę materii. Koktajl z dodatkiem tego składnika sprzyja nie tylko odchudzaniu, ale także pozbywaniu się niechcianych toksyn z organizmu.

Zielony koktajl pełny składników odżywczych

Zielone koktajle na odchudzanie powinny nie tylko dobrze smakować, ale przede wszystkim być mocno odżywcze i sycące, w związku z czym powinny być bogate w cenne składniki odżywcze. Co więc warto dodać do zielonego koktajlu, aby to wszystko spełnić?

  • Szpinak regularnie spożywany wspomaga organizm w eliminacji niechcianych toksyn z organizmu oraz wspomaga procesy metaboliczne odpowiedzialne za spalanie tłuszczów.
  • Natka pietruszki działa moczopędnie, wobec czego z jej pomocą szybko pozbędziemy się nadmiaru wody, który może być przeszkodą w dążeniu do wymarzonej sylwetki.
  • Awokado, dzięki któremu nie będziemy podjadać między posiłkami.
  • Seler naciowy pobudza przemianę materii.
  • Orzechy stanowią cenne źródło składników odżywczych.
  • Białko w postaci np. mleka doskonale stymuluje spalanie kalorii.
  • Nasiona chia mają działanie podobne do awokado, ale także są bogate w błonnik i białko roślinne.
  • Siemię lniane zwiększa wydajność organizmu, powodując proces oczyszczania.
[ads]

Dieta — zielone koktajle

Dieta potrafi być naprawdę męcząca, w związku z czym wiele osób się zwyczajnie poddaje w dążeniu do osiągnięcia wymarzonej sylwetki. Warto jednak sobie trochę ułatwić ten proces. Zielone koktajle na odchudzanie sprawdzą się świetnie. Ich wykonanie jest banalnie proste. Wystarczy wrzucić kilka składników do miksera i gotowe. Zielone smoothie są także dobrym rozwiązaniem dla osób zapracowanych. Ich sporządzenie zajmuje dosłownie 5 minut, a fakt, że są w płynnej postaci, sprawia, że możemy wziąć je dosłownie wszędzie ze sobą. Nie bójmy się tego, że skoro zdrowe, to niesmaczne. Nie musimy ściśle trzymać się przepisu. Zamieniajcie składniki, których nie lubicie, na warzywa i owoce, które skradły wasze serca. Przepisy stanowią jedynie inspirację. Zielony koktajl tak naprawdę ma nie tylko działać i być zdrowym posiłkiem, ale także smakować, dlatego możesz dodać do nich tak naprawdę wszystko, na co najdzie nas ochota.

Zielone koktajle na odchudzanie Read More »

Kwiaty do sypialni na dobry sen

Sen jest nieodłącznym elementem dobrze funkcjonującego organizmu. Robimy wszystko, aby spało nam się jak najlepiej. Kupujemy setki nowych poduszek, pościeli i materace. Regularne sprzątanie i wietrzenie pomieszczenia przed spaniem także nie są nam obce. Bardzo często zapominamy jednak, o tym, że to nie wszystko, co poprawia jakość naszego snu i mimo tych wszystkich czynności nadal się nie wysypiamy. Aby spać jak dziecko, czasami wystarczy zaopatrzyć się w kilka roślin do sypialni. Kwiaty oczyszczające powietrze i przemieniające dwutlenek węgla w tlen potrafią skutecznie zastąpić nam drogie gadżety. W poniższym artykule przedstawimy Wam kilka ciekawych roślin, w jakie warto się zaopatrzyć.

[ads]

Dlaczego warto zaopatrzyć się w kilka roślin doniczkowych do sypialni?

Kwiaty doniczkowe dzięki fotosyntezie pochłaniają dwutlenek węgla i produkują tlen w ciągu dnia. Z kolei w nocy proces jest zupełnie odwrotny, a tlen pochłaniany, efektem czego jest oczyszczanie powietrza. Rośliny w sypialni wydzielają także parę wodną, która podnosi wilgotność pomieszczenia. Jednak najważniejsze jest, że obecność kwiatów neutralizuje drobnoustroje powodujące przeziębienia. Niektóre z gatunków są w stanie skutecznie wyeliminować z powietrza rakotwórcze związki zawarte w kleju meblowym, nazywane formaldehydami. Obecność roślin doniczkowych działa także korzystnie na naszą psychikę. Z ich pomocą jesteśmy w stanie skutecznie się wyciszyć i skoncentrować, dzięki czemu sen jest także przyjemniejszy.

Jakie kwiaty do sypialni wybrać?

Dobry jakościowo sen wpływa pozytywnie na naszą urodę, samopoczucie, a przede wszystkim zdrowie. Problemy związane z nocnym wypoczynkiem motywują nas, aby inwestować coraz lepsze materace i pościele. Ślepe podążanie za radami jednak nic nam nie da. Zamiast inwestować w coraz to droższe wyposażenie, warto zaopatrzyć się w kwiaty doniczkowe na dobry sen. Jakie są najzdrowsze kwiaty do sypialni?

Kwiaty cieniolubne do sypialni:

Podczas szukania odpowiednich roślin do sypialni często zastanawiamy się, czy wybrane przez nas rośliny będą pięknie i zdrowo rosnąć w zacienionym miejscu, którym z pewnością jest sypialnia. Oto nasza propozycja kwiatów cieniolubnych:

Wężownica – popularnie znana jako język teściowej

Rośliny doniczkowe w sypialni z zasady są łatwe w uprawie. Wężownica dokładnie taka jest. Popularny „język teściowej” lub też Sansewieria poza tym, że jest ładną dekoracją wnętrza, jest także rośliną poprawiającą nie tylko atmosferę w zamkniętych pomieszczeniach, ale także jakość powietrza. Ten kwiat doniczkowy swoje zadanie spełnia najlepiej ustawiony w sypialni. W nocy za jego sprawą pozbywamy się dwutlenku węgla, który zamienia się w czysty tlen. Jej zadaniem jest także filtracja toksyn z pomieszczenia tj. formaldehyd, trichloroetylen, ksylen, toluen i benzen. Badania wykazały, że największe efekty uzyskamy przy ustawieniu w mieszkaniu od 6 do 8 roślin na każdą osobę zamieszkującą z nami. Wężownica nie jest droga, dlatego nie musimy obawiać się, że poniesiemy duże koszty związane z jej zakupem.

Bluszcz pospolity

Jeśli w naszych sypialniach nie ma miejsca na rośliny doniczkowe stawiane bezpośrednio np. na parapecie, nie ma się czym martwić. Istnieje wiele odmian roślin wiszących, które będą także pięknie wyglądać w pomieszczeniu, a przede wszystkim wpływać pozytywnie na nasz sen. Bluszcz pospolity jest właśnie jedną z takich roślin. Jego niewątpliwym atutem jest fakt, że będzie on rósł w prawie każdych warunkach. Najważniejsze jest jednak, aby go regularnie podcinać.

[ads]

Kwiaty do sypialni oczyszczające powietrze:

Aloes w sypialni

Aloes jest rośliną, którą wszyscy znają jako naturalny uzdrowiciel, pomagający w gojeniu stanów zapalnych skóry, czy też poparzeń. Jest to jak najbardziej prawdziwa teoria. Jednak nie są to jedyne zalety tej rośliny.

Aloes jest jedną z najlepszych roślin pokojowych, poprawiających jakość powietrza w pomieszczeniach. Dzieje się tak ze względu na fakt, iż aloes produkuje tlen. Oczyszcza powietrze w całym domu, a także odpowiednio dotlenia mózg. Proces ten pomaga nam zasnąć, a także polepsza jakość tego snu. Jedną z zalet aloesu jest na pewno fakt, że nie wymaga on dużej pracy włożonej w jego pielęgnację. Aloes łatwo się odtwarza, tym samym nie potrzebuje dużej ilości światła i wody.

Jaśmin do sypialni

Jaśmin pochodzi z rodziny roślin oliwkowatych, które rośnie w szybkim tempie oraz wypuszcza długie pędy. Właściwości tego kwiatu doniczkowego, to zmniejszanie lęków, działanie uspokajające odprężające, łagodzenie stanów depresyjnych oraz ogólna poprawa nastroju. Jednak to nie wszystkie zalety tej rośliny. Jaśmin dzięki delikatnym, kwiatom w kształcie gwiazdek, stanowi idealny element dekoracyjny pomieszczenia, a także pięknie pachnie. W przypadku tej rośliny konieczny jest jednak większy nakład pracy. Gatunek wymaga miejsca z dostępem do światła, jednak nie powinien być wystawiony na działanie silnych promieni słonecznych. Optymalna temperatura, w jakiej powinien stać to ok. 20 stopni Celsjusza. Roślina wymaga także większej ilości wody. Należy podlewać ją regularnie, gdy wierzchnia warstwa ziemi w doniczce jest sucha.

Zdrowe kwiaty do sypialni – lawenda

Lawenda jest rośliną wpływającą rozluźniająco i wyciszająco na nasz organizm za sprawą zawartych w niej związków aromatycznych. W związku z tym pozwala ona zwalczyć stres i załagodzić jego skutki. Odgrywa także kluczową rolę w przypadku walki z bezsennością, gdyż osłabia czynności układu nerwowego, powodując łatwiejsze zasypianie. Lawenda nie wymaga także od nas dużo pracy przy uprawie. Jedyne co powinniśmy jej zagwarantować, to przestronna doniczka, nieograniczająca jej korzeni, żyzna, wapienna gleba, systematyczne podlewanie oraz półcieniste miejsce, a z pewnością będziemy mogli cieszyć się nią długo.

Kaktus bożonarodzeniowy, czyli Grudnik

Kaktus bożonarodzeniowy jest dość ciekawym rozwiązaniem, gdyż nie posiada on kolców. W sypialni sprawdzi się on idealnie, gdyż w swoich liściach gromadzą wodę i nie trzeba pamiętać o ich częstym podlewaniu. Ta roślina także jest pięknym elementem dekoracyjnym, który można zaaranżować na wiele różnych sposobów. Przepięknie współgrają z różnego rodzaju kamyczkami. Nada to z pewnością klimat pomieszczeniu.

Skrzydłokwiat

Skrzydłokwiat to roślina, która skutecznie pomaga nam w walce z zanieczyszczonym powietrzem w naszym domu. Jej kwiaty są w stanie pochłaniać toksyny tj. formaldehydy i aceton z powietrza, pomagając nam tym samym lepiej spać. Roślina ta jest także uznawana za jeden z najbardziej dekoracyjnych kwiatów, jakie możemy mieć w naszych domach.

Jakich kwiatów nie trzymać w sypialni?

Rośliny w sypialni są ważnym elementem pomagającym nam w trakcie zasypiania, a także poprawiają jakość snu. Ale czy są jakieś rośliny doniczkowe, których nie powinniśmy ustawiać w sypialni? Otóż tak. Nie wynika to jednak z procesu fotosyntezy, czy jak wiele osób często mylnie twierdzi „zabierania tlenu”. Przeciwskazaniem jest wydzielana przez kwiaty doniczkowe woni. Rośliny wydzielające intensywny zapach, w zamkniętych pomieszczeniach takich jak sypialnia powodować mogą podrażnienia dróg oddechowych, w wyniku czego pojawiać się mogą zawroty czy ból głowy, katar i kaszel. Dotyczy to w szczególności alergików, u których objawy alergii mogą się pogłębić. W sypialni nie powinniśmy zatem umieszczać róż, lilii, hortensji i hiacyntów. Mimo że pięknie wyglądają, zbyt długie przebywanie w zamkniętym pomieszczeniu wraz z nimi może nieść za sobą duże konsekwencje. Jeśli bardzo chcemy, aby te kwiaty ozdabiały nasze mieszkanie, postawmy lepiej na salon, w którym jest dużo większa przestrzeń.

[ads]

Rośliny doniczkowe do sypialni

Podczas snu nasz organizm regeneruje się, dlatego powinniśmy zrobić wszystko, aby proces ten był na jak najwyższym poziomie. Dlatego też kwiaty do sypialni na dobry sen wpływają najlepiej. Są one naturalnym i efektywnym oczyszczaczem powietrza. Ustawienie w naszym domu kilku kwiatów doniczkowych z pewnością polepszy jakość snu, a także pomoże załagodzić stres i jego efekty. Postawcie kwiaty do sypialni i przekonajcie się, jak dużo potrafią zmienić.

Kwiaty do sypialni na dobry sen Read More »

Dieta bez glutenu i laktozy

Osoby cierpiące na celiakię, w związku z degradacyjnym działaniem glutenu na kosmki jelitowe, (wskutek czego) ma miejsce spadek wydzielania enzymów trawiennych. Zmiana ta dotyczy również laktazy. Potrawy, które nie ulegną rozpadowi, przyczyniają się do wystąpienia problemów trawiennych i dyskomfortu. Aby temu przeciwdziałać, koniecznie należy ograniczyć produkty zawierające gluten i laktozę. Warto jednak pamiętać, iż przed rozpoczęciem każdego nowego tygodniowego planu żywieniowego, skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem, który stwierdzi, czy jest on dla nas odpowiedni.

[ads]

Dieta bezglutenowa jadłospis

Na samym początku warto przyjrzeć się składnikom, jakimi są gluten i laktoza. Tak więc gluten to mieszanina białek roślinnych, którą zawierają takie zboża jak: pszenica, żyto, jęczmień oraz orkisz. Jadłospis diety bezglutenowej powinien bazować na takich produktach, jak:

  • Makarony ryżowe i gryczane,
  • mleko sojowe, ryżowe czy migdałowe,
  • dobrej jakości żółte sery,
  • ziemniaki,
  • kasza gryczana,
  • kukurydza,
  • ryż,
  • jaja,
  • brokuł,
  • rośliny strączkowe,
  • orzechy,
  • migdały.

Dieta bez glutenu przepisy

W literaturze, w Internecie i w wielu programach kulinarnych można spotkać najróżniejsze informacje o diecie bezglutenowej i przepisach. Dla przykładu posiłkami diety niezawierającej w swoim składzie glutenu mogą być:

Przepis 1 (Bezglutenowy chleb owsiany z pastą jajeczną i wędzonym łososiem)

Składniki:

  • 2 jajka;
  • 100 g wędzonego łososia;
  • 2 łyżki posiekanego koperku;
  • 2 łyżki jogurtu naturalnego;
  • bezglutenowy chleb owsiany;
  • sól i pieprz.

Przygotowanie:

Jajka należy ugotować na twardo, obrać ze skorupek i drobno posiekać razem z łososiem i koperkiem. Uzyskaną masę przelać do miseczki i połączyć z jogurtem naturalnym. Otrzymana pasta jest gotowa do rozsmarowania na chlebie owsianym.

Przepis 2 (koktajl ze szpinaku i truskawek)

Składniki:

  • 1 szklanka jogurtu naturalnego;
  • 1 szklanka truskawek;
  • łyżeczka miodu;
  • 1 duża garść szpinaku.

Przygotowanie:

Składniki umieścić w blenderze i zmiksowa.

Dieta bez laktozy jadłospis

Laktoza zawarta jest między innymi w takich produktach jak: mleko i cała gama produktów mlecznych (jogurty, kefiry, mleko w proszku, sery różnego rodzaju, serki wiejskie, homogenizowane i topione, maślanki, lody, śmietany i wiele innych). Poniżej znajduje się przykładowy dzienny jadłospis diety bez laktozy:

  1. Śniadanie: kasza jaglana, buraki i kiełki słonecznika.
  2. Śniadanie: sałatka z pomidorkami koktajlowymi i łososiem.
  3. Obiad: komosa ryżowa z orzechami i jarmużem.
  4. Kolacja: makrela pieczona z bukietem warzyw.

Kiedy dieta bezglutenowa i bez laktozy a celiakia

Dieta bez glutenu i laktozy rekomendowana jest przede wszystkim w początkowym okresie celiakii — jest to choroba genetyczna, która objawia się niszczeniem przez układ immunologiczny własnych tkanek w efekcie spożycia glutenu. W konsekwencji pojawia się stan zapalny, który powoduje wyniszczenie kosmków jelitowych. Taki stan rzeczy skutkuje upośledzeniem absorpcji składników odżywczych.

Dieta bez nabiału i glutenu a Hashimoto

Dieta bezglutenowa i bez laktozy jest przeznaczona również dla osób cierpiących na Hashimoto, które również jest zaburzeniem autoimmunologicznym. Warto wiedzieć, iż obie te choroby wielokrotnie ze sobą współgrają. U chorego, który zmaga się zarówno z Celiakią, jak i Hashimoto, zastosowanie diety bezglutenowej przyczyni się do obniżenia dawki L-tyroksyny. Warto wspomnieć, iż u wielu osób z Hashimoto występuje także nietolerancja laktozy – w takich przypadkach obniżenie jej przyczyni się do obniżenia TSH, co jest zjawiskiem pożądanym.

[ads]

Nietolerancja glutenu i laktozy a zespół jelita drażliwego

Innym przypadkiem, gdy dieta bez laktozy i glutenu jest wręcz niezbędna, jest leczenie zespołu jelita drażliwego (dieta low-FODMAP). Jest to dolegliwość, która wiąże się z uczuciem przelewania w brzuchu, wzdęciami, gazami, zaparciami, czy też przewlekłymi biegunkami. W tym zaburzeniu poza obniżeniem poziomu stresu ważny jest odpowiedni jadłospis, który wyklucza fermentujące węglowodany będące powodem zaistniałych dolegliwości. Wśród nich można zaliczyć m.in. fruktany i laktozę. Dieta low-FODMAP nie jest typowo dietą bezglutenową, jednak eliminacja zbóż zawierających gluten (pszenica, żyto, jęczmień) wspomaga leczenie zespołu jelita drażliwego.

Dieta bez laktozy przepisy

W niektórych przypadkach rezygnacja z laktozy może być konieczna już na zawsze. Takie osoby zmuszone są do stosowania diety bez laktozy opartej o odpowiednie składniki. Aby takie dania były smaczne, powinny być odpowiednio przygotowane. Poniżej znajdują się przykładowe przepisy na posiłki bez laktozy:

Posiłek 1 (krem z dyni)

Składniki:

  • 1/4 dyni;
  • 1 papryka czerwona;
  • 1 marchewka;
  • 2 cebule;
  • 10 plasterków imbiru;
  • 1 łyżka curry;
  • łyżka oliwy cytrynowej;
  • 2 łyżki przecieru pomidorowego;
  • szczypta wędzonej papryki w przyprawie;
  • sok z połowy cytryny i połowy pomarańczy;
  • 1 tajska chilli.

Przygotowanie:

Warzywa należy umyć, pokroić i wrzucić wraz z imbirem na blachę do pieczenia. Przyprawić oliwą i curry. Piec 45 minut w temperaturze 180 stopni. Kolejno wszystko trzeba wyjąć z piekarnika, wrzucić do garnka, zalać litrem wody i doprowadzić do wrzenia. Następnie należy dodać resztę składników i zmiksować.

Posiłek 2 (sałatka z łososiem, pomidorami i rukolą)

Składniki:

  • 300 g wędzonego łososia;
  • 200 g rukoli;
  • 150 g pomidorów koktajlowych;
  • 1 awokado;
  • 4 łyżki kukurydzy z puszki;
  • 1/2 zielonego ogórka;
  • 20 czarnych oliwek;
  • 2 łyżki oliwy;
  • 1 łyżka octu balsamicznego;
  • 1 łyżka sosu sojowego;
  • włoska przyprawa do sałatek.

Przygotowanie:

Warzywa umyć i pokroić w kostkę. Przyprawy wymieszać z sosem sojowym, oliwą i octem balsamicznym. Wszystkie składniki umieścić w misce i wymieszać.

Dieta bezglutenowa i bez laktozy a niedobory składników odżywczych

Potrawy bez laktozy i bezglutenowe nie muszą być zbilansowane, by kompleksowo odżywić organizm. Nietolerancja glutenu może wiązać się z niedoborem witamin z grupy B, witaminy A, E, magnezu oraz kwasu foliowego. Jest to skutkiem zaburzenia wchłaniania mikroskładników przez osobę z nietolerancją tego składnika.

[ads]

Dieta bez laktozy i glutenu — zdrowa dieta eliminacyjna

Dieta bezglutenowa nazywana jest dietą eliminacyjną, a wszystko dlatego, iż opiera się o rezygnację z produktów wywołujących niepożądane objawy oraz znalezienie odpowiednich zamienników i suplementację niezbędnymi witaminami i minerałami. W przypadku diety bez laktozy sytuacja wygląda podobnie, gdyż eliminując z diety produkty mleczne, organizm nie dostarcza sobie właściwej ilości wapnia, który stanowi główny budulec dla zębów i kości. Co więcej, wapń zapewnia właściwą pracę mięśni gładkich i mięśnia sercowego, czy też wspiera przesyłanie sygnałów nerwowych.

Aby nie doprowadzić do niedoboru minerałów i witamin, dieta bez nabiału i glutenu powinna zawierać produkty bezglutenowe, takie jak: jaja, sery żółte, napoje sojowe, ryżowe, jak również migdałowe. Doskonałym wyborem będą również rośliny strączkowe, komosa ryżowa, owoce, kasza jaglana oraz warzywa np. Kalafior czy brokuły, czy dodanie do potraw nieco siemienia lnianego.

Sałatki bez glutenu i laktozy — najciekawsze pomysły

Nie jest tajemnicą, iż w wielu zdrowych dietach, również tych stosowanych przy nietolerancji laktozy i glutenu, górują najróżniejsze sałatki. Osoby eliminujące w swojej diecie gluten i laktozę , powinny skusić się na takie przepisy, jak:

  • Sałatka z wędzonym pstrągiem;
  • pożywna sałatka z granatem i ciecierzycą;
  • sałatka z pomidorkami koktajlowymi i łososiem.

Produkty bez glutenu i laktozy lista

Współcześnie dieta bezglutenowa i bez laktozy nie jest czymś trudnym i nieosiągalnym, gdyż wiele firm oferuje serie produktów, które nie zawierają tych elementów. Dieta bezglutenowa stała się wręcz popularna, w związku z czym bardziej dostępne są produkty pozbawione tych elementów. Niewielu jednak zdaje sobie sprawę, że osoby zmagające się z nietolerancją na gluten mogą bez obaw spożywać takie produkty, jak:

  • Kukurydza,
  • soja, kasza gryczana,
  • groch,
  • kasza jaglana,
  • soczewica i wiele innych produktów, które są dostępne praktycznie w każdym sklepie. 

Dania bezglutenowe i bez laktozy a osteoporoza

W związku z faktem, iż diety bezlaktozowe i bezglutenowe to diety eliminacyjne, należy zadbać o dostarczenie do organizmu odpowiednich zamienników lub zdecydować się na zastosowanie suplementacji minerałów i witamin. Niedobór witaminy D, białka i wapnia może być bardzo niebezpieczny dla naszego zdrowia i doprowadzić do wystąpienia wielu schorzeń, takich jak na przykład osteoporoza.

Dieta bez glutenu — jak powinna wyglądać?

Stosując zarówno plan żywieniowy zarówno bez glutenu, jak i bez laktozy, ważne jest, aby w diecie występowały takie składniki i warzywa, jak jarmuż, natka pietruszki, fasola, sardynki czy kasza gryczana, które są doskonałym źródłem witaminy D. Natomiast niedobór białka najlepiej uzupełnią ryby, mięso drobiowe, nasiona roślin strączkowych oraz jaja. Świetną kompozycją, która dostarczy zarówno kompleksu witamin, jak i będzie pozbawiona glutenu oraz laktozy, jest dieta sokowa.

[ads]

Dieta bezglutenowa jadłospis

Poniżej przedstawiony został przykładowy plan, który ukazuje, jak powinna wyglądać dieta przy nietolerancji laktozy i glutenu:

  • Śniadanie — Sałatka z jajkiem, kiełkami słonecznika, rzodkiewką i marynowaną dynią podana z dressingiem ziołowym i pieczywem kukurydzianym.
  • Drugie śniadanie — Czerwony grejpfrut w plastrach połączony z obraną pomarańczą.
  • Obiad — Faszerowana suszonymi pomidorami polędwiczka wieprzowa zamarynowana w mieszance morelowo-imbirowej oraz zasmażana kapusta z purée ziemniaczanym.
  • Podwieczorek — Posypana sezamem sałatka z owoców cytrusowych i leśnych z suszoną morelą.
  • Kolacja — Pierś z kurczaka pokrojona w kostkę i wymieszana w paście harissa z sosem kolendrowym. Doskonałym uzupełnieniem tego posiłku będą brokuły.

Bez glutenu bez laktozy

Osoby interesujące się żywieniem coraz częściej decydują się na dania bezglutenowe i bez laktozowe. Wszystko to jest konsekwencją wzrostu występowania i diagnozowania nietolerancji pokarmowych, schorzeń autoimmunologicznych związanych z laktozą i glutenem oraz poszerzającej się świadomości społeczeństwa w zakresie zdrowia i żywienia — bardzo często dzięki różnym blogom tematycznym.

Dieta bez glutenu i laktozy — różnorodność produktów

Na szczęście wielu producentów stara się sprostać tym oczekiwaniom, oferując mnóstwo najróżniejszych produktów, które, pomimo składników bezglutenowych i laktozy, wciąż pozwalają cieszyć się dużą ilością wartości odżywczych i pełnią smaku.

Dieta bez glutenu i laktozy Read More »