Redakcja Medicaldiet

Jak długo organizm oczyszcza się z antybiotyku

Terapia antybiotykami, choć efektywnie wspiera walkę z chorobą, to obniża również odporność i przyczynia się do ogólnego osłabienia organizmu. Jest to skutkiem destrukcyjnego działania antybiotyków nie tylko na chorobotwórcze bakterie, ale również na znajdujące się w jelitach te pożyteczne, które odpowiadają za odporność organizmu. Wzmocnienie organizmu po antybiotyku jest więc kluczowym elementem na drodze do pełnego odzyskania zdrowia i sił.

Reklama

Jak działają antybiotyki

Przyjmowanie antybiotyków ma na celu pozbycie się patogennych bakterii, które powodują infekcję. Niestety preparaty te nie działają precyzyjnie i niszczą nie tylko szkodliwe drobnoustroje. Uderzają również w mikroflorę bakteryjną, a więc w te szczepy bakterii, które kolonizują jelita oraz doprowadzają do prawidłowego funkcjonowania organizmu, a dokładniej układu immunologicznego. Osłabiona flora bakteryjna w jelitach sprawia, że układ odpornościowy funkcjonuje gorzej. W związku z tym niejednokrotnie dochodzi do mechanizmu błędnego koła, który dość ciężko jest przerwać.

U kobiet dodatkowym kłopotem okazują się infekcje intymne, które następują wkrótce po kuracji antybiotykami. Nadwątlona mikroflora bakteryjna sprawia, iż długotrwałe przyjmowanie antybiotyków powoduje biegunki, które mogą występować jeszcze po zakończeniu kuracji. Brak czynności mających na celu ochronę flory bakteryjnej jelit przed działaniem antybiotyku oraz wspierających jej odbudowę po zakończeniu kuracji sprawia, że odzyskanie właściwego poziomu odporności będzie trudne i cechujące się nawracającymi infekcjami.

Czy antybiotyk osłabia?

Walka z infekcją jest bardzo wyczerpującym zadaniem dla organizmu. W dodatku częste stosowanie antybiotyków sprawia, że poza wyniszczeniem drobnoustrojów chorobotwórczych, przy okazji zaatakowane są również pożyteczne bakterie, które składają się na florę jelitową. Do jej zadań zaliczane są m.in. syntetyzowanie niektórych witamin, ułatwienie trawienia pokarmów oraz utrzymywanie właściwej równowagi kwasowo-zasadowej, dlatego długotrwałe stosowanie antybiotyków może prowadzić do wystąpienia takich dolegliwości, jak biegunki, grzybice czy zaparcia. Co więcej, uszkodzenie flory bakteryjnej utrudnia wchłanianie, a to sprawia, że następują niedobory witamin. Wszystkie wyżej wymienione czynniki skutkują osłabieniem organizmu, w związku z czym po uporaniu się z infekcją i skończonym stosowaniem antybiotyków, warto wspomóc odbudowę mikroflory jelitowej poprzez spożywanie preparatów probiotycznych i odpowiednią dietę.

Osłabienie po antybiotyku — objawy

Najczęstszymi objawami ze strony pokarmowego wynikającymi z przyjmowania antybiotyków są: wysypki skórne o różnym stopniu nasilenia, mdłości, wymioty, biegunka. Rzadko występują również ciężkie działania niepożądane takie jak np.: bóle stawów, wysoka gorączka, wstrząs anafilaktyczny, zaburzenia czynności wątroby, nerek, szpiku, pogorszenie słuchu, ciężka biegunka poantybiotykowa będąca skutkiem zakażenia beztlenową bakterią Clostridium difficile, która wzmaga podanie specjalnych antybiotyków w trakcie leczenia.

Reklama

Większość innych symptomów ustępuje po odstawieniu antybiotyku. Zawsze trzeba konsultować się ze specjalistą. Objawem niepożądanym jest również likwidacja tzw. przyjaznych kultur bakterii, które stanowią część flory bakteryjnej.

Jak długo działa antybiotyk po odstawieniu

Czas, w którym antybiotyk jest jeszcze obecny w organizmie po jego odstawieniu, zależy od rodzaju preparatu. Obecnie coraz częściej stosuje się leki, które podawane są bardzo krótko, gdyż jedynie przez trzy dni. Jednak ich czas działania w organizmie utrzymuje się o wiele dłużej, bo aż przez siedem do dziesięciu dni. Znacznie dłużej trwa usuwanie skutków ubocznych. Flora bakteryjna potrzebuje co najmniej dwóch tygodni, aby odbudować się do stanu sprzed rozpoczęcia antybiotykoterapii.

Jak długo organizm oczyszcza się z antybiotyku

Wszystko zależy od rodzaju zastosowanego antybiotyku. Przeważnie lek działa na bakterie jeszcze przez około tydzień po zakończeniu leczenia. Co więcej, flora bakteryjna jelit regeneruje się wokoło trzy tygodnie po odstawieniu antybiotyków. Jednak częstsze przyjmowania antybiotyków sprawia, że dłużej substancje w nich zawarte pozostają w krwiobiegu.

Jak oczyścić organizm z antybiotyku

Jak wzmocnić osłabiony organizm? Osoby po antybiotykoterapii dość często są bardzo osłabione i zmagają się z hiperwitaminozą. W celu zminimalizowania skutków ubocznych przyjmowania antybiotyków, w czasie leczenia zaleca się przyjmować także suplementy diety probiotyczne, które zawierają bakterie kwasu mlekowego. Jednak poza tym wskazane jest także wzbogacić dietę o jogurty z bakteriami probiotycznymi, które dostaniemy w niemal każdym sklepie spożywczym. Po zakończonej terapii zaleca się dać organizmowi odrobinę czasu na regenerację jak również regenerację wątroby. Nie można natychmiast wracać do normalnego trybu życia. Najlepszym rozwiązaniem jest poświęcenie kilku dni na odpoczynek. Nie stanowi to jednak, że należy zostać w domu — spacery są jak najbardziej zalecane, gdyż odpowiednio dotleniony organizm szybciej wraca do formy.

Jak wzmocnić organizm po antybiotyku — zakończeniu leczenia

Osoby, które podczas zmagań z infekcją zdecydowały się na najsilniejszy naturalny antybiotyk, nie muszą martwić się o regenerację układu pokarmowego wywołanego skutkiem ubocznym stosowania odpowiedników syntetycznych. Na przykład, jeśli chodzi o helicobacter pylori leczenie bez antybiotyków nie jest czymś niemożliwym. Wystarczy znajomość właściwości wielu naturalnych składników. Jednak w przypadku stosowania antybiotykoterapii, należy po jej zakończeniu zadbać o takie czynniki jak:

  • Regeneracja flory bakteryjnej na skutek podaży probiotyków,
  • właściwa ilość i jakość snu,
  • dotlenienie organizmu poprzez systematyczne spacery,
  • suplementacja witamin C, D, A oraz selenu i cynku,
  • odpowiednia dieta bogata w nienasycone kwasy tłuszczowe.
Reklama

Jak długo organizm oczyszcza się z antybiotyku Read More »

Sok z selera naciowego – na co pomaga

Picie soku z selera naciowego stało się po prostu modne. Moda ta dotarła do nas ze Stanów Zjednoczonych za sprawą dietetyka Anthony’ego Williama. Ale czy ten magiczny specyfik, poza ogromną popularnością niesie za sobą inne korzyści? Jak regularne spożywanie soku z selera naciowego wpływa na nasze zdrowie?

Reklama

Sok z selera naciowego — właściwości prozdrowotne

Wiele osób twierdzi, że jeśli coś cieszy się tak ogromną popularnością, to niekoniecznie musi być zdrowe, a może to być jedynie chwyt reklamowy. W przypadku selera naciowego jest to jednak mit. To warzywo to prawdziwa skarbnica wartościowych składników aktywnych, które korzystnie wpływają na nasz organizm. Witamina A, witamina C, witamina K, witaminy grupy B, błonnik, minerały i antyoksydanty to jedynie część odżywczych składników, jakie możemy w nim znaleźć, a to wszystko w produkcie, który składa się w większości z wody. 

Szereg składników aktywnych i niska kaloryczność to bez wątpienia jego najlepsze atuty. Nie ma się więc co dziwić, że sok z selera naciowego wykazuje silne właściwości prozdrowotne. Z tego właśnie względu, że ma pozytywny wpływ, zyskuje on tak ogromną popularność wśród dietetyków.

Sok z selera naciowego — na co pomaga

Sok z selera naciowego to hit wśród dietetyków. Polecany jest on szczególnie osobom, które chcą zadbać o swoje zdrowie i zbilansowaną dietę. Bez wątpienia warto go dodać do codziennego jadłospisu. Warto także wspomnieć o tym, że jego regularne picie niekiedy pomaga zapobiegać i niwelować istniejące już dolegliwości, wpływa na obniżenie poziomu cholesterolu, dodatkowo sok wpływa na choroby skóry. Jak działają właściwości soku? Na co tak właściwie pomaga słynny sok z selera naciowego?

Seler naciowy na odchudzanie

Czy sok z selera naciowego odchudza? Na to pytanie ma jednoznacznej odpowiedzi, jednak wiadomo, iż na pewno wspomaga cały proces odchudzania. Dlaczego? Oczywiście ze względu na swoją bogatą kolekcję składników odżywczych.

Seler naciowy bogaty jest w błonnik pokarmowy. Dzięki temu skutecznie reguluje procesy trawienne, a także zapewnia uczucie sytości, a przecież wszyscy wiemy, że to ciągły głód powoduje zbędne kilogramy. Ograniczając swój apetyt, unikamy podjadania między posiłkami, zachowując regularność w jedzeniu.

Nie możemy odbierać mu także niskiej kaloryczności. Szacuje się, że na 100 g selera zawiera on jedynie 14 kcal. Jest to na pewno lepsze rozwiązanie, gdy jesteśmy głodni, niż tuczące bomby kaloryczne, które nie posiadają żadnych właściwości.

Sok z selera naciowego cechuje niski indeks glikemicznym. Dzięki temu uwalniane się glukozy do organizmu jest spowolnione. Co to oznacza w praktyce? Niski indeks glikemiczny zapobiega odkładnia się tkanki tłuszczowej, a co za tym idzie, niechcianych nadprogramowych kilogramów.

Koktajl z selera naciowego na odchudzanie jest banalnie prosty w wykonaniu i każdy jest w stanie przyrządzić go w domu. Jest to ważny element diety, który bez problemu jest w stanie zastąpić nam śniadanie. Dostarczając nam cennych składników mineralnych, wspiera metabolizm i usuwa zatrzymaną wodę z organizmu.

Choroby naczyniowo — sercowe

Zdrowie układu krążenia jest dla nas szczególnie ważne. Serce jest przecież jednym z najważniejszych organów w naszym ciele. Seler naciowy zawiera w swoim składzie luteolinę. Odnośnie tego składnika przeprowadzono badania, mówiące o tym, że właściwości przeciwutleniające luteoliny wyłączają wolne rodniki i uszkodzenia serca.

Antyoksydanty i witaminy zawarte w selerze pomagają także w zmniejszeniu złego cholesterolu we krwi, który może być powodem miażdżycy naczyń krwionośnych. Świeży sok z selera naciowego pomaga obniżyć ciśnienie krwi, a co za tym idzie zapobiegać udarom. Nie ma się więc co dziwić, że sok z selera naciowego polecany jest szczególnie osobom zagrożonym chorobami sercowo–naczyniowymi.

Sok z selera naciowego na odporność

Gdy chcemy uniknąć przeziębienia, sięgamy po suplementy diety z witaminą C. Dlaczego? Obecność witaminy C, tak smao jak i żelaza, cynku i flawonoidów wspomagają pracę układu odpornościowego, zmniejszając tym samym ryzyko infekcji. Dlaczego by więc nie dostarczyć tych cennych składników w naturalnej formie? Sok z selera naciowego jest naturalny i bogaty w powyższe składniki, dlatego warto po niego sięgać w okresie zimowym, gdy zwiększa się ryzyko zachorowania na grypę i przeziębienia.

Reklama

Seler naciowy a choroby neurologiczne

Sok z selera naciowego ma właściwości prozdrowotne oddziałujące przede wszystkim na układ nerwowy. Zawarte w nim antyoksydanty skutecznie zapobiegają niekorzystnym zmianom mózgu prowadzącym do wielu schorzeń takim jak choroba Parkinsona. W 2015 r. wykonano wiele badań odnośnie właściwości selera naciowego na zdrowie człowieka. Podczas ich trwania potwierdził się fakt, że apigenina zawarta w tym warzywie spowalnia postęp choroby Alzheimera.

Picie soku z selera naciowego na stany zapalne

Spożywając sok z selera naciowego, dostarczamy do organizmu cenną luteolinę oraz poliacetylen. Są to silne flawonoidy mające właściwości przeciwzapalne i przeciwutleniające, a tym samym zmniejszając ryzyko rozwijania się stanów zapalnych, a także pomagają w ich łagodzeniu. Sok z selera naciowego może stanowić naturalny środek w leczeniu zapalenia.

Seler zawiera związki przeciwnowotworowe oraz kwasy fenolowe pomagające blokować prostaglandyny, czyli związki stymulujące wzrost komórek nowotworowych. Dzięki temu seler w postaci soku zmniejsza ryzyko zachorowania na raka oraz łagodzi objawy jego leczenia.

Sok z selera naciowego przepis

Sok z selera naciowego jest o tyle uniwersalny, że można dodać do niego praktycznie wszystkie ulubione warzywa i owoce. Niestety sam w sobie ma dość charakterystyczny smak, który może nie każdemu odpowiadać. Do przygotowania takiego soku niezbędna nam będzie wyciskarka, sokowirówka lub blender. Jak wykonać taki sok z dodatkiem jabłek?

Składniki:

  • 3 łodygi selera naciowego,
  • 3 jabłka.

Sposób przygotowania:

Umyte składniki pokrój i wyciśnij. Sok jest już gotowy do picia. Tak przygotowany sok należy przechowywać w lodówce do maksymalnie 24 godzin. Napój najlepiej smakuje podawany z kostkami lodu.

Jak zrobić sok z selera naciowego

Sam w sobie sok z selera naciowego warto urozmaicać różnymi składnikami. Z dodatkiem cytryny polecany jest szczególnie osobom z wysokim cholesterolem. Jak zrobić zdrowy wyciśnięty sok? Warto wycisnąć sok z selera i wypić go na pusty żołądek.

Składniki:

  • 4 łodygi selera naciowego,
  • ½ cytryny.

Sposób przygotowania:

Składniki dokładnie umyć. Seler pociąć na mniejsze kawałki. Cytrynę pokroić na mniejsze kawałki wraz ze skórką. Wszystkie elementy napoju połączyć ze sobą w wyciskarce lub za pomocą blendera. Jeśli nie lubisz tak gęstych napoi, to dodaj do niego odrobinę wody.

Reklama

Jak długo można pić sok z selera naciowego

U osób zdrowych niecierpiących na żadne dolegliwości tak naprawdę nie ma górnej granicy spożywania soku z selera naciowego. Należy pamiętać jedynie, że nie jest to jedyny składnik diety, a jedynie dodatek do niej. Zaleca się pić szklankę soku dziennie, a pierwsze pozytywne efekty widoczne będą już po kilku tygodniach.

Inaczej przedstawia się sytuacja w przypadku osób cierpiących na zapalenia wiązane z układem moczowym. Osoby te powinny kontrolować picie soku z selera naciowego i obserwować jak wpływa on na ich organizm, a to wszystko ze względu na fakt, i wykazuje on działanie moczopędne.

Pamiętaj, że nie zaleca się picia soku z selera naciowego kobietom w ciąży, gdy należy on do bardzo silnych alergenów.

Sok z selera naciowego – na co pomaga Read More »

Czy jestem w ciąży?

Ciąża to zdecydowanie jeden z najpiękniejszych i zarazem najtrudniejszych momentów w życiu każdej kobiety. O jej objawach krąży wiele informacji, a zebranie ich w całość może przyprawić Cię o ból głowy. Ten temat potrafi budzić wiele emocji. Pamiętajmy, że nudności, senność, czy podwyższona temperatura mogą świadczyć nie tylko o tym, że możesz być w ciąży, ale także o infekcjach i problemach hormonalnych. Czy istnieją zatem symptomy mówiące o tym, że to na pewno ciąża? Jak rozpoznać ciążę? 

Reklama

Jak rozpoznać ciążę?

Na pytanie „jak rozpoznać ciąże” nie ma jasnej odpowiedzi. Tak naprawdę organizm każdej kobiety jest inny i jest kwestią indywidualną. Oczywiście istnieją pewne symptomy i objawy mogące świadczyć o tym, że w twoim brzuchu rozwija się nowe życie, jednak nie każdy objaw trzeba rozumieć dosłownie.

We wczesnym etapie ciąży objawy zapłodnienia są zazwyczaj niedostrzegalne. Jeśli podejrzewasz u siebie taką możliwość, zacznij od obserwacji swojego ciała. Kto w końcu inny zna Cię tak dobrze, jak Ty sama?

Wczesne objawy ciąży

Wczesne objawy ciąży mogą być bardzo różnorakie. U jednych kobiet pojawiają się praktycznie od razu, a inne mogą zupełnie tego nie czuć. Właśnie dlatego ważna jest obserwacja swojego ciała. Wiele kobiet nie spodziewa się, że doszło do zapłodnienia, gdyż czuje się zupełnie tak samo jak przed miesiączką. Rozdrażnienie, bóle podbrzusza, podwyższona temperatura ciała, wahania nastroju. Która z kobiet tego nie zna? Przechodzimy to przecież co miesiąc. Ciało kobiety przygotowując się na nowego lokatora, daje dokładnie takie same sygnały jak do zbliżającej się miesiączki.

Pierwsze objawy ciąży

Pierwszym z objawów, które budzi w kobietach podejrzenie ciąży to brak miesiączki. Pierwszą myślą, jaka powinna nam przyjść do głowy, nie powinna być jak przyspieszyć koniec okresu tylko to, aby jak najszybciej wykonać test ciążowy bądź badania krwi, które pozwalają wykryć ciążę. Niestety bardzo łatwo jest także pomylić plamienie implantacyjne z miesiączką, gdyż zazwyczaj odbywa się ono w tym samym czasie. Jak odróżnić je od siebie? Plamienie jest mało intensywne i trwa bardzo krótko.

Pierwsze objawy ciąży — czwarty tydzień

Około 4-tego tygodnia ciąży możemy zaobserwować już pewne objawy w swoim organizmie, które mogą nam dać do myślenia. Jednym z nich jest bolesność piersi, któremu towarzyszy tkliwość piersi i wymioty. Jeśli zauważysz u siebie te dwie dolegliwości, to prawdopodobnie jesteś w ciąży. W tym momencie warto zasięgnąć po domowy test ciążowy, który zakupisz w każdej aptece.

Reklama

Szósty tydzień — początek ciąży

Około 6-tego tygodnia po zapłodnieniu, prawdopodobnie dotkną Cię także kolejne objawy ciąży. Dotykają one zdecydowaną większość kobiet. Zaliczyć do nich możemy nudności, zawroty głowy, omdlenia, zgagę, zaparcia, częste oddawanie moczu oraz przewlekłe zmęczenie jak również wahania nastrojów. Te dolegliwości nazywane są przypuszczalnymi objawami ciąży, gdyż bazują na subiektywnych odczuciach kobiety. Jedynie lekarz jest w stanie potwierdzić, że jesteś w ciąży, wykonując badanie ginekologiczne czy badanie krwi.

Jak sprawdzić, czy jestem w ciąży?

Niestety na podstawie samych symptomów, nie potrafimy stwierdzić, czy nastąpiło do zapłodnienia. Pierwsze objawy ciąży bardzo łatwo jest pomylić z infekcjami lub problemami hormonalnymi. Dlatego tak ważne jest, aby ciąża została potwierdzona przez lekarza ginekologa. Zanim jednak się do niego wybierzemy, warto zdecydować się na wykonanie testu ciążowego w domu. Na rynku dostępne są przeróżne testy ciążowe. Wykrywają one obecność gonadotropiny kosmówkowej, czyli hormonu hCG obecnego w moczu kobiet ciężarnych. Hormon ten produkowany jest przez tkanki zarodka i łożysko.

Do wyboru mamy wiele różnych modeli testów. Możemy zakupić test strumieniowy, który wystarczy umieścić pod strumieniem moczu, test paskowy, który wymaga, moczenia w moczu ora płytkowy, do którego wkrapla się odpowiednią ilość porannej próbki moczu w specjalnym okienku za pomocą pipety.

Odczytanie takiego testu nie jest trudny. Sposób ten jest o tyle przyjemny, że bardzo szybko otrzymujemy wynik, bo już po ok. 5 minutach. Po odczekanym czasie w okienku pojawiają się kreski. Jedna kreska – test negatywny. Dwie kreski – pozytywny wynik testu ciążowego.

A co w przypadku, gdy test ma negatywny wynik, a nasze objawy nadal się utrzymują? W tym wypadku najlepiej jest wykonać test z surowicy krwi. Zaleca się, aby wykonać go w momencie spodziewanej miesiączki lub później. Taki test jest najbardziej wiarygodny i pozwala wykryć ciążę na bardzo wczesnym etapie.

Jak sprawdzić, czy jestem w ciąży bez testu ciążowego?

Gdy nie mamy pod ręką testu ciążowego, a zależy nam na natychmiastowej odpowiedzi i zaspokojeniu swojej ciekawości, możemy zdecydować się na test ciążowy online. W tym teście po odpowiedzi na kilka prostych pytań otrzymamy prawdopodobną odpowiedź. Należy jednak pamiętać, że testy tego typu nie stanowią podstawy do rozpoznania ciąży i nigdy nie zastąpią tradycyjnego. Warto jest więc potwierdzić odpowiedź, wykonując test ciążowy, a następnie badaniem ultrasonograficznym potwierdzającym obecność zarodka w jamie macicy. Zaleca się, aby pierwsza wizyta u lekarza ginekologa, odbyła się w przedziale 7 a 8 tygodniem ciąży.

Test ciążowy online

Na internecie znajdziesz nie jeden test ciążowy online, poniżej znajdziesz pytania, jakie mogą być zawarte w teście. Aczkolwiek, należy pamiętać, że takie pytania pojawią się również na konsultacji u ginekologa.

1. Czy spóźnia Ci się miesiączka?

a. Tak,

b. Nie,

c. Nie wiem.

2. Czy od zakończenia ostatniej miesiączki uprawiałaś seks?

a. Tak, bez antykoncepcji,

b. Tak, z antykoncepcją,

c. Nie.

3. Czy zauważyłaś zmiany w wyglądzie swoich piersi?

a. Tak,

b. Nie,

c. Nie wiem.

Czy czujesz mdłości w ciągu dnia?

a. Tak,

b. Nie,

c. Nie wiem.

Czy częściej niż zwykle musisz korzystać z toalety?

a. Tak,

b. Nie,

c. Może trochę.

Czy jesteś bardziej zmęczona niż zwykle?

a. Tak,

b. Nie,

c. Może trochę.

Czy zrobiłaś się bardziej wrażliwa na zapachy?

a. Tak,

b. Nie,

c. Na niektóre.

Reklama

Pamiętaj, jeśli na powyższe pytania w większości odpowiedziałaś na tak, możliwe, że spodziewasz się dziecka. Aby potwierdzić przypuszczenia ciąży, oprócz testu ciążowego online, należy udać się na wizytę do lekarza i wykonać ważne badania krwi oraz badanie usg.

Czy jestem w ciąży? Read More »

Kiedy pić olej lniany rano czy wieczorem

Olej lniany w bardzo krótkim czasie zyskał miano leku na niemal wszystko. Zdrowotne aspekty picia go są potwierdzone, jednak ciągle odkrywane są nowe wartości odżywcze, przez co łatwiej jest zrozumieć jego wpływ na ludzki organizm. W związku ze wdrożeniem tego naturalnego produktu pojawia się pytanie — jaka pora dnia jest najlepsza na jego spożycie, rano czy wieczorem?

Reklama

Olej lniany — właściwości

Olej lniany zawiera w połowie kwasy alfa-linolenowe OMEGA 3,25% kwasów linolowych omega 6 oraz ostatnie 25% stanowią nienasycone kwasy tłuszczowe OMEGA 9. Pierwsze z nich wspierają organizm w przeciwdziałaniu wystąpieniu nowotworów, dbają o prawidłowy rozwój mózgu oraz wspomagają funkcjonowanie układu nerwowego. Dlatego wielu specjalistów zaleca, aby spożywać olej lniany na pusty żołądek.

Olej lniany zastosowanie

Olej lniany może być spożywany bez ograniczeń wiekowych. Tak więc niezależnie od wieku warto wdrożyć go do swojej codziennej diety. Dzieciom i młodzieży olej lniany pomoże w zapamiętywaniu i skupieniu, a przecież rozwój umysłowy jest niezwykle ważny, szczególnie w przypadku najmłodszych. W związku z powyższym warto wprowadzać nawyk picia oleju każdemu dziecku.

Olej lniany wywiera pozytywny wpływ na zdrowie dzięki niesamowicie wartościowemu składowi, który z pewnością docenią kobiety w ciąży oraz osoby w podeszłym wieku. Co więcej, olej lniany to również doskonały sposób na pozbycie się wzdęć i zaparć oraz najróżniejszych bólów brzucha.

Nie tylko spożywanie tego produktu jest doskonałym pomysłem i inwestycją w zdrowie, ale również nakładanie go na włosy może je odmłodzić, zregenerować oraz pobudzić do wzrostu. Innym ciekawym zastosowaniem oleju lnianego jest pielęgnacja cery. Powoduje on zatkanie porów, co sprawia, że wykorzystywany jest jako krem, a skóra twarzy staje się miękka i nawilżona, tym samym zachowując elastyczność. Ten zdrowy eliksir, również spowalnia procesy starzenia się, który dodatkowo możemy zminimalizować wykonując mioplastyczny masaż twarzy.

Kiedy pić olej lniany rano czy wieczorem

Olej lniany zaleca się spożywać przede wszystkim rano. A więc od razu po wstaniu. Dzięki piciu oleju na czczo, który jest tłoczony na zimno, organizm nie ma żadnych przeszkód w postaci innych składników do trawienia. Tym samym ma możliwość maksymalnego skupienia się na wchłanianiu oleju lnianego.

Olej lniany na czczo

Aby zauważyć znaczące zmiany w funkcjonowaniu organizmu, powinno się spożywać jedną łyżkę oleju lnianego każdego dnia. Najlepiej pić olej lniany na czczo, jednak najpopularniejszym sposobem jest łączenie go z białym serem twarogowym. Można więc przygotować pastę z twarogu i oleju lnianego, którą najlepiej będzie spożyć na czczo. Połączenie obu wspomnianych produktów jest wyjątkowo trafne, ponieważ mikroelementy i witaminy wzajemnie się uzupełniają, tym samym wzmacniając swoje działanie i poziom przyswajalności.

Reklama

Picie oleju lnianego na noc

Są osoby, które rekomendują picie oleju lnianego na noc. Pora dnia nie ma większego znaczenia. Najważniejsza jest systematyka. Zaleca się, aby wybierając najbardziej dogodną godzinę, nie zmieniać jej i spożywać olej lniany zawsze o podobnej porze. Picie go w innej porze niż rano na czczo to rozwiązanie dla osób, którym ten drugi sposób po prostu nie podchodzi.

Jak pić olej lniany

Picie oleju lnianego bez wątpienia wymaga przywyknięcia do jego smaku. Raczej mało komu smakuje jakikolwiek olej w czystej postaci, bez stosowania dodatków, ze względu na jego specyficzny smak. W przypadku gdy olej lniany tłoczony na zimno podany na łyżeczce jest wizją, która jest niewykonalna, warto spróbować inne opcje. Spożywanie oleju lnianego może opierać się o dodanie go do twarożku, sałatki czy też soku warzywno-owocowego. Istotne jest jedynie to, aby nie poddawać go obróbce termicznej. Warto również dowiedzieć się kiedy pić siemię lniane, co jest idealnym rozwiązaniem dla osób, które jednak wolą uniknąć picia oleju.

Czy warto pić olej lniany

Właściwości prozdrowotne oleju lnianego są kompletne dzięki technologii tłoczenia go na zimno. Dzięki temu picie oleju lnianego na czczo i nie tylko kojarzone jest w wieloma właściwościami leczniczymi, tj.:

  • karioprotekcyjnymi,
  • antyoksydacyjnymi,
  • przeciwzapalnymi,
  • przeciwnowotworowymi,
  • zmniejszającymi parametry stresu oksydacyjnego,
  • wykazującymi działanie ochronne na tkankę kostną, jak również warunkującymi prawidłowy rozwój układu nerwowego.

Systematyczne picie oleju lnianego na czczo i w innych porach dnia, który tłoczony jest na zimno, ma korzystny wpływ na gospodarkę lipidową. Wszystko w związku ze zmniejszeniem cholesterolu całkowitego. Co więcej, picie oleju lnianego na czczo wykazuje właściwości odchudzające, gdyż reguluje on metabolizm i usprawnia spalanie tkanki tłuszczowej. Olej lniany pomaga również w zachowaniu równowagi hormonalnej w organizmie.

Właściwości kosmetyczne produktu warunkują kwasy omega 3, które znajdują się w oleju lnianym. Wspomniane kwasy tłuszczowe raz witamina E wykazują właściwości łagodzące objawy suchej skóry, atopowego zapalenia skóry czy łuszczycy bądź trądziku różowatym. Maseczki nawilżające z olejem lnianym doskonale sprawdzają się w pielęgnacji skóry twarzy,

Reklama

Przeciwwskazania do picia oleju lnianego

Mimo tego ile korzyści daje picie oleju lnianego, są osoby, które po prostu nie mogą go spożywać. Mowa tutaj przede wszystkim o osobach, które przyjmują lekarstwa rozrzedzające krew, obniżające poziom cholesterolu, redukujące poziom cukru we krwi, czy też niesteroidowe leki przeciwzapalne. Takie osoby powinny uzgodnić ewentualną suplementację tego produktu z lekarzem. Zdarza się, iż skutkami ubocznymi spożywania oleju lnianego są wzdęcia czy rozwolnienia. Dlatego warto w pierwszych dniach wdrażania tego składnika do diety obserwować swój organizm. W momencie pojawienie się jakichkolwiek efektów ubocznych warto rozważyć rezygnację z dalszego picia oleju lnianego.

Kiedy pić olej lniany rano czy wieczorem Read More »

Domowe sposoby na ból żołądka i mdłości

Domowe sposoby na ból żołądka to sprawdzone działania, które w dużym stopniu mogą poprawić samopoczucie i komfort oraz przeciwdziałać postępowi tej dolegliwości. Problemy żołądkowe mogą nastąpić niespodziewanie — jedni są na nie bardziej podatni, a inni wykazują większą odporność. Jednak wszystko zależy od indywidualnego przypadku. Przejedzenie, zjedzenie czegoś nieświeżego, zbyt tłusta potrawa-powodów może być naprawdę dużo. Jeśli jednak pojawia się ból, niestrawność, zgaga, czy też biegunka, nie ma co zwlekać — należy szybko podjąć odpowiednie działania. Jakie są domowe sposoby na ból brzucha?

Reklama

Ból żołądka objawy

Ból żołądka może być kłujący, ostry, piekący czy tępy. Nasilenie tej dolegliwości może trwać zarówno kilka minut, jak i również dłuższy czas. W dodatku wyróżnia się bóle o charakterze epizodycznym i przewlekłym. Zdarza się, iż ból w okolicy brzucha pojawia się na czczo lub po jedzeniu. Przeważnie jest jednym z symptomów, który występuje wraz z innymi dolegliwościami, takimi jak nudności, zgaga lub odbijanie, wymioty czy też ból i pieczenie za mostkiem. Bólowi żołądka niejednokrotnie towarzyszą również inne dolegliwości, np.:

  • Biegunka — to typowy objaw grypy jelitowej oraz zatrucia pokarmowego;
  • ból pleców — ostry ból żołądka promieniuje w kierunku mięśni grzbietu, co może być objawem zatrucia pokarmowego, kamicy żółciowej lub ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek;
  • mdłości — w połączeniu z bólem żołądka objaw ten może świadczyć o niestrawności lub nietolerancji pokarmowej;
  • ból jelit — może oznaczać niedrożność jelit, zapalenie jelit i żołądka, zapalenie otrzewnej.

Przyczyny bólu żołądka i mdłości

Przyczyn bólu żołądka może być wiele. Warto uważnie obserwować objawy współwystępujące, takie jak biegunka, mdłości czy gorączka. Co więcej, diagnozując dokładny powód wystąpienia bólu brzucha, warto dokładnie określić charakter bólu oraz jego lokalizację. Precyzyjne opisanie dolegliwości w znaczny sposób ułatwi określenie jej, a tym samym podjęcie właściwego leczenia. Dolegliwości żołądkowe pojawiają się z wielu powodów, zazwyczaj są nimi:

  • Zatrucie pokarmowe,
  • przewlekłe zapalenie trzustki,
  • choroba wrzodowa dwunastnicy i żołądka,
  • rak żołądka,
  • grypa żołądkowa,
  • zapalenie pęcherzyka żółciowego,
  • ostre zapalenie trzustki,
  • zespół jelita drażliwego,
  • zapalenie żołądka,
  • nerwica żołądkowo-jelitowa.

Niejednokrotnie zdarza się, iż bóle żołądka następują po wypiciu kawy. Zazwyczaj wynikają one z choroby refleksowej. Po wypiciu kawy komórki w żołądku produkują większą ilość enzymów trawiennych. Zwieracz przełyku nie jest wystarczająco silny, a kwas solny, treść pokarmowa i enzymy dostają się do górnych dróg pokarmowych. Objawem tego stanu rzeczy jest piekący ból w przełyku. Jeszcze innym powodem może być po prostu nietolerancja pokarmowa.

Domowe sposoby na ból żołądka i mdłości

Zwalczanie dolegliwości żołądkowych należy rozpocząć poszukiwaniem konkretnej przyczyny ich powstania. Warto rozpocząć od analizy swojego planu żywieniowego. Przykre dolegliwości można zwalczyć poprzez wprowadzenie w codzienną rutynę zbilansowanej i lekkostrawnej diety, opartej o niewielkie posiłki spożywane w równych odstępach czasu. Ciężkostrawne dania i napoje gazowane należy odstawić na bok. Co więcej, rekomenduje się spożywanie dużej ilości kiełków ryżowych, sucharków i jabłek rano. To jeden z wielu domowych sposobów na dolegliwości żołądkowe.

Ból żołądka w nocy

Bóle w obrębie żołądka niekiedy mogą być symptomami poważnych chorób, a czasem po prostu np. przejedzenia. Koniecznością konsultacji lekarskiej są przypadki, w których bóle żołądka zaczną pojawiać się w nocy oraz gdy nastąpi znaczna utrata masy ciała. Najczęstszym powodem dolegliwości żołądkowych, które występują w nocy, jest choroba wrzodowa związana z pojawieniem się ubytków w śluzówce narządu oraz zapalenie błony śluzowej żołądka. Innymi wskazaniami są również: wymioty, anemia, krwawienie z przewodu pokarmowego czy obecność guza w nadbrzuszu.

Co pomaga na ból żołądka

Gdy boli żołądek, można nieco złagodzić zaistniałe dolegliwości poprzez zastosowanie gorących okładów. Najlepiej sprawdzi się w tym przypadku termofor. Ulgę w bólu mogą przynieść także delikatne masaże brzucha. Domowych sposobów redukujących nadmierne wydzielanie soków żołądkowych jest wiele. Sprawia to, że każdy znajdzie metodę na pozbycie się tej dolegliwości, która będzie dla niego najodpowiedniejsza.

Reklama

Zioła na ból żołądka

Skuteczne domowe sposoby na bóle żołądka w większości opierają się o zastosowanie ziół. Najbardziej zalecanymi w walce z dolegliwościami trawiennymi są:

liście babki zwyczajnej na ból żołądka

  • Rumianek — cechuje się m.in. właściwościami rozkurczającymi oraz wykazuje działanie przeciwzapalne na błony śluzowe żołądka. Co więcej, łagodzi ból oraz wspomaga procesy trawienne.
  • Nagietek — znajduje zastosowanie w przypadku skurczu żołądka, a w dodatku zwiększa wydzielanie soków żołądkowych.
  • Siemię lniane — dzięki swojej oleistej konsystencji powleka śluzem cały układ pokarmowy, jak również uszczelnia ścianki żołądka.
  • Liść babki zwyczajnej — także powoduje pokrycie śluzem układu trawiennego, ponadto korzystanie wpływa na wydzielanie soków trawiennych przewodu pokarmowego.
  • Melisa — dzięki silnym właściwościom rozkurczającym, doskonale eliminuje skurcze żołądka.
  • Szałwia lekarska — wykazuje pozytywny wpływ na pracę jelit i żołądka.
  • Aloes — działa leczniczo i profilaktycznie podczas zmagań z nadkwasotą żołądka.
  • Lukrecja gładka — łagodzi objawy bólów żołądka związanych z nieżytem czy wrzodami.

Jaka herbata na ból brzucha

Herbaty, podobnie jak zioła wykazują prozdrowotne działanie w aspekcie prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. Już nasze babcie w sytuacjach, w których bolał żołądek, zalecały picie herbat. Należy jednak wiedzieć, iż najwięcej korzyści niosą ze sobą herbaty ziołowe, których skład opiera się o wyżej opisane zioła.

Jak złagodzić ból brzucha po ostrym jedzeniu

Silny ból żołądka może być spowodowany również przez produkty, które mogą wykazywać drażniące działanie na błony śluzowe żołądka, jak na przykład ostre przyprawy. Również w tym przypadku domowe sposoby mogą okazać się idealnym rozwiązaniem problemu. Gdy ostre przyprawy nie dają spokoju, zaleca się picie ziołowych naparów, gorzkiej czarnej herbaty, jak również stosowanie przypraw, które usprawnią procesy trawienne, jak kminek, kolendra czy majeranek.

Ból żołądka po alkoholu

Jednym z niepokojących symptomów jest ból żołądka, który pojawia się po wypiciu alkoholu. Główną przyczyną jest zawarty w nim etanol. Wykazuje on drażniące działanie na śluzówkę przewodu pokarmowego, a spożyty w dużych ilościach negatywnie oddziałuje na funkcjonowanie układu pokarmowego.

Reklama

Co na ból żołądka w ciąży

Gdy powodem bólu nie jest żadne schorzenie, które wymagałoby konsultacji lekarskiej, warto postawić na domowe sposoby radzenia sobie z tą dolegliwością. W przypadku kobiet ciężarnych są nimi:

  • Lekkostrawna, urozmaicona i zbilansowana dieta,
  • regularne spożywanie naparu z imbiru oraz siemienia lnianego,
  • picie herbat ziołowych na bazie mięty,
  • ciepłe kąpiele,
  • powolne spożywanie posiłków,
  • unikanie stresowych sytuacji,
  • aktywność fizyczna,
  • duża ilość snu.

Domowe sposoby na ból żołądka i mdłości Read More »

Kiedy ustępują objawy menopauzy

Pytań odnoszących się do menopauzy w głowie każdej kobiety jest dużo. Która z nas nie chciałaby wiedzieć, kiedy przyjdą objawy i jak silne one będą. Odpowiedź na te i inne pytania nie są jednak takie proste. Okres przekwitania ma dużo zależnych elementów i nie ma ścisłych ram, których należy się trzymać. Jak wygląda menopauza i jakie powoduje objawy? A może przekwitanie ma dobre strony?

Reklama

Co to menopauza?

Menopauza jest nieodłącznym elementem życia każdej kobiety. Mówi się, że jest to ostatnia miesiączka w życiu kobiety. Północnoamerykańskie Towarzystwo Menopauzy określiło jednak dokładną definicję mówiącą o tym, że o menopauzie można mówić dopiero w momencie, w którym krwawienie miesiączkowe ustąpi przez okres kolejnych 12 miesięcy. Należy jednak pamiętać, że przed stwierdzeniem menopauzy powinniśmy wykluczyć inne przyczyny braku miesiączki.

Okresu przekwitania nie jesteśmy w stanie pominąć. Nie istnieją także leki, które pozwolą nam na jej uniknięcie. W tym okresie czasu powinniśmy postawić na zbilansowaną dietę oraz aktywność fizyczną, która pomoże nam przetrwać ciężki czas. U kobiet, u których objawy menopauzy są bardzo silne i utrudniające normalne funkcjonowanie zaleca się wdrożenie hormonalnej terapii zastępczej, uzupełniającej niedobór hormonów płciowych i utrzymanie ich na stałym poziomie.

Jak rozpoznać menopauzę?

Wbrew pozorom menopauza nie przychodzi nagle. Nie odbywa się to tak, że dostajemy miesiączkę, a potem nagle kolejnej już nie. Pierwsze objawy pojawiają się już kilka miesięcy, a nawet lat wcześniej. Nazywamy to okresem przedmenopauzalnym. Zmiany hormonalne odbywają się stopniowo, a miesiączki na skutek zmniejszonej produkcji estrogenu i progesteronu, przestają być regularne. Może zdarzyć się też tak, że będą one bardziej lub mniej obfite. U niektórych kobiet będzie to jedyny element popędzający menopauzę, jednak u większości kobiet dochodzić będzie do innych charakterystycznych elementów takich jak uderzenia gorąca oraz nocne poty.

Klimakterium a menopauza

Klimakterium rozpoczyna się wraz ze zmniejszeniem produkcji estrogenu w jajnikach. Można podzielić je na trzy etapy: premenopauzalny, okołomenopzuzalny oraz postmenopazualny. Zmiany zachodzące w ciele kobiety mogą trwać nawet 10 lat. Dopóki zmiany następują nadal, możemy mówić o klimakterium. Ale czym to się właściwie różni od menopauzy? Tak właściwie to te dwa określenia stosuje się zamiennie. Menopauza jednak jest momentem wystąpienia ostatniej miesiączki.

Klimakterium objawy

Zanim menopauza osiągnie swój szczytowy, moment już na kilka lat wcześniej dochodzi do zaburzeń miesiączkowania i zaburzeń hormonalnych. Jakie jednak dokuczliwości mogą towarzyszyć nam, w momencie gdy menopauza została już potwierdzona przez lekarza, i zdecydowanie nie jest to początek naszej drogi z klimakterium?

  • Zawroty głowy,
  • uderzenia gorąca,
  • zaburzenia psychiczne tj. nadpobudliwość,
  • długotrwałe zmęczenie,
  • zwiększone ciśnienie krwi,
  • nietrzymanie moczu,
  • rozwój nadmiernego owłosienia,
  • suchość pochwy,
  • osłabienie libido,
  • przyrost tkanki tłuszczowej,
  • wzrost stężenia cholesterolu we krwi,
  • częste zaparcia.

Menopauza — kiedy ostatnia miesiączka?

Moment pojawienia się menopauzy u kobiet jest bardzo indywidualną rzeczą. Zakłada się, że następuje to po około 40 roku życia. To kiedy dopadnie nas menopauza, zależy od wielu różnych czynników takich jak:

  • Czynnik dziedziczny,
  • przewlekły stres,
  • intensywny, regularny wysiłek fizyczny,
  • nałogi,
  • tryb życia,
  • stosowanie leków obniżających poziom estrogenów,
  • utrata jajnika.

Jakie są wczesne objawy menopauzy?

Wczesnych objawów menopauzy może być wiele. Każda z nas słyszała na pewno kiedyś o zimnych potach oraz uderzeniach gorąca. Jest to jeden z typowych objawów, które pojawiają się już nawet na kilka lat przed ostatnią miesiączką i występuje u większości kobiet. Do innych objawów, do jakich może dochodzić w okresie przedmenopauzalnym zaliczyć możemy także: 

  • Wahania nastroju,
  • bóle stawów,
  • kołatanie serca,
  • suchość skóry,
  • obniżenie libido,
  • nietrzymanie moczu oraz suchość pochwy,
  • zaburzenia snu. 

Co boli przy menopauzie?

Menopauza to okres w życiu każdej kobiety, który nie należy do najprzyjemniejszych. Towarzyszyć nam może szereg różnych objawów. O ile do uczucia zmęczenia i nagłych uderzeń gorąca idzie się w miarę przyzwyczaić, tak do bólu już niekoniecznie. Klimakterium to czas, kiedy w organizmie kobiety dochodzi do wielu zmian, przede wszystkim zmian hormonalnych. Na skutek obniżenia poziomu estrogenów mniejsza się gęstość kości. Wszystko to powodować może bóle kręgosłupa. Wiele kobiet w tym czasie zauważa także bóle głowy, bóle piersi oraz bóle brzucha.

Dlaczego boli brzuch w menopauzie?

Ból brzucha podczas menopauzy zwykle niepokoi wiele kobiet. Nie powinniśmy się tym jednak znacząco przejmować. Taki objaw, podobnie jak bóle pleców, czy też bóle piersi związany jest z obniżeniem poziomu hormonów. Podczas klimakterium dochodzi do zmniejszenia produkcji estrogenu oraz nadmiernego uwalniania gandotropin przysadkowych. Ból brzucha stanowi jeden z pierwszych objawów menopauzy.

Reklama

Nietypowe objawy menopauzy po 50

Rozmowy z koleżankami, czytane artykuły w Internecie, lekarze – ze wszystkich tych źródeł wynika, że objawy menopauzy u wszystkich kobiet są podobne, a często nawet takie same. U Ciebie występują jednak inne i się martwisz? Bez obaw. Coraz częściej obserwuje się nietypowe symptomy, jakie towarzyszom kobietom w tym czasie. Jakie nietypowe oznaki można zaobserwować podczas przekwitania?

  • Szumy uszne,
  • parestezje, czyli drętwienie kończyn,
  • swędzenie skóry,
  • lipodemia, czyli obrzęki,
  • zespół suchego oka,
  • obniżenie głosu.

Należy jednak pamiętać, że wszystkie nietypowe objawy, mimo iż z założenia są wynikiem przekwitania, to warto zwrócić się o radę do lekarza specjalisty. Nie warto bagatelizować, wszelkich zmian zachodzących w naszym organizmie, gdyż mogą być także objawem innej poważnej choroby lub zaburzenia.

Ile trwa menopauza — kiedy ustępują objawy menopauzy?

Statystyczny okres klimakterium trwa około 10 lat, z możliwością przedłużenia u niektórych kobiet do nawet 12-14 lat.

Mówi się, że menopauza to całokształt procesów zachodzących w ciele kobiety przez cały ten czas. Pamiętajmy jednak, że ten termin określa jedynie moment ostatniej miesiączki. Etapy poprzedzające i następujące po tym nazywamy okresem przekwitania tak zwanym klimakterium. Podczas tego wyróżnia się cztery fazy:

  • Promenopauza- okres przed wystąpieniem menopauzy. Pojawić się on może już nawet na kilka lub kilkanaście lat wcześniej. Już w tym momencie pojawiać się mogą charakterystyczne objawy takie jak uderzenia gorąca i zaburzenia cyklu miesiączkowania. Faza trwa od 4 do 10 lat.
  • Perimenopauza — w tym okresie wszelkie oznaki menopauzy dotykają nas coraz bardziej, ze względu na niedobór estrogenów i progesteronu. W tym czasie kobieta staję się praktycznie bezpłodna. Szacuje się, że około 40 procent cykli jest bezowulacyjna, a liczba pęcherzyków Graafa w jajnikach gwałtownie spada. Okres ten występuje ok. 3 – 4 lata przed jak również rok po menopauzie.
  • Menopauza — ostatnia miesiączka.
  • Postmenopauza — okres po ostatniej miesiączce, w którym objawy klimakterium ustępują. Kobieta jest jednak narażona na występowanie wielu chorób metabolicznych oraz układu krążenia. Szacuje się, że postmenopauza trwa około 30 lat przy założeniu, że statystyczna kobieta dożywa ok. 80 roku życia. Jednym słowem jest to okres od zakończenia menopauzy, aż do końca życia.

Menopauza a wiek

Przewiduje się, że w okres przekwitania kobieta wchodzi między 45 a 55 rokiem życia. Nie istnienie jednak ani dolna, ani górna granica wieku, w jakim może dotknąć nas menopauza. Klimakterium może pojawić się nawet w wieku 18 lat. Nazywane jest to zespołem przedwczesnego wygasania jajników. W dalszym ciągu nie ustalono jednak, co jest przyczyną tzw. Przedwczesnej menopauzy, jednak zauważa się, że w ryzyko wzrasta w przypadku kobiet, u których zaobserwowano takie zaburzenie w rodzinie. Przedwczesne klimakterium może występować także na skutek leczenia chorób układu rozrodczego kobiety.

Zespół przedwczesnego wygasania jajników nazywany jest stanem patologicznym. Jeśli dochodzi do przekwitania przed 35 rokiem życia, należy skonsultować się z lekarzem. Na szczęście hormonalna terapia zastępcza jest w stanie w dużym procencie odwrócić proces przedwczesnej menopauzy.

Reklama

Jak sprawdzić koniec menopauzy?

Koniec menopauzy nazywany jest postmenopauzą. Okres ten jest bardzo długi i może trwać nawet 30, jak i 40 lat. Jednym słowem jest to okres od zakończenia menopauzy do końca życia kobiety. Jest to czas, kiedy kobieta uczy się stylu życia i swojego ciała na nowo. Oznaki przekwitania maleją, jednak zwiększa ryzyko powstawania wielu nowych chorób.

Jak sprawdzić, czy okres przekwitania się zakończył? Większość kobiet to po prostu czuje. Jeśli jednak chcemy mieć co do tego pewność, to warto sięgnąć po dostępny w aptekach test do samodzielnego wykonania w domu. Wykrywa on obecność hormonu FSH w moczu. Taki test w wykonaniu łudząco przypomina test ciążowy.

W okresie menopauzy warto jednak być w stałym kontakcie z lekarzem. To on jest w stanie określić, czy klimakterium się pojawiło, czy objawy są niepokojące oraz, czy okres przekwitania mamy już za sobą.

Kiedy ustępują objawy menopauzy Read More »

Jak długo można żyć z miażdżycą

Jedną z najczęściej występujących chorób przewlekłych jest miażdżyca. Schorzenie rozwija się powoli przez całe życie, powodując zwężanie się naczyń krwionośnych i problemy z przepływem krwi. Niedokrwienie narządów skutkuje zaburzeniami w ich pracy, a ostatecznie doprowadza do martwicy. Nieleczona choroba zmniejsza długość życia nawet o kilkanaście lat. Wyjaśniamy jak skutecznie walczyć z miażdżycą i jej powikłaniami.

Reklama

Co to jest miażdżyca kończyn dolnych

Miażdżyca nazywana również arteriosklerozą, to dolegliwość wywołująca zmniejszenie elastyczności tętnic i zwężenie ich światła. W zdrowym organizmie tętnice są bardzo elastyczne i gładkie, zależnie od potrzeby rozciągają się i kurczą, żeby sprawnie dostarczać krew do poszczególnych części organizmu.

Niestety wraz z wiekiem dochodzi do zwapnienia tętnic, przez co stają się sztywne, a odkładanie się tłuszczu prowadzi do formowania blaszek miażdżycowych, które blokują cyrkulację krwi. Zmiany miażdżycowe mogą występować w całym ciele, ale szczególnie często dzieje się to w tętnicach kończyn dolnych.

Miażdżyca utrudnia przepływ krwi do nóg, przez co stają się one słabe, drętwieją, zaczyna brakować w nich czucia. Niedokrwione kończyny dolne sinieją, pojawiają się w nich obrzęki, jest im nieustannie zimno. Jeżeli ograniczenia przepływu krwi w nogach nie zostaną w porę usunięte, zacznie się rozwijać martwica, która w końcowym stadium prowadzi do amputacji. 

Jak wygląda miażdżyca nóg

Co sprawia, że dochodzi do rozwoju miażdżycy? Arterioskleroza zaczyna występować powszechnie po 50. roku życia, a niektóre zjawiska są w stanie ją przyspieszyć. Brak ruchu, niewłaściwa dieta, spożywanie alkoholu i podwyższony cholesterol należą do najczęstszych czynników ryzyka. Na ścianach tętnic zaczyna formować się wówczas blaszka miażdżycowa, stworzona z nadmiaru tłuszczu i soli wapiennych.

Bardzo istotne jest dokonanie lokalizacji zmian miażdżycowych, żeby być w stanie ocenić, które obszary są szczególnie narażone na skutki choroby i z jakimi powikłaniami przyjdzie nam się mierzyć. Miażdżyca aorty może wywoływać zablokowanie naczynia wieńcowego, co w przypadku martwicy prowadzi do tragicznego w skutkach zawału mięśnia sercowego. Równie groźna jest miażdżyca tętnic nerkowych skutkująca nadciśnieniem i niewydolnością układu wydalniczego.

Miażdżyca prowadzi do udaru mózgu

Niezwykle niebezpieczna jest miażdżyca mózgu i tętnic szyjnych. Zakrzepy i zatrzymanie przepływu krwi w tym obszarze potrafią wywołać udar mózgu, którego efekty są nieodwracalne. Niedokrwienie układu nerwowego sygnalizowane jest przez zaburzenia widzenia, kłopoty z utrzymaniem równowagi czy krótkotrwałe niedowłady kończyn.

Miażdżyca tętnic wieńcowych wywołuje liczne choroby serca. Pacjenci czują się wówczas stale zmęczeni, narzekają na bóle w klatce piersiowej szczególnie w trakcie aktywności fizycznej. Nadciśnienie tętnicze w połączeniu ze zmianami miażdżycowymi bardzo często powoduje zawał serca.

Objawy miażdżycy tętnic

Objawy miażdżycy różnią się w zależnie od tego, którego obszaru dotyczą. Choroba blokuje przepływ krwi, która transportuje tlen i składniki odżywcze do narządów. Niedokrwiony organ może odznaczać się specyficznymi powikłaniami, które pozwalają określić, że rozwija się w nim choroba przewlekła, jaką jest miażdżyca.

Reklama

Zablokowanie tętnic kończyn dolnych rozpoznamy po bólu nóg i stóp, nasilającym się w czasie chodzenia. Nogi sinieją, skóra zaczyna się robić blada, a niekiedy widoczne są na niej owrzodzenia. Rozwój miażdżycy w tętnicach szyjnych najłatwiej zidentyfikować poprzez częste zawroty głowy, poczucie dezorientacji i zagubienia.

Co boli przy miażdżycy

Tętnice nerkowe również mogą być zatykane przez formowanie się blaszki miażdżycowej. Złogi cholesterolu w tętnicach doprowadzających krew do układu wydalniczego stają się przyczyną niewydolności nerek i nadciśnienia tętniczego. Kiedy schorzenie zaatakuje arterie doprowadzające krew do układu nerwowego, jesteśmy narażeni na liczne choroby naczyń mózgowych, sygnalizowane zaburzeniami czucia i trudnościami ze złapaniem równowagi. Efektem miażdżycy tętnic wieńcowych bardzo często okazuje się choroba niedokrwienna serca.

Jak leczyć miażdżycę

Leczenie miażdżycy jest niezbędne, żeby ocalić organizm przed katastrofalnymi skutkami niedokrwienia narządów wewnętrznych. Najbardziej skuteczna jest jak zwykle profilaktyka, polegająca na zapobieganiu powstawania zakrzepów przez właściwe nawyki żywieniowe i zdrowy styl życia.

Swobodny przepływ krwi w naczyniach krwionośnych wymaga elastycznych i gładkich tętnic. Zakrzepy i pasma tłuszczowe blokują arterie. Warto wypróbować sprawdzone metody na odblokowanie krążenia. Okazuje się, że istnieje warzywo, które oczyszcza żyły i tętnice. Kuracja z użyciem czosnku i imbiru pomaga w usprawnieniu przemiany tłuszczów i likwiduje nagromadzone blaszki miażdżycowe.

Jak cofnąć miażdżycę

Miażdżycę tętnic można próbować leczyć, stosując metody chirurgiczne. Procedury takie jak by-pass czy balonikowanie są w stanie zatrzymać postęp miażdżycy. Skuteczność zabiegu uzależniona jest od tego jak bardzo schorzenie zdążyło się rozwinąć w organizmie.

Jednym podstawowych źródeł odkładania się złogów w tętnicach jest podwyższony poziom cholesterolu LDL. Nadmiar tej substancji w organizmie zapycha żyły i czyni spustoszenia w układzie krążenia. Po pięćdziesiątym roku życia powinno się regularnie badać stężenie cholesterolu całkowitego.

Jak leczyć miażdżycę tętnic kończyn dolnych

Miażdżyca jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów w Polsce. Wiele osób narzeka na wywołane nią objawy, ale bagatelizuje je jako coś naturalnego dla starzenia, tymczasem brak odpowiednio szybkiej reakcji może się zakończyć tragicznie. Najgroźniejsze powikłania miażdżycy to udary mózgu i podwyższone ryzyko zawału serca.

Wiele osób zmaga się z miażdżycą tętnic kończyn dolnych, nie zdając sobie sprawy, w jaki sposób mogą spróbować udrożnić obieg krwi. Stosując domowe sposoby z wykorzystaniem łatwo dostępnych składników jak czosnek i imbir, można przeprowadzić skuteczne czyszczenie żył w nogach.

Reklama

Jak usunąć blaszki miażdżycowe

W leczeniu miażdżycy niezwykle istotny jest zdrowy styl życia. Przewlekły stres, palenie tytoniu i nadużywanie alkoholu przyspieszają rozwój zaburzeń o podłożu miażdżycowym. Żeby uniknąć skutków zapchania naczyń krwionośnych, niezbędne jest utrzymanie poprawnej masy ciała jak również zwiększenie aktywności fizycznej. Pamiętaj, że miażdżyca na początku przebiega bezobjawowo, dlatego musisz cały czas zwracać uwagę na stan swojego zdrowia.

Nieprawidłowa dieta oparta na dużej ilości tłuszczów zwierzęcych, to szybka droga do pojawienia się zaburzeń miażdżycowych. Rozwój choroby może doprowadzić do błyskawicznego pogorszenia się stanu zdrowiu. Dbaj o siebie, regularnie badaj poziom cholesterolu, a gdy tylko pojawią się pierwsze niepokojące objawy, natychmiast udaj się do lekarza.

Jak długo można żyć z miażdżycą Read More »

Czyszczenie żył w nogach

Nieleczona miażdżyca prowadzi do zaburzeń krążenia kończyn dolnych i objawia się bólem, odrętwieniem, a w krańcowym stadium nawet martwicą. Bardzo ważne jest, żeby nie czekać na rozrastanie się blaszki miażdżycowej i przeprowadzać regularne oczyszczanie żył. Opisujemy, w jaki sposób to zrobić z zastosowaniem domowych metod.

Reklama

Przyczyny zapychania się naczyń krwionośnych

Zdrowe tętnice przypominają gładkie i elastyczne rurki, które umożliwiają szybki i równomierny przepływ krwi po całym organizmie. To w ten sposób do organów dociera tlen i niezbędne substancje odżywcze. Może się jednak zdarzyć, że tętnice się zwężają i zatykają. Dlaczego tak się dzieje?

Złogi w naczyniach krwionośnych

Szerokie tętnice i arterie mogą być zapychane przez złogi tłuszczowe, odkładające się sole wapienne i fragmenty tkanek. Największym zagrożeniem jest blaszka miażdżycowa, która powstaje gdy zanieczyszczeń jest już tak dużo, że wywołują stan zapalny. Brak reakcji na przebieg zmian miażdżycowych może doprowadzić do tragicznych skutków zdrowotnych, np. martwicy.

Od czego zapychają się żyły?

Powstawanie złogów w tętnicach ma rozmaite przyczyny. U większości osób jest to związane z rozwojem miażdżycy, choroby, która dotyka bardzo dużo osób po 50. roku życia. Naczynia krwionośne wraz z wiekiem tracą swoją elastyczność i coraz częściej się zatykają. Choroba może rozwijać się bezobjawowo, dlatego niezbędne jest zapobieganie i regularne badania. Od odpowiedniego postępowania i leczenia zależy, jak długo można żyć z miażdżycą.

Cholesterol utrudnia przepływ krwi

Sprawdzanie, jaki jest nasz poziom cholesterolu, jest kluczowe w profilaktyce miażdżycowej. Nadmiar tej substancji, a przede wszystkim tak zwanego złego cholesterolu LDL doprowadza do odkładania się złogów lipidowych (tłuszczowych) w tętnicach wieńcowych.

Reklama

Obniżenie cholesterolu to pierwsza rzecz, jaką powinniśmy zrobić jeżeli stwierdzono u nas blaszkę miażdżycową. Dieta bogata w świeże owoce i warzywa, unikanie tłuszczów zwierzęcych, regularna aktywność fizyczna i porzucenie używek znacząco obniży stężenie cholesterolu we krwi. Pomocne okazuje się stosowanie domowych metod i skorzystanie z możliwości, jakie daje warzywo, które oczyszcza żyły i tętnice. Stosowanie czosnku i imbiru ma korzystny wpływ na naczynia krwionośne.

Niezdrowy styl życia

Oczyszczanie żył okazuje się koniecznością u osób, które zaniedbały swoje zdrowe i zanieczyściły sobie układ krążenia. Złogi tłuszczowe wewnątrz tętnic to bardzo często efekt siedzącego trybu życia, nadużywania alkoholu, palenia papierosów i przewlekłego stresu.

Niezwracanie uwagi na to co się je, dieta wypełniona mocno przetworzonymi produktami, albo posiłkami z fast foodu sprawia, że nasze żyły stają się mniej elastyczne i zwężają się, a krew ma trudności, żeby dotrzeć do narządów. Konieczne staje się wtedy oczyszczenie żył.

Jak pozbyć się cholesterolu z żył?

Badania takie jak morfologia krwi i sprawdzenie, jaki jest nasz poziom cholesterolu i trójglicerydów, mogą przynieść nam wiedzę o stanie naczyń krwionośnych. Niekiedy okazuje się, że niezastąpione jest oczyszczanie żył, w celu udrożnienia tętnic i zapewnienia właściwej cyrkulacji.

Niedokrwione narządy zwłaszcza mózg, serce i nerki zwiększają ryzyko niebezpiecznych powikłań. Udar, zawał mięśnia sercowego, nadciśnienie tętnicze, to wszystko skutki braku zaopatrzenia w krew. Zależnie od tego, jakie jest miejsce zwężenia tętnic, możemy odczuwać różne objawy.

Niedokrwienie nóg

Pacjenci najczęściej zmagają się z niedokrwieniem kończyn dolnych. Tę dolegliwość bardzo łatwo rozpoznać, nogi bolą i drętwieją, zwłaszcza jeżeli dużo chodzimy. Skóra sinieje, robi się blada, niejednokrotnie pojawiają się owrzodzenia. Co gorsze, brak reakcji na te objawy może skończyć się katastrofalnie. Rozrost zmian miażdżycowych w nogach, prowadzi do tak pokaźnego zwężenia tętnicy, że krew nie jest już w stanie nią płynąć. Tkanki zaczynają obumierać i lekarze są zmuszeni do amputacji kończyny.

Jak oczyścić naczynia krwionośne domowym sposobem?

Proces oczyszczania żył można przeprowadzić w domu. Istnieje na to wiele sprawdzonych sposobów, które mogą okazać się bardzo skutecznie. Wiele różnych inspiracji możesz znaleźć np. w czasopismach o zdrowiu. Pamiętaj jednak, że nic nie zastępuje porady lekarskiej, dlatego w przypadku przedłużających się problemów ze zmianami miażdżycowymi niezwłocznie udaj się do lekarza.

Czosnek i imbir na zapchane żyły

Zarówno czosnek jak i imbir łączą w sobie całą gamę właściwości, jakich potrzebujesz w procesie oczyszczania żył ze złogów tłuszczowych. Czosnek bardzo obniża poziom trójglicerydów i przeciwdziała powstawaniu stanów zapalnych, które są podstawową przyczyną wytwarzania się blaszki miażdżycowej.

Jak przyrządzić miksturę z czosnkiem

Żeby przygotować specyfik na oczyszczanie żył, wyciśnij sok z cytryny i dodaj do niego niewielki kawałek imbiru i kilka ząbków czosnku. Zmiksuj wszystkie składniki i pij tę mieszankę codziennie rano na czczo przez około dwa tygodnie. Bardzo szybko zauważysz efekty stosowania tej mikstury.

Reklama

Ocet jabłkowy odtyka tętnice

Jeszcze prostszym sposobem na radzenie sobie z niedokrwieniem jest codzienne spożywanie octu jabłkowego. Ten podstawowy składnik kuchenny ma niesamowite właściwości w zwalczaniu złogów lipidowych i zmniejszaniu stężenia złego cholesterolu, a w dodatku bardzo skutecznie zapobiega chorobom serca. Pij łyżkę octu trzy razy dziennie, żeby zadbać o stan swoich tętnic i naczyń krwionośnych.

Ćwiczenia na żyły w nogach

To kolejny prosty sposób szczególnie polecany osobom, które zmagają się z miażdżycą kończyn dolnych. Niedokrwienie nóg to bardzo często skutek braku aktywności fizycznej, który sprawia, że pogarsza się stan tętnic. Aby przywrócić elastyczność naczyń krwionośnych i wzmocnić cyrkulację krwi warto regularnie się ruszać. Nawet podstawowe ćwiczenia takie jak przysiady, wymachy nogami, zaciskanie palców, rozciąganie, wystarczą, żeby wzmocnić tętnice.

Witamina C leczy z miażdżycy

Liczne badania potwierdziły, że regularnie przyjmując witaminę C, można znacząco spowolnić rozwój zmian miażdżycowych. Stosowanie dużych ilości tej witaminy korzystnie wpływa na cały organizm, likwiduje wolne rodniki i zapobiega chorobom serca.

Na czym polega udrażnianie żył?

Jeżeli miażdżyca rozwinęła się na tyle mocno, że domowe sposoby nie są w stanie odpowiednio oczyścić żył, konieczne okazuje się leczenie chirurgiczne. Najpopularniejszym i najprostszym typem zabiegów jest plastyka wykonywana w znieczuleniu miejscowym. Chirurg przeprowadza ją, wkłuwając się do tętnicy udowej w pachwinie, a następnie rozszerzając żyłę z użyciem balonika lub cewnika.

Reklama

Ile czasu trwa przepychanie żył w szpitalu?

Chirurgiczne poszerzanie żył przebiega niezwykle sprawnie. Zabieg trwa kilka godzin, a po jednej dobie odpoczynku w szpitalu pacjent może już wrócić do domu. Ryzyko powikłań jest minimalne, a dzięki takiemu zabiegowi miażdżyca może zostać opanowana, zanim wprowadzi spustoszenie w organizmie.

Czyszczenie żył w nogach Read More »

Czym leczyć rany od protezy

Osoby noszące protezy zębowe dość często poszukują najskuteczniejszego sposobu na radzenie sobie z zapaleniem dziąseł. To właśnie one są najbardziej narażone na pojawienie się stanów zapalnych w tej części ciała. Dla wielu z nich problem ten wydaje się być dość wstydliwy, a w dodatku zniechęca do korzystania z samej protezy. Unikanie zakładania jej może wiązać się ze spadkiem samooceny — niejednokrotnie osoby z ubytkami w uzębieniu czują, że wyglądają na starsze i są mniej atrakcyjne. Na szczęście, nie jest konieczna rezygnacja ze stałego uzupełnienia zębów — nawet w przypadku posiadania skłonności do stanów zapalnych jamy ustnej. Wystarczy skorzystać ze skutecznych sposobów na ból dziąseł, które zapewnią ulgę każdemu użytkownikowi protezy zębowej.

Reklama

Rana na podniebieniu jak ją leczyć

Dobór metody leczenia zmian zależy od przyczyny powstania rany na podniebieniu oraz stopnia rozległości. Każdy stan zapalny, który pojawi się w czasie korzystania z protezy, powinien być skonsultowany z lekarzem. W przypadku gdy symptomy są bardzo dokuczliwe, a wizyta oddalona w czasie, można samemu dobrać leki bez recepty, które złagodzą dolegliwości bólowe. Najlepiej wybierać medykamenty w postaci żelu, który można nałożyć bezpośrednio na zmieniony chorobowo obszar. Skuteczne są także środki antyseptyczne (np. woda utleniona lub preparaty chlorheksydynowe) oraz płukanie ust zaparzoną korą dębu, rumiankiem, szałwią, podbiałem czy nagietkiem. Doskonałym wzmocnieniem błony śluzowej jamy ustnej może okazać się przyjmowanie żelaza oraz takich witamin, jak B2, B12, PP i C.

W trakcie leczenia istotna jest higiena jamy ustnej. Gdy nie ma możliwości usuwania drobnoustrojów z protezy na bieżąco, kuracja może przedłużyć się lub mieć cięższy przebieg. Należy pamiętać, iż nawet w przypadkach, w których objawy szybko ustępują, wybranie się do lekarza także powinno być kwestią obligatoryjną. Jego zadaniem jest określenie, jak powstało zapalenie jamy ustnej oraz w jaki sposób zniknęło źródło problemu. Stosowanie jedynie domowych sposobów niweluje jedynie objawy. Nie sięga ono do przyczyn powstania dolegliwości, co prawdopodobnie będzie skutkować jej nawrotem.

Co stosować na stan zapalny dziąseł od protez

W przypadku pojawienia się stanu zapalnego dziąseł od protez zaleca się stosować:

  • żele kojąco-regenerujące;
  • płukanki wody i soli;
  • pastę z sodą;
  • okłady z herbaty;
  • odpowiednią dietę i suplementację;
  • specjalistyczne pasty do zębów;
  • kremy i podściółki do protez zębowych.

Jak długo osiada proteza zębowa

Dla pacjenta bardzo istotne jest to, jak długo osiada proteza zębowa, czyli czas adaptacji do protezy. Im jest on krótszy, tym lepiej. Jednak proces ten zależy od dość wielu czynników. Jednym z istotniejszych jest rodzaj protezy zębowej. Dokładniej rzecz ujmując, chodzi o to, czy jest ona ruchoma, czy też montowana na stałe. Te uzupełnienia, które montuje się na stałe, są znacznie wygodniejsze, a czas adaptacji bardzo krótki. Jednym z przedstawicieli tej grupy są mosty porcelanowe. Natomiast protezy ruchome podparte są o wiele wygodniejsze, jednak ich adaptacja (w przypadku protez szkieletowych) trwa średnio od kilki do kilkunastu dni.

Zapalenie dziąsła od protezy

Pacjenci, którzy korzystają z protez zębowych, częściej zmagają się ze stanami zapalnymi dziąseł. Jest to skutkiem między innymi tzw. efektu Godona, a więc przesuwania się stałych zębów, a kierunku ubytków tak, aby wypełnić wolną przestrzeń. Efekt ten pojawia się przy niewłaściwie dobranej protezie oraz powoduje powstanie między innymi szkodliwego obciążenia dziąseł, oraz bólu szczęki. Może także wystąpić zanik odruchu żucia. Co więcej, wielokrotnie pacjenci nie stosują odpowiedniej higieny stosowania protezy. Statystyki przedstawiają, iż osoby starsze noszą je zbyt długo. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że niejednokrotnie korzystają z nich nawet wtedy, gdy w jamie ustnej rozwinął się już stan zapalny. To przyczynia się do dodatkowego podrażnienia, którego konsekwencją jest kolejna infekcja.

Ból dziąseł pod protezą

Stomatologowie informują, iż najlepszym sposobem przeciwdziałania bólowi dziąseł jest profilaktyka stanów zapalnych. To bardzo istotna kwestia u osób noszących protezy zębowe. Higiena jest wtedy konieczna — nawet gdy nie należy do prostych czynności. Proteza powinna być czyszczona po każdym posiłku. Najlepszym sposobem jest umieszczenie jej w roztworze, w którym rozpuszczone zostały specjalne tabletki dedykowane czyszczeniu protez. Na protezach zębowych osadzają się mikroorganizmy, które wywołują stany zapalne dziąseł — grzybicze lub bakteryjne. Tak więc rekomenduje się wyczyścić protezę po każdym jej zdjęciu. Poza prawidłową higieną jamy ustnej i protezy, w przypadku zapalenia zaleca się zastosować specjalistyczne żele na dziąsła pod protezę oraz zioła przeciwdziałające stanom zapalnym jamy ustnej.

Żel na dziąsła pod protezę

Żel do stosowania w jamie ustnej powinien cechować się działaniem znieczulającym lub przeciwbólowym, jak również łagodzącym podrażnienia, tamującym krwawienie, eliminującym obrzęk, przyspieszającym gojenie się ran oraz chroniącym przed rozwojem infekcji.

Reklama

Narośl na dziąśle pod protezą

Narośl na dziąśle pod protezą to tak zwany nadziąślak. To łagodna zmiana błony śluzowej jamy ustnej, która powstała w obrębie dziąsła. Nadziąślaki, choć nie są zaliczane do zmian nowotworowych, to wymagają szybkiej diagnostyki i niemal zawsze leczenia chirurgicznego. W związku z powyższym, w przypadku pojawienia się takiej zmiany w obrębie błony śluzowej jamy ustnej należy skonsultować się ze specjalistą.

Zioła na stany zapalne jamy ustnej

W leczeniu zapaleń, jakie pojawiły się w jamie ustnej, niezbędne może okazać się zastosowanie ziół, które wykazują korzystne cechy w terapii tej dolegliwości. Do najczęściej stosowanych ziół w leczeniu problemu jamy ustnej zaliczane są:

  • Szałwia,
  • korzeń prawoślazu,
  • kwiat rumianku,
  • liście babki lancetowatej oraz tymianek.

Zapalenie dziąseł a szałwia

Szałwia wykorzystywana w postaci naparów może znacząco załagodzić objawy stanu zapalnego. Najczęściej stosowana jest w formie olejku i goryczy karnozolu.

Korzeń prawoślazu na lepszą higienę jamy ustnej

Związki śluzowe, które zawiera w dużej ilości prawoślaz, wykazują działanie osłaniające i powlekające.

Ból dziąseł pod protezą a kwiat rumianku

Składniki olejku eterycznego z kwiatu rumianku (chamazulen i a-bisabolol) cechują się działaniem przeciwzapalnym.

Liście babki lancetowatej a dolegliwości w jamie ustnej

Liście babki Lancetowatej zawierają takie związki jak aukubina, flawonoidy, garbniki czy substancje śluzowe. Składniki te wykazują działanie przeciwzapalne oraz redukują przekrwienie błon śluzowych.

Tymianek na zapalenie jamy ustnej

W olejku z tymianku zawarte są fenole, takie jak karwakrol i tymol, a także garbniki, które działają łagodząco na stany zapalne gardła i jamy ustnej.

Reklama

Leczenie ran od protezy propolisem

Propolis ma szerokie zastosowanie w leczeniu problemów związanych z jamą ustną — również kiedy pojawiają się dolegliwości powstałe na skutek noszenia protezy zębowej. Kit pszczeli wykazuje działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze. W stomatologii zachowawczej wykorzystywany jest w celu:

  • leczenia nadwrażliwości;
  • stymulacji odontoblastów do produkcji zębiny;
  • zapobieganiu tworzenia się płytki nazębnej;
  • przeciwdziałaniu próchnicy;
  • zapobieganiu infekcjom powstałym na skutek infekcji bakteryjnych.

Czym leczyć rany od protezy Read More »

Woda z kurkumą na odchudzanie

Kurkuma (inaczej ostryż długi, żółty imbir, szafran indyjski) to egzotyczna przyprawa kuchni indyjskiej o wielu dobroczynnych właściwościach, szeroko stosowana w leczeniu różnych dolegliwości, a także w odchudzaniu. Stymuluje trawienie tłuszczów, dzięki czemu staje się cenną pomocą w walce z nadwagą, często pojawia się w różnych dietach i w składzie suplementów wspomagających odchudzanie.

Reklama

Ta aromatyczna przyprawa o charakterystycznym pomarańczowo-żółtym kolorze należy do rodziny imbirowatych i naturalnie występuje w postaci świeżych kłączy. Ze względu na właściwości prozdrowotne i lecznicze kurkuma ma szerokie zastosowanie nie tylko w gastronomii, ale także medycynie i kosmetologii.

Właściwości przeciwutleniające kurkumy

Kurkuma, wykazując właściwości przeciwzapalne sprawia, że jest jedną z najzdrowszych przypraw. Spożywana w czystej postaci oraz jako składnik napojów rozrzedza krew, pomagając obniżyć ciśnienie krwi, reguluje poziom cukru, korzystnie wpływa na stan serca i naczyń krwionośnych, dostarcza organizmowi energii.

Kurkuma pomoże przy chorobie Alzheimera, ponieważ pozytywnie wpływa na pracę mózgu. Jest też silnym i skutecznym przeciwutleniaczem, który zwalcza wolne rodniki odpowiedzialne za zmiany nowotworowe.

Kurkumina w składzie przyprawy poprawia metabolizm, spala komórki tłuszczowe i pomaga w usunięciu nadmiaru wody z organizmu, łagodząc obrzęki. Codzienne spożywanie napoju z kurkumy zapobiega tworzeniu się zakrzepom krwi, normalizuje działanie wątroby, pobudza produkcję żółci i spowalniać procesy starzenia się organizmu. Przyprawa z korzenia ostryżu długiego ma również działanie przeciwbakteryjne i podnosi odporność.

Kurkuma na odchudzanie

Niewiele osób wie o korzyściach, jakie niesie ze sobą kurkuma na odchudzanie. Dzięki zawartości wielu pożytecznych składników pomoże osiągnąć i utrzymać szczupłą sylwetkę.

Dowolny napój z kurkumy zawiera kwasy omega-3 i omega-6, które oczyszczają naczynia krwionośne i jednocześnie obniżają poziom cholesterolu. Kurkuma jest bogata w makro- i mikroelementy – fosfor, cynk, mangan, żelazo, jod, miedź, sód, wapń, potas, selen – które mają pozytywny wpływ na funkcjonowanie organizmu, regulując trawienie i wspierając prawidłową pracę wątroby. Jednym z najlepszych składników jest kurkumina. To polifenol pozwalający na przyspieszenie metabolizmu, łatwiejsze trawienie oraz spalanie i blokowanie tłuszczu.

Witaminy A, C, B, K, E chronią komórki przed zniszczeniem, uruchamiają procesy regeneracyjne i leczą stany zapalne. Spożywając kurkumę, wpieramy oczyszczenie organizmu, pracę nerek, wątroby i pęcherzyka żółciowego. Pobudzamy produkcję żółci, dzięki czemu następuje szybszy rozpad komórek tłuszczowych.

Właściwości odchudzające kurkuma

W jaki konkretnie sposób działanie kurkumy pomaga schudnąć? Po pierwsze, stymuluje wzrost tkanki tłuszczowej. Po drugie, poprawia procesy trawienne i wspiera układ pokarmowy. Kurkuma wpływa też na wydzielanie soków trawiennych. Po trzecie, tłumi apetyt i daje uczucie sytości. Co więcej, obniża poziom złego cholesterolu i oczyszcza organizm z toksyn.

Kurkuma nie jest cudownym sposobem na pozbycie się zbędnych kilogramów. Pełni raczej rolę aktywnego pomocnika, który na wiele sposobów wspomaga proces odchudzania. Jednocześnie pomaga utrzymać organizm w dobrej kondycji. Nie zastąpi jednak prawidłowej diety i aktywności fizycznej.

Spalanie tkanki tłuszczowej a kurkuma

Kurkumina w przyprawie niszczy złożone tłuszcze, a także zapobiega powstawaniu nowych komórek tłuszczowych. Jeśli przyprawa jest stosowana regularnie, nowe złogi tłuszczu przestają się tworzyć.

Kurkumina oczyszcza wątrobę!

Kurkumina jest naturalnym stymulantem żółciopędnym, który przyspiesza wydzielanie żółci i jej późniejsze wydalanie. Oczyszczanie wątroby przyspiesza spalanie tłuszczów i poprawia metabolizm.

Reklama

Kurkuma poprawia przemianę materii!

Napój z kurkumą pozytywnie wpływa na prawidłową pracę naszego układu pokarmowego. Lepsza praca wątroby zapewnia łatwiejsze trawienie i szybszy metabolizm.

Woda z kurkumą na odchudzanie

Najwygodniejszym sposobem stosowania kurkumy jest przyrządzenie z nią napoju – herbaty, wody, a nawet mleka. Dodatkowo kurkumę można łączyć z innymi składnikami, np. imbirem czy miodem, które wzmocnią jej właściwości i pomogą stonować ostry smak. Jeśli dodatki nie pomogą, istnieje alternatywa w postaci wody z cytryną, która ma praktycznie takie same właściwości jak napój z kurkumą.

Napar z imbiru i kurkumy na odchudzanie

Dobrym pomysłem jej połączenie kurkumy z imbirem. Obie przyprawy wspomagają spalanie tłuszczu, dlatego są idealne dla osób, walczących z nadwagą. Kawałki świeżych korzeni można zalać ciepłą wodą, zaparzyć z herbatą, dodać do soku lub w postaci sproszkowanej wymieszać z kefirem czy mlekiem. Kurkumę można pić także z miodem, który złagodzi jej smak.

Jak zrobić napój z imbiru i kurkumy?

Wszystko, czego potrzebujesz do przygotowania zdrowego napoju to świeży imbir, kurkuma, cytryna, miód i czarny pieprz. Piperyna (aktywny składnik pieprzu) pomaga poprawić wchłanianie kurkuminy. Miód i cytryna mają poprawić smak i dodać słodyczy.

Napój z kurkumą – składniki:

  • 300 ml wody (filtrowanej lub butelkowanej);
  • 1 łyżeczka startego korzenia imbiru;
  • 1 łyżeczka startego korzenia kurkumy (lub
  • proszku);
  • 1 łyżeczka miodu i soku z cytryny;
  • 1 łyżeczka mielonego czarnego pieprzu.

Zagotuj wodę w rondelku, dodaj starty imbir i kurkumę, podgrzej na małym ogniu i gotuj przez 10-15 minut. Następnie odcedź napar, dodaj pozostałe składniki i pamiętaj, by dokładnie wymieszać. Taki napój z kurkumy i imbiru jest niesamowicie mocny, więc jedna filiżanka dziennie absolutnie wystarczy, aby poczuć efekty stosowania kurkumy.

Jak pić kurkumę?

Jeśli planujesz używać kurkumy na odchudzanie, nie powinieneś dodawać jej do każdego posiłku. Nadmierne spożycie przyprawy może wywołać silną reakcję alergiczną. Aby osiągnąć pożądany efekt, a przy tym nie zaszkodzić sobie, musisz ją odpowiednio dawkować –  dzienna dawka 1 łyżeczka kurkumy.

Woda z kurkumą jak pić, aby schudnąć

Jedna „porcja” odchudzającego napoju składa się z 0,5 łyżeczki kurkumy i 200 ml przegotowanej, lekko schłodzonej wody. Wodę pijemy codziennie rano na czczo, a także 15 minut przed obiadem i przed snem. Jeśli nigdy wcześniej nie stosowałeś kurkumy, warto zacząć od małych dawek, stopniowo zwiększanych w przypadku braku skutków ubocznych. Cała kuracja może trwać maksymalnie miesiąc. Po tym czasie należy zrobić przerwę, również miesięczną, po której można kontynuować kurację odchudzającą, jeśli nie wystąpiły skutki uboczne. Co ważne, kurkuma nie traci swoich właściwości podczas obróbki cieplnej. To znaczy, że można ją przyrządzać z ciepłą jak również zimną wodą.

Reklama

Picie kurkumy skutki uboczne

Przy wszystkich zaletach i korzyściach odchudzania z pomocą kurkumy istnieją pewne przeciwwskazania do jej przyjmowania. Przede wszystkim powinny jej unikać osoby uczulone. Nawet szczypta przyprawy wystarczy, by spowodować silną reakcję alergiczną. Kurkumy nie zaleca się stosować w przypadku słabej krzepliwości, ponieważ istnieje ryzyko rozrzedzenia krwi, a także przy niskim ciśnieniu, które w wyniku spożywania kurkumy może spaść jeszcze bardziej. Przeciwwskazania dotyczą także problemów związanych z drogami żółciowymi, np.: kamieni w woreczku żółciowym, zapalenia trzustki i wątroby. U osób z problemami żołądkowymi, takimi jak wrzody czy nadkwasowość, stosowanie kurkumy może spowodować zgagę i niestrawność. Lepiej nie włączać kurkumy do diety dzieci i kobiet w ciąży oraz w czasie laktacji.

Woda z kurkumą na odchudzanie Read More »