zdrowystylżycia

Jak wykorzystać świeżego ananasa?

Dieta, Koktajle odchudzające, Przepisy /

Świeży ananas to jeden z owoców, który na stałe powinien znaleźć się w Twoim codziennym menu. Nie tylko dlatego, że zawiera ogrom składników odżywczych i jest źródłem witamin, które są niezbędne dla organizmu, lecz także ze względu na smak! Jest aromatyczny i słodki. Z ananasem można tworzyć kulinarne cuda.

Reklama

Właściwości ananasa

Choć niewiele osób o tym wie, owoc ten jest bombą witaminową dla organizmu. Ananas zawiera w swoim składzie cenne składniki odżywcze, minerały, jak również witaminy: A, B1, B2, B6, C. Dodatkowo jest to źródło żelaza, cynku, fosforu i kwasu foliowego. Witamina C, której nie brakuje w składzie

Ananasy są wykorzystywane w medycynie od lat ze względu na to, że wykazują właściwości przeciwzapalne. Włączając go do diety, masz pewność, że zmniejszą Ci się dolegliwości bólowe stawów, ponieważ wspomaga leczenie zwyrodnień i stanów zapalnych. Wpływa na to zawarta w ananasie bromelaina.

Wpływ ananasa na dietę

Ananas słynie również z właściwości odchudzających! Bromelaina, która jest jednym ze składników, wspomaga trawienie, jak również zwiększa uczucie sytości po posiłku. Odpowiadają za to także błonnik, który ułatwia trawienie i wspomaga proces odchudzania. W owocu nie znajdziesz tłuszczy ani cholesterolu. Ananas jest także owocem, który zawiera bardzo mało kalorii, bo jedynie ok. 56 kcal/100 g. Diety z ananasem są nie tylko skuteczne, ale także zdrowe. Na odchudzanie ananas jest rozwiązaniem idealnym.

Jak podać ananasa?

Ananas podobnie jak większość owoców nie zawsze nadaje się do spożycia. Jest to dosyć oczywiste, jednak wiele osób o tym zapomina. Podczas wyboru zdrowego i smacznego ananasa powinniśmy zwrócić uwagę na kilka aspektów. Skórka ananasa powinna być twarda o złocisto — żółtym kolorze. Wtedy mamy pewność, że owoc jest dojrzały. Świeże liście ananasa powinny mieć zielony kolor. Ostatnim najważniejszym elementem są wgłębienia i miękkie miejsca, których powinniśmy unikać, gdyż pod skórką może kryć się pleśń. Aby mieć pewność, że wybieramy najlepszy owoc wśród pozostałych, warto jest wykonać prosty test. Jeśli po pociągnięciu za młody liść, wychodzi on bez trudu, ananas jest idealny.

Wybraliśmy najlepszego ananasa, jaki był w sklepie, co dalej? Pora go przyrządzić. Obranie ananasa zacznij od odkrojenia góry i dołu. Owoc podziel na 4 części, z których odetnij środek. W tym momencie odcięcie skórki nie powinno stanowić problemu. Obrany ananas możemy pokroić na dowolne kształty, które idealnie komponują się w deserach, obiadach, jak i sałatkach.

Deser z ananasem

Składniki:

  • 400 g ananasa,
  • 300 g Sera Manouri,
  • 300 g jogurtu greckiego,
  • 100 g orzechów (najlepiej sprawdzają się włoskie i pistacje).

Przygotowanie:

Ser Manouri należy utrzeć wraz z jogurtem. Jeśli postawiliśmy, na ananasa w puszce do masy warto dodać syropu. Orzechy uprażyć. Ananasa pokroić w kostkę. Wszystkie składniki wymieszać ze sobą, a następnie przełożyć do pucharków. Od góry posypać orzechami. Deser najlepiej smakuje schłodzony, dlatego warto pozostawić go na kilka godzin w lodówce przed podaniem.

Ananas — przepisy fit z wykorzystaniem owocu

Jeśli potrzebujesz pozbyć się zbędnych kilogramów, ananas będzie idealnym rozwiązaniem! Wpływa on na przemianę materii, dzięki czemu Twoje odchudzanie będzie miało rezultaty, jakich oczekujesz. Ananas bogaty jest w błonnik i witaminy, dzięki czemu odchudzanie ma sens.

Obiad w pełnej krasie — ryż z ananasem

Składniki:

  • Puszka ananasa,
  • 2 filety z kurczaka,
  • 300 g ryżu,
  • łyżka sosu sojowego,
  • 5 łyżek majonezu,
  • natka pietruszki,
  • sól, pieprz, curry,
  • olej do smażenia.

Przygotowanie:

Filety z kurczaka umyć, pokroić w kostkę, przyprawić, a następnie usmażyć. W międzyczasie ugotować ryż. Ananas po pokrojeniu w kosteczkę połączyć ryżem i kurczakiem. Wszystkie składniki wymieszać majonezem, sosem sojowym i syropem z ananasów. Dodać soli i pieprzu do smaku. Danie udekorować natką pietruszki.

Reklama

Ananas na kolacje

Składniki:

  • Pół ananasa,
  • 250 g filetu z łososia,
  • sałata rzymska,
  • roszponka,
  • ostra papryczka chili,
  • świeża kolendra,
  • po 3 łyżki sosu sojowego, soku z limonki, syropu klonowego lub z agawy.

Przygotowanie:

Najpierw należy odciąć skórkę z łososia, a następnie pokroić go w małą kosteczkę, którą po wymieszaniu z sosem sojowym, sokiem z limonki i syropem włożyć do naczynia żaroodpornego. Tak przygotowaną rybę włożyć do lodówki na 15 minut, a następnie piec przez 14 minut w piekarniku nagrzanym do 190 stopni. W międzyczasie obrać, wyciąć środek i pokroić ananasa na plastry. Na talerz wyłożyć liście sałat, na których ułożyć pozostałe składniki. To, w jakiej formie podamy posiłek, zależy tylko od nas i naszych upodobań. Całość posypać kolendrą. Ananas w takiej formie jest idealnym rozwiązaniem do spożywania wieczorem, gdyż nie tylko działa na odchudzanie, ale także pomaga w zachowaniu uczucia sytości. Osoby zmagające się z nocnym podjadaniem zauważą ogromną różnicę.

Sałatka z kurczakiem i ananasem fit

Składniki:

  • 4 grube plastry ananasa,
  • pierś z kurczaka,
  • pół cebuli,
  • awokado,
  • pół cytryny,
  • 2 garście szpinaku i rukoli,
  • winegret.

Przygotowanie:

Pierś z kurczaka naciąć, a następnie wraz z cebulą i cytryną smażyć na patelni grillowej. Gdy kurczak będzie miał rumiany kolor, przykryć go plastrami ananasa. Po wystygnięciu pokroić kurczaka, ananasa i cebulę. Wszystkie składniki wymieszać ze sobą i dodać pokrojone w plastry awokado. Sałatkę polać sosem winegret.

Placek z ananasem

Składniki:

  • 3 szklanki mąki pszennej,
  • 6 łyżek cukru pudru,
  • 260 g masła,
  • 1/4 szklanki bardzo zimnej wody,
  • szczypta soli,
  • cały ananas,
  • 700 g rabarbaru,
  • 50 g daktyli lub rodzynek,
  • 1/2 szklanki cukru,
  • 1/3 szklanki mąki ziemniaczanej,
  • 2 łyżeczki cukru wanilinowego.

Przygotowanie:

Do miski wsypać mąkę pszenną, cukier puder, masło i sól. Miksować przez ok. 1 minutę. Do ciasta dodawać stopniowo wodę. Całość zagnieść do momentu, w którym ciasto będzie gładkie. Uformować kulę, którą następnie należy podzielić na 2 równe części i odstawić do lodówki na ok. 1 godzinę.

Tortownicę o średnicy 27 cm wysmarować masłem.

Rabarbar bez liści i łodyg pokroić na 1 cm kosteczkę. Miąższ z ananasa pokroić na mniejsze kawałeczki. Całość wsypać do miski i wymieszać z daktylami lub rodzynkami, cukrem, mąką ziemniaczaną i cukrem wanilinowym.

Tortownicę wyłożyć jedną połówką ciasta. Spód podziurkować widelcem. Na ciasto nałożyć mieszankę owocową. Na wierzchu ułożyć cienkie paseczki wykrojone z pozostałego ciasta. Aby placek nabrał złocistego koloru, warto jest posmarować górę żółtkiem. Ciasto pic przez 60 minut w rozgrzanym do 190 stopni piekarniku.

Reklama

Sałatka z kurczakiem i ananasem i serem

Składniki:

  • 1/3 ananasa,
  • 2 piersi z kurczaka,
  • ok. 220 g sera halloumi,
  • garść orzechów,
  • sałata roszponka,
  • 1/4 owocu granatu,
  • 2 łyki oliwy,
  • 2 łyżki syropu klonowego,
  • sok z 1 limonki.

Przygotowanie:

Ser halloumi, kurczaka i ananas usmażyć na patelni grillowej. Usmażone elementy pokroić w kostkę. Do miski wsypać wszystkie składniki i wymieszać ze sobą. Sałatkę udekorować granatem i uprażonymi orzechami.

Jak wykorzystać świeżego ananasa? Read More »

Czy biegunka odchudza

Zdrowie /

Biegunka to stan, w którym oddawane treści jelitowe mają postać papkowatą lub wodnistą i oddawany jest częściej niż trzy razy dziennie. Jest to szereg symptomów, który pojawia się podczas zaburzeń pracy przewodu pokarmowego. Biegunka może mieć podłoże wielu schorzeń, jednak najczęstszą przyczyną są zakażenia wirusowe i bakteryjne lub zmiana diety. Czy dieta na biegunkę to coś zdrowego? Czy może kończy się efektem jojo?

Reklama

Przyczyny biegunki

Za najczęstszą przyczynę zaburzenia uznaję się zakażenia wirusowe, bakteryjne, a także toksyny wyprodukowane przez bakterie. Biegunka może być także spowodowana przyjmowaniem niektórych leków, zatrucia pokarmowego, czy dużą ilością stresu jak i przez spożywanie kawy bądź alkoholu. Występuje w przebiegu niektórych chorób, jak np. nadczynności tarczycy, w nieswoistych zapalnych chorobach jelit, nietolerancji laktozy, chorobie trzewnej, niewydolności zewnątrzwydzielniczej trzustki czy alergii pokarmowej.

Objawy biegunki

W przypadku biegunki głównymi symptomami tego schorzenia jest oddawanie co najmniej trzech wodnistych lub luźnych stolców na dobę. Tak więc nie jest to jednorazowy incydent, który wielokrotnie uznaje się przeczyszczenie. Zdarza się, że takiemu stanowi towarzyszą bóle brzucha, tymczasowe chudnięcie, wymioty oraz nudności. W zależności od czasu jej trwania można wyróżnić:

  • Typ ostry — trwa więcej niż 14 dni,
  • typ przetrwały — trwa 14-30 dni,
  • typ przewlekły — trwa powyżej 30 dni.

Zupełnie inaczej klaruje się sytuacja, w której biegunkę mają niemowlęta i małe dzieci. U nich w czasie biegunki zauważa się o wiele większą niż zazwyczaj liczbę stolców, przybierają one formę półpłynną lub wodnistą, a nawet mogą zawierać śluz lub krew. Światowa Organizacja Zdrowia oznajmia, iż biegunkę u niemowląt diagnozuje się dopiero wtedy, gdy karmione dziecko oddaje przynajmniej trzy wodniste stolce w ciągu doby.

Jakie produkty powodują biegunkę?

Rekomenduje się, aby dieta opierała się o posiłki warzywne, lekkostrawne, jak również kisiele stosowane jako zamiennik tłustych dań. Należy zrezygnować w planie żywieniowym z ostrych przypraw — wpłynie to pozytywnie na nasz metabolizm. Organizm nie potrzebuje produktów, które będą dla niego dodatkowym obciążeniem. Do głównych produktów przyczyniających się do biegunki zaliczane są:

  • Tłuste wędliny;
  • ostre przyprawy;
  • ocet jabłkowy;
  • produkty mleczne;
  • jabłka, figi, śliwki, rodzynki;
  • smażona skóra mięs;
  • suplementy z błonnikiem;
  • pomidory dojrzewające w folii;
  • pieczywa pełnoziarniste;
  • alkohol i kofeina;
  • słodycze pełne sztucznych dodatków.
Reklama

Biegunka a utrata wagi

Nie wszystkie diety mają pozytywny wpływ na nasze zdrowie. W związku z powyższym przed rozpoczęciem jakiejkolwiek warto skonsultować tę decyzję z lekarzem. Biegunka oraz diety mające na celu jej wywołanie mogą w konsekwencji spowodować więcej szkód niż korzyści. Tego typu jadłospisy nie przyczyniają się do trwałego ubytku wagi — po powrocie do wcześniejszych nawyków żywieniowych następuje efekt jo-jo, co nie jest zdrowe.

Co zjeść, żeby mieć rozwolnienie

Aby wywołać rozwolnienie, w diecie należy umieścić produkty, które:

  • Zawierają dużą ilość błonnika;
  • są bogate w gluten;
  • zawierają ostre przyprawy;
  • są wysokoprocentowe;
  • zawierają dużą ilość kofeiny.

Jak wywołać biegunkę

Najlepszym sposobem, aby wywołać biegunkę, w bezpieczny dla organizmu sposób, jest zastosowanie ziół na przeczyszczenie. Naturalne preparaty, które świetnie działają na zaparcia i powodują przeczyszczenie to na przykład liście pokrzywy. Zioło to, rośnie niemal wszędzie a jego lecznicze działanie znane jest już od starożytności. Wywary lecznicze o działaniu przeczyszczającym można również zaparzyć z takich ziół jak malwa, lukrecja, opuncja czy werbena. Tak więc, zamiast stosować produkty, które wywołają to zaburzenie z niekoniecznie pozytywnym wpływem na organizm, lepiej postawić na zioła na przeczyszczenie.

Reklama

Czy biegunka jest niebezpieczna

Gdy zmagamy się z biegunką bardzo ważne, jest odpowiednie nawodnienie. Zdarza się, iż zwykła woda może okazać się niewystarczająca. Wtedy należy skorzystać z preparatów do picia z elektrolitami. W przypadku ileostomii powinniśmy zasięgnąć porady lekarza, gdyż są przypadki, w których może obowiązywać tzw. restrykcja płynowa. Pamiętaj, że zbyt duża ilość płynów może paradoksalnie powodować odwodnienie tych chorych, co jest niebezpieczne dla organizmu. W przypadku silnego rozwolnienia warto zastanowić się co jeść podczas biegunki, aby szybko pozbyć się dolegliwości.

Czy biegunka odchudza Read More »

Kwiaty do sypialni na dobry sen

Zdrowy styl życia /

Sen jest nieodłącznym elementem dobrze funkcjonującego organizmu. Robimy wszystko, aby spało nam się jak najlepiej. Kupujemy setki nowych poduszek, pościeli i materace. Regularne sprzątanie i wietrzenie pomieszczenia przed spaniem także nie są nam obce. Bardzo często zapominamy jednak, o tym, że to nie wszystko, co poprawia jakość naszego snu i mimo tych wszystkich czynności nadal się nie wysypiamy. Aby spać jak dziecko, czasami wystarczy zaopatrzyć się w kilka roślin do sypialni. Kwiaty oczyszczające powietrze i przemieniające dwutlenek węgla w tlen potrafią skutecznie zastąpić nam drogie gadżety. W poniższym artykule przedstawimy Wam kilka ciekawych roślin, w jakie warto się zaopatrzyć.

[ads]

Dlaczego warto zaopatrzyć się w kilka roślin doniczkowych do sypialni?

Kwiaty doniczkowe dzięki fotosyntezie pochłaniają dwutlenek węgla i produkują tlen w ciągu dnia. Z kolei w nocy proces jest zupełnie odwrotny, a tlen pochłaniany, efektem czego jest oczyszczanie powietrza. Rośliny w sypialni wydzielają także parę wodną, która podnosi wilgotność pomieszczenia. Jednak najważniejsze jest, że obecność kwiatów neutralizuje drobnoustroje powodujące przeziębienia. Niektóre z gatunków są w stanie skutecznie wyeliminować z powietrza rakotwórcze związki zawarte w kleju meblowym, nazywane formaldehydami. Obecność roślin doniczkowych działa także korzystnie na naszą psychikę. Z ich pomocą jesteśmy w stanie skutecznie się wyciszyć i skoncentrować, dzięki czemu sen jest także przyjemniejszy.

Jakie kwiaty do sypialni wybrać?

Dobry jakościowo sen wpływa pozytywnie na naszą urodę, samopoczucie, a przede wszystkim zdrowie. Problemy związane z nocnym wypoczynkiem motywują nas, aby inwestować coraz lepsze materace i pościele. Ślepe podążanie za radami jednak nic nam nie da. Zamiast inwestować w coraz to droższe wyposażenie, warto zaopatrzyć się w kwiaty doniczkowe na dobry sen. Jakie są najzdrowsze kwiaty do sypialni?

Kwiaty cieniolubne do sypialni:

Podczas szukania odpowiednich roślin do sypialni często zastanawiamy się, czy wybrane przez nas rośliny będą pięknie i zdrowo rosnąć w zacienionym miejscu, którym z pewnością jest sypialnia. Oto nasza propozycja kwiatów cieniolubnych:

Wężownica – popularnie znana jako język teściowej

Rośliny doniczkowe w sypialni z zasady są łatwe w uprawie. Wężownica dokładnie taka jest. Popularny „język teściowej” lub też Sansewieria poza tym, że jest ładną dekoracją wnętrza, jest także rośliną poprawiającą nie tylko atmosferę w zamkniętych pomieszczeniach, ale także jakość powietrza. Ten kwiat doniczkowy swoje zadanie spełnia najlepiej ustawiony w sypialni. W nocy za jego sprawą pozbywamy się dwutlenku węgla, który zamienia się w czysty tlen. Jej zadaniem jest także filtracja toksyn z pomieszczenia tj. formaldehyd, trichloroetylen, ksylen, toluen i benzen. Badania wykazały, że największe efekty uzyskamy przy ustawieniu w mieszkaniu od 6 do 8 roślin na każdą osobę zamieszkującą z nami. Wężownica nie jest droga, dlatego nie musimy obawiać się, że poniesiemy duże koszty związane z jej zakupem.

Bluszcz pospolity

Jeśli w naszych sypialniach nie ma miejsca na rośliny doniczkowe stawiane bezpośrednio np. na parapecie, nie ma się czym martwić. Istnieje wiele odmian roślin wiszących, które będą także pięknie wyglądać w pomieszczeniu, a przede wszystkim wpływać pozytywnie na nasz sen. Bluszcz pospolity jest właśnie jedną z takich roślin. Jego niewątpliwym atutem jest fakt, że będzie on rósł w prawie każdych warunkach. Najważniejsze jest jednak, aby go regularnie podcinać.

[ads]

Kwiaty do sypialni oczyszczające powietrze:

Aloes w sypialni

Aloes jest rośliną, którą wszyscy znają jako naturalny uzdrowiciel, pomagający w gojeniu stanów zapalnych skóry, czy też poparzeń. Jest to jak najbardziej prawdziwa teoria. Jednak nie są to jedyne zalety tej rośliny.

Aloes jest jedną z najlepszych roślin pokojowych, poprawiających jakość powietrza w pomieszczeniach. Dzieje się tak ze względu na fakt, iż aloes produkuje tlen. Oczyszcza powietrze w całym domu, a także odpowiednio dotlenia mózg. Proces ten pomaga nam zasnąć, a także polepsza jakość tego snu. Jedną z zalet aloesu jest na pewno fakt, że nie wymaga on dużej pracy włożonej w jego pielęgnację. Aloes łatwo się odtwarza, tym samym nie potrzebuje dużej ilości światła i wody.

Jaśmin do sypialni

Jaśmin pochodzi z rodziny roślin oliwkowatych, które rośnie w szybkim tempie oraz wypuszcza długie pędy. Właściwości tego kwiatu doniczkowego, to zmniejszanie lęków, działanie uspokajające odprężające, łagodzenie stanów depresyjnych oraz ogólna poprawa nastroju. Jednak to nie wszystkie zalety tej rośliny. Jaśmin dzięki delikatnym, kwiatom w kształcie gwiazdek, stanowi idealny element dekoracyjny pomieszczenia, a także pięknie pachnie. W przypadku tej rośliny konieczny jest jednak większy nakład pracy. Gatunek wymaga miejsca z dostępem do światła, jednak nie powinien być wystawiony na działanie silnych promieni słonecznych. Optymalna temperatura, w jakiej powinien stać to ok. 20 stopni Celsjusza. Roślina wymaga także większej ilości wody. Należy podlewać ją regularnie, gdy wierzchnia warstwa ziemi w doniczce jest sucha.

Zdrowe kwiaty do sypialni – lawenda

Lawenda jest rośliną wpływającą rozluźniająco i wyciszająco na nasz organizm za sprawą zawartych w niej związków aromatycznych. W związku z tym pozwala ona zwalczyć stres i załagodzić jego skutki. Odgrywa także kluczową rolę w przypadku walki z bezsennością, gdyż osłabia czynności układu nerwowego, powodując łatwiejsze zasypianie. Lawenda nie wymaga także od nas dużo pracy przy uprawie. Jedyne co powinniśmy jej zagwarantować, to przestronna doniczka, nieograniczająca jej korzeni, żyzna, wapienna gleba, systematyczne podlewanie oraz półcieniste miejsce, a z pewnością będziemy mogli cieszyć się nią długo.

Kaktus bożonarodzeniowy, czyli Grudnik

Kaktus bożonarodzeniowy jest dość ciekawym rozwiązaniem, gdyż nie posiada on kolców. W sypialni sprawdzi się on idealnie, gdyż w swoich liściach gromadzą wodę i nie trzeba pamiętać o ich częstym podlewaniu. Ta roślina także jest pięknym elementem dekoracyjnym, który można zaaranżować na wiele różnych sposobów. Przepięknie współgrają z różnego rodzaju kamyczkami. Nada to z pewnością klimat pomieszczeniu.

Skrzydłokwiat

Skrzydłokwiat to roślina, która skutecznie pomaga nam w walce z zanieczyszczonym powietrzem w naszym domu. Jej kwiaty są w stanie pochłaniać toksyny tj. formaldehydy i aceton z powietrza, pomagając nam tym samym lepiej spać. Roślina ta jest także uznawana za jeden z najbardziej dekoracyjnych kwiatów, jakie możemy mieć w naszych domach.

Jakich kwiatów nie trzymać w sypialni?

Rośliny w sypialni są ważnym elementem pomagającym nam w trakcie zasypiania, a także poprawiają jakość snu. Ale czy są jakieś rośliny doniczkowe, których nie powinniśmy ustawiać w sypialni? Otóż tak. Nie wynika to jednak z procesu fotosyntezy, czy jak wiele osób często mylnie twierdzi „zabierania tlenu”. Przeciwskazaniem jest wydzielana przez kwiaty doniczkowe woni. Rośliny wydzielające intensywny zapach, w zamkniętych pomieszczeniach takich jak sypialnia powodować mogą podrażnienia dróg oddechowych, w wyniku czego pojawiać się mogą zawroty czy ból głowy, katar i kaszel. Dotyczy to w szczególności alergików, u których objawy alergii mogą się pogłębić. W sypialni nie powinniśmy zatem umieszczać róż, lilii, hortensji i hiacyntów. Mimo że pięknie wyglądają, zbyt długie przebywanie w zamkniętym pomieszczeniu wraz z nimi może nieść za sobą duże konsekwencje. Jeśli bardzo chcemy, aby te kwiaty ozdabiały nasze mieszkanie, postawmy lepiej na salon, w którym jest dużo większa przestrzeń.

[ads]

Rośliny doniczkowe do sypialni

Podczas snu nasz organizm regeneruje się, dlatego powinniśmy zrobić wszystko, aby proces ten był na jak najwyższym poziomie. Dlatego też kwiaty do sypialni na dobry sen wpływają najlepiej. Są one naturalnym i efektywnym oczyszczaczem powietrza. Ustawienie w naszym domu kilku kwiatów doniczkowych z pewnością polepszy jakość snu, a także pomoże załagodzić stres i jego efekty. Postawcie kwiaty do sypialni i przekonajcie się, jak dużo potrafią zmienić.

Kwiaty do sypialni na dobry sen Read More »

Dieta bez glutenu i laktozy

Dieta /

Osoby cierpiące na celiakię, w związku z degradacyjnym działaniem glutenu na kosmki jelitowe, (wskutek czego) ma miejsce spadek wydzielania enzymów trawiennych. Zmiana ta dotyczy również laktazy. Potrawy, które nie ulegną rozpadowi, przyczyniają się do wystąpienia problemów trawiennych i dyskomfortu. Aby temu przeciwdziałać, koniecznie należy ograniczyć produkty zawierające gluten i laktozę. Warto jednak pamiętać, iż przed rozpoczęciem każdego nowego tygodniowego planu żywieniowego, skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem, który stwierdzi, czy jest on dla nas odpowiedni.

[ads]

Dieta bezglutenowa jadłospis

Na samym początku warto przyjrzeć się składnikom, jakimi są gluten i laktoza. Tak więc gluten to mieszanina białek roślinnych, którą zawierają takie zboża jak: pszenica, żyto, jęczmień oraz orkisz. Jadłospis diety bezglutenowej powinien bazować na takich produktach, jak:

  • Makarony ryżowe i gryczane,
  • mleko sojowe, ryżowe czy migdałowe,
  • dobrej jakości żółte sery,
  • ziemniaki,
  • kasza gryczana,
  • kukurydza,
  • ryż,
  • jaja,
  • brokuł,
  • rośliny strączkowe,
  • orzechy,
  • migdały.

Dieta bez glutenu przepisy

W literaturze, w Internecie i w wielu programach kulinarnych można spotkać najróżniejsze informacje o diecie bezglutenowej i przepisach. Dla przykładu posiłkami diety niezawierającej w swoim składzie glutenu mogą być:

Przepis 1 (Bezglutenowy chleb owsiany z pastą jajeczną i wędzonym łososiem)

Składniki:

  • 2 jajka;
  • 100 g wędzonego łososia;
  • 2 łyżki posiekanego koperku;
  • 2 łyżki jogurtu naturalnego;
  • bezglutenowy chleb owsiany;
  • sól i pieprz.

Przygotowanie:

Jajka należy ugotować na twardo, obrać ze skorupek i drobno posiekać razem z łososiem i koperkiem. Uzyskaną masę przelać do miseczki i połączyć z jogurtem naturalnym. Otrzymana pasta jest gotowa do rozsmarowania na chlebie owsianym.

Przepis 2 (koktajl ze szpinaku i truskawek)

Składniki:

  • 1 szklanka jogurtu naturalnego;
  • 1 szklanka truskawek;
  • łyżeczka miodu;
  • 1 duża garść szpinaku.

Przygotowanie:

Składniki umieścić w blenderze i zmiksowa.

Dieta bez laktozy jadłospis

Laktoza zawarta jest między innymi w takich produktach jak: mleko i cała gama produktów mlecznych (jogurty, kefiry, mleko w proszku, sery różnego rodzaju, serki wiejskie, homogenizowane i topione, maślanki, lody, śmietany i wiele innych). Poniżej znajduje się przykładowy dzienny jadłospis diety bez laktozy:

  1. Śniadanie: kasza jaglana, buraki i kiełki słonecznika.
  2. Śniadanie: sałatka z pomidorkami koktajlowymi i łososiem.
  3. Obiad: komosa ryżowa z orzechami i jarmużem.
  4. Kolacja: makrela pieczona z bukietem warzyw.

Kiedy dieta bezglutenowa i bez laktozy a celiakia

Dieta bez glutenu i laktozy rekomendowana jest przede wszystkim w początkowym okresie celiakii — jest to choroba genetyczna, która objawia się niszczeniem przez układ immunologiczny własnych tkanek w efekcie spożycia glutenu. W konsekwencji pojawia się stan zapalny, który powoduje wyniszczenie kosmków jelitowych. Taki stan rzeczy skutkuje upośledzeniem absorpcji składników odżywczych.

Dieta bez nabiału i glutenu a Hashimoto

Dieta bezglutenowa i bez laktozy jest przeznaczona również dla osób cierpiących na Hashimoto, które również jest zaburzeniem autoimmunologicznym. Warto wiedzieć, iż obie te choroby wielokrotnie ze sobą współgrają. U chorego, który zmaga się zarówno z Celiakią, jak i Hashimoto, zastosowanie diety bezglutenowej przyczyni się do obniżenia dawki L-tyroksyny. Warto wspomnieć, iż u wielu osób z Hashimoto występuje także nietolerancja laktozy – w takich przypadkach obniżenie jej przyczyni się do obniżenia TSH, co jest zjawiskiem pożądanym.

[ads]

Nietolerancja glutenu i laktozy a zespół jelita drażliwego

Innym przypadkiem, gdy dieta bez laktozy i glutenu jest wręcz niezbędna, jest leczenie zespołu jelita drażliwego (dieta low-FODMAP). Jest to dolegliwość, która wiąże się z uczuciem przelewania w brzuchu, wzdęciami, gazami, zaparciami, czy też przewlekłymi biegunkami. W tym zaburzeniu poza obniżeniem poziomu stresu ważny jest odpowiedni jadłospis, który wyklucza fermentujące węglowodany będące powodem zaistniałych dolegliwości. Wśród nich można zaliczyć m.in. fruktany i laktozę. Dieta low-FODMAP nie jest typowo dietą bezglutenową, jednak eliminacja zbóż zawierających gluten (pszenica, żyto, jęczmień) wspomaga leczenie zespołu jelita drażliwego.

Dieta bez laktozy przepisy

W niektórych przypadkach rezygnacja z laktozy może być konieczna już na zawsze. Takie osoby zmuszone są do stosowania diety bez laktozy opartej o odpowiednie składniki. Aby takie dania były smaczne, powinny być odpowiednio przygotowane. Poniżej znajdują się przykładowe przepisy na posiłki bez laktozy:

Posiłek 1 (krem z dyni)

Składniki:

  • 1/4 dyni;
  • 1 papryka czerwona;
  • 1 marchewka;
  • 2 cebule;
  • 10 plasterków imbiru;
  • 1 łyżka curry;
  • łyżka oliwy cytrynowej;
  • 2 łyżki przecieru pomidorowego;
  • szczypta wędzonej papryki w przyprawie;
  • sok z połowy cytryny i połowy pomarańczy;
  • 1 tajska chilli.

Przygotowanie:

Warzywa należy umyć, pokroić i wrzucić wraz z imbirem na blachę do pieczenia. Przyprawić oliwą i curry. Piec 45 minut w temperaturze 180 stopni. Kolejno wszystko trzeba wyjąć z piekarnika, wrzucić do garnka, zalać litrem wody i doprowadzić do wrzenia. Następnie należy dodać resztę składników i zmiksować.

Posiłek 2 (sałatka z łososiem, pomidorami i rukolą)

Składniki:

  • 300 g wędzonego łososia;
  • 200 g rukoli;
  • 150 g pomidorów koktajlowych;
  • 1 awokado;
  • 4 łyżki kukurydzy z puszki;
  • 1/2 zielonego ogórka;
  • 20 czarnych oliwek;
  • 2 łyżki oliwy;
  • 1 łyżka octu balsamicznego;
  • 1 łyżka sosu sojowego;
  • włoska przyprawa do sałatek.

Przygotowanie:

Warzywa umyć i pokroić w kostkę. Przyprawy wymieszać z sosem sojowym, oliwą i octem balsamicznym. Wszystkie składniki umieścić w misce i wymieszać.

Dieta bezglutenowa i bez laktozy a niedobory składników odżywczych

Potrawy bez laktozy i bezglutenowe nie muszą być zbilansowane, by kompleksowo odżywić organizm. Nietolerancja glutenu może wiązać się z niedoborem witamin z grupy B, witaminy A, E, magnezu oraz kwasu foliowego. Jest to skutkiem zaburzenia wchłaniania mikroskładników przez osobę z nietolerancją tego składnika.

[ads]

Dieta bez laktozy i glutenu — zdrowa dieta eliminacyjna

Dieta bezglutenowa nazywana jest dietą eliminacyjną, a wszystko dlatego, iż opiera się o rezygnację z produktów wywołujących niepożądane objawy oraz znalezienie odpowiednich zamienników i suplementację niezbędnymi witaminami i minerałami. W przypadku diety bez laktozy sytuacja wygląda podobnie, gdyż eliminując z diety produkty mleczne, organizm nie dostarcza sobie właściwej ilości wapnia, który stanowi główny budulec dla zębów i kości. Co więcej, wapń zapewnia właściwą pracę mięśni gładkich i mięśnia sercowego, czy też wspiera przesyłanie sygnałów nerwowych.

Aby nie doprowadzić do niedoboru minerałów i witamin, dieta bez nabiału i glutenu powinna zawierać produkty bezglutenowe, takie jak: jaja, sery żółte, napoje sojowe, ryżowe, jak również migdałowe. Doskonałym wyborem będą również rośliny strączkowe, komosa ryżowa, owoce, kasza jaglana oraz warzywa np. Kalafior czy brokuły, czy dodanie do potraw nieco siemienia lnianego.

Sałatki bez glutenu i laktozy — najciekawsze pomysły

Nie jest tajemnicą, iż w wielu zdrowych dietach, również tych stosowanych przy nietolerancji laktozy i glutenu, górują najróżniejsze sałatki. Osoby eliminujące w swojej diecie gluten i laktozę , powinny skusić się na takie przepisy, jak:

  • Sałatka z wędzonym pstrągiem;
  • pożywna sałatka z granatem i ciecierzycą;
  • sałatka z pomidorkami koktajlowymi i łososiem.

Produkty bez glutenu i laktozy lista

Współcześnie dieta bezglutenowa i bez laktozy nie jest czymś trudnym i nieosiągalnym, gdyż wiele firm oferuje serie produktów, które nie zawierają tych elementów. Dieta bezglutenowa stała się wręcz popularna, w związku z czym bardziej dostępne są produkty pozbawione tych elementów. Niewielu jednak zdaje sobie sprawę, że osoby zmagające się z nietolerancją na gluten mogą bez obaw spożywać takie produkty, jak:

  • Kukurydza,
  • soja, kasza gryczana,
  • groch,
  • kasza jaglana,
  • soczewica i wiele innych produktów, które są dostępne praktycznie w każdym sklepie. 

Dania bezglutenowe i bez laktozy a osteoporoza

W związku z faktem, iż diety bezlaktozowe i bezglutenowe to diety eliminacyjne, należy zadbać o dostarczenie do organizmu odpowiednich zamienników lub zdecydować się na zastosowanie suplementacji minerałów i witamin. Niedobór witaminy D, białka i wapnia może być bardzo niebezpieczny dla naszego zdrowia i doprowadzić do wystąpienia wielu schorzeń, takich jak na przykład osteoporoza.

Dieta bez glutenu — jak powinna wyglądać?

Stosując zarówno plan żywieniowy zarówno bez glutenu, jak i bez laktozy, ważne jest, aby w diecie występowały takie składniki i warzywa, jak jarmuż, natka pietruszki, fasola, sardynki czy kasza gryczana, które są doskonałym źródłem witaminy D. Natomiast niedobór białka najlepiej uzupełnią ryby, mięso drobiowe, nasiona roślin strączkowych oraz jaja. Świetną kompozycją, która dostarczy zarówno kompleksu witamin, jak i będzie pozbawiona glutenu oraz laktozy, jest dieta sokowa.

[ads]

Dieta bezglutenowa jadłospis

Poniżej przedstawiony został przykładowy plan, który ukazuje, jak powinna wyglądać dieta przy nietolerancji laktozy i glutenu:

  • Śniadanie — Sałatka z jajkiem, kiełkami słonecznika, rzodkiewką i marynowaną dynią podana z dressingiem ziołowym i pieczywem kukurydzianym.
  • Drugie śniadanie — Czerwony grejpfrut w plastrach połączony z obraną pomarańczą.
  • Obiad — Faszerowana suszonymi pomidorami polędwiczka wieprzowa zamarynowana w mieszance morelowo-imbirowej oraz zasmażana kapusta z purée ziemniaczanym.
  • Podwieczorek — Posypana sezamem sałatka z owoców cytrusowych i leśnych z suszoną morelą.
  • Kolacja — Pierś z kurczaka pokrojona w kostkę i wymieszana w paście harissa z sosem kolendrowym. Doskonałym uzupełnieniem tego posiłku będą brokuły.

Bez glutenu bez laktozy

Osoby interesujące się żywieniem coraz częściej decydują się na dania bezglutenowe i bez laktozowe. Wszystko to jest konsekwencją wzrostu występowania i diagnozowania nietolerancji pokarmowych, schorzeń autoimmunologicznych związanych z laktozą i glutenem oraz poszerzającej się świadomości społeczeństwa w zakresie zdrowia i żywienia — bardzo często dzięki różnym blogom tematycznym.

Dieta bez glutenu i laktozy — różnorodność produktów

Na szczęście wielu producentów stara się sprostać tym oczekiwaniom, oferując mnóstwo najróżniejszych produktów, które, pomimo składników bezglutenowych i laktozy, wciąż pozwalają cieszyć się dużą ilością wartości odżywczych i pełnią smaku.

Dieta bez glutenu i laktozy Read More »

Czerwone krostki na żołędziu jak leczyć

Zdrowie /

Czerwone plamki na prąciu mogą pojawić się zarówno na napletku, żołędziu, jego górnej części, jak również jedynie na skórze moszny. Zdarza się, iż towarzyszą im różne symptomy, które mogą być oznakami konkretnej choroby lub nieprawidłowości. Bez względu na źródło problemu zmian pojawiających się na penisie nie można lekceważyć. Najlepszym rozwiązaniem jest skonsultowanie się z lekarzem oraz podjęcie odpowiedniego leczenia. Co warto wiedzieć o czerwonych krostkach na członku?

Reklama

Krostki na napletku — dlaczego się pojawiają?

Prącie narażone jest na działanie wielu najróżniejszych czynników, które mogą przyczynić się do powstania infekcji intymnych u mężczyzn. W dodatku mogą sprawić, iż na penisie zaczną pojawiać się czerwone lub białe krostki. W większości przypadków przyczyną tego wstydliwego problemu jest niewłaściwa higiena, przegrzewanie okolic intymnych, alergii kontaktowych, jak również wystąpienie stanów zapalnych, które wiążą się z drażnieniem wrażliwego, męskiego narządu np. zbyt ciasna bielizna lub odzież.

Innym powodem, który sprawia, że na penisie pojawiają się krostki, są choroby przenoszone drogą płciową. Krostki na środkowej części penisa, na żołędziu lub napletku mogą być również symptomem zakażeń o podłożu wirusowym, lub bakteryjnym, które wielokrotnie związane są z przygodnym seksem bez zabezpieczenia. Warto wiedzieć, że grzybica prącia to choroba, którą można zarazić się również na skutek seksu oralnego, gdy partnerka cierpi na grzybicę gardła lub jamy ustnej.

Czerwone krostki na penisie — przyczyny

Krostki na penisie, czy jakiekolwiek inne zmiany skórne na prąciu świadczą o nastąpieniu infekcji wirusowej, bakteryjnej, grzybiczej, czy też pasożytniczej. Warto wiedzieć, iż niektóre infekcje pozostawione same sobie mogą przyczynić się do wystąpienia poważnych powikłań.

W związku z powyższym tego typu zmian nie należy lekceważyć. Czerwone plamki na penisie, czy też krostki, mogą być oznaką rozwijania się na prąciu zmian przednowotworowych lub nowotworowych, które wymagają natychmiastowego wdrożenia leczenia. Wszelkie kosmetyki, środki do higieny intymnej, a nawet prezerwatywy mogą powodować wystąpienie alergii kontaktowej, której objawem są np. czerwone plamki na penisie. Co więcej, aktywność seksualna z wieloma partnerkami zwiększa ryzyko chorób narządów płciowych przenoszonych przez kontakt bezpośredni.

Przykładem takiej choroby jest zakażenie wirusem HSV. Objawem tego stanu mogą być krostki na penisie, bolesne pęcherzyki czy też owrzodzenia. Kolejnym patogenem przenoszonym drogą płciową jest treponema pallidum, zwany potocznie krętkiem bladym. Jest on odpowiedzialny za zakażenie się kiłą. We wczesnej fazie zakażenia bakteryjnego można zauważyć tzw. objaw pierwotny. W miejscu, w którym drobnoustrój wnika do organizmu, pojawia się owrzodzenie, które wraz z upływem czasu ustępuje. W kolejnym etapie można zaobserwować liczne krostki na penisie.

Czerwone i białe krostki na penisie mogą wystąpić również w efekcie przegrzewania męskich narządów płciowych i być skutkiem podrażnienia, które powoduje pot.

Czerwone plamy na żołędziu a wirus brodawczaka ludzkiego (HPV)

Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) może przyczynić się do wystąpienia dokuczliwych objawów w obrębie żołędzi i napletka u tych mężczyzn, których układ immunologiczny jest osłabiony. Wtedy rozwijają się tzw. kłykciny kończyste, a więc wypukłe lub płaskie brodawki na penisie — dotyczy to najczęściej żołędzi i napletka. Jednak mogą również pojawić się na mosznie, w okolicy odbytu, w pachwinach, jak również wewnątrz cewki moczowej.

Reklama

Grzybica penisa — co warto wiedzieć?

Krostki na penisie wielokrotnie są symptomem zaistniałej grzybicy prącia. Jest to nieprzyjemna choroba, do której powstania przyczyniają się drożdże Candida albicans. Choć nie jest to jedyny ani najbardziej charakterystyczny objaw tej dolegliwości narządów płciowych, to plamki na penisie, bądź też ogólne zaczerwienienie prącia mogą świadczyć zarówno o grzybicy, jak i o zakażeniach wirusowych, czy też bakteryjnych. W przypadku, w którym przyczyną są grzyby, czerwone plamki na penisie można zaobserwować na napletku i żołędziu. Co więcej, za objaw grzybicy uznaje się biały nalot na prąciu. Niekiedy występują pęcherzyki, z których sączy się ropa i krew. Zdarza się, iż żołądź jest zarówno wysuszona, jak i zaczerwieniona. Symptomy skórne wiążą się z nieprzyjemnymi doznaniami — jak swędzenie i pieczenie prącia. Wyjątkowo brzydki staje się zapach wydzielin z prącia, wliczając w to woń ejakulatu.

Jak leczyć czerwone krostki na żołędziu

W zależności od przyczyny schorzenia, krostki na penisie można leczyć w różny sposób. W walce z alergią doskonale sprawdzi się wyeliminowanie czynnika uczulającego:

  • Zrezygnowanie z nowego proszku do prania,
  • zaprzestanie nowego preparatu do higieny intymnej,
  • zrezygnowanie ze stosowania prezerwatyw.

Warto także pamiętać o praniu nowych ubrań przed założeniem ich po raz pierwszy oraz o noszeniu bielizny, która nie zawiera w swoim składzie sztucznych barwników. W walce z alergią sprawdzą się także domowe sposoby, jak na przykład przemywanie penisa naparem z kwiatu nagietka lub rumianku. W przypadku, gdy plamki i krostki na penisie są skutkiem zakażenia kiłą, należy powierzyć terapię specjaliście. Zazwyczaj opiera się ona o domięśniowe podawanie penicyliny.

Warto wiedzieć, że w przypadku, w którym czerwone krostki na penisie powstały w wyniku rzeżączki, leczenie również opiera się o podanie penicyliny lub doksycykliny. Należy jednak pamiętać, iż leki powinien zażywać nie tylko chory mężczyzna, ale i jego partnerka.

Czerwone plamki na żołędziu czym leczyć

Decyzję o sposobie terapii należy zostawić specjaliście. Jeśli plamki na penisie są objawami infekcji grzybiczej, najlepiej rozpocząć leczenie od zastosowania środka zaradczego, jakim jest maść z substancją czynną — klotrimazol. Jest to preparat przeciwgrzybiczy o miejscowym działaniu, który przeciwdziałając syntezie ergosterolu — związku chemicznego uczestniczącego w tworzeniu błony komórkowej grzybów.

Innym środkiem, na grzybicę, który doskonale zwalcza plamki na penisie jest flukonazol. Jest to mocniejszy preparat, którego istota działania jest podobna, jak w przypadku maści. Przede wszystkim różni się sposobem przyjmowania — leki z flukonazolem podawane są w tabletkach.

Gdy czerwone plamki na penisie powstały na skutek innej infekcji niż grzybica penisa, na przykład kiły, wtedy najczęściej stosuje się antybiotykoterapię.

Reklama

Podrażniona skóra na członku — do kogo zwrócić się o pomoc?

Czerwone plamki na penisie, biały nalot na żołędzi, jak również krostki na penisie, to symptomy, z którymi można udać się do lekarzy kilku specjalności. Są nimi:

  • Urolog — specjalista od układu moczowo-rozrodczego;
  • wenerolog — specjalista od chorób wenerycznych;
  • internista — lekarz pierwszego kontaktu, który po dokonaniu wstępnej diagnozy, skieruje do właściwego specjalisty;
  • dermatolog — specjalista od chorób skóry;
  • androlog — specjalista od męskich narządów płciowych.

Czerwone krostki na żołędziu jak leczyć Read More »

Domowe sposoby na strupki na głowie

Uroda i pielęgnacja ciała /

Swędząca skóra głowy i strupki? Okazuje się, że problem ten dotyczy wielu osób i stanowi nie tylko defekt kosmetyczny, ale może być objawem choroby skóry głowy. Rozwijający się stan zapalny skóry głowy, sprawia, że skóra zaczyna swędzieć. Drapanie prowadzi do uszkodzenia naskórka, w następstwie czego powstają strupy. Drapanie może być również kwestią nawyku i nie mieć związku z żadną chorobą skóry głowy. Dolegliwość prowadzi do pogorszenia się nie tylko stanu skóry głowy, ale również może przyczynić się do wypadania włosów.

Reklama

Swędzenie skóry głowy — przyczyny

Przyczyn swędzenia skóry głowy może być wiele, a związane z nim nadmierne drapanie, prowadzi do uszkodzenia i pogorszenia się stanu skóry głowy. Łojotokowe zapalenie skóry głowy nie jest jedyną chorobą, która objawia się swędzącą skórą.

Inne choroby, które mogą objawiać się swędzeniem skóry głowy to m.in.:

  • Łojotokowe zapalenie skóry,
  • zapalenie mieszków włosowych,
  • atopowe zapalenie skóry,
  • łupież (łupież tłusty),
  • grzybica,
  • łuszczyca,
  • wszawica,
  • alergia.

Swędzenie skóry głowy, nie zawsze musi oznaczać stan chorobowy. Negatywny wpływ na stan skóry głowy mogą mieć następujące czynniki:

  • Błędy pielęgnacyjne, które mogą być przyczyną łupieżu,
  • stosowanie nieodpowiedniego szamponu, bądź leków,
  • zmiany hormonalne,
  • osłabienie układu immunologicznego,
  • przewlekły stres,
  • promieniowanie UV i zanieczyszczenia powietrza,
  • niewłaściwe nawyki żywieniowe,
  • uwarunkowania genetyczne,
  • długotrwałe noszenie nakrycia głowy głównie w okresie jesienno/zimowym,
  • nadużywanie używek takich jak alkohol czy tytoń.

Według dostępnych danych, w większości przypadków, swędzenie skóry głowy jest związane z nadmierną produkcją sebum i może być objawem łojotokowego zapalenia skóry głowy.

Łojotokowe zapalenie skóry

Osoby chorujące na łojotokowe zapalenie skóry głowy, często narzekają na swędzenie skóry głowy. Powodem swędzenia jest rozwijający się stan zapalny, najczęściej związany z nadmierną produkcją sebum przez gruczoły łojowe. Łuszczenie skóry głowy w chorobie łojotokowego zapalenia skóry, powoduje swędzenie i wymusza odruch zdrapywania. Drapanie prowadzi do uszkodzenia skóry i powstawania strupków na skórze głowy, co dodatkowo pogarsza stan skóry chorego na łojotokowe zapalenie skóry.

Skorupa na głowie i wypadające włosy

Wskutek gromadzenia się na skórze głowy nadmiaru sebum, powstaje żółta skorupa, która jest warstwą łuszczącego się naskórka. Skorupa odcina mieszki włosowe od stałego dostępu tlenu, co w konsekwencji może przyczynić się do wypadania włosów. Warstwa złuszczonej skóry tworzy barierę dla nowo wyrastających włosów, nie pozwala się im przebić. Dylemat ten najczęściej jest objawem łojotokowego zapalenia skóry głowy.

Reklama

Rany na głowie od drapania

Rany i strupy na skórze głowy powstają najczęściej w wyniku drapania. Odruch drapania skóry głowy może być wymuszony świądem, związanym z rozwijającym się na skórze głowy stanem zapalnym. Zabarwienie strupków występujących na skórze głowy może być pomocne w diagnozie. W przypadku jeśli łuski naskórka są białe, jest to zwykłe złuszczanie się naskórka, może być również oznaką łupieżu. Niepokojącym objawem może być brunatne lub czerwone zabarwienie strupów, gdyż ich kolor świadczy o obecności w nich zakrzepniętej krwi. Może to oznaczać, że uszkodzenie naskórka skóry głowy jest głębokie. Natomiast jeśli skórę głowy pokrywają strupki barwy żółtej, możemy podejrzewać łojotokowe zapalenia skóry, ponieważ to łój zabarwia je na taki kolor. We wszystkich problemach skóry głowy, warto udać się do trychologa. W celu prawidłowej diagnozy lekarz może zlecić badanie mikologiczne, które da nam informacje, czy strupy są wynikiem działania czynników zewnętrznych takich jak grzyby i bakterie, czy wyłącznie drapania nawykowego.

Sucha skóra głowy i strupki

Objawy suchej skóry głowy mogą być często mylone z tzw. łupieżem suchym. W obu przypadkach skórę głowy pokrywają drobinki łuszczącej się skóry. Sucha skóra głowy prowadzi do bardzo nieprzyjemnych objawów, które dodatkowo prowadzą do wzmożonego wypadania włosów. W przypadku, jeśli przyczyną problemów skóry głowy jest łojotokowe zapalenie skóry, objawy w postaci strupków, mogą być nie tylko skutkiem drapania, ale również krostek pojawiających się w wyniku zapalenia skóry.

Badania dowodzą, że suchość skóry, w tym skóry głowy, postępuje wraz z wiekiem osoby, a problem ten jest szczególnie częsty u kobiet będących w okresie menopauzy. Problem suchej skóry głowy może mieć również podłoże genetyczne. Sucha skóra głowy, wymaga podjęcia odpowiedniego leczenia, ponieważ może stać się w przyszłości przyczyną innych chorób skóry głowy. Pomocny może okazać się odpowiednio dobrany szampon.

Jak leczyć rany na głowie od drapania

W przypadku niektórych stanów chorobowych skóry głowy, niezbędna jest wizyta u lekarza trychologa, który dobierze odpowiednie leczenie. Leczenie często wymaga przyjęcia antybiotyku.

W leczeniu ran na głowie spowodowanych drapaniem pomocne mogą być domowe sposoby. W wielu przypadkach zmiany wymaga pielęgnacja skóry głowy i włosów. Należy upewnić się, że szampon, którego używamy, jest odpowiednio delikatny dla naszej skóry i włosów. W przypadku ran spowodowanych przez łupież należy dobrać odpowiedni szampon przeciwłupieżowy. W ostatnim czasie dużą popularność zdobyły szampony w kostce. Ich użycie nie wymaga stosowania dodatkowych zabiegów zakwaszających, jak w przypadku stosowania zwykłego mydła.

Przy pielęgnacji skóry głowy nie tylko szampon odgrywa ważną rolę. Zaleca się myć włosy w letniej wodzie oraz rezygnację lub ograniczenie suszenia gorącym strumieniem powietrza.

Produkty na leczenie ran na skórze głowy

Gojeniu się ran i strupków pokrywających skórę głowy, sprzyja wykonywanie peelingu enzymatycznego, który nie uszkodzi mechanicznie zmian zapalnych. Peeling ma za zadanie oczyścić skórę głowy oraz włosy z zanieczyszczeń i nadmiernej ilości sebum. Warto, aby produkt ten zawierał jeden ze składników: lanolinę, mentol lub ekstrakty roślinne. Substancje te poza tym, że rozpuszczając zrogowaciały naskórek, oczyszczają włosy i skórę głowy, mają dodatkowo działanie bakteriobójcze, łagodzą świąd i przyspieszają gojenie się ran.

Domowe sposoby na problemy skórne głowy

Bardzo popularne w problemach obejmujących skórę głowy są domowe płukanki: z octu jabłkowego, aloesu czy cytryny. Ocet jabłkowy pomaga utrzymać prawidłowe pH skóry, działa bakteriobójczo oraz grzybobójczo. Aloes a właściwie sok z jego liści, ma silne właściwości nawilżające. Jego zastosowanie na skórę głowy i włosy, poprawi ich nawilżenie, złagodzi swędzenie i stany zapalne.

W ramach domowych sposobów na walkę z problemem swędzenia skóry głowy można zastosować na skórę głowy, papkę z sody oczyszczonej i odrobiny oliwy z oliwek, która ma złagodzić świąd. Nie należy jednak trzymać jej zbyt długo, ponieważ mieszanka ta ma znacznie wyższy niż skóra głowy poziom pH i może przynieść odwrotny skutek w postaci podrażnień.

Reklama

Pomocna może być również pasta z bananów i awokado, która nie tylko złagodzi swędzenie i wspomoże gojenie się ran, ale również nawilży i odżywi włosy oraz skórę głowy. Po użyciu takiej papki należy dokładnie umyć włosy szamponem. Bezpieczny do stosowania jest również olej kokosowy.

Warto pamiętać, że wszystkie wymienione domowe sposoby mające na celu leczenie ran skóry głowy mogą nie przynieść oczekiwanego rezultatu lub przyczynić się do pogorszenia stanu skóry głowy. Nie ma danych potwierdzających ich skuteczności, dlatego przed ich użyciem najlepiej zasięgnąć opinii lekarza.

Domowe sposoby na strupki na głowie Read More »

Ile kalorii spala się podczas snu

Zdrowy styl życia /

Na spalanie kalorii mają wpływ nie tylko wykonywane ćwiczenia fizyczne, ale również zdrowy sen. W trakcie snu organizm musi nadal pracować, czerpiąc energię z kalorii. Spalanie kalorii w trakcie spania jest potwierdzonym badaniami faktem.

Reklama

Czy sen jest ważny

Sen jest niezwykle ważnym elementem w funkcjonowaniu całego organizmu. Kiedy śpimy, w naszym organizmie zachodzi wiele procesów regeneracyjnych, w celu pozyskania przez organizm energii spalane są kalorie. Jakość snu ma ogromny wpływ na pracę naszego mózgu jak również i pamięć. Również odpowiednio wpływa na samopoczucie oraz procesy metaboliczne- jego odpowiednia ilość sprzyja utrzymaniu odpowiedniej masy ciała.

Jak sen oddziałuje na zdrowie

Dobry jakościowo sen poprawia wiele funkcji w naszym organizmie. Odpowiednia ilość snu wzmacnia układ immunologiczny, poprawia pracę mózgu oraz reguluje metabolizm, sprzyjając utrzymaniu prawidłowej masy ciała.

Reklama

Ile godzin snu potrzebuje człowiek

Według dostępnych badań człowiek na prawidłową regenerację potrzebuje od 7 do 8 godzin snu na dobę. Odpowiednia dawka snu nie tylko zmniejsza ryzyko wystąpienia wielu chorób, ale jest również niezbędna do utrzymania dobrego samopoczucia.

Ile powinien trwać głęboki sen

Głęboki sen to ostatnia faza snu, nazywana fazą nREM. Może ona trwać od 80 do 100 minut i powtarzać się od 4 do 6 razy w ciągu nocy. Faza nREM, podobnie jak faza REM odpowiada za procesy regeneracji naszego organizmu. Podczas fazy nREM nasz oddech jest znacznie płytszy, obniżone zostaje ciśnienie krwi oraz spowolnione zostają procesy trawienne. Organizm jest w stanie pełnego relaksu i odpoczynku. Podczas tej fazy snu następują głębokie procesy regeneracyjne takie jak gojenie się ran i blizn. Następuje również wzrost nowych komórek.

Ile kalorii spalamy podczas snu

Badania mówią, że w trakcie snu możemy spalić nawet 70 kcal w ciągu godziny. Na ilość spalonych podczas snu kalorii działa wiele czynników takich jak: długość i jakość snu, aktywność fizyczna oraz szybkość procesu przemiany materii. Podsumowując: im zdrowiej śpimy, tym więcej kalorii spalamy.

Spalanie kalorii podczas snu

Podczas snu nasz organizm musi utrzymywać najważniejsze funkcje życiowe oraz prawidłową temperaturę ciała. Energię do utrzymania tych procesów pobiera ze spożytych posiłków. Oczywiście, należy zwrócić uwagę, aby nasza dieta była zdrowa i zróżnicowana. Najwięcej kalorii spalamy podczas w fazy REM. Podczas tej fazy snu, nasz mózg pracuje najintensywniej, a do swojej pracy potrzebuje glukozy- pobierając ją z organizmu, pobudza spalanie kalorii.

Czynniki, mające wpływ na spalanie kalorii podczas snu:

  • Odpowiednia temperatura w sypialni- w niskich temperaturach metabolizm jest przyspieszony, stałe godziny zasypiania,
  • odpowiednia ilość snu- wyspane osoby są mniej narażone na ataki głodu związane z brakiem energii następnego dnia,
  • odpowiedni posiłek przed snem- jedzenie wysokokalorycznych posiłków tuż przed snem może prowadzić do problemów z wagą.

Co spala najwięcej kalorii

Do aktywności, podczas których spalamy najwięcej kalorii, można zaliczyć:wchodzenie po schodach — podczas tej czynności, przez godzinę spalamy ok. 950 kcal,squash — godzinna gra w squasha pozwoli spalić nawet 840 kcal,bieganie szybkim tempem- godzinny bieg w tempie ok. 12 km/h pozwala spalić nawet do 780 kcal.

Ile kalorii spalamy w ciągu dnia

Na ilość spalonych w ciągu dnia kalorii u osoby dorosłej wpływa aktywność fizyczna oraz ilość spożytych kalorii w stosunku to naszego zapotrzebowania energetycznego. Organizm wydatkuje spożyte kalorie na liczne procesy energetyczne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania. Dokładając do codziennych aktywności, ćwiczenia fizyczne, możemy zwiększyć spalanie kalorii.

Reklama

Ile kalorii spala spacer

Przeciętnie zakłada się, że dorosła osoba podczas godzinnego spaceru, utrzymując średnie tempo, może spalić nawet do 300 kcal. Podwyższenie tempa zwiększy spalanie kalorii do 370 kcal. Najwięcej kalorii możemy spalać podczas spaceru pod górkę. Szacuje się, że 15-minutowy spacer pod górkę pozwoli na spalenie ok. 90 kcal.

Ile kalorii spala się podczas snu Read More »

Częste oddawanie moczu leczenie domowe

Zdrowie /

Częste oddawanie moczu, zazwyczaj w niewielkich ilościach jest zaburzeniem układu moczowego ściśle powiązanym z infekcjami pęcherza moczowego. Badania wykazują, że z tym schorzeniem dużo częściej borykają się kobiety. Wynika to z budowy anatomicznej. Bakterie dużo szybciej przedostają się do cewki moczowej i pęcherza za sprawą bliskiego umiejscowienia układu pokarmowego, płciowego i moczowego. Z takim problemem jak najszybciej powinno udać się do lekarza, aby nie nabawić się chorób nerek. Co jednak w przypadku gdy objawy dopadną nas, gdy na wizytę lekarską musimy jeszcze trochę poczekać? Z pomocą przychodzą nam domowe sposoby.

Reklama

Objawy zapalenia pęcherza moczowego

Infekcje dróg moczowych to nie tylko zapalenie pęcherza moczowego, ale również zapalenie cewki moczowej. Na szczęście objawy infekcji dróg moczowych są dość charakterystyczne, w związku z czym zdiagnozowanie go nie sprawia dużych problemów. Objawy zapalenia pęcherza moczowego to:

  • Częste oddawanie moczu w niewielkich ilościach,
  • pieczenie podczas oddawaniu moczu,
  • parcie na pęcherz,
  • ból w podbrzuszu i uczucie dyskomfortu,
  • stałe odczucie niepełnego opróżnienia moczowego pęcherza,
  • u dzieci występować może także gorączka.

Przyczyny zapalenia pęcherza moczowego

Rysunek przedstawiający zapalenie pęcherza moczowego

Częstomocz może być przyczyną innych schorzeń. Najczęściej obserwuje się go, gdy dotykają nas także inne choroby tj. cukrzyca lub gruźlica. Zapalenie pojawia się także przy różnego rodzaju stanach zapalnych w organizmie. Nie jest to zdziwieniem, że do takiego zapalenia mogą doprowadzać także wszelkie choroby układu moczowego bądź zakażenia układu moczowego np. Nowotwór pęcherza moczowego, przepuklina lub nadreaktywność pęcherza moczowego. Wbrew pozorom choroby i zapalenia to nie są głównym podłożem częstego oddawania moczu. Spożywanie dużej ilości kawy, herbaty i alkoholu może doprowadzić do zapalenia pęcherza. U mężczyzn główną przyczyną zapalenia pęcherza moczowego jest odczyn zapalny gruczołu krokowego.

Zapalenie dróg moczowych domowe sposoby

Infekcja dróg moczowych jest poważnym problemem i nieunikniona jest wizyta u specjalisty, jednak istnieje wiele ziół wspomagających leczenie oraz łagodzących dolegliwości. Domowe sposoby na zapalenie pęcherza sprawdzą się idealnie w przypadku lekkich dolegliwości. Najlepszym rozwiązaniem w przypadku infekcji dróg moczowych są zioła na zapalenie pęcherza. W przypadku częstego oddawania moczu są nie tylko skuteczne, ale także bezpieczne. Jakie więc zioła wybrać na zapalenie pęcherza moczowego?

Skrzyp na zapalenie pęcherza moczowego

Ziele skrzypu działa przeciwzapalnie i moczopędnie. Jej niewątpliwym atutem są właściwości oczyszczające nerki. Po zakończonym leczeniu możemy cieszyć się nie tylko z mniejszą ilością czasu spędzoną w toalecie, ale także skórą, włosami i paznokciami w lepszej kondycji, gdyż skrzyp dobrze wpływa właśnie na te części naszego ciała. Warto pić szklankę naparu z tego zioła 3 razy dziennie.

Ziele wierzbownicy drobnokwiatowej

W Azji ta roślina znana jest od pokoleń i stosowana na wiele różnych schorzeń. Posiada właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe i antyoksydacyjne. Nada się idealnie podczas leczenia infekcji dróg moczowych, ale także podczas problemów z prostatą.

Żurawina

Nie jest to ziele, jednak także należy się jej uwaga. Żurawina w każdej postaci silnie zakwasza mocz, dzięki czemu bakterie mają utrudnione namnażanie. Drobnoustroje przywierają do ścian pęcherza, powodując przy tym zapalenie pęcherza moczowego, żurawina zawiera w sobie substancje utrudniające im to, w związku z czym zostają usunięte wraz z moczem. Żurawina może być stosowana w wielu różnych postaciach, sok, suszone i świeże owoce, w związku z czym możesz wybrać to, co Tobie smakuje, a przy okazji wspomoże leczenie.

Herbata na zapalenie pęcherza

Każde z ziół możemy wypić w postaci herbatki moczopędnej. Jest to nie tylko działająca pozytywnie na nasz organizm opcja, ale także smaczna. Rano zamiast czarnej herbaty, postaw na tę z ziół, a na pewno poczujesz różnicę podczas leczenia zapalenia pęcherza moczowego. Jest to także dobre rozwiązanie do stosowania na w codziennej profilaktyce. Jaką herbatę wybrać, aby wspomóc leczenie przy infekcji bakteryjnych pęcherza moczowego? Idealnie nada się do tego wspomniany już skrzyp, ale nie tylko. Napary z liści pokrzyw, nawłoci, czy ortosyfonu są świetnym rozwiązaniem przy zapaleniu cewki moczowej.

Nasiadówki na zapalenie pęcherza

Jednym z najskuteczniejszych sposobów na zapalenie pęcherza moczowego są tzw. nasiadówki. Napar z ziół dolewa się do kąpieli, tak, aby woda w wannie sięgała do bioder w pozycji siedzącej. Woda powinna mieć 37 stopni Celsjusza, aby się nie poparzyć.

Rumianek na zapalenie pęcherza

Napar z rumianku należy dolać w ilości 1 litra do ciepłej, ale nie gorącej wody w wannie lub w przypadku jej braku do miednicy. Wystarczy kwadrans, aby poczuć zmiany i rezultaty. Rumianek działa przeciwzapalnie i bakteriobójczo. Jakie inne zioła wybrać do stosowania podczas kąpieli?

Reklama

Igliwie

Kąpiel w naparze z igliwia może okazać się niezwykle pomocna. Napary sosnowe działają nie tylko odkażająco, ale także przeciwzapalnie, a wszystko to za sprawą zawartych w nich garbników oraz znajdująca się witamina C. Aby wykonać nasiadówkę z igliwia, należy zalać wrzątkiem pół kilograma igieł sosnowych, a po kilkunastu minutach wlać do wanny, pamiętając, aby mieszanka sięgała do bioder. Nie ma co się bać otarć i ran, gdyż igliwie po zaparzeniu staje się miękkie.

Dziurawiec i krwawnik

Napar z dziurawca i krwawnika dodany do kąpieli niezwykle dobrze wspomaga leczenie stanów zapalnych pęcherza moczowego. Wynika to z właściwości bakteriobójczych, przeciwpasożytniczych oraz przeciwzapalnych. Dodatkowo do takiej mieszanki warto dodać także rumianek, który idealnie współgra z tymi roślinami. 

Zapalenie pęcherza w ciąży

Infekcje pęcherza w ciąży są dość częstym schorzeniem, jednak bardzo niebezpiecznym zarówno dla kobiety, jak i dziecka. Wobec tego powinniśmy się jak najszybciej udać do lekarza. Pomocne mogą się także okazać domowe sposoby w postaci naparów. Najważniejsze jest, aby zachować szczególną ostrożność. Picie większej ilości wody wspomoże oddawanie większej ilości moczu. Pomaga to na szybsze pozbycie się infekcji. W przypadku kobiet ciężarnych żurawina czy nasiadówki także mogą okazać się pomocne. Najlepiej sprawdzi się tu delikatny rumianek.

Domowe sposoby na zapalenie pęcherza u dzieci

Zapalenie pęcherza moczowego u dzieci może być trudne do wykrycia, gdyż dzieci nie są w stanie określić, jakie mają dolegliwości, dlatego ważne jest, aby obserwować dziecko. Gdy wiemy, że dziecko odczuwa pieczenie podczas oddawania moczu, zwróćmy uwagę, czy nie jest to spowodowane np. odparzeniami. W przypadku zapalenia u dzieci bardzo często występuje gorączka, spowodowana rozwijającym się stanem zapalnym. Aby zdiagnozować u dzieci infekcję układu moczowego, niezbędne jest badanie moczu, w którym wyklucza się lub też potwierdza obecność bakterii. Niezbędna jest tu wizyta u pediatry, jednak gdy musimy na taką wizytę jeszcze trochę poczekać, warto zwrócić uwagę na domowe sposoby. Różnią się one nieco niż te stosowane u dorosłych. Załagodzić ból oraz pieczenie mogą ciepłe kąpiele bez jakichkolwiek płynów, częste picie wody oraz wspominana już wiele razy żurawina. Ta w postaci soku najpewniej odpowie maluchom.

Profilaktyka przy problemach układu moczowego

Aby uniknąć problemów z częstym oddawaniem moczu, powinniśmy skupić się na kilku kluczowych aspektach naszego życia. Niestety zapalenie pęcherza moczowego jest bardzo częste i towarzyszyć nam może przy wszelkich spadkach odporności, nawet przy przeziębieniach. Mamy kilka wskazówek, które pomogą w nawracającym pieczeniu i bólu.

  • Pamiętajcie o odpowiednim ubieraniu się. Co to oznacza? Nic innego jak dopasowanie stroju do pogody. Gdy jest zimno, załóżcie coś cieplejszego. Z kolei latem warto postawić na przewiewną odzież, bez sztucznych materiałów, które sprzyjają poceniu się, gdyż prowadzi to do namnażania bakterii.
  • 2 litry płynów dziennie. Jest to minimum, które powinniśmy spożywać, aby pozbyć się wraz z moczem niechcianych drobnoustrojów.
  • Odpowiednia higiena. Podmywanie się w miejscach intymnych powinno odbywać się bez wszelkich płynów. Jeśli czujemy, że potrzebujemy większego oczyszczenia, postawmy na delikatne środki przystosowane do higieny intymnej. Roznoszenie bakterii uniemożliwi także podcieranie się w odpowiednim kierunku – od pochwy do odbytu.
  • Dieta. Odpowiednia dieta ważna jest dla naszego organizmu w każdej sferze życia. Ważne jest, aby do naszych posiłków oddać produkty o zawartości witaminy C wspomagające naszą odporność, a także żurawinę.
Reklama

Zapalenie pęcherza moczowego

Zapalenie pęcherza moczowego jest przypadłością dotykającą głównie kobiety, co jednak nie oznacza, że mężczyźnie nie mają z nią także problemów. Problemy układu moczowego nie są groźne, jednak nie należy bagatelizować ich objawów. Nieleczone mogą doprowadzić do wielu problemów z nerkami, a także późniejsze leczenie będzie dużo bardziej skomplikowane. Domowe sposoby na zapalenie pęcherza moczowego mogą wspomóc leczenie, a także przynieść ogromną ulgę, nie zastąpią one jednak leków. Najważniejsze jest, aby skonsultować się z lekarzem, aby wyleczyć schorzenia układu moczowego.

Przeczytaj również:

Częste oddawanie moczu leczenie domowe Read More »

Co to są suplementy diety

Suplementy /

Suplementy diety od jakiegoś czasu królują w mediach, jako lekarstwo na wszystko. Choroby, „zmęczony wygląd” czy nadwaga mają magicznie zniknąć bez konsultacji lekarskiej. Ale czy tak naprawdę uzyskamy oczekiwane rezultaty po stosowaniu suplementu diety? Czy jest to dobre źródło witamin i minerałów? Czy suplementacja jest dobrym rozwiązaniem?

Reklama

Suplementy diety – czym są i jak je stosować?

Suplement diety na podstawie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia z 25 sierpnia 2006 roku, składa się w głównej mierze z substancji odżywczych. Jego stosowanie odbywa się jedynie jako uzupełnienie normalnej żywności. Przynoszą efekt odżywczy lub inny fizjologiczny. Poprzez suplementację dostarczamy organizmowi wszystko to, czego brakuje mu do prawidłowego funkcjonowania. Są to witaminy, minerały, makroelementy, mikroelementy, tłuszcze, enzymy oraz ekstrakty roślinne. Suplement diety może być sprzedawany w czterech różnych postaciach: tabletki, proszki, kapsułki lub płyny.

Główne zadania suplementów diety

Wbrew pozorom suplementacja jest dość ważnym elementem w naszym życiu. Dlaczego? Przyjrzyjmy się więc jej zadaniom, w których znajdziemy odpowiedź.

  • Zadanie kosmetyczne – suplementy diety dostarczają witaminy i minerały wpływające na poprawienie jakości naszych włosów, skóry i paznokci. Warto je także stosować, gdy chcemy zrzucić kilka kilo. Pamiętajmy jednak, że suplementy wspomagające odchudzanie to nie wszystko. Ważna jest tu także odpowiednia dieta oraz wysiłek fizyczny.
  • Zadanie profilaktyczne – po suplementy najczęściej sięgamy w okresie jesienno–zimowym. Jest to dość powszechne i dla wielu oczywiste, ale czy wiemy, dlaczego tak naprawdę to robimy? W tym czasie nasza odporność jest osłabiona, a suplementacja zapobiega skutkom ewentualnych, późniejszych niedoborów.
  • Zadanie lecznicze — wspominaliśmy, że suplementy nie leczą, więc skąd zadanie lecznicze? Suplementy nie wyleczą choroby, ale skutki niedoborów. Opiera się to na wspieraniu leczenia jako uzupełnienie diety i wzmocnienie organizmu.

Pamiętajmy jednak, że suplement mimo wielu korzyści nie zastąpi nam całego procesu leczenia dobranego przez lekarza.

Kiedy stosować suplementy diety?

Po suplementację sięgają osoby, które nie są w stanie dostarczyć organizmowi danego składnika odżywczego naturalnie. Najczęściej są to osoby zapracowane, zestresowane i zmęczone. Nie jest to jedyna sytuacja, w której powinniśmy sięgnąć po suplementy diety. Nieprawidłowe przyswajanie składników pokarmowych, duży wysiłek fizyczny, czy też poprawa odporności także są powodem do suplementacji naszego organizmu. Nie bez powodu suplementy diety dla sportowców pełnią ważną rolę. Nieprawidłowe nawyki, takie jak alkohol, papierosy czy zastępowanie domowego posiłku jedzeniem typu fast food także powodują niedobory, które możemy dostrzec w wyglądzie. W tej sytuacji także warto uzupełnić te niedobory, sięgając po suplementy diety.

Suplementy diety, a leki

Suplementy diety kuszą nas ładnym opakowaniem i ceną, ale czy zastąpią nam lek? Zdecydowanie nie. Suplementy diety nie służą leczeniu, a jedynie uzupełniają składniki odżywcze w naszym organizmie. Czym różni się suplement od leku?

  • Badania – suplementy diety nie zostały poddane badaniom, w związku z czym nie otrzymamy do nich ulotki informującej o dawce, czy ewentualnych efektach ubocznych.
  • Recepta – aby zakupić suplement diety, nie potrzebujemy recepty. Możemy kupić je w każdym miejscu, nawet w sklepie bez konsultacji lekarskiej.
  • Działanie — jak sama nazwa „lek” mówi, ma on leczyć z chorób. Przy suplementacji nie wyleczymy choroby, a możemy jedynie wspomóc nasz organizm w walce z nią. Dla przykładu spójrzmy na choroby związane z wątrobą. Suplement diety wspierający wątrobę polecany jest przez lekarzy po przebytej chorobie lub też w celu jej oczyszczenia.

Naturalne suplementy diety

Naturalne suplementy diety, choć znacznie zdrowsze dla naszego organizmu, są dużo trudniej dostępne. Coraz częściej można je spotkać w aptekach, jednak głównie powinniśmy szukać ich w sklepach z naturalną żywnością. Ale czym są te naturalne suplementy? Są to sproszkowane rośliny zawierające szereg składników odżywczych. To, co wyróżnia je na tle syntetycznych odpowiedników, to przyswajalność.

Reklama

Uzupełnianie braków witamin i minerałów w takiej formie jest na pewno szybkie i skuteczne, jednak należy pamiętać o odpowiedniej dawce wskazanej na opakowaniu. Zbyt duża dawka wiąże się z przedawkowaniem i zagrożeniami. Odpowiednia ilość wraz z odpowiednią dietą może przynieść duże korzyści.

Pyłek pszczeli jako naturalny suplement diety

Pyłek pszczeli jest nie tylko produktem ekologicznym i naturalnym, ale także jednym z najlepiej wykazujących efekt odżywczy. Obniża on poziom tłuszczów we krwi, redukuje zły cholesterol, zwiększając przy tym ilość tego dobrego. Pyłek posiada właściwości odtruwające i osłonowe dla organizmu. Nic więc dziwnego, że jest najlepszym naturalnym suplementem diety.

Spożycie 60 g pyłku na dobę jest skoncentrowanym źródłem dziennego zapotrzebowania na witaminy niezbędne do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Aby jednak to się stało, należy spożywać go po namoczeniu lub też rozdrobnieniu. Więcej na temat pyłku pszczelego znajdziesz w artykule pt. „Pyłek pszczeli właściwości„

Jak stosować naturalny suplement diety w postaci pyłku?

Z wodą — obnóża pyłkowe zalewamy przegotowaną wodą, sokiem owocowym lub mlekiem. Po ok. 2 godzinach gotowy jest do spożycia.Z miodem lub jogurtem — pyłek należy rozdrobnić lub zmielić, a następnie w proporcji 1:1 połączyć z miodem lub jogurtem.

Pyłek powinniśmy stosować przez okres od 1 do 3 miesięcy, aby uzyskać oczekiwany rezultat. Po przerwie 2-3 miesięcy powinniśmy wrócić do kuracji. Osoba dorosła powinna spożywać 20-40 g pyłku dziennie. U dzieci powinniśmy zmniejszyć dawkę co najmniej 2 razy.

Na czym polega bezpieczna suplementacja?

Bezpieczne suplementy diety, czyli takie, które pochodzą ze sprawdzonych źródeł, są ważnym elementem dostarczania składników odżywczych dla naszego organizmu. Jeśli nie wiemy, jakie źródła są zaufane, nie bójmy się zapytać specjalisty, który doradzi nam najlepiej w kwestii suplementacji. Pamiętajmy, że bezpieczna suplementacja wiąże się także z odpowiednią dawką. Zbyt duże ilości suplementów diety mogą prowadzić od przedawkowania, a tym samym powodując zagrożenie dla zdrowia.

Jakie suplementy diety stosować?

Stosowanie suplementów diety zależne jest od stwierdzonych niedoborów danej osoby. Istnieje jednak od tego wyjątek. Skupmy się więc na suplementach diety dostarczających składników mineralnych do naszego organizmu, których niedobory doświadczyliśmy. Warto stosować suplementy diety, które są źródłem witamin. Na jakich suplementach diety powinniśmy się więc skupić?

Magnez jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Pozwala na regulację pracy jelit, wspomaganie układu nerwowego, kostnego i naczyń krwionośnych oraz stabilizację poziomu cukru we krwi.

Witamina C jest jednym z tych suplementów diety, który uodpornia organizm. Stosujemy go bardzo często w profilaktyce. To o czym jednak zapominamy przy jej stosowaniu, to fakt, że chroni oczy.

Witamina D3 chroni nas przed chorobami autoimmunologicznymi tj. cukrzyca czy nowotwory.

Kurkuma ma silne działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Ponadto wspiera pracę wątroby.

Reklama

Spirulina bogata jest w składniki mineralne, dzięki czemu oczyszcza organizm z toksyn. To właśnie na nią powinniśmy zwrócić uwagę, gdy chcemy zrzucić zbędne kilogramy, gdyż pomaga zrzucić nadmiar tkanki tłuszczowej.

Probiotyki wspomagają wchłanianie składników odżywczych z pożywienia. Zawartość flory bakteryjnej jelita zapobiega stanom zapalnym.

Pamiętajmy, że suplementacja to nie wszystko. Stosowanie suplementu diety powinno być jedynie dodatkiem. Wszystkie składniki odżywcze powinniśmy przyjmować w formie odpowiednio zbilansowanej diety.

Co to są suplementy diety Read More »

Jak zwiększyć ilość tlenu we krwi

Zdrowie /

Krew jest bardzo ważna i niezbędna dla ludzkiego organizmu. To ona odpowiada za właściwe odżywianie komórek, ich dotlenienie. Nie da się jej niczym zastąpić. Właściwy jej przepływ gwarantuje prawidłowe funkcjonowanie narządów. Zdrowy, dorosły człowiek posiada około 5 litrów też życiodajnego płynu. W skład krwi wchodzą krwinki czerwone, zwane erytrocytami, krwinki białe, czyli leukocyty, płytki krwi określane mianem trombocytów, a wszystko zawieszone jest w części płynnej – osoczu. Krwinki muszą być ciągle wymieniane, ze względu na ich krótką żywotność. W trakcie życia płodowego powstają w wątrobie, a po urodzeniu tworzy je szpik kostny z komórek macierzystych. Za rozprowadzenie tlenu po organizmie, czyli za dotlenienie każdej komórki, odpowiadają erytrocyty (krwinki czerwone). Główny składnik krwinek czerwonych stanowi hemoglobina, wykazująca powinowactwo do tlenu, łącząc go z żelazem. To właśnie czerwone krwinki warunkują odpowiednie natlenienie krwi.

Reklama

Pomiar natlenienia krwi

Pomiar natlenienia krwi wykonywany jest, by móc ustalić poziom nasycenia krwi tlenem. Zwany jest pomiarem saturacji krwi (SpO2). Daje możliwość określenia, czy płuca sprawnie wymieniają dwutlenek węgla na tlen. Wykonywany jest często w przypadku osób z wadami serca i schorzeniami płuc. Do pomiaru wykorzystuje się pulsoksymetr. Umieszcza się go na opuszku palca. W urządzeniu wykorzystywane jest światło podczerwone i czerwone. Analiza wyników badania jest możliwa dzięki szybkiej ocenie koloru krwi za pomocą algorytmów. Im jaśniejsza krew, tym większe jej nasycenie tlenem. Pomiar natlenienia krwi można wykonywać samodzielnie w domu.

Co to jest saturacja?

Pojęcie używane w medycynie, wskazuje ile hemoglobiny może związać się z tlenem w odniesieniu do ogólnej ilości hemoglobiny w ciele człowieka. To właśnie saturacja jest jednym z określanych parametrów życiowych, takich jak puls, temperatura ciała, ciśnienie krwi oraz częstotliwość oddechów. Aby każdy organizm ludzki mógł funkcjonować, potrzebuje do życia odpowiedniego poziomu tlenu. Organami, które są wyjątkowo wrażliwe na niedobór tlenu, jest mózg, serce oraz nerki. To hemoglobina, nadająca czerwone zabarwienie krwi, przenosi tlen.

Wiązanie tlenu jest możliwe za sprawą czterech grup hemowych, gdzie znajdują się atomy żelaza wykazujące powinowactwo do tlenu. To właśnie saturacja wskazuje ilość hemoglobiny, która jest związana z tlenem do hemoglobiny niezwiązanej. W każdym zdrowym organizmie 1 g hemoglobiny może być związany z 1,34 ml tlenu, czyli 100 ml krwi jest w stanie przenieść 20 ml tlenu, co przy pracy serca pompującego 5000 ml krwi/minutę daje 1000 ml tlenu dla tkanek i narządów. Niedotlenione tkanki mogą podtrzymać prawidłowe funkcjonowanie przez około 3 minuty, później pojawiają się nieodwracalne zmiany. Istotne jest prawidłowe nasycenie krwi tlenem. U chorujących na COVID-19 najlepiej prowadzić codzienną kontrolę saturacji krwi.

Wartość krytyczna saturacji

Minimalna wartość saturacji to 95%, co jest dopuszczalne i nie musi dawać objawów. Jeżeli saturacja spadnie poniżej 95%, istnieje zagrożenie hipoksji, czyli niedotlenieniem tkanek, odnoszące się do poszczególnych narządów, jak i całego organizmu. Mogą pojawić się problemy ze strony układu oddechowego, jak duszności, trudności w oddychaniu. Przy 85% sinieją usta, a poniżej 70% istnieje stan zagrażający życiu, wówczas mówimy o wartości krytycznej saturacji.

Reklama

Saturacja zagrażająca życiu, to właśnie wartość krytyczna saturacji jest momentem, gdy istnieje zagrożenie życia. Obniżone natlenienie krwi (poziom tlenu) przyczynia się do powstawania nieodwracalnych zmian i uszkodzeń mózgu, nieprawidłowości odbierania bodźców, a ostatecznie nawet do śmierci.

Co oznacza saturacja 92?

Prawidłowa wartość normy saturacji w przypadku osób zdrowych uzależnione jest od wieku. Saturacja u osób w wieku poniżej siedemdziesiątego roku życia, powinna znajdować się w przedziale 95 – 98%, u osób powyżej siedemdziesiątego roku życia, winna znaleźć się w przedziale 94 do 98%. Zatem saturacja o wartości 92% będzie nieprawidłowa. Może dojść do niedotlenienia organizmu, co wymaga konsultacji z lekarzem.

Na czym polega niedotlenienie krwi

Hipoksja jest niczym innym niż niedoborem tlenu w organizmie w odniesieniu do zapotrzebowania na niego. To taki stan organizmu, gdzie spada poziom wysycenia poniżej normy tkankowej. W komórkach pojawia się niedobór tlenu w stosunku do jego faktycznego zapotrzebowania. Zachodzące w organizmie procesy metaboliczne wymagają określonej ilości O2 we krwi płynącej w tętnicach, dostarczając go do każdego narządu. Przyczynami niedotlenienia mogą być choroby układu oddechowego (choroby płuc — POChP — przewlekła obturacyjna choroba płuc), układu krążenia (wady serca), zatrucie tlenkiem węgla i cyjankiem, zatorowość płucna, choroba wysokościowa, niedokrwistość, toksyny porażające mięśnie oraz sepsa. Również bardzo częsty obecnie smog może powodować niedotlenienie krwi. W przypadku zachorowań na COVID – 19 często mówi się o tzw. ukrytej hipoksji.

Objawy niedotlenienia organizmu

Objawy niedotlenienia organizmu mogą być typowe dla procesu chorobowego. Będą to przewlekłe zmęczenie, brak energii, problemy z pamięcią i koncentracją, ospałość, obniżenie efektywności pracy oraz bóle i zawroty głowy.

Wyróżniamy różne rodzaje niedotlenienia w zależności od przyczyny. Leczenie hipoksji ma na celu wyeliminowanie choroby przyczyniającej się do obniżenia ilości O2 we krwi. W przebiegu COVID – 19 częste są sytuacje, gdzie osoby mające obniżoną saturację nie odczuwają objawów niedotlenienia. Przyczyną hipoksji w czasie choroby COVID – 19 jest wirus, który zajmuje nabłonek pęcherzyków płucnych. W wyniku jego działania powstają skrzepy w naczyniach pęcherzyków płucnych, dochodzi do niedotlenienia i duszności (trudności w oddychaniu).

Przewlekłe niedotlenienie mózgu objawy

Niedotlenienie mózgu jest stanem zagrożenia życia i w związku z tym wymaga natychmiastowej pomocy. Jest to skutek niedostarczenia odpowiedniej ilości tlenu, koniecznej do jego prawidłowego funkcjonowania. Na początku dochodzi do wzrostu przepływu mózgowego. Jeżeli jest on wystarczający, nie obserwuje się niepokojących objawów. Jeżeli jednak przepływ krwi nie może zostać zwiększony lub zwiększenie nie wystarcza, dochodzi do objawów niedotlenienia mózgu. Przewlekłe niedotlenienie mózgu prowadzi do obumarcia kory mózgu już po 3 – 4 minutach, odpowiadającej za świadomość, powodując jej utratę. Wystarczy 20 – 30 minut niedotlenienia, aby pojawiły się problemy z ośrodkiem sterującym oddychaniem. Niedotlenienie mózgu wynika z długotrwałych bądź nieprawidłowo leczonych chorób, chociażby cukrzycy, zespołu bezdechu sennego, czy zaburzeń pracy serca. W sytuacji długotrwałego niedotlenienia mózgu występują zwykle nagłe zawroty głowy, zaburzenia równowagi, utrata przytomności czy widzenia. W poważnych sytuacja wystąpić może śmierć, lub śpiączka.

Kiedy jest niski poziom tlenu we krwi?

Tlen przenoszą erytrocyty do płuc, następnie do każdej komórki organizmu. Poziom tlenu we krwi danej osoby jest wyznacznikiem tego, w jaki sposób organizm rozsyła tlen z płuc do komórek. Zawartość tlenu we krwi, mieści się pomiędzy 75 a 100 mm Hg. Poziom tlenu we krwi poniżej 60 mm Hg jest niski i wymaga uzupełnienia tlenem. Oczywiście, wszystko zależy od decyzji lekarza, dostosowanej do potrzeb indywidualnych. Obniżony poziom tlenu w odniesieniu do średniego poziomu u osoby zdrowej świadczy o hipoksemii. Świadczy to o trudnościach z dostarczaniem O2 do wszystkich komórek organizmu.

Jak mierzy się poziom tlenu we krwi?

Aby zbadać i monitorować poziom tlenu we krwi stosuje się gazometrię krwi tętniczej lub test ABG. Do tego testu krew pobiera się z tętnicy. Test ABG w warunkach domowych jest trudny do wykonania, dlatego też często wykorzystuje się pulsoksymetr, nie jest on jednak tak dokładny jak test ABG. Uzyskanie prawidłowego wyniku mogą zakłócić zanieczyszczenia palców, zbyt duże oświetlenie, pomalowane paznokcie i nieprawidłowości krążeniowe.

Niedobór tlenu objawy

Niski poziom tlenu we krwi może powodować takie objawy jak:

  • Problemy ze strony układu oddechowego (duszności),
  • bóle głowy,
  • uczucie niepokoju,
  • zawroty głowy,
  • szybkie oddychanie,
  • bóle w klatce piersiowej,
  • problemy ze strony układu krążenia (wysokie wartości ciśnienia krwi),
  • brak koordynacji,
  • zaburzenia widzenia,
  • poczucie euforii,
  • szybkie bicie serca.

 Jak zwiększyć ilość tlenu we krwi?

Istnieje wiele metod, które są proste do realizacji w zaciszu domowym. Po pierwsze należy utrzymywać zasadowe pH ciała, następnie wykonywać głębokie oddychanie jogiczne, wykorzystujące całe płuca. Ważne jest również nawadnianie organizmu oraz przyjmowanie kwasu alfa – liponowego (ALA). To silny przeciwutleniacz.

Reklama

Zwiększeniu ilości tlenu we krwi sprzyja również przyjmowanie CoQ10. Jak już wcześniej pisano, istotny jest właściwy poziom żelaza we krwi, jak i poziom witaminy B12 oraz kwasu foliowego. Nie zapominajmy również o aktywności fizycznej, pomocny będzie także masaż ciała. Nie bez znaczenia będzie odpowiednie jedzenie, tzw. jedzenie dotleniające (100% czekolada, zielona herbata, jarmuż, ryby, fasola, orzechy, nasiona słonecznika i inne). Należy pamiętać o wietrzeniu pomieszczeń, aby dostarczyć świeżego powietrza. Warto również pomyśleć o kwiatach do sypialni na dobry sen, które usuną zalegający dwutlenek węgla, co pomoże zwiększyć poziom tlenu w naszej sypialni.

Szybkie dotlenienie organizmu

Ostatnio coraz bardziej popularna jest terapia tlenowa polegająca na podaniu dodatkowej porcji tlenu do organizmu, co pozwala poprawę nasycenia krwi tlenem. Sprzyja to leczeniu wielu chorób, wzmacnia odporność. Stosuje się ją często w przypadku osób, u których istnieją zaburzenia wchłaniania tlenu do organizmu. Wykorzystywana jest także w przypadku osób, u których nastąpiło zaostrzenie choroby, jak i w sytuacji chorób przewlekłych.

Jak zwiększyć ilość tlenu we krwi Read More »