Zdrowie

Jakie owoce można jeść przy kamicy żółciowej

Najczęstszym powodem pojawienia się schorzenia, jakim jest przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego, jest kamica żółciowa. Jej rozwój jest powiązany z wiekiem i płcią, chociaż równie istotnym czynnikiem jest nieodpowiednia dieta. Plan żywieniowy jest jednocześnie, obok zabiegów chirurgicznych i leków, ważny dla skuteczności leczenia kamienicy żółciowej. W takim jadłospisie należy wykluczyć cukry, tłuszcze zwierzęce oraz produkty wzdymające, jak na przykład nasiona roślin strączkowych.

Reklama

Objawy przy kamicy żółciowej

Kamienie powstałe w drogach żółciowych i pęcherzyku stanowią przyczynę zapalenia tych części organizmu, w efekcie zamknięcia przewodu pęcherzykowatego. Często kończy się to wystąpieniem silnych objawów kolki żółciowej, takich jak: silne wzdęcia, wymioty, zatrzymanie stolca i gazów. Niekiedy choroba rozwija się bezobjawowo i nie jest konieczne wprowadzanie dużych ograniczeń żywieniowych. Czasem jednak jej przebieg staje się ostry i bardzo upośledza funkcjonowanie chorego. Może to stanowić podstawę do decyzji o przeprowadzeniu zabiegu wycięcia woreczka żółciowego.

Kamica żółciowa — objawy ataku

Choroba ta, wzmaga przede wszystkim spożywanie potraw smażonych, tłustych i ciężkostrawnych. Wówczas następuje obkurczenie się pęcherzyka żółciowego, czego efektem jest wydzielenie żółci do dwunastnicy. Powstałe kamienie zatykają ujście pęcherzyka, co przyczynia się do podwyższenia w nim ciśnienia. W związku z tym najczęściej występującym i głównym objawem jest tzw. kolka żółciowa. Towarzyszą jej mocne i nieprzyjemne dolegliwości bólowe w okolicach żeber. Symptom ten potrafi trwać bardzo długo — nawet do kilku godzin. Co więcej, mogą jej towarzyszyć zgaga i nudności.

Kamica żółciowa — dieta

W kamicy żółciowej trzeba przede wszystkim skupić się na niskotłuszczowym i lekkostrawnym planie żywieniowym — szczególnie bezpośrednio po operacji oraz w okresie zaostrzenia się symptomów. Różne rekomendacje mogą wynikać z etapu lub fazy, na jakiej jest pacjent. Zaraz po operacji restrykcje są większe, a po upływie czasu można poszerzyć dietę inne produkty.

Najistotniejsze na każdym etapie jest ograniczenie tłuszczu pochodzenia zwierzęcego. Zalecane są tłuszcze roślinne (np. olej rzepakowy, lniany, oliwa z oliwek). W tym celu z diety należy wyeliminować takie produkty jak smalec, bardzo tłuste mięsa i wędliny, boczek, śmietanę powyżej 18%, tłuste sosy zabielane zasmażką i śmietanką, tłuste wędliny oraz żółte sery. Rekomendowane są natomiast produkty niskotłuszczowe. Zalicza się do nich: chude, takie jak chude produkty mleczne, drób bez skóry, chude ryby, wołowina i chuda cielęcina. W leczeniu kamicy żółciowej konieczne jest również ograniczenie spożycia potraw smażonych na rzecz gotowanych tradycyjnie, na parze, duszonych i pieczonych w folii. Jest to sposób na wyeliminowanie dodatku tłuszczu z naszej diety.

Reklama

Kolejną sprawą jest błonnik pokarmowy. Tu istotne jest spożywanie odpowiedniej ilości warzyw i owoców, jak i produktów zbożowych bogatych w ten składnik, które pochodzą z pełnego przemiału. W kamicy żółciowej należy ograniczyć żółtka jaj oraz produkty wzdymające, takie jak nasiona roślin strączkowych, cebula, kalafior, pory czy kapusta.

Jakie owoce można jeść przy kamicy żółciowej

W przypadku kamicy żółciowej jadłospis powinien być bogaty m.in. w błonnik pokarmowy oraz nienasycone kwasy tłuszczowe, jak i również w świeże warzywa i owoce. W tej przypadłości zalecane jest picie soków owocowo-warzywnych, owocowych — zielonych koktajli. Jeśli są one surowe, warto zadbać o prawidłowe ich rozcieńczenie. Spośród wszystkich owocowych grup produktów należy wybierać kiwi, melony, śliwki, jagody, winogrona bez pestek, cytrusy, morele, brzoskwinie i banany. Szczególnie rekomendowane są przeciery owocowe oraz gotowane owoce, najlepiej, aby były one bez skórki. Pieczone jabłka w tym aspekcie uważane są za doskonałą przekąskę. Można także sięgać po różnego rodzaju kisiele owocowe, kompoty z przetartymi owocami oraz galaretki owocowe.

Choć wymienione wyżej owoce i sposoby ich przetworzenia nie należą do ulubionych smakołyków, to z pewnością pomogą każdej osobie zmagającej się z kamicą żółciową.

Zakazane owoce przy kamicy żółciowej

Osoby, które zmagają się z kamicą żółciową, powinny ograniczyć spożycie do maksymalnego minimum, a nawet odstawi zupełnie z planu żywieniowego takie owoce, jak:

  • Wiśnie,
  • czereśnie,
  • porzeczki,
  • agrest.

Niezalecane są także owoce surowe, niedojrzałe lub marynowane.

Reklama

Jakie owoce można jeść przy kamicy żółciowej Read More »

Domowe sposoby na ból żołądka i mdłości

Domowe sposoby na ból żołądka to sprawdzone działania, które w dużym stopniu mogą poprawić samopoczucie i komfort oraz przeciwdziałać postępowi tej dolegliwości. Problemy żołądkowe mogą nastąpić niespodziewanie — jedni są na nie bardziej podatni, a inni wykazują większą odporność. Jednak wszystko zależy od indywidualnego przypadku. Przejedzenie, zjedzenie czegoś nieświeżego, zbyt tłusta potrawa-powodów może być naprawdę dużo. Jeśli jednak pojawia się ból, niestrawność, zgaga, czy też biegunka, nie ma co zwlekać — należy szybko podjąć odpowiednie działania. Jakie są domowe sposoby na ból brzucha?

Reklama

Ból żołądka objawy

Ból żołądka może być kłujący, ostry, piekący czy tępy. Nasilenie tej dolegliwości może trwać zarówno kilka minut, jak i również dłuższy czas. W dodatku wyróżnia się bóle o charakterze epizodycznym i przewlekłym. Zdarza się, iż ból w okolicy brzucha pojawia się na czczo lub po jedzeniu. Przeważnie jest jednym z symptomów, który występuje wraz z innymi dolegliwościami, takimi jak nudności, zgaga lub odbijanie, wymioty czy też ból i pieczenie za mostkiem. Bólowi żołądka niejednokrotnie towarzyszą również inne dolegliwości, np.:

  • Biegunka — to typowy objaw grypy jelitowej oraz zatrucia pokarmowego;
  • ból pleców — ostry ból żołądka promieniuje w kierunku mięśni grzbietu, co może być objawem zatrucia pokarmowego, kamicy żółciowej lub ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek;
  • mdłości — w połączeniu z bólem żołądka objaw ten może świadczyć o niestrawności lub nietolerancji pokarmowej;
  • ból jelit — może oznaczać niedrożność jelit, zapalenie jelit i żołądka, zapalenie otrzewnej.

Przyczyny bólu żołądka i mdłości

Przyczyn bólu żołądka może być wiele. Warto uważnie obserwować objawy współwystępujące, takie jak biegunka, mdłości czy gorączka. Co więcej, diagnozując dokładny powód wystąpienia bólu brzucha, warto dokładnie określić charakter bólu oraz jego lokalizację. Precyzyjne opisanie dolegliwości w znaczny sposób ułatwi określenie jej, a tym samym podjęcie właściwego leczenia. Dolegliwości żołądkowe pojawiają się z wielu powodów, zazwyczaj są nimi:

  • Zatrucie pokarmowe,
  • przewlekłe zapalenie trzustki,
  • choroba wrzodowa dwunastnicy i żołądka,
  • rak żołądka,
  • grypa żołądkowa,
  • zapalenie pęcherzyka żółciowego,
  • ostre zapalenie trzustki,
  • zespół jelita drażliwego,
  • zapalenie żołądka,
  • nerwica żołądkowo-jelitowa.

Niejednokrotnie zdarza się, iż bóle żołądka następują po wypiciu kawy. Zazwyczaj wynikają one z choroby refleksowej. Po wypiciu kawy komórki w żołądku produkują większą ilość enzymów trawiennych. Zwieracz przełyku nie jest wystarczająco silny, a kwas solny, treść pokarmowa i enzymy dostają się do górnych dróg pokarmowych. Objawem tego stanu rzeczy jest piekący ból w przełyku. Jeszcze innym powodem może być po prostu nietolerancja pokarmowa.

Domowe sposoby na ból żołądka i mdłości

Zwalczanie dolegliwości żołądkowych należy rozpocząć poszukiwaniem konkretnej przyczyny ich powstania. Warto rozpocząć od analizy swojego planu żywieniowego. Przykre dolegliwości można zwalczyć poprzez wprowadzenie w codzienną rutynę zbilansowanej i lekkostrawnej diety, opartej o niewielkie posiłki spożywane w równych odstępach czasu. Ciężkostrawne dania i napoje gazowane należy odstawić na bok. Co więcej, rekomenduje się spożywanie dużej ilości kiełków ryżowych, sucharków i jabłek rano. To jeden z wielu domowych sposobów na dolegliwości żołądkowe.

Ból żołądka w nocy

Bóle w obrębie żołądka niekiedy mogą być symptomami poważnych chorób, a czasem po prostu np. przejedzenia. Koniecznością konsultacji lekarskiej są przypadki, w których bóle żołądka zaczną pojawiać się w nocy oraz gdy nastąpi znaczna utrata masy ciała. Najczęstszym powodem dolegliwości żołądkowych, które występują w nocy, jest choroba wrzodowa związana z pojawieniem się ubytków w śluzówce narządu oraz zapalenie błony śluzowej żołądka. Innymi wskazaniami są również: wymioty, anemia, krwawienie z przewodu pokarmowego czy obecność guza w nadbrzuszu.

Co pomaga na ból żołądka

Gdy boli żołądek, można nieco złagodzić zaistniałe dolegliwości poprzez zastosowanie gorących okładów. Najlepiej sprawdzi się w tym przypadku termofor. Ulgę w bólu mogą przynieść także delikatne masaże brzucha. Domowych sposobów redukujących nadmierne wydzielanie soków żołądkowych jest wiele. Sprawia to, że każdy znajdzie metodę na pozbycie się tej dolegliwości, która będzie dla niego najodpowiedniejsza.

Reklama

Zioła na ból żołądka

Skuteczne domowe sposoby na bóle żołądka w większości opierają się o zastosowanie ziół. Najbardziej zalecanymi w walce z dolegliwościami trawiennymi są:

liście babki zwyczajnej na ból żołądka

  • Rumianek — cechuje się m.in. właściwościami rozkurczającymi oraz wykazuje działanie przeciwzapalne na błony śluzowe żołądka. Co więcej, łagodzi ból oraz wspomaga procesy trawienne.
  • Nagietek — znajduje zastosowanie w przypadku skurczu żołądka, a w dodatku zwiększa wydzielanie soków żołądkowych.
  • Siemię lniane — dzięki swojej oleistej konsystencji powleka śluzem cały układ pokarmowy, jak również uszczelnia ścianki żołądka.
  • Liść babki zwyczajnej — także powoduje pokrycie śluzem układu trawiennego, ponadto korzystanie wpływa na wydzielanie soków trawiennych przewodu pokarmowego.
  • Melisa — dzięki silnym właściwościom rozkurczającym, doskonale eliminuje skurcze żołądka.
  • Szałwia lekarska — wykazuje pozytywny wpływ na pracę jelit i żołądka.
  • Aloes — działa leczniczo i profilaktycznie podczas zmagań z nadkwasotą żołądka.
  • Lukrecja gładka — łagodzi objawy bólów żołądka związanych z nieżytem czy wrzodami.

Jaka herbata na ból brzucha

Herbaty, podobnie jak zioła wykazują prozdrowotne działanie w aspekcie prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. Już nasze babcie w sytuacjach, w których bolał żołądek, zalecały picie herbat. Należy jednak wiedzieć, iż najwięcej korzyści niosą ze sobą herbaty ziołowe, których skład opiera się o wyżej opisane zioła.

Jak złagodzić ból brzucha po ostrym jedzeniu

Silny ból żołądka może być spowodowany również przez produkty, które mogą wykazywać drażniące działanie na błony śluzowe żołądka, jak na przykład ostre przyprawy. Również w tym przypadku domowe sposoby mogą okazać się idealnym rozwiązaniem problemu. Gdy ostre przyprawy nie dają spokoju, zaleca się picie ziołowych naparów, gorzkiej czarnej herbaty, jak również stosowanie przypraw, które usprawnią procesy trawienne, jak kminek, kolendra czy majeranek.

Ból żołądka po alkoholu

Jednym z niepokojących symptomów jest ból żołądka, który pojawia się po wypiciu alkoholu. Główną przyczyną jest zawarty w nim etanol. Wykazuje on drażniące działanie na śluzówkę przewodu pokarmowego, a spożyty w dużych ilościach negatywnie oddziałuje na funkcjonowanie układu pokarmowego.

Reklama

Co na ból żołądka w ciąży

Gdy powodem bólu nie jest żadne schorzenie, które wymagałoby konsultacji lekarskiej, warto postawić na domowe sposoby radzenia sobie z tą dolegliwością. W przypadku kobiet ciężarnych są nimi:

  • Lekkostrawna, urozmaicona i zbilansowana dieta,
  • regularne spożywanie naparu z imbiru oraz siemienia lnianego,
  • picie herbat ziołowych na bazie mięty,
  • ciepłe kąpiele,
  • powolne spożywanie posiłków,
  • unikanie stresowych sytuacji,
  • aktywność fizyczna,
  • duża ilość snu.

Domowe sposoby na ból żołądka i mdłości Read More »

Jesteś w trakcie leczenia onkologicznego? – sprawdź, o czym należy pamiętać podczas terapii

Intensywne leczenie przeciwnowotworowe nie tylko skutecznie niszczy komórki raka, lecz przy tym powoduje często niechciane skutki uboczne, które znacząco utrudniają codzienne funkcjonowanie. Istnieje jednak wiele prostych zasad, których przestrzeganie może sprawdzić, że leczenie onkologiczne nie będzie aż tak uciążliwe. Nawet dobrze dobrana dieta może w znaczącym stopniu wpłynąć na samopoczucie pacjenta. O czym warto pamiętać podczas terapii przeciwnowotworowej?

Reklama

Aktywność fizyczna w procesie leczenia onkologicznego

Istnieją badania wskazujące na zależność pomiędzy stopniem aktywności fizycznej a ryzykiem wystąpienia nowotworu. Sport jest zdecydowanie jednym z ważniejszych elementów dotyczących profilaktyki raka. Jednak jak podejść do aktywności fizycznej w trakcie leczenia onkologicznego? Osoby chore, których leczenie trwa długo bądź przeszły zabiegi operacyjne, często zmagają się z zaburzeniami depresyjnymi, które wiążą się z unikaniem ruchu. Często prowadzi to do zwiększenia masy ciała i nieprawidłowego funkcjonowania mięśni. Prowadzi to do obniżenia odporności i sprawności organizmu. 

Osoby, które zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego regularnie podejmują ruch, tym samym zwiększają siłę mięśni, ogólną wydolność i zmniejszają częstość akcji serca. Co ciekawe — dobry stan fizyczny wpływa też na funkcje poznawcze. Wykonywanie regularnych ćwiczeń podczas choroby pozwala zachować dobrze funkcjonującą pamięć i nie utracić zdolności koncentracji. 

Dobrze zbilansowana dieta kluczem do poprawy samopoczucia

W okresie leczenia niezwykle istotne jest dostarczanie organizmowi wszystkich substancji odżywczych, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania. Przede wszystkim zwraca się uwagę na zagwarantowanie odpowiedniej podaży węglowodanów oraz białka. Główne założenia, które lekarze nakładają na swoich pacjentów to utrzymanie dotychczasowej masy ciała oraz zwiększenie sił obronnych organizmu chorego. 

Zaleca się zrezygnowanie ze smażonych dań — dieta powinna być lekkostrawna. Niezalecane są używki, a nawet ostre przyprawy. Osoby cierpią na nowotwory, z reguły potrzebują większej niż standardowo ilości białka. Jeżeli pacjent cierpi na zaburzenia łaknienia, mdłości czy wymioty, lekarze często polecają żywienie płynne, chociażby w formie wysokoenergetycznych napojów, np.: https://zywieniemaznaczenie.pl/produkty/supportan-drink/. Tego rodzaju odżywki pomagają zaspokajać częściowo — a w niektórych przypadkach nawet całkowicie — zapotrzebowanie pacjenta na niezbędne składniki odżywcze. Są niezwykle pomocne w uzupełnianiu niedoborów, a ich sterylność zmniejsza ryzyko zakażenia się przewodu pokarmowego.

Reklama

Relaks i odpoczynek – czy są ważnym elementem procesu zdrowienia?

Podczas leczenia onkologicznego niezwykle ważny jest sen i regularny wypoczynek. Często polecane są ćwiczenia relaksacyjne, których zadaniem jest zniwelowanie do minimum napięcia mięśniowego. Powoduje to spadek napięcia nerwowego, zmniejszenie się niepokoju oraz wspomaga powrót do równowagi emocjonalnej. Najczęściej polecanymi, popularnymi formami relaksu dla osób w chorobie nowotworowej jest masaż. Oczywiście stosowany w porozumieniu z lekarzem prowadzącym, muzykoterapia, a także niezbyt intensywne ćwiczenia fizyczne. Wiele osób podczas procesu leczenia ceni sobie także regularną medytację. 

Jesteś w trakcie leczenia onkologicznego? – sprawdź, o czym należy pamiętać podczas terapii Read More »

Jak długo można żyć z miażdżycą

Jedną z najczęściej występujących chorób przewlekłych jest miażdżyca. Schorzenie rozwija się powoli przez całe życie, powodując zwężanie się naczyń krwionośnych i problemy z przepływem krwi. Niedokrwienie narządów skutkuje zaburzeniami w ich pracy, a ostatecznie doprowadza do martwicy. Nieleczona choroba zmniejsza długość życia nawet o kilkanaście lat. Wyjaśniamy jak skutecznie walczyć z miażdżycą i jej powikłaniami.

Reklama

Co to jest miażdżyca kończyn dolnych

Miażdżyca nazywana również arteriosklerozą, to dolegliwość wywołująca zmniejszenie elastyczności tętnic i zwężenie ich światła. W zdrowym organizmie tętnice są bardzo elastyczne i gładkie, zależnie od potrzeby rozciągają się i kurczą, żeby sprawnie dostarczać krew do poszczególnych części organizmu.

Niestety wraz z wiekiem dochodzi do zwapnienia tętnic, przez co stają się sztywne, a odkładanie się tłuszczu prowadzi do formowania blaszek miażdżycowych, które blokują cyrkulację krwi. Zmiany miażdżycowe mogą występować w całym ciele, ale szczególnie często dzieje się to w tętnicach kończyn dolnych.

Miażdżyca utrudnia przepływ krwi do nóg, przez co stają się one słabe, drętwieją, zaczyna brakować w nich czucia. Niedokrwione kończyny dolne sinieją, pojawiają się w nich obrzęki, jest im nieustannie zimno. Jeżeli ograniczenia przepływu krwi w nogach nie zostaną w porę usunięte, zacznie się rozwijać martwica, która w końcowym stadium prowadzi do amputacji. 

Jak wygląda miażdżyca nóg

Co sprawia, że dochodzi do rozwoju miażdżycy? Arterioskleroza zaczyna występować powszechnie po 50. roku życia, a niektóre zjawiska są w stanie ją przyspieszyć. Brak ruchu, niewłaściwa dieta, spożywanie alkoholu i podwyższony cholesterol należą do najczęstszych czynników ryzyka. Na ścianach tętnic zaczyna formować się wówczas blaszka miażdżycowa, stworzona z nadmiaru tłuszczu i soli wapiennych.

Bardzo istotne jest dokonanie lokalizacji zmian miażdżycowych, żeby być w stanie ocenić, które obszary są szczególnie narażone na skutki choroby i z jakimi powikłaniami przyjdzie nam się mierzyć. Miażdżyca aorty może wywoływać zablokowanie naczynia wieńcowego, co w przypadku martwicy prowadzi do tragicznego w skutkach zawału mięśnia sercowego. Równie groźna jest miażdżyca tętnic nerkowych skutkująca nadciśnieniem i niewydolnością układu wydalniczego.

Miażdżyca prowadzi do udaru mózgu

Niezwykle niebezpieczna jest miażdżyca mózgu i tętnic szyjnych. Zakrzepy i zatrzymanie przepływu krwi w tym obszarze potrafią wywołać udar mózgu, którego efekty są nieodwracalne. Niedokrwienie układu nerwowego sygnalizowane jest przez zaburzenia widzenia, kłopoty z utrzymaniem równowagi czy krótkotrwałe niedowłady kończyn.

Miażdżyca tętnic wieńcowych wywołuje liczne choroby serca. Pacjenci czują się wówczas stale zmęczeni, narzekają na bóle w klatce piersiowej szczególnie w trakcie aktywności fizycznej. Nadciśnienie tętnicze w połączeniu ze zmianami miażdżycowymi bardzo często powoduje zawał serca.

Objawy miażdżycy tętnic

Objawy miażdżycy różnią się w zależnie od tego, którego obszaru dotyczą. Choroba blokuje przepływ krwi, która transportuje tlen i składniki odżywcze do narządów. Niedokrwiony organ może odznaczać się specyficznymi powikłaniami, które pozwalają określić, że rozwija się w nim choroba przewlekła, jaką jest miażdżyca.

Reklama

Zablokowanie tętnic kończyn dolnych rozpoznamy po bólu nóg i stóp, nasilającym się w czasie chodzenia. Nogi sinieją, skóra zaczyna się robić blada, a niekiedy widoczne są na niej owrzodzenia. Rozwój miażdżycy w tętnicach szyjnych najłatwiej zidentyfikować poprzez częste zawroty głowy, poczucie dezorientacji i zagubienia.

Co boli przy miażdżycy

Tętnice nerkowe również mogą być zatykane przez formowanie się blaszki miażdżycowej. Złogi cholesterolu w tętnicach doprowadzających krew do układu wydalniczego stają się przyczyną niewydolności nerek i nadciśnienia tętniczego. Kiedy schorzenie zaatakuje arterie doprowadzające krew do układu nerwowego, jesteśmy narażeni na liczne choroby naczyń mózgowych, sygnalizowane zaburzeniami czucia i trudnościami ze złapaniem równowagi. Efektem miażdżycy tętnic wieńcowych bardzo często okazuje się choroba niedokrwienna serca.

Jak leczyć miażdżycę

Leczenie miażdżycy jest niezbędne, żeby ocalić organizm przed katastrofalnymi skutkami niedokrwienia narządów wewnętrznych. Najbardziej skuteczna jest jak zwykle profilaktyka, polegająca na zapobieganiu powstawania zakrzepów przez właściwe nawyki żywieniowe i zdrowy styl życia.

Swobodny przepływ krwi w naczyniach krwionośnych wymaga elastycznych i gładkich tętnic. Zakrzepy i pasma tłuszczowe blokują arterie. Warto wypróbować sprawdzone metody na odblokowanie krążenia. Okazuje się, że istnieje warzywo, które oczyszcza żyły i tętnice. Kuracja z użyciem czosnku i imbiru pomaga w usprawnieniu przemiany tłuszczów i likwiduje nagromadzone blaszki miażdżycowe.

Jak cofnąć miażdżycę

Miażdżycę tętnic można próbować leczyć, stosując metody chirurgiczne. Procedury takie jak by-pass czy balonikowanie są w stanie zatrzymać postęp miażdżycy. Skuteczność zabiegu uzależniona jest od tego jak bardzo schorzenie zdążyło się rozwinąć w organizmie.

Jednym podstawowych źródeł odkładania się złogów w tętnicach jest podwyższony poziom cholesterolu LDL. Nadmiar tej substancji w organizmie zapycha żyły i czyni spustoszenia w układzie krążenia. Po pięćdziesiątym roku życia powinno się regularnie badać stężenie cholesterolu całkowitego.

Jak leczyć miażdżycę tętnic kończyn dolnych

Miażdżyca jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów w Polsce. Wiele osób narzeka na wywołane nią objawy, ale bagatelizuje je jako coś naturalnego dla starzenia, tymczasem brak odpowiednio szybkiej reakcji może się zakończyć tragicznie. Najgroźniejsze powikłania miażdżycy to udary mózgu i podwyższone ryzyko zawału serca.

Wiele osób zmaga się z miażdżycą tętnic kończyn dolnych, nie zdając sobie sprawy, w jaki sposób mogą spróbować udrożnić obieg krwi. Stosując domowe sposoby z wykorzystaniem łatwo dostępnych składników jak czosnek i imbir, można przeprowadzić skuteczne czyszczenie żył w nogach.

Reklama

Jak usunąć blaszki miażdżycowe

W leczeniu miażdżycy niezwykle istotny jest zdrowy styl życia. Przewlekły stres, palenie tytoniu i nadużywanie alkoholu przyspieszają rozwój zaburzeń o podłożu miażdżycowym. Żeby uniknąć skutków zapchania naczyń krwionośnych, niezbędne jest utrzymanie poprawnej masy ciała jak również zwiększenie aktywności fizycznej. Pamiętaj, że miażdżyca na początku przebiega bezobjawowo, dlatego musisz cały czas zwracać uwagę na stan swojego zdrowia.

Nieprawidłowa dieta oparta na dużej ilości tłuszczów zwierzęcych, to szybka droga do pojawienia się zaburzeń miażdżycowych. Rozwój choroby może doprowadzić do błyskawicznego pogorszenia się stanu zdrowiu. Dbaj o siebie, regularnie badaj poziom cholesterolu, a gdy tylko pojawią się pierwsze niepokojące objawy, natychmiast udaj się do lekarza.

Jak długo można żyć z miażdżycą Read More »

Czym leczyć rany od protezy

Osoby noszące protezy zębowe dość często poszukują najskuteczniejszego sposobu na radzenie sobie z zapaleniem dziąseł. To właśnie one są najbardziej narażone na pojawienie się stanów zapalnych w tej części ciała. Dla wielu z nich problem ten wydaje się być dość wstydliwy, a w dodatku zniechęca do korzystania z samej protezy. Unikanie zakładania jej może wiązać się ze spadkiem samooceny — niejednokrotnie osoby z ubytkami w uzębieniu czują, że wyglądają na starsze i są mniej atrakcyjne. Na szczęście, nie jest konieczna rezygnacja ze stałego uzupełnienia zębów — nawet w przypadku posiadania skłonności do stanów zapalnych jamy ustnej. Wystarczy skorzystać ze skutecznych sposobów na ból dziąseł, które zapewnią ulgę każdemu użytkownikowi protezy zębowej.

Reklama

Rana na podniebieniu jak ją leczyć

Dobór metody leczenia zmian zależy od przyczyny powstania rany na podniebieniu oraz stopnia rozległości. Każdy stan zapalny, który pojawi się w czasie korzystania z protezy, powinien być skonsultowany z lekarzem. W przypadku gdy symptomy są bardzo dokuczliwe, a wizyta oddalona w czasie, można samemu dobrać leki bez recepty, które złagodzą dolegliwości bólowe. Najlepiej wybierać medykamenty w postaci żelu, który można nałożyć bezpośrednio na zmieniony chorobowo obszar. Skuteczne są także środki antyseptyczne (np. woda utleniona lub preparaty chlorheksydynowe) oraz płukanie ust zaparzoną korą dębu, rumiankiem, szałwią, podbiałem czy nagietkiem. Doskonałym wzmocnieniem błony śluzowej jamy ustnej może okazać się przyjmowanie żelaza oraz takich witamin, jak B2, B12, PP i C.

W trakcie leczenia istotna jest higiena jamy ustnej. Gdy nie ma możliwości usuwania drobnoustrojów z protezy na bieżąco, kuracja może przedłużyć się lub mieć cięższy przebieg. Należy pamiętać, iż nawet w przypadkach, w których objawy szybko ustępują, wybranie się do lekarza także powinno być kwestią obligatoryjną. Jego zadaniem jest określenie, jak powstało zapalenie jamy ustnej oraz w jaki sposób zniknęło źródło problemu. Stosowanie jedynie domowych sposobów niweluje jedynie objawy. Nie sięga ono do przyczyn powstania dolegliwości, co prawdopodobnie będzie skutkować jej nawrotem.

Co stosować na stan zapalny dziąseł od protez

W przypadku pojawienia się stanu zapalnego dziąseł od protez zaleca się stosować:

  • żele kojąco-regenerujące;
  • płukanki wody i soli;
  • pastę z sodą;
  • okłady z herbaty;
  • odpowiednią dietę i suplementację;
  • specjalistyczne pasty do zębów;
  • kremy i podściółki do protez zębowych.

Jak długo osiada proteza zębowa

Dla pacjenta bardzo istotne jest to, jak długo osiada proteza zębowa, czyli czas adaptacji do protezy. Im jest on krótszy, tym lepiej. Jednak proces ten zależy od dość wielu czynników. Jednym z istotniejszych jest rodzaj protezy zębowej. Dokładniej rzecz ujmując, chodzi o to, czy jest ona ruchoma, czy też montowana na stałe. Te uzupełnienia, które montuje się na stałe, są znacznie wygodniejsze, a czas adaptacji bardzo krótki. Jednym z przedstawicieli tej grupy są mosty porcelanowe. Natomiast protezy ruchome podparte są o wiele wygodniejsze, jednak ich adaptacja (w przypadku protez szkieletowych) trwa średnio od kilki do kilkunastu dni.

Zapalenie dziąsła od protezy

Pacjenci, którzy korzystają z protez zębowych, częściej zmagają się ze stanami zapalnymi dziąseł. Jest to skutkiem między innymi tzw. efektu Godona, a więc przesuwania się stałych zębów, a kierunku ubytków tak, aby wypełnić wolną przestrzeń. Efekt ten pojawia się przy niewłaściwie dobranej protezie oraz powoduje powstanie między innymi szkodliwego obciążenia dziąseł, oraz bólu szczęki. Może także wystąpić zanik odruchu żucia. Co więcej, wielokrotnie pacjenci nie stosują odpowiedniej higieny stosowania protezy. Statystyki przedstawiają, iż osoby starsze noszą je zbyt długo. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że niejednokrotnie korzystają z nich nawet wtedy, gdy w jamie ustnej rozwinął się już stan zapalny. To przyczynia się do dodatkowego podrażnienia, którego konsekwencją jest kolejna infekcja.

Ból dziąseł pod protezą

Stomatologowie informują, iż najlepszym sposobem przeciwdziałania bólowi dziąseł jest profilaktyka stanów zapalnych. To bardzo istotna kwestia u osób noszących protezy zębowe. Higiena jest wtedy konieczna — nawet gdy nie należy do prostych czynności. Proteza powinna być czyszczona po każdym posiłku. Najlepszym sposobem jest umieszczenie jej w roztworze, w którym rozpuszczone zostały specjalne tabletki dedykowane czyszczeniu protez. Na protezach zębowych osadzają się mikroorganizmy, które wywołują stany zapalne dziąseł — grzybicze lub bakteryjne. Tak więc rekomenduje się wyczyścić protezę po każdym jej zdjęciu. Poza prawidłową higieną jamy ustnej i protezy, w przypadku zapalenia zaleca się zastosować specjalistyczne żele na dziąsła pod protezę oraz zioła przeciwdziałające stanom zapalnym jamy ustnej.

Żel na dziąsła pod protezę

Żel do stosowania w jamie ustnej powinien cechować się działaniem znieczulającym lub przeciwbólowym, jak również łagodzącym podrażnienia, tamującym krwawienie, eliminującym obrzęk, przyspieszającym gojenie się ran oraz chroniącym przed rozwojem infekcji.

Reklama

Narośl na dziąśle pod protezą

Narośl na dziąśle pod protezą to tak zwany nadziąślak. To łagodna zmiana błony śluzowej jamy ustnej, która powstała w obrębie dziąsła. Nadziąślaki, choć nie są zaliczane do zmian nowotworowych, to wymagają szybkiej diagnostyki i niemal zawsze leczenia chirurgicznego. W związku z powyższym, w przypadku pojawienia się takiej zmiany w obrębie błony śluzowej jamy ustnej należy skonsultować się ze specjalistą.

Zioła na stany zapalne jamy ustnej

W leczeniu zapaleń, jakie pojawiły się w jamie ustnej, niezbędne może okazać się zastosowanie ziół, które wykazują korzystne cechy w terapii tej dolegliwości. Do najczęściej stosowanych ziół w leczeniu problemu jamy ustnej zaliczane są:

  • Szałwia,
  • korzeń prawoślazu,
  • kwiat rumianku,
  • liście babki lancetowatej oraz tymianek.

Zapalenie dziąseł a szałwia

Szałwia wykorzystywana w postaci naparów może znacząco załagodzić objawy stanu zapalnego. Najczęściej stosowana jest w formie olejku i goryczy karnozolu.

Korzeń prawoślazu na lepszą higienę jamy ustnej

Związki śluzowe, które zawiera w dużej ilości prawoślaz, wykazują działanie osłaniające i powlekające.

Ból dziąseł pod protezą a kwiat rumianku

Składniki olejku eterycznego z kwiatu rumianku (chamazulen i a-bisabolol) cechują się działaniem przeciwzapalnym.

Liście babki lancetowatej a dolegliwości w jamie ustnej

Liście babki Lancetowatej zawierają takie związki jak aukubina, flawonoidy, garbniki czy substancje śluzowe. Składniki te wykazują działanie przeciwzapalne oraz redukują przekrwienie błon śluzowych.

Tymianek na zapalenie jamy ustnej

W olejku z tymianku zawarte są fenole, takie jak karwakrol i tymol, a także garbniki, które działają łagodząco na stany zapalne gardła i jamy ustnej.

Reklama

Leczenie ran od protezy propolisem

Propolis ma szerokie zastosowanie w leczeniu problemów związanych z jamą ustną — również kiedy pojawiają się dolegliwości powstałe na skutek noszenia protezy zębowej. Kit pszczeli wykazuje działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze. W stomatologii zachowawczej wykorzystywany jest w celu:

  • leczenia nadwrażliwości;
  • stymulacji odontoblastów do produkcji zębiny;
  • zapobieganiu tworzenia się płytki nazębnej;
  • przeciwdziałaniu próchnicy;
  • zapobieganiu infekcjom powstałym na skutek infekcji bakteryjnych.

Czym leczyć rany od protezy Read More »

Helicobacter pylori leczenie bez antybiotyków

Coraz częstsze są problemy zdrowotne wynikające z zakażenia bakterią helicobacter pylori. Pasożyt bywa przyczyną zapalenia błony śluzowej albo wrzodów żołądka, skutecznie utrudniając codzienne funkcjonowanie. Niestety, nadmierne stosowanie substancji chemicznych we współczesnym świecie, sprawia, że z każdym rokiem wzrasta oporność bakterii na antybiotyki. Na szczęście rozwijane są alternatywne sposoby leczenia, zakażenia helicobacter pylori.

Reklama

Co zabija helicobacter pylori

Przez bardzo długi czas podstawową procedurą w przypadku objawowego zakażenia h. pylori było stosowanie leczenia antybiotykowego. Około dwutygodniowa antybiotykoterapia nie zawsze kończy się sukcesem i nawet u co czwartego pacjenta, nie udaje się zwalczyć zakażenia pasożytem. Stosowanie antybiotyków bardzo często wywołuje skutki uboczne, takie jak mdłości i ból brzucha.

Wobec ogromnej ilości leków, jakie przyjmujemy i chemikaliów zawartych w jedzeniu bakteria h. pylori staje się coraz bardziej odporna na leczenie antybiotykowe. Naukowcy coraz mocniej starają się odnaleźć rozwiązanie tej sytuacji. Duże uznanie zdobywają inne rodzaje leczenia, które mogą okazać się kluczem do pokonania bakterii helicobacter pylori. Proponowane rozwiązania to stosowanie odpowiednie odżywianie się, ziołolecznictwo, propolis i wykorzystanie działania probiotyków.

Helicobacter pylori jak się zarazić

Według statystyk nawet 80% społeczeństwa może być nosicielami pasożyta h. pylori. Na szczęście tylko u co piątej osoby zakażonej tą bakterią występują objawy, a co za tym idzie konieczność leczenia. Jeżeli helicobacter nie daje o sobie znać, można go bezpiecznie ignorować, nie doprowadzi to do żadnych negatywnych skutków nawet po wielu latach nosicielstwa. Zupełnie inaczej jeżeli bakteria jednak zaatakuje nasz żołądek.

Zakażenie bakterią helicobacter pylori

Zakażenie bakterią przebiega drogą pokarmową. Jedzenie w restauracjach, które nie dbają o zachowanie należytej higieny oraz korzystanie z publicznych toalet, to najczęstsze okoliczności, w których dochodzi do zakażenia. Pasożyt jest obecnie na tyle mocno rozpowszechniony, że w wielu przypadkach po prostu nie da się uniknąć infekcji.

Przebieg infekcji h pylori

Pasożyt zagnieżdża się w układzie pokarmowym i przylega do ścian żołądka. Wywołana w ten sposób reakcja zapalna skutkuje zwiększeniem wydzielania kwasu solnego. Szybko zaczynamy to odczuwać, pojawiają się dolegliwości takie jak przy refluksie albo zgadze, zwłaszcza w okresie po spożyciu posiłku i pod wieczór. Nieleczone zapalenie prowadzi do rozwoju ubytków w błonie śluzowej żołądka, a co za tym idzie, pojawiają się wrzody.

Helicobacter pylori leczenie naturalne

Dolegliwości wywołane przez bakterię h. pylori mogą wiązać się z ciągłym dyskomfortem i odbierać przyjemność z jedzenia, nie mówiąc nawet o rozwoju poważnych schorzeń, dlatego wiele osób szuka pomocy i stara się zniwelować efekty pasożyta, nie tylko u lekarza. Jak już wspomnieliśmy, leczenie antybiotykowe nie zawsze jest skuteczne, a zatem jakie są inne możliwości?

Reklama

Naturalne metody na bakterie

Ratunkiem okazują się naturalne sposoby na bakterie zagnieżdżone w układzie pokarmowym. Osoby, które próbowały eradykacji h. pylori za pomocą ziół, chwalą skuteczność i łagodność tej metody, która nie wywołuje działań niepożądanych. Coraz więcej mówi się również o wykorzystaniu do tego celu pochodzącego z pasieki naturalnego pszczelego propolisu.

Zioła na helicobacter pylori

Stosowanie ziół do leczenia rozmaitych dolegliwości zdrowotnych to metoda znana od najwcześniejszych czasów. Ziołowe mikstury na dolegliwości żołądkowe mogą okazać się skuteczne w zwalczaniu zakażenia helicobacterem. Stosując lukrecję, babkę lancetowatą czy liście mięty pieprzowej jesteśmy w stanie odbudować zniszczenia błony śluzowej żołądka i wyciszyć stan zapalny powodowany przez pasożyty.

Leczenie błony śluzowej żołądka

Pasożyt h. pylori zwiększając produkcję soku żołądkowego, może prowadzić do powstawania nadżerek. To bolesna dolegliwość. która prowadzi do rozwoju wrzodów żołądka i dwunastnicy. W leczeniu tej choroby należy stosować siemię lniane, które poprzez swoją śluzowatą konsystencję przyniesie ulgę uszkodzonej błonie śluzowej. Warto do swojego jadłospisu wprowadzić kisiel z siemienia i spożywać go kilka razy dziennie.

Propolis na helicobacter pylori

Coraz więcej mówi się o korzyściach płynących ze stosowania produktów pszczelich. Według badań naukowców potwierdzają, że apiterapia jest skuteczną alternatywą formą terapii, wykorzystywaną w celu leczenia z użyciem substancji farmakologicznych. Chociaż dużo osób wie o pożytecznym działaniu miodu dla organizmu, to nie jest to jedyny produkt pasieczny, którym możemy się leczyć z zaburzeń funkcjonowania układu pokarmowego.

Propolis, czyli kit pszczeli wytwarzany jest przez te owady z użyciem żywicy roślinnej, pyłku kwiatowego i wosku. Dzięki odkryciu antybakteryjnych i przeciwzapalnych właściwości propolisu używa się go do leczenia zakażeń, regulowania pracy układu trawiennego i wzmacniania odporności.

Leczenie choroby wrzodowej propolisem

Kit pszczeli stosuje się z powodzeniem jako lek na chorobę wrzodową czy zapalenie żołądka. Antyseptyczne właściwości propolisu pozwalają mu na skuteczne zwalczanie bakterii i drobnoustrojów takich jak h.pylori. Inaczej niż niektóre antybiotyki kit ma łagodne oddziaływanie, nie wywołuje skutków ubocznych i może być bezpiecznie stosowany również przez dzieci i kobiety w ciąży.

Propolis do leczenia żołądka i dwunastnicy

Propolis jest dostępny do przyjmowania w różnych formach. Na rynku znajdziesz produkty takie jak nalewka czy krople z propolisu. Kit pszczeli jest też często mieszany z miodem. Codzienne spożywanie takiej mieszanki jest nie tylko bardzo smaczne, ale i zdrowe. Propolis złagodzi objawy, jakie wywołuje nagromadzony kwas żołądkowy i wpłynie na jego wydzielanie. Dodatkowo pomoże w odbudowie zniszczonych fragmentów błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, zapobiegając wrzodom i nadkwasocie.

Reklama

Czego nie lubi helicobacter pylori

Lekarze nieustannie zadają sobie pytanie jak leczyć ludzi zakażonych ze skutków działania helicobacter pylori bez sięgania po antybiotyki. Okazuje się, że istnieją substancje odżywcze, które są w stanie pozbyć się pasożyta zalegającego w naszym organizmie. Laktoferyna, polifenole czy izotiocyjaniany mają rezultaty bakteriobójcze i blokują działanie ureazy, która pozwala helicobacterowi na przetrwanie w kwaśnym środowisku wnętrza żołądka.

Helicobater pylori dieta

Regularne spożywanie niektórych pokarmów może doprowadzić do wyeliminowania pasożytującej na nas bakterii. Jakie produkty powinniśmy na co dzień przyjmować, żeby ograniczyć szkodliwe działanie helicobacter pylori?

Żurawina zwalcza helicobacter pylori

Polifenole znajdziemy w owocach takich jak jagody, truskawki, jeżyny i maliny. W jednym z badania wykazano, że codzienne picie szklanki soku żurawionowego pozwala poradzić sobie z zakażeniem bakterią po niecałym miesiącu kuracji. To może być skuteczna alternatywa wobec leczenia antybiotykami.

Kapusta dobra na żołądek

Równie ważnymi substancjami wspierającymi pacjentów w walce z helicobacterem są izotiocyjaniany powszechnie obecne w większości warzyw kapustnych. Kalafior, kapusta, brokuł i kalarepa mają bardzo silne działanie bakteriobójcze. Udowodnione są również ich właściwości przeciwnowotworowe, które zapobiegają występowaniu raka żołądka.

Zasady diety dla żołądka

W zwalczaniu bakterii h. pylori należy stosować się do podstawowych zasad, podobnych jak w przypadku diety na wrzody żołądka. To znaczy unikać ostrych, tłustych i smażonych potraw. Wystrzegać się używek i napojów gazowanych. Spożywać niewielkie, lekkie posiłki, jedząc powoli i nigdy tuż przed snem. Pamiętaj również o piciu dużych ilości wody, żeby zrównoważyć nadmiar kwasu żołądkowego.

Leki na helicobacter pylori bez recepty

Większość leków służących do farmakologicznej eradykacji zakażenia helicobacter pylori dostępnych jest za okazaniem recepty. Są to przede wszystkim antybiotyki i substancje takie jak inhibitory pompy protonowej. Jednak niektóre specyfiki nie wymagają recepty. To probiotyki takie jak sacharomyces boulardii albo lactobacillus. Ich stosowanie w połączeniu z właściwie dobraną dietą może skutkować wyleczeniem zakażenia bakterią.

Reklama

Helicobacter pylori dodatni objawy

Obecność pasożyta w organizmie wykrywa się, przeprowadzając test oddechowy, nie ma już konieczności wykonywania znacznie bardziej skomplikowanej gastroskopii. Objawy, jakie powinny zwrócić naszą uwagę na możliwość działania bakterii to ból brzucha, nudności, nawracająca zgaga po jedzeniu, wzdęcia i brak apetytu.

Nieleczone zakażenie h. pylori może działać destrukcyjnie na cały układ pokarmowy. Bakterie niszczą błonę śluzową i prowadzą do choroby wrzodowej. Antybiotyki nie zawsze działają, na szczęście z pomocą przychodzą alternatywne metody. Dzięki leczeniu z użyciem ziół, propolisu i odpowiedniej diety możemy wyleczyć się z zakażenia groźnym pasożytem.

Helicobacter pylori leczenie bez antybiotyków Read More »

Jak uśmierzyć ból zęba po leczeniu kanałowym

Leczenie kanałowe to często jedyny dostępny sposób na uratowanie zepsutego zęba. Stomatolog usuwa całą miazgę zębową i zastępuje ją wypełnieniem. Zabieg przeprowadzany pod znieczuleniem jest zwykle bezbolesny, ale przez kilka kolejnych dni możemy odczuwać ból związany z gojeniem się tkanek. W jaki sposób można zniwelować ból po leczeniu kanałowym i jak poznać, że zabieg przebiegł prawidłowo?

Reklama

Ból zęba po leczeniu kanałowym

Dolegliwości odczuwane po zabiegu endodoncji, czyli leczenia kanałowego mogą trwać nawet przez trzy tygodnie. To całkowicie naturalna reakcja organizmu, która nie powinna wzbudzać niepokoju. Leczony ząb i jego okolice stają się bardzo wrażliwe, a uszkodzone tkanki potrzebują czasu na odbudowę. Jeżeli wraz z upływem czasu nadal czujesz silny ból, a tym bardziej jeśli pojawia się obrzęk, należy czym prędzej zgłosić się do stomatologa.

Na szczęście zdecydowana większość dobrze przeprowadzonych zabiegów okazuje się bezproblemowa i nie dochodzi po nich do wystąpienia stanu zapalnego. Nie zmienia to faktu, że ból zęba po leczeniu kanałowym potrafi być bardzo dokuczliwy. Warto wiedzieć, w jaki sposób sobie z nim radzić, tak żeby nie utrudniał nam codziennego funkcjonowania.

Sposoby na ból zęba po leczeniu kanałowym

Najpowszechniejszym rozwiązaniem na zniwelowanie bólu po leczeniu kanałowym są leki przeciwbólowe. Preparaty na bazie paracetamolu albo ibuprofenu są dostępne bez recepty i oferują dość skuteczne działanie. Tego typu leki najczęściej wystarczają na przetrwanie pierwszych dni po zabiegu, kiedy ból zęba po zatruciu kanałów jest najsilniejszy. Jeśli ból okazuje się zbyt trudny do zniesienia mimo stosowania preparatów przeciwbólowych, możesz udać się do lekarza, który przepisze ci silniejsze środki dostępne tylko na receptę.

Czym spowodowany jest ból zęba po leczeniu kanałowym

Ból zęba w przypadku prawidłowo wykonanego leczenia kanałowego jest normalnym elementem rekonwalescencji po zabiegu. Regeneracja nadwerężonych tkanek trwa kilkanaście dni, a w tym czasie osłabione zęby są delikatne i narażone na dyskomfort. Tkliwy ząb po leczeniu kanałowym może odczuwać ból w trakcie gryzienia twardych potraw, albo picia zimnych czy gorących napojów. Dlatego tak bardzo ważne jest, żeby w pierwszych dniach po zabiegu starać się unikać czynników, które mogłyby wpłynąć na stan zęba.

Zdarza się, że po przeprowadzeniu endodoncji pojawia się ból, który nie tylko nie znika wraz z upływem kolejnych tygodni, ale tylko się nasila. To najczęściej efekt niewłaściwie przeprowadzonego leczenia kanałowego. Stomatolog mógł pominąć fragment miazgi zęba, która teraz daje o sobie znać. Jeśli dolegliwości wewnątrz jamy ustnej nie ustępują, konieczne może okazać się poprawienie zabiegu i usunięcie pozostałych w zębie nerwów.

Ból zęba przy nagryzaniu

W pierwszych dniach po zabiegu ząb jest bardzo delikatny, dlatego należy stanowczo unikać nadwerężenia go i gryzienia nim jakichkolwiek twardszych potraw. Tkliwy ząb po leczeniu kanałowym od razu odczuwa nacisk i boli gdy tylko coś go delikatnie naruszy. Ten stan utrzymuje się zwykle przez pierwsze kilka dni. W przypadku gdy mimo upływu kolejnych tygodni nadal nie jesteś w stanie bezboleśnie gryźć, udaj się na wizytę do dentysty, żeby ocenić czy regeneracja przebiega prawidłowo. Pamiętaj, że może to być oznaka, że próchnica zaatakowała sąsiedni ząb, który teraz zaczyna boleć.

Reklama

Ból zęba — domowe sposoby

Nikt nie zaprzeczy, że nie ma nic gorszego niż bolący ząb. Kiedy tylko nas to spotyka, jesteśmy gotowi zrobić wszystko byle tylko pozbyć się uciążliwego bólu zęba, który utrudnia wszelkie funkcjonowanie. Nie wszyscy mogą stosować środki farmakologiczne i nie u każdego one działają. W takiej sytuacji pomocne mogą okazać się domowe sposoby na ból zęba.

Jak uśmierzyć ból zęba

Zimne okłady to bardzo prosty, a przy tym skuteczny sposób na radzenie sobie z bólem wewnątrz jamy ustnej. To swego rodzaju domowy środek przeciwbólowy. Niska temperatura pobudza organizm do produkowania przeciwciał, które działają przeciwzapalnie i zapobiegają powstawaniu obrzęków. Pamiętaj, żeby regularnie zmieniać okład tak, żeby zawsze był bardzo zimny.

Szybki sposób na ból zęba

Płukanki z szałwii od lat znajdują zastosowanie jako remedium na bóle po zabiegach stomatologicznych. Przeciwzapalne właściwości tej rośliny czynią z niej idealnego sojusznika z walce z bólem zębów. Płukanie jamy ustnej szałwią to także dobry sposób na codzienną higienę, dzięki której unikniemy przykrych dolegliwości jak na przykład odwapnienia na zębach.

Stan zapalny zęba domowe sposoby

Leczenie kanałowe zęba może niekiedy doprowadzić do powstania stanu zapalnego. Przyczyną tego stanu rzeczy może być przeoczenie kanału, albo niepełne usunięcie miazgi, takie zaniedbanie może wywołać ból, który czasami ujawnia się dopiero po kilku latach. Infekcje i zapalenia zwykle leczy się, stosując antybiotyk, ale jeżeli sytuacja nie jest poważna, można zastosować domowe sposoby na ból. Płukanka z szałwii, albo rumianku może być dobrym sposobem na czas, zanim udamy się po pomoc do stomatologa.

Reklama

Ból po leczeniu kanałowym

Ból w następstwie leczenia kanałowego jest normalnym zjawiskiem, które znika w czasie dwóch-trzech tygodni od wizyty. Jeżeli dzieje się inaczej, skonsultuj się ze stomatologiem, żeby sprawdzić, czy leczenie kanałowe niczego nie przeoczyło. Pozostawiony fragment miazgi może dać o sobie znać nawet po kilku latach, stając się przyczyną silnego bólu. Tkliwy ząb po leczeniu kanałowym w okresie tuż po zakończeniu zabiegu powinien być traktowany z delikatnością. Staraj się unikać gryzienia twardych produktów, żeby nie wywołać dolegliwości bólowych.

Jak uśmierzyć ból zęba po leczeniu kanałowym Read More »

Olej kokosowy rafinowany czy nie rafinowany

Olej kokosowy jest obecnie jednym z najpopularniejszych olejów, który powstaje z miąższu orzecha palmy kokosowej. Wykorzystywany jest zarówno w kuchni, jak i podczas pielęgnacji skóry. W temperaturze pokojowej cechuje się tym, że jest twardą, białą masą, a po podgrzaniu jego barwa zmienia się na jasnożółtą, uwalniając przy tym swój wyjątkowy, kokosowy zapach. Wyróżniamy jego dwa rodzaje: tłoczony na zimno oraz rafinowany olej. Który z nich jest lepszy — olej kokosowy rafinowany czy nierafinowany?

Reklama

Właściwości oleju kokosowego

Olej kokosowy, choć jest bogaty w nasycone kwasy tłuszczowe (92%) i ubogi w nienasycone kwasy tłuszczowe (8%), posiada mnóstwo cennych właściwości leczniczych. W swoim składzie zawiera on między innymi: witaminy (B2, B6, B12,C, E, kwas foliowy), minerały (żelazo, potas, wapń, fosfor, jod, magnez). Dodatkowo olej kokosowy zawiera kwas laurynowy (identyczny jak w mleku matki), kwas kaprylowy oraz unikalne połączenia kwasów tłuszczowych, co sprawia, że usprawnia on pracę mózgu. W związku z powyższym stosowany jest w leczeniu chorób neurologicznych, takich, jak np.: choroba Parkinsona, choroba Alzheimera oraz epilepsja. Co więcej, redukuje stężenie cholesterolu oraz stymuluje poziom cukru we krwi.

Zawartość kwasu laurynowego, który działa przeciwwirusowo, przeciwgrzybiczo i antybakteryjnie sprawia, iż olej kokosowy wspiera zwalczanie wszelkich infekcji. Warto także wspomnieć, o pozytywnym oddziaływaniu na kondycję skóry, paznokci i włosów. Właściwości te zostały wykorzystane do produkcji preparatów o działaniu odżywczym i nawilżającym w przemyśle kosmetycznym. Również preparaty zwalczające grzybicę stóp czy trądzik mogą zawierać odrobinę oleju kokosowego.

Olej kokosowy wartości odżywcze

Obydwa rodzaje olejów kokosowych (nierafinowany i rafinowany) cechują się podobną zawartością składników odżywczych, przez co należą do najzdrowszych tłuszczów roślinnych. 100 g każdego z wyżej wymienionych dostarcza 929 kalorii, 100 g tłuszczu całkowitego oraz około 90 g nasyconych kwasów tłuszczowych. Najzdrowszy rafinowany olej to właśnie olej z kokosa. W dodatku nierafinowana odmiana ma w swoim składzie dodatkowo 7 gram. tłuszczów jednonienasyconych. Nasyconymi kwasami tłuszczowymi są m.in.:

  • Kwas palmitynowy 8-11%;
  • kwas mirystynowy: 13-19%;
  • oraz kwas laurynowy 44-52%.
Reklama

Czy olej kokosowy jest zdrowy

Olej kokosowy nierafinowany i rafinowany w pewnym stopniu wykazują takie samo działanie. Są one popularnym środkiem stosowanym do pielęgnacji urody, włosów i ciała — zwłaszcza w sytuacjach, w których pojawiają się stałe problemy z cerą. Mężczyzn może zaskoczyć fakt, iż nadają się również jako zamiennik pianki do golenia przeznaczonej dla wrażliwej skóry. Mogą również stanowić bazę pasty do zębów, zmniejszać łaknienie, wspomagać utratę wagi (działanie termogeniczne). Zawierają one również dużą ilość kwasu laurynowego i żelaza — te składniki odżywcze oddziałują na dobre samopoczucie oraz wykazują korzystny wpływ na serce.

Olej rafinowany czy nierafinowany?

Jeszcze przed zakupem konkretnego rodzaju oleju kokosowego, warto poznać różnicę, jakie występują pomiędzy oboma rodzajami tego produktu. Co jest lepsze — olej kokosowy rafinowany czy nierafinowany?

Olej kokosowy rafinowany

Pierwszym czynnikiem, którego nie można przeoczyć, jest z pewnością cena. Porównując dwa słoiki oleju tej samej firmy, można spostrzec, iż olej rafinowany, jest niejednokrotnie dwukrotnie droższy od nierafinowanego. Olej ten pozbawiony jest zarówno smaku, jak i zapachu kokosa. Sam proces produkcji jest bardzo skomplikowany. Stosuje się w nim wyższą temperaturę pale oraz różne związki chemiczne. Rafinacja określana jest również jako proces oczyszczania. Mimo pozytywnych cech, jakie wiążą się z tym słowem, w przypadku olejów oznacza to oczyszczanie ich z wielu ważnych składników, które mają pozytywny wpływ na organizm. Co więcej, olej kokosowy rafinowany cechuje się większą uniwersalnością niż jego nierafinowany odpowiednik. Chodzi tutaj również o aromat kokosa, który nie każdemu przypadł do gustu. Dodatkowo olej rafinowany charakteryzuje się tym, że może być przechowywany w temperaturze pokojowej znacznie dłużej niż nierafinowany.

Nierafinowany olej kokosowy

Olej kokosowy nierafinowany jest droższym odpowiednikiem rafinowanego. Pozyskuje się go na skutek wykorzystania najstarszej znanej ludzkości metody, a więc poprzez tłoczenie. Przeważnie w tym procesie nie stosuje się wysokich temperatur, przez co zachowane zostają jego prozdrowotne właściwości. Przez fakt, iż sposób ten jest najbardziej naturalny, jak również wymaga długiego czasu oraz jest mniej skuteczny — olej nierafinowany jest znacznie droższy od swojego rafinowanego odpowiednika. Kokosowy olej tłoczony na zimno zachowuje jego aromat. Niestety nie można przechowywać go tak długo w warunkach pokojowych, jak to bywa w przypadku oleju rafinowanego, gdyż istnieje ryzyko zjełczenia.

Co wybrać — olej kokosowy nierafinowany czy rafinowany?

Trudno stwierdzić, który rodzaj oleju kokosowego ma korzystniejszy wpływ na organizm człowieka. Wybór zależy głównie od tego, do czego będzie on wykorzystany. W przypadku smażenia na zdrowym tłuszczu roślinnym lepszym wyborem okaże się olej kokosowy rafinowany. Jednak gdy celem jest poprawa zdrowia, lepiej sprawdzi się olej kokosowy nierafinowany. Ten rodzaj tłuszczu roślinnego to także doskonały preparat stosowany do zabiegów pielęgnacyjnych, ponieważ cechuje go bogatszy skład niż oleju oczyszczonego. Wybór konkretnego oleju z kokosa uzależniony jest również od budżetu, jaki jest przeznaczony na zakup tego typu produktu. Olej rafinowany nie jest tak drogi, jak olej kokosowy tłoczony na zimno.

Smażenie na oleju kokosowym

Do pieczenia i smażenia nie można stosować tłuszczów o niskim punkcie dymienia, gdyż przyczynia się to do powstania czarnego, gryzącego dymu, wraz z którym uwalniają się szkodliwe dla zdrowia substancje. Najbardziej rekomendowanym olejem do smażenia jest olej kokosowy oraz olej ryżowy. Niektórzy uważają, iż rafinowana wersja tego produktu jest najlepsza do smażenia, ponieważ cechuje się wysokim punktem dymienia (około 200 stopni Celsjusza). Doskonale nadaje się do przygotowywania dań orientalnych w woku. W przypadku nierafinowanego oleju kokosowego, jego zastosowanie obejmuje smażenie placków, omletów, naleśników oraz innych dań podawanych na słodko. Smażenie w bardzo wysokich temperaturach z użyciem oleju kokosowym nie ma negatywnego wpływu na zdrowie, ponieważ nie skutkuje wydzielaniem się szkodliwych dla zdrowia substancji.

Reklama

Olej kokosowy zastosowania

Zastosowanie oleju kokosowego jest dość obszerne — zarówno, gdy jest to olej nierafinowany, jak i rafinowany. Najczęściej tłuszcz ten wykorzystywany jest do:

  • Smażenia potraw w wysokiej temperaturze;
  • pielęgnacji włosów;
  • redukcji masy ciała (wspomaga odchudzanie);
  • produkcji leków, które wzmacniają odporność organizmu;
  • wspomaganiu funkcjonowania układu krążenia;
  • obniża cholesterol;
  • reguluje poziom insuliny.

Olej kokosowy rafinowany czy nie rafinowany Read More »

Rzucanie palenia objawy dzień po dniu

Podjęcie decyzji o rzuceniu palenia papierosów jest bardzo trudne, jednak niesie za sobą ogromne korzyści zdrowotne oraz pieniężne. Z czego wynika ta trudność? Substancje zawarte w papierosach, takie jak nikotyna mają silne działanie uzależniające fizycznie jak i psychicznie. Czy rzucanie palenia jest trudne? Jakie są objawy rzucenia palenia? W poniższym artykule postaramy się wam przedstawić dzień po dniu, jak wygląda proces odstawienia papierosów. 

Reklama

Rzucanie palenia objawy

Zaraz po zaprzestaniu palenia pojawia się tak zwany zespół odstawienny. Jest to nic innego jak ciąg charakterystycznych objawów. Ich długość i nasilenie zależy od wielu czynników, jednak już po kilkunastu dniach stopniowo ustępują. Od czego zależy nasilenie zespołu odstawiennego?

  • Okresu, w jakim się paliło — były palacz, w szczególności długoletni ma większy problem z uwolnieniem się od nałogu.
  • Czy odstawienie nastąpiło z własnej woli — zaprzestanie trwania w nałogu ze względu na okoliczności może być trudniejsze, gdyż towarzyszyć nam może uczucie przymusu.
  • Siły organizmu — u osób o sprawnym metabolizmie objawy mogą minąć szybciej, gdyż organizm oczyszcza się w dużo szybszym tempie z wszelkich toksyn.
  • Faktu, czy otoczenie należy do grona palaczy — przebywając w gronie osób palących, może nam dawać ciągłe pokusy. Jeśli nie mamy silnej woli, każda okazja może nadać się dobrą do zapalenia papierosów.

Objawy odstawienia nikotyny

Najcięższym z objawów rzucenia palenia zdecydowanie jest tzw. głód nikotynowy. Pojawia się on niemal od razu. Towarzyszy nam ciągła chęć zapalenia papierosa, która wiąże się także z rozdrażnieniem. Po około 24 godzinach od zapalenia ostatniego papierosa, nasz organizm pozbywa się z płuc tlenku węgla. Temu procesowi towarzyszy kaszel palacza, z charakterystycznym odkrztuszaniem flegmy oraz nieprzyjemny zapach z jamy ustnej. Jednym z częstszych objawów towarzyszących jest także ból głowy, spowodowany jest on zmianami zachodzącymi w naszym organizmie. Do tych pozytywnych zmian należą większe stężenie tlenu we krwi oraz lepszy przepływ krwi przez naczynia krwionośne mózgu.

To, co jednak uważane jest za najtrudniejsze w odstawieniu papierosów to rozdrażnienie oraz inne objawy natury psychicznej, do których należą objawy depresyjne oraz lękowe. Spowodowane jest to faktem, iż z każdym kolejnym papierosem dostarczane były do mózgu endorfiny, czyli hormony szczęścia oraz dopamina, której niestety brakuje w pierwszych dniach po rzuceniu papierosów.

Skutki rzucenia palenia

Cały proces rzucenia palenia można podzielić na kilka etapów. Kolejne fazy odstawienia nikotyny spowodowane są stopniowym odtruwaniem organizmu. Reakcja organizmu może się u każdego różnić, ze względu na wspomniane już czynniki, jednak w większości przypadków wyglądają one dość podobnie.

Dzień pierwszy: co się dzieje po rzuceniu palenia?

Rzucenie palenia to bardzo trudny proces, jednak ten dzień zaliczany jest do najtrudniejszych i to właśnie już na samym początku przestajemy być wytrwali w swoim postanowieniu i sięgamy po papierosa. Kluczowym elementem z walką z głodem nikotynowym jest przetrwanie tego dnia, a w kolejnych dniach będzie już łatwiej.

Co nas czeka pierwszego dnia? To właśnie teraz pojawia się głód nikotynowy, związany z chęcią zapalenia papierosa, rozdrażnieniem oraz spadkiem nastroju. Im dłużej palimy, tym głód jest silniejszy. Bardzo często jest on na tyle intensywny i dokuczliwy, że poddajemy się. Praktycznie od razu pojawiać się także mogą bóle głowy.

Już pierwszy dzień odstawienia nikotyny przynosi zdrowotne korzyści. Po wypaleniu ostatniego papierosa tętno zaczyna się normować. Organizm podejmuje się oczyszczenia z toksyn. Poprawie ulega także krążenie obwodowe, ciśnienie krwi, a organy są bardziej dotlenione. Już w tym momencie zmniejsza się ryzyko chorób serca.

Reklama

Dzień drugi: objawami odstawienia nikotyny

W tym dniu nasz organizm całkowicie pozbył się tlenku węgla oraz nikotyny, która zwęża naczynia krwionośne, wobec czego się one poszerzyły. Dla naszego organizmu jest to duża i nagła zmiana, dlatego pojawiać się mogą nasilone objawy takie jak bóle głowy i nudności.

Co ciekawe, dzięki pozbycia się tych szkodliwych związków z organizmu zyskujemy na odbieraniu bodźców poprzez kubki smakowe oraz węch. W tym czasie towarzyszyć powinien Ci także większy apetyt, dlatego jest to świetny dodatek, a na pewno skorzystasz na smaku potraw, które mogą nawet smakować inaczej niż dotąd.

Dzień trzeci rzucania palenia:

Kolejny dzień, kolejne objawy. Pojawia się przede wszystkim kaszel, spowodowany rozluźnianiem się oskrzeli. Za oczyszczanie płuc odpowiedzialne są rzęski płucne, które palenie oraz dym tytoniowy paraliżował i miały problem z wydalaniem wydzieliny zalegającej w płucach. Kaszel, któremu towarzyszy odkrztuszanie flegmy to znak, że rozpoczyna się proces oczyszczania płuc. Niestety ten objaw może utrzymywać się przez bardzo długi czas (nawet rok).

Dzień czwarty: objawy odstawienia nikotyny

Dzień czwarty jest bardzo zbliżony do poprzednich. Zwiększone łaknienie przyjmuje jednak wyższy poziom. Bardzo często mówimy sobie „chcę rzucić palenie, ale boję się, że przytyję”. Niestety, nie jest to mit. Świeżo po rzuceniu palenia czujemy ciągły głód. Jest to spowodowane faktem, iż nikotyna zmniejsza uczucie głodu, a także przyśpiesza pracę układu pokarmowego. Nasze zmysły są wyostrzone, wobec czego potrawy lepiej smakują, a apetyt ciągle nam dopisuje, wobec czego nie jest to nic dziwnego, że dochodzi nam kilka kilogramów.

Rzucanie palenia – który dzień najtrudniejszy?

Zdecydowanie najtrudniejszym dniem przy rzucaniu palenia jest dzień pierwszy. To właśnie w tym dniu doskwierają nam dokuczliwe objawy rzucenia palenia natury psychicznej, z którymi trudniej poradzić sobie niż z tymi fizycznymi. W naszej głowie kołatają ciągłe myśli i chęci zapalenia papierosa. Jeśli wytrwamy w pierwszym dniu, to będzie duży sukces, a kolejne dni będą dla nas łatwiejsze.

Ile nikotyna utrzymuje się w organizmie?

Rzucanie palenia zmniejsza ryzyko zachorowania na raka

Wbrew pozorom nikotyna utrzymuje się w organizmie bardzo krótko. Oczyszczanie organizmu zaczyna się już 20 minut po zgaszeniu ostatniego papierosa. Po 8 do 12 godzin poziom nikotyny znacząco się obniża. W drugim dniu rzucania palenia w naszym organizmie tak naprawdę jest już brak nikotyny.

Mimo że nikotyna szybko usuwa się z organizmu, to ryzyko zachorowania na nowotwory, w szczególności raka płuc i raka jamy ustnej nadal jest wysokie i maleje dopiero po 10 latach.

Ile trwa depresja po rzuceniu palenia?

Rzucenie palenia to bardzo trudna decyzja. Po rzuceniu palenia bardzo często pojawia się depresja lub spadek nastroju, czyli tzw. głód nikotynowy. Spowodowane jest to brakiem nikotyny w organizmie, która niegdyś stymulowała ośrodek odpowiedzialny za odczuwanie przyjemności w mózgu oraz dostarczała endorfiny. Niestety, jest to jedne z głównych powodów do poddania się w walce ze swoimi słabościami. Objawy depresyjne oraz lękowe znikają jednak bardzo szybko, bo już po ok. 14 dniach. Tak naprawdę najważniejsze jest, aby przetrwać pierwszy dzień, gdyż w późniejszych etapach powinno być już coraz łatwiej.

Reklama

Jeśli chcesz rzucić palenie, a boisz się objawów natury psychicznej, istnieje wiele sposobów jak sobie z nimi radzić. Wykonywanie ćwiczeń fizycznych oraz picie zdrowych koktajli może okazać się zbawienne.

W sytuacji gdy objaw jest bardzo dokuczliwy, warto, jest sięgnąć po poradę specjalisty. Warto skonsultować się z lekarzem – psychologiem, który wspomoże nas w leczeniu uzależnienia. Nie powinniśmy się tego wstydzić, gdyż palenie papierosów wbrew pozorom jest dosyć poważnym problemem i niesie za sobą poważne konsekwencje.

Rzucanie palenia objawy dzień po dniu Read More »

Co pić przy nadkwasocie żołądka

Nadkwasota żołądka to nieprzyjemna dolegliwość w przewodzie pokarmowym, która przyczynia się do powstania takich objawów, jak ból żołądka i zgaga. Za główną przyczynę nadkwaśności żołądka jest niewłaściwy sposób odżywiania. Dlatego też leczenie tego zaburzenia rozpoczyna się od zmiany nawyków żywieniowych. W przeciwdziałaniu tej dolegliwości niejednokrotnie stosuje się zioła oraz różnego typu środki farmakologiczne.

Reklama

Nadkwasota żołądka

Nieprawidłowa dieta, picie alkoholu, stres i palenie papierosów to główne przyczyny wystąpienia nadkwasoty żołądka. Powodem tej doleglowość jest wzrost zawartości kwasu solnego w soku żołądkowym. W sytuacji, w której śluz wyścielający warstwę wewnętrzną żołądka nie spełnia odpowiednio swojej funkcji ochronnej i jest uszkadzany — co charakteryzuje chorobę wrzodową żołądka lub refluks — wtedy pacjent skarży się na nieprzyjemne dolegliwości w obrębie przewodu pokarmowego.

Nadkwasota żołądka objawy

Nadkwasotę żołądka cechują takie symptomy, jak:

  • Zgaga jest to uczucie ciągłego i palącego bólu w przełyku, który jest bezpośrednią konsekwencją cofania się w górę układu pokarmowego zakwaszonej treści pokarmowej;
  • problemy żołądkowe — silny ból brzucha, powstały na skutek podrażnienia błony śluzowej;
  • uczucie permanentnego zmęczenia i rozdrażnienia;
  • uczucie pełności, biegunki, nudności oraz zaparcia;
  • ostry ból w okolicy zamostkowej, w skrajnych przypadkach niewłaściwie utożsamiany z dolegliwościami sercowymi.

Przyczyny nadkwasoty żołądka

Przyczyny pojawienia się nadkwasoty mogą być różne, jednak w głównej mierze za tą dolegliwość odpowiada środowisko oraz nawyki żywieniowe. Pokarmy, które każdego dnia dostają się do naszego przewodu pokarmowego, mają niebagatelny wpływ na nasz organizm i nasze zdrowie. Tak więc nieodpowiednie potrawy w znaczny sposób mogą obciążyć żołądek, doprowadzając do wielu niemiłych dolegliwości. Głównym czynnikiem mogącym przyczynić się do schorzenia, jakim jest przewlekły nadkwaśny nieżyt żołądka, są produkty ciężkostrawne, jak również ostre i bardzo kwaśne. W dodatku, nadkwasocie sprzyjają takie nawyki żywieniowe, jak:

  • Przejadanie się,
  • picie herbaty lub kawy na czczo,
  • nieregularne spożywanie posiłków,
  • nadużywanie papierosów i alkoholu,
  • nadmierne spożywanie tłustych potraw i słodyczy,
  • zażywanie niektórych leków (aspiryny lub sterydów),
  • życie w ciągłym stresie.

Co hamuje wydzielanie kwasu żołądkowego

Lepiej podjąć odpowiednią profilaktykę od razu, niż później zmagać się z chorobą i podejmować niejednokrotnie kosztowne leczenie. Ograniczenie wydzielania soku żołądkowego należy rozpocząć poprzez rezygnację z picia napojów zawierających kofeinę, jak herbata, kawa czy cola. Mogą one podrażniać śluzówkę przełyku oraz rozluźniać mięsień o nazwie zwieracz przełyku. Podobną reakcję powodują napoje gazowane i z kartonów — dwutlenek węgla może rozciągnąć żołądek, a to w konsekwencji sprawia, że zwieracz przełyku działa podobnie jak po spożyciu zbyt obfitego posiłku. Na co dzień, należy również w sytuacji, w której nasila się zgaga, np. jak schylanie po jedzeniu czy kładzenie się na plecach, zrezygnować z noszenia ciasnych pasków po spożyciu sporego posiłku.

Reklama

Nadkwasota żołądka dieta

Przeważnie w przypadku schorzeń związanych z układem pokarmowym, pozbycie się dokuczliwych objawów możliwe jest poprzez wprowadzenie odpowiedniej diety, która ma na celu wyeliminowanie produktów pogłębiających problem. W dodatku nowy plan żywieniowy wprowadza w życie nowe zasady odnoszące się do spożywania posiłków. Osoby borykające się z nadkwasotą żołądka powinny:

  • Jeść spokojnie małe posiłki z większą częstotliwością,
  • unikać smażonych potraw,
  • usunąć z diety dania tłuszczowo-węglowodanowe,
  • unikać produktów bogatych w błonnik,
  • pić dużo niegazowanej wody,
  • zrezygnować z picia alkoholu i palenia papierosów.

Co pić przy nadkwasocie żołądka

Niemal jedynym obojętnym płynem jest woda — przegotowana z czajnika lub niegazowana mineralna. Warto zadbać, aby w składzie konkretnej wody znajdowała się większa ilość wodorotlenków o zasadowym pH. Dieta przy nadkwasocie żołądka cechuje się ograniczeniem substancji pobudzających, jak kawa czy pepsi. Pozytywne działanie w przypadku tej dolegliwości mają również niektóre zioła, jak lipa czy prawoślaz lekarski. Co więcej, ze względu na swoją skuteczność coraz popularniejsze są domowe sposoby na refluks.

Ocet jabłkowy na nadkwasotę

Kwasy żołądkowe, które produkowane są w nadmiarze, mogą zostać ograniczone również dzięki systematycznemu przyjmowaniu octu jabłkowego. Zaleca się łyżkę tego niesamowitego produktu zalać szklanką wody i wypić na czczo.

Migdały a nadkwaśność

Migdały wspierają neutralizowanie kwasów żołądkowych, które powodują refluks żołądkowo-przełykowy. Ważne jest, aby przegryzać je powoli w momencie odczucia pieczenia.

Mleko na zgagę

W przypadku nadkwasoty wiele osób decyduje się na wypicie szklanki mleka. Produkt ten także przyczynia się do ograniczenia wydzielania soków żołądkowych.

Miód na nadkwasotę

Zaleca się również stosować miód na refluks żołądka. Dzięki swoim wszechstronnym właściwościom leczniczym pomaga i zapewni prawidłowe wydzielanie soku żołądkowego.

Reklama

Zioła na nadkwasotę żołądka

Przy problemach żołądkowych możemy sięgnąć po zioła na nadkwasotę żołądka, które wykazują działanie objawowe. Oznacza to, że ich główną funkcją jest wyciszenie symptomów choroby. Przynoszą one doraźną ulgę przy wielu symptomach, jak również mogą wykazywać długofalowe efekty.

Czego nie pić przy nadkwasocie żołądka

W porównaniu tego co można pić przy nadkwasocie żołądka, o wiele dłuższa jest lista tych produktów, które u pacjentów cierpiących na tę dolegliwość są niedozwolone lub niewskazane. Są nimi:

  • sok pomidorowy,
  • soki cytrusowe,
  • herbata,
  • alkohol,
  • kawa,
  • cola,
  • mięta.

Co pić przy nadkwasocie żołądka Read More »