Zdrowy styl życia

Jak uzupełnić szybko potas

W organizmie człowieka znajduje się około 60 pierwiastków. Wiele z nich określanych jest jako składniki mineralne. Łączna ich wartość wynosi mniej więcej 4% całkowitej masy ciała. Dzielą się one na mikro i makroelementy, które są niezbędne organizmowi do prawidłowego funkcjonowania każdego dnia. Niedobory składników mineralnych objawiają się charakterystycznymi symptomami, które zanikają po wyrównaniu ich stężeń m.in. poprzez zdrową dietę. Do czego prowadzi zbyt niskie spożycie potasu oraz jak szybko uzupełnić zapotrzebowanie na ten pierwiastek?

Reklama

Rola potasu w organizmie

Potas gromadzi się przede wszystkim w płynie wewnątrzkomórkowym. Komórki zawierają aż 98% jonów potasu, jakie znajdują się w całym organizmie. Pozostałe 2% znajduje się na zewnątrz komórek.

Dystrybucja jonów potasowych nie jest taka sama w każdej komórce. W komórkach mięśniowych obecnych jest aż 75% kationów potasu, w erytrocytach i wątrobie -7-8%, natomiast pozostałe 18% znajduje się w reszcie tkanek i narządów. Przeciętna zawartość jonów potasu w organizmie człowieka wynosi około 4000 mmol. Za odpowiednią ilość potasu we krwi uważa się wartości oscylujące w granicach 3,5 – 5,0 mmol/l. Bierne wchłanianie potasu z żywności ma miejsce w jelicie cienkim, a wydalanie potasu następuje przez jelita (8%) oraz nerki (92%).

Pierwiastek ten jest elektrolitem, składową pompy sodowo-potasowej, a jego funkcja związana jest głównie z gospodarką wodną organizmu.

Poza tym rolą potasu jest również:

  • Regulacja gospodarki wodnej,
  • regulacja ciśnienia krwi,
  • aktywacja licznych enzymów komórkowych,
  • utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej,
  • kontrola skurczów i pracy mięśni,
  • pobudzenie wydzielania insuliny,
  • udział w powstawaniu potencjału spoczynkowego oraz czynnościowego błony komórkowej neuronów,
  • stymulacja ciśnienia osmotycznego oraz pH wewnątrz komórek.

Dzienne zapotrzebowanie na potas

Zapotrzebowanie na potas na poziomie wystarczającego spożycia u osób dorosłych, według norm opracowanych dla populacji Polski, wynosi 3500 mg (89,5 mmol). Dla dzieci zapotrzebowanie przeliczane jest wobec ich mniejszej masy ciała.

Zapotrzebowanie na ten pierwiastek wzrasta wraz ze zwiększoną potliwością, pracą fizyczną, przebywaniem w wysokich temperaturach oraz dużą aktywnością fizyczną. Wtedy to następuje wzmożone wydalanie jonów potasu wraz z potem.

Reklama

Niedobór potasu objawy

Niedobór potasu może przejawiać się poprzez:

  • Zmniejszenie objętości krwi krążącej,
  • zatrzymanie oddawania moczu,
  • nadmierne wchłanianie zwrotne chlorków,
  • zaburzenia wchłaniania zwrotnego sodu,
  • ogólne osłabienie organizmu,
  • zaburzenia rytmu serca, kołatanie serca
  • zaparcia (w ciężkich przypadkach prowadzi nawet do niedrożności porażennej jelit),
  • osłabienie mięśni (a nawet rabdomioliza, zwana również rozpadem mięśni, bóle mięśni, obrzęki kończyn),
  • zaburzenia neurologiczne (apatia, uczucie drętwienia lub mrowienia skóry, nadpobudliwość nerwowa),
  • nadmierne pocenie.

Ciężki niedobór potasu w organizmie

Niedobór potasu wykazuje pewne objawy, które nie zależą wyłącznie od wartości poziomu potasu we krwi i nasilenia zaburzenia, ale głównie od szybkości wzrostu hipokaliemii. Dynamicznie i szybko rozwijającą się może cechować się burzliwym obrazem klinicznym oraz doprowadzić do zagrażających zdrowiu konsekwencji, a nawet śmierci. Długotrwały, niewielki i powoli narastający niedobór potasu, nie musi objawiać się charakterystycznymi symptomami.

W czym jest potas — źródła potasu

Potas można spotkać zarówno w produktach pochodzenia zwierzęcego, jak i tych, które są pochodzenia roślinnego. Mimo wszystko produkty roślinne cechują się większą gęstością odżywczą. Podczas podaży potasu z pożywienia, pierwiastek ten rozpuszcza się w górnych odcinkach przewodu pokarmowego, a kolejno jest absorbowany w jelicie cienkim. Potas wydalany jest w 90 procentach przez nerki, w 10 wraz ze stolcem, a pozostałe ilości organizm traci wraz z potem.

W jakich produktach jest potasu

Dobrym źródłem potasu w diecie są:

  • Świeże warzywa, warzywa strączkowe (głównie ziemniaki, pomidor, czerwona soczewica, soja),
  • pistacje, migdały, orzechy laskowe, pestki dyni,
  • owoce (morele suszone),
  • kakao,
  • produkty mięsne (wieprzowina, pierś z indyka),
  • produkty zbożowe (otręby pszenne, płatki owsiane, chleb, bułki i wyroby piekarnicze),
  • ryby (halibut),
  • mleko i jogurt naturalny.

Co wypłukuje potas

Niedobór potasu w naszym organizmie może być spowodowany przez:

  • Nadmierną potliwość — wraz z utratą wody, organizm traci także sporą ilość elektrolitów, co sprawia, że stężenie potasu w ustroju maleje.
  • Stres — uaktywnia on produkcję hormonu o nazwie aldosteron, który w nadmiernych ilościach przyczynia się do wydalania pewnych ilości potasu z moczem, powodując jego niedobór w organizmie.
  • Alkohol i kawa — to kolejne dwa produkty, które poprzez swoje działanie moczopędne przyczyniają się do zwiększonego wydalania potasu.
  • Słodycze (głównie cukier) – trawienie rafinowanego cukru, który obecny jest w słodyczach, to dość ciężki proces, który wymaga zużycia cennych zasobów organizmu — w tym również potasu.
  • Sól — spożywanie sporych ilości tego produktu wywiera negatywny wpływ na gospodarkę potasową, doprowadzając do wydalania go z moczem, a w konsekwencji powodując niedobór potasu.
  • Leki — stosowane w nadmiernych dawkach oraz bez zaleceń medycznych mogą skutkować odwodnieniem i utratą elektrolitów, w tym potasu. Szczególnym zagrożeniem jest stosowanie leków moczopędnych.
  • Niedobór magnezu — z racji, że pierwiastek ten bierze udział w transporcie elektrolitów przez błony komórkowe, jego niewystarczająca ilość może powodować także niedobór potasu.
Reklama

Kiedy brać potas — suplementacja potasu

W związku z faktem, iż bardzo duża ilość pokarmów zawiera spore ilości potasu, jego suplementacja przy pomocy specjalnych preparatów nie jest czymś koniecznym. Co istotne, przyjmowanie tego pierwiastka w formie suplementu powinno być zawsze przeprowadzone pod kontrolą lekarza. Bardzo łatwo jest przejść od stanu niedoboru do sytuacji, w której stężenie potasu w organizmie jest za wysokie. Suplementacja przeprowadzana jest przeważnie w przypadku wymiotów lub przewlekłej biegunki, a to dlatego, że wtedy następuje szybkie usunięcie potasu wraz z treściami pokarmowymi. Co więcej, podaż potasu w formie suplementu rekomendowana jest również w przypadku cukrzycy, jak i stosowania leków nasercowych lub moczopędnych.

Przeciwwskazaniem do suplementacji potasem są zaburzenia pracy serca, niewydolność nerek oraz inne choroby czy dysfunkcje, które przyczyniają się do jego kumulacji.

Jak uzupełnić szybko potas Read More »

Jak oczyścić jelita w jeden dzień

Jelita pełnią w naszym organizmie bardzo ważną rolę. Jelita zaczynają się od żołądka i kończą odbytem. Są podzielone na 2 części — jelito cienkie i jelito grube. Trawienie i wchłanianie pokarmu następuje w jelicie cienkim. Kał powstaje z wody i minerałów wchłoniętych w jelicie grubym, natomiast niestrawione resztki pokarmu przechodzą przez ten narząd. W jelicie mogą zalegać złogi niestrawionych resztek pokarmu, które nie są wydalone i dlatego może powstawać proces gnilny, który niekorzystnie wpływa na nasz stan zdrowia. Dlatego zaleca się od czasu do czasu oczyszczać dokładniej jelita, aby pozbyć się nadmiaru toksyn. Dowiedz się, jak skutecznie oczyszczać jelita w ciągu jednego dnia.

Reklama

Jednodniowe oczyszczanie organizmu

Jelita biorą udział w trawieniu, ale produkują też substancje, które wędrują do różnych części ciała i pomagają zwalczać mikroorganizmy. Te same wydzieliny jelitowe regulują gospodarkę wodną. Ściana jelita wyłożona jest dużą ilością komórek nerwowych. Ponieważ jelita są systemem neurologicznym podobnym do mózgu, mogą odzwierciedlać to, jak się czujesz: stres powoduje, że niektórych ludzi bolą jelita (dosłownie).

Ostatnio bardzo popularne stało się oczyszczanie jelit – za pomocą herbat, enzymów lub irygacji okrężnicy. Dieta oczyszczająca, która składa się ze stosowania specjalnych mieszanek ziołowych, ziołowe herbaty są bardzo popularne i łatwe do zastosowania.

Co jest dobre na jelita

Sposób odżywiania, zdrowa dieta, która zawiera dużo pełnowartościowych produktów, w tym bogatych w błonnik warzyw, owoców i ziaren, jest jedną z najlepszych rzeczy, jakie można zrobić, aby wspomóc procesy trawienne i nasz organizm. Błonnik utrzymuje prawidłową perystaltykę jelit i pomaga oczyścić organizm. Dieta bogata w błonnik pomaga też w utrzymaniu zdrowych tętnic, zapobiegając odkładaniu się złogów tłuszczowych, które mogą prowadzić do chorób serca.

Odpowiednie spożycie błonnika muszą stosować osoby, które są narażone na zaparcia z powodu takich schorzeń jak zespół jelita drażliwego lub dyspepsja czynnościowa. Niektóre źródła błonnika to: fasola, nasiona roślin strączkowych, soczewica, orzechy, komosa ryżowa i nasiona. Należy jednak uważać, by nie przesadzić — zbyt duża ilość błonnika w diecie oczyszczającej może wywołać efekt przeczyszczający i spowodować zatrzymanie wody w organizmie.

Jak oczyścić jelita z toksyn

Jednym ze sposobów na przywrócenie równowagi ekosystemu organizmu jest proces detoksykacji. Eliminując z organizmu toksyny, można pomóc w oczyszczeniu jelit i przywróceniu homeostazy.

Oczyszczanie ciała z toksyn jest ważną częścią programu detoksykacji. Jeśli nie usuniesz toksycznych odpadów z organizmu, może dojść do nagromadzenia szkodliwych bakterii w jelitach. Może to prowadzić do dyskomfortu i problemów z trawieniem. Istnieje wiele różnych sposobów na oczyszczenie jelit, jednak najskuteczniejszym z nich jest prawdopodobnie połączenie kolonoterapii i diety bogatej w błonnik. Należy unikać produkty smażone, czerwone mięso, alkoholu, spożywanie słodyczy. Regularne ćwiczenia i uzyskanie wystarczającej ilości snu są ważne dla utrzymania dobrej pracy układu pokarmowego oraz lekkostrawna dieta.

Reklama

Co jeść na zdrowe jelita?

Jednodniowa dieta oczyszczająca jelita, głównie opiera się właśnie na spożywaniu produktów, które szybko zwiększają perystaltykę jelit, powodując wypróżnienie. Bardzo dobre efekty oczyszczania organizmu przynosi również dieta sokowa, która jest bardzo smaczna, a poza tym jest to szybki detoks odchudzający. To dobry pomysł, aby dodać warzywa i owoce, owoce cytrusowe, pełne ziarna i pikle — wraz z innymi pokarmami — do swojej diety. Jednodniowy detoks ma na celu szybkie oczyszczenie jelit.

W razie potrzeby możemy również w aptece zakupić odpowiedni suplement diety. Produkty takie są w większości stworzone na bazie składników naturalnych (wyciągi z owoców, roślin)., a więc są bezpieczne.

Oczyszczanie jelit domowe sposoby

Istnieje wiele różnych rodzajów domowych sposobów na oczyszczenie jelit, z wykorzystaniem różnych składników i metod. Niektóre z nich można wykonać w domu, inne wymagają konsultacji lekarskiej. Przy oczyszczaniu organizmu z toksyn ważne jest, aby robić to w sposób, który nie zagraża naszemu zdrowiu.

Kuracja oczyszczająca jelita

Dieta oczyszczająca jelita to naturalny sposób na leczenie problemów trawiennych i usuwanie toksyn. Można ją stosować u osób cierpiących na zespół jelita drażliwego, chorobę Leśniowskiego-Crohna, nietolerancję laktozy i inne problemy trawienne. Istnieje kilka rodzajów metod oczyszczania jelit:

  • Lewatywa,
  • odpowiednia dieta,
  • probiotyki,
  • nawodnienie.

Jednodniowe oczyszczanie jelit ze złogów kałowych

Jednodniowe oczyszczanie to skuteczna metoda usuwania toksyn z organizmu. Ten rodzaj oczyszczania pomaga wyeliminować substancje toksyczne, takie jak nikotyna, alkohol i kofeina, które mogą mieć szkodliwy wpływ na wątrobę i układ trawienny. Stosowanie diety oczyszczającej pomaga także poprawić wygląd skóry poprzez usuwanie martwych komórek i oczyszczanie porów.

Reklama

Jak oczyścić jelita ze złogów — lewatywa

Lewatywy to popularny sposób na oczyszczenie organizmu. Lewatywę możesz wykonać samodzielnie w domu, kupując w aptece odpowiedni zestaw. Najlepszym sposobem oczyszczania jest wykonanie serii dwóch lub trzech lewatyw dziennie, ale jeśli masz czas tylko na jedną lub dwie (lub gdy czujesz się skrępowany wykonując je), upewnij się, że są one krótkie, aby uniknąć skurczów.

Jak oczyścić jelita w jeden dzień Read More »

Zdrowy styl życia — dlaczego warto regularnie ćwiczyć?

Prawidłowa waga i wymodelowana sylwetka. Wiele mówi się o tym, jak ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia. Wpływa on nie tylko na nasze zdrowie fizyczne, ale również samopoczucie. W tym kontekście należy pamiętać nie tylko o prawidłowej diecie, ale również o regularnej aktywności fizycznej. Dlaczego warto ćwiczyć i jak regularne ćwiczenia wpływają na nasz organizm?

Reklama

Utrzymanie prawidłowej wagi z wiekiem staje się coraz trudniejsze. Przemiana materii zaczyna zwalniać, dlatego nawet drobne grzeszki żywieniowe stają się widoczne w krótkim czasie. W utrzymaniu wagi w ryzach pomaga oczywiście prawidłowa dieta, lecz nie można zapomnieć o regularnej aktywności fizycznej. Ćwicząc, spalamy kalorie, dzięki czemu nie przybieramy na wadze. Ponadto ćwiczenia pozwalają nam wymodelować sylwetkę bądź poszczególne jej partie, w zależności od potrzeb. Dzięki nim pozbędziemy się „boczków”, wyrobimy sobie talię osy, a także zredukujemy cellulit na udach czy na pośladkach. Ważna jest jednak regularność — jednorazowe ćwiczenia niewiele pomogą, natomiast jeśli będziemy je wykonywać przynajmniej 3 razy w tygodniu, możemy osiągnąć zamierzone efekty w stosunkowo krótkim czasie. Ćwiczenia pomagają także wymodelować konkretne partie mięśni, na przykład biceps czy mięśnie na brzuchu. Szukając inspiracji, warto sprawdzić ofertę Fit2Fit. Dowiemy się, jakie ćwiczenia wspomagają rozwój konkretnych partii mięśni, kiedy można je wykonywać, a kiedy lepiej jest postawić na inne aktywności. Pamiętajmy, że nasz trening powinien mieć charakter zarówno treningu wysiłkowego, jak i kondycyjnego.

Mniejsze ryzyko chorób

Regularne ćwiczenia pozwalają dotlenić organizm i pracować nad prawidłową kondycją. Ponadto, dzięki nim:

  1. obniżamy poziom cukru we krwi,
  2. obniża się poziom złego cholesterolu,
  3. zapobiegamy nowotworom i rozwojowi osteoporozy,
  4. spowalniamy proces starzenia się.

Osoby, które postawiły na regularną aktywność fizyczną, rzadziej zapadają na choroby układu krążenia, które nazwane zostały chorobami cywilizacyjnymi. Ćwiczenia redukują też ryzyko powstawania chorób układu oddechowego. Wzmacniają odporność, przez co nasz organizm staje się silniejszy i łatwiej radzi sobie z chorobotwórczymi drobnoustrojami. Warto mieć na uwadze, że osoby, które ćwiczą regularnie, statystycznie żyją dłużej niż ci, którzy prowadzą pasywny styl życia.

Sport dla lepszego samopoczucia

Podczas treningów wydzielają się endorfiny, czyli hormony szczęścia. To właśnie dzięki nim po ćwiczeniach czujemy się radośni i spełnieni. Oczywiście, nie można jednocześnie przeciążać organizmu, jednak trening, który dostosowany jest do naszych potrzeb i możliwości, w pozytywny sposób wpływa na samopoczucie. Ćwicząc, możemy oderwać się od codziennych problemów i skupić wyłącznie na sobie. Z drugiej strony, podczas samodzielnego treningu możemy też przemyśleć sobie pewne kwestie, będąc sam na sam ze sobą. Warto też pamiętać, że zdrowie fizyczne ma niemały wpływ na nasze samopoczucie — jeśli nic nam nie dolega, na ogół czujemy się o wiele szczęśliwsi. Dlatego treningi należy rozpatrywać nie tylko w kontekście poprawy zdrowia fizycznego, lecz również psychicznego.

Reklama

Regularne ćwiczenia mogą nam przynieść same korzyści, oczywiście jeśli trening dopasowany będzie do naszych możliwości oraz potrzeb. Pamiętajmy, aby ćwiczyć przynajmniej 3 razy w tygodniu, a w miarę możliwości nawet codziennie. Sport i ruch to zdrowie, zatem nie warto ich ograniczać. Aktywność fizyczna jest bardzo istotna zarówno w młodym, jak i starszym wieku. 

Zdrowy styl życia — dlaczego warto regularnie ćwiczyć? Read More »

Problem z erekcją? Sildenafil może go rozwiązać!

Problemy z erekcją dotyczą wielu mężczyzn. Zwykle polegają one na zaburzonym przepływie krwi do ciał jamistych prącia. Skutkiem tego penis nie nabrzmiewa w trakcie stosunku, co przedkłada się na brak pobudzenia i ograniczenie aktywności seksualnej do minimum.

Reklama

Sildenafil – co to jest?

Pod tą nazwą kryje się związek chemiczny, którego stosowanie pozwala na osiągnięcie trwałego i intensywnego wzwodu. Co ważne, napływ krwi do ciał jamistych nie występuje w tym przypadku tuż po zażyciu sildenafilu, lecz w klasyczny sposób, to jest w trakcie pobudzenia seksualnego. Istotny jest tu również czas erekcji, która trwa od 30 do 60 minut.

Podanie preparatu nie wiąże się zatem z niedogodnościami, jakie towarzyszą stosowaniu prostaglandyn (długotrwały, niekontrolowany przez mężczyznę wzwód). Sildenafil jest zalecany mężczyznom, u których zaburzenia z erekcją mają podłoże psychiczno — neurologiczne. W przypadku wystąpienia problemów wynikających np. z braku ciał jamistych prącia lub zaburzeń ciśnienia sildenafil nie jest zalecany. Co gorsza, w tych sytuacjach jego dalsze stosowanie może znacznie pogłębić istniejące zmiany chorobowe.

Sildenafil – popularność i skuteczność

W przypadku wystąpienia problemów z erekcją o podłożu psychologicznym Sildenafil wykazuje bardzo dużą skuteczność. Świadczy o tym m.in. jego duża popularność wśród mężczyzn. Wchodzi on m.in. w skład Viagry, a także wielu innych preparatów na potencję. Co więcej, długotrwałe stosowanie sildenafilu nie ogranicza jego skuteczności, choć u niektórych osób może wywołać pogłębienie rzeczywistych przyczyn braku erekcji. Dotyczy to zwłaszcza tych mężczyzn, u których problemy te mają złożone, wielowarstwowe (w tym psychologiczne) podłoże.

Dlaczego warto?

Stosowanie sildenafilu u osób z lekkimi problemami z erekcją pomaga wielu mężczyznom przejść przez ten trudny etap życia seksualnego.

1. Substancja ta jest łatwo dostępna. Oprócz wspomnianej Viagry jest ona składnikiem wielu innych preparatów na erekcję, w tym — cenionego przez użytkowników — Maxon Forte – https://maxonforte.pl/.

2. Sildenafil jest bezpieczny dla mężczyzn. Jego stosowanie nie prowadzi do uzależnienia, ani też nie wywołuje reakcji niepożądanych.

3. Związek jest stosowany powszechnie. Co więcej, jest to lek bez recepty. Oznacza to, że jego stosowanie nie wymaga konsultacji lekarskiej.

Reklama

Podsumowując, sildenafil jest to jedno z najskuteczniejszych narzędzi w walce z erekcją. Skład tego związku organicznego jest całkowicie bezpieczny dla mężczyzny. Mało tego, jest to związek dostępny bez recepty. Mimo to, w przypadku przewlekłych problemów z erekcją warto skontaktować się z lekarzem.

Problem z erekcją? Sildenafil może go rozwiązać! Read More »

Domowe sposoby na skurcze nóg

Wiele osób to zna z własnego doświadczenia — nagły, silny ból w łydce. Czasami ból mija szybko, a czasami noga po skurczu boli nawet kilka godzin, utrudniając chodzenie. Przyczyn pojawienia się skurczu mięśni jest kilka, tak samo, jak metod jego leczenia. Poznaj, skuteczne domowe sposoby na bolesne skurcze nóg i dowiedz się, jak sobie z nimi poradzić, gdy się już pojawią.

Reklama

Skurcze mięśni nóg — objawy

Objawy skurczów łydek to przede wszystkim:

  • nagły, moc ból nogi;
  • twarda łydka;
  • brak pełnego wyprostowania nogi.

Skurcze łydek, nóg pojawiają się często nocą i mogą mieć różną przyczynę. Natomiast, skurcze łydki przebiegają z jednoczesnym zgięciem grzbietowym palców, co powoduje również ból stopy. Ryzyko wystąpienia skurczów mięśni rośnie wraz z wiekiem, jednak mogą wystąpić w każdym wieku, a ma na to wpływ kilka czynników.

Przyczyny skurczów nóg

Skurcze łydek często są wynikiem niedoboru mikroelementów w organizmie. Nieprawidłowa dieta, a także złe nawyki żywieniowe mogą być przyczyną. Skurcze nóg najczęściej są oznaką niedoboru magnezu i potasu. Innym ważnym czynnikiem, który może wpływać na występowanie skurczów nóg, jest siedzący tryb życia, a także mała aktywność fizyczna. Skurcze łydek występują częściej w upalne dni niż zimą. Według lekarzy ma to związek z nieodpowiednim nawodnieniem organizmu. Często skurcze mięśni można zaobserwować u sportowców po ciężkim wysiłku.

Gdy cierpimy na skurcze nóg nocą, może to być spowodowane nieprawidłową aktywnością nerwów podczas snu, które powodują skurcze mięśni nóg. Przyczyną może być również nagły spadek dopływu krwi do mięśni. Stosowanie niektórych leków również może być powodem wystąpienia skurczów, szczególnie leków moczopędnych, statyn i leków na nadciśnienie.

Przyczyny, które mogą wywołać skurcze mięśni to:

  • Słabe krążenie krwi w nogach;
  • Nadmierny wysiłek mięśni łydek podczas aktywności fizycznej (bieganie, pływanie, piłka nożna);
  • Sztywny mięsień, który nie rozciąga się wystarczająco;
  • Nadmierny wysiłek fizyczny w wysokich temperaturach;
  • Zmęczenie mięśni;
  • Odwodnienie;
  • Niedobór magnezu i/lub potasu;
  • Choroby nerek
  • Przyjmowanie niektórych leków, np. moczopędnych;
  • Są objawem poważniejszych chorób, np. przewlekłej niewydolności żylnej.

Domowe sposoby na skurcze nóg

Skurcze nóg można leczyć za pomocą domowych sposobów, które obejmują ćwiczenia, zmianę diety i nawyków. Jeśli skurcze nóg są bardzo uciążliwe, być może przyczyna tkwi głębiej i jest objawem poważniejszej choroby. Wówczas leczenie polega na leczeniu danej jednostki chorobowej. Przyjrzyjmy się nieco bliżej domowym sposobom leczenia i zapobiegania skurczom mięśni.

Skurcze nóg co pomaga

Aby zapobiec powstawaniu skurczów mięśni, ważne jest odpowiednie nawodnienie organizmu. Poleca się picie dużych ilości mineralnej wody, która zawiera potrzebne minerały i witaminy. Nie poleca się spożywania napojów energetycznych ani dużych ilości alkoholu, które wypłukują magnez i potas z organizmu. Skurcze mięśni w nocy często występują właśnie po zakrapianej imprezie.

Skurcz łydki jak rozmasować

Nocne skurcze nóg zazwyczaj można szybko rozmasować, co przyniesie szybką ulgę. Podczas skurczu, należy zgiąć nogę w kolanie i podciągnąć palce stopy w stronę nogi. To powinno przynieść szybką ulgę, a skurcz powinien ustąpić. Po skurczu warto rozmasować obolały mięsień, aby szybko go rozciągnąć pod wpływem ciepła. Można również zastosować na łydkę ciepły kompres.

Reklama

Skurcze nóg w nocy w ciąży

Skurcze nóg w nocy mogą być również uciążliwe dla kobiet w ciąży. Jest to zauważalne szczególnie pod koniec 2 trymestru i w 3 trymestrze. Jest to zjawisko bardzo powszechne i wiąże się głównie z brakiem optymalnego nawodnienia i ubytkiem soli mineralnych. Również spowolnienie krążenia krwi, które jest związane z wysokim poziomem progesteronu oraz zwiększona masa ciała może być przyczyną skurczów łydek. W ostatnim etapie ciąży kobieta również więcej odpoczywa, ma mniejszą aktywność fizyczną, co może być przyczyną problemu.

Szybka pomoc na skurcz uda

Najlepszym sposobem na ulgę jest rozmasowanie bolącej nogi i zastosowanie środka przeciwbólowego w razie potrzeby. Skutecznym sposobem na zapobieganie pojawienia się skurczów są codzienne ćwiczenia na rozciąganie mięśni nóg, unikanie zakładania nogi na nogę, przejście na płaskie buty zamiast szpilek, a także leżenie z uniesionymi lekko nogami.

Suplementy diety na skurcze nóg

Nie ma konkretnego leku na skurcze nóg, jednak niektóre leki, witaminy i suplementy mogą być czasami stosowane. Jeśli chodzi o leki w ciężkich przypadkach, kiedy skurcze są bardzo bolesne i częste, koniecznie trzeba udać się do lekarza rodzinnego po receptę. Lekarz może przepisać Ci leki rozluźniające mięśnie, blokery kanału wapniowego (diazepam) i kompleks witamin B.

Możesz również zastosować leki przeciwbólowe dostępne bez recepty w celu leczenia bólu. Istnieją również produkty bez recepty zawierające składniki homeopatyczne do leczenia skurczów nóg. Pamiętaj, że należy zadbać również o odpowiedni poziom magnezu i potasu, który możesz kupić jako suplement diety w każdej aptece, co korzystnie wpłynie na nasz organizm.

Ciepłe okłady, kąpiele — domowe sposoby na skurcze nóg

Bardzo pomocne mogą okazać się ciepłe okłady na nogę, gdzie wystąpił skurcz, a także ciepłe kąpiele. Ciepło rozciągnie skurczony mięsień, a to powinno przynieść ulgę. Można na bolącą nogę również zastosować rozgrzewającą maść przeciwbólową.

Odpowiednie obuwie

Należy zwrócić uwagę na noszone obuwie. Powinno być wygodne i na płaskiej podeszwie, aby maksymalnie odciążyć nogi i nie powodować ich zmęczenia. Buty nie powinny być też za ciasne. Noga ma w nich odpoczywać. Dobrze, jeśli są miękkie i oddychające.

Reklama

Dieta na skurcze nóg

Domowe sposoby na skurcze nóg to odpowiednia, dieta, która powinna być bogata w składniki, które są bogactwem magnezu i potasu. Dlatego, jeśli cierpimy na częste skurcze łydek, warto dodać do codziennej diety, takie produkty jak orzechy, pomidory, rośliny strączkowe, nabiał. Warto też dodać produkty, które zawierają dużo soli mineralnych jak warzywa i owoce oraz pieczywo wieloziarniste. Bardzo ważne jest odpowiednie nawodnienie organizmu — powinniśmy wypijać około 2 litrów wody mineralnej. Należy również ograniczyć alkohol i odstawić napoje energetyczne, które sprzyjają utracie elektrolitów.

Domowe sposoby na skurcze nóg Read More »

Czego nie wolno robić przy rwie kulszowej

Każdy, komu zdarzyło się dostać ataku rwy kulszowej, wie, że to jedna z najgorszych dolegliwości bólowych, jakie mogą się nam przytrafić. Nagły, przeszywający ból promieniujący od dolnej części kręgosłupa aż na całą nogę, uniemożliwiający chodzenie i wykonywanie najprostszych czynności. Co wywołuje tę dolegliwość? Jak nie pogorszyć swojego stanu przy ucisku na nerw kulszowy i w jaki sposób można się z tego wyleczyć?

Reklama

Co to jest rwa kulszowa

Starsi ludzie często mówią o tak zwanym bólu czy ataku korzonków, ta dolegliwość to nic innego jak właśnie rwa kulszowa. Jej przyczyną jest ucisk na zakończenia korzeni nerwowych, zlokalizowanych w dolnym odcinku kręgosłupa. Wystarczy najmniejszy ślad ucisku na korzeń nerwu, żeby wywołać potężne dolegliwości bólowe obejmujące całość kończyny dolnej.

Ucisk na nerw kulszowy

Co sprawia, że może pojawić się ucisk na nerw? Najczęściej przyczyną jest dyskopatia, czyli przemieszczenie się krążka międzykręgowego, potocznie zwanego dyskiem, który znajduje się w niewielkiej odległości od korzeni nerwu kulszowego. To największy nerw zlokalizowany w ludzkim organizmie, to dlatego jakiekolwiek naruszenie go wywołuje ból w tak rozległym obszarze.

Ile trwa rwa kulszowa

Czas trwania rwy kulszowej jest bardzo indywidualny i zależy od skali nacisku na korzeń nerwowy. Bywa, że po kilku dniach sytuacja się unormuje. Kiedy indziej zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa są na tyle rozległe, że konieczna może być operacja neurochirurgiczna w sferze odcinka lędźwiowo-krzyżowego, która zlikwiduje ucisk korzenia nerwowego.

Objawy rwy kulszowej — gdzie boli

W przypadku rwy kulszowej ból zaczyna się w dolnej części pleców, żeby stamtąd przechodzić do pośladka i dalej wzdłuż całej kończyny dolnej. Bardzo często powstaje rwa kulszowa udowa, niejednokrotnie ból przechodzi dalej, wzdłuż łydki, aż do końca stopy.

Jak łatwo się domyśleć taki zakres objawów może niemal całkowicie pozbawić nas możliwości normalnego funkcjonowania. Osoby zmagające się z rwą kulszową często zmuszone są do pozostawania w jednej pozycji, bo każdy ruch powoduje wzmożenie nacisku na zakończenia korzonków nerwowych i pogłębianie bólu

Co to jest rwa kulszowa lewostronna

Zakończenia nerwowe znajdują się po obu stronach kanału kręgowego, dlatego ból przy rwie kulszowej może być prawo lub lewostronny. W bardzo wyjątkowych przypadkach dochodzi do naruszenia obu nerwów, wtedy uraz odczuwalny jest w prawej i lewej kończynie.

Przyczyny rwy kulszowej

Rwa kulszowa pojawia się niespodziewanie, ale bywa, że często zbliżamy się w jej kierunku, nawet o tym nie wiedząc. Niezdrowy tryb życia, brak ruchu, praca w nienaturalnej pozycji bez robienia przerw mogą deformować nasz kręgosłup i wywoływać rozmaite zaburzenia odcinka lędźwiowego. Niejednokrotnie nerw kulszowy zostaje naruszony w wyniku gwałtownego ruchu. Niefortunne schylenie się, podniesienie ciężkiego przedmiotu bez ugięcia kolan, czy kontuzja w czasie uprawiania sportu mogą sprawić, że krąg poruszy się i naciśnie na korzenie nerwowe.

Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa dokonują się też naturalnie, wraz z wiekiem, zwłaszcza jeżeli dodatkowo cierpimy na niedobory wapnia. Dlatego seniorzy powinni być szczególnie czujni, unikać sytuacji, które mogą skończyć się atakiem rwy kulszowej i starać się jak najlepiej dbać o swoją kondycję oraz zdrowie pleców.

Rwa kulszowa leczenie

Leczenie rwy kulszowej uzależnione jest od stopnia nasilenia objawów. W przypadku gdy mamy do czynienia jedynie ze znośnym bólem, który znacząco zmniejsza się jeżeli ułożymy się w pozycji leżącej, to znak, że najpewniej wystarczy kilka dni odpoczynku w łóżku, żeby wrócić do pełni sprawności.

Inaczej wygląda sytuacja jeżeli ból jest na tyle silny, że nie możemy go znieść, a żadna pozycja nie jest w stanie przynieść ulgi. Wtedy stosuje się leki przeciwbólowe, które ukoją dolegliwości w najcięższych dniach, po których do leczenia może zostać włączona fizykoterapia czy masaże u fizjoterapeuty.

Reklama

Jak wyleczyć rwę kulszową

Zwracaj uwagę czy oprócz bólu w dolnej części pleców i nodze, nie pojawiły się również niestandardowe objawy. Mogą to być na przykład zaburzenia czucia, niedowład czy problemy przy oddawaniu moczu. Jeżeli cierpisz na takie dolegliwości, może to być znak, że ucisk na nerwy jest znacznie bardziej poważny i wymagający interwencji neurochirurgicznej.

Rwa kulszowa domowe sposoby

Przy lekkiej rwie kulszowej leczenie możemy z powodzeniem prowadzić w domu. Odpoczynek, zimne kompresy na bolące miejsca czy proste ćwiczenia mogą dać ulgę i pomóc w pozbyciu się bólu. Bardzo ważne jest znalezienie takiej pozycji, w której ból ustaje, w ten sposób odciążymy naruszony nerw.

Maść na rwę kulszową

Często wykorzystywaną metodą leczenia dolegliwości wynikających z rwy kulszowej jest stosowanie maści. Takie specyfiki działają jak leki przeciwzapalne i potrafią znacząco obniżyć ból mięśni wywołany uszkodzeniem korzeni nerwowych.

Jak długo leczy się rwę kulszową

U większości pacjentów dolegliwości związane z rwą kulszową trwają nie dłużej niż dwa miesiące. Bardzo wiele zależy od tego jak mocny był ucisk na nerw i w jaki sposób przebiega rekonwalescencja po urazie. Niezadbanie o należytą dawkę odpoczynku, zbyt szybki powrót do ciężkiego wysiłku fizycznego, może wydłużyć czas występowania rwy kulszowej.

Leczenie rwy kulszowej

Żeby skutecznie walczyć z dolegliwościami kręgosłupa, należy zwracać uwagę na zdrowy styl życia i odpowiednią dawkę ćwiczeń i ruchu. W leczeniu rwy kulszowej bardzo zalecane jest stosowanie metod i terapii fizjoterapeutycznych. Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, jakie działanie ma masaż sportowy, który może okazać się doskonałym sposobem na powrót do formy po ataku rwy kulszowej. Masaż odciąży nasz kręgosłup i bolące mięśnie.

Rwa kulszowa — do jakiego lekarza się udać

Jeżeli czujemy, że mamy do czynienia z czymś więcej niż tylko zwykłym bólem korzonków, pojawiają się dodatkowe objawy jak zaburzenia czucia albo bóle głowy, niezbędna jest jak najszybsza wizyta u lekarza.

W niektórych przypadkach zmiany w obrębie kręgosłupa są na tyle rozległe, że wymaga przeprowadzić operację neurochirurgiczną, która wyeliminuje przyczyny bólu. Lekarz przeprowadzi badanie rezonansem magnetycznym, żeby upewnić się, jaka jest skala nieprawidłowości w układzie nerwowym. Ważne, żeby nie zwlekać z podjęciem działania, brak odpowiedniej reakcji może doprowadzać do narastania dolegliwości neurologicznych.

Czego nie wolno robić przy rwie kulszowej

Zmagając się z objawami wywołanymi przez atak rwy kulszowej, należy bezwzględnie pamiętać o tym, żeby nie nadwerężać naszego kręgosłupa. Jakiekolwiek nadmierne obciążenie powoduje narastanie ucisku na nerw kulszowy i związany z tym ból. Staraj się nie spędzać dużo czasu w pozycji siedzącej, unikaj zakładania nogi na nogę i noszenia plecaka na jednym ramieniu.

Bardzo istotne jest unikanie pozycji, która wywołuje jakikolwiek ból czy dyskomfort. Staraj się jak najmniej schylać i podnosić ciężkich przedmiotów. Wykonuj ćwiczenia wzmacniające kręgosłup, dopasowane do twojego stanu zdrowia. Rwa kulszowa udowa może być leczona z użyciem masaży i rozciągania.

Rwa kulszowa leżeć czy chodzić

Bóle wywołane atakiem rwy kulszowej mogą się objawiać indywidualnie i różnić u poszczególnych pacjentów. Niektórzy odczuwają go w okolicy uda, inni w dolnych częściach nogi, a bywa, że ból skupia się wyłącznie w plecach. Dlatego to czy mając rwę kulszową, powinniśmy leżeć, czy chodzić, zależy od tego jak nam jest lepiej i która pozycja przynosi ulgę.

Reklama

Kiedy zwyrodnienia kręgosłupa dokonują ucisku na nerw kulszowy, od razu czujemy ból. Dolegliwości z tym związane odczuwamy w plecach i na całej długości kończyny dolnej, od okolicy uda aż po koniec stopy. Odpoczynek, ćwiczenia i rehabilitacja to konieczne i najlepsze metody na pozbycie się skutków rwy kulszowej. W przypadku poważnego uszkodzenia nerwu lekarz może zdecydować się na przeprowadzenie operacji neurochirurgicznej.

Czego nie wolno robić przy rwie kulszowej Read More »

Jak długo można żyć z arytmią serca

Zaburzenia rytmu serca to objaw, który budzi niepokój u wielu pacjentów. Zastanawiają się, co to oznacza dla zdrowia i jak będzie wyglądało ich dalsze życie. Arytmia może być oznaką poważnych chorób serca takich jak migotanie przedsionków, kiedy indziej jest to niegroźny objaw spowodowany stresem lub wysiłkiem. Dowiedz się jak rozpoznać zaburzenie rytmu serca i jak długo można z nim żyć.

Reklama

Co to jest arytmia serca?

Arytmią nazywane są nienaturalne zmiany pracy serca. Może to oznaczać zarówno znaczne przyspieszenie jak i spowolnienie bicia serca. Kołatanie serca może zostać wywołane przez czynniki zewnętrzne. Jeżeli do objawów arytmii dochodzi po intensywnym wysiłku, spożyciu kofeiny, albo w wyniku stresu, nie musimy się szczególnie obawiać. Takie zaburzenie jest tylko przejściowe i niepokojące objawy szybko ustępują.

Gorzej jeżeli do zaburzeń rytmu serca dochodzi coraz częściej i bez żadnego oczywistego powodu. To niechybny znak, że mamy do czynienia z poważnymi dolegliwościami układu krążenia. Arytmia może być powiązana z chorobą niedokrwienną serca, migotaniem przedsionków albo miażdżycą. Bywa, że za zaburzeniami rytmu serca stoją niedobory pierwiastków i nadciśnienie.

Arytmia serca objawy

Każdemu z nas zdarzyło się poczuć delikatne zaburzenia rytmu serca. Po bardzo intensywnym wysiłku, stresującej rozmowie, czy nawet po obejrzeniu strasznej sceny w filmie zdarza się, że serce przez krótką chwilę zdaje się bić jak szalone. W ciągu kilku sekund przyspieszenie tętna mija i nawet nie zwracamy na nie uwagi. Jednak w przypadku poważnej arytmii, dochodzą do tego dodatkowe objawy, a samo zaburzenie rytmu serca trwa znacznie dłużej.

Do najczęstszych objawów powiązanych z arytmią należą takie przypadłości jak bóle w klatce piersiowej, zawroty głowy i uczucie duszności czy też uczucie dławienia. Niekiedy zdarzają się zasłabnięcia i krótkotrwała utrata przytomności. W czasie ataku arytmii staraj się zachowywać spokój, jako że stres i wysokie ciśnienie może tylko pogorszyć sprawę.

Jak przerwać atak arytmii serca

Rodzaj arytmii serca definiuje to, w jaki sposób można jej przeciwdziałać. Jeżeli mamy do czynienia z krótkotrwałym, przejściowym zaburzeniem pracy układu krążenia, skuteczne okazuje się leczenie naturalne. Arytmia serca może zostać ujarzmiona dzięki zastosowaniu ziół, ćwiczeń oddechowych i właściwej diety. Domowe sposoby na arytmie pomogły wielu osobom zminimalizować ich objawy.

Migotanie przedsionków

W przypadku poważniejszych zaburzeń, takich jak migotanie komór, konieczna będzie jak najszybsza wizyta u lekarza. Często u pacjentów dochodzi również do migotania przedsionków. Przeprowadzając badanie EKG, specjalista będzie w stanie ocenić skalę problemu i zastosować odpowiednią kurację. Niekiedy wystarczy leczenie farmakologiczne i przyjmowanie specyfików regulujących krążenie. W poważniejszych przypadkach niezbędne będzie leczenie zabiegowe. Metody takie jak zabieg ablacji to standardowe procedury leczenia zabiegowego w arytmii.

Co wywołuje zaburzenia rytmu serca?

Nadkomorowe zaburzenia rytmu serca mają charakter przejściowy i wywołują je tak zwane czynniki zewnętrzne. Jeżeli znajdujemy się w stanie podniecenia psychicznego spowodowanego stresem, zażyliśmy substancje psychoaktywne, albo dopiero co wykonaliśmy duży wysiłek fizyczny, to mogą pojawić się u nas zaburzenia rytmu serca. To zwykle trzepotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy i częstoskurcze przedsionkowe.

Komorowe zaburzenie rytmu serca

Arytmie komorowe stanowią bezpośrednie zagrożenie dla pracy serca. Migotanie komór może doprowadzić do natychmiastowego zatrzymania krążenia, a w konsekwencji śmierci. Tragiczne bywają również skutki migotania przedsionków. To jedna z najczęściej diagnozowanych nieprawidłowości rytmu serca, szczególnie częsta w podeszłym wieku. Wraz z nieleczonym migotaniem przedsionków może wystąpić udar mózgu, prowadzący do kalectwa i śmierci.

Reklama

Jak długo można żyć z arytmią serca

Wobec występowania zaburzeń rytmu serca u pacjentów zawsze pojawia się pytanie: jak długo można z tym żyć? Niestety, nie da się na to udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Wszystko zależy od osobistych uwarunkowań. Niektóre osoby są w stanie żyć z arytmią przez kilkadziesiąt lat, inne mogą niespodziewanie umrzeć po pierwszym ataku.

Ocenienie ryzyka zgonu z powodu dolegliwości układu sercowo-naczyniowego uzależnione jest od wieku pacjenta, rodzaju zaburzenia i tego jak szybko rozpoczęto leczenie arytmii. Wielką rolę odgrywają też dodatkowe choroby. Pacjenci cierpiący na otyłość, zmagający się z miażdżycą, cukrzycą czy nadciśnieniem tętniczym są znacznie bardziej narażeni na skutki nieprawidłowej pracy serca.

Arytmia serca — zapobieganie

W zapobieganiu arytmii niezwykle ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia. Należy pamiętać, że to jak się odżywiamy i dbamy o siebie, ma wielki wpływ na stan organizmu. Rozmaite rodzaje arytmii można leczyć z zastosowaniem sprawdzonych domowych sposobów. Skuteczne zioła na arytmie serca, nie tylko złagodzą zaburzenia tętna, ale i pomogą walczyć ze stresem i napięciem psychicznym.

Czego unikać przy arytmii serca

Osoby zmagające się z arytmią powinny mieć świadomość, że mogą wiele zrobić, żeby nie dopuścić do rozwoju choroby. Prowadzenie aktywnego trybu życia, unikanie używek, wyeliminowanie z diety tłustych, smażonych potraw mięsnych i regularne przyjmowanie leków ma kluczowe znaczenie w przedłużeniu życia osoby z arytmią.

Czy na arytmię serca można umrzeć

Ryzyko śmierci wywołane arytmią zależy od jej rodzaju. Częstoskurcz komorowy może doprowadzić do zatrzymania akcji serca i jeżeli w porę nie zostanie udzielona pomoc, pacjent umrze. To jak długo można żyć z innymi typami zaburzeń rytmu serca, zależy od podjętego leczenia. Niemiarowość oddechową albo częstoskurcz można niwelować poprzez leki antyarytmiczne.

Czy arytmia może sama ustąpić

Jeżeli arytmia została wywołana stresem albo wysiłkiem fizycznym, w ciągu kilku chwil ustąpi sama. W przypadku chronicznych zaburzeń rytmu serca konieczne jest leczenie. Przyjmowanie leków, albo przeprowadzenie zabiegu ablacji pozwala na skuteczne leczenie zaburzeń pracy serca. Bardzo dobre rezultaty przynosi także stosowanie ziół i naturalnych metod leczenia arytmii serca, takich jak ćwiczenia oddechowe czy odpowiednia dieta.

Reklama

Jak długo można żyć z arytmią serca Read More »

Czy jestem w ciąży?

Ciąża to zdecydowanie jeden z najpiękniejszych i zarazem najtrudniejszych momentów w życiu każdej kobiety. O jej objawach krąży wiele informacji, a zebranie ich w całość może przyprawić Cię o ból głowy. Ten temat potrafi budzić wiele emocji. Pamiętajmy, że nudności, senność, czy podwyższona temperatura mogą świadczyć nie tylko o tym, że możesz być w ciąży, ale także o infekcjach i problemach hormonalnych. Czy istnieją zatem symptomy mówiące o tym, że to na pewno ciąża? Jak rozpoznać ciążę? 

Reklama

Jak rozpoznać ciążę?

Na pytanie „jak rozpoznać ciąże” nie ma jasnej odpowiedzi. Tak naprawdę organizm każdej kobiety jest inny i jest kwestią indywidualną. Oczywiście istnieją pewne symptomy i objawy mogące świadczyć o tym, że w twoim brzuchu rozwija się nowe życie, jednak nie każdy objaw trzeba rozumieć dosłownie.

We wczesnym etapie ciąży objawy zapłodnienia są zazwyczaj niedostrzegalne. Jeśli podejrzewasz u siebie taką możliwość, zacznij od obserwacji swojego ciała. Kto w końcu inny zna Cię tak dobrze, jak Ty sama?

Wczesne objawy ciąży

Wczesne objawy ciąży mogą być bardzo różnorakie. U jednych kobiet pojawiają się praktycznie od razu, a inne mogą zupełnie tego nie czuć. Właśnie dlatego ważna jest obserwacja swojego ciała. Wiele kobiet nie spodziewa się, że doszło do zapłodnienia, gdyż czuje się zupełnie tak samo jak przed miesiączką. Rozdrażnienie, bóle podbrzusza, podwyższona temperatura ciała, wahania nastroju. Która z kobiet tego nie zna? Przechodzimy to przecież co miesiąc. Ciało kobiety przygotowując się na nowego lokatora, daje dokładnie takie same sygnały jak do zbliżającej się miesiączki.

Pierwsze objawy ciąży

Pierwszym z objawów, które budzi w kobietach podejrzenie ciąży to brak miesiączki. Pierwszą myślą, jaka powinna nam przyjść do głowy, nie powinna być jak przyspieszyć koniec okresu tylko to, aby jak najszybciej wykonać test ciążowy bądź badania krwi, które pozwalają wykryć ciążę. Niestety bardzo łatwo jest także pomylić plamienie implantacyjne z miesiączką, gdyż zazwyczaj odbywa się ono w tym samym czasie. Jak odróżnić je od siebie? Plamienie jest mało intensywne i trwa bardzo krótko.

Pierwsze objawy ciąży — czwarty tydzień

Około 4-tego tygodnia ciąży możemy zaobserwować już pewne objawy w swoim organizmie, które mogą nam dać do myślenia. Jednym z nich jest bolesność piersi, któremu towarzyszy tkliwość piersi i wymioty. Jeśli zauważysz u siebie te dwie dolegliwości, to prawdopodobnie jesteś w ciąży. W tym momencie warto zasięgnąć po domowy test ciążowy, który zakupisz w każdej aptece.

Reklama

Szósty tydzień — początek ciąży

Około 6-tego tygodnia po zapłodnieniu, prawdopodobnie dotkną Cię także kolejne objawy ciąży. Dotykają one zdecydowaną większość kobiet. Zaliczyć do nich możemy nudności, zawroty głowy, omdlenia, zgagę, zaparcia, częste oddawanie moczu oraz przewlekłe zmęczenie jak również wahania nastrojów. Te dolegliwości nazywane są przypuszczalnymi objawami ciąży, gdyż bazują na subiektywnych odczuciach kobiety. Jedynie lekarz jest w stanie potwierdzić, że jesteś w ciąży, wykonując badanie ginekologiczne czy badanie krwi.

Jak sprawdzić, czy jestem w ciąży?

Niestety na podstawie samych symptomów, nie potrafimy stwierdzić, czy nastąpiło do zapłodnienia. Pierwsze objawy ciąży bardzo łatwo jest pomylić z infekcjami lub problemami hormonalnymi. Dlatego tak ważne jest, aby ciąża została potwierdzona przez lekarza ginekologa. Zanim jednak się do niego wybierzemy, warto zdecydować się na wykonanie testu ciążowego w domu. Na rynku dostępne są przeróżne testy ciążowe. Wykrywają one obecność gonadotropiny kosmówkowej, czyli hormonu hCG obecnego w moczu kobiet ciężarnych. Hormon ten produkowany jest przez tkanki zarodka i łożysko.

Do wyboru mamy wiele różnych modeli testów. Możemy zakupić test strumieniowy, który wystarczy umieścić pod strumieniem moczu, test paskowy, który wymaga, moczenia w moczu ora płytkowy, do którego wkrapla się odpowiednią ilość porannej próbki moczu w specjalnym okienku za pomocą pipety.

Odczytanie takiego testu nie jest trudny. Sposób ten jest o tyle przyjemny, że bardzo szybko otrzymujemy wynik, bo już po ok. 5 minutach. Po odczekanym czasie w okienku pojawiają się kreski. Jedna kreska – test negatywny. Dwie kreski – pozytywny wynik testu ciążowego.

A co w przypadku, gdy test ma negatywny wynik, a nasze objawy nadal się utrzymują? W tym wypadku najlepiej jest wykonać test z surowicy krwi. Zaleca się, aby wykonać go w momencie spodziewanej miesiączki lub później. Taki test jest najbardziej wiarygodny i pozwala wykryć ciążę na bardzo wczesnym etapie.

Jak sprawdzić, czy jestem w ciąży bez testu ciążowego?

Gdy nie mamy pod ręką testu ciążowego, a zależy nam na natychmiastowej odpowiedzi i zaspokojeniu swojej ciekawości, możemy zdecydować się na test ciążowy online. W tym teście po odpowiedzi na kilka prostych pytań otrzymamy prawdopodobną odpowiedź. Należy jednak pamiętać, że testy tego typu nie stanowią podstawy do rozpoznania ciąży i nigdy nie zastąpią tradycyjnego. Warto jest więc potwierdzić odpowiedź, wykonując test ciążowy, a następnie badaniem ultrasonograficznym potwierdzającym obecność zarodka w jamie macicy. Zaleca się, aby pierwsza wizyta u lekarza ginekologa, odbyła się w przedziale 7 a 8 tygodniem ciąży.

Test ciążowy online

Na internecie znajdziesz nie jeden test ciążowy online, poniżej znajdziesz pytania, jakie mogą być zawarte w teście. Aczkolwiek, należy pamiętać, że takie pytania pojawią się również na konsultacji u ginekologa.

1. Czy spóźnia Ci się miesiączka?

a. Tak,

b. Nie,

c. Nie wiem.

2. Czy od zakończenia ostatniej miesiączki uprawiałaś seks?

a. Tak, bez antykoncepcji,

b. Tak, z antykoncepcją,

c. Nie.

3. Czy zauważyłaś zmiany w wyglądzie swoich piersi?

a. Tak,

b. Nie,

c. Nie wiem.

Czy czujesz mdłości w ciągu dnia?

a. Tak,

b. Nie,

c. Nie wiem.

Czy częściej niż zwykle musisz korzystać z toalety?

a. Tak,

b. Nie,

c. Może trochę.

Czy jesteś bardziej zmęczona niż zwykle?

a. Tak,

b. Nie,

c. Może trochę.

Czy zrobiłaś się bardziej wrażliwa na zapachy?

a. Tak,

b. Nie,

c. Na niektóre.

Reklama

Pamiętaj, jeśli na powyższe pytania w większości odpowiedziałaś na tak, możliwe, że spodziewasz się dziecka. Aby potwierdzić przypuszczenia ciąży, oprócz testu ciążowego online, należy udać się na wizytę do lekarza i wykonać ważne badania krwi oraz badanie usg.

Czy jestem w ciąży? Read More »

Kiedy ustępują objawy menopauzy

Pytań odnoszących się do menopauzy w głowie każdej kobiety jest dużo. Która z nas nie chciałaby wiedzieć, kiedy przyjdą objawy i jak silne one będą. Odpowiedź na te i inne pytania nie są jednak takie proste. Okres przekwitania ma dużo zależnych elementów i nie ma ścisłych ram, których należy się trzymać. Jak wygląda menopauza i jakie powoduje objawy? A może przekwitanie ma dobre strony?

Reklama

Co to menopauza?

Menopauza jest nieodłącznym elementem życia każdej kobiety. Mówi się, że jest to ostatnia miesiączka w życiu kobiety. Północnoamerykańskie Towarzystwo Menopauzy określiło jednak dokładną definicję mówiącą o tym, że o menopauzie można mówić dopiero w momencie, w którym krwawienie miesiączkowe ustąpi przez okres kolejnych 12 miesięcy. Należy jednak pamiętać, że przed stwierdzeniem menopauzy powinniśmy wykluczyć inne przyczyny braku miesiączki.

Okresu przekwitania nie jesteśmy w stanie pominąć. Nie istnieją także leki, które pozwolą nam na jej uniknięcie. W tym okresie czasu powinniśmy postawić na zbilansowaną dietę oraz aktywność fizyczną, która pomoże nam przetrwać ciężki czas. U kobiet, u których objawy menopauzy są bardzo silne i utrudniające normalne funkcjonowanie zaleca się wdrożenie hormonalnej terapii zastępczej, uzupełniającej niedobór hormonów płciowych i utrzymanie ich na stałym poziomie.

Jak rozpoznać menopauzę?

Wbrew pozorom menopauza nie przychodzi nagle. Nie odbywa się to tak, że dostajemy miesiączkę, a potem nagle kolejnej już nie. Pierwsze objawy pojawiają się już kilka miesięcy, a nawet lat wcześniej. Nazywamy to okresem przedmenopauzalnym. Zmiany hormonalne odbywają się stopniowo, a miesiączki na skutek zmniejszonej produkcji estrogenu i progesteronu, przestają być regularne. Może zdarzyć się też tak, że będą one bardziej lub mniej obfite. U niektórych kobiet będzie to jedyny element popędzający menopauzę, jednak u większości kobiet dochodzić będzie do innych charakterystycznych elementów takich jak uderzenia gorąca oraz nocne poty.

Klimakterium a menopauza

Klimakterium rozpoczyna się wraz ze zmniejszeniem produkcji estrogenu w jajnikach. Można podzielić je na trzy etapy: premenopauzalny, okołomenopzuzalny oraz postmenopazualny. Zmiany zachodzące w ciele kobiety mogą trwać nawet 10 lat. Dopóki zmiany następują nadal, możemy mówić o klimakterium. Ale czym to się właściwie różni od menopauzy? Tak właściwie to te dwa określenia stosuje się zamiennie. Menopauza jednak jest momentem wystąpienia ostatniej miesiączki.

Klimakterium objawy

Zanim menopauza osiągnie swój szczytowy, moment już na kilka lat wcześniej dochodzi do zaburzeń miesiączkowania i zaburzeń hormonalnych. Jakie jednak dokuczliwości mogą towarzyszyć nam, w momencie gdy menopauza została już potwierdzona przez lekarza, i zdecydowanie nie jest to początek naszej drogi z klimakterium?

  • Zawroty głowy,
  • uderzenia gorąca,
  • zaburzenia psychiczne tj. nadpobudliwość,
  • długotrwałe zmęczenie,
  • zwiększone ciśnienie krwi,
  • nietrzymanie moczu,
  • rozwój nadmiernego owłosienia,
  • suchość pochwy,
  • osłabienie libido,
  • przyrost tkanki tłuszczowej,
  • wzrost stężenia cholesterolu we krwi,
  • częste zaparcia.

Menopauza — kiedy ostatnia miesiączka?

Moment pojawienia się menopauzy u kobiet jest bardzo indywidualną rzeczą. Zakłada się, że następuje to po około 40 roku życia. To kiedy dopadnie nas menopauza, zależy od wielu różnych czynników takich jak:

  • Czynnik dziedziczny,
  • przewlekły stres,
  • intensywny, regularny wysiłek fizyczny,
  • nałogi,
  • tryb życia,
  • stosowanie leków obniżających poziom estrogenów,
  • utrata jajnika.

Jakie są wczesne objawy menopauzy?

Wczesnych objawów menopauzy może być wiele. Każda z nas słyszała na pewno kiedyś o zimnych potach oraz uderzeniach gorąca. Jest to jeden z typowych objawów, które pojawiają się już nawet na kilka lat przed ostatnią miesiączką i występuje u większości kobiet. Do innych objawów, do jakich może dochodzić w okresie przedmenopauzalnym zaliczyć możemy także: 

  • Wahania nastroju,
  • bóle stawów,
  • kołatanie serca,
  • suchość skóry,
  • obniżenie libido,
  • nietrzymanie moczu oraz suchość pochwy,
  • zaburzenia snu. 

Co boli przy menopauzie?

Menopauza to okres w życiu każdej kobiety, który nie należy do najprzyjemniejszych. Towarzyszyć nam może szereg różnych objawów. O ile do uczucia zmęczenia i nagłych uderzeń gorąca idzie się w miarę przyzwyczaić, tak do bólu już niekoniecznie. Klimakterium to czas, kiedy w organizmie kobiety dochodzi do wielu zmian, przede wszystkim zmian hormonalnych. Na skutek obniżenia poziomu estrogenów mniejsza się gęstość kości. Wszystko to powodować może bóle kręgosłupa. Wiele kobiet w tym czasie zauważa także bóle głowy, bóle piersi oraz bóle brzucha.

Dlaczego boli brzuch w menopauzie?

Ból brzucha podczas menopauzy zwykle niepokoi wiele kobiet. Nie powinniśmy się tym jednak znacząco przejmować. Taki objaw, podobnie jak bóle pleców, czy też bóle piersi związany jest z obniżeniem poziomu hormonów. Podczas klimakterium dochodzi do zmniejszenia produkcji estrogenu oraz nadmiernego uwalniania gandotropin przysadkowych. Ból brzucha stanowi jeden z pierwszych objawów menopauzy.

Reklama

Nietypowe objawy menopauzy po 50

Rozmowy z koleżankami, czytane artykuły w Internecie, lekarze – ze wszystkich tych źródeł wynika, że objawy menopauzy u wszystkich kobiet są podobne, a często nawet takie same. U Ciebie występują jednak inne i się martwisz? Bez obaw. Coraz częściej obserwuje się nietypowe symptomy, jakie towarzyszom kobietom w tym czasie. Jakie nietypowe oznaki można zaobserwować podczas przekwitania?

  • Szumy uszne,
  • parestezje, czyli drętwienie kończyn,
  • swędzenie skóry,
  • lipodemia, czyli obrzęki,
  • zespół suchego oka,
  • obniżenie głosu.

Należy jednak pamiętać, że wszystkie nietypowe objawy, mimo iż z założenia są wynikiem przekwitania, to warto zwrócić się o radę do lekarza specjalisty. Nie warto bagatelizować, wszelkich zmian zachodzących w naszym organizmie, gdyż mogą być także objawem innej poważnej choroby lub zaburzenia.

Ile trwa menopauza — kiedy ustępują objawy menopauzy?

Statystyczny okres klimakterium trwa około 10 lat, z możliwością przedłużenia u niektórych kobiet do nawet 12-14 lat.

Mówi się, że menopauza to całokształt procesów zachodzących w ciele kobiety przez cały ten czas. Pamiętajmy jednak, że ten termin określa jedynie moment ostatniej miesiączki. Etapy poprzedzające i następujące po tym nazywamy okresem przekwitania tak zwanym klimakterium. Podczas tego wyróżnia się cztery fazy:

  • Promenopauza- okres przed wystąpieniem menopauzy. Pojawić się on może już nawet na kilka lub kilkanaście lat wcześniej. Już w tym momencie pojawiać się mogą charakterystyczne objawy takie jak uderzenia gorąca i zaburzenia cyklu miesiączkowania. Faza trwa od 4 do 10 lat.
  • Perimenopauza — w tym okresie wszelkie oznaki menopauzy dotykają nas coraz bardziej, ze względu na niedobór estrogenów i progesteronu. W tym czasie kobieta staję się praktycznie bezpłodna. Szacuje się, że około 40 procent cykli jest bezowulacyjna, a liczba pęcherzyków Graafa w jajnikach gwałtownie spada. Okres ten występuje ok. 3 – 4 lata przed jak również rok po menopauzie.
  • Menopauza — ostatnia miesiączka.
  • Postmenopauza — okres po ostatniej miesiączce, w którym objawy klimakterium ustępują. Kobieta jest jednak narażona na występowanie wielu chorób metabolicznych oraz układu krążenia. Szacuje się, że postmenopauza trwa około 30 lat przy założeniu, że statystyczna kobieta dożywa ok. 80 roku życia. Jednym słowem jest to okres od zakończenia menopauzy, aż do końca życia.

Menopauza a wiek

Przewiduje się, że w okres przekwitania kobieta wchodzi między 45 a 55 rokiem życia. Nie istnienie jednak ani dolna, ani górna granica wieku, w jakim może dotknąć nas menopauza. Klimakterium może pojawić się nawet w wieku 18 lat. Nazywane jest to zespołem przedwczesnego wygasania jajników. W dalszym ciągu nie ustalono jednak, co jest przyczyną tzw. Przedwczesnej menopauzy, jednak zauważa się, że w ryzyko wzrasta w przypadku kobiet, u których zaobserwowano takie zaburzenie w rodzinie. Przedwczesne klimakterium może występować także na skutek leczenia chorób układu rozrodczego kobiety.

Zespół przedwczesnego wygasania jajników nazywany jest stanem patologicznym. Jeśli dochodzi do przekwitania przed 35 rokiem życia, należy skonsultować się z lekarzem. Na szczęście hormonalna terapia zastępcza jest w stanie w dużym procencie odwrócić proces przedwczesnej menopauzy.

Reklama

Jak sprawdzić koniec menopauzy?

Koniec menopauzy nazywany jest postmenopauzą. Okres ten jest bardzo długi i może trwać nawet 30, jak i 40 lat. Jednym słowem jest to okres od zakończenia menopauzy do końca życia kobiety. Jest to czas, kiedy kobieta uczy się stylu życia i swojego ciała na nowo. Oznaki przekwitania maleją, jednak zwiększa ryzyko powstawania wielu nowych chorób.

Jak sprawdzić, czy okres przekwitania się zakończył? Większość kobiet to po prostu czuje. Jeśli jednak chcemy mieć co do tego pewność, to warto sięgnąć po dostępny w aptekach test do samodzielnego wykonania w domu. Wykrywa on obecność hormonu FSH w moczu. Taki test w wykonaniu łudząco przypomina test ciążowy.

W okresie menopauzy warto jednak być w stałym kontakcie z lekarzem. To on jest w stanie określić, czy klimakterium się pojawiło, czy objawy są niepokojące oraz, czy okres przekwitania mamy już za sobą.

Kiedy ustępują objawy menopauzy Read More »

Kiedy pić siemię lniane rano czy wieczorem

Siemię lniane zyskuje coraz większą popularność jako prozdrowotny specyfik. Włączenie siemienia lnianego do swojej codziennej diety ma wiele korzyści zdrowotnych, ale także świetne rozwiązanie do profilaktyki wielu różnych schorzeń. Odpowiednio przygotowane nasiona lnu to także świetny dodatek do naturalnych środków czystości oraz kosmetyk dbający o Twoje włosy i paznokcie.

Reklama

Siemienie lniane właściwości

Nasiona siemienia lnianego na drewnianej łyżce

Siemię lniane złociste lub brązowe to niewielkie ziarenka lnu pospolitego. Ziarna mają pozytywny wpływ na organizm. Uznawane są także za zielarski produkt leczniczy, gdyż wykazują właściwości prozdrowotne.

Do prawidłowej pracy organizmu niezbędna jest równowaga kwasów omega. Siemię lniane uznawane jest za jedno z najlepszych źródeł roślinnych bogatych w kwasy omega 3. Nasiona siemienia lnianego bogate są w ligandy o działaniu antynowotworowym. Siemię hamuje także skutki estrogenu, które przyczyniają się do powstawania nowotworów.

Najczęściej po siemię lniane sięgamy podczas różnych dolegliwości układu pokarmowego. Jest to jak najbardziej wskazane, gdyż ziarna są cennym źródłem błonnika, który skutecznie oczyszcza przewód pokarmowy. Siemię lniane jest bogate w śluzy roślinne, które są w stanie chronić żołądek, przełyk i dwunastnicę przed agresywnym działaniem kwasu solnego. Za sprawą składników odżywczych zawartych w ziarnach lnu możemy poprawić perystaltykę jelit.

Siemię lniane to także dobre rozwiązanie dla osób dbających o linię i stosujących diety odchudzające, gdyż połączenie błonnika wraz z kwasami tłuszczowymi zapewnia długotrwałe uczucie sytości. W siemieniu lnianym nie znajdziemy także glutenu, dzięki czemu sięgać po nie mogą osoby, które nie tolerują glutenu.

Siemię lniane na zapalenie trzustki

Niegdyś uważało się, że tłuszcze spożywane podczas zapalenia trzustki mogą spowodować poważny uszczerbek na zdrowiu. Wykonywane badania i obserwacje obaliły jednak tę teorię. Obecnie ograniczenie spożywania tłuszczów stosuje się tylko u osób w bardzo ciężkim stanie i nie jest to jedyne ograniczenie. Zaleca się, aby ilość energii dostarczanej z tłuszczów była na takim samym poziomie, jak u osoby zdrowej, czyli około 100 g na dobę.

Ważne jest jednak, aby chory sięgał jedynie po produkty lekkostrawne, do których należy właśnie siemię lniane. Dzięki temu chory dostarcza witaminy rozpuszczalne w tłuszczach oraz kwasy tłuszczowe omega-3, które hamują wytwarzanie cytokin prozapalnych. Zwiększona ilość tłuszczu poprawia także smak potraw.

Kiedy pić siemię lniane?

Siemię lniane spożywane może być na wiele różnych sposobów. Zarówno w formie surowych ziaren jako dodatek do sałatek i kanapek, jak i w postaci kisielu. W sklepach do wyboru mamy zarówno całe ziarna lnu, olej lniany jak i sproszkowane siemię lniane. Jak dla uzyskania najlepszych efektów powinniśmy je przygotowywać ?

Czy siemię lniane można pić na noc?

Picie siemienia lnianego na noc nie jest zakazane, jednak nie jest to polecany sposób, gdyż nasiona lnu mogą zadziałać pobudzająco i powodować problemy z zaśnięciem. Są jednak osoby, które wybierają ten sposób spożywania siemienia, gdyż u nich najlepiej się sprawdza. Dotyczy to zazwyczaj osób, które chcą zrzucić kilka zbędnych kilogramów. Ziarna pozostawiają długie uczucie sytości, dzięki czemu unikamy nocnego podjadania, które jest główną przyczyną nadwagi i nieskuteczności diet odchudzających.

Kiedy pić siemię lniane rano czy wieczorem?

Poleca się, aby napar z siemienia lnianego sporządzić wieczorem i pozostawić go na całą noc, a następnie spożyć na czczo, po przebudzeniu. Spożywanie siemienia lnianego uzależnione jest od zapotrzebowania organizmu, dlatego najważniejsza jest obserwacja. Sugeruje się jednak, że spożywanie siemienia lnianego na czczo przynosi największe rezultaty. Pamiętajmy jednak, że kluczowym elementem uzyskania oczekiwanych efektów jest czas i regularność.

Jak przygotować siemię lniane do picia?

Picie siemienia lnianego wymaga przygotowania — zalania wodą

Do przygotowania napoju z siemienia lnianego potrzebne jest nam zmielone siemię lniane, które można zakupić w większości sklepów. Jeśli jednak nie mamy możliwości zakupu tej formy, to wystarczy zmielić ziarna w młynku. Jak przygotować taki napój?

Sproszkowane siemię lniane należy zalać ½ szklanki ciepłej lub nawet gorącej wody. Tak przygotowany napar należy odstawić na 10 minut do zaparzenia. Po tym czasie ziarna pęcznieją, a napój staje się kleisty i przyjmuje formę kisielu.

Nie musimy obawiać się o smak napoju. Napar jest całkowicie bezsmakowy, dzięki czemu z łatwością możemy go spożywać bez zbędnych obaw.

Reklama

Jak zaparzyć siemię lniane — błędy, jakich unikać

Siemię lniane do picia jest banalnie prosty w wykonaniu, jednak należy pamiętać o kilku podstawowych błędach, jakich należy unikać, aby kisiel z siemienia lnianego lub też znany jako żel lniany nie stracił swoich cennych właściwości.

  • Wysoka temperatura niszczy składniki i przyczynia się do powstawania szkodliwych związków chemicznych, dlatego nie powinno zalewać się nasion gorącą wodą lub też ich gotować.
  • Nie zapominaj o nawodnieniu podczas spożywania siemienia lnianego, w szczególności na sucho.
  • Nie trzymaj nasion lnu w temperaturze pokojowej. Aby siemię było pełne swoich właściwości, należy przechowywać je w chłodnym miejscu np. w lodówce w szczelnie zamknięte w pojemniku.

Siemię lniane przeciwwskazania

Spożywanie siemienia lnianego jest w stu procentach bezpieczne i praktycznie każdy może je przyjmować. Istnieją jednak pewne wyjątki.

Ze względu na silne działanie przeciwzakrzepowe i obniżające cholesterol spożywanie siemienia lnianego powinno być skonsultowane z lekarzem podczas przyjmowania leków o takim samym działaniu.

Zaleca się także, aby kobiety w ciąży, oraz karmiące piersią nie podejmowały się kuracji siemieniem lnianym lub skonsultowały się z lekarzem.

Pamiętajmy jednak, że siemię lniane może przyczynić się do odwodnienia organizmu, ze względu na fakt, iż ziarna bardzo szybko pochłaniają wodę, dlatego należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu podczas picia lnu.

Reklama

Jak długo można pić siemię lniane?

Wprowadzanie do swojej diety siemienia lnianego powinno odbywać się stopniowo, zaczynając pić siemię lniane od połowy łyżeczki dziennie, aż z czasem można wprowadzić nawet kilka łyżeczek w ciągu tygodnia. Należy jednak pamiętać, że zbyt duża ilość ziaren lnu może przynieść odwrotny skutek, ze względu na wysoką zawartość związków cyjanowych. Nie powinniśmy więc spożywać więcej niż 3-4 łyżeczki dziennie.

Kwestia tego jak długo powinno się pić siemię lniane, jest zupełnie zależna od organizmu. Tak naprawdę nie istnieje górna granica czasu, jednak pierwsze efekty stosowania zauważalne powinny być już po pierwszym miesiącu. Tak naprawdę jedynie regularne spożywanie siemienia lnianego może przynieść oczekiwane rezultaty.

Kiedy pić siemię lniane rano czy wieczorem Read More »