Dieta

Zaparcia w ciąży czy można przeć

Problem z wypróżnianiem w ciąży jest jednym z najbardziej licznych schorzeń przewodu pokarmowego podczas błogosławionego czasu. Zmiany hormonalne oraz fizyczne, na przykład rosnąca macica, powodują nieprzyjemne problemy, z którymi muszą się zmierzyć przyszłe mamy. Zaparcia mogą występować podczas trwania ciąży jak i po niej — w czasie połogu.

Reklama

Co jest przyczyną zaparć ?

Wydzielany przez jajniki, nadnercza i łożysko progesteron jest niezbędny do zaistnienia i podtrzymania ciąży. Jego rola jest niezwykle istotna, lecz podwyższony poziom może prowadzić do zmian w motoryce przewodu pokarmowego. Przede wszystkim wpływa on na zwolnienie motoryki jelit, co prowadzi do kłopotów, z zatwardzeniem w ciąży. Aktualne dane mówią, że kobiety w ciąży powinny wypróżniać się 1-2 razy dziennie. Informacje dotyczące rozwiązania problemu zatwardzenia w ciąży są coraz bardziej potrzebne. Rośnie odsetek kobiet, u których występuje ten dyskomfort. Jest kilka sposobów, które pomogą pozbyć się zaparć w ciąży.

Co na zaparcia w ciąży?

Istnieją metody leczenia farmakologicznego i niefarmakologicznego. W pierwszej kolejności należy zadbać o dobre nawodnienie. Dla kobiet w ciąży zaleca się picie co najmniej 2,5 litów wody na dzień. Warto zadbać o wyższą podaż płynów w ciąży. Gdy zapotrzebowanie na wodę nie jest zaspokojone, zwiększa się zdolność absorpcyjna jelit. W konsekwencji dochodzi do wysuszenia i stwardnienia mas kałowych, co wiąże się z bolesnymi wypróżnieniami i zaparciami. Co pić na problemy z wypróżnianiem w ciąży? Najlepszym wyborem będzie woda.

Dieta w ciąży zapobiega zaparciom

Kolejnym niefarmakologicznym sposobem na zaparcia jest wprowadzenie zmian w diecie. Dieta w ciąży ma ogromny wpływ na stan zdrowia kobiety i jej przyszłego potomka. Kobiety ciężarne mają zwiększone zapotrzebowanie na wszystkie składniki odżywcze. Zwiększona suplementacja może być przyczyną zmiany koloru stolca. Ciemny stolec w ciąży jest naturalną reakcją organizmu na zwiększoną podaż żelaza.

Pierwszym krokiem jest zadbanie o spożywanie odpowiedniej ilości błonnika. Zwiększy on ilość wydalanej treści i wizyt w toalecie. Dlaczego jest on tak istotnym elementem diety ciężarnej? Błonnik pełni kluczową rolę w pobudzaniu pracy jelit. Frakcja nierozpuszczalna (włókno błonnika) ma zdolność do wchłaniania wody. Powoduje to pęcznienie w jelicie, co za tym idzie, zwiększa się masa pokarmowa i proces przesuwania treści pokarmowej zachodzi sprawnie. Jego źródłem są zarodki pszenne, warzywa oraz pełne ziarna. W procesie przetwarzania żywności, na przykład podczas mielenia ziaren i wytwarzania z nich białej mąki, włókno błonnika zostaje usunięte. Dlatego ważne jest, aby wybierać produkty pełnoziarniste.

Reklama

Zalecana dawka spożycia błonnika to od 25 g do 30 g na dobę. Wprowadzenie większej ilości błonnika do swojej diety jest to dobry sposób na zaparcia w ciąży. Osoby z tendencją do problemów z przewodem pokarmowym powinny jeść produkty bogate w błonnik, czyli pieczywo i płatki pełnoziarniste oraz mnóstwo owoców i warzyw, pić rano ciepłe napoje oraz wypijać sporą ilość płynów.

Podstawą, aby uniknąć zaprać w ciąży jest wprowadzenie kilku dobrych nawyków żywieniowych:

  • w każdym posiłku powinny znaleźć się owoce lub warzywa,
  • przy wyborze płatków warto kierować się zawartością błonnika – co najmniej 5 g na porcję lub mieszać płatki o niskiej zawartości błonnika z tymi, które zawierają go dużo,
  • wybieranie chleba i makaronu pełnoziarnistego,
  • jedzenie większej ilości strączków np. w postaci hummusu,
  • do jogurtu możesz dodawać zarodki pszenne, siemię lniane, orzechy, sezam lub suszone owoce np. suszone śliwki.

Zaparcia w ciąży – czy można przeć?

Stosując się do powyższych rad, dostarczamy swojemu organizmowi zalecaną dawkę błonnika w ciągu dnia. W ten sposób wspomożemy pracę jelit. Parcie na stolec nie spowoduje poronienia ani niespodziewanych narodzin dziecka.

Do naturalnych sposobów na zaparcia należy też umiarkowana aktywność fizyczna, która wywiera pozytywny wpływ na cały organizm przyszłej mamy i dziecka. Poprawia funkcjonowanie układu krążenia i oddechowego, łagodzi zaparcia oraz zmniejsza ryzyko komplikacji w czasie ciąży.

Reklama

Podsumowując, w leczeniu zaparć pierwszą linią terapii jest zwiększenie ilości błonnika w diecie, płynów oraz aktywności fizycznej. Kiedy naturalne sposoby poradzenia sobie z zaparciami zawodzą, zaleca się sięgnąć po farmakologiczne sposoby na zaparcia w ciąży.

Jednym z leków stosowanych u przyszłych mam jest laktuloza. Jest to preparat osmotyczny, którego rozkład zachodzi w jelicie grubym. Skutkiem jego zażycia jest zwiększenie zbierania wody w jelitach, pobudzenie ruchów perystaltycznych, co w konsekwencji prowadzi do tego, że stolec mięknie i łatwiej go wydalić. Laktuloza jest uważana za bezpieczny lek przeczyszczający, który bezpiecznie mogą stosować przyszłe mamy. Należy jednak pamiętać, że laktulozy nie można stosować na początku ciąży. Stosowanie tego rodzaju środków przeczyszczających jest dopuszczalne dopiero od 4 miesiąca ciąży. Przyjmowanie tego preparatu przez dłuższy okres czasu może doprowadzić do biegunek oraz zaburzeń związanych z bilansem gospodarki wodnej i elektrolitowej.

Kolejnym sposobem na dolegliwości z zaparciami są czopki glicerynowe. Tego rodzaju czopki stosuje się jako leki o działaniu przeczyszczającym, można poprosić o nie na oddziale lub kupić w aptece. Gliceryna zawarta w czopkach podrażnia dolny odcinek jelita grubego, zwiększając jego ruchy robaczkowe. Jest to bezpieczny lek na zaparcia w ciąży oraz w okresie połogu.  Pomimo jego bezpieczeństwa warto zdobyć informacje u lekarza, który wyrazi zgodę na korzystanie z tego preparatu.

Problemy z wypróżnieniem po porodzie

Występującym problemem są również zaparcia po porodzie, z którymi zmaga się co czwarta kobieta. Bezpośrednio po przyjściu dziecka na świat mięśnie dna miednicy są rozciągnięte i mocno osłabione. Poleca się stosować te same metody, co na zatwardzenie w ciąży. Problem można rozwiązać najbezpieczniejszymi metodami, czyli odpowiednią dietą, dostatecznym nawodnieniem i aktywnością fizyczną. Dopiero wtedy, gdy naturalne sposoby się nie sprawdzą, przechodzimy do korzystania z leków, pamiętając o konsultacji z lekarzem. Dopiero po usłyszeniu słowa „akceptuję” decydujemy się na stosowanie preparatów.

Zaparcia w ciąży czy można przeć Read More »

Pestki dyni kcal

Dynia to warzywo posiadające wiele nasion, które są bardzo cennym źródłem witamin i składników mineralnych. Wiele osób uważa, że dynia jest królową jesieni. Znajdują się w niej witaminy, jak i nie brakuje składników odżywczych i węglowodanów. Pestka dyni jest sporych rozmiarów, jej wygląd jest podłużny i może mieć kolor pomarańczowy lub zielony. Są one dość kaloryczne, co wynika z tego, że 100 gramów suszonych pestek to około 560 kcal i 50 g tłuszczu. Z tego właśnie powodu nie poleca się spożywania zbyt wielu pestek dyni osobom, będącym na diecie. Pamiętajmy, że każda dieta powinna zawierać produkty bogate w wartości odżywcze takie jak: witaminy, błonnik, węglowodany, tłuszcze i białka więc z pewnością przy zachowaniu umiaru dyniowe pestki nam nie zaszkodzą. Warto mieć małe opakowanie suszonych pestek w kuchni, które możemy dodawać do musli z mlekiem czy jogurtem.

Reklama

Pestki dyni – na co?

Pestki dyni powinni konsumować przede wszystkim mężczyźni. Wynika z tego, że pestki dyni zawierają duży poziom witaminy E, która ma wpływ na płodność, jak i produkcję oraz jakość plemników. Poza tym pestki dyni zawierają duże ilości cynku, który jest odpowiedzialny za sprawność seksualną mężczyzn. Warto wiedzieć, że jeśli dojdzie do niedoboru cynku u mężczyzn, to może pojawić się wiele uciążliwych dolegliwości. Może nawet dojść do utraty płodności, dlatego tak ważny jest cynk. Oprócz tego zapobiega zapaleniu i przerostowi prostaty. Na wprowadzenie pestek dyni do diety powinni zdecydować się także sportowcy, jak i osoby prowadzące zdrowy tryb życia, gdyż jak wszyscy wiemy – cynk buduje tkankę mięśniową.

W pestkach dyni znajdziemy również kwasy omega 3 i duże ilości fitosteroli, dlatego też powinny je jeść osoby zmagające się z wysokim poziomem cholesterolu LDL we krwi. Pestki z dyni mają wiele cennych zalet i zastosowań. Są one bardzo skuteczne w zapobieganiu rozwojowi miażdżycy, jak i wielu innych chorób cywilizacyjnych. Ponadto mają działanie antyoksydacyjne, więc doskonale wzmacniają organizm i spowalniają procesy starzenia. Wiele osób sięga także po nasiona dyni, gdyż te mogą zmniejszyć ryzyko zachorowania na nowotwór.

Nasiona dyni są także pomocne, jeśli chodzi o pozbywanie się pasożytów. Mowa tutaj o owsikach, tasiemcach, czy gliście ludzkiej. Wielu naukowców jest zdania, że pestki dyni pomagają też w leczeniu cukrzycy, ale jak dotąd tego nie potwierdzono. Jednak mimo to jedzenie nasion dyni doskonale wpływa na wzmocnienie organizmu, więc pożądane byłoby wprowadzić je do diety.

Pestki dyni, ile dziennie powinno się jeść?

Pestki dyni możemy spożywać każdego dnia – to idealny sposób na codzienne dbanie o zdrowie. Możemy je przegryzać o dowolnych porach, aczkolwiek najlepszą porą jest poranek. Warto zjeść na śniadanie na przykład porcję pestek dyni (1 łyżka), które dostarczą nam energii na cały dzień. Również popołudnie to doskonała pora na porcję pestek dyni – jako podwieczorek, dzięki któremu na pewno uda nam się przetrwać do kolacji. Trzeba jednak wiedzieć, że właściwości pestek dyni odznaczają się wysoką kalorycznością, dlatego nie powinniśmy jeść ich zbyt często. Warto wiedzieć, że niewielka porcja 100 gramów pestek dyni to źródło prawie 600 kalorii (kcal)- czyli tyle, ile średnio zawiera śniadanie.

Specjaliści twierdzą, że najlepszą dzienną porcją jest jedna łyżka – czyli jest to mniej więcej 10 g-15 g pestek dyni. Jeśli chcemy zjeść również podwieczorek, to możemy sobie pozwolić na drugą porcję, czyli w sumie to będzie 30 g nasion. Raczej nie warto przekraczać zalecanej porcji.

Prażenie pestek dyni

Wiele osób wyrzuca pestki z dyni, a to błąd, gdyż możemy je uprażyć i w ten sposób otrzymać zdrową przekąskę – czyli prażone nasiona dyni. Do ich przygotowania będziemy potrzebować pestki dyni, sól oraz olej rzepakowy. Na samym początku musimy dokładnie opłukać pestki i usunąć z nich wszystkie włókna. Następnie namoczyć przez noc w wodzie. Na drugi dzień musimy je dobrze osuszyć, a następnie wysypać na blachę wyłożoną papierem do pieczenia. Zanim wstawimy je do piekarnika, musimy je polać olejem. Następnie pieczemy je przez około 20 minut w temperaturze 150 stopni C. Podczas pieczenia warto je przemieszczać, aby były równomiernie prażone. W ostatnim etapie możesz posolić naszą przekąskę i przełożyć ją do szczelnego pojemnika, dzięki któremu pozostaną chrupiące. Jesteśmy pewni, że jest to produkt, który każdemu zasmakuje!

Reklama

Ile kalorii mają pestki dyni

Kalorie i wartości odżywcze – jak one wyglądają w przypadku pestek dyni? Wiele osób, zanim zdecyduje się na regularne jedzenie pestek z dyni, zastanawia się, ile mają one kalorii. Odpowiedź na to pytanie jest prosta –zawartość kalorii w 100 g nasion dyni wynosi 559 kcal. 100 g to średniej wielkości porcja – bez problemu każdy zje taką ilość. Jeśli na przykład chodzi o garść nasion dyni waży ona 35 g – jest to mniej więcej zawartość 196 kalorii (kcal), czyli zawiera ich dość dużo. Choć może trudno sobie to wyobrazić, to jednak garść pestek dyni waży sporo. Garść nasion ma tyle samo kalorii, ile mają dwie szklanki coli, czy półtora szklanki mleka.

Pestki dyni – wartości odżywcze

Decydując się na systematyczne jedzenie tej zdrowej przekąski, należy pamiętać, że możemy dość sporo przytyć – większość z nas tego nie chce. Aby zrzucić kalorie, które zawiera garść pestek z dyni, musimy jeździć około 30 minut na rowerze, biegać przez około 20 minut lub jeśli wolimy pływać, to musimy to robić przez około 20 minut. Jeśli natomiast chodzi o pochodzenie kalorii znajdujących się w pestkach dyni, to pochodzą one w 20% z białka, 7% z węglowodanów i 73% z tłuszczy.

Skład pestek dyni to przede wszystkim tłuszcz (19%), do którego zaliczamy kwasy tłuszczowe nasycone, kwasy tłuszczowe wielonienasycone, kwasy tłuszczowe jednonienasycone. Cholesterol (0 g), sód (18 mg), potas (919 mg), węglowodany (54 g), błonnik (18 g) oraz białka (19 g).

Ciekawym produktem z nasion jest olej z pestek dyni na odchudzanie. To idealny produkt dla tych osób, które zmagają się z problemami trawiennymi. Także dla tych, którzy chcą schudnąć, co wynika z tego, że jest to źródło błonnika. Jest on odpowiedzialnym za regulację metabolizmu.

Indeks glikemiczny pestek dyni

Warto zaznaczyć, że IG pestek dyni wynosi 24, natomiast samej dyni – 75, dlatego też możemy stwierdzić, że miąższ dyni jest produktem o wysokim IG. Natomiast spożywanie takich produktów jest przyczyną bardzo szybkiego wzrostu poziomu cukru we krwi.

Pestki dyni przeciwwskazania

Bardzo zdrowe jest jedzenie dyni, aczkolwiek należy wiedzieć, że tuczy, dlatego raczej nie powinniśmy przesadzać z ich ilością. Jednak oprócz powyższego, pestki dyni nie mają innych przeciwwskazań. Są polecane zarówno dla dorosłych, jak i dla najmłodszych.

Reklama

Pestki dyni – skutki uboczne

Wiele osób, które próbują zrzucić nadprogramowe kilogramy, uważa, że wystarczy jedynie przestrzegać zasady zdrowego żywienia i nie spożywać słodyczy. Oczywiście jest to prawda, jednakże wszystko musimy robić z głową. Wielu pacjentów uważa, że może zamienić słodycze na zdrowe przekąski. Choć jest to dobra zamiana, to trzeba wiedzieć, ile zawierają one kcal, bo przez ich nadmierne spożywanie może być nam trudno schudnąć. Dlatego też raczej odradza się spożywania nadmiernych ilości pestek dyni, gdyż może to dać odwrotny efekt do oczekiwanego.

Jednak oprócz tego, że pestki dyni mają wysoką wartość kaloryczną, to nie mają żadnych innych skutków ubocznych, jak i przeciwwskazań. Najlepszym dowodem na to jest to, że możemy je stosować także u dzieci. Wielu rodziców stosuje nasiona dyni do odrobaczania dzieci i jest to skuteczny sposób.

Jedynym istniejącym przeciwwskazaniem do jedzenia pestek dyni jest sytuacja, w której pacjent ma dolegliwości przewlekłe uniemożliwiające spożywanie produktów mających substancje znajdujące się w pestkach dyni.
Jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań, to powinniśmy wprowadzić pestki do naszej diety. Możemy wykorzystać je na przykład w przepisie na chleb z samych ziaren.

Pestki dyni kcal Read More »

Dieta przed kolonoskopią

Kolonoskopia to bardzo cenne badanie, które pozwala na uzyskanie wielu bardzo istotnych informacji dotyczących jelita grubego. Lekarze kierują na to badanie osoby, u których podejrzewa się m.in. raka jelita grubego, aczkolwiek nie tylko wtedy. Skierowanie na kolonoskopię dostają także osoby, które skarżą się na bóle brzucha, czy innego rodzaju dolegliwości związane z jelitami. Warto jednak wiedzieć, że do tego badania trzeba odpowiednio się przygotować – podstawą jest odpowiednia dieta dzień przed kolonoskopią. Co jeść przed badaniem?

Reklama

Kolonoskopia – co to jest?

Kolonoskopia to nic innego jak jedno z badań diagnostycznych, które polega na badaniu dolnego odcinka przewodu pokarmowego. To badanie opiera się na oglądaniu wnętrza jelita grubego. Odbywa się poprzez wprowadzenie przez odbyt specjalnego wziernika, który jest zakończony kamerą, a następnie przesłanie obrazu na zewnątrz. To doskonałe badanie, które umożliwia wykrycie wszelkich zmian jelita grubego.

Jednym z tych badań, którego wiele osób się boi, jest właśnie kolonoskopia. Przygotowanie do badania jest dość proste, jednak z czego wynika ten strach przed kolonoskopią? Głównym powodem jest to, że w Internecie można spotkać się z wieloma nieprawdziwymi informacjami mówiącym, że jest to bolesne badanie. Kolonoskopia jest bezbolesny badaniem – jedyne co to pacjent może odczuwać dyskomfort.

Skierowanie na kolonoskopię najczęściej otrzymują osoby, u których podejrzewa się raka jelita grubego, chorobę Leśniowskiego-Crohna, czy niedokrwistość z niedoboru żelaza. Jednak warto zaznaczyć, że wykonuje je się także w innych okolicznościach, gdyż jest to badanie, które pozwala na ocenę zmian we wrzodziejącym zapaleniu jelit. Oprócz tego jest to badanie przesiewowe wykonywane w kierunku polipów i wczesnego stadium raka.

Ile trwa kolonoskopia?

Kolonoskopia to badanie, które nie trwa zbyt długo – zazwyczaj nie przekracza 40 minut, aczkolwiek często zdarza się, że zajmuje jedynie 10 minut. Warto tutaj zaznaczyć, że jest to niekomfortowe badanie, jednak nie powinniśmy się stresować, jeśli podczas jego przeprowadzania będą wydobywały się gazy lub płyn, gdyż jest to całkowicie normalne.

Jak przygotować się do kolonoskopii?

Zanim udamy się na kolonoskopię, to musimy się odpowiednio przygotować. Każdego dnia nasze jelita są wypełnione treścią pokarmową, natomiast jej gęstość się zwiększa wraz z oddalaniem od żołądka. Wynika to z tego, że płyny znajdujące się w przewodzie pokarmowym są wchłaniane przez ścianki jelit. Taka treść jest przesuwana w kierunku okrężnicy i odbytnicy i dąży do opuszczenia przewodu pokarmowego. Wykonanie kolonoskopii w takich warunkach nie jest możliwe. Jak więc powinna wyglądać dieta przed kolonoskopią? Menu znajdziecie poniżej.

Co jeść przed kolonoskopią?

Co można jeść przed kolonoskopią? Przede wszystkim najważniejsza jest dieta lekkostrawna. Kolonoskopia może dojść do skutku tylko wtedy, gdy odpowiednio przygotujemy nasze narządy. Chodzi tutaj oczywiście o ich dokładne oczyszczenie z resztek pokarmowych, które najprawdopodobniej mogłyby wpłynąć na zaburzenie obrazu z endoskopu. W tym powinniśmy wdrożyć odpowiednią dietę, a także zastosować preparat przeczyszczający – choć należy skonsultować się z lekarzem.

Przygotowanie do kolonoskopii powinno rozpocząć się już 7 dni wcześniej. To czas, kiedy warto przerzucić się na dietę lekkostrawną, choć warto tutaj zaznaczyć, że nie musi być ona rygorystyczna. Warto już tydzień przed badaniem jeść mniejsze porcje jedzenia, dzięki czemu później będzie nam po prostu łatwiej. Osoby, które przyjmują żelazo, powinny to przerwać.

Czego nie jeść przed kolonoskopią?

Dieta przed kolonoskopią powinna wykluczać przyjmowanie wszystkich tych pokarmów, które zawierają pestki i ziarna. Z czego to wynika? Powodem jest to, że zarówno pestki, jak i ziarna mogą znajdować się w przewodzie pokarmowym ponad tydzień czasu, a co za tym idzie — mogą one utrudniać wykonanie kolonoskopii. 3 dni przed badaniem — mimo że możemy normalnie jeść — to powinniśmy zacząć wprowadzać już niektóre niezbędne ograniczenia. Na tym etapie — czyli 3 dni przed kolonoskopią — z diety należy usunąć surowe warzywa i owoce mające drobne pestki, przetwory z warzyw, pieczywa z ziarnami, buraki czerwone (wpływają one na kolor błony śluzowej jelita). Konieczna jest też rezygnacja z siemienia lnianego.

2 dni przed kolonoskopią należy przejść na dietę ubogoresztkową. Dieta półpłynna przed kolonoskopią to jeden z etapów, dzięki któremu możliwe jest wykonanie kolonoskopii. Jest to pewien rodzaj odżywiania, który charakteryzuje się małą ilością błonnika, czyli włókna, który odkłada się w przewodzie pokarmowym. Mimo że błonnik jest bardzo ważny w odżywaniu, to jednak przed badaniem należy z niego zrezygnować, aby oczyścić jelita. Dwa dni przed badaniem należy zrezygnować z tłustych mięs i wędlin, picia napojów gazowanych, sałatek warzywnych, jak i warto wykluczyć ciemne pieczywo. Idealną alternatywą dla ciemnego pieczywa jest białe pieczywo. Dieta dwa dni przed badaniem obejmuje tylko ograniczenie spożywanie wyżej wymienionych produktów – bardzo ważna jest rezygnacja z gazowanych napojów, aby kolonoskopia przebiegła poprawnie. Jak wygląda dieta jeden dzień przed kolonoskopią?

Reklama

Przykładowa dieta przed kolonoskopią

Dieta płynna przed kolonoskopią to właściwie ostatni etap diety przed badaniem. 1 dzień przed badaniem możemy zjeść lekkie śniadanie — lecz pamiętajmy, aby nie było w nim zbyt dużo błonnika. Najlepszym śniadaniem w dniu badania będzie kromka chleba posmarowana masłem. Jeśli chcemy, to możemy położyć na nią np. plasterek chudej wędliny. W godzinach południowych powinniśmy przejść na dietę płynną. Jeśli wystąpi głód, to możemy zjeść kisiel, natomiast na obiad najlepszy będzie czysty bulion. W dniu poprzedzającym badanie musimy także pamiętać, aby przyjmować leki przeczyszczające. Mimo że są one mdłe, to jednak jest to konieczny etap przygotowania do badania.

Jeśli w dniu kolonoskopii jesteśmy umówieni na badanie w godzinach popołudniowych, to przed badaniem możemy pić różnego rodzaju napoje, jednak należy wiedzieć, że trzeba tego zaprzestać około cztery godziny przed przystąpieniem do badania. Dozwolone, aczkolwiek jest ssanie landrynek, które zdaniem wielu osób są pomocne przed kolonoskopią. Możemy także pić wodę niegazowaną. Warto też wiedzieć, że na kolonoskopię możemy przyjść z wraz z osobą towarzyszącą, dzięki czemu na pewno będziemy mniej się stresowali.

Wiele osób również zadaje sobie pytanie, czy można pić kawę przed kolonoskopią. Zgodnie z zalecaniami do dwóch godzin przed planową godziną badania możemy wypić tyle napojów niegazowanych, ile chcemy – w tym również możemy wypić kawę. Choć jednak lekarz zazwyczaj poleca jedynie picie wody.

Co jeść po kolonoskopii?

Już po badaniu, czy dalej konieczna jest dieta? Kolonoskopia to badanie, które nie może się odbyć przed odpowiedniego przygotowania. Dieta po kolonoskopii to kwestia, nad którą zastanawia się wiele osób. Warto tutaj zaznaczyć, że po wykonanym badaniu warto jeszcze przez mniej więcej 2 godziny powstrzymywać się od jedzenia. Po upływie tego czasu możemy wrócić do normalnego odżywiania. Choć należy wiedzieć, że zaleca się dalsze stosowanie diety lekkostrawnej przez kilka dni. Powinniśmy skupić się na tym, aby nasze posiłki nie były duże, ale regularne. Taki sposób odżywiania ma doskonały wpływ na perystaltykę jelit, a oprócz tego przygotowuje organizm do cięższej pracy.

Reklama

W trakcie badania pacjent może odczuwać dyskomfort. Oprócz tego warto wiedzieć, że wielu z nich skarży się na przykre dolegliwości po wykonanym badaniu – m.in. bóle brzucha, czy wzdęcia. Jednak bez obaw – jest to całkowicie normalne. Aby złagodzić ból, możemy sięgnąć po leki rozkurczowe, które należy popić szklanką wody.

Warto wiedzieć, że czasami kolonoskopię wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Możliwe jest także znieczulenie miejscowe, choć należy tutaj zaznaczyć, że decyzje o znieczuleniu podejmuje lekarz, a te nie zawsze jest niezbędne. Znieczulenie wykonuje się jedynie w odpowiednio uzasadnionych przypadkach.

Dieta przed kolonoskopią Read More »

Pyłek pszczeli w ciąży

Według danych badań prowadzonych przez archeologów, stosowanie produktów pszczelich przez Egipcjan miało miejsce już przed 1550 roku p.n.e, o czym wiemy z tzw. papirusów Ebersa. Produkty pszczele w starożytnej medycynie były stosowane do leczenia między innymi zakażeń, zębów, ropni, chorób ginekologicznych itp. W dzisiejszych czasach posiadamy większą wiedzę o produktach pszczelich, opartą na badaniach laboratoryjnych. Jednym z tych produktów jest pyłek kwiatowy, inaczej nazywany pyłkiem pszczelim. Są nim męskie komórki rozrodcze kwiatów o mikroskopijnej wielkości, które zawierający spektrum składników odżywczych jak i mineralnych, które są niezbędne w rozwoju. Możemy nawet pokusić się o stwierdzenie, że ziarna pyłku to naturalny suplement, który może pomóc przyszłej mamie w utrzymaniu naprawdę doskonałych wyników morfologii, którą regularnie wykonuje się co miesiąc.

Reklama

Zalety pyłku pszczelego w ciąży

Pyłek kwiatowy jest doskonałym uzupełnieniem diety, a także suplementacji dla ciężarnej kobiety. Są to niewielkie kuleczki, których największą zaletą jest bogactwo minerałów oraz witamin. Właśnie dlatego zaleca się jego użycie u kobiet w ciąży. Zdaniem specjalistów, pozyskany z kwiatów pyłek znacznie wzmacnia odporność wszystkich przyszłych mam, które zdecydowały się wprowadzić go do swojej diety. Regularnie spożywany dostarcza im wszelkich potrzebnych witamin, a także składników mineralnych. Mało kto wie, że pyłek kwiatowy wspiera również płodność, czy też rozwój płodu a jego regularne stosowanie może zapobiec poronieniom płodu dziecka.

Czy w ciąży wolno jeść pyłek pszczeli?

Pyłek pszczeli jest skarbnicą odżywczych składników. Zawartość minerałów, witamin, tłuszczów, aminokwasów oraz innego rodzaju składników, przypomina troszkę listę najbogatszych preparatów multiwitaminowych dostępnych na rynku. Lecz jest to produkt w 100% naturalny, a nie syntetyczny, wyprodukowany w laboratorium. W pyłku kwiatowym znajdziemy przede wszystkim witaminy pochodzące z grupy B, a więc: B1, B2, B3, B6,B7 oraz B9 (kwas foliowy), B12 czy też witaminy A, C oraz E.

Znajdują się w nim 36 biopierwiastków m. in:

  • cynk,
  • mangan,
  • żelazo,
  • fosfor,
  • miedź,
  • potas,
  • sód,
  • chrom,
  • magnez,
  • krzem,
  • siarka,
  • bor,
  • wapń i inne.

Aminokwasy, które znajdziemy w pyłku:

  • izoleucyna
  • leucyna
  • lizyna
  • metionina
  • fenyloalanina
  • treonina
  • tryptofan
  • walina

Poza tym według danych badań laboratoryjnych jest także źródłem tłuszczy, który wacha się w granicach 2-7%. Białka w nim znajduje się do 51,2% oraz kwasów tłuszczowych, karotenoidów, enzymów oraz także bioflawonoidy. Dzięki temu ma naprawdę bardzo szerokie zastosowanie. Poprawia zdrowie przyszłych mam, uzupełniając niedobór składników niezbędnych do prawidłowego rozwoju dziecka. Ze względu na swój skład możemy powiedzieć, że jest to naturalny lek. Warto przekonać się do ciężkiej pracy pszczół, które z kwiatów wyciągają to co dla Ciebie oraz Twoich dzieci jest najcenniejsze.

Reklama

Pyłek pszczeli właściwości i działanie

Na co nam pomaga w ciąży pyłek kwiatowy?

Z uwagi na swój skład, pyłek pszczeli w ciąży sprawdza się doskonale w samym zapobieganiu, a także wspieraniu leczenia anemii. Jak wiemy, dolegliwość ta w tym okresie zdarza się bardzo często, aczkolwiek spożywanie pyłku wpływa na zmniejszeniu ryzyka pojawienia się jej. Musimy także zaznaczyć, że pyłek pomaga także w radzeniu sobie ze wszelkimi spadkami nastroju czy też brakiem apetytu. Kolejnym udowodnionym działaniem, jakie wynika z badań, jest fakt, że pyłek wzmacnia układ odpornościowy, a wiadomo, że w ciąży tego typu działanie jest bardzo istotne. Musimy jednak uważać, ponieważ pyłek pszczeli nie jest wskazany dla wszystkich. Automatycznie wyeliminowane są kobiety z alergią na różnego rodzaju pyłki.

Właściwości pyłku pszczelego

Jeśli będziesz regularnie go przyjmować, na pewno zadziała wzmacniająco na nasz organizm. Jeśli chcesz poprawić swój apetyt, to także rozważ przyjmowanie pyłku kwiatowego. Odtruwa on organizm, wspiera działanie antybiotyków, ma działanie przeciwmiażdżycowe. Co więcej, to jeszcze nie koniec cennych właściwości, ponieważ wśród nich możemy wymienić działanie przeciwzapalne. Należy mieć świadomość, że ten naturalny produkt, jakim jest pyłek pszczeli, zastosowanie znajduje nie tylko u kobiet w ciąży. Świetnie nadaje się na odchudzanie. Jest on jedną z metod wspomagających codzienną dietę oraz aktywność fizyczną. Niestety ze względu na brak wiedzy i świadomości mało popularną. Dla dzieci pyłek pszczeli jest również bardzo polecany ze względu na zawarte w nim kwasy oraz białka niezbędne do prawidłowego rozwoju funkcji życiowych.

Jeśli chcesz przeczytać i dowiedzieć się więcej na temat pyłku i uzyskać odpowiedzi na nurtujące cię pytania:

  • Jak pozyskuje się pyłek i jakie są jego rodzaje?
  • Na co zwrócić uwagę podczas jego zakupu?
  • Pyłek kwiatowy właściwości w leczeniu.

Zapraszamy, do zapoznania się z artykułem pt. Pyłek pszczeli właściwości z pewnością, znajdziesz tam wiele cennych informacji.

Jak prawidłowo spożywać pyłek kwiatowy

Często zastanawiamy się jak spożywać pyłek, aby otrzymać jak najwięcej zdrowotnych korzyści dla naszego organizmu. Nie bój się go stosować podczas ciąży, wręcz jest wskazany jeśli nie występują alergie. Poleca się, aby zażywać go dwa razy dziennie, rano i wieczorem. Uprzednio należy wymieszać pyłek najlepiej z miodem, aczkolwiek możemy użyć mleka, jogurtu bądź wody. W przypadku wykorzystania mleka lub jogurtu powinniśmy go namoczyć przez około dwie godziny, aby wysuszone ziarna przyniesione przez pszczoły zdążyły namoknąć. Tak przygotowaną miksturę musimy natychmiast spożyć. Jednak większość osób w tym przypadku wykorzystuje miód. Ze względu na właściwość bakteriobójczą i grzybobójczą miodu, wymieszany z nim pyłek możemy przechowywać dłuższy czas. Co sprawia, że jest to najwygodniejsza forma przygotowywania tego naturalnego produktu pszczelego.

Reklama

Aby nabrać odporności każdy z nas czy to kobieta, mężczyzna czy też dziecko powinien przyjmować pyłek dwa razy dziennie, nie przekraczając dziennej dawki. Poleca się go spożywać pierwszy raz rano na czczo i później wieczorem przed samym snem. Pamiętajmy, aby dobrze rozgryźć i przeżuwać kuleczki, ponieważ zwiększymy jego przyswajalność na witaminy i składniki odżywcze.

Pyłek pszczeli dawkowanie i przygotowanie

Przede wszystkim pyłek kwiatowy należy wcześniej przygotowywać. Mniej więcej dwie lub trzy łyżeczki pyłku, zalewamy 1/3 szklanki ostudzonej przegotowanej wody lub jogurtem naturalnym, o którym wspominaliśmy wcześniej. Całość odstawiamy na dosłownie dwie godziny, do całości możemy dodać miodu, szczególnie polecamy tę metodę dla dzieci. Zalecana dzienna dawka dla dorosłego to od 20 do 40 gram. Dla dzieci musimy zmniejszyć dawkę 10-20 g lub 6-12 g na dobę dla małych dzieci. Jeśli nasze dzieci nie za bardzo są chętne do picia tego przysmaku, to warto dodać troszeczkę soku z czarnej porzeczki.

Jeśli zdecydujemy się na wsypanie pyłku do miodu, to powinniśmy zastosować proporcję 100 g płynnego miodu, na 100 g pyłku co da nam 200 g gotowego produktu. Taką miksturę dokładnie mieszamy kilka razy dziennie, aby ziarna pyłkowe namokły i zmiękły, po czym odkładamy ją do lodówki. W tym przypadku wymieszany miód z pyłkiem spożywamy w ilości dorośli 40-80 g na dzień a nasze szkraby w zależności od wieku 20-40 g lub 12-24 gramy na dobę. Pyłek pszczeli może pomóc w leczeniu. Stosowany regularnie poprawia zdrowie naszego organizmu, skóry czy też samopoczucia. Taka kuracja powinna trwać dwa miesiące, po czym powinniśmy zrobić sobie dwumiesięczną przerwę. Jak widać, owady zbierające pyłek są naprawdę potrzebne na świecie i każdy zdaje sobie sprawę, dlaczego należy chronić pszczoły. W dzisiejszych czasach niechętnie z każdym schorzeniem udajemy się do lekarza. Według danych wiemy, że coraz więcej osób ma świadomość, jak ważne są zasady prawidłowego żywienia, co sprawia, że coraz częściej się tym interesujemy. Dokonując zakupów, zwracamy uwagę no to, co zawiera poszczególny produkt. Czytamy informacje na etykiecie i chcemy przekonać się na własnej skórze, czym różnią się od siebie produkty naturalne od przetworzonych i dlaczego warto je kupować.

Pyłek pszczeli w ciąży Read More »

Niedobór białych krwinek co jeść

Przynajmniej raz w roku każdy z nas powinien wybrać się do lekarza aby wykonać badanie krwi. Najczęściej podczas tego rutynowego badania wychodzi niedobór białych krwinek. Jest to dość niebezpieczna sytuacja, gdyż leukocyty biorą udział w procesach odpornościowych. To właśnie białe krwinki wspierają funkcje obronne organizmu i chronią nasz organizm przed różnego rodzaju infekcjami i nowotworami. Niski poziom leukocytów to poważna sprawa, której nie możemy bagatelizować, jeśli nie chcemy dopuścić do osłabienia odporności organizmu. Jeśli o to nie zadbamy, to nasz organizm będzie ciągle atakowany przez wirusy i bakterie. Warto jednak tutaj zaznaczyć, że w prosty i szybki sposób możemy zwiększyć produkcję leukocytów.

Reklama

Czym są limfocyty?

Układ odpornościowy składa się między innymi z limfocytów. Są to główne komórki, które żyją najkrócej – kilka dni, najdłużej – kilka lat. Znajdują się one we krwi, limfie, a także we wszystkich tkankach organizmu z jednym małym wyjątkiem – nie znajdziemy ich w tkance ośrodkowego układu nerwowego. Ten rodzaj komórek wyróżnia się dużym i okrągłym jądrem, jak i małą zawartością cytoplazmy. Limfocyty dzielimy na duże, średnie i małe. Tworzą one grupę komórek, które powstają w procesie limfocytopoezy w tkankach limfoidalnych ośrodkowych i tkankach limfoidalnych obwodowych.

Jakie są objawy niskich leukocytów?

Objawy leukopenii są dość charakterystyczne. Najczęściej występującym objawem niskiej liczby leukocytów są afty i owrzodzenia pojawiające się w jamie ustnej. Innymi – bardziej niebezpiecznymi objawami zbyt niskiego poziomu białych krwinek – mogą być stany podgorączkowe (lub gorączka), powiększone węzły chłonne szyjne i podżuchwowe, ropne zmiany skórne, a także częste występowanie infekcji dróg oddechowych (np. zapalenie płuc). Za mało białych krwinek objawia się także wymiotami i osłabieniem.

Zbyt niski poziom leukocytów przyczyny

Za zbyt małą ilość białych krwinek najczęściej odpowiedzialne są choroby zakaźne – m in ospa, czy odra. Jednak warto wiedzieć, że niskie leukocyty towarzyszą również grypie i innym zakażeniom wirusowym. Bardzo niska ilość białych krwinek może wynikać również z ciężkiego zakażenia bakteryjnego – w takiej sytuacji nie obejdzie się bez konsultacji z lekarzem. Ponadto leukopenia (czyli mała liczba białych krwinek) może sugerować takie choroby jak: choroby szpiku (np. białaczka), nowotwory (np. ziarnica złośliwa), choroby autoimmunologiczne, choroby pasożytnicze, gruźlica, nadczynność tarczycy, HIV/AIDS. Zbyt mała ilość białych krwinek często towarzyszy również osobom po chemioterapii lub radioterapii.

Reklama

Prawidłowa wartość białych krwinek dla każdego dorosłego wynosi 4-10 g/l. Jeśli mamy leukocyty poniżej normy, to nie powinniśmy tego ignorować i jak najszybciej wyrównać niski poziom białych krwinek. Dieta powinna zostać zmodyfikowana, lecz oprócz tego należy udać się do lekarza, aby skontrolować stan zdrowia i wykonać podstawowe badania, a następnie skonsultować ich wyniki. Warto wiedzieć, że za spadek odporności może być również spowodowany niedożywieniem, nadczynnością tarczycy, przewlekłą chorobą szpiku kostnego, niedawno przebytą chorobą, ostrym zatruciem, czy przyjmowanie leków mających wpływ na odporność. Przyczyny niskiego poziomu leukocytów obejmują również niedobory witamin lub składników mineralnych.

Jak podnieść leukocyty?

Osoby zmagające się z niskim poziomem leukocytów, często zastanawiają się, jak podnieść poziom białych krwinek we krwi. Najczęściej dowiadują się o tym stanie z profilaktycznych badań krwi. Wyniki badań krwi zawsze powinny zostać skonsultowane z lekarzem, lecz warto tutaj zaznaczyć, że również samodzielnie możemy poradzić sobie ze zwiększeniem produkcji białych krwinek. Przede wszystkim należy jeść odpowiednie produkty i zrezygnować z produktów przetworzonych. W naszej diecie powinny się znaleźć przede wszystkim owoce, warzywa – najlepiej się sprawdzą truskawki, pomarańcze, melony, kalafior, brokuł i szpinak. Powinniśmy również zadbać o odpowiednią ilość cynku w organizmie – w tym celu wystarczy, że dodamy do naszej diety owoce morza lub produkty bogate w sezam. Nie możemy zapominać o produktach mięsnych – najlepiej jeść ryby, które są źródłem omega 3. Możemy także zdecydować się na zioła na zwiększenie białych krwinek.

Wpływ witamin na produkcję białych krwinek

Czasem zdarza się tak, że odpowiednia dieta nie wystarcza, aby białe krwinki były w normie. W takiej sytuacji warto rozważyć suplementację poszczególnych witamin – lecz warto tutaj zaznaczyć, że nie powinniśmy się na to decydować bez konsultacji z lekarzem. 

Wpływ na odporność naszego organizmu mają takie witaminy jak:

  • witamina C,
  • witamina D,
  • kwas foliowy,
  • kwasy Omega 3,
  • magnez.

Suplementy diety wzmacniające odporność

Już dziś istnieje wiele sposobów na wzmocnienie układu immunologicznego. Mają na niego wpływ przede wszystkim dwa czynniki: dieta i tryb życia. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby dbać o poziom witamin w organizmie. Jeśli następuje ich brak, to możemy zauważyć wiele przykrych dolegliwości takich jak na przykład nadmierne zmęczenie, czy częste występowanie infekcji. Warto tutaj zaznaczyć, że najłatwiej przyswajalne są witaminy, które znajdziemy w jedzeniu, ale jednak bardzo często one nie wystarczają. W takiej sytuacji możemy zastanowić się nad przyjmowaniem suplementów diety – lecz najlepiej zrobić po konsultacji ze specjalistą.

Reklama

Podwyższone białe krwinki

Leukocytoza – czyli podwyższone białe krwinki – to przeciwieństwo leukopenii (dla przypomnienia: leukopenia to niski poziom leukocytów we krwi). Podwyższone białe krwinki najczęściej są wynikiem zwiększonej ilości neutrofilii lub limfocytów. Jest to również stan, który występuje wraz z pojawieniem się nieprawidłowych komórek.

Wiele osób zastanawia się, co jeść, aby obniżyć leukocyty, aczkolwiek należy tutaj zaznaczyć, że zmniejszanie ilości leukocytów poprzez dietę najczęściej jest nieskuteczne. Zbyt wysoki poziom leukocytów może sugerować jakąś chorobę, dlatego niezbędna jest konsultacja z lekarzem. Jednak warto tutaj podkreślić, że ten stan może być również spowodowany zbyt dużą aktywnością fizyczną.

Podwyższone białe krwinki to dość częste zjawisko w przypadku ciężarnych kobiet. Okres ciąży to czas, kiedy organizm przyzwyczaja się do wielu zmian, dlatego w tym czasie parametry krwi mogą bardzo się zmieniać, co wynika z większego zapotrzebowania na tlen i substancje odżywcze. Najczęściej nie jest to powód do zmartwień, choć oczywiście warto regularnie kontrolować poziom leukocytów.

Niedobór białych krwinek co jeść Read More »

Ile kalorii ma miód

Miód to naturalny produkt, który dostaliśmy od matki natury. Ma on wiele cennych właściwości — to właśnie dzięki niemu m.in. nasze rany szybciej się goją. Jednak to nie wszystko, co zawdzięczamy temu produktowi. Pomaga w leczeniu wrzodów żołądka, leczy choroby wątroby, łagodzi biegunki, jak i obniża ciśnienie tętnicze. Wiele osób się zastanawia, ile kalorii ma miód. Jest to produkt, który ma 20% mniej kcal niż cukier. Miód dostarcza zarówno puste kalorie, jak i cenne wartości odżywcze, do których zaliczamy witaminy, składniki mineralne, a także substancje czynne. Jak widzimy — zawiera niezwykle cenne substancje. Co jeszcze warto wiedzieć o miodzie? Zobacz!

Reklama

Co znajdziemy w miodzie?

Miód pszczeli to produkt, na który składają się przede wszystkim węglowodany występujące w postaci cukrów prostych, witaminy A, C i K, duże ilości witamin z grupy B, enzymy, jak i również ponad trzydzieści składników mineralnych, do których zaliczamy magnez, żelazo, mangan oraz kobalt. Oprócz tego miód zawiera olejki eteryczne, bioflawonoidy i inne substancje mające właściwości bakteriobójcze. W 100 gramach miodu znajduje się 324 kalorii, 79,5 gramów węglowodanów, a także mniej więcej 0,3 grama białka.

Miody to są niezwykle cenne produkty, które wpływają na złagodzenie różnych dolegliwości i chorób. Udowodniono, że miód dość znacząco łagodzi ból gardła, jak i kaszel. Przeprowadzono badanie, które opublikowano w Archives of Pediatric and Adolescent Medicine. Badanie udowodniło, że warto podawać dzieciom powyżej jednego roku życia łyżeczkę miodu chwilę przed snem, gdyż miód łagodzi zarówno kaszel, jak i drapanie w gardle.

Warto również podkreślić, że miód jest naturalnym produktem zawierającym wiele cukrów redukujących. Mowa tu głównie o glukozie i fruktozie, dlatego jest to doskonały produkt, który wykorzystuje się w leczeniu cukrzycy. Osoby zmagające się z cukrzycą powinny sięgnąć po miód zwłaszcza wtedy, gdy odczuwają spadek cukru we krwi ze względu na to, że wtedy trzeba działać szybko. Miód to produkt, który powoduje zwiększenie glukozy we krwi w bardzo krótkim czasie, więc to najlepszy wybór w takich sytuacjach.

Ciekawe jest również to, że miód ma właściwości, które wpływają na powstawanie próchnicy — konkretniej mówiąc: hamują jej powstawanie. Wszelkie właściwości zawarte znajdujące się w miodzie wpływają na to, że ten produkt bardzo łatwo i szybko przenika przez skórę, a co za tym idzie — dostarcza jej substancje energetyczne i glukozę. Kiedyś bardzo popularne było smarowanie ran miodem, co wynika z tego, że miód znacząco przyspiesza oczyszczanie ran. Ponadto ma właściwości przeciwbólowe i przeciwzapalne, więc zdecydowanie jest to produkt warty polecenia.

Właściwości miodu

Ile kalorii ma miód? 

Wśród naturalnych produktów najcenniejszym jest właśnie miód. Kalorie miodu są zależne przede wszystkim od rodzaju miodu. Najbardziej popularny jest rzepakowy miod. Kcal miodu rzepakowego wynoszą około 340 kcal w 100 g. Natomiast jeśli chodzi o miód gryczany, to zawiera on 340 kcal w 100 g. Innym rodzajem jest spadziowy miód. Kcal miodu spadziowego to 340 kcal w 100 g. Wśród miodów wyróżniamy także miód faceliowy (324 kcal w 100g) oraz miód manuka (334 kcal w 100g). Interesującą kwestią jest również to, ile kalorii zawiera łyżka miodu. Kcal łyżeczki miodu to około 40 kalorii.

Ile kalorii ma łyżka miodu?

Bardzo wiele osób zastanawia się, ile kalorii ma łyżeczka miodu. Można wręcz powiedzieć, że fraza „łyżeczka miodu kcal” jest jedną z najczęściej wyszukiwanych! Jedna łyżka miodu waży około 12 gramów — a to jest mniej więcej 40 kcal. Oczywiście musimy pamięć, że miody to wysokokaloryczne produkty, więc nie powinniśmy przesadzać z ich ilością, ale taką ilość miodu możemy bardzo szybko spalić — wystarczy kilkuminutowa jazda na rowerze, czy intensywny spacer.

Czy miód tuczy?

Wiele osób często zadaje sobie pytanie, czy miód jest kaloryczny bardziej niż cukier? Dość łatwo odpowiedzieć na to pytanie, gdyż wiemy, że jedna łyżeczka cukru waży mniej więcej 5 gramów, natomiast jedna łyżeczka miodu waży 12 gramów. Można by stwierdzić w tym momencie, że miód jest bardziej kaloryczny. Jednak nie do końca tak jest, gdyż to właśnie cukier bardziej, co wynika z tego, że 5 gramów cukru zawiera 20,3 kalorie, a 12 gramów miodu to 39 kcal. Jak widzimy — miód ma mniej kalorii niż cukier. Zdecydowanie kaloryczność miodu to nie jest coś, czym powinniśmy się przejmować — tym bardziej że kalorie nie są aż tak istotne. Miód możemy dodać zarówno do potraw, jak i napojów, aby na przykład poprawić ich smak. Zazwyczaj wystarczy zaledwie kilka kropli, aby stworzyć potrawę o niezwykłym aromacie i smaku!

Reklama

Warto tutaj podkreślić, że jedzenie miodu w niewielkich ilością, nie spowoduje, że nagle zobaczymy większe cyferki na wadze. Miód jest produktem mającym znacznie niższy indeks glikemiczny niż cukier. Jesteście ciekawi, ile kcal ma miód? Dla porównania 100 g miodu pszczelego posiada tyle samo kalorii, co 142 truskawki, 1 mały kawałek pizzy, 4 łyżki oliwy z oliwek. Jest to produkt, który możemy, a zarazem powinniśmy spożywać każdego dnia. Zaleca się, aby jeść od 40 do 100 gramów dziennie — w zależności od tego, czy lubimy smak miodu oraz od naszej wagi. Dzieci w wieku 3-18 lat powinny jeść maksymalnie 50 g produktu dziennie. Natomiast w przypadku dzieci poniżej 1 roku życia zaleca się max. 7,5 g miodu. Sprawdź, czy naturalny miód należy do produktów, które są kaloryczne.

Czy można przedawkować miód?

Warto rozwiać także wszelkie wątpliwości dotyczące tego, czy jest w ogóle możliwość przedawkowania miodu. Praktycznie rzecz biorąc — jest to prawie niemożliwe. Miód jest niezwykle słodkim produktem, a co za tym idzie — jest mdły, więc bardzo trudno zjeść zbyt dużą ilość miodu. Jednak powinniśmy mieć na uwadze, że miód składa się między innymi z dwóch cukrów prostych — glukozy i fruktozy, a zbyt wysoki poziom tego pierwszego może mieć negatywny wpływ na naczynia krwionośne. Jako ciekawostkę warto wiedzieć, że wystarczy jedynie kilka minut po zjedzeniu miodu, aby nasz mózg otrzymał informację dotyczącą zaspokojenia potrzeby słodkiego. Dla porównania — cukier dociera do mózgu z opóźnieniem nawet kilkudziesięciu minut.

Ile kalorii ma miód Read More »

Chleb gryczany właściwości

Właściwości chleba gryczanego

Chleb gryczany to zdecydowanie najciekawsza opcja, jeśli chodzi o pieczywo bezglutenowe. Wyróżnia go niezwykły smak, jak i wartości odżywcze. Jest to produkt, po który sięgają przede wszystkim osoby będące na diecie bezglutenowej. Wbrew pozorom takich osób jest bardzo wiele — stosują ją przede wszystkim osoby chore na celiakię i cierpiące na nietolerancję glutenu.

Reklama

Warto wiedzieć, że chleb gryczany to doskonałe źródło białka, spożywczego błonnika, jak i złożonych węglowodanów. Ten wypiek zawiera również witaminy z grupy B, witaminę K, potas, magnez, żelazo, fosfor i miedź. Zdecydowanie jest to pieczywo bezglutenowe będące źródłem wielu cennych substancji. Według wielu dietetyków warto regularnie jeść chleb gryczany, co wynika z tego, że ma korzystny wpływ na serce (m.in. obniża ciśnienie tętnicze krwi), przyspiesza proces trawienia, obniża cholesterol we krwi (za to są odpowiedzialne aminokwasy) i obniża wagę ciała (co wynika z tego, że gryka zaspokaja apetyt na znacznie dłużej). Najlepszy chleb gryczany to taki, który zawiera 100% mąki z gryki — zdaniem wielu osób. Właściwości lecznicze gryki są istotne dla każdej osoby.

Chleb gryczany bezglutenowy

Chleb gryczany to idealny zamiennik zwykłego białego wypieku. Niektórzy wręcz są zmuszeni do szukania innych rozwiązań, niż biały chleb, co wynika z tego, że nie tolerują glutenu. Przygotowanie wypieku gryczanego jest niezwykle proste. Możemy skorzystać z dwóch sposobów — wykorzystując kaszę gryczaną niepaloną lub mąkę gryczaną. Najczęściej wykorzystywanym produktem do wypieku chleba jest kasza gryczana. Wartości kaszy są dość obszerne — składają się na nie m.in. witaminy z grupy B, czy kwas foliowy. Niezależnie od tego, na jaki sposób się zdecydujemy, na pewno otrzymamy przepyszny wypiek, który jest doskonałą alternatywą dla zwykłego wypieku.

Przepis na bezglutenowy chleb gryczany

Jak możemy zauważyć — aby przygotować chleb z wykorzystaniem białej kaszy, nie potrzebujemy zbyt wiele składników. Warto tutaj podkreślić, że nie wszystko jest takie doskonałe, gdyż czas przygotowania takiego chleba jest dość długi — może wynosić nawet 2 dni! Jednak bez obaw — większość tego czasu jest niezbędna, aby móc odstawić kaszę. Nie obawiaj się, że przygotowanie chleba to żmudna praca.

Co będziemy potrzebować do przygotowania, aby wykonać taki chleb?

Składniki:

  • 0,5 kg niepalonej gryczanej kaszy,
  • 3 szklanki wody,
  • 2 łyżeczki soli.

Jak zrobić chleb z wykorzystaniem właściwości kaszy gryczanej?

Na samym początku niepalona kasza gryczana powinna zostać przepłukana zimną wodą z wykorzystaniem gęstego sitka. W przypadku gryczanej kaszy w woreczkach — należy je rozciąć i wsypać zawartość do sitka. Kolejnym krokiem jest przesypanie jej do jakiegoś naczynia — np. miski i zalanie trzema szklankami wody. Następnie powinniśmy przykryć naczynie jakimś bawełnianym materiałem i odstawiamy w ciepłe miejsce na noc. Zaraz z samego rana powinniśmy zamieszać ziarna — najlepiej wykorzystując do tego drewnianą łyżkę — a następnie ponownie przykryć i odstawić kaszę do wieczora.

Wiele osób martwi się tym, że w tym czasie tworzy się piana, a woda zaczyna gęstnięć. Warto dodać, że czasem kasza gryczana lekko kiełkuje. Jednak co najważniejsze — to nie jest nic złego! Kiedy upłynie przynajmniej 12 godzin, powinniśmy odlać część wody, a następnie zblendować ziarna, aby uzyskać gładką masę. Bardzo często dzieje się tak, że konsystencja jest za gęsta — w takim przypadku powinniśmy dodać do niej odrobinę wody. Taką masę należy doprawić solą. Mając takie ciasto, powinniśmy je wylać do natłuszczonej keksówki. Po wykonaniu tych wszystkich czynności powinniśmy odstawić taką masę w jakimś miejscu w kuchni na 12 godzin. Kiedy minie wyznaczony czas — należy upiec ją w temperaturze 200°C przez jakieś 90 minut, czyli około 1,5 godziny.

Reklama

Mąka gryczana indeks glikemiczny

Mąka gryczana to najlepsza alternatywa dla innych mąk — np. z pszenicy, czy żyta i owsa. Jedną z jej cech jest niski indeks glikemiczny. Jest to parametr, który definiuje wzrost wartości glukozy we krwi po zjedzeniu posiłku. Jeśli chodzi o mąkę gryczaną, to jej indeks glikemiczny wynosi tylko 40, więc jest to produkt w pełni bezpieczny dla diabetyków. Nic nie przeszkadza, aby wprowadzić ją do diety cukrzycowej.

Jak zrobić mąkę gryczaną

Mąka gryczana to po prostu drobno zmielona w pył kasza gryczana. Niestety jest to chyba najmniej popularna mąka. Maka gryczana to najczęstszy wybór wśród osób będących na diecie bezglutenowej. Jednak warto wiedzieć, że z mąki gryczanej możemy zrobić bardzo wiele smacznych produktów — np. ciastka, gofry, chleb, czy placki gryczane. Jednak to nie wszystko, co musisz wiedzieć na temat mąki gryczanej. Co jest potrzebne do zrobienia takiej mąki?

Przepis na mąkę gryczaną jest niezwykle prosty! Jedyne co jest nam potrzebne, to blender i kasza gryczana niepalona. Główny składnik należy wsypać do kielicha blendera, a następnie miksować na wysokich obrotach. Wystarczy jedynie 30 sekund, aby uzyskać idealną mąkę gryczaną.

Chleb z kaszy gryczanej niepalonej

Do przygotowania chleba z gryczanej kaszy potrzebujemy niewielką ilość produktów. Jedyne co potrzebujemy to 400 g niepalonej kaszy (ten produkt stanowi oczywiście podstawę przygotowania tego produktu), woda, 1 łyżeczka soli himalajskiej, a także ulubione przyprawy lub zioła, dzięki czemu chlebek będzie miał jeszcze lepszy smak. Najważniejszym produktem jest kasza gryczana. Właściwości tego produktu są niezwykle cenne — m.in. usprawnia pracę jelit. Polecane przyprawy to przede wszystkim kminek, który znajdziesz praktycznie w każdym sklepie.

Jak przygotować chleb z kaszy gryczanej białej?

Przede wszystkim należy przesypać kaszę do naczynia. Będziemy potrzebować wodę, którą należy zalać ziarenka. Woda powinna pokryć całą powierzchnię naczynia. Następny krok to odstawienie naczynia na 24h. Kiedy upłynie wyznaczony czas, możemy zauważyć, że kasza zacznie kiełkować, lecz nie powinniśmy się tym przejmować, gdyż nie wpływa to na jakość chleba. Po upływie doby należy odcedzić nadmiar wody z wykorzystaniem sitka, a następnie przesypać kaszę do blendera, dodać łyżeczkę soli himalajskiej i włączyć mikser, aby móc uzyskać gładką masę. Mając taką formę ciasta, powinniśmy ją przelać do silikonowej foremki i odstawić na kilkanaście godzin – około 13h. Na czas pieczenia należy umieść je w piekarniku w temperaturze 20 stopni.

Chleb z kaszy gryczanej palonej

Chleb gryczany możemy wykonać zarówno z niepalonej kaszy, jak i palonej. Jak wykonać chleb z wykorzystaniem tego drugiego rodzaju kaszy? Co potrzebujemy, aby zrobić chlebki gryczane?

Składniki:

  • 1 szklanka (200 g) gryczanej palonej kaszy,
  • 2 łyżki mąki ziemniaczanej,
  • 2 łyżki mąki kukurydzianej,
  • 1/2 łyżeczki soli,
  • 1/3 łyżeczki sody lub proszku do pieczenia,
  • ok. 2 szklanki wody,
  • ulubione ziarna do posypania (np. trochę ziaren słonecznika),
  • 1 łyżka oliwy lub oleju kokosowego.
Reklama

Chleb gryczany z kaszy palonej

Przepis na chleb kaszy palonej niewiele różni się od powyższej podanego przepisu. Przede wszystkim na samym początku należy zmielić kaszę gryczaną paloną na mąkę. Następnie należy wsypać ją do miski, gdzie należy dodać mąkę kukurydzianą, ziemniaczaną, sodę i sól. Wszystkie te składniki musimy dokładnie ze sobą zmieszać. Następny krok to dodanie wody i zmieszanie masy w celu uzyskania gładkiej masy. Bardzo ważne jest to, aby masa była pozbawiona wszelkich grudek. Takie ciasto należy odstawić na około 10 minut. W tym czasie możemy odpowiednio przygotować blaszkę — należy umieścić na niej papier do pieczenia, jak i posmarować ją oliwą. Po upływie czasu powinniśmy wlać do niej masę i przyozdobić ulubionymi ziarnami. Uwaga — aby uzyskać idealny chlebek, należy piec go w odpowiednio nagrzanym piekarniku. Najlepsza temperatura to 190 °C, natomiast czas pieczenia to około 40 minut.

Zapraszamy do zapoznania się z innymi przepisami na pyszne chleby takie jak chleb z samych ziaren czy chleb z kaszy jaglanej.

Chleb gryczany właściwości Read More »

Grejpfrut przed snem

Grejpfrut nazywany jest magicznym owocem, co wynika z tego, że posiada cenne składniki i właściwości. To wartościowy cytrus, który posiada mnóstwo witamin i beta-karotenu, więc znacząco wpływa na odporność naszego organizmu. Grejpfrut to owoc, którego nie może zabraknąć w żadnej diecie odchudzającej, gdyż słynie z niskiej kaloryczności. Przykładowo sok grejpfrutowy ma zaledwie 96 kcal! To owoc, który pomaga w wielu problemach kardiologicznych i ma bardzo pozytywny wpływ na nasze serce. Grejpfruty powinny jeść zwłaszcza osoby mające problem z ciśnieniem. Kiedy jeszcze warto jeść grejpfruty? Jakie są właściwości grejpfrutów? Sprawdź to w naszym artykule!

Reklama

Właściwości grejpfruta

Grejpfruty, pomarańcze i mandarynki to ulubione cytrusy Polaków. Grejpfrut to niezastąpiony owoc jesienią i zimą — to pory roku, kiedy większość z nas sięga właśnie po ten owoc praktycznie co dzień. Mimo że wiele osób nie przepada za jego gorzkim posmakiem, to i tak lepiej go jeść, gdyż ma wiele zdrowotnych właściwości, działa na metabolizm oraz posiada witaminy. Możemy sięgnąć na przykład po sok grejpfrutowy, który znacząco wzmacnia organizm. Warto wiedzieć, że to właśnie zawarta w grejpfrucie witamina C oraz beta-karoten ma wpływ na poziom odporności organizmu. Co ciekawe — wystarczy jeden taki cytrus, aby zaspokoić pełne dzienne zapotrzebowanie naszego organizmu na witaminę C. Dlatego, warto spożywać go codziennie ze względu na pozytywne efekty, aczkolwiek dieta bogata w ten owoc korzystnie wpływa na nasze zdrowie i odporność.

Owoc o nazwie, która często sprawia pewną trudność — grejpfrut ma zarówno właściwości zdrowotne, jak i odchudzające. Jest niezastąpiony, w celu obniżenia poziomu złego cholesterolu. Mogą po niego również sięgać osoby mające problemy z ciśnieniem. Oczywiście grejpfruty mają również fantastyczny wpływ na nasze serce i pomagają w walce z niektórymi problemami kardiologicznymi. Dzięki wielu cennym właściwościom grejpfruty zapobiegają również miażdżycy, która jest chorobą cywilizacyjną.

Grejpfrut na noc

Przeglądając Internet, możemy się natknąć na wiele ciekawostek dotyczących grejpfruta na różnych stronach serwisu. Grejpfrut na noc pomaga w odchudzaniu – jest to jedna z nich. Są to oczywiście prawdziwe informacje na ten temat, gdyż jedzenie grejpfruta na noc znacząco przyspiesza odchudzanie, co wynika ze zwiększenia wydajności układu trawiennego. Możemy również wypić szklankę soku przed snem, dzięki czemu właściwości tego owocu przyspieszą przemianę materii, spalanie kalorii jak i proces spalania tłuszczu.

Warto również wiedzieć, że jest to owoc, który ma niski indeks glikemiczny. Dlatego też są to owoce, które nie pobudzają przed samym zaśnięcie, dzięki czemu możemy łatwo i spokojnie zasnąć. Są to także cytrusy idealne dla cukrzyków. Zjedzenie grejpfruta przed snem to szereg różnych korzyści również związanych ze snem. Jest to owoc, który zawiera tryptofan — aminokwas, którego nie wytwarza ludzki organizm, a jest bardzo ważny, gdyż bierze udział w wytwarzaniu melaniny, czyli hormonu będącego odpowiedzialnym za zdrowy sen.

Oprócz tego, jak mówią media, redakcja serwisu bądź dane wynikające również z reklam — należy pamiętać o bardzo ważnej rzeczy — nie powinniśmy jeść grejpfruta chwilę przed zaśnięciem. Najlepiej zjeść go lub wypić szklankę soku minimum na godzinę przed pójściem spać.

Reklama

Grejpfrut przed snem

Grejpfruty to cytrusy, które są również doskonałym owocem dla ciężarnych kobiet. Grejpfruty w ciąży są wręcz zalecane! Jednak wiele młodych mam ma wiele wątpliwości, czy to na pewno jest zdrowe. W tym momencie rozwiejemy wszelkie wątpliwości. Są to cytrusy zawierające wiele różnych witamin, jak i również kwas foliowy, który powinna przyjmować praktycznie każda kobieta w ciąży. Bardzo często jest to wręcz konieczne, dlatego jedzenie tych owoców przed snem, to najlepszy sposób na dostarczenie odpowiedniej ilości kwasu foliowego i innych witamin do organizmu. W Internecie można znaleźć informacje na treści, porady mówiące o tym, że grejpfruty pomagają na zaparcia ciążowe — i jest to również prawda, gdyż regularnie jedzenie tych cytrusów pobudza pracę jelit i pomaga z zaparciami. Jedynym przeciwwskazaniem jest zgaga — kobiety w ciąży zmagające się ze zgagą nie powinny jeść grejpfrutów. Dlatego warto zastanowić się, czy w tym przypadku nie lepiej sięgnąć po owoc zamiast leki, czy suplementy.

Sok z grejpfruta na noc

Sok z grejpfruta to produkt, po który sięga coraz więcej osób w różnym wieku. Zapewne wynika to z tego, że zawiera wiele składników odżywczych, które mają wpływ na nasze zdrowie. Jednak należy podkreślić, że sok grejpfrutowy nie jest dla każdego, co wynika z tego, że wchodzi w interakcje z wieloma rodzajami leków, dlatego koniecznie powinniśmy zachować ostrożność podczas podejmowania decyzji o piciu soku z grejpfruta na noc. Wielu specjalistów jest zdania, że najlepiej spożywać grejpfrut na czczo, gdyż wtedy są najlepsze rezultaty. Co jednak warto podkreślić — jest to cytrus, który ma niski indeks glikemiczny, dlatego możemy go jeść, jak i pić także przed snem.

Sok z grejpfruta właściwości

Picie soku z grejpfruta ma wiele wszechstronnych właściwości prozdrowotnych. Przede wszystkim pozytywnie wpływa na pracę układu odpornościowego. To owoc, który chroni nasz organizm przed bakteriami i wirusami, jak i również, dzięki niemu możemy szybko pokonać przeziębienie. Zawiera wolne rodniki, które zapobiegają starzeniu się skóry i komórek, jak i również rozwojowi chorób nowotworowych. Wpływa również na serce — obniża ciśnienie krwi, jak i niweluje ryzyko zachowania na jego choroby. To wyjątkowy sok, który warto pić, jeśli chcemy zrzucić nadprogramowe kilogramy. Zdaniem wielu lekarzy — najlepiej pić sok z grejpfruta na czczo.

Grejpfrut na odchudzanie

Grejpfrut to doskonały owoc podczas odchudzania. Jest niskokaloryczny, a do tego wszystkiego przyspiesza przemianę materii, ułatwia spalenie tłuszczów i oczyszcza organizm, dzięki czemu opóźnia się proces starzenia, a nasza uroda ulega znacznej poprawie. Najważniejsza w grejpfrucie jest biała wewnętrzna skórna, czyli albedo, w której znajduje się lekko przeczyszczająca naryngina. Dlatego też osoby, które pedantycznie oczyszczają z niej owoce, powinny ją zostawić ze względu na cenne działanie. Mimo że ma lekko gorzki smak, to pełni dość ważną funkcję w dietę oczyszczającej.

Reklama

Wiele osób zastanawia się również, ile kalorii ma grejpfrut. Grejpfrut kalorie jest jedną z najczęściej wyszukiwanych fraz w Internecie przez odchudzające się osoby. Jest to owoc, który ma zaledwie 50 kcal w 100 gramach. Jak możemy zauważyć grejpfrut kcal ma niewiele! Ponadto warto wiedzieć, że są to cytrusy, które mają niski indeks glikemiczny (IG=20) i zawierają pektyny, dlatego też obniżają poziom glukozy we krwi. Możemy więc stwierdzić, że są to owoce wręcz wskazane dla osób chorujących na cukrzycę. To wspaniałe informacje, dzięki którym wiemy, że grejpfruty to magiczne owoce, a ich spożywanie jest niezwykle pomocne w odchudzaniu.

Grejpfrut przed snem Read More »

butelka z mlekiem a przed nią szklanka pełna mleka ze słomką

Nabiał – czy warto go jeść?

Nabiał to doskonale znany nam produkt. Od wielu lat, nieprzerwanie gości on w diecie niemal każdego z nas. Jego smak poznajemy już w czasach dzieciństwa, a w wielu przypadkach, zostaje z nami także w dorosłym życiu. Nabiał jest na tyle uniwersalny, że może być zarówno dodatkiem do wielu dań, jak szybką przekąską sam w sobie. To właśnie dlatego tak chętnie sięgamy po produkty mleczne. Wokół nabiału krąży też wiele legend i sprzecznych informacji, które wpływają na nasze decyzje. To ze względu na nie włączamy produkty mleczne do swojej diety lub całkowicie je z niej eliminujemy. W tym artykule postaramy się odpowiedzieć na podstawowe pytania na temat mleka i jego przetworów.

Reklama

Czy nabiał jest zdrowy?

Codzienna dieta, zarówno dzieci, jak i dorosłych, powinna opierać się na produktach pełnowartościowych, które dostarczają nam niezbędnych witamin i minerałów wspomagających funkcjonowanie całego organizmu. Mówiąc o nabiale nie możemy zapomnieć o jego wartościach odżywczych. 

szklanka z mlekiem stoi na drewnianej podstawce

  • Jest to przede wszystkim doskonałe źródło białka o dużej przyswajalności oraz cennego wapnia, których nie może zabraknąć w diecie. Białko odpowiada za prawidłowy rozwój i regenerację mięśni oraz chroni nas przed infekcjami wirusowymi i bakteryjnymi. Wapń jest najważniejszym budulcem kości, zębów.  
  • Dostarcza nam mnóstwo witamin z grupy B. Witaminy te korzystnie wpływają na pracę układów nerwowego, odpornościowego i pokarmowego, a ponadto poprawiają stan skóry, włosów i paznokci i minimalizują szansę wystąpienia anemii. 
  • W produktach mlecznych nie brakuje także innych minerałów, takich jak fosfor, magnez czy potas. Fosfor odpowiada za zdrowe i mocne kości. Magnez dodaje energii, wpływa na lepszą koncentrację, poprawia trawienie i reguluje ciśnienie krwi. Potas kontroluje pracę mięśni, obniża ciśnienie krwi i odgrywa ważną rolę w procesie wytwarzania insuliny. 
  • W nabiale, zwłaszcza tym fermentowanym, jak kefir, jogurt czy maślanka, znajdują się żywe kultury bakterii, czyli probiotyki.   

Nabiał w diecie dziecka

szklanka mleka na śniadanie dla dorosłego

Wielu rodziców zapomina, że dieta dziecka również powinna być zróżnicowana. Zamiast ograniczać apetyt malucha na nowe smaki, powinniśmy dać mu wybór sięgania po to, na co akurat ma ochotę. Oczywiście wszystko w odpowiedniej kolejności. Schemat żywienia niemowląt mówi o tym, że nabiał możemy podawać już 11-miesięcznemu dziecku. Na początek najlepsze będą jogurty naturalne, które możemy urozmaicać ulubionymi świeżymi owocami. Wraz z upływem czasu możemy rozszerzać dietę dziecka o kolejne nabiałowe produkty, w tym np. kefiry, twarożki, białe sery. Musimy jednak pamiętać o tym, aby wybierać produkty o jak najkrótszym składzie, wtedy zamiast zbędnych składników, dostarczymy dziecku jedynie porcję potrzebnych mu witamin i minerałów. 

Nabiał w menu dorosłego 

Jeśli nasz organizm nie ma problemu z tolerancją laktozy oraz z reakcjami alergicznymi na białka mleka, wówczas nie powinniśmy całkowicie zrezygnować z mleka i jego przetworów. Nabiał dostarcza nam wielu cennych składników odżywczych. Jest także świetnym dodatkiem do wielu dań wytrawnych (w tym naleśników, zimnych i ciepłych sosów czy zup), jak i deserów (takich jak: ciasta, kremy owocowe, budynie, słodkie koktajle, lody).

Reklama

Produkty mleczne są też świetną przekąską, którą możemy zjeść na szybko w domu lub zabrać ze sobą na wynos. W ten prosty sposób zaspokoimy głód i zadbamy o to, aby niezależnie od sytuacji, nasz organizm otrzymał mnóstwo wartościowych substancji, które pozytywnie wpływają na nasze zdrowie i kondycję całego organizmu.

Nabiał – czy warto go jeść? Read More »

Jaki powinien być cukier po zjedzeniu obiadu

Jeżeli właśnie zjedliście pyszny obiad i zastanawiacie się jaki poziom stężenia glukozy we krwi i jaki cukier po jedzeniu jest prawidłowy to zapraszamy do zapoznania się z naszym artykułem, aby bardziej zgłębić ten temat. Na początku pragniemy wyjaśnić wam, co to jest glikemia poposiłkowa oraz jaki jest prawidłowy poziom cukru we krwi zgodnie z normami WHO. Jeżeli poziom cukru w waszej krwi jest znacznie podwyższony, może to oznaczać rozwijającą się cukrzycę, a u diabetyków oznacza cukrzycę, która jest nieprawidłowo leczona. Z drugiej strony znacznie obniżony poziom cukru we krwi po posiłku może wskazywać na hipoglikemię.

Reklama

Glikemia poposiłkowa jest to stężenie glukozy we krwi po spożyciu posiłku, jest ono regulowane przez hormony, a główny z nich to insulina. Po spożyciu posiłku dochodzi do rozpadu glukozy i już w czasie 10-15 minut we krwi wzrasta poziom cukru. Około godziny po jedzeniu glikemia osiąga najwyższy poziom, by po 2-3 godzinach glikemia poposiłkowa mogła wrócić do wartości sprzed spożycia pokarmu.

Glikemia poposiłkowa – czyli norma cukru u zdrowego człowieka

Aby prawidłowo oznaczyć glikemię po posiłku, badanie poziomu cukru we krwi musi zostać przeprowadzone około dwóch godzin po jedzeniu. Wówczas norma cukru u zdrowego człowieka wynosi do 140 mg/dl (7,8 mmol/l).

Wartość ta może różnić się w zależności od wieku, płci oraz chorób towarzyszących. Zwykle osoby starsze, otyłe oraz mężczyźni mają podwyższony poziom cukru. Musimy również wiedzieć, że na poziom cukru we krwi wpływa też rodzaj spożywanego pokarmu i niekoniecznie musi on zawierać węglowodany. Rodzaj spożytych produktów, zawartość tłuszczu oraz rodzaj cukru ma istotne znaczenie dla naszego metabolizmu.

Natomiast prawidłowa glikemia na czczo (czyli po 8-14 godzinach po skonsumowaniu ostatniego posiłku) wynosi 70 – 99 mg/dl.

Glikemia poposiłkowa u cukrzyków

kobieta sprawdza prawidłowy poziom cukru we krwi

Norma cukru po spożyciu posiłku jest inna w przypadku osób chorujących na cukrzycę typu 1 lub 2, wówczas normy prawidłowe u zdrowego człowieka przestają obowiązywać. Jeżeli pacjent cierpi na cukrzycę typu 2 to podstawą zachowania prawidłowej glikemii poposiłkowej jest odpowiednia dieta.

Normy glikemii u diabetyków są wyznaczane jako najbardziej zbliżone do prawidłowych, wówczas glikemia poposiłkowa jest oznaczana 2 godziny po spożyciu pokarmu i nie powinna przekraczać 160 mg/dl (8,6 mmol/l).

Natomiast u osób cierpiących na cukrzycę typu 1 lub na obie jednocześnie (takie przypadki zdarzają się rzadziej) od niedawna według WHO normy cukru we krwi po jedzeniu powinny przyjmować wartość taką, jaka jest u zdrowego człowieka czyli do 140 mg/dl.

Prawidłowa norma cukru w ciąży

Prawidłowy poziom glukozy we krwi kobiety ciężarnej jest ważny zarówno dla samej matki, jak i rozwijającego się płodu. Niebezpiecznym zjawiskiem jest cukrzyca ciążowa, wówczas trzustka jest nadmiernie pobudzana do produkcji insuliny u malucha. Może to spowodować większą niż prawidłowa masę urodzeniową dziecka. Zwiększa się również ryzyko niedojrzałości płodu oraz wystąpienia powikłań położniczych, jak przymusowe cesarskie cięcie.

Test obciążenia glukozą w ciąży

W czasie ciąży kobieta poddawana jest wielu badaniom przesiewowym, które mają na celu stwierdzenie nieprawidłowości w metabolizmie glukozy. Doustny test obciążenia glukozą (krzywa cukrowa, test tolerancji glukozy lub krzywa glikemiczna) jest to jedno z podstawowych badań wykonywanym u tych osób, które mają nieprawidłowe stężenie cukru we krwi lub są z grup ryzyka. Krzywa cukrowa jest obowiązkowym badaniem dla ciężarnych kobiet.

Badanie jest bezbolesne, ale czasochłonne gdyż trzeba na nie poświęcić ponad 2 godziny. Przez 3 dni przed wykonaniem testu stosuje się normalną dietę bogatą w węglowodany (przynajmniej 150 g dziennie). Ostatni posiłek należy spożyć na 12 godzin przed testem. Na 24 godziny przed badaniem krzywej cukrowej nie należy pić alkoholu, palić papierosów i podejmować wzmożonej aktywności fizycznej. Ogólny stan zdrowia badanej osoby musi być dobry, bo nawet lekkie osłabienie organizmu może go zafałszować.

Reklama

Bardzo ważne jest przestrzeganie kilku zasad, aby badanie cukru w teście zostało przeprowadzone we właściwy sposób:

  • ciężarna powinna odżywiać się normalnie (wynik testu wykonanego w trakcie stosowania diety cukrzycowej jest niemiarodajny),
  • testu nie należy wykonywać podczas przeziębienia i ostrych infekcji,
  • ciężarna powinna wypić 75 g glukozy rozpuszczonej w 250 ml wody (bez dodatków) najlepiej w ciągu 5 minut,
  • na kolejne pobrania krwi ciężarna powinna czekać w pozycji siedzącej lub leżącej,
  • aktywność fizyczna czyni wynik testu niemiarodajnym,
  • podczas oczekiwania na kolejne pomiary glukozy nie wolno spożywać posiłków, pić płynów ani palić papierosów.

Często u ciężarnych kobiet po wypiciu glukozy występują nudności,a nawet wymioty. Żeby uniknąć nudności można rozpuścić glukozę w ciepłej wodzie, ale nie zaleca się dodawania soku z cytryny. W przypadku wymiotów można też zalecić czekanie w pozycji leżącej na kolejne pobranie krwi.

Doustny test obciążenia glukozą OGTT – przebieg badania cukru

Rano pacjent udaje się do laboratorium, w którym pierwszy raz pobiera mu się próbkę krwi żylnej, z której oznaczane jest wyjściowe stężenie cukru. Później pacjent otrzymuje 75 g glukozy rozpuszczone w 250 ml wody, które musi wypić w ciągu kilku minut. Drugą próbkę krwi pobiera się z żyły pacjenta po 60 minutach, a trzecią po kolejnej godzinie. Pacjent czekający w przychodni na pobranie krwi nie może jej opuszczać ani forsować organizmu.

Glukoza w ciąży normy – interpretacja wyników

Cukrzycę ciążową rozpoznaje się, jeśli jakikolwiek pomiar w teście OGTT przekracza normę:

kobieta w ciąży ma ułożone dłonie w kształcie serca na brzuchu

  • stężenie glukozy w osoczu na czczo jest równe lub powyżej 92 mg/dl
  • stężenie glukozy po 60 minutach jest  ≥180 mg/dl
  • stężenie glukozy po 120 minutach jest ≥ 153 mg/dl

Stan przedcukrzycowy mogą sugerować wyniki 100-125 mg/dl (5,6-6,9 mmol/l), a po 2 godzinach 140-199 mg/dl (7,8-11 mmol/l).

Jeżeli u ciężarnej kobiety została stwierdzona cukrzyca ciążowa wówczas zalecana jest kontrola poziomu cukru za pomocą glukometru oraz wprowadzenie specjalnej ubogiej w węglowodany diety. Należy dążyć do poziomu cukru, takiego jak u osób zdrowych wówczas minimalizujemy wystąpienie cukrzycy u dziecka.

Normy glikemii w samokontroli glukometrem u kobiet z cukrzycą ciążową:

  • na czczo i przed posiłkami: 70–90 mg/dl;
  • maksymalna glikemia do godziny po posiłku < 140 mg/dl;
  • poziom glukozy w nocy między godziną 2.00 a 4.00: > 70–90 mg/dl.

W przypadku cukrzycy w ciąży głównie zwraca się uwagę jaka jest norma cukru po jedzeniu, ponieważ jest to wskazówka, czy stosowana dieta jest skuteczna.

Poziom cukru we krwi u osób starszych

Na cukrzycę cierpi ok. 30-40% osób po 65. roku życia. Nawet jeżeli w tym wieku nie zmagasz się z tą chorobą, to w wyniku zmian w gospodarce węglowodanowej związanych z procesem starzenia najprawdopodobniej znajdujesz się w grupie ryzyka.

Cukrzyca jest przewlekłą chorobą związana z zaburzeniami produkcji lub działania insuliny wydzielanej przez trzustkę. Wyróżnia się dwa główne typy cukrzycy:

  • cukrzyca typu I (insulinozależna) – diagnozowana głównie u dzieci i ludzi młodych;
  • cukrzyca typu II (insulinoniezależna)– to najczęściej występujący rodzaj cukrzycy u osób starszych. W tym wypadku wysoki poziom cukru we krwi nie wynika z braku insuliny, lecz z jej nieprawidłowego działania;

Nieleczona cukrzyca może prowadzić do poważnych powikłań takich jak uszkodzenia lub niewydolności nerek oraz chorób serca i układu krążenia, a czasem udaru mózgu.

Prawdopodobieństwo zachorowania na cukrzycę najczęściej zwiększają takie czynniki jak:

  • nadwaga oraz otyłość brzuszna,
  • niewłaściwa dieta,
  • brak aktywności fizycznej,
  • nadciśnienie tętnicze,
  • wysoki poziom cholesterolu.

Doktor Elżbieta Kozek znany diabetolog podkreśla, że hiperglikemia w podeszłym wieku może się objawiać bardzo nietypowo:

  • zaburzeniami osobowości,
  • pogorszeniem pamięci,
  • złym samopoczuciem,
  • nasileniem zaburzeń widzenia,
  • częstszym oddawaniem moczu,
  • nietrzymaniem moczu,
  • nawracającymi infekcjami – zwłaszcza dróg moczowych,
  • zakażeniami grzybiczymi,
  • zaburzeniami snu,
  • pogorszeniem aktywności ruchowej.

Takie dolegliwości występują także w innych schorzeniach, często wiele z nich tłumaczy się naturalnymi procesami starzenia organizmu. Dlatego cukrzyca u osób starszych długo może pozostawać nierozpoznana. Dodatkowo wskutek zaburzeń reologicznych krwi, istnieje spore ryzyko ujawnienia się cukrzycy od razu ostrym powikłaniem – jak udar mózgu czy zawał serca.

Reklama

Jak widzimy poziom cukru we krwi różni się w zależności od grupy wiekowej, stanu zdrowia, płci oraz stanu fizjologicznego (kobiety ciężarne). Na prawidłowy cukier ma wpływ wiele czynników, ale najważniejsze jest regularne badanie cukru we krwi oraz wiedza, jakie są prawidłowe normy cukru. Stężenia glukozy we krwi mogą wahać się w ciągu doby oraz w zależności od spożytych posiłków i jest to zupełnie normalny proces u osób zdrowych. Warto znać nasze potrzeby na cukier i nie dać się zaskoczyć na mieście nagłymi spadkami cukru w postaci zimnych potów, kołatania serca, osłabienia, a nawet omdleń. Polecamy zatem, żeby każdy z was miał swoją prywatną porcję węglowodanów w postaci batonika czy słodkiej bułki.

Jaki powinien być cukier po zjedzeniu obiadu Read More »