Redakcja Medicaldiet

Problemy skórne mogą dotykać nas w każdym wieku, jednak najczęściej występują w wieku dojrzewania, pod wpływem burzy hormonów. Nie mniej jednak niedoskonałości skóry mogą wystąpić także w dojrzałym wieku. Wiele kobiet po 40 nadal zmaga się z wypryskami, trądzikiem i różnego rodzaju krostami na twarzy. Wypryski po 40 nie są już związane z etapem dojrzewania, a przyczyna takiego stanu może być różna. Przyjrzyjmy się więc bliżej problemowi wyprysków na twarzy po 40.

Warto wiedzieć, że nie każda krosta na twarzy jest niechcianym pryszczem. Zmiany skórne mogą mieć różny charakter i przyczynę. Wraz z wiekiem nasza skóra przechodzi szereg zmian. Stan naszej skóry w dorosłym życiu, zależy od kilku czynników, takich jak na przykład: stylu życia, diety, warunków genetycznych i innych codziennych nawyków (palenie papierosów, alkohol, częsta ekspozycja na promienie UV). Dawniej kobieta po 40 roku życia stereotypowo uważana była za kobietę w średnim wieku. Obecnie ten pogląd już mocno ewoluował, ale niektóre z nas, nadal się z nim identyfikują. Społeczeństwo zmieniło się mentalnie, a co za tym idzie, nikt już dziś nie skazuje się wzajemnie na ostracyzm pokoleniowy. Jesteśmy dla siebie bardziej wyrozumiali i już tak mocno się nie szufladkujemy. A kobieta po 40 to dziś nie tylko wciąż pozostająca piękną, ale też mądra i doświadczona kobieta.

Wypryski na twarzy po 40

Symptomem, który najbardziej rzuca się w oczy, gdy mówimy o upływie czasu, jest stan cery. Skóra w tym wieku nie jest już tak idealna jak kiedyś i jest odbiciem wszystkich lat pielęgnacji. Jeśli była właściwa, skóra nadal pozostaje jędrna i promienna, jednak gdy świadoma pielęgnacja nie była stosowana, skóra podlega wyraźnym oznakom zaniedbania. Skóra z wiekiem traci swoją naturalną elastyczność, nie jest już tak mocno napięta jak kiedyś, a nawet może widocznie zatracać swój naturalny owal.

Na twarzy pojawiają się zmarszczki mimiczne, właściwie już po 30 roku życia, a później tworzą się głębokie zmarszczki, które mają często postać bruzd. Najczęściej tworzą się w okolicy nosa i warg, a także na czole. Powodem tego stanu rzeczy jest to, że skóra zaczyna opadać, gdyż zmniejsza się jej gęstość. Najbardziej widoczne jest to na policzkach. Powodem, dla którego tak się dzieje, jest pogarszający się proces regeneracji skóry. Naturalnie zmniejsza się produkcja hormonów, które w dużym stopniu przyczyniają się do prawidłowego przebiegu tego procesu. Na twarzy oprócz widocznych zmian upływu czasu mogą pojawić się problemy skórne w postaci bolących krost, wyprysków, pryszczy. Mimo tego, że wypryski na twarzy są charakterystyczne dla nastolatków, także dla dorosłych mogą być sporym problemem.

Bolące krosty na twarzy

Krosty to małe guzki na skórze, które zawierają płyn lub ropę. Zwykle pojawiają się jako białe guzy otoczone czerwoną skórą. Te guzy wyglądają bardzo podobnie do pryszczy, ale mogą być od nich o wiele większe. Krosty mogą być formą trądziku. Główną przyczyną są zachodzące zmiany hormonalne. Jest to bardzo powszechna choroba skórna, szczególnie wśród nastolatków, jednak może wystąpić również u osób dorosłych po 40.

Krosty również tworzą się, gdy skóra ma kontakt z alergenem. Może to być alergia na pokarm, na sierść czy na jad owadów. Jednak najczęstszą przyczyną bolących krost na twarzy jest trądzik. Rozwija się on, gdy następuje zatkanie gruczołów łojowych. Krosty spowodowane trądzikiem mogą być twarde, zaczerwienione i bolesne. Taki ropne krosty mogą przekształcić się w cysty. Wtedy mówimy o trądziku torbielowatym.

Innym powodem występowania trądziku u dorosłych jest stres, niewłaściwa dieta, a u kobiet zaburzenia hormonalne podczas miesiączki. Może być także wynikiem przyjmowania leków na różne schorzenia. Pryszcze mogą pojawić się na skórze twarzy, brodzie, wokół ust, a nawet na skórze głowy. U mężczyzn krosty występują także na szyi czy plecach.

U nastolatków pryszcze pojawiają się zwykle w burzliwym okresie dojrzewania. Po tym okresie trądzik może wystąpić także u starszych dorosłych. Problemy skórne mogą obejmować zwykłą odmianę trądziku, jak również krosty ropne, wyprysk łojotokowy i inne niedoskonałości, związane z różnymi chorobami.

Ropne wypryski na twarzy po 40

Wyróżniamy kilka rodzajów zmian na skórze. Każda z nich daje objawy, które obejmują różnego rodzaju krosty.

Trądzik

Trądzik objawia się dużymi krostami z ropną końcówką lub małymi zaskórniakami. Zaskórniki rozszerzają się na powierzchni skóry i z powodu działania na nich tlenu, stają się czarne. Występują najczęściej na skórze twarzy. Wypryski na twarzy pojawiają się, gdy martwy naskórek, bakterie, brud zatka pory. Przyczyny wystąpienia trądziku:

• zaburzony poziom hormonów, spowodowany dojrzewaniem, ciążą, menopauzą;
• zażywane lekarstwa, takie jak antykoncepcyjne środki, lub kortykosteroidy;
• niewłaściwa dieta – bogata w produkty o wysokim indeksie glikemicznym;
• uwarunkowania genetyczne – jeżeli problem występował u rodziców.

Grudki

Grudka jest wzniesionym fragmentem tkanki skórnej o nieregularnych brzegach i niezauważalnych prawie granicach. Mogą mieć różny kształt, barwę i wielkość, również łączyć się i przybierać, postać wysypki. Mogą obejmować skórę całego ciała, także twarzy, dlatego mogą być mylone z trądzikiem.

Trądzik torbielowaty

Jest to najbardziej zaawansowana odmiana trądziku. Tworzy się, gdy cysty znajdują się w głębokich warstwach skóry. Może to wynikać z wielu zmian hormonalnych, bakterii, tłuszczu i suchych komórek skóry, które dostają się głęboko do porów. Zmiany w trądziku torbielowatym mogą wystąpić na twarzy, brodzie, plechach, klatce piersiowej, szyi, ramionach. Są z reguły większe od zwykłego trądziku i bardziej bolesne. Mają czerwony kolor i są wypełnione ropą. Mogą pękać i powodować blizny.

Bolące wypryski na twarzy – leczenie

Wypryski na twarzy – pryszcze, krosty i inne zmiany możemy skutecznie leczyć dostępnymi na rynku preparatami. Leczenie trądziku możemy przeprowadzić w domu, stosując odpowiednie zabiegi higieniczne. Mamy dla was kilka rad dotyczących pielęgnacji skóry trądzikowej:

• Codziennie przemywaj skórę twarzy mydłem (najlepiej jak najbardziej naturalnym), w celu usunięcia brudu i tłuszczu ze skóry (sebum);
• regularnie myj włosy i nie zasłaniaj twarzy brudnymi, tłustymi włosami;
• do makijażu używaj delikatnych kosmetyków, przeznaczonych do cery trądzikowej, ponieważ nie zatykają one porów;
• nie wyciskaj pryszczy, ponieważ możesz je roznieść na dalsze fragmenty skóry;
• staraj się nie dotykać twarzy.

Jeśli wypryski są poważniejsze, bardziej ropne, warto udać się do lekarza – dermatologa lub pierwszego kontaktu. Być może przepisze ci on antybiotyki, lub leki hormonalne, które złagodzą objawy trądziku. Leczenie polega również na odpowiednich zabiegach stosowanych na twarz. Trądzik można wyleczyć za pomocą dostępnych w aptece i drogeriach produktów kosmetycznych różnych producentów. Zawierają one m.in. substancje wysuszające, witaminy C i E, które doskonale działają na skórę. Kosmetyki są w postaci płynów, żeli, masek, past, kremów, toników. W aptece możesz kupić maści lub kremy na bazie benzoilu, który ma działanie wysuszające. Doskonałym kosmetykiem na cerę z takimi problemami są preparaty na bazie siarki. Doskonale wysuszają krosty i zmniejszają produkcję sebum. Przed użyciem kosmetyków koniecznie przeczytaj informacje zawarte na ulotce. Należy je stosować regularnie, aby przyniosły oczekiwane efekty.

Bolące wypryski na twarzy

Trądzik i problem to nie tylko problem dotykający nastolatków, ale również zmagają się z nim osoby dorosłe. Trądzik może wystąpić na całej twarzy, na brodzie, plecach, a nawet rękach czy nogach. Najczęściej mija samoistnie po okresie dojrzewania. Czasami jednak jest bardzo poważny. Krosty są bolesne i nieestetyczne. Istnieją różne metody leczenia. Na rynku mamy szereg produktów przeznaczonych dla osób, u których występują takie problemy. Pielęgnacja twarzy polega na przemywaniu jej tonikami, stosowaniu maści, kremów, żeli, które wysuszają pryszcze, odblokowują pory. Produkty te są bezpieczne i skuteczne.

Warto również zmienić tryb życia, aby pomóc sobie w walce z wypryskami. Należy zadbać o zdrową dietę, bogatą w witaminy i produkty o małej ilości cukru. Trądzik może mieć różne przyczyny. Z reguły jest spowodowany zmianami hormonalnymi (zamiana poziomu androgenów i estrogenów), ale także niewłaściwą pielęgnacją i zatkaniem gruczołów łojowych. Trądzik może być objawem różnych chorób lub stanów (kobiety w ciąży mogą mieć trądzik ciążowy lub w późniejszym wieku związany z menopauzą).

Powiązane tematy:

• Czosnek na pryszcze
• Jak szybko pozbyć się pryszcza podskórnego
• Maść z witaminą A na trądzik
• Walka z trądzikiem naturalnymi sposobami
• Blizny po trądziku
• Domowe sposoby na przebarwienia po trądziku

Pękające pięty to powszechny problem, z którym zmagają się osoby w różnym wieku. Popękana skóra na piętach zazwyczaj jest skutkiem bardzo suchej skóry. Odpowiada za to również przyspieszony proces rogowacenia naskórka. Jest to objaw, który większość osób ignoruje – to duży błąd, bowiem często może on świadczyć o różnego rodzaju chorobach m.in. dermatologicznych. Sprawdź w naszym artykule, jakie są przyczyny pękania pięt, a także poznaj sposoby pielęgnacji oraz jak pozbyć się tego problemu.

Skóra na piętach jest dwukrotnie grubsza!

Nie każdy człowiek zdaje sobie z tego sprawę, ale skóra to największy organ człowieka. Składa się z 60 warstw, a skóra znajdująca się na piętach jest dwa razy grubsza! Niestety wielu osobom wydaje się, że można odpuścić sobie jej pielęgnację, a to bardzo duży błąd, bowiem jeśli ją zaniedbamy, to doprowadzimy do nieprzyjemnych skutków takich jak, chociażby pękająca skóra na piętach. Tym bardziej że skóra pięt każdego dnia narażona jest na ogromne obciążenia. Dlatego też, jeśli nie będziemy o nią dbać poprzez stosowanie różnych peelingów itd., to jej stan będzie ulegał coraz większemu pogorszeniu. Warto jednak tutaj podkreślić, że niewłaściwa pielęgnacja skóry właściwej pięt to niejedyna przyczyna. Nieodpowiednia dieta, nadprogramowe kilogramy, niedobory witamin- to niektóre przyczyny pękających stóp.

Za suchość i popękanie skóry pięt odpowiadają również skłonności genetyczny. W takim wypadku często mamy do czynienia z silnymi zmianami skórnymi, dlatego wskazana jest szczególna pielęgnacja stóp. Jeśli natomiast pięty zaczną krwawić, to nie ma na co zwlekać, trzeba jak najszybciej odwiedzić dermatologa, który wdroży odpowiednie leczenie.

Niestety leczenie takich dolegliwości trwa bardzo długo, lecz pod żadnym pozorem nie należy zwlekać z rozpoczęciem leczenia, bowiem w ten sposób jedynie pogarszamy sytuacje. Dotyczy to zwłaszcza cukrzyków, ponieważ mają oni bardzo wrażliwą skórę, a ponadto zmagają się z upośledzonym krążeniem, co przekłada się na to, że nie odczuwają bólu. To natomiast jest bardzo niebezpieczne, bowiem może doprowadzić do powstania zespołu stopy cukrzycowej. Na stan skóry ma wpływ także nieodpowiednia dieta, czy przyjmowanie zbyt małej sumie płynów, przez co staje się ona odwodniona i sucha. Jeśli więc wystąpi kwestia pękających pięt to najlepiej udać się do dobrego specjalisty podologa, który podpowie nam, jak zlikwidować problem suchych pięt.

Jakie są przyczyny pękających stóp?

Pięty to jedna z części ciała każdego człowieka, która jest najbardziej narażona na różnego rodzaju urazy. Dlatego tak ważna jest ich codzienna pielęgnacja. Lepiej zapobiegać, niż leczyć, dlatego też szczególnie wskazane jest stosowanie produktów pielęgnujących stopy. Przejdźmy jednak do przyczyn uszkodzenia i pękania skóry na piętach.

Odwodniona skóra

Jedną z najczęstszych przyczyn pęknięcia skóry na stopach jest odwodnienie skóry, czego skutkiem zazwyczaj się przyjmowanie zbyt małych ilości płynów.

Atopowe zapalenie skóry

Popękane pięty to niedogodność, która bardzo często występuje u osób zmagających się z atopowym zapaleniem skórym – AZS. Jest to przewlekła choroba zapalna, która objawia się silnymi zmianami skórnymi – skóra staje się bardzo wysuszona, złuszczona, a także popękana. Jednym z charakterystycznych objawów jest też bardzo silny świąd skóry, który jedynie pogarsza problem pękających pięt.

Łuszczyca

To również przewlekła choroba zapalna, która jest bardzo uciążliwa. Objawia się ona charakterystycznymi zmianami skórnymi – srebrzystymi łuskami, które pokrywają różne części ciała, choć najczęściej są to stopy i dłonie. W Polsce na tę chorobę cierpi nawet milion osób, a co więcej: w przypadku łuszczycy jej przebieg nie zawsze jest taki sam, bowiem istnieje wiele podtypów i postaci łuszczycy.

Nieodpowiednia pielęgnacja stóp

Pięty pękają z wielu powodów. Wśród nich jednym jest też to, że niewłaściwie dbamy o kwestię nawilżenia. Nie stosujemy kosmetyków nawilżających, a jakby tego było mało, to często korzystamy ze środków myjących, w których składzie znajduje się wiele silnych substancji czyszczących, które jedynie pogarszają stan stóp.

Niedoczynność tarczycy

Niedoczynność tarczycy to zaburzona praca tego gruczołu. Polega ona na produkowaniu niewystarczającej ilości hormonów do zapotrzebowania organizmu. Objawy tej choroby są bardzo różne, choć nierzadko występują zmiany skórne w postaci pękających pięt.

Cukrzyca typu 2

Pękająca skóra na piętach to również problem cukrzyków. Cukrzyca jest chorobą metaboliczną, na którą najczęściej cierpią osoby po 40. roku życia, ale wraz z biegiem czasu zauważamy, że zaczynają na nią chorować także młodsze osoby. Istnieje wiele objawów cukrzycy, a wśród nich znajdują sie zmiany skórne w postaci pękających pięt.

Pękające pięty witaminy

Niedobory witamin i mikroelementów również przyczyniają się do pękania pięt. Problem suchych stóp zauważają u siebie zwłaszcza osoby, które zmagają się z niedoborem żelaza, czy różnego rodzaju witamin – np. A, czy B5.

Dlaczego pękają pięty przy nadwadze?

Nierzadką przyczyną pękania stóp jest nadwaga. Powoduje ona, że nacisk ciężaru ciała na stopy jest zbyt duży, przez co dochodzi do zaburzeń nawodnienia, a także wielu innych. W tym przypadku należy zadbać o właściwą dietę i zrzucenie nadprogramowych kilogramów, ważne jest to również dla naszego ogólnego zdrowia.

Witaminy na pękające pięty?

W walce z pękającym piętami bardzo pomocny jest mocznik. I choć większości z nas niezbyt dobrze się kojarzy, to jednak warto się przemóc i sięgnąć po niego, bowiem świetnie zmiękcza skórę, a także reguluje proces rogowacenia naskórka, dzięki czemu raz-dwa uporamy się z problemem pękających stóp. Warto też tutaj dodać, że mocznik znajduje się w większości kremów, a więc bez problemu możemy kupić taki kosmetyk do pielęgnacji stóp w każdej drogerii, jak również apteki też posiadają takie preparaty.

Niemniej skuteczna jest witamina A. To właśnie ona odpowiada za prawidłowy stan skóry, włosów i paznokci. Podobnie jak mocznik, znajdziemy ją w większości kremów, aczkolwiek najlepsze rezultaty możemy uzyskać, stosując czystą witaminę E, którą bez problemu możemy kupić za kilka złotych w każdej aptece.

Domowe sposoby na suche pięty

Istnieje wiele sposobów na walkę z suchymi piętami. Wśród nich możemy wyróżnić m.in. regularne wizyty w salonie kosmetycznym. Jenak nie każdy lubi odwiedzać takie miejsce, a ponadto jest to dość drogi sposób. Na szczęście są również domowe sposoby na suche pięty, dzięki którym możemy zaoszczędzić sporo pieniędzy. Poniżej podajemy kilka najskuteczniejszych metod.

Moczenie stóp w ciepłej wodzie z dodatkiem soli kuchennej to jeden z najbardziej znanych sposobów. Jest prosty i nie wymaga praktycznie żadnych zakupów, bowiem sól znajduje się praktycznie w każdym domu. Taka kąpiel zajmuje zaledwie kilkanaście minut, a jest bardzo skuteczna. Po upływie około 15 minut należy usunąć zrogowaciały naskórek, używając do tego np. tarki. Po wykonaniu zabiegu należy nałożyć na stopy krem nawilżający. Efekty są zdumiewiające – sam wypróbuj!

Niezwykle pomocne są też napary do moczenia stóp. Ich wykonanie także jest banalnie proste, bowiem sporządza się je z produktów, które są dostępne praktycznie w każdym sklepie zielarskim. Zaliczamy do nich m.in. ziele krwawnika (które ma działanie przeciwzapalne), nasiona kozieradki (działanie zmiękczające), ziele nostrzyka. Nasiona lnu i liście babki. Należy jednak pamiętać, aby regularnie wykonywać te napary, bowiem stopy potrzebują ciągłej pielęgnacji.

Demineralizacja szkliwa stanowi poważny problem w dzisiejszych czasach. Przebarwienia na zębach głównie wynikają z prowadzania nieprawidłowej higieny jamy ustnej. Mogą pojawiać się plamy na zębach w kolorze żółtym, brązowym, ale także szarym lub innym niż nasz ząb odcieniu bieli. Przebarwienie szkliwa zębów sprawia, że rzadziej się uśmiechamy, bo wstydzimy się wyglądu naszego uzębienia. Obecnie dostępne są zabiegi wybielające w gabinecie stomatologicznym oraz preparaty, które można kupić w aptece i wykonać usuwanie przebarwień na zębach samodzielnie.

Odwapnienie na zębach – co oznacza?

Sytuacja, w której dochodzi do demineralizacji szkliwa to odwapnienie zębów. Odczuwanie nadwrażliwości zębów występuje w momencie, gdy szkliwo nie pełni już swoich funkcji ochronnych. Powodem, dlaczego się tak dzieje, jest długotrwała ekspozycja na cukry oraz kwasy. Ból podczas spożywania ciepłych i zimnych posiłków spowodowany jest tym, że pod szkliwem znajduje się tkanka stworzona z rurek prowadzących do zakończeń nerwowych. Na powierzchni można zauważyć białe plamy na zębach, które są początkiem choroby próchnicowej. Przebarwienia na zębach mogą się pojawić u dzieci i u dorosłych. Najczęściej pierwszym etapem leczenia jest stosowanie preparatów wzmacniających szkliwo. Najbardziej narażone na przebarwienia na zębach są osoby mające aparat ortodontyczny oraz posiadające protezę. Zauważalna nadwrażliwość jest sygnałem alarmującym, który powinien skłonić nas do konsultacji z lekarzem. Odpowiednio wcześnie wykryte przebarwienia szkliwa są możliwie do zatrzymania przy zachowaniu odpowiedniej higieny zęba.

Przebarwienia zębów – przyczyny

Gromadząca się płytka nazębna jest główną przyczyną przebarwień zębów. Znajdujące się w środku jamy ustnej bakterie produkują kwasy, które są przyczyną utraty składników mineralnych ze szkliwa, czyli demineralizacji. Okolicą, w której najczęściej występuje problem, jest miejsce zalegania płytki bakteryjnej. Szyjka zęba, przestrzenie międzyzębowe są najczęstszymi miejscami powstania przebarwień. Niewłaściwa higiena jamy ustnej jest jedną z przyczyn, dlaczego dochodzi do przebarwienia zębów.

Dokładne mycie oraz nitkowanie zębów likwiduje płytkę bakteryjną. W wyniku nieprawidłowego czyszczenia zębów bakterie rozwijają się, powodując problemy w jamie ustnej. Problem może także stanowić używanie niewłaściwej szczoteczki, która jest za twarda. U kobiety w ciąży zalegająca płytka nazębna jest związana z obrzękami dziąseł i niedokładną higieną jamy ustnej. Na przebarwienia są także narażone osoby, które mają plomby starego typu (amalgamatowe). Wraz z wiekiem kolor naszych zębów zmienia się na bardziej żółty. Jest to naturalny proces i nie powinniśmy się jego obawiać. Niedoczynność tarczycy oraz refluks jelitowo-żołądkowy są czynnikami, które często zwiększają prawdopodobieństwo pojawienia się przebarwień.

Objawy przebarwień na zębach

W miejscu występowania nadmiernej płytki bakteryjnej dochodzi do przebarwienia zębów. Pozostawione na długo plamki wskutek kontaktu z barwnikami znajdującymi się w jedzeniu i piciu, mogą zmieniać barwę. W ten sposób białe plamki zmieniają się na ciemne plamki na zębach. W przypadku zębów mlecznych sprawdza się ta sama reguła. Przebarwienia zębów mogą prowadzić do powstania ubytków. Osłabiona struktura zębów, pozostawiony kamień nazębny będą powodować stany zapalne w jamie ustnej, dlatego należy pamiętać o regularnych wizytach w gabinecie stomatologicznym. Zęby w skrajnych przypadkach będą musiały być leczone kanałowo z odbudową protetyczną.

Fluoroza – co to jest?

Szkliwo zębów, a nawet kości i ścięgna mogą być narażone na fluorozę. Powodem powstania choroby jest zbyt duża ilość dostarczanego w jedzeniu i piciu fluoru. Najlżejszą postacią choroby są widoczne plamki kredowe na zębach. Białe plamki na zębach powodują nadżerki szkliwa, co wpływa na zwiększenie kruchości oraz twardości powierzchni zęba. Nieleczona fluoroza, jest jedną z przyczyn, która może prowadzić do uszkodzenia nerwów znajdujących się w okolicy miejsca dotkniętego chorobą. Aby zapobiec rozwojowi fluorozy, należy unikać rejonów o wysokim stężeniu fluoru, nie spożywać wody z dodatkiem fluoru oraz uważać na pasty do zębów, które w swoim składzie zawierają fluor.

Jak usunąć przebarwienia na zębach?

Pierwszą rzeczą, od której powinno się zacząć usuwanie przebarwień na zębach, to zadbanie o naukę wykonywania odpowiedniej higieny jamy ustnej. Właściwe szczotkowanie zębów i nitkowanie usunie płytkę bakteryjną, która jest przyczyną przebarwień zębów. Kolejnym etapem jest leczenie zębów za pomocą nieinwazyjnej metody.

Użycie preparatu o wysokim stężeniu fluoru 1000 – 22600 ppm rozpocznie proces remineralizacji, który spowoduje zwiększenie twardości zębów. Taki zabieg wykonuje się w gabinecie stomatologicznym. Przebarwienia zębów zostaną usunięte gdy zostanie zatrzymany proces próchnicowy. Kolejną metodą jest infiltracja próchnicy, która polega na poddaniu białych plam płynną żywicą, a następnie dokonywane jest naświetlenie plam za pomocą lampy polimeryzacyjnej. Dzięki zastosowaniu tej metody kolor zębów jest wyrównany, pozbywamy się kamienia nazębnego i białych plamek, poza tym nie jest to zabieg bolesny. Zabiegów nie powinno się robić częściej niż raz do roku.

Licówki porcelanowe

Licówki porcelanowe są najlepszą opcją w przypadku, gdy przebarwienia są znacznych rozmiarów oraz gdy zabieg wybielania zębów nie przyniósł efektów. Wykonywane na zamówienie licówki przykleja się do przedniej części zębów. Licówki powstają z cienkich warstw ceramicznych. Ząb przed zabiegiem musi być odpowiednio przygotowany. W celu zlikwidowania niedoskonałości wykonuje się szlifowanie powierzchni zębów. Końcowym efektem są naturalnie wyglądające zęby, które nie są narażone na powstawania przebarwień.

Domowe wybielanie zębów

Najczęściej wybielanie zębów wykonuje specjalista w gabinecie. Możesz też wykonać wybielanie w domowych warunkach. Należy pamiętać, że efekty zabiegu u dentysty utrzymują się znacznie dłużej. W aptece i drogerii dostępne są zestawy wybielających preparatów, które można stosować samodzielnie w domu. Ważne jest jednak, aby skonsultować się stomatologa co do doboru metody wybielania zębów oraz czasu trawienia. Wybierając produkty dostępne bez recepty, takie jak na przykład wybielająca pasta do zębów będzie trzeba poczekać na efekty znacznie dłużej. Wybielające substancje pomagają pozbyć się przebarwień, rozjaśnić barwy zębów. Jednymi z najpopularniejszych produktów są paski wybielające. Jednym z negatywnych aspektów wykonywania domowego wybielania zębów jest ryzyko poparzenia dziąseł oraz jamy ustnej w wyniku użycia za dużej ilości nadtlenku wodoru. Przed usunięciem przebarwień należy wyleczyć wszystkie zęby oraz dziąsła i uzupełnić ubytki.

Wpływ papierosów na stan jamy ustnej

W utrzymywaniu higieny jamy ustnej nie pomaga palenie papierosów. Nie od dziś wiadomo, że palenie negatywnie wpływa na zdrowie, stan skóry oraz zębów. Cechą zębów palaczy jest ich żółtawy kolor. Zewnętrzne powierzchnie zębów przykryte są ciemnym nalotem, szczególnie w okolicy dziąseł. Toksyczne substancje, które dostają się do organizmu przy paleniu papierosów, osiadają na zębach, powodując ich odbarwienie się. Narażone na odbarwienia są także wypełnienia zębów, o czym warto pamiętać.

Dieta a plamy na zębach

Kwasy zawarte w jedzeniu są odpowiedzialne za niszczenie białego koloru naszych zębów. Głównie owoce, warzywa zawierają sporą ilość kwasów, które nie przyczyniają się do utrzymania śnieżnobiałego uśmiechu. Porowate, osłabione szkliwo jest podane na działanie barwników znajdujących się w pożywieniu. Do produktów cechujących się najintensywniejszym wpływem na kolor zębów są kawa, herbata. Owoce jagodowe, takie jak wiśnie, jagody, borówki również wpływają na powstawanie przebarwień. Należy unikać także żelków, słodyczy oraz napojów gazowanych. Dbając o śnieżnobiały uśmiech, warto usunąć z diety czerwone wino.

Leki powodują przebarwienia zębów

Do kolejnych czynników powodujących żółte zmiany na zębach zaliczamy leki. Największy wpływ na kolor zęba mają antybiotyki, zwłaszcza te z grupy tetracyklin. Żółty lub brązowy kolor w okolicy dziąseł spowodowany jest silnie oddziałującymi lekami.