Redakcja Medicaldiet

Helicobacter pylori leczenie bez antybiotyków

Zdrowie, Zioła /

Coraz częstsze są problemy zdrowotne wynikające z zakażenia bakterią helicobacter pylori. Pasożyt bywa przyczyną zapalenia błony śluzowej albo wrzodów żołądka, skutecznie utrudniając codzienne funkcjonowanie. Niestety, nadmierne stosowanie substancji chemicznych we współczesnym świecie, sprawia, że z każdym rokiem wzrasta oporność bakterii na antybiotyki. Na szczęście rozwijane są alternatywne sposoby leczenia, zakażenia helicobacter pylori.

Reklama

Co zabija helicobacter pylori

Przez bardzo długi czas podstawową procedurą w przypadku objawowego zakażenia h. pylori było stosowanie leczenia antybiotykowego. Około dwutygodniowa antybiotykoterapia nie zawsze kończy się sukcesem i nawet u co czwartego pacjenta, nie udaje się zwalczyć zakażenia pasożytem. Stosowanie antybiotyków bardzo często wywołuje skutki uboczne, takie jak mdłości i ból brzucha.

Wobec ogromnej ilości leków, jakie przyjmujemy i chemikaliów zawartych w jedzeniu bakteria h. pylori staje się coraz bardziej odporna na leczenie antybiotykowe. Naukowcy coraz mocniej starają się odnaleźć rozwiązanie tej sytuacji. Duże uznanie zdobywają inne rodzaje leczenia, które mogą okazać się kluczem do pokonania bakterii helicobacter pylori. Proponowane rozwiązania to stosowanie odpowiednie odżywianie się, ziołolecznictwo, propolis i wykorzystanie działania probiotyków.

Helicobacter pylori jak się zarazić

Według statystyk nawet 80% społeczeństwa może być nosicielami pasożyta h. pylori. Na szczęście tylko u co piątej osoby zakażonej tą bakterią występują objawy, a co za tym idzie konieczność leczenia. Jeżeli helicobacter nie daje o sobie znać, można go bezpiecznie ignorować, nie doprowadzi to do żadnych negatywnych skutków nawet po wielu latach nosicielstwa. Zupełnie inaczej jeżeli bakteria jednak zaatakuje nasz żołądek.

Zakażenie bakterią helicobacter pylori

Zakażenie bakterią przebiega drogą pokarmową. Jedzenie w restauracjach, które nie dbają o zachowanie należytej higieny oraz korzystanie z publicznych toalet, to najczęstsze okoliczności, w których dochodzi do zakażenia. Pasożyt jest obecnie na tyle mocno rozpowszechniony, że w wielu przypadkach po prostu nie da się uniknąć infekcji.

Przebieg infekcji h pylori

Pasożyt zagnieżdża się w układzie pokarmowym i przylega do ścian żołądka. Wywołana w ten sposób reakcja zapalna skutkuje zwiększeniem wydzielania kwasu solnego. Szybko zaczynamy to odczuwać, pojawiają się dolegliwości takie jak przy refluksie albo zgadze, zwłaszcza w okresie po spożyciu posiłku i pod wieczór. Nieleczone zapalenie prowadzi do rozwoju ubytków w błonie śluzowej żołądka, a co za tym idzie, pojawiają się wrzody.

Helicobacter pylori leczenie naturalne

Dolegliwości wywołane przez bakterię h. pylori mogą wiązać się z ciągłym dyskomfortem i odbierać przyjemność z jedzenia, nie mówiąc nawet o rozwoju poważnych schorzeń, dlatego wiele osób szuka pomocy i stara się zniwelować efekty pasożyta, nie tylko u lekarza. Jak już wspomnieliśmy, leczenie antybiotykowe nie zawsze jest skuteczne, a zatem jakie są inne możliwości?

Reklama

Naturalne metody na bakterie

Ratunkiem okazują się naturalne sposoby na bakterie zagnieżdżone w układzie pokarmowym. Osoby, które próbowały eradykacji h. pylori za pomocą ziół, chwalą skuteczność i łagodność tej metody, która nie wywołuje działań niepożądanych. Coraz więcej mówi się również o wykorzystaniu do tego celu pochodzącego z pasieki naturalnego pszczelego propolisu.

Zioła na helicobacter pylori

Stosowanie ziół do leczenia rozmaitych dolegliwości zdrowotnych to metoda znana od najwcześniejszych czasów. Ziołowe mikstury na dolegliwości żołądkowe mogą okazać się skuteczne w zwalczaniu zakażenia helicobacterem. Stosując lukrecję, babkę lancetowatą czy liście mięty pieprzowej jesteśmy w stanie odbudować zniszczenia błony śluzowej żołądka i wyciszyć stan zapalny powodowany przez pasożyty.

Leczenie błony śluzowej żołądka

Pasożyt h. pylori zwiększając produkcję soku żołądkowego, może prowadzić do powstawania nadżerek. To bolesna dolegliwość. która prowadzi do rozwoju wrzodów żołądka i dwunastnicy. W leczeniu tej choroby należy stosować siemię lniane, które poprzez swoją śluzowatą konsystencję przyniesie ulgę uszkodzonej błonie śluzowej. Warto do swojego jadłospisu wprowadzić kisiel z siemienia i spożywać go kilka razy dziennie.

Propolis na helicobacter pylori

Coraz więcej mówi się o korzyściach płynących ze stosowania produktów pszczelich. Według badań naukowców potwierdzają, że apiterapia jest skuteczną alternatywą formą terapii, wykorzystywaną w celu leczenia z użyciem substancji farmakologicznych. Chociaż dużo osób wie o pożytecznym działaniu miodu dla organizmu, to nie jest to jedyny produkt pasieczny, którym możemy się leczyć z zaburzeń funkcjonowania układu pokarmowego.

Propolis, czyli kit pszczeli wytwarzany jest przez te owady z użyciem żywicy roślinnej, pyłku kwiatowego i wosku. Dzięki odkryciu antybakteryjnych i przeciwzapalnych właściwości propolisu używa się go do leczenia zakażeń, regulowania pracy układu trawiennego i wzmacniania odporności.

Leczenie choroby wrzodowej propolisem

Kit pszczeli stosuje się z powodzeniem jako lek na chorobę wrzodową czy zapalenie żołądka. Antyseptyczne właściwości propolisu pozwalają mu na skuteczne zwalczanie bakterii i drobnoustrojów takich jak h.pylori. Inaczej niż niektóre antybiotyki kit ma łagodne oddziaływanie, nie wywołuje skutków ubocznych i może być bezpiecznie stosowany również przez dzieci i kobiety w ciąży.

Propolis do leczenia żołądka i dwunastnicy

Propolis jest dostępny do przyjmowania w różnych formach. Na rynku znajdziesz produkty takie jak nalewka czy krople z propolisu. Kit pszczeli jest też często mieszany z miodem. Codzienne spożywanie takiej mieszanki jest nie tylko bardzo smaczne, ale i zdrowe. Propolis złagodzi objawy, jakie wywołuje nagromadzony kwas żołądkowy i wpłynie na jego wydzielanie. Dodatkowo pomoże w odbudowie zniszczonych fragmentów błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, zapobiegając wrzodom i nadkwasocie.

Reklama

Czego nie lubi helicobacter pylori

Lekarze nieustannie zadają sobie pytanie jak leczyć ludzi zakażonych ze skutków działania helicobacter pylori bez sięgania po antybiotyki. Okazuje się, że istnieją substancje odżywcze, które są w stanie pozbyć się pasożyta zalegającego w naszym organizmie. Laktoferyna, polifenole czy izotiocyjaniany mają rezultaty bakteriobójcze i blokują działanie ureazy, która pozwala helicobacterowi na przetrwanie w kwaśnym środowisku wnętrza żołądka.

Helicobater pylori dieta

Regularne spożywanie niektórych pokarmów może doprowadzić do wyeliminowania pasożytującej na nas bakterii. Jakie produkty powinniśmy na co dzień przyjmować, żeby ograniczyć szkodliwe działanie helicobacter pylori?

Żurawina zwalcza helicobacter pylori

Polifenole znajdziemy w owocach takich jak jagody, truskawki, jeżyny i maliny. W jednym z badania wykazano, że codzienne picie szklanki soku żurawionowego pozwala poradzić sobie z zakażeniem bakterią po niecałym miesiącu kuracji. To może być skuteczna alternatywa wobec leczenia antybiotykami.

Kapusta dobra na żołądek

Równie ważnymi substancjami wspierającymi pacjentów w walce z helicobacterem są izotiocyjaniany powszechnie obecne w większości warzyw kapustnych. Kalafior, kapusta, brokuł i kalarepa mają bardzo silne działanie bakteriobójcze. Udowodnione są również ich właściwości przeciwnowotworowe, które zapobiegają występowaniu raka żołądka.

Zasady diety dla żołądka

W zwalczaniu bakterii h. pylori należy stosować się do podstawowych zasad, podobnych jak w przypadku diety na wrzody żołądka. To znaczy unikać ostrych, tłustych i smażonych potraw. Wystrzegać się używek i napojów gazowanych. Spożywać niewielkie, lekkie posiłki, jedząc powoli i nigdy tuż przed snem. Pamiętaj również o piciu dużych ilości wody, żeby zrównoważyć nadmiar kwasu żołądkowego.

Leki na helicobacter pylori bez recepty

Większość leków służących do farmakologicznej eradykacji zakażenia helicobacter pylori dostępnych jest za okazaniem recepty. Są to przede wszystkim antybiotyki i substancje takie jak inhibitory pompy protonowej. Jednak niektóre specyfiki nie wymagają recepty. To probiotyki takie jak sacharomyces boulardii albo lactobacillus. Ich stosowanie w połączeniu z właściwie dobraną dietą może skutkować wyleczeniem zakażenia bakterią.

Reklama

Helicobacter pylori dodatni objawy

Obecność pasożyta w organizmie wykrywa się, przeprowadzając test oddechowy, nie ma już konieczności wykonywania znacznie bardziej skomplikowanej gastroskopii. Objawy, jakie powinny zwrócić naszą uwagę na możliwość działania bakterii to ból brzucha, nudności, nawracająca zgaga po jedzeniu, wzdęcia i brak apetytu.

Nieleczone zakażenie h. pylori może działać destrukcyjnie na cały układ pokarmowy. Bakterie niszczą błonę śluzową i prowadzą do choroby wrzodowej. Antybiotyki nie zawsze działają, na szczęście z pomocą przychodzą alternatywne metody. Dzięki leczeniu z użyciem ziół, propolisu i odpowiedniej diety możemy wyleczyć się z zakażenia groźnym pasożytem.

Helicobacter pylori leczenie bez antybiotyków Read More »

Jak uśmierzyć ból zęba po leczeniu kanałowym

Zdrowie /

Leczenie kanałowe to często jedyny dostępny sposób na uratowanie zepsutego zęba. Stomatolog usuwa całą miazgę zębową i zastępuje ją wypełnieniem. Zabieg przeprowadzany pod znieczuleniem jest zwykle bezbolesny, ale przez kilka kolejnych dni możemy odczuwać ból związany z gojeniem się tkanek. W jaki sposób można zniwelować ból po leczeniu kanałowym i jak poznać, że zabieg przebiegł prawidłowo?

Reklama

Ból zęba po leczeniu kanałowym

Dolegliwości odczuwane po zabiegu endodoncji, czyli leczenia kanałowego mogą trwać nawet przez trzy tygodnie. To całkowicie naturalna reakcja organizmu, która nie powinna wzbudzać niepokoju. Leczony ząb i jego okolice stają się bardzo wrażliwe, a uszkodzone tkanki potrzebują czasu na odbudowę. Jeżeli wraz z upływem czasu nadal czujesz silny ból, a tym bardziej jeśli pojawia się obrzęk, należy czym prędzej zgłosić się do stomatologa.

Na szczęście zdecydowana większość dobrze przeprowadzonych zabiegów okazuje się bezproblemowa i nie dochodzi po nich do wystąpienia stanu zapalnego. Nie zmienia to faktu, że ból zęba po leczeniu kanałowym potrafi być bardzo dokuczliwy. Warto wiedzieć, w jaki sposób sobie z nim radzić, tak żeby nie utrudniał nam codziennego funkcjonowania.

Sposoby na ból zęba po leczeniu kanałowym

Najpowszechniejszym rozwiązaniem na zniwelowanie bólu po leczeniu kanałowym są leki przeciwbólowe. Preparaty na bazie paracetamolu albo ibuprofenu są dostępne bez recepty i oferują dość skuteczne działanie. Tego typu leki najczęściej wystarczają na przetrwanie pierwszych dni po zabiegu, kiedy ból zęba po zatruciu kanałów jest najsilniejszy. Jeśli ból okazuje się zbyt trudny do zniesienia mimo stosowania preparatów przeciwbólowych, możesz udać się do lekarza, który przepisze ci silniejsze środki dostępne tylko na receptę.

Czym spowodowany jest ból zęba po leczeniu kanałowym

Ból zęba w przypadku prawidłowo wykonanego leczenia kanałowego jest normalnym elementem rekonwalescencji po zabiegu. Regeneracja nadwerężonych tkanek trwa kilkanaście dni, a w tym czasie osłabione zęby są delikatne i narażone na dyskomfort. Tkliwy ząb po leczeniu kanałowym może odczuwać ból w trakcie gryzienia twardych potraw, albo picia zimnych czy gorących napojów. Dlatego tak bardzo ważne jest, żeby w pierwszych dniach po zabiegu starać się unikać czynników, które mogłyby wpłynąć na stan zęba.

Zdarza się, że po przeprowadzeniu endodoncji pojawia się ból, który nie tylko nie znika wraz z upływem kolejnych tygodni, ale tylko się nasila. To najczęściej efekt niewłaściwie przeprowadzonego leczenia kanałowego. Stomatolog mógł pominąć fragment miazgi zęba, która teraz daje o sobie znać. Jeśli dolegliwości wewnątrz jamy ustnej nie ustępują, konieczne może okazać się poprawienie zabiegu i usunięcie pozostałych w zębie nerwów.

Ból zęba przy nagryzaniu

W pierwszych dniach po zabiegu ząb jest bardzo delikatny, dlatego należy stanowczo unikać nadwerężenia go i gryzienia nim jakichkolwiek twardszych potraw. Tkliwy ząb po leczeniu kanałowym od razu odczuwa nacisk i boli gdy tylko coś go delikatnie naruszy. Ten stan utrzymuje się zwykle przez pierwsze kilka dni. W przypadku gdy mimo upływu kolejnych tygodni nadal nie jesteś w stanie bezboleśnie gryźć, udaj się na wizytę do dentysty, żeby ocenić czy regeneracja przebiega prawidłowo. Pamiętaj, że może to być oznaka, że próchnica zaatakowała sąsiedni ząb, który teraz zaczyna boleć.

Reklama

Ból zęba — domowe sposoby

Nikt nie zaprzeczy, że nie ma nic gorszego niż bolący ząb. Kiedy tylko nas to spotyka, jesteśmy gotowi zrobić wszystko byle tylko pozbyć się uciążliwego bólu zęba, który utrudnia wszelkie funkcjonowanie. Nie wszyscy mogą stosować środki farmakologiczne i nie u każdego one działają. W takiej sytuacji pomocne mogą okazać się domowe sposoby na ból zęba.

Jak uśmierzyć ból zęba

Zimne okłady to bardzo prosty, a przy tym skuteczny sposób na radzenie sobie z bólem wewnątrz jamy ustnej. To swego rodzaju domowy środek przeciwbólowy. Niska temperatura pobudza organizm do produkowania przeciwciał, które działają przeciwzapalnie i zapobiegają powstawaniu obrzęków. Pamiętaj, żeby regularnie zmieniać okład tak, żeby zawsze był bardzo zimny.

Szybki sposób na ból zęba

Płukanki z szałwii od lat znajdują zastosowanie jako remedium na bóle po zabiegach stomatologicznych. Przeciwzapalne właściwości tej rośliny czynią z niej idealnego sojusznika z walce z bólem zębów. Płukanie jamy ustnej szałwią to także dobry sposób na codzienną higienę, dzięki której unikniemy przykrych dolegliwości jak na przykład odwapnienia na zębach.

Stan zapalny zęba domowe sposoby

Leczenie kanałowe zęba może niekiedy doprowadzić do powstania stanu zapalnego. Przyczyną tego stanu rzeczy może być przeoczenie kanału, albo niepełne usunięcie miazgi, takie zaniedbanie może wywołać ból, który czasami ujawnia się dopiero po kilku latach. Infekcje i zapalenia zwykle leczy się, stosując antybiotyk, ale jeżeli sytuacja nie jest poważna, można zastosować domowe sposoby na ból. Płukanka z szałwii, albo rumianku może być dobrym sposobem na czas, zanim udamy się po pomoc do stomatologa.

Reklama

Ból po leczeniu kanałowym

Ból w następstwie leczenia kanałowego jest normalnym zjawiskiem, które znika w czasie dwóch-trzech tygodni od wizyty. Jeżeli dzieje się inaczej, skonsultuj się ze stomatologiem, żeby sprawdzić, czy leczenie kanałowe niczego nie przeoczyło. Pozostawiony fragment miazgi może dać o sobie znać nawet po kilku latach, stając się przyczyną silnego bólu. Tkliwy ząb po leczeniu kanałowym w okresie tuż po zakończeniu zabiegu powinien być traktowany z delikatnością. Staraj się unikać gryzienia twardych produktów, żeby nie wywołać dolegliwości bólowych.

Jak uśmierzyć ból zęba po leczeniu kanałowym Read More »

Olej kokosowy rafinowany czy nie rafinowany

Zdrowie /

Olej kokosowy jest obecnie jednym z najpopularniejszych olejów, który powstaje z miąższu orzecha palmy kokosowej. Wykorzystywany jest zarówno w kuchni, jak i podczas pielęgnacji skóry. W temperaturze pokojowej cechuje się tym, że jest twardą, białą masą, a po podgrzaniu jego barwa zmienia się na jasnożółtą, uwalniając przy tym swój wyjątkowy, kokosowy zapach. Wyróżniamy jego dwa rodzaje: tłoczony na zimno oraz rafinowany olej. Który z nich jest lepszy — olej kokosowy rafinowany czy nierafinowany?

Reklama

Właściwości oleju kokosowego

Olej kokosowy, choć jest bogaty w nasycone kwasy tłuszczowe (92%) i ubogi w nienasycone kwasy tłuszczowe (8%), posiada mnóstwo cennych właściwości leczniczych. W swoim składzie zawiera on między innymi: witaminy (B2, B6, B12,C, E, kwas foliowy), minerały (żelazo, potas, wapń, fosfor, jod, magnez). Dodatkowo olej kokosowy zawiera kwas laurynowy (identyczny jak w mleku matki), kwas kaprylowy oraz unikalne połączenia kwasów tłuszczowych, co sprawia, że usprawnia on pracę mózgu. W związku z powyższym stosowany jest w leczeniu chorób neurologicznych, takich, jak np.: choroba Parkinsona, choroba Alzheimera oraz epilepsja. Co więcej, redukuje stężenie cholesterolu oraz stymuluje poziom cukru we krwi.

Zawartość kwasu laurynowego, który działa przeciwwirusowo, przeciwgrzybiczo i antybakteryjnie sprawia, iż olej kokosowy wspiera zwalczanie wszelkich infekcji. Warto także wspomnieć, o pozytywnym oddziaływaniu na kondycję skóry, paznokci i włosów. Właściwości te zostały wykorzystane do produkcji preparatów o działaniu odżywczym i nawilżającym w przemyśle kosmetycznym. Również preparaty zwalczające grzybicę stóp czy trądzik mogą zawierać odrobinę oleju kokosowego.

Olej kokosowy wartości odżywcze

Obydwa rodzaje olejów kokosowych (nierafinowany i rafinowany) cechują się podobną zawartością składników odżywczych, przez co należą do najzdrowszych tłuszczów roślinnych. 100 g każdego z wyżej wymienionych dostarcza 929 kalorii, 100 g tłuszczu całkowitego oraz około 90 g nasyconych kwasów tłuszczowych. Najzdrowszy rafinowany olej to właśnie olej z kokosa. W dodatku nierafinowana odmiana ma w swoim składzie dodatkowo 7 gram. tłuszczów jednonienasyconych. Nasyconymi kwasami tłuszczowymi są m.in.:

  • Kwas palmitynowy 8-11%;
  • kwas mirystynowy: 13-19%;
  • oraz kwas laurynowy 44-52%.
Reklama

Czy olej kokosowy jest zdrowy

Olej kokosowy nierafinowany i rafinowany w pewnym stopniu wykazują takie samo działanie. Są one popularnym środkiem stosowanym do pielęgnacji urody, włosów i ciała — zwłaszcza w sytuacjach, w których pojawiają się stałe problemy z cerą. Mężczyzn może zaskoczyć fakt, iż nadają się również jako zamiennik pianki do golenia przeznaczonej dla wrażliwej skóry. Mogą również stanowić bazę pasty do zębów, zmniejszać łaknienie, wspomagać utratę wagi (działanie termogeniczne). Zawierają one również dużą ilość kwasu laurynowego i żelaza — te składniki odżywcze oddziałują na dobre samopoczucie oraz wykazują korzystny wpływ na serce.

Olej rafinowany czy nierafinowany?

Jeszcze przed zakupem konkretnego rodzaju oleju kokosowego, warto poznać różnicę, jakie występują pomiędzy oboma rodzajami tego produktu. Co jest lepsze — olej kokosowy rafinowany czy nierafinowany?

Olej kokosowy rafinowany

Pierwszym czynnikiem, którego nie można przeoczyć, jest z pewnością cena. Porównując dwa słoiki oleju tej samej firmy, można spostrzec, iż olej rafinowany, jest niejednokrotnie dwukrotnie droższy od nierafinowanego. Olej ten pozbawiony jest zarówno smaku, jak i zapachu kokosa. Sam proces produkcji jest bardzo skomplikowany. Stosuje się w nim wyższą temperaturę pale oraz różne związki chemiczne. Rafinacja określana jest również jako proces oczyszczania. Mimo pozytywnych cech, jakie wiążą się z tym słowem, w przypadku olejów oznacza to oczyszczanie ich z wielu ważnych składników, które mają pozytywny wpływ na organizm. Co więcej, olej kokosowy rafinowany cechuje się większą uniwersalnością niż jego nierafinowany odpowiednik. Chodzi tutaj również o aromat kokosa, który nie każdemu przypadł do gustu. Dodatkowo olej rafinowany charakteryzuje się tym, że może być przechowywany w temperaturze pokojowej znacznie dłużej niż nierafinowany.

Nierafinowany olej kokosowy

Olej kokosowy nierafinowany jest droższym odpowiednikiem rafinowanego. Pozyskuje się go na skutek wykorzystania najstarszej znanej ludzkości metody, a więc poprzez tłoczenie. Przeważnie w tym procesie nie stosuje się wysokich temperatur, przez co zachowane zostają jego prozdrowotne właściwości. Przez fakt, iż sposób ten jest najbardziej naturalny, jak również wymaga długiego czasu oraz jest mniej skuteczny — olej nierafinowany jest znacznie droższy od swojego rafinowanego odpowiednika. Kokosowy olej tłoczony na zimno zachowuje jego aromat. Niestety nie można przechowywać go tak długo w warunkach pokojowych, jak to bywa w przypadku oleju rafinowanego, gdyż istnieje ryzyko zjełczenia.

Co wybrać — olej kokosowy nierafinowany czy rafinowany?

Trudno stwierdzić, który rodzaj oleju kokosowego ma korzystniejszy wpływ na organizm człowieka. Wybór zależy głównie od tego, do czego będzie on wykorzystany. W przypadku smażenia na zdrowym tłuszczu roślinnym lepszym wyborem okaże się olej kokosowy rafinowany. Jednak gdy celem jest poprawa zdrowia, lepiej sprawdzi się olej kokosowy nierafinowany. Ten rodzaj tłuszczu roślinnego to także doskonały preparat stosowany do zabiegów pielęgnacyjnych, ponieważ cechuje go bogatszy skład niż oleju oczyszczonego. Wybór konkretnego oleju z kokosa uzależniony jest również od budżetu, jaki jest przeznaczony na zakup tego typu produktu. Olej rafinowany nie jest tak drogi, jak olej kokosowy tłoczony na zimno.

Smażenie na oleju kokosowym

Do pieczenia i smażenia nie można stosować tłuszczów o niskim punkcie dymienia, gdyż przyczynia się to do powstania czarnego, gryzącego dymu, wraz z którym uwalniają się szkodliwe dla zdrowia substancje. Najbardziej rekomendowanym olejem do smażenia jest olej kokosowy oraz olej ryżowy. Niektórzy uważają, iż rafinowana wersja tego produktu jest najlepsza do smażenia, ponieważ cechuje się wysokim punktem dymienia (około 200 stopni Celsjusza). Doskonale nadaje się do przygotowywania dań orientalnych w woku. W przypadku nierafinowanego oleju kokosowego, jego zastosowanie obejmuje smażenie placków, omletów, naleśników oraz innych dań podawanych na słodko. Smażenie w bardzo wysokich temperaturach z użyciem oleju kokosowym nie ma negatywnego wpływu na zdrowie, ponieważ nie skutkuje wydzielaniem się szkodliwych dla zdrowia substancji.

Reklama

Olej kokosowy zastosowania

Zastosowanie oleju kokosowego jest dość obszerne — zarówno, gdy jest to olej nierafinowany, jak i rafinowany. Najczęściej tłuszcz ten wykorzystywany jest do:

  • Smażenia potraw w wysokiej temperaturze;
  • pielęgnacji włosów;
  • redukcji masy ciała (wspomaga odchudzanie);
  • produkcji leków, które wzmacniają odporność organizmu;
  • wspomaganiu funkcjonowania układu krążenia;
  • obniża cholesterol;
  • reguluje poziom insuliny.

Olej kokosowy rafinowany czy nie rafinowany Read More »

Owoce i warzywa na odchudzanie

Dieta /

Warzywa i owoce to podstawa większości diet odchudzających. Nie tylko dobrze smakują, ale przede wszystkim są zdrowe, gdyż zawierają w sobie wiele cennych dla organizmu witamin i składników odżywczych. Jakie warzywa jeść na diecie? Jakie owoce nie tuczą i nadają się do diety redukcyjnej?

Reklama

Dlaczego warzywa na diecie są tak ważne?

Dużo warzyw i niskokaloryczne owoce odpowiednio wkomponowane w codzienny jadłospis mogą stanowić naprawdę bardzo skuteczny sposób na zrzucenie zbędnych kilogramów, tym bardziej że często stanowią bardzo dobrą alternatywę (i nie mniej smaczną) dla słodyczy czy innych wysokokalorycznych przekąsek. Warzywa i owoce to także codzienny zastrzyk witamin i mikroelementów, niezbędnych organizmowi do prawidłowego i zdrowego funkcjonowania. Najważniejszy w warzywach i owocach jest jednak błonnik, który w naturalny sposób poprawia przemianę materii, prowadząc do bezpiecznego zrzucenia nadprogramowej masy ciała.

Wpływ warzyw na organizm podczas odchudzania

Dlaczego warto w czasie odchudzania bazować na warzywach i owocach? Przede wszystkim ze względu na:

  • Ich zdolność do przyspieszania spalania tkanki tłuszczowej,
  • działanie oczyszczające organizm z różnego rodzaju szkodliwych dla niego substancji,
  • przyspieszenie przemiany materii,
  • solidną dawkę błonnika pokarmowego,
  • zahamowanie uczucia głodu.

Niskokaloryczne warzywa na odchudzanie

Niemal wszystkie warzywa posiadają jedną wspólną cechę — dostarczają do organizmu nieznaczną ilość kalorii. Średnia wartość energetyczna oscyluje w granicach 20-50 kcal na 100 gram. Sprawia to, iż spożywanie ich nawet w dużych ilościach nie wpływa negatywnie na skład ciała. Na diecie zaleca się spożywanie surowych warzyw, z których można zarówno przygotować wiele smacznych i dających uczucie sytości surówek, jak i również zastąpić nimi słodkie i słone przekąski. W tym zastosowaniu najlepiej sprawdzi się korzeń pietruszki, surowa marchewki, brokuły, kalarepa, kapusta oraz pomidory. Nie można również zapominać o warzywach, które wzbogacają przygotowane przyprawy o niepowtarzalne aromaty oraz wykazują pozytywne działanie na układ odpornościowy. Wśród takich warzyw należy wyróżnić czosnek, cebulę, korzeń chrzanu oraz por. Doskonałym źródłem błonnika, oraz niewielką ilością kalorii cechują się również kiszonki, a więc kapusta i naturalne ogórki, które dostarczają do organizmu m.in. wartościowe dla zdrowia probiotyki.

Jakie warzywa na odchudzanie wybrać?

Warzywa to podstawa zdrowej diety odchudzającej. Zgodnie z Piramidą Zdrowego Żywienia powinno się codziennie spożywać 5 porcji warzyw. Najlepiej by znajdowały się one w każdym posiłku. Zdrowe odchudzanie opiera się przede wszystkim o spożywanie niskokalorycznych, różnorodnych oraz nieprzetworzonych produktów. Taka dieta nie powinna ograniczać się do wybranej grupy warzyw, lecz zawierać jak najbardziej różnorodne składniki, których ilość kalorii na 100 g produktu nie jest wysoka.

Najlepszym wyborem są warzywa pochodzące z rodzimych upraw oraz sezonowe. Równie korzystnie na prawidłowe funkcjonowanie organizmu podczas odchudzania wpłyną kiełki warzyw, które można wyhodować samemu w domu.

Reklama

Gotowane warzywa a dieta

Nie tajemnicą jest, iż gotowanie warzyw to jeden z rekomendowanych sposobów przyrządzenia tego typu produktów. Warto jednak wykonać to prawidłowo, gdyż doprowadzenie do ich przegotowania powoduje utratę cennych właściwości.

Do ugotowania warzyw zaleca się zastosować niewielką ilość wody, w ten sposób w ich wnętrzu pozostanie więcej wartościowych dla naszego organizmu elementów. Warzywa należy włożyć do wrzącej osolonej wody oraz gotować pod przykryciem przy użyciu średniego ognia. Chcąc zredukować utratę wartościowych składników, warto gotować warzywa najkrócej, jak się da. Świetnym sposobem jest ugotowanie ich na parze. Długość tego procesu zależy oczywiście od gatunku, stopnia twardości, konsystencji oraz poziomu rozdrobnienia.

Jakich warzyw unikać przy odchudzaniu

Będąc na diecie redukcyjnej przede wszystkim, należy ograniczyć warzywa, których kaloryczność na 100 g produktu jest najwyższa. Są nimi przede wszystkim rośliny strączkowe, ziemniaki oraz kukurydza. Dużą dawkę kalorii dostarcza również czosnek, jednak z racji małych ilości tego produktu w potrawach, nie ma powodu do obaw.

Jakie owoce można jeść na diecie

W diecie redukcyjnej ważny jest nie tylko błonnik, ale również obecność związków antyoksydacyjnych. Te ostatnie w solidnej dawce można znaleźć w borówkach i jagodach. Ich słodki smak czyni je bardzo dobrym i co najważniejsze zdecydowanie niskokalorycznym zamiennikiem słodyczy. Włączając owoce do naszej diety, należy wybierać jedynie te, które posiadają niski indeks glikemiczny:

  • Jabłko i gruszka — zawierają one dużo wody i błonnika, warto jednak pamiętać o tym, że najkorzystniej jest je spożywać razem ze skórą. Warto wybierać te mniej słodkie owoce, gdyż indeks glikemiczny surowego jabłka wacha się w granicach 28-44 IG a gruszki 33-42 IG.
  • Grejpfrut — to owoc mający tyle samo zwolenników, co przeciwników jest niezastąpiony w diecie odchudzającej. Poza wspomaganiem spalania tkanki tłuszczowej posiada w sobie substancje usuwające z organizmu szkodliwe dla niego toksyny. Dodatkowo regularne spożywanie grejpfrutów pozwala na ustabilizowanie poziomu glukozy we krwi. Indeks glikemiczny grejpfruta należy do jednych z najniższych wśród owoców 25 IG.
  • Agrest — owoce agrestu są niskokaloryczne oraz cechują się niskim indeksem glikemicznym (15-25). Wykazują również korzystny wpływ na przemianę materii oraz wspomagają trawienie, zapobiegając wzdęciom oraz zaparciom.
  • Niedojrzały banan — banany to owoce dość kaloryczne. Należy o tym pamiętać podczas diety odchudzającej. Ponieważ zielony odpowiednik tego owocu cechuje się niskim indeksem glikemicznym (30) oraz zawiera dużą ilość błonnika, spożywanie go w niedużych ilościach jest wręcz zalecane podczas redukcji masy ciała.
  • Suszona morela — to około 200 kalorii na 100-gramową porcje. Są niskokaloryczne oraz zapewniają uczucie sytości na wiele godzin. Suszona morela posiada indeks glikemiczny oscylujący w granicach 30-32, a surowa 34-57.
  • Ananas — bogaty w błonnik i enzymy doskonale radzące sobie z szybkim rozkładaniem białka, co z kolei przekłada się na lepsze trawienie i sprawniejszą pracę jelit. Warto jednak pamiętać, że ananasy nie należą do grupy owoców, których indeks glikemiczny jest najniższy.

Niskokaloryczne owoce — jakie owoce jeść, żeby schudnąć?

Najczęściej rekomendowane owoce w diecie odchudzającej to takie, które cechują się niskim indeksem glikemicznym. Oznacza to, że po ich zjedzeniu nie nastąpi gwałtowny skok poziomu cukru we krwi. Taki stan zapobiegnie również pojawienia się nagłego uczucia głodu. Niska kaloryczność to zachęta oraz główna korzyść płynąca ze spożywania ich podczas diety.

Reklama

Jakich owoców unikać przy odchudzaniu

Tak naprawdę na diecie można jeść je wszystkie, jednak w niektórych przypadkach należy zachować umiar. Decydując się na odchudzanie, warto zrezygnować ze spożywania dużej ilości bananów, które zalicza się do grupy najbardziej kalorycznych owoców:

  • Arbuz — około 90% masy tego owocu jest wodą. Mimo wszystko owoc ten zawiera również sporą ilość likopenu oraz witamin C i A. Spożyty przed posiłkiem efektywnie wypełnia żołądek, przez co przeciwdziała przejadaniu się innymi wysokokalorycznymi produktami.
  • Melon — podobnie jak arbuz, w około 90% składa się zwody. W dodatku jest bogatym źródłem cytruliny — aminokwasu, który bierze udział w produkcji hormonu wzrostu, jak również przyspiesza proces odchudzania.
  • Wiśnie — są one niskokaloryczne oraz bogate w błonnik. Wszystko to sprawia, że po zjedzeniu dają uczucie sytości na dłużej. Długotrwałe umieszczenie wiśni w diecie wspiera walkę ze zbędnymi kilogramami.
  • Figi — to doskonały dodatek do diety redukcyjnej. Jednak wysoki poziom cukrów sprawia, iż nie powinny być spożywane częściej niż 2-3 razy w tygodniu w niewielkich porcjach.

Dieta redukcyjna nie powinna również zawierać w sobie zbyt dużej ilości owoców suszonych, szczególnie rodzynek, suszonego mango, gruszek i ananasów.

Owoce i warzywa na odchudzanie Read More »

Mioplastyczny masaż twarzy

Zabiegi /

W dzisiejszych czasach aktualnym problemem w estetyce jest walka ze zmianami na naszej twarzy, szyi i dekolcie w wyniku procesu starzenia. Poprawa wyglądu niekoniecznie musi prowadzić do operacji plastycznych czy też inwazyjnych zabiegów kosmetycznych. Usuwanie zmarszczek, ujędrnienie skóry twarzy czy jej odmłodzenie można uzyskać poprzez naturalne i bezinwazyjne zabiegi. O czym napiszemy w tym artykule.

Reklama

Masaż mioplastyczny

Myoplastic facial massage jest alternatywną, naturalną i nieinwazyjną metodą, która pod względem efektywności porównywalna jest z korekcją plastyczną. Masaż mioplastyczny twarzy jest również zdecydowanie bezpieczniejszy od operacji plastycznych, które są dużo droższe oraz niosą za sobą ryzyko powikłań, oraz wymagają rekonwalescencji.

Jak działa masaż mioplastyczny?

Masaż mioplastyczny twarzy jest autorską i jedną z technik pracy manualnej z twarzą Dr. Sergeya Shchurevicha. Technika masażu działa jak intensywny fitness, który skoncentrowany jest przede wszystkim na gorsecie mięśniowym twarzy, szyi i dekoltu. Głównym celem masażu jest odbudowa napięcia mięśni, otaczających ich tkanek, przywrócenie odpowiedniego stanu ukrwienia i trofiki nerwowej oraz wzmocnieniem owalu twarzy.

Modeling twarzy — poprawia elastyczność skóry

Masaż mioplastyczny jest masażem mięśniowo-powiezionych modelującym tkanki, również określany jako naturalny lifting twarzy „magic lift”. W bardzo krótkim czasie, bo już po pierwszym zabiegu poprawia stan mięśni oraz kondycję naszej twarzy, przy czym niweluje zmarszczki, napięcia, poprawia elastyczność skóry i kształt owalu twarzy, zmniejszając głębokość linii ekspresji.

Techniki masażu twarzy

Techniki masażu oparte są na głębokim ugniataniu, ruchach gładzących mięśnie, wykonywane w szybkim tempie oraz w prawidłowym kierunku, aby uzyskać efekt liftingu. Intensywna metoda masażu oprócz spowalniania oznak starzenia, świetnie sprawdzi się jako etap przygotowania przedplastycznego i rehabilitacji pourazowej. Szczególnie jest on polecany osobom po paraliżu mięśni twarzy wywołanego między innymi przez wylew bądź udar. W ten sposób pomaga tkankom miękkim twarzy na skuteczną i szybszą regenerację. Aczkolwiek, technika masażu pomimo szybkiego tempa wykonywania wprowadza klienta w stan głębokiego odprężenia, co wpływa na napięcia psycho-emocjonalne.

Reklama

Masaż mioplastyczny twarzy, szyi i dekoltu

Głównym celem masażu jest korekcja zmian zwyrodnieniowych i wiekowych w tkankach twarzy szyi i dekoltu. Masaż mioplastyczny wykonuje się nawet u osób w młodym wieku w celu prewencji oznak starzenia. W celu uzyskania wysokich efektów należy potraktować ten zabieg jak chodzenie na siłownię, którą odwiedzamy minimum raz w tygodniu.

Podstawowe wskazania do masażu:

  • Grawitacyjny rodzaj starzenia się tkanki twarzy,
  • asymetrie twarzy,
  • napięcie mięśni twarzy szyi i dekoltu,
  • zmiany lipo-dystroficzne w dolnej części twarzy,
  • obrzęki, cienie i opadanie skóry powiek w wyniku procesu starzenia,
  • w celu rehabilitacji pourazowej,
  • stosowany po operacjach plastycznych-leczenie blizn,
  • rehabilitacja niedowładów i paraliż mięśni twarzy,
  • etap przygotowania przedplastycznego.

Główne przeciwwskazania do wykonania masażu:

  • Stany zapalne skóry-trądzik w zaawansowanym stadium,
  • świeże urazy i blizny pooperacyjne,
  • choroby nowotworowe,
  • skóra mocno naczyniowa,
  • choroby układu oddechowego, choroby laryngologiczne w zaawansowanym stadium,
  • zaburzenia krzepliwości krwi.

Mioplastyczny masaż twarzy można łączyć z innymi zabiegami anti-aging, lecz należy spełnić następujące zalecenia:

  • Mezoterapia bądź biorewitalizacja-masaż wykonywany może być po 2 tygodniach,
  • wypełniacze- po upływie miesiąca,
  • botoks-po upływie 2 miesięcy,
  • mononici (kwas polimlekowy) po upływie 1.5 miesiąca,
  • RF lifting- po upływie miesiąca,
  • peelingi chemiczne- po upływie miesiąca,
  • lifting nićmi- po upływie 3 miesięcy,
  • operacje plastyczne- po upływie 6 miesięcy.

Ile trwa mioplastyczny masaż twarzy?

Podczas tego zabiegu masażysta bądź kosmetolog przygotowuje naszą twarz pod intensywne i głębokie ugniatanie, proces ten nazywany jest adaptacją. Masaż twarzy jest wykonywany w odpowiednim kierunku, zaczynając od dekoltu i stopniowo przesuwając się w górę na kaptur, szyję, żuchwę, policzki, mięsień okrężny oka kończąc na czole. Czas trwania mioplastycznego masażu twarzy, szyi i dekoltu wynosi około 60 min.

Reklama

Czy warto korzystać z mioplastycznego masażu twarzy?

Każda kobieta dbająca o swój wygląd powinna udać się na masaż mioplastyczny, aby zregenerować i usunąć napięcie mięśni twarzy. Dzięki takiej kuracji nasza skóra stanie się jędrna i odżywiona co z pewnością poprawi nasz wygląd, a efekty zauważymy już po pierwszym zabiegu. Obecnie jest coraz częściej wybieranym zabiegiem odmładzającym i upiększającym. Godnym polecenia jest również japoński masaż twarzy Kobido, lecz znacznie różni się on od masażu mioplastycznego, który jest dużo intensywniejszy.

Mioplastyczny masaż twarzy Read More »

Mikstura na odchudzanie z imbirem

Dieta /

Imbir jest przyprawą cenioną ze swoich właściwości leczniczych. Naturalnie przyspiesza przemianę materii. Przyspieszenie metabolizmu pozwala na szybsze spalanie tkanki tłuszczowej. Mikstura z dodatkiem imbiru w połączeniu ze zdrowym odżywaniem opartym na odpowiedniej kaloryczności daje świetne rezultaty odchudzające. Efekty wspomoże również wprowadzenie aktywności fizycznej. W jaki sposób stosować imbir na odchudzanie?

Reklama

Imbir na odchudzanie

Imbir na odchudzanie można stosować na kilka sposobów. Świeży korzeń imbiru włączony do codziennej diety w połączeniu ze zdrowym odżywianiem może znacząco wpłynąć na efekty odchudzania. Rezultat odchudzający osiąga się przy dawce 1 gr imbiru dziennie.

Przeciwskazaniem do stosowania imbiru są problemy z układem trawiennym, szczególnie wrzody żołądka, ponieważ imbir może dodatkowo podrażniać przewód pokarmowy.

Dzięki właściwościom składników zawartych w imbirze wspiera procesy odchudzania na kilka sposobów:

  • Zwiększa uczucie sytości, dzięki stabilizacji we krwi leptyny, hormonu odpowiedzialnego za uczucie sytości,
  • pomaga spalać tkankę tłuszczową w okolicach brzucha i talii,
  • dzięki zawartości gingeroli pobudza metabolizm oraz pomaga utrzymać prawidłowy poziom cukru.

Dodatkowo imbir znany jest ze swoich właściwości przeciwzapalnych -poprawia odporność oraz wspomaga leczenie stanów zapalnych, dzięki czemu spożywanie imbiru pozwala zapobiegać negatywnym skutkom nadwagi i otyłości.

Właściwości odchudzające imbiru

Imbir zawiera cenne składniki odżywcze, które są pomocne w procesie odchudzania:

  • Witaminę C,
  • witaminy z grupy B,
  • witaminę E,
  • wapń,
  • magnez,
  • żelazo,
  • błonnik,
  • potas,
  • olejki eteryczne,
  • fenole.

Zawarte w imbirze fenole, szczególnie gingerol oraz zinferol, są odpowiedzialne za wspieranie procesu odchudzania. Działanie odchudzające fenoli polega na pobudzeniu procesu termogenezy, która jest odpowiedzialna za spalanie tłuszczu w organizmie. Wspierając proces termogenezy, imbir zwiększa spoczynkowy wydatek energetyczny, dzięki czemu organizm spala większą ilość kalorii, w rezultacie powodując utratę masy ciała.

Spożywanie imbiru pomaga przyspieszyć przemianę materii, poprzez pobudzenie wydzielania soków trawiennych jak również usprawnienie pracy jelit. Efektem tego jest zmniejszenie odkładania się tkanki tłuszczowej, co poza utratą wagi chroni przed efektem jojo.

Imbir wpływa pozytywnie na jelita, pomagając w usuwaniu złogów, które często utrudniają proces odchudzania oraz są przyczyną nieprzyjemnych dolegliwości takich jak wzdęcia czy zaparcia.

Reklama

Inne właściwości imbiru

Imbir posiada wiele właściwości leczniczych. Jest silnym przeciwutleniaczem, dzięki czemu wspiera odporność, co korzystnie wpływa na kondycję organizmu. Jego właściwości przeciwutleniające wykorzystuje się w leczeniu artretyzmu czy choroby lokomocyjnej -poprawia krążenie krwi oraz zapobiega nudnościom. Zwalcza wolne rodniki, chroni przed rozwojem chorób m.in. nowotworów, działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie i rozgrzewająco oraz reguluje poziom cholesterolu.

Napój odchudzający z imbirem

Imbir najłatwiej włączyć do diety w postaci napojów. Można z niego przygotować herbatę z imbirem. Doskonałe efekty stosowania w połączeniu z imbirem daje zielona herbata.

Z imbiru można przygotować również sok, napar lub pić w postaci mikstury czy koktajlu. Mikstury na bazie imbiru najczęściej przygotowuje się z dodatkiem cytryny, kurkumy cynamonu czy miodu.

Napój z imbiru na odchudzanie przepis

Napój z imbiru na odchudzanie to nic innego jak napar przyrządzony na bazie wody i świeżego korzenia imbiru. Do przygotowania mieszaniny odpowiedni będzie również suszony imbir. Zastanawiasz się jak zrobić wodę z imbirem? Do litra wrzątku należy wrzucić 5 cm kawałek świeżego imbiru i gotować pod przykryciem około 15 minut. Po tym czasie napój należy ostudzić i przecedzić. Tak przygotowany napój można stosować rano na czczo lub popijać przez cały dzień. Woda z imbirem pita na noc pozwoli zmaksymalizować efekty odchudzające stosowania imbiru.

Mikstura na odchudzanie z imbirem przepisy:

Mikstura na odchudzanie z imbirem jest niezwykle skuteczna w odchudzaniu. Przyspiesza przemianę materii oraz hamuje apetyt, dzięki czemu łatwiej jest o utratę zbędnych kilogramów.

Jak przyrządzić miksturę — imbir, cytryna, miód na odchudzanie

Mikstura będąca połączeniem imbiru, cytryny i miodu jest powszechnie znana ze swoich właściwości odchudzających. Zawiera wiele substancji mających korzystny wpływ na zdrowie i urodę, dlatego regularne picie wody z cytryną i imbirem ma wiele zalet. Dodatek cytryny wspomaga oczyszczanie organizmu dzięki temu, iż posiada właściwości detoksykacyjne. Poza tym wspiera odporność organizmu, wspomaga procesy trawienne, pomagając w utracie wagi.

Do przygotowania mikstury potrzebne będą:

  • Szklanka ciepłej, przegotowanej wody,
  • ok.3 cm korzenia imbiru,
  • sok z połowy cytryny,
  • łyżka miodu.

Imbir pokroić w plastry lub zetrzeć na tarce, następnie dodać do przegotowanej szklanki wody. Następnie do naparu dodać sok z połowy cytryny oraz łyżkę miodu.

Imbir, cytryna, miód, cynamon na odchudzanie

Miksturę z imbirem cytryną i miodem warto wzbogacić o cynamon, który wzmocni jej lecznicze właściwości. Rozgrzewa on organizm, dzięki czemu ułatwia spalanie kalorii oraz oczyszcza krew z cukru nawet do 30%. Dodatkowo przyspiesza metabolizm oraz hamuje apetyt. Pomaga w przypadku wzdęć i problemów z jelitami.

Reklama

Zielony koktajl z ogórkiem i imbirem

Imbir można spożywać także w postaci koktajlu. Koktajl z imbiru i ogórka to duet doskonale wspierający oczyszczenie. Imbir poprawia procesy trawienne, natomiast ogórek dzięki swoim właściwościom, stanowi świetną bazę wszystkich koktajli odchudzających. Pomaga oczyścić jelita oraz nawodnić organizm. Dodatkowo ogórki dzięki zawartości witamin A, C, K, wapnia, potasu oraz elektrolitów doskonale uzupełniają niedobory organizmu.

Przykładowy przepis na zielony koktajl z ogórkiem i imbirem:

  • 2 ogórki,
  • kawałek imbiru,
  • 1 limonka lub cytryna,
  • pęczek natki pietruszki,
  • pieprz cayenne.

Wszystkie składniki należy zblendować, a następnie przecedzić. Koktajl spożywać rano najlepiej na czczo.

Mikstura na odchudzanie z imbirem Read More »

Picie pokrzywy a odchudzanie

Dieta, Uroda i pielęgnacja ciała /

Właściwości pokrzywy znane i używane są w medycynie naturalnej już od czasów starożytności. Pokrzywa zawiera wiele cennych witamin i minerałów, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Pokrzywa zwyczajna jest składnikiem wielu leków, kosmetyków i suplementów diety. Picie naparu z liści pokrzywy może wspomagać odchudzanie, tak samo jak aloes do picia na odchudzanie. W jaki sposób skorzystać z działania odchudzającego pokrzywy? O tym w poniższym artykule.

Reklama

Właściwości prozdrowotne pokrzywy

Pokrzywa znana jest ze swoich prozdrowotnych właściwości, które zawdzięcza bogactwu składników odżywczych, którymi jest wypełniona. Wiadomo, że pokrzywa oczyszcza organizm z toksyn, reguluje pracę układu pokarmowego oraz pozytywnie wpływa na wygląd skóry włosów i paznokci.

Ciekawą odmianą jest pokrzywa indyjska, która znana jest ze swoich uspokajających właściwości. Jest ona częstym składnikiem suplementów diety wspomagających wyciszenie organizmu. Pokrzywa wspomaga również termogenezę organizmu, pomaga utrzymać prawidłową temperaturę ciała. Zwarte w niej składniki odżywcze wspierają funkcjonowanie całego organizmu, a właściwości prozdrowotne związane z jej działaniem są zauważalne.

Składniki odżywcze zawarte w pokrzywie:

  • Grupa witamin A, C, D, K oraz witaminy grupy B,
  • żelazo, wapń, potas, mangan, magnez, a także jod, fosfor, siarkę i krzem,
  • duża ilość aminokwasów roślinnych przy niewielkiej zawartości tłuszczu,
  • chlorofil oraz taniny,
  • serotonina wspomagająca wyciszenie organizmu,
  • związki enzymatyczne niezbędne w procesach trawiennych, dzięki czemu wspiera procesy odchudzania,
  • kwas pantotenowy, mrówkowy, glikolowy oraz glicerol,
  • olejki eteryczne,
  • sole mineralne,
  • fitosterole i flawonoidy.

Właściwości lecznicze pokrzywy zwyczajnej

W ziołolecznictwie wykorzystuje się najczęściej liście pokrzywy, czasami również korzeń. Pokrzywa uważana jest za naturalny antybiotyk, ze względu na swoje właściwości antybakteryjne. Oczyszcza organizm, wydalając szkodliwe produkty przemiany materii, zapobiega równocześnie zatrzymywaniu się wody w organizmie, dlatego warto pić pokrzywę w czasie odchudzania.

Pokrzywa wspomaga również funkcjonowanie układu pokarmowego. Picie naparu z pokrzywy działa moczopędnie, co jest zbawienne w chorobach układu moczowego, szczególnie kamicy nerkowej.

Pokrzywa wzmacnia organizm dzięki zawartości wielu składników mineralnych, wzmacnia odporność naszego organizmu. Należy pamiętać, że warto pić napar, ponieważ przeciwdziała osłabieniom oraz anemii. Udowodniono również, że pokrzywa obniża poziom cholesterolu oraz ciśnienie krwi.

Pokrzywa zwyczajna ze względu na zawartość krzemu wykazuje doskonały wpływ na stan skóry, włosów i paznokci. Stosowanie pokrzywy wewnętrznie w formie naparu oraz zewnętrznie w formie płukanki wzmacnia włosy i paznokcie, przyspiesza ich wzrost, a nawet przeciwdziała łupieżowi.

Płukanka z pokrzywy może okazać się pomocna w łagodzeniu infekcji intymnych warto również stosować też inne zioła na infekcje intymne. Napar z pokrzywy również posiada działanie łagodzące stres oraz wspiera rozwój czerwonych krwinek.

Dolegliwości, w których stosuje się pokrzywę to m.in.:

  • Problemy układu pokarmowego m.in. zatrucia, biegunka,
  • choroby skórne -trądzik,
  • infekcje wirusowe i bakteryjne,
  • choroby układu moczowego,
  • bóle reumatyczne,
  • alergie,
  • nadmierne wypadanie włosów,
  • anemia,
  • proces gojenia ran,
  • nadciśnienie,ma działanie przeciwzapalne.
Reklama

Pokrzywa na odchudzanie

Pokrzywa zwyczajna znana jest ze swoich właściwości prozdrowotnych, często wymieniana jest wśród ziół polecanych do stosowania w odchudzaniu. Czy pokrzywa odchudza? Odchudzanie nie jest bezpośrednim efektem jej stosowania, natomiast istotnie pokrzywa pomaga w tym procesie.

Czy pokrzywa wspomaga odchudzanie

Picie herbaty z pokrzywy ma pozytywny wpływ na procesy odchudzania. Pokrzywa zwyczajna wspomaga procesy trawienne, usprawnia przemianę materii oraz usuwa złogi z jelit.

Działanie moczopędne naparu z pokrzywy jest niezwykle cenne w kwestii wspomagania odchudzania z uwagi na to, iż pomaga usuwać nadmiar wody z organizmu. Utrata zbędnej wody z organizmu może wiązać się z jednoczesną utratą kilogramów.

Picie pokrzywy efekty odchudzające

Najbardziej popularnym sposobem stosowania pokrzywy jest picie naparu z jej świeżych lub suszonych liści. Pokrzywa działa moczopędnie, wspomaga procesy oczyszczania układu trawiennego, dzięki czemu jest uznawana za naturalny środek, który wspomaga procesy odchudzania. Należy jednak pamiętać, że picie naparu z pokrzywy jedynie wspomaga organizm w pozbywaniu się zbędnych kilogramów, podstawą odchudzania jest zdrowa dieta oraz aktywny tryb życia.

Herbata z pokrzywy właściwości odchudzające

Herbatę z pokrzywy można przyrządzić na kilka sposobów, zalewając wrzątkiem liście świeżej pokrzywy, garść suszonych liści pokrzywy lub użyć gotowej herbaty w torebce. Odchudzające właściwości pokrzywy są niezwykle cenne z uwagi na wspieranie pracy układu trawiennego, czego efektem jest utrata zbędnych kilogramów.

Herbata z pokrzywy na czczo czy po posiłku

Herbatkę z pokrzywy najlepiej pić na czczo, dzięki czemu pobudzimy metabolizm do działania, co jest ważne jeśli zależy nam na efektach odchudzających. Nie należy dodawać do niej cukru ani innych słodzików. Jeśli ciężko nam przyzwyczaić się do jej smaku, dozwolone jest jej łączenie z miętą, rumiankiem, melisą, a nawet sokiem owocowym.

Herbata z pokrzywy jak często pić

Herbatkę z pokrzywy możemy przyrządzić ze świeżej pokrzywy lub suszonych liści pokrzywy. Częstotliwość picia naparu z liści pokrzywy zależy od zamierzonego efektu, który chcielibyśmy osiągnąć. Napar z pokrzywy można pić regularnie lub zastosować go w formie kuracji. W każdym przypadku należy robić to z umiarem, ponieważ zbyt duża ilość wypitego naparu z pokrzywy może prowadzić do nieprzyjemnych skutków ubocznych.

Jak często wolno pić herbatę z pokrzywy

Częstotliwość picia naparu zależy od tego, jaki efekt chcemy uzyskać. Można pić pokrzywę jako formę kuracji oczyszczającej -w takim przypadku zaleca się jej picie przez okres kilkunastu dni w ilości 2-3 naparów dziennie. Taka kuracja wspomoże organizm w wydalaniu szkodliwych substancji, co jest niezwykle ważnym czynnikiem dla skuteczności procesu odchudzania.

Nie zaleca się spożywania więcej niż 10 do 20 ml naparu na dobę. Wyjątkiem jest stosowanie jej w leczeniu anemii- dopuszczalna dawka wynosi wtedy nawet 30 ml.

Reklama

Picie pokrzywy skutki uboczne

Nadmierne picie naparu z pokrzywy może nieść ze sobą nieprzyjemne dla zdrowia skutki uboczne. Szczególną ostrożność w stosowaniu zioła należy zachować jeśli jednocześnie spożywamy inne leki. Nie zaleca się, stosując jednocześnie inne leki, które działają moczopędnie — może to przynieść efekt odwrotny do zamierzonego w postaci odwodnienia.

Przeciwskazania do picia pokrzywy jest również jednoczesne z przyjmowaniem leków rozrzedzających krew, które w połączeniu z pokrzywą mogą przyczynić się do problemów z krzepliwością.

Picie pokrzywy a odchudzanie Read More »

Kiedy pić siemię lniane rano czy wieczorem

Zdrowy styl życia /

Siemię lniane zyskuje coraz większą popularność jako prozdrowotny specyfik. Włączenie siemienia lnianego do swojej codziennej diety ma wiele korzyści zdrowotnych, ale także świetne rozwiązanie do profilaktyki wielu różnych schorzeń. Odpowiednio przygotowane nasiona lnu to także świetny dodatek do naturalnych środków czystości oraz kosmetyk dbający o Twoje włosy i paznokcie.

Reklama

Siemienie lniane właściwości

Nasiona siemienia lnianego na drewnianej łyżce

Siemię lniane złociste lub brązowe to niewielkie ziarenka lnu pospolitego. Ziarna mają pozytywny wpływ na organizm. Uznawane są także za zielarski produkt leczniczy, gdyż wykazują właściwości prozdrowotne.

Do prawidłowej pracy organizmu niezbędna jest równowaga kwasów omega. Siemię lniane uznawane jest za jedno z najlepszych źródeł roślinnych bogatych w kwasy omega 3. Nasiona siemienia lnianego bogate są w ligandy o działaniu antynowotworowym. Siemię hamuje także skutki estrogenu, które przyczyniają się do powstawania nowotworów.

Najczęściej po siemię lniane sięgamy podczas różnych dolegliwości układu pokarmowego. Jest to jak najbardziej wskazane, gdyż ziarna są cennym źródłem błonnika, który skutecznie oczyszcza przewód pokarmowy. Siemię lniane jest bogate w śluzy roślinne, które są w stanie chronić żołądek, przełyk i dwunastnicę przed agresywnym działaniem kwasu solnego. Za sprawą składników odżywczych zawartych w ziarnach lnu możemy poprawić perystaltykę jelit.

Siemię lniane to także dobre rozwiązanie dla osób dbających o linię i stosujących diety odchudzające, gdyż połączenie błonnika wraz z kwasami tłuszczowymi zapewnia długotrwałe uczucie sytości. W siemieniu lnianym nie znajdziemy także glutenu, dzięki czemu sięgać po nie mogą osoby, które nie tolerują glutenu.

Siemię lniane na zapalenie trzustki

Niegdyś uważało się, że tłuszcze spożywane podczas zapalenia trzustki mogą spowodować poważny uszczerbek na zdrowiu. Wykonywane badania i obserwacje obaliły jednak tę teorię. Obecnie ograniczenie spożywania tłuszczów stosuje się tylko u osób w bardzo ciężkim stanie i nie jest to jedyne ograniczenie. Zaleca się, aby ilość energii dostarczanej z tłuszczów była na takim samym poziomie, jak u osoby zdrowej, czyli około 100 g na dobę.

Ważne jest jednak, aby chory sięgał jedynie po produkty lekkostrawne, do których należy właśnie siemię lniane. Dzięki temu chory dostarcza witaminy rozpuszczalne w tłuszczach oraz kwasy tłuszczowe omega-3, które hamują wytwarzanie cytokin prozapalnych. Zwiększona ilość tłuszczu poprawia także smak potraw.

Kiedy pić siemię lniane?

Siemię lniane spożywane może być na wiele różnych sposobów. Zarówno w formie surowych ziaren jako dodatek do sałatek i kanapek, jak i w postaci kisielu. W sklepach do wyboru mamy zarówno całe ziarna lnu, olej lniany jak i sproszkowane siemię lniane. Jak dla uzyskania najlepszych efektów powinniśmy je przygotowywać ?

Czy siemię lniane można pić na noc?

Picie siemienia lnianego na noc nie jest zakazane, jednak nie jest to polecany sposób, gdyż nasiona lnu mogą zadziałać pobudzająco i powodować problemy z zaśnięciem. Są jednak osoby, które wybierają ten sposób spożywania siemienia, gdyż u nich najlepiej się sprawdza. Dotyczy to zazwyczaj osób, które chcą zrzucić kilka zbędnych kilogramów. Ziarna pozostawiają długie uczucie sytości, dzięki czemu unikamy nocnego podjadania, które jest główną przyczyną nadwagi i nieskuteczności diet odchudzających.

Kiedy pić siemię lniane rano czy wieczorem?

Poleca się, aby napar z siemienia lnianego sporządzić wieczorem i pozostawić go na całą noc, a następnie spożyć na czczo, po przebudzeniu. Spożywanie siemienia lnianego uzależnione jest od zapotrzebowania organizmu, dlatego najważniejsza jest obserwacja. Sugeruje się jednak, że spożywanie siemienia lnianego na czczo przynosi największe rezultaty. Pamiętajmy jednak, że kluczowym elementem uzyskania oczekiwanych efektów jest czas i regularność.

Jak przygotować siemię lniane do picia?

Picie siemienia lnianego wymaga przygotowania — zalania wodą

Do przygotowania napoju z siemienia lnianego potrzebne jest nam zmielone siemię lniane, które można zakupić w większości sklepów. Jeśli jednak nie mamy możliwości zakupu tej formy, to wystarczy zmielić ziarna w młynku. Jak przygotować taki napój?

Sproszkowane siemię lniane należy zalać ½ szklanki ciepłej lub nawet gorącej wody. Tak przygotowany napar należy odstawić na 10 minut do zaparzenia. Po tym czasie ziarna pęcznieją, a napój staje się kleisty i przyjmuje formę kisielu.

Nie musimy obawiać się o smak napoju. Napar jest całkowicie bezsmakowy, dzięki czemu z łatwością możemy go spożywać bez zbędnych obaw.

Reklama

Jak zaparzyć siemię lniane — błędy, jakich unikać

Siemię lniane do picia jest banalnie prosty w wykonaniu, jednak należy pamiętać o kilku podstawowych błędach, jakich należy unikać, aby kisiel z siemienia lnianego lub też znany jako żel lniany nie stracił swoich cennych właściwości.

  • Wysoka temperatura niszczy składniki i przyczynia się do powstawania szkodliwych związków chemicznych, dlatego nie powinno zalewać się nasion gorącą wodą lub też ich gotować.
  • Nie zapominaj o nawodnieniu podczas spożywania siemienia lnianego, w szczególności na sucho.
  • Nie trzymaj nasion lnu w temperaturze pokojowej. Aby siemię było pełne swoich właściwości, należy przechowywać je w chłodnym miejscu np. w lodówce w szczelnie zamknięte w pojemniku.

Siemię lniane przeciwwskazania

Spożywanie siemienia lnianego jest w stu procentach bezpieczne i praktycznie każdy może je przyjmować. Istnieją jednak pewne wyjątki.

Ze względu na silne działanie przeciwzakrzepowe i obniżające cholesterol spożywanie siemienia lnianego powinno być skonsultowane z lekarzem podczas przyjmowania leków o takim samym działaniu.

Zaleca się także, aby kobiety w ciąży, oraz karmiące piersią nie podejmowały się kuracji siemieniem lnianym lub skonsultowały się z lekarzem.

Pamiętajmy jednak, że siemię lniane może przyczynić się do odwodnienia organizmu, ze względu na fakt, iż ziarna bardzo szybko pochłaniają wodę, dlatego należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu podczas picia lnu.

Reklama

Jak długo można pić siemię lniane?

Wprowadzanie do swojej diety siemienia lnianego powinno odbywać się stopniowo, zaczynając pić siemię lniane od połowy łyżeczki dziennie, aż z czasem można wprowadzić nawet kilka łyżeczek w ciągu tygodnia. Należy jednak pamiętać, że zbyt duża ilość ziaren lnu może przynieść odwrotny skutek, ze względu na wysoką zawartość związków cyjanowych. Nie powinniśmy więc spożywać więcej niż 3-4 łyżeczki dziennie.

Kwestia tego jak długo powinno się pić siemię lniane, jest zupełnie zależna od organizmu. Tak naprawdę nie istnieje górna granica czasu, jednak pierwsze efekty stosowania zauważalne powinny być już po pierwszym miesiącu. Tak naprawdę jedynie regularne spożywanie siemienia lnianego może przynieść oczekiwane rezultaty.

Kiedy pić siemię lniane rano czy wieczorem Read More »

Olej z drzewa herbacianego na trądzik

Uroda i pielęgnacja ciała /

Olejek z drzewa herbacianego zdecydowanie nie ma nic wspólnego z lubianą przez wszystkich herbatą. Olejek herbaciany to naturalny olejek eteryczny, który ze względu na swoje naturalne właściwości znalazł swoje miejsce w leczeniu trądziku. Od dłuższego czasu stoi on na szczytach popularności, jako środek na małe „niespodzianki”, a stosują go nawet gwiazdy.

Odnośnie skuteczności olejku herbacianego na wszelkie zmiany trądzikowe powstało aż 7 badań, w której dowiedziono, że kuracja olejkiem herbacianym redukuje stany zapalne.

Reklama

Olejek herbaciany właściwości

Olejek z drzewa herbacianego pozyskiwany jest z rośliny o nazwie melaleuka skrętolistna w procesie destylacji parą wodną jej liści. Jego jakość uzależniona jest od procesu produkcyjnego, a także okresu zbierania rośliny. Pełnojakościowy olejek zawiera w sobie ponad sto związków chemicznych tj. Terpinen-4, monoterpeny, limonen oraz sabinen. Dzięki zawartości tych związków olejek herbaciany posiada szereg właściwości, wspomagając nasz układ odpornościowy oraz poprawia się wygląd skóry.

Olejek posiada silne właściwości antyseptyczne, przeciwzapalne i dezynfekujące. To właśnie dzięki nim, sprawdza się on w leczeniu trądziku, a także przy infekcjach grzybiczych oraz leczeniu trudno gojących się ran. Właściwości przeciwgrzybicze sprawiają, że olejek skutecznie zwalcza bakterie, radzi sobie z leczeniem grzybicy paznokci i grzybicy stóp oraz co ciekawe, stosuje się go podczas sprzątania. Domowe środki z olejkiem herbacianym nie tylko pozostawiają po sobie ładny zapach, ale także usuwają problemy z grzybem i pleśnią.

Olejek z drzewa herbacianego to także wróg owadów, dlatego jest bardzo efektywny w walce z wszami, które niezmiennie atakują dzieci w wieku przedszkolnym. Nałożony na skórę głowy działa oczyszczająco, regenerująco i ściągająco.

Olejek z drzewa herbacianego zastosowanie

Ze względu na swoje cenne dla zdrowia i wyglądu właściwości olejek herbaciany zyskuje coraz większą popularność, a także nowe zastosowania. To, czego nie możemy mu jednak odebrać, to faktu, iż jest on skuteczny podczas walki ze wszelkimi zmianami skórnymi, zapaleniem zatok, w chorobach gardła, a także poprawia wygląd naszej skóry. Kosmetyk przydatny jest także w celu regeneracji paznokci, pielęgnacji stóp oraz pielęgnacji włosów. To właśnie w tym celu najczęściej po niego sięgamy.

Olejek z drzewa herbacianego na twarz 

Olejek z drzewa herbacianego ma działanie łagodzące stany zapalne skóry, w związku z czym pomaga w szybszej regeneracji naskórka, oraz pozbyciu się szkodliwych bakterii. Co sprawia, że skutecznie zwalcza dolegliwości suchej i popękanej skóry. Olejek zapobiega nadkażeniu bakteryjnemu i ropnemu spowodowanego opryszczką. Pamiętajmy jednak, że nie wyleczy jej on całkowicie. Stanowić może dodatek do kuracji farmakologicznej, łagodząc jednocześnie dolegliwości.

Olejek łatwo przenika także przez naskórek, zwalczając tym samym bakterie oraz wspomagając pracę gruczołów łojowych, dlatego polecany jest do cery tłustej.

Olejek z drzewa herbacianego a trądzik

Każdy borykający się z trądzikiem oraz wypryskami wie, jak ważna jest pielęgnacja skóry, odpowiednia higiena i dobór właściwych kosmetyków. Ze względu na działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne olejek herbaciany jest pomocny podczas zwalczania trądziku. Zmiany trądzikowe powodowane są przez bakterie beztlenowe, które olejek z łatwością zwalcza, gdyż jest naturalnym środkiem antyseptycznym.

Reklama

Działa on także regenerująco na skórę, dlatego też wielu producentów kosmetyków dla osób z trądzikiem decyduje się na dodanie ich do swoich żeli do mycia twarzy oraz toników. Olejek herbaciany jest także pomocny w walce z sebum oraz czarnymi zaskórnikami. Jest jednym z niewielu środków do walki z trądzikiem, nie wywołuje skutków ubocznych w postaci wysuszania skóry.

Olejek z drzewa herbacianego na zmiany skórne

Olejek z drzewa herbacianego używany był już nawet przez Aborygenów do leczenia wszelkich zmian skórnych i oparzeń. Jest on polecany przez specjalistów dla osób borykających się z problemami skórnymi, gdyż nie tylko pielęgnuje skórę, ale także łagodzi stan zapalny. Olejek dzięki swoim cennym właściwością jest w stanie także łagodzić świąd powodowany przez ukąszenia owadów oraz zmniejszać stany alergiczne skóry. W procesie gojenia ran kluczowym elementem są białe krwinki, które olejek herbaciany wspomaga do aktywności.

Olejek z drzewa herbacianego na przebarwienia

Domowe sposoby na przebarwienia po trądziku są bardzo często skuteczne, a przy tym nie naruszają bardzo naszego budżetu. Tak też jest w przypadku olejku herbacianego, który nie jest drogi, w porównaniu ze specjalistycznymi środkami do walki z przebarwieniami. Dzięki właściwościom łagodzącym i oczyszczającym olejek doskonale radzi sobie z przebarwieniami, a także zapobiega powstawaniu nowych przebarwień.

Olejek z drzewa herbacianego — jak stosować?

Olejek z drzewa herbacianego jest częstym składnikiem wielu kosmetyków, jednak można go także stosować w naturalnej postaci. Jest to jeden z kilku olejków, które mogą być używane bezpośrednio na skórę. Większość z nich wymaga, aby był odpowiednio rozcieńczony. Olejek można stosować miejscowo na zmiany skórne, tak samo jak maść z witaminą a na trądzik, jak i w odpowiednim rozcieńczeniu z innymi kosmetykami. Ten zabieg skutecznie wzmacnia działanie oraz ułatwia pielęgnację.

Olejek z drzewa herbacianego — jak rozcieńczać?

Olejek z drzewa herbacianego rozcieńczać można na wiele sposobów, zależnie od potrzeb. Najpopularniejszym sposobem stosowania olejku jest dodanie kilku kropel do kosmetyków do pielęgnacji skóry.

Olejek można także dodawać do kąpieli. Nada to nie tylko przyjemnego zapachu, ale także odżywi i wzmocni skórę całego ciała. Do wody nalanej do wysokości ½ wanny należy dolać ok. 2-4 kropli olejku. Kąpiel z dodatkiem olejku pomoże także załagodzić objawy przeziębienia, grypy i anginy.

Olejek herbaciany można także rozcieńczyć wodą. 4-5 kropli olejku należy dodać do przegotowanej, ciepłej wody, a następnie za pomocą wacika kosmetycznego przemywać skórę, w celu jego oczyszczenia.

Parówka na twarz z olejkiem herbacianym

Od czasu do czasu warto jest zrobić domowe spa dla naszej cery w postaci sauny, czyli tzw. parówki. Do miski z bardzo ciepłą wodą należy dodać kilkanaście kropli olejku. Nad tak przygotowanym roztworem powinno nachylić się głowę, a następnie przykryć ręcznikiem. Po ok. 10-15 minutach zabieg jest skończony. Efekty widoczne powinny być od razu w postaci odświeżonej i oczyszczonej skóry.

Olejek z drzewa herbacianego efekty

Pierwsze efekty kuracji olejkiem z drzewa herbacianego widoczne są bardzo szybko. Najszybciej zauważalne są odświeżenie i oczyszczenie skóry. Pamiętajmy jednak, że nic nie przychodzi od razu. Zmiany trądzikowe, blizny po trądziku lub przebarwienia wymagają dłuższej kuracji, jednak jest to warte rezultatów. Stosowanie olejku jest skuteczne, co potwierdzają liczne badania.

Reklama

Olejek z drzewa herbacianego — gdzie kupić?

Olejek z drzewa herbacianego nie jest trudnodostępny. Kupić go można w aptekach, drogeriach, a nawet sklepach internetowych. Wbrew pozorom ten magiczny specyfik nie jest drogi. Jego cena to około 12 złotych za 10 mililitrów. Olejek jest bardzo wydajny, a do prawidłowego stosowania wystarczy jedynie kilka kropelek.

Przed podjęciem się kuracji i zakupem olejku herbacianego ważne jest, aby uważnie przeczytać jego skład. Olejek powinien być czysty, bez zbędnych dodatków takich jak olej mineralny lub składniki zapachowe.

Olej z drzewa herbacianego na trądzik Read More »

Rzucanie palenia objawy dzień po dniu

Zdrowie, Zdrowy styl życia /

Podjęcie decyzji o rzuceniu palenia papierosów jest bardzo trudne, jednak niesie za sobą ogromne korzyści zdrowotne oraz pieniężne. Z czego wynika ta trudność? Substancje zawarte w papierosach, takie jak nikotyna mają silne działanie uzależniające fizycznie jak i psychicznie. Czy rzucanie palenia jest trudne? Jakie są objawy rzucenia palenia? W poniższym artykule postaramy się wam przedstawić dzień po dniu, jak wygląda proces odstawienia papierosów. 

Reklama

Rzucanie palenia objawy

Zaraz po zaprzestaniu palenia pojawia się tak zwany zespół odstawienny. Jest to nic innego jak ciąg charakterystycznych objawów. Ich długość i nasilenie zależy od wielu czynników, jednak już po kilkunastu dniach stopniowo ustępują. Od czego zależy nasilenie zespołu odstawiennego?

  • Okresu, w jakim się paliło — były palacz, w szczególności długoletni ma większy problem z uwolnieniem się od nałogu.
  • Czy odstawienie nastąpiło z własnej woli — zaprzestanie trwania w nałogu ze względu na okoliczności może być trudniejsze, gdyż towarzyszyć nam może uczucie przymusu.
  • Siły organizmu — u osób o sprawnym metabolizmie objawy mogą minąć szybciej, gdyż organizm oczyszcza się w dużo szybszym tempie z wszelkich toksyn.
  • Faktu, czy otoczenie należy do grona palaczy — przebywając w gronie osób palących, może nam dawać ciągłe pokusy. Jeśli nie mamy silnej woli, każda okazja może nadać się dobrą do zapalenia papierosów.

Objawy odstawienia nikotyny

Najcięższym z objawów rzucenia palenia zdecydowanie jest tzw. głód nikotynowy. Pojawia się on niemal od razu. Towarzyszy nam ciągła chęć zapalenia papierosa, która wiąże się także z rozdrażnieniem. Po około 24 godzinach od zapalenia ostatniego papierosa, nasz organizm pozbywa się z płuc tlenku węgla. Temu procesowi towarzyszy kaszel palacza, z charakterystycznym odkrztuszaniem flegmy oraz nieprzyjemny zapach z jamy ustnej. Jednym z częstszych objawów towarzyszących jest także ból głowy, spowodowany jest on zmianami zachodzącymi w naszym organizmie. Do tych pozytywnych zmian należą większe stężenie tlenu we krwi oraz lepszy przepływ krwi przez naczynia krwionośne mózgu.

To, co jednak uważane jest za najtrudniejsze w odstawieniu papierosów to rozdrażnienie oraz inne objawy natury psychicznej, do których należą objawy depresyjne oraz lękowe. Spowodowane jest to faktem, iż z każdym kolejnym papierosem dostarczane były do mózgu endorfiny, czyli hormony szczęścia oraz dopamina, której niestety brakuje w pierwszych dniach po rzuceniu papierosów.

Skutki rzucenia palenia

Cały proces rzucenia palenia można podzielić na kilka etapów. Kolejne fazy odstawienia nikotyny spowodowane są stopniowym odtruwaniem organizmu. Reakcja organizmu może się u każdego różnić, ze względu na wspomniane już czynniki, jednak w większości przypadków wyglądają one dość podobnie.

Dzień pierwszy: co się dzieje po rzuceniu palenia?

Rzucenie palenia to bardzo trudny proces, jednak ten dzień zaliczany jest do najtrudniejszych i to właśnie już na samym początku przestajemy być wytrwali w swoim postanowieniu i sięgamy po papierosa. Kluczowym elementem z walką z głodem nikotynowym jest przetrwanie tego dnia, a w kolejnych dniach będzie już łatwiej.

Co nas czeka pierwszego dnia? To właśnie teraz pojawia się głód nikotynowy, związany z chęcią zapalenia papierosa, rozdrażnieniem oraz spadkiem nastroju. Im dłużej palimy, tym głód jest silniejszy. Bardzo często jest on na tyle intensywny i dokuczliwy, że poddajemy się. Praktycznie od razu pojawiać się także mogą bóle głowy.

Już pierwszy dzień odstawienia nikotyny przynosi zdrowotne korzyści. Po wypaleniu ostatniego papierosa tętno zaczyna się normować. Organizm podejmuje się oczyszczenia z toksyn. Poprawie ulega także krążenie obwodowe, ciśnienie krwi, a organy są bardziej dotlenione. Już w tym momencie zmniejsza się ryzyko chorób serca.

Reklama

Dzień drugi: objawami odstawienia nikotyny

W tym dniu nasz organizm całkowicie pozbył się tlenku węgla oraz nikotyny, która zwęża naczynia krwionośne, wobec czego się one poszerzyły. Dla naszego organizmu jest to duża i nagła zmiana, dlatego pojawiać się mogą nasilone objawy takie jak bóle głowy i nudności.

Co ciekawe, dzięki pozbycia się tych szkodliwych związków z organizmu zyskujemy na odbieraniu bodźców poprzez kubki smakowe oraz węch. W tym czasie towarzyszyć powinien Ci także większy apetyt, dlatego jest to świetny dodatek, a na pewno skorzystasz na smaku potraw, które mogą nawet smakować inaczej niż dotąd.

Dzień trzeci rzucania palenia:

Kolejny dzień, kolejne objawy. Pojawia się przede wszystkim kaszel, spowodowany rozluźnianiem się oskrzeli. Za oczyszczanie płuc odpowiedzialne są rzęski płucne, które palenie oraz dym tytoniowy paraliżował i miały problem z wydalaniem wydzieliny zalegającej w płucach. Kaszel, któremu towarzyszy odkrztuszanie flegmy to znak, że rozpoczyna się proces oczyszczania płuc. Niestety ten objaw może utrzymywać się przez bardzo długi czas (nawet rok).

Dzień czwarty: objawy odstawienia nikotyny

Dzień czwarty jest bardzo zbliżony do poprzednich. Zwiększone łaknienie przyjmuje jednak wyższy poziom. Bardzo często mówimy sobie „chcę rzucić palenie, ale boję się, że przytyję”. Niestety, nie jest to mit. Świeżo po rzuceniu palenia czujemy ciągły głód. Jest to spowodowane faktem, iż nikotyna zmniejsza uczucie głodu, a także przyśpiesza pracę układu pokarmowego. Nasze zmysły są wyostrzone, wobec czego potrawy lepiej smakują, a apetyt ciągle nam dopisuje, wobec czego nie jest to nic dziwnego, że dochodzi nam kilka kilogramów.

Rzucanie palenia – który dzień najtrudniejszy?

Zdecydowanie najtrudniejszym dniem przy rzucaniu palenia jest dzień pierwszy. To właśnie w tym dniu doskwierają nam dokuczliwe objawy rzucenia palenia natury psychicznej, z którymi trudniej poradzić sobie niż z tymi fizycznymi. W naszej głowie kołatają ciągłe myśli i chęci zapalenia papierosa. Jeśli wytrwamy w pierwszym dniu, to będzie duży sukces, a kolejne dni będą dla nas łatwiejsze.

Ile nikotyna utrzymuje się w organizmie?

Rzucanie palenia zmniejsza ryzyko zachorowania na raka

Wbrew pozorom nikotyna utrzymuje się w organizmie bardzo krótko. Oczyszczanie organizmu zaczyna się już 20 minut po zgaszeniu ostatniego papierosa. Po 8 do 12 godzin poziom nikotyny znacząco się obniża. W drugim dniu rzucania palenia w naszym organizmie tak naprawdę jest już brak nikotyny.

Mimo że nikotyna szybko usuwa się z organizmu, to ryzyko zachorowania na nowotwory, w szczególności raka płuc i raka jamy ustnej nadal jest wysokie i maleje dopiero po 10 latach.

Ile trwa depresja po rzuceniu palenia?

Rzucenie palenia to bardzo trudna decyzja. Po rzuceniu palenia bardzo często pojawia się depresja lub spadek nastroju, czyli tzw. głód nikotynowy. Spowodowane jest to brakiem nikotyny w organizmie, która niegdyś stymulowała ośrodek odpowiedzialny za odczuwanie przyjemności w mózgu oraz dostarczała endorfiny. Niestety, jest to jedne z głównych powodów do poddania się w walce ze swoimi słabościami. Objawy depresyjne oraz lękowe znikają jednak bardzo szybko, bo już po ok. 14 dniach. Tak naprawdę najważniejsze jest, aby przetrwać pierwszy dzień, gdyż w późniejszych etapach powinno być już coraz łatwiej.

Reklama

Jeśli chcesz rzucić palenie, a boisz się objawów natury psychicznej, istnieje wiele sposobów jak sobie z nimi radzić. Wykonywanie ćwiczeń fizycznych oraz picie zdrowych koktajli może okazać się zbawienne.

W sytuacji gdy objaw jest bardzo dokuczliwy, warto, jest sięgnąć po poradę specjalisty. Warto skonsultować się z lekarzem – psychologiem, który wspomoże nas w leczeniu uzależnienia. Nie powinniśmy się tego wstydzić, gdyż palenie papierosów wbrew pozorom jest dosyć poważnym problemem i niesie za sobą poważne konsekwencje.

Rzucanie palenia objawy dzień po dniu Read More »