Znane ze swoich unikatowych właściwości zdrowotnych zioła szwedzkie zwiększają swoją popularność wśród osób prowadzących zdrowy styl życia. Używanie ziół szwedzkich jest naturalnym sposobem na leczenie wielu dolegliwości. Jakie właściwości posiadają zioła szwedzkie? Dlaczego warto mieć w domowej apteczce tę mieszankę 11 ziół? Przeczytaj ten artykuł, aby dowiedzieć się kiedy warto sięgnąć po naturalne zioła, jakie są przeciwskazania oraz jakie środki ostrożności należy zachować.
ReklamaZioła szwedzkie – skład
W skład ziół szwedzkich wchodzi 11 ziół, znajdziesz w nim:
- aloes 10 g, który może być zastąpiony piołunem lub korzeniem goryczki,
- senes 10 g,
- kamfora 10 g,
- kurkuma 10 g,
- manna 10 g,
- triak 10 g,
- arcydzięgiel 10 g,
- korzeń rabarbaru 10 g,
- korzeń dziewięćsiłu 5 g,
- mirra 5 g oraz szafran 0,2 g.
Proporcje ziół są dobrane w taki sposób, aby się doskonale uzupełniały. W sklepach zielarskich dostępne są gotowe mieszanki ziół, które mogą być nazwane ziołami Marii Treben. W XVII wieku szwedzki lekarz skomponował recepturę na mieszankę różnych ziół. Twórcą ziół – zioła szwedzkie był lekarz Klaus Samst, aczkolwiek z niektórych źródeł wiemy, że przypisuje się je Paracelsusowi. Maria Treben była osobą, która przyczyniła się do rozpowszechniania tych ziół. Sama doświadczyła leczniczego działania ziół, wyleczyła dolegliwości związane z durem brzusznym oraz żółtaczką. Lecznicze działanie mieszanki pomogło jej przy zatruciu jadem kiełbasianym.
Zioła szwedzkie – zastosowanie
Zioła szwedzkie to mieszanka ziół, których stosowanie zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie powoduje złagodzenie wielu chorób. Stanowią szerokie zastosowanie w leczeniu wielu dolegliwości i schorzeń. Zróżnicowany skład zapewnia pozytywny wpływ na wiele narządów w organizmie, dlatego są one polecane. Zioła szwedzkie są bogatym źródłem flawonoidów, garbników oraz witamin i minerałów. Zioła stosowane są nie tylko w leczeniu, ale także w poprawie samopoczucia. Zastosowania ziół możemy doszukiwać się także w poprawie naszego stanu zdrowia fizycznego. Szwedzkie zioła wykazują korzystne działanie na układ pokarmowy, pomagają przy wzdęciach, zaparciach oraz bólach żołądka. W przypadku dolegliwości układu pokarmowego największe znaczenie ma senes, który poprawia perystaltykę jelit oraz korzeń arcydzięgla, który ma działanie pobudzające wytwarzanie enzymów trawiennych oraz soku żołądkowego.
Mieszanka ziół sprawdzi się również przy ograniczeniu bólu związanych z zespołem napięcia przedmiesiączkowego. Bóle menstruacyjne zostają złagodzone. Właściwości zawarte w składnikach mieszanki ziół pomagają w stanach zapalnych górnych dróg oddechowych. W wyniku stosowania ziół szwedzkich poprawia się działanie układu immunologicznego, dzięki zawartości w mieszance zioła teriaku. Teriak wzmacnia odporność, w wyniku czego organizm buduje barierę ochronną broniącą przed przeziębieniami i infekcjami bakteryjnymi np. gardła. Przez zawartość mirry mieszanka działa odkażająco, przeciwbakteryjnie oraz przeciwgrzybiczo. Kurkuma, dzięki swoim właściwością stymuluje układ odpornościowy. Bóle reumatyczne są łagodzone za pomocą kamfory, natomiast korzeń rabarbaru szczególnie działa na stany przeciwzapalne i choroby wrzodowe skóry.
Zwilżanie czubka głowy może poprawiać pamięć oraz funkcjonowanie mózgu, sprawdzi się w zawrotach oraz na ból głowy. Szwedzkie zioła zaleca się stosować we wczesnych okresach cukrzycy. Korzeń arcydzięgla wspomaga zasypianie oraz pomaga łagodzić napięcie nerwowe, przypisuje się mu także właściwości przeciwgrzybicze oraz antybakteryjne. Zioła szwedzkie stosuje się również na niestrawność, wzdęcia oraz obniżenie gorączki.
Przeciwskazania do stosowania ziół szwedzkich
Zioła szwedzkie posiadają szeroką grupę zwolenników, którzy przekonali się o zbawiennym działaniu ziół. Jednak nie wszystkie osoby mogą leczyć się w ten sposób. Osobami, które powinny unikać ziół szwedzkich, są m.in. alergicy oraz osoby zmagające się z niedrożnością jelit. Alergia na jeden któryś ze składników (aloes, mirra, kamfora, kurkuma, szafran, manna, rabarbar, korzeń arcydzięgla, teriak, ziele dziewięćsiłu) może spowodować niepożądane skutki uboczne. Zastosowanie ziołolecznictwa, czyli ziołowej kuracji powinno być stosowane, ale poprzedzone wizytą u lekarza, aby uzyskać niezbędne informacje w tym temacie.
Marskość wątroby jest również przeciwskazaniem do spożywania ziół szwedzkich, niepolecane jest picie naparu. Zioła szwedzkie nie są dozwolone dla kobiet w ciąży oraz tych, które karmią piersią. Nie zaleca się spożywania leczniczych ziół wraz z produktami mlecznymi, takimi jak sery, jogurty, mleko. Przeciwwskazania występują w przypadku problemów z niewydolnością nerek. Osoby, które moją problem z napadami padaczkowymi w żadnym przypadku nie powinny korzystać z leczenia dolegliwości za pomocą ziół.
Przepis na nalewkę z ziół szwedzkich
Nalewki z ziół szwedzkich można wykonać samodzielnie w prosty sposób. Ziołową mieszankę mieszamy z 1,5 litra alkoholu – najlepiej sprawdzi się 40% wódka. Następnie należy odstawić nalewkę i przez dwa tygodnie, trzymamy nalewkę w zaciemnionym miejscu. Raz dziennie należy wstrząsać butelkę. Po 14 dniach wskazane jest odcedzenie przez gazę płynu. W celu łatwiejszego stosowania można nalewkę przelać do mniejszych butelek. Tak przygotowana nalewka może być stosowana nawet przez kilka lat. Właściwości nalewki zwiększają swoją cenność, im dłużej nalewka stoi. Ze względu na to, że nalewka zawiera alkohol, u osób uzależnionych nie należy stosować tego rozwiązania.
ReklamaJak stosować zioła szwedzkie w postaci nalewki?
W działaniach profilaktycznych stosuje się spożywanie jednej łyżki nalewki rano i wieczorem. Nalewkę należy wcześniej rozcieńczyć w około 150 ml wody, soku lub letniej herbaty. W miarę trwania leczenia dawka może ulec zwiększeniu, nawet do kilku łyżek dziennie. W przypadku bezsenności oraz problemach na tle nerwowym, na przykład depresji, nerwicy, zioła można stosować codziennie jako środek do inhalacji. Sposobem na ukojenie nerwów jest zwilżenie chustki, a następnie przyłożenie jej na klatkę piersiową. Zbawienny wpływ na nasze zdrowie ma mieszanka 11 ziół.
Zioła szwedzkie – zewnętrzne metody stosowania
Stosowanie zewnętrzne polega na przykładaniu okładów na skórę. Okłady mają regeneracyjne i nawilżające działanie na rany, obrzęki, blizny, ponadto działają na trądzik oraz różnego rodzaju wysypki. Zewnętrzne zastosowanie polega na nasączeniu ziołami kawałka waty lub ligniny i następnie przyłożeniu na skórę. Należy pamiętać o odpowiednim przygotowaniu skóry, która powinna być posmarowana tłustą maścią. W celu zapewnienia odpowiedniego leczenia miejsce, na które kładziemy opatrunek, należy obwiązać chustą lub bandażem na kilka godzin, zazwyczaj poleca się 2 godziny. Stosując zewnętrznie zioła, nie ma przeciwwskazań, aby robić to kilka razy dziennie. Warto jednak przed przystąpieniem do nakładania opatrunku skonsultować się z lekarzem. Jednak trzeba pamiętać o tym, że alkohol powoduje wysuszenie skóry, dlatego ważne jest, aby używać odpowiednio natłuszczającą maść dla części ciała, które poddane są kuracji.
