zapalenie

Co stosować na stan zapalny dziąseł

Zdrowie jamy ustnej jest ważne dla naszego stanu zdrowia. Ostre i przewlekłe zapalenie dziąseł może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych jak i utraty zębów. Większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, jak poważna jest choroba dziąseł i jak ważna jest prawidłowa higiena jamy ustnej. Dobra wiadomość jest taka, że łatwo jest temu zapobiec, stosując odpowiednie praktyki w zakresie higieny jamy ustnej.

Reklama

Objawy zapalenia dziąseł

Jest to infekcja jamy ustnej spowodowana przez płytkę nazębną, czyli lepką warstwę, która przykleja się do zębów i dziąseł. Objawy zapalenia dziąseł mogą być trudne do zdiagnozowania, ponieważ nie zawsze występują. Najczęstszym objawem są opuchnięte i krwawiące dziąsła.

Krwawienie dziąseł może wystąpić przez nieprawidłową higieną jamy ustnej, czyli podczas mycia zębów lub używania nici dentystycznej albo podczas spożywania niektórych pokarmów, szczególnie twardych, np. jabłek.

Inne objawy obejmują:

  • ból dziąseł, który może pojawiać się podczas dotyku, lub jedzenia;
  • zaczerwienienie i obrzęk dziąseł;
  • bolesne lub opuchnięte dziąsła, które łatwo krwawią podczas szczotkowania zębów lub używania nici dentystycznej;
  • nieświeży oddech (halitoza);
  • Utratę zębów z powodu zapalenia przyzębia.

Przyczyny zapalenia dziąseł jamy ustnej

Główną przyczyną zapalenia i innych chorób dziąseł i przyzębia jest nieprawidłowa higiena jamy ustnej. W wyniku czego nadmiernie gromadzi się na zębach płytka bakteryjna.

Płytka nazębna gromadząca się na zębach powoduje zapalenie dziąseł, wywołując podrażnienie w jamie ustnej. Płytka składa się z bakterii, cząstek jedzenia i śliny, które przylegają do zębów i tworzą lepką warstwę zwaną kamieniem. Jeśli płytka nazębna nie jest regularnie usuwana poprzez szczotkowanie i nitkowanie, twardnieje w kamień i powoduje jeszcze większe podrażnienie otaczających tkanek (więzadła przyzębia). Bakterie zawarte w płytce nazębnej gromadzą się wokół szyjek zębów, gdzie zostają uwięzione za wypełnieniami, koronami, mostami i innymi pracami stomatologicznymi — powodując ból i chorobę dziąseł.

Istnieje wiele przyczyn zapalenia, w tym niewłaściwa higiena jamy ustnej i genetyka. Niewłaściwa higiena jamy ustnej może prowadzić do gromadzenia się bakterii na zębach, co sprawi, że w przyszłości będziesz mieć więcej problemów z tworzeniem się płytki nazębnej i kamienia nazębnego.

Ile trwa zapalenie dziąseł

Zapalenie dziąseł może trwać przez długi czas, lub może ustąpić po kilku dniach. Wszystko zależy od danej osoby i jej konkretnego przypadku zapalenia dziąseł. Zapalenie dziąseł jest spowodowane gromadzeniem się płytki nazębnej na zębach, co może prowadzić do zapalenia dziąseł. Kiedy to się stanie, ważne jest, aby upewnić się, że szczotkujesz i nitkujesz zęby regularnie, aby nie mieć dalszych problemów z dziąsłami lub zębami.

Zapalenie dziąseł domowe sposoby

Zapaleniu dziąseł możesz łatwo zapobiec, stosując prawidłową higienę jamy ustnej. Środki domowe na zapalenie dziąseł są łatwe do zastosowania i nie wymagają specjalnych przygotowań, czy środków.

Reklama

Oto kilka domowych sposobów na zapalenie dziąseł

  • Przede wszystkim należy zadbać o właściwą higienę jamy ustnej. Szczotkuj zęby dwa razy dziennie. Używaj szczoteczki z miękkim włosiem, aby delikatnie szczotkować zęby i język bez podrażnień.
  • Codziennie nitkuj zęby niewoskowaną nicią dentystyczną lub końcówkami do nitkowania, aby usunąć cząstki jedzenia spomiędzy zębów, do których nie może dotrzeć szczoteczka. Po nitkowaniu przepłucz wodą, aby zapobiec krwawieniu z dziąseł, które zostały podrażnione przez nitkę lub wykałaczki.
  • Płucz usta płynem do ust kilka razy dziennie po umyciu zębów, zwłaszcza jeśli regularnie palisz papierosy lub pijesz alkohol, albo jeśli często spożywasz pikantne potrawy. Płyn do płukania ust pomaga zabijać bakterie w jamie ustnej, które powodują powstawanie płytki bakteryjnej i choroby dziąseł, takie jak zapalenie dziąseł, czy zapalenie przyzębia.

Stan zapalny jamy ustnej czym płukać

Płyn do płukania ust jest skutecznym sposobem na oczyszczenie jamy ustnej i jest stosowany od wieków. Jest również dobry do usuwania nieświeżego oddechu. Ale którego z nich powinieneś używać?

Oprócz dostępnych płynów do płukania ust możesz również płukać zęby wodą z solą, wodą z sodą oczyszczoną, a także wyciągiem z rumianku lub z szałwii.

Lek na zapalenie dziąseł bez recepty

Lek na zapalenie dziąseł bez recepty jest dostępny w postaci płukanki lub płynu do płukania ust. Zawiera on składniki, które zapobiegają gromadzeniu się płytki nazębnej na zębach i dziąsłach, zmniejszając ryzyko infekcji i próchnicy.

Warto również stosować specjalistyczne pasty do zębów, które dostępne są w aptece. Mają one bardziej skoncentrowany skład niż pasty z drogerii.

Miejscowo warto stosować na bolące dziąsła maść Sachol lub Bajkadent na bazie ziół. Do płukania jamy ustnej możesz użyć preparatu Dentosept.

Antybiotyk na zapalenie dziąseł

Bakterie powodujące zapalenie dziąseł są beztlenowe, co oznacza, że rozwijają się w miejscach, gdzie nie ma tlenu. Antybiotyki działają poprzez ich zabicie i zmniejszenie stanu zapalnego w jamie ustnej, ale nie leczą one podstawowej przyczyny choroby.

Najczęstsze antybiotyki, które są stosowane w leczeniu zapalenia dziąseł, obejmują:

  • Tetracyklina,
  • penicylina,
  • cefalosporyny (takie jak cefaleksyna).

Jak leczyć zapalenie dziąseł ziołami

Możesz leczyć zapalenie dziąseł za pomocą różnych ziół. Niektóre z tych ziół są stosowane w leczeniu i zapobieganiu innym schorzeniom, podczas gdy inne zostały specjalnie wykorzystane do leczenia zapalenia dziąseł. Poniżej znajduje się lista ziół, które mogą być stosowane w leczeniu i zapobieganiu zapaleniu dziąseł:

Czosnek — zawiera allicynę, która ma silne właściwości antybakteryjne, które zwalczają infekcje i zapobiegają rozwojowi bakterii w dziąsłach i zębach. Czosnek ma również wysoką zawartość witaminy C, która pomaga wzmocnić szkliwo zębów i zapobiega powstawaniu ubytków w zębach.

Szałwia — jest jednym z najlepszych ziół do leczenia zapalenia dziąseł. Jest przydatna w leczeniu krwawiących dziąseł, płytki nazębnej, która powoduje nieświeży oddech i choroby dziąseł. Pomaga również zmniejszyć stan zapalny i obrzęk dziąseł.

Możesz dodać kilka kropli olejku szałwiowego do pasty do zębów, aby leczyć zapalenie dziąseł. Innym sposobem na wykorzystanie szałwii jest zrobienie z niej pasty i pocieranie nią zębów codziennie przed pójściem spać. Możesz również żuć suszone liście szałwii codziennie, jeśli nie lubisz smaku olejku szałwiowego.

Tymianek — Liście tymianku (Thymus vulgaris) zawierają tymol i tymhydrochinon, dwa związki znane ze swojej aktywności antybakteryjnej. Związki te mogą być również korzystne w zwalczaniu kandydozy jamy ustnej (pleśniawki), która jest kolejną częstą chorobą dziąseł.

Reklama

Amol na zapalenie dziąseł

Amol to popularny środek na wiele dolegliwości. Jest to silnie skoncentrowany wyciąg z wielu ziół, na bazie alkoholu. Możesz nim płukać usta i dziąsła w celu zahamowania zapalenia dziąseł. Pomaga również w eliminacji nieprzyjemnego oddechu z ust. Dodaj do przegotowanej wody kilka kropel amolu i płukaj dziąsła 2-3 razy dziennie. Amol zawiera alkohol, więc jeśli dziąsło krwawi możesz odczuwać szczypanie, które szybko przemija. 

Co stosować na stan zapalny dziąseł Read More »

Domowe sposoby na zatrzymanie moczu

Nietrzymanie moczu to bardzo kłopotliwa dolegliwość, na którą uskarżają się przede wszystkim kobiety, ale może to dotyczyć również mężczyzn. Zaburzenia oddawania moczu najczęściej potęgują się wraz z wiekiem, cierpią na nie też osoby w ciąży i po porodzie. W jaki sposób zwalczyć problem nietrzymania moczu? Jak uniknąć zapalenia pęcherza moczowego?

Reklama

Częste oddawanie moczu — przyczyny

Niekontrolowany odpływ moczu jest zwykle wywołany osłabieniem mięśni dna miednicy. Wraz z wiekiem ten obszar robi się coraz słabszy, a funkcjonowanie układu moczowego staje się utrudnione. Mięśnie rozluźniają się także w czasie ciąży, wywołując uczucie ciągłego parcia i wysiłkowe nietrzymanie moczu.

Mężczyźni za nadmierne przepełnienie pęcherza i problemy z utrzymaniem uryny mogą winić dolegliwości takie jak przerost prostaty. Gruczoł krokowy zlokalizowany jest bardzo blisko pęcherza, przez co nieustannie wpływa na układ moczowy i jego prawidłowe funkcjonowanie.

Zapalenie pęcherza moczowego

Nietrzymanie moczu może prowadzić do zakażenia. Z infekcjami dróg moczowych bardzo często mają do czynienia ze względu na specyficzną budowę ich układu wydalniczego. Dochodzi wtedy do rozwoju bakterii wewnątrz pęcherza moczowego, które rozwijają stan zapalny i wynikające z niego dolegliwości bólowe.

Objawy zapalenia pęcherza moczowego

Jak rozpoznać, że mamy do czynienia z zapaleniem pęcherza? Najczęściej wskazuje na to piekący ból pojawiający się w czasie oddawania moczu. Odczuwamy go zwykle w jamie brzusznej. Innym objawem, jakie daje zapalenie pęcherza moczowego, jest uczucie niepełnego wypróżnienia. Mimo że nie jesteśmy już w stanie już więcej wydalić, w dalszym ciągu czujemy napór na pęcherz moczowy.

Krew w moczu

Infekcje dróg moczowych objawiają się dyskomfortem odczuwanym nawet już po zakończeniu wypróżnienia. Niekiedy stan zapalny pęcherza moczowego można poznać po niestandardowym kolorze i brzydkim zapachu moczu. Bywa, że uryna zabarwiona jest krwią, co najczęściej wiąże się z ostrą infekcją.

Zapalenie pęcherza powinno zostać jak najszybciej wyleczone, żeby nie doprowadzić do powikłań. To powszechnie występująca dolegliwość, niestanowiąca żadnego wyzwania dla medycyny. Jednak zaniedbanie i odkładanie na później wizyty u lekarza może skutkować rozwojem znacznie poważnych chorób, takich jak sepsa nerkowa.

Przyczyny nietrzymania moczu

Z problemem nietrzymania moczu bardzo często wiąże się intensywny wysiłek fizyczny czy nagły ucisk na cewkę moczową. Niekiedy wystarczy, że kichniemy, mocno się zaśmiejemy, albo schylimy, żeby podnieść coś ciężkiego, żeby popuścić mocz. Taka sytuacja jest bardzo niekomfortowa i może prowadzić do niezręcznych sytuacji, przez co cierpi nasz stan psychiczny oraz samopoczucie.

Reklama

Rodzaje nietrzymania moczu

Specjaliści wyróżniają kilka różnych rodzajów dolegliwości, objawiających się nietrzymaniem moczu. Najczęściej popuszczanie wiąże się z nagłym wysiłkiem fizycznym, które prowadzi do wzrostu ciśnienia w obrębie układu moczowego. Osłabione mięśnie pęcherza nie są w stanie utrzymać uryny w drogach moczowych, zwieracze nie funkcjonują prawidłowo i dochodzi do popuszczenia. Za taki stan rzeczy może odpowiadać wiele czynników, wiek, otyłość, przebyte choroby, niedawny poród czy nawet problem przewlekłego kaszlu.

Przerost prostaty

Innym typem tego schorzenia jest nietrzymanie wynikające z przepełnienia pęcherza. To częsty problem mężczyzn z chorą prostatą. Przerośnięty gruczoł krokowy uniemożliwia prawidłową cyrkulację. Silne parcie sprawia, że pęcherz znacząco się rozciąga, a jego zawartość wypełnia cewkę moczową, powodując niekontrolowany wyciek. Choroby prostaty powinny być jak najszybciej leczone, żeby nie doprowadzić do rozwinięcia się w niej nowotworu.

Nietrzymanie moczu domowe sposoby

Dolegliwości dróg moczowych można bardzo skutecznie leczyć, wykorzystując proste domowe sposoby. Bardzo przydatne mogą się okazać zioła na zapalenie pęcherza. Stosowanie liści brzozy i pokrzywy pozwala wyleczyć infekcję i stan zapalny bez narażania się na przykre skutki uboczne.

Ćwiczenia na mięśnie dna miednicy

Niekontrolowanemu oddawaniu moczu również można skutecznie przeciwdziałać w domu. Podstawową metodą są ćwiczenia mięśni Kegla. To zwieracze odpowiadające za podtrzymywanie narządów jamy brzusznej, znajdują się między spojeniem łonowym a odbytem. Od ich stanu zależy praca końcowego odcinka układu wydalniczego.

Jak wstrzymać mocz

W jaki sposób ćwiczyć mięśnie Kegla? Wystarczy na przemian je zaciskać i rozluźniać. Wyobraź sobie, że chcesz oddać mocz, a po chwili, że chcesz to nagle wstrzymać. Części ciała, które się wtedy napinają to właśnie te mięśnie. Poświęcając codziennie kilka minut na ćwiczenia, bardzo wzmocnisz dno miednicy. Polecane jest to przede wszystkim kobietom po porodzie, zwłaszcza tym, u których doszło do znacznego nadwerężenia mięśni.

Jak długo można nie oddawać moczu

Kolejną dolegliwością, na którą narzekają pacjenci, jest tak zwane ostre zatrzymanie moczu. To sytuacja, w której mimo poczucia silnego nacisku na pęcherz nie można z siebie wydalić uryny. Takie zaburzenie występuje przede wszystkim u mężczyzn, ze względu na budowę ich cewki moczowej.

Przewlekłe zatrzymanie moczu może się wiązać z przerostem prostaty, która uciska pęcherz, odbierając mu drożność. Niejednokrotnie przyczyną jest kamica nerkowa. Kamień w cewce moczowej może być na tyle duży, że doprowadza do ostrego zatrzymania moczu. Także zapalenie pęcherza może rozwinąć powikłania wewnątrz układu moczowego, które sprawią, że pozbycie się uryny będzie niemożliwe.

Parcie na pęcherz co pomaga

Walka z nagłym zatrzymaniem moczu może przybrać różne formy w zależności od przyczyny i stopnia nasilenia tego stanu chorobowego. Niejednokrotnie ulgę przynoszą herbatki moczopędne, które dzięki zastosowaniu składników pobudzających produkcję moczu są w stanie przyczynić się do przywrócenia właściwej drożności układu wydalniczego.

Jeżeli zatrzymanie moczu jest zbyt mocne, albo spowodowane czynnikami takimi jak przerost gruczołu krokowego czy kamień nerkowy konieczne okaże się leczenie operacyjne. Lekarz może wykonać cewnik do pęcherza, który sprawi, że cewka moczowa będzie na nowo drożna.

Sposoby na zapalenie pęcherza moczowego

Zakażenie układu moczowego niweluje się przez leczenie farmakologiczne, ale wiele osób najpierw wybiera domowe sposoby na zapalenie pęcherza. Picie soku z żurawiny i ziół posiadających moczopędne właściwości pozwala pozbyć się infekcji z cewki moczowej. Odpowiednia dieta i zdrowy styl życia, jak na przykład dbanie o to, żeby każdego dnia wypić zalecaną ilość wody, są niezbędne dla utrzymania zdrowia układu wydalniczego.

Reklama

Nietrzymanie moczu objawia się w najmniej odpowiednim momencie i znacząco utrudnia życie, zwłaszcza u osób starszych. Regularny trening pęcherza i mięśni dna miednicy może sprawić, że uporamy się z tym problemem. Tego typu ćwiczenia zalecane są również dla kobiet po porodzie i mężczyzn z dolegliwościami prostaty. Problemy z popuszczaniem moczu niejednokrotnie są wynikiem infekcji pęcherza, która przynosi także dyskomfort i ból brzucha. Stosując domowe sposoby na zapalenie pęcherza, pozbędziesz się tych przykrych dolegliwości.

Domowe sposoby na zatrzymanie moczu Read More »

Łojotokowe zapalenie skóry głowy leczenie domowe sposoby

Schorzenie zwane mianem łojotokowego zapalenia skóry głowy ma charakter nawrotowy. Owłosiona skóra na głowie jest najczęstszym miejscem występowania choroby, ze względu na obecność na jej skórze dużej ilości gruczołów łojowych. Problem łojotokowego zapalenia skóry głowy może dotyczyć osób w każdym wieku, najczęściej jednak jest dolegliwością okresu dojrzewania. Przed podjęciem leczenia w łojotokowym zapaleniu skóry, ważna jest prawidłowa diagnoza problemu oraz jego przyczyn. W tym celu należy skonsultować się z lekarzem dermatologiem. Wykluczy on istnienie innych chorób dających podobne objawy i zastosuje odpowiednie preparaty na podstawie badań. Mogą być nimi łuszczyca, egzema oraz inne reakcje alergiczne. Warto jednak dodać, że leczenie łojotokowego zapalenia skóry jest procesem trudnym, zwłaszcza długotrwałym. Kurację należy powtarzać z uwagi na nawrotowy charakter choroby.

Reklama

Łojotokowe zapalenie skóry głowy

Stany zapalne skóry, będące objawami łojotokowego zapalenia skóry, dotyczą zazwyczaj owłosionej skóry głowy. Choroba częściej dotyka mężczyzn niż kobiet, co wg badań może mieć związek z poziomem testosteronu w organizmie. Najbardziej podatne na łojotokowe zapalenie skóry są osoby z osłabioną odpornością organizmu, chorujące na przewlekłe choroby takie jak AIDS, zespół downa, zapalenie wątroby typu C czy osoby z problemami trzustki.

Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry:

  • Długotrwały stres,
  • choroby neurologiczne,
  • problemy natury psychicznej,
  • przyjmowanie niektórych leków,
  • niewłaściwa dieta i związane z nią niedobory witamin, głównie tych z grupy B,
  • nadmierne spożywanie alkoholu,
  • zaburzenia hormonalne,
  • błędy pielęgnacyjne.

U dzieci łojotokowe zapalenia skóry przebiega łagodnie — nazywamy je ciemieniuchą. Objawy łojotokowego zapalenia skóry u dzieci pojawią się zazwyczaj w okresie pomiędzy drugim a dziesiątym tygodniem życia. Na skórze głowy dziecka widoczne są charakterystyczne tłuste łuski o zabarwieniu żółtym lub szarym. Ciemieniucha rzadko przenosi się na inne części ciała, jeśli jednak do tego dojdzie, na ciele mogą pojawić się czerwone krostki oraz stan zapalny.

Łojotokowa skóra głowy

Pojawienie się zmian chorobowych związanych z łojotokowym zapaleniem skóry na głowie najczęściej ma związek z nadmierną produkcją łoju, przez gruczoły łojowe skóry głowy. Nadmierna praca gruczołów łojowych wpływa na nadmierny rozwój drożdżaków, które wywołują stany zapalne skóry — łojotokowe zapalenia skóry głowy. Łój zabarwia łuszczącą się skórę na kolor żółty.

Pomimo że nazwa łojotokowe zapalenie skóry głowy wskazuje, że przyczyną choroby może być nadprodukcja gruczołów łojowych, nie zawsze jest to zgodne z prawdą. W wielu przypadkach łojotok pozostaje na zdrowym poziomie, a mimo to dochodzi do wystąpienia łojotokowego zapalenia skóry.

Objawy łojotokowego zapalenia skóry

Łojotokowe zapalenia skóry głowy powoduje szereg nieprzyjemnych objawów, widocznych na skórze gołym okiem. Zapalenie skóry głowy wiąże się często z nieprzyjemnym swędzeniem miejsc wystąpienia łojotokowego zapalenia skóry.

Najczęstsze objawy tego schorzenia to charakterystyczne łuszczenie, wywołane stanem zapalnym oraz nadmiernej pracy gruczołów łojowych. Chorobie często towarzyszy świąd w miejscu łuszczenia się skóry. W początkowym stadium łojotokowego zapalenia skóry głowy objawy dotyczą jedynie skóry owłosionej. W zaawansowanym stadium choroby, na skórze pojawiają się strupy i przybierające żółtą barwę łuski, a zapalenie skóry może przenieść się na sąsiadującą np. skórę brwi, czoło czy okolice klatki piersiowej.

Diagnostyka łojotokowego zapalenie skóry głowy

Diagnostyką łojotokowego zapalenia skóry głowy zajmuje się lekarz dermatolog lub trycholog. Chorobę tą rozpoznaje się najczęściej podczas badania klinicznego wyglądu i zachowania zmian skórnych. W niektórych przypadkach pomocna może być biopsja, rzadko jednak występują wskazania do jej przeprowadzenia.

Odpowiednia diagnostyka jest niezmiernie ważna, pozwala ona wykluczyć istnienie innych chorób skórnych dających podobne do łojotokowego zapalenia skóry. Pozwala również na podjęcie odpowiedniego leczenia, nie tylko objawowego, ale również skierowanego na odnalezieniu przyczyny łojotokowego zapalenia skóry głowy.

Jak wyleczyć łojotokowe zapalenie skóry

Leczenie skóry nie należy do prostych, z uwagi na jej nawrotowy charakter. Chcąc leczyć łojotokowe zapalenie skóry, trzeba działać wielotorowo. Podstawą podjęcia leczenia w łojotokowym zapaleniu skóry głowy jest znalezienie przyczyny, pojawienia się stanów zapalnych. W większości przypadków u osób chorujących na łojotokowe zapalenie skóry stosuje się leczenie miejscowe, przy pomocy leków przeciwzapalnych i przeciwgrzybiczych. Najczęściej zaleca się stosować na skórę głowy specjalny szampon leczniczy z dodatkiem substancji przeciwgrzybiczych takich jak pirytionian cynku, siarczek selenu czy kwas salicylowy. W przypadku pacjentów z nasilonymi objawami stosuje się leki doustne — antybiotyki i retinoidy.

W leczeniu łojotokowego zapalenia skóry głowy najważniejsza jest systematyczność oraz dokładność w używaniu produktów. Po ustąpieniu objawów zaleca się dalszą kurację zapobiegającą nawrotom choroby.

Reklama

Łojotokowe zapalenie skóry głowy domowe sposoby

W celu pielęgnacji skóry okazać się może wsparciem kuracja farmakologiczna. Może być również pomocne w zapobieganiu nawrotom choroby, dzięki wyciszaniu stanu zapalnego i regulowaniu pracy gruczołów łojowych. Działanie niektórych z nich nie zostało potwierdzone. Przed ich zastosowaniem warto zapytać o opinię lekarza.

Jednym z najpopularniejszych i mało inwazyjnych domowych sposobów na usunięcie łuszczącej się skóry jest zmiękczenie jej oliwą, a następnie mechaniczne usunięcie podczas mycia włosów. Zmiany można dodatkowo wyczesać.

Składnikiem powszechnie stosowanym na łojotokowe zapalenie skóry jest olejek z drzewa herbacianego, który posiada wartości przeciwgrzybicze i przeciwzapalne. Miejscowe stosowanie rozcieńczonego olejku herbacianego jest bezpieczne, może zmniejszyć uczucie swędzenia, przyspieszyć gojenie się ran powstałych w wyniku łuszczenia oraz zmniejszać aktywność gruczołów łojowych.

Miejscowo na skórę głowy można zastosować aloes, który złagodzi stan zapalny, poradzi sobie z zaczerwienieniem i swędzeniem.

Domowe sposoby na łojotokowe zapalenie skóry to głównie działania mające na celu złagodzenie objawów zapalnych oraz zapobieganie nawrotom. W walce z łojotokowym zapaleniem skóry ważna jest odpowiednia higiena i pielęgnacja. Należy regularnie myć skórę głowy delikatnym szamponem oraz dbać o dokładne jego spłukanie.

Należy również unikać produktów przeznaczonych do stylizacji włosów, głównie tych zawierających alkohol — ich składniki mogą mieć działanie drażniące, mogą nasilać zapalenie skóry.

Domowe sposoby na łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt

Łojotokowe zapalenie skóry głowy u dzieci, występujące pod postacią ciemieniuchy w zdecydowanej większości przypadków można wyleczyć domowymi sposobami. Najbardziej popularny z nich to smarowanie głowy dziecka oliwką lub oliwą z oliwek, a następnie umycie głowy lub wyczesanie rozmiękczonych grudek szczoteczką z miękkiego, naturalnego włosia.

Alternatywą dla oliwy mogą być namoczone w wodzie płatki owsiane lub otręby pszenne, które tworzą pewien rodzaj delikatnego peelingu. Jeśli łuski na głowie niemowlęcia są grube i trudne do usunięcia po zastosowaniu wymienionych metod, można próbować zmiękczyć je kompresami z dodatkiem oliwy salicylowej.

Reklama

Łojotokowe zapalenie skóry głowy dieta

Stosowanie odpowiednio dobranej diety pomaga złagodzić stany zapalne spowodowane łojotokowym zapaleniem skóry głowy. Może stanowić skuteczne wsparcie leczenia farmakologicznego.

Osoby chorujące na łojotokowe zapalenie skóry głowy powinny unikać następujących produktów:

  • Mocnej herbaty i kawy,
  • alkoholu,
  • ostrych przypraw,
  • przetworów na bazie octu.

Dieta osób z łojotokowym zapaleniem skóry głowy powinna opierać się na produktach bogatych w cynk, selen oraz witaminy z grupy B. Leczeniu sprzyja dieta uboga w cukier, gluten- głównie w białe pieczywo oraz smażone produkty. Zaleca się spożywanie dużej ilości warzyw, które dzięki zawartości naturalnych antyoksydantów zmniejszają stany zapalne. Z pomocą w leczeniu łojotokowego zapalenia skóry głowy mogą przyjść również ziołowe napary — z pokrzywy, skrzypu polnego czy bratka.

Łojotokowe zapalenie skóry może również złagodzić suplementacja kwasów Omega-3, które znane są ze swoich właściwości przeciwzapalnych.

Łojotokowe zapalenie skóry głowy leczenie domowe sposoby Read More »

Ile trwa leczenie ropnia?

Na powstawanie ropni szczególnie narażone są osoby z obniżoną odpornością. Powstają one na skutek infekcji spowodowanej przez bakterie, a w miejscach infekcji występuje zaczerwienienie, dodatkowo odczuwalny jest ból.

Reklama

Czym jest ropień

Ropień jest zmianą w obrębie tkanek skórnych, wyraźnie odgraniczoną od zdrowych tkanek. Jego wnętrze wypełnia obfita, gęsta ropa oddzielona jest od środowiska zewnętrznego błoną stworzoną z tkanki łącznej. Ropień powstaje w wyniku reakcji obronnej tkanek na zakażenie bakteryjne lub wirusowe- najczęściej zakażenie spowodowane jest gronkowcami i beztlenowcami. Celem tej reakcji jest powstrzymanie rozprzestrzeniania się infekcji w innych częściach organizmu. Ropnie mogą powstawać również wskutek urazu lub obecności ciała obcego np. drzazgi czy igły. Drobnoustroje lub ciała obce przekraczając barierę ochronną skóry, prowadzą do zniszczenia okolicznych komórek. Powstają cytokiny — cząsteczki białkowe inicjujące odpowiedź immunologiczną organizmu, w wyniku czego w miejscu chorobowym gromadzi się duża ilość białych krwinek oraz zwiększa się przepływ krwi. Ostatnim etapem tworzenia się ropnia jest utworzenie na jego powierzchni przez zdrowe tkanki pewnego rodzaju błony, która ma zapobiegać wydostaniu się ropy na zewnątrz.

Rodzaje ropni i miejsca ich występowania

Ropień może powstawać nie tylko w tkankach miękkich, ale również w kościach. Wyróżnia się następujące miejsca powstania ropnia:

Ropień na skórze

Ropnie skóry należą do najpowszechniejszych. W jej obrębie mogą się one pojawić niemal wszędzie. Najczęściej powstaje w mieszkach włosowych, w wyniku namnażania się bakterii w zatkanych ujściach gruczołów łojowych. Leczenie ropnia skórnego polega najczęściej na jego nacięciu przez chirurga i drenażu, w celu usunięcia treści ropnej. Zabieg taki przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym, nie powoduje więc bólu, a pacjent nie odczuwa żadnego dyskomfortu. Okres rekonwalescencji zależy od umiejscowienia ropnia oraz ogólnego stanu pacjenta.

Ropień zęba

Najczęstszą przyczyną wystąpienia ropnia zęba jest infekcja bakteryjna (np. próchnica zęba). Często jest również skutkiem nieprawidłowo wykonanych zabiegów stomatologicznych. Charakterystyczne objawy to: pulsujący ból, promieniujący do głowy, często obrzęk twarzy oraz węzłów chłonnych. Ze względu na nasilenie objawów, można wyróżnić 3 rodzaje ropni zębowych: okołowierzchołkowy, podokostnowy oraz podśluzówkowy. W leczeniu ropnia zęba stosuje się zabieg chirurgiczny wspomagany antybiotykami.

Ropień odbytu

Ropień kołoodbytniczym zlokalizowany jest w okolicy odbytu lub odbytnicy. Do pojawienia się ropnia w tym miejscu mogą przyczynić się urazy mechaniczne, obecność ciała obcego w odbycie, seks analny jak również przewlekłe choroby układu pokarmowego -często towarzyszy chorobie Leśniowskiego- Crohna. Ropień odbytu pojawić się może u osób chorych na cukrzycę. Występują objawy charakterystyczne jak w innych rodzajach ropni. W leczeniu najczęściej stosuje się nacięcie oraz drenaż, w celu usunięcia ropy. W niektórych przypadkach konieczna jest interwencja chirurgiczna lekarza, łączona z antybiotykoterapią, która ma spowodować zmniejszenie stanu zapalnego wokół ropnia.

Ropień okołomigdałkowy

Ten rodzaj ropnia pojawia się zazwyczaj wyłącznie po jednej stronie, pomiędzy migdałkiem a boczną ścianą gardła. Jest problemem, który najczęściej dotyka osoby dorosłe, rzadko dzieci. Najczęstszą przyczyną powstania ropnia okołomigdałkowego są powikłania po przebytej anginie. Na ten rodzaj ropnia szczególnie narażone są osoby, które dodatkowo zmagają się z chorobami zębów i dziąseł. Pierwszym objawem ropnia okołomigdałkowego jest ból gardła, następnie pojawiają się dolegliwości takie jak: gorączka i dreszcze, obrzęk jednostronny twarzy, powiększenie węzłów chłonnych, nieprzyjemny zapach z ust czy trudności z połykaniem. Leczenie polega na podaniu odpowiedniej antybiotykoterapii. Tak samo jak w przypadku innych rodzajów ropnia, jeśli antybiotykoterapia nie przyniesie zamierzonych efektów, kolejnym krokiem leczenia jest nacięcie i drenaż ropnia.

Ropień mózgu

Ropnie mózgu powstają najczęściej wskutek powikłań po infekcjach bakteryjnych rozwijających się w innych częściach ciała, przykładem może być zapalenie zatok. Może być również konsekwencją urazu mechanicznego głowy. Ropień mózgu powoduje zauważalny wzrost ciśnienia śródczaszkowego, co objawia się wymiotami, bólem głowy, w skrajnych przypadkach pojawiają się zaburzenia świadomości. Dodatkowo towarzyszą mu gorączka oraz różnego rodzaju objawy neurologiczne (np. zaburzenia mowy). Rodzaj zaburzeń neurologicznych zależy od lokalizacji ropnia. Leczenie ropnia mózgu najczęściej polega na podaniu odpowiednich antybiotyków oraz wdrożeniu zabiegów mających na celu złagodzenie objawów chorobowych. W niektórych przypadkach niezbędna jest wizyta u chirurgiczna w celu założenia drenaż, celem odprowadzenia treści płynnych ropnia.

Jakie są objawy ropnia

Najczęstszym objawem ropnia jest ból, wyczuwalny głównie przy ucisku miejsca jego występowania. Reakcja bólowa jest wynikiem rozwijającego się stanu zapalnego w tkankach. Miejsce, w którym pojawia się ropień, jest zazwyczaj obolałe, cieplejsze niż reszta ciała i wyraźnie zaczerwienione. W niektórych przypadkach po dotknięciu wyczuwalne jest „przesuwanie” się ropy. Zdarza się, że obecności ropnia towarzyszy gorączka i dreszcze — w takim wypadku należy niezwłocznie udać się do lekarza.

Jak długo leczy się ropnia

Długość okresu gojenia zależy od przyjętej metody leczenia ropnia. Zabieg nacięcia skóry i drenażu ropnia zazwyczaj zajmuje kilkadziesiąt minut. W przypadku małych ropni stosuje się znieczulenie miejscowe, dlatego pacjent może opuścić szpital jeszcze tego samego dnia po zabiegu. W cięższych przypadkach stosuje się znieczulenie ogólne i okres rekonwalescencji po zabiegu drenażu może się wydłużyć. Usunięta ropa zostaje poddana badaniom laboratoryjnym, co pozwala uzyskać informacje, jaki rodzaj bakterii był przyczyną powstania zapalenia.

Reklama

Czy ropień sam pęknie

W niektórych przypadkach ropień może pęknąć samoistnie. Nie powinniśmy jednak w takiej sytuacji zaniechać wizyty u lekarza, ponieważ okolice ropnia powinny być starannie wyczyszczone, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się bakterii na inne obszary. Jeśli przyczyną powstania ropnia był chory ząb, niezbędne jest jego wyleczenie.

Czy nacięcie ropnia boli?

Nacięcie ropnia nie jest zabiegiem bolesnym dla pacjenta. W zależności od rodzaju ropnia i jego usytuowania stosuje się znieczulenie ogólne lub miejscowe. Jeśli po zabiegu występują dolegliwości bólowe, możliwe jest zażywanie leków przeciwbólowych, które pomogą w okresie rekonwalescencji.

Gojenie rany po nacięciu ropnia

Drenaż ropnia pozostawia na skórze pacjenta niewielkie nacięcie, a samo gojenie się zazwyczaj trwa bardzo krótko. Nacięcie nie wymaga nakładaniu szwów, po zabiegu stosuje się jedynie opatrunek, który należy zmieniać według zaleceń lekarza. Mimo usunięcia ropnia w niektórych przypadkach przez jakiś czas utrzymuje się stan zapalny skóry wokół zmienionego chorobowo miejsca. W takich wypadkach po zabiegu często wdrażana jest dodatkowa antybiotykoterapia. W większości przypadków efekty leczenia ropnia są zadowalające, a prawidłowo usunięte ropnie nie powracają.

Domowe sposoby na ropień — co wyciąga ropę

Zanim przystąpimy do naturalnego leczenia ropni w domu, należy wiedzieć, że domowymi sposobami można leczyć jedynie ropnie skórne. Ropnie dotyczące narządów wewnętrznych muszą być leczone pod okiem specjalisty.

Jednym z domowych sposobów, które możemy zastosować w celu leczenia ropni, są gorące okłady. Pomóc może przyłożenie w okolice ropnia gorącej butelki lub naczynia. Skuteczne w przypadku leczenia ropni mogą być również okłady z ciepłych liści kapusty. Z pomocą może przyjść również homeopatia. Zaleca się stosowanie okładów nasączonych nalewką z dziurawca lub nagietka. W usunięciu ropy może pomóc również picie ziołowych naparów (np. szałwii), które naturalnie wzmacniają funkcje układu odpornościowego.

Jak usunąć ropę z zęba domowym sposobem

W celu usunięcia ropy z zęba możesz zastosować jeden z poniższych domowych sposobów:

  • Płukanka ze słonej wody,
  • płukanka naparem z mięty,
  • odkażanie miejsca występowania ropnia wacikiem z alkoholem.
Reklama

Jak długo schodzi ropa z zęba

W przypadku, kiedy ropę z przestrzeni wewnątrz jamy ustnej usuwa lekarz chirurg, wykonując nacięcie przetoki, jeśli takowa się pojawiła oraz drenaż jej zawartości — objawy bólowe zakażenia mogą ustąpić zaraz po zabiegu. W niektórych przypadkach trzeba na to więcej czasu. Lekarz wspomagająco może zalecić stosowanie antybiotyku oraz leków przeciwbólowych. Nieleczone lub nieprawidłowo leczone ropnie zębów mogą goić się miesiącami, a nawet latami.

Ile trwa leczenie ropnia? Read More »

Zioła na zapalenie pęcherza

Zapalenie pęcherza moczowego to niezwykle dokuczliwa przypadłość. Ból przed i po oddawaniu moczu, pieczenie, uczucie ciągłego nacisku na pęcherz, sprawiają, że nie możemy normalnie funkcjonować. Zakażenia pęcherza i dróg moczowych są szczególnie częste i dotkliwe u kobiet. Długotrwałe leczenie chorób układu moczowego przy użyciu farmaceutyków, może z czasem obniżyć ich skuteczność. Z pomocą przychodzi możliwość stosowania ziół.

Reklama

Zakażenie układu moczowego

Większość infekcji dróg moczowych wywołana jest przez działanie bakterii Escherichia coli. To mikroby, które żyją w otoczeniu i przez cewkę moczową przedostają się do pęcherza. Zachowywanie właściwej higieny to najbardziej skuteczny środek na uniknięcie bolesnych stanów zapalnych dróg moczowych.

Zakażenie układu moczowego może spotkać każdego, ale kobiety są na nie szczególnie narażone. To wynik budowy cewki moczowej, jest ona krótsza, co sprawia, że bakterię mogą szybciej przedostać się do pęcherza. Zapalenia dróg moczowych to również bardzo częsty problem starszych mężczyzn, którzy borykają się z przerostem prostaty.

Zioła na pęcherz moczowy

Pacjenci regularnie zmagający się z infekcjami pęcherza moczowego odkryli, że stosowanie preparatów ziołowych pomaga w szybszym pozbyciu się ich dolegliwości. Zioła mogą być stosowane jako dodatek do leków przepisanych przez lekarza, a w przypadku mniejszych infekcji mogą stanowić podstawę leczenia.

Zwiększenie produkcji moczu pozwala na wypłukanie bakterii z organizmu, dlatego tak ważne jest stosowanie ziół o działaniu moczopędnym. Liść brzozy, ziele nawłoci albo skrzyp polny znacznie przyspieszą wytwarzanie moczu. Liście borówki i mącznicy lekarskiej mają dodatkowo działanie przeciwbakteryjne, dzięki czemu usuwają przyczynę zakażenia

Zioła na zapalenie cewki moczowej

Stany zapalne dróg moczowych wywołują zwiększone parcie na pęcherz. Zmusza nas to do regularnych wizyt w toalecie, wiążących się z bólem. Częstym objawem jest skąpomocz, który sprawia, że nie jesteśmy w stanie w pełni opróżnić pęcherza. Picie naparów z ziół daje szansę na szybkie pozbycie się tych dolegliwości. Produkty naturalne są w stanie oczyścić drogi moczowe i przywrócić komfort życia.

Zioła na zaleganie moczu

Liść brzozy to doskonały środek wspierający nasze nerki i pęcherz. Działa moczopędnie, przez co usuwa z organizmu kwas moczowy, jony chlorkowe i bakterie wywołujące zakażenia dróg moczowych. Stosując liść brzozy, zapobiegamy również rozwojowi kamieni nerkowych, które mogą z czasem wywołać niezwykle bolesną kamicę nerkową.

Zioła na nerki i układ moczowy

Kolejnym ziołem, które skutecznie działa na dolegliwości pęcherza moczowego jest mącznica lekarska. Mnóstwo pacjentów przekonało się o skuteczności liści mącznicy. Napary i ekstrakty z tego zioła działają przeciwbakteryjnie, usuwając szkodliwe drobnoustroje z układu moczowego. Mącznica lekarska to środek o delikatnym działaniu moczopędnym, dzięki zawartości garbników i flawonoidów.

Herbata na zapalenie pęcherza

Już samo picie zwykłej herbaty jest dobrym krokiem w walce z zakażeniem pęcherza. Trzeba wtedy pić jak najwięcej płynów, wiele razy dziennie, żeby zwiększyć produkcję moczu i przyspieszyć wydalanie bakterii z układu moczowego. Zdecydowanie lepiej pić jednak specjalną moczopędną herbatę ziołową, mieszankę roślin o korzystnym działaniu na nerki i pęcherz.

Reklama

Zioła na zapalenie pęcherza w formie mieszanki do zaparzania, należy pić kilka razy dziennie. Takie preparaty to najczęściej rośliny takie jak ziele skrzypu, lubczyk i nawłoć. Napar należy przygotowywać zgodnie z instrukcją, tak żeby uzyskać jak najwięcej z jego właściwości.

Pokrzywa na zapalenie pęcherza

Stany zapalne układu moczowego można skutecznie zwalczać przy użyciu powszechnie występującej pokrzywy. Środki z liści pokrzywy działają moczopędnie, ale to nie jedyna ich zaleta. Pokrzywa usprawnia pracę nerek, zapobiegając powstawaniu w nich złogów. Jej właściwości antybakteryjne pomagają w niwelowaniu przyczyn infekcji.

Zioła na zapalenie pęcherza u dzieci

Wiele osób zastanawia, się czy preparaty ziołowe należy stosować w przypadku leczenia dzieci. Okazuje się, że jest to jak najbardziej bezpieczne. Zioła mają bardzo łagodne i nieinwazyjne działanie, dzięki czemu dzieci mogą bez obaw korzystać z ich właściwości. W razie pojawienia się wątpliwości warto omówić ten temat z lekarzem.

Mieszanka ziół na zapalenie pęcherza

Mieszanki ziół są coraz częściej wybierane przez pacjentów ze schorzeniami układu moczowego. To z jednej strony efekt ich skuteczności, jak i wygody stosowania. Pijąc 3 razy dziennie napar ze specjalnie dobranych ziół, usprawniamy pracę nerek i zwiększamy produkcję moczu. Regularne picie herbat ziołowych pozwala na uniknięcie zakażeń i infekcji dróg moczowych na przyszłość.

Rumianek na zapalenie pęcherza

Picie herbaty rumiankowej ma działanie moczopędne, ale to nie jedyny sposób, w jaki możemy korzystać z działania tej rośliny. W leczeniu stanów zapalnych dróg moczowych zaleca się wykonywanie nasiadówek. W jaki sposób to zrobić?

Wystarczy przez kilkanaście minut siedzieć w misce wypełnionej bardzo ciepłą wodą z dodatkiem rumianku, można też po prostu wlać rumiankowy napar do wanny. Taka kuracja ma niezwykle korzystny wpływ na cały układ moczowy i bardzo sprawnie eliminuje bakterie.

Zioła na zatrzymanie moczu

Wydalając mocz, wypłukujemy z organizmu ogromną ilość toksyn i bakterii. Dlatego tak ważne jest, żeby w przypadku gdy dotknie nas infekcja układu moczowego, wydzielać mocz w dużej ilości. Spożywanie ogromnej ilości wody nie zawsze wystarczy, najlepiej sięgnąć wtedy po zioła, które mają działanie moczopędne.

Leczenie dróg moczowych

Powszechnie wiadomo, że żurawina korzystnie oddziałuje na funkcjonowanie układu moczowego. Zawarte w niej proantocyjanidyny działają przeciwzapalnie i zatrzymują infekcje. Nie oznacza to niestety, że samo jedzenie tego bardzo smacznego owocu, pozwoli nam na pozbycie się zapalenia pęcherza. Stężenie korzystnych substancji jest tam zbyt małe, dlatego zamiast tego stosuje się suplementy z ekstraktem z żurawiny.

Zioła na pęcherz neurogenny

Choroby układu moczowego, to nie tylko zapalenia i infekcje, ale również przypadłości takie jak pęcherz neurogenny. Pacjenci z tą dolegliwością mają problemy z utrzymaniem moczu, najczęściej z powodu rozmaitych schorzeń neurologicznych. W niektórych z tych przypadków można pomocniczo wykorzystywać działanie roślin takich jak skrzyp polny czy nawłoć.

Zioła na pęcherz nadreaktywny

Nadreaktywność dróg moczowych powoduje, że musimy bardzo często korzystać z toalety, potrafi to znacząco utrudnić codzienne życie i wywołać sporo stresu. Pęcherz nadreaktywny to najczęściej jeden z objawów infekcji i zakażeń układu moczowego. Wykorzystując w leczeniu preparaty ziołowe, bardzo szybko odczujemy znaczącą poprawę.

Pęcherz nadreaktywny leczenie ziołami

W zwalczaniu chorób układu moczowego sprzymierzeńcem może się okazać zwykła pietruszka. Okazuje się, że korzeń pietruszki ma działanie przeciwzapalne, działa rozkurczowo na mięśnie gładkie, likwiduje obrzęki, wspierając nerki i pęcherz. Warto pamiętać, że pietruszka powinna być przechowywana z dala od słońca. Działanie promieni UV niszczy właściwości tej rośliny.

Reklama

Naturalne leczenie układu moczowego

Zdrowie dróg moczowych jest kluczowe w zachowaniu wysokiego komfortu życia. Dolegliwości wywoływane przez infekcje i zakażenia, takie jak zwiększona częstość i ból przy oddawaniu moczu są wielkim utrapieniem. Nieleczone mogą nie tylko sprawiać doraźne kłopoty, ale i prowadzić do bardzo poważnych powikłań, które mogą się skończyć nawet koniecznością przeprowadzenia operacji.

Kobiety i mężczyźni zmagający się z dolegliwościami układu moczowego często bezskutecznie poszukują rozwiązania swoich problemów. Stosowanie ziół może się okazać dla nich idealnym wyjściem. Korzystając ze skrzypu polnego, liści pokrzywy albo korzenia pietruszki, można szybko i sprawnie wyleczyć infekcję dróg moczowych.

Zioła na zapalenie pęcherza Read More »