Zdrowie

Wstrząs anafilaktyczny — czym jest, z czego wynika i jak udzielić pomocy w sytuacji jego wystąpienia?

Wstrząs anafilaktyczny to silna reakcja organizmu w odpowiedzi na kontakt z substancją uczulającą. Jest to stan bardzo niebezpieczny dla zdrowia, dlatego należy jak najszybciej udzielić osobie poszkodowanej odpowiedniej pomocy. Czym dokładnie jest anafilaksja i co prowadzi do nawrotu objawu wstrząsu? Jakie są objawy wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego i jak w prawidłowy sposób im przeciwdziałać?

Reklama

Czym jest wstrząs anafilaktyczny?

Alergie są jednymi z powszechniej występujących dolegliwości wśród ludzi. Ich przebieg może być zarówno bardzo łagodny, gdzie kontakt z alergenem wywoła co najwyżej podrażnienie naszego ciała, a może również powodować wystąpienie poważnych, gwałtownych reakcji organizmu, które zagrażają naszemu zdrowiu i życiu. W przypadku wystąpienia anafilaksji mamy do czynienia właśnie z tą drugą sytuacją — jest to bardzo silna i bardzo szybko przebiegająca reakcja na czynnik alergiczny, w przypadku której wstrząs jest najgroźniejszym i zagrażającym życiu objawem. Osoby cierpiące na ciężkie postacie alergii muszą szczególnie uważać i robić wszystko, co w ich mocy, by minimalizować ryzyko kontaktu z czynnikiem podrażniającym.

Objawy wstrząsu anafilaktycznego

Z naukowego punktu widzenia anafilaksja jest reakcją ogólną lub systemową, która występuje natychmiast w momencie kontaktu z alergenem. Zmagają się z nią osoby w każdym wieku, zarówno dzieci, jak i dorośli. Wywołujące wstrząs anafilaktyczny objawy obejmują skórę i tkankę podskórną, a także drogi oddechowe, układ pokarmowy i układ krążenia. Zaliczamy do nich kolejno takie sygnały ze strony organizmu, jak:

  • pokrzywka i zaczerwienienie skóry;
  • obrzęk w okolicach ust, a także wewnątrz jamy ustnej (język, gardło);
  • chrypka;
  • kaszel, duszność i problemy z oddychaniem;
  • nagły nieżyt nosa;
  • nudności, ból brzucha i wymioty;
  • spadek ciśnienia tętniczego o charakterze nagłym.

Objawy wstrząsu anafilaktycznego pojawiają się bardzo szybko po kontakcie z substancją drażniącą, a ich kumulacja może prowadzić także do utraty przytomności. Ponieważ ich przebieg jest gwałtowny, udzielenie pierwszej pomocy w sprawny sposób jest bardzo ważne dla osoby doświadczającej tej reakcji.

Jak pomóc osobie podczas przebiegu wstrząsu anafilaktycznego?

Ponieważ wstrząs jest zdarzeniem nagłym i niebezpiecznym dla zdrowia, a często też zagrażającym życiu, udzielenie pierwszej pomocy w sposób prawidłowy i szybki jest kluczowe dla zdrowia pacjenta. Środkiem, który powinniśmy użyć w takiej sytuacji jest epinefryna, czyli adrenalina podawana domięśniowo. Dużą rolę odgrywają także leki przeciwhistaminowe. Osoby świadome swojej ciężkiej reakcji na czynniki alergiczne zwykle posiadają ze sobą ampułko-strzykawkę zawierającą ten środek — z tego powodu zawsze warto w pierwszej kolejności zapytać, czy poszkodowany go posiada. Podanie epinefryny to pierwszy i najważniejszy krok udzielania pierwszej pomocy przy tego typu wypadku.

Udzielając wsparcia osobie uczulonej, należy pamiętać, że objawy wstrząsu anafilaktycznego pojawiają się w wyniku reakcji organizmu na alergen. Jeżeli tylko mamy taką możliwość, należy odsunąć chorego lub usunąć czynnik wywołujący reakcję z jego najbliższego otoczenia. Nawrót objawów wstrząsu jest możliwy, jeżeli nie wykonamy tego działania. Następnymi, równie istotnymi krokami powinno być położenie pacjenta w pozycji bezpiecznej, zawołanie pomocy i wezwanie karetki pogotowia. Jeżeli osoba doznająca wstrząsu jest nieprzytomna, należy również sprawdzić drożność jej dróg oddechowych.

Co może się wydarzyć z powodu wstrząsu anafilaktycznego?

Przyczyny wstrząsu anafilaktycznego są proste — kontakt z czynnikiem wywołującym alergię u pacjenta. Skutkiem tego kontaktu jest wiele niepokojących i zagrażających zdrowiu oraz życiu objawów, włącznie z uniemożliwieniem oddychania przez opuchnięte drogi oddechowe oraz spadkiem ciśnienia tętniczego. Jeżeli nie zareagujemy w porę i nie udzielimy pomocy — a także nie wezwiemy profesjonalnej pomocy — osoba doznająca wstrząsu może znacznie ucierpieć na zdrowiu. W skrajnych przypadkach przy wstrząsie anafilaktycznym osoba doświadczająca objawów może nawet umrzeć, ponieważ anafilaksja to jak najbardziej zagrażająca życiu reakcja organizmu.

Reklama

Jak zabezpieczyć się przed wystąpieniem wstrząsu anafilaktycznego?

W sytuacji, gdy jesteśmy świadkiem wstrząsu, należy jak najszybciej podjąć działania pierwszej pomocy, ponieważ mogą one uratować życie poszkodowanej osoby. Z kolei, jeżeli sami jesteśmy alergikami lub mamy podejrzenia co do możliwości występowania u nas objawów alergicznych, zdecydowanie powinniśmy przebadać się pod tym kątem, a także zaopatrzyć w ampułko-strzykawkę zawierającą domięśniową adrenalinę. Z badań naukowych wynika, że do najbardziej zagrożonej wstrząsem grupy zaliczają się właśnie osoby nieświadome obecności swoich alergii.

Wstrząs anafilaktyczny — czym jest, z czego wynika i jak udzielić pomocy w sytuacji jego wystąpienia? Read More »

Strzykanie w kolanie – jak mu zapobiegać?

Trzeszczenie, charakterystyczne chrupanie lub strzykanie w kolanie zdarza się stosunkowo często. Oznaki tego rodzaju często budzą konsternację i niepokój. Nie zawsze jednak tego rodzaju dźwięki muszą świadczyć o występowaniu poważnych chorób. Niekiedy wpływ na nasze kolana ma codzienne funkcjonowanie, tryb życia lub proste błędy. Czym jest więc strzykanie w kolanie? Jakie schorzenia może zwiastować? Jak sobie z nim poradzić? Jak zapobiegać? Przeczytaj artykuł, a dowiesz się jak poradzić sobie z charakterystycznym strzykaniem.

Reklama

Strzykanie w stawie kolanowym – co może oznaczać?

Strzykanie stawu kolanowego jest niemedycznym opisem dźwięków, jakie wydaje kolano pacjenta w czasie wykonywania ruchu. Zazwyczaj dźwięk jest słyszalny podczas gwałtownych ruchów. Jest to odgłos, który może zwiastować postępujący proces chorobowy, ale nie musi. Strzykanie powinno budzić niepokój w przypadkach, gdy występują dodatkowe dolegliwości. Jeśli odczuwasz dodatkowo ból kolan, wiedz, że prawdopodobnie przypadłość wymaga leczenia. Strzelanie kolan może powstawać w skutek wielu czynników. Jednym z nich mogą być przeciążenia czy nadmierna aktywność fizyczna. Dolegliwość często dotyka profesjonalnych sportowców, którzy nie pozwalają na całkowite zregenerowanie się stawów po dużym wysiłku. Z drugiej jednak strony problemy ze stawem kolanowym mogą wynikać także z pozostawania w dłuższym bezruchu. Siedzący tryb życia bezpośrednio odbija się na właściwym funkcjonowaniu stawów. Kolana mogą strzelać na skutek nadwagi pacjenta, cukrzycy, zmian hormonalnych. Strzykanie w kolanie może zwiastować: reumatoidalne zapalenie stawów, uszkodzenie łąkotki lub degenerację chrząstki stawowej. Jak widać, dźwięk trzasku jest alarmem, którego nie warto bagatelizować.

Strzykanie stawu kolanowego – jak reagować?

Jeśli strzykaniu w kolanie towarzyszą dolegliwości bólowe lub obrzęk kolan, bezzwłocznie udaj się do specjalisty. Próżno szukać domowych sposobów na uśmierzenie dokuczliwego bólu, a zimne okłady i leki przeciwbólowe dają jedynie chwilową ulgę. Musisz w pierwszej kolejności zasięgnąć porady lekarza, ponieważ kolana strzelają z wielu powodów. Lekarz ortopedii postawi właściwą diagnozę i zaproponuje odpowiednie leczenie. Jednym z najskuteczniejszych sposobów na walkę z dolegliwościami wstępującymi w kolanach są zastrzyki dostawowe. Zastrzyki w swoim składzie zawierają kwas hialuronowy lub hylan. Obie substancje pomagają w walce z bólem, przywracając elastyczność i mobilność w stawie kolanowym. Świetną alternatywę stanowią zastrzyki oferowane przez Magnuspharm. Zawierają one wspomniany hylan, stosowany w przypadku stanów zapalnych płynu maziówkowego. Preparat wpływa więc bezpośrednio na regenerację mazi stawowej, dzięki czemu pacjent może odzyskać pełną sprawność.

Lekarze ortopedii proponują również preparaty o charakterze przeciwzapalnym. Leki polepszają metabolizm chrząstki stawowej. Jeśli natomiast leki nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, warto zastosować zabiegi różnego rodzaju. Szczególnie popularna jest metoda krioterapii oraz laseroterapii. Niestety, w skrajnych przypadkach pacjenci są kierowani na zabieg operacyjny, mający na celu rekonstrukcję uszkodzonego stawu.

Reklama

Strzykanie w kolanie – jak mu zapobiegać?

Wielu z nas chciałoby poznać tajemnicę jak chronić staw kolanowy przed dolegliwościami. Niestety, nie istnieje idealna recepta na zdrowie. Można jednak kierować się kilkoma zasadami, aby zmniejszyć ryzyko występowania problemów. Ból kolana jest bardzo uciążliwy, dlatego warto zastosować wszystkie środki ostrożności. Dla właściwego funkcjonowania stawów bardzo ważna jest dieta. Upewnij się, że w Twojej diecie występuje soja, bogata w składniki przeciwzapalne. Ponadto uzupełnij swój jadłospis w ryby, będące źródłem kwasów omega-3. Unikaj przeciążeń, dźwigania ciężkich przedmiotów. Staraj się także prowadzić zdrowy styl życia. Sport odgrywa bardzo duże znacznie dla właściwego funkcjonowania organizmu. Warto również wykonywać ćwiczenia, mające na celu wzmocnienie kolan. Zasięgnij rady trenera personalnego, który z pewnością podpowie ci, które ćwiczenia sprawdzą się najlepiej.

Strzelające kolana mogą zwiastować poważne problemy. Nie należy więc bagatelizować objawów, które z czasem mogą spowodować poważniejsze problemy. Właściwe funkcjonowanie stawów kolanowych wpływa na nasze całe życie, dlatego warto stosować środki profilaktyczne, aby cieszyć się zdrowiem przez długie lata.

Strzykanie w kolanie – jak mu zapobiegać? Read More »

Jak stwierdzić niedobór cynku

Cynk to jeden z bardzo ważnych mikroelementów, a więc pierwiastków niezbędnych, które, choć występują w śladowych ilościach, są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Nieprawidłowe nawyki żywieniowe oraz różnego rodzaju schorzenia mogą przyczynić się do stanu, jakim jest niedobór cynku, który skutkuje wystąpieniem szeregu uciążliwych dolegliwości zdrowotnych. Jaki poziom cynku w organizmie jest odpowiedni oraz jak go uzupełnić w przypadku niedoboru?

Reklama

Niedobór cynku objawy

Niedobór cynku w organizmie może objawiać się nieprawidłowościami w funkcjonowaniu wielu układów oraz narządów. Wszystko to związane jest, z tym że pierwiastek ten pełni wiele różnych funkcji w organizmie. Obniżone stężenie cynku przeważnie objawia się takimi dolegliwościami, jak:

  • Przesuszone włosy,
  • rozwój trądziku,
  • pogorszenie stanu włosów,
  • zapalenie mieszków włosowych,
  • zwiększone wypadanie włosów,
  • rozwój zapaleń błon śluzowych jamy ustnej,
  • zwiększona łamliwość paznokci,
  • zapalenia jelit,
  • pogorszenie funkcji zmysłów smaku i węchu,
  • osłabienie funkcji układu odpornościowego,
  • wolniejsze gojenie się zranień błon śluzowych i skóry,
  • pogorszenie jakości widzenia po zmroku,
  • zaburzenia produkcji testosteronu,
  • u dzieci może skutkować opóźnieniem wzrostu,
  • biegunki,
  • problemy z koncentracją,
  • osłabienie apetytu, zaburzenia smaku,
  • skutkować problemami reumatycznymi,
  • zaburzenia emocjonalne o charakterze depresyjnym.

Na nieprawidłowe wchłanianie cynku oraz jego obniżony poziom szczególnie powinny uważać kobiety w ciąży, jako że taki stan może negatywnie wpłynąć zarówno na rozwój płodu, przebieg ciąży i porodu, jak i zdrowie matki.

Przyczyny niedoboru cynku

Objawy nadmiaru cynku czy też jego niedoboru to jedno. Aby skutecznie im przeciwdziałać, należy poznać ich przyczyny.

Czynniki, które wywierają negatywny wpływ na absorpcję cynku to przede wszystkim stres, zanieczyszczenia środowiska, nieodpowiednio zbilansowany i jednolity jadłospis, spożywanie wysoce przetworzonych produktów oraz stosowanie używek. Istotną przyczyną niedoborów cynku w organizmie są choroby przewodu pokarmowego, które zaburzają i upośledzają prawidłowe funkcjonowanie i wchłanianie składników pokarmowych w jelitach. Wiele schorzeń związanych z zaburzeniami odżywiania się mogą powodować, iż statystyczne dzienne spożycie cynku może okazać się niewystarczające. Jego zbyt niski poziom może również być spowodowany wzrostem zapotrzebowania, jak to się dzieje na przykład w trakcie ciąży, okresie intensywnego wzrostu lub w czasie karmienia piersią. Niedobór cynku w organizmie jest również obserwowany u osób, które nadużywają alkoholu. W grupie zwiększonego ryzyka są również osoby starsze, zawodowi sportowcy, wegetarianie i pacjenci hospitalizowani — to właśnie oni częściej zmagają się z niedoborem cynku.

Reklama

Dzienne zapotrzebowanie na cynk

Odpowiednie żywienie oraz preparaty cynku to najlepszy sposób na uzupełnienie tego pierwiastka w organizmie. Należy jednak uważać, aby nie doprowadzić do przedawkowania cynku, gdyż to także niesie ze sobą niepożądane skutki. Dążenie do prawidłowego wzrostu tego makroskładnika jest możliwe, jedynie wtedy, gdy dzienne zapotrzebowanie na cynk nie jest obce. W zależności od wieku oraz płci wynosi ono:

  • Niemowlęta – 2 mg/dzień.
  • Dzieci w wieku 1-9 lat — do 3-5 mg/dzień.
  • Chłopcy w wieku 10-18 lat – 8-11 mg/dzień.
  • Dziewczęta w wieku 10-18 lat – 8-9 mg/dzień.
  • Mężczyźni – 11 mg/dzień.
  • Kobiety – 8 mg/dzień.
  • Kobiety w ciąży – 11-12 mg/dzień.
  • Kobiety karmiącej 12-13 mg/dzień.

W czym jest cynk


Odpowiednio zbilansowana dieta to nie tylko sposób na objawy niedoboru, ale i również cudowny środek na likwidację głównej przyczyny występowania niedoboru tego elementu w naszym organizmie, najbogatszym źródłem cynku są dzikie ostrygi, które w 100 g dostarczają aż 60-90 mg tego pierwiastka. Co więcej, dużo cynku zawierają także sezam (biały i czarny), zarodki pszenne, otręby pszenne, kakao, pestki dyni, słonecznik, owoce morze, nerkowce i olej lniany. Jeśli chodzi o źródła zwierzęce, to na szczególną uwagę zasługuje żółtko oraz wątroba. Warto także zwrócić uwagę na fakt, iż spożywanie białka zwierzęcego wpływa na wchłanianie cynku w jelicie cienkim.

W jakich produktach jest cynk

Produktami, które cechują się dużą zawartością cynku, są:

  • Ryby,
  • jaja,
  • ostrygi,
  • wątroba,
  • warzywa strączkowe,
  • pestki dyni,
  • grzyby shitake,
  • pieczarki, kurki, boczniaki,
  • sałata radicchio,
  • sezam,
  • tofu.

Badanie krwi na niedobory cynku w organizmie

Diagnoza niedoboru cynku zazwyczaj stawiana jest na podstawie pojawiania się typowych objawów klinicznych wraz z nieprawidłowymi wynikami testów laboratoryjnych. Bez względu czy chodzi o niedobór, czy nadmiar cynku, podstawowym testem diagnostycznym jest określenie stężenia tego mikroskładnika we krwi żylnej. Możliwe jest również przeprowadzenie pomiaru poziomu cynku w moczu. Jednak wykonuje się je zazwyczaj w określonych jednostkach chorobowych, gdzie podejrzewa się wystąpienie np. nieprawidłowej pracy nerek. Aby prawidłowo zaplanować diagnostykę, zaleca się skonsultować z lekarzem, który zarówno prawidłowo zinterpretuje otrzymane wyniki, jak i zaplanuje dalsze leczenie.

Reklama

Na co szkodzi cynk

Zwiększając podaż cynku w diecie, należy pamiętać, iż pierwiastek ten zmniejsza wchłanianie miedzi, w związku z czym może doprowadzić do niedoboru tego pierwiastka. Tak więc przyjmowanie zbyt dużych ilości cynku może prowadzić do: anemii, obniżenia odpowiedzi immunologicznej, podwyższenia poziomu cholesterolu LDL oraz obniżenia poziomu cholesterolu HDL.

Jak stwierdzić niedobór cynku Read More »

Zioła na uchyłki jelita grubego

Nieodpowiednia dieta, która bazuje na produktach wysokoprzetworzonych oraz ubogich w błonnik pokarmowy, może być przyczyną uwypuklenia błony śluzowej i wpłynąć na obecność uchyłków. Wykazano także, iż duże znaczenie w tej przypadłości mają również predyspozycje genetyczne. Jakie zioła okażą się najlepszym wyborem w przypadku uchyłkowatości jelita grubego?

Reklama

Czym jest uchyłkowatość jelita grubego

Uchyłkowość definiowana jest jako stan kliniczny, w którym pojawiają się zagłębienia błony śluzowej w obrębie jelita grubego. Uchyłki dzielą się na wrodzone i nabyte. Są to cienkościenne woreczki o średnicy około 1 cm. Występują na zewnątrz głównej części jelita grubego i przeważnie pojawiają się w ilości od kilku do kilkudziesięciu. Przypadłość ta niejednokrotnie nie powoduje żadnych dolegliwości, dlatego wykrywana jest dopiero w trakcie badań profilaktycznych. Uchyłki nabyte uznawane są za chorobę cywilizacyjną, której podłożem jest zazwyczaj niewłaściwy styl życia.

Zapalenie uchyłków jelita grubego — leczenie ziołami

Leczenie zapalenia uchyłków jelita grubego jest możliwe. Jednak należy pamiętać, iż są one jedynie środkami wspomagającymi leczenie, których celem jest zmniejszenie intensywności objawów tego schorzenia oraz wsparcie prawidłowej pracy jelit i ogółem całego przewodu pokarmowego. Podczas konsultacji lekarskiej i wyboru odpowiedniego leczenia, warto zapytać o wsparcie kuracji ziołami, które wykazują pozytywny wpływ na leczenie zapalenia uchyłkowatości.

Reklama

Zioła na uchyłki jelita grubego

Osoby, które zmagają się z uchyłkami jelita grubego, mogą wspomóc się stosowaniem ziół, które mogą złagodzić ich nieprzyjemne objawy. Najczęściej stosowanymi są:

Kminek na uchyłki

Kolejnym zielem skutecznym w uchyłkach jelita grubego i innych problemach trawiennych jest kminek. Przyspiesza oraz wspomaga on procesy trawienne. Jego owoce zwiększają wydzielanie soków trawiennych oraz wspierają perystaltykę jelit, co wpływa na poprawę trawienia. Co więcej, sprzyjają one usuwaniu gazów, ograniczają procesy fermentacyjne w jelitach oraz poprawiają przemianę materii.

Picie melisy przy chorobie uchyłkowej jelita grubego

W przypadku dolegliwości bólowych w obrębie przewodu pokarmowego (również jelita grubego) zalecane jest przyjmowanie melisy. Cechuje się ona właściwościami uspokajającymi oraz rozluźniającymi. Przynosi ulgę w bólach jelit i żołądka, które powstają w efekcie niestrawności, a także na tle stresowym. Co więcej, melisa działa wspomagająco w kolkach jelitowych, wzdęciach i nadmiernym gromadzeniu się gazów w jelicie grubym. W bólach w rejonie jamy brzusznej i stanach skurczowych rekomendowane jest przyjmowanie naparu z jednej łyżeczki suszonych liści tego ziela trzy razy dziennie.

Koper włoski na uchyłki jelita grubego

W uchyłkowatości jelita grubego może przydać się również koper włoski, który działa wiatropędnie i rozkurczająco na ściany jelita grubego (mięśnie gładkie), co przyczynia się do złagodzenia stanów skurczowych w przewodzie pokarmowym. Spożywanie jednej filiżanki naparu z suszu kopru włoskiego dwa razy dziennie, przynosi ulgę w bólach wywołanych nagromadzeniem gazów oraz nadmiernym napięciem mięśni jelit i żołądka.

Siemię lniane na perystaltykę jelit

Siemię lniane wykazuje wiele prozdrowotnych właściwości. Oddziałuje pozytywnie na funkcjonowanie układu oddechowego, pokarmowego i sercowo-naczyniowego. Co więcej, wpiera pracę mózgu, poprawia kondycję włosów, skóry i paznokci. Śluz produkowany na skutek pęcznienia nasion lnu wykazuje silne właściwości łagodzące i powlekające błonę śluzową dwunastnicy, żołądka i przełyku. Co więcej, wytworzony śluz zapewnia ochronę przed niekorzystnym działaniem soków żołądkowych oraz inicjuje łagodne działanie ograniczające stan zapalny. Ponadto nasiona lnu w efekcie pochłaniania wody wspierają pasaż jelitowy. Wspomagają trawienie, przynoszą ulgę w zaparciach oraz ułatwiają wypróżnianie. W związku z powyższym przyjmowanie siemienia lnianego zalecane jest w stanach zapalnych przewodu pokarmowego i w obrębie jelita grubego (w jego uchyłkach), chorobie wrzodowej oraz zespole jelita drażliwego.

Reklama

Łupiny babki jajowatej

Przyjmowanie babki jajowatej pozytywnie wpływa na pracę jelit, przewód pokarmowy, oraz usuwanie uciążliwych zaparć, jak i również pomaga w przypadku wystąpienia uchyłków jelita grubego. Łupiny babki jajowatej spożywa się w postaci kleiku na czczo. Do jego przygotowania potrzebne są 2-3 łyżeczki ziół namoczonych przez 20 minut w letniej wodzie. W przypadku przyjmowania nasion, które wytwarzają śluz, konieczna jest podaż dużej ilości płynów.

Kora dębu a uchyłki jelita grubego

Kora dębu to ziele, które pozytywnie wpływa na funkcjonowanie układu pokarmowego. Jej działanie ukierunkowane jest przede wszystkim na łagodzenie powstałego stanu zapalnego. Co więcej, kora dębu wywiera hamujący wpływ na utrzymującą się biegunkę. Dzięki właściwościom przeciwzapalnym doskonale sprawdza się, w leczeniu uchyłków jelita grubego.

Kłącze tataraku

Główne działanie tatarak zawdzięcza swojej goryczce oraz automatycznemu, korzennemu charakterowi. Jest to wręcz idealna kompozycja dla wsparcia funkcjonowania układu trawiennego. Pobudza on wydzielanie soków trawiennych oraz stymuluje produkcję związków gojących błony śluzowe jelit i żołądka.

Liść mięty pieprzowej

Napar z mięty pieprzowej wspiera perystaltykę jelit, nasila działanie wiatropędne (ogranicza wzdęcia) i zwiększa wydzielanie soków trawiennych. Podczas wystąpienia dolegliwości trawiennych rekomenduje się picie filiżanki naparu 1-2 łyżeczek suszu liści mięty pieprzowej dwa razy dziennie.

Ziele tasznika w chorobie uchyłkowej jelita

Ziele tasznika pospolitego cechuje się działaniem rozkurczającym oraz przeciwzapalnym, dlatego niejednokrotnie stosowany jest wtedy, gry powstają uchyłki jelita grubego oraz w nerwicach żołądkowych. Co więcej, wykazuje ono działanie przeciwkrwotoczne. Rekomenduje się przyjmowanie naparu z tasznika w ilości 1-2 łyżeczek dwa razy dziennie.

Babka płesznik

Nasiona babki płesznik są wykorzystywane w przypadku pojawienia się zaparć u dzieci i niemowląt. Po spożyciu przedostają się one w formie niestrawionej do jelit, gdzie wydzielają śluz. Wspiera to perystaltykę jelit oraz usprawnia wypróżnianie. Co więcej, postały śluz, wykazuje działanie łagodzące i ochronne śluzówki jelit, co jest ważne dla osób, które cierpią na chorobę uchyłkową jelita grubego. Zaleca się pić całe nasion w ilości 1-2 łyżeczek, po wcześniejszym namoczeniu ich w wodzie.

Zioła na uchyłki jelita grubego Read More »

Nadczynność tarczycy objawy psychiczne

Nadczynność tarczycy spowodowana jest nadczynnością gruczołu tarczowego. Jeśli masz nadczynność tarczycy, twoje ciało będzie miało wiele więcej objawów niż tylko te związane z tarczycą. Możesz doświadczyć również objawów psychicznych, takich jak depresja, halucynacje, czy wahania nastroju. Objawy nadczynności tarczycy mogą być często podobne do objawów innych chorób, takich jak choroba dwubiegunowa lub schizofrenia. Jeśli doświadczasz któregoś z tych objawów psychiatrycznych, ważne jest, aby jak najszybciej zgłosić się do lekarza, aby mógł on wykluczyć inne warunki i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Więcej na temat pierwszych objawów chorej tarczycy przeczytasz w artykule: Pierwsze objawy tarczycy.

Reklama

Zaburzenia psychiczne a nadczynności tarczycy

Choroby tarczycy jest zwykle spowodowana chorobą Gravesa, zaburzeniem autoimmunologicznym, które wpływa na gruczoł tarczowy. Stan ten powoduje, że organizm wytwarza przeciwciała, które zakłócają sposób, w jaki ciało wykorzystuje T4. Stan ten jest mniej powszechny niż niedoczynność tarczycy, ale często jest traktowany bardziej agresywnie ze względu na poważne powikłania.

Nadczynność tarczycy jest spowodowana stanem, w którym tarczyca produkuje zbyt dużo hormonu T4. Objawy obejmują utratę lub wzrost masy ciała, kołatanie serca, zawroty głowy, pocenie się, nerwowość, drżenie rąk i stóp, bezsenność, zmęczenie i osłabienie mięśni, wypadanie włosów czy obniżenie libido. Może również powodować objawy podobne do lęku, takie jak zwiększone tętno, pocenie się i uczucie bycia na krawędzi.

Zaburzenia psychiczne dzieli się na kilka kategorii. Do najczęstszych należą zaburzenia nastroju, zaburzenia lękowe, zaburzenia psychotyczne i zaburzenia poznawcze/upośledzenie pamięci. Objawy zaburzeń psychicznych mogą obejmować depresję, halucynacje, podwójne widzenie lub urojenia (przekonania, które nie mają oparcia w rzeczywistości).

Objawy nadczynności tarczycy mogą obejmować:

  • Pobudzenie psychoruchowe: Uczucie niepokoju i lęku, które powoduje ruch ciała i umysłu w sposób niekontrolowany.
  • Upośledzenie pamięci: Problemy z pamięcią mogą wystąpić, gdy mózg nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu z krwi z powodu szybkiego rytmu serca (tachykardia).

Jak odróżnić nerwicę od tarczycy

Objawy psychiczne niedoczynności tarczycy mogą być wyzwaniem do zdiagnozowania. Objawy są podobne do innych warunków, takich jak lęk i depresja.

Główną różnicą między nadczynnością tarczycy a nerwicą jest obecność objawów fizycznych. Jeśli masz nadczynność tarczycową, możesz mieć szybkie bicie serca, pocenie się, nietolerancję cieplną i utratę wagi. Możesz również mieć spuchnięte gruczoły na szyi lub pod pachami. Jeśli nie masz żadnych fizycznych oznak nadczynności tarczycy, to Twoje objawy mogą być spowodowane lękiem lub inną chorobą psychiczną.

Jeśli doświadczasz tych objawów, od razu zgłoś się do lekarza, aby mógł pomóc ustalić, co dzieje się z Twoim ciałem i umysłem.

Długotrwałe obniżenie nastroju

Długotrwałe obniżenie nastroju (depresja) jest częstym objawem w chorób tarczycy. Depresja może być przejściowa lub długotrwała i może utrudniać osobie zdolność do normalnego funkcjonowania. Ważne jest, aby pamiętać, że uczucia depresji mogą nie być związane z objawami ze strony tarczycy, dlatego warto o tym porozmawiać z lekarzem i psychologiem.

Czy hormony tarczycy wpływają na samopoczucie?

Tarczyca produkuje dwa główne hormony, T3 i T4. Przysadka mózgowa uwalnia hormon TSH, aby pobudzić tarczycę do produkcji tych hormonów. Kiedy przysadka mózgowa nie uwalnia wystarczającej ilości TSH lub nie komunikuje się z tarczycą, może to prowadzić do niskiego poziomu hormonu tarczycy. Może to powodować zmieniony nastrój, a także inne objawy związane z funkcją umysłową, takie jak zaburzenia pamięci i problemy z uwagą. Choroby tarczycy wpływają również na szereg innych objawów fizycznych, takich jak przyrost masy ciała i nadmierna senność.

Hashimoto objawy psychiczne

Choroba Hashimoto to zaburzenie autoimmunologiczne, w którym organizm atakuje własną tarczycę. Jest najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy (niski poziom hormonów tarczycy). Hashimoto może powodować szeroki zakres znaków i objawów, w tym zmęczenie, przyrost masy ciała, osłabienie mięśni i ból, depresja, utrata pamięci, zwiększony apetyt i inne objawy mgły mózgowej.

Niektóre osoby z Hashimoto mają również objawy związane z ich układem nerwowym. Mogą one obejmować:

  • Pobudzenie psychoruchowe (niepokój),
  • zaburzenia pamięci (zapominanie),
  • drżenie rąk lub stóp,
  • zaburzenia afektywne (wahania nastroju lub depresja),
  • dysfunkcja układu nerwowego (problemy psychiczne).
Reklama

Niedoczynność tarczycy objawy psychiczne

Niedoczynność tarczycy to stan, w którym tarczyca wytwarza małe ilości hormonu tarczycy. Oznaki i objawy niedoczynności tarczycy mogą oscylować od łagodnych do ciężkich. Mogą być subtelne i rozwijać się powoli w czasie lub mogą być nagłe i wystąpić po urazie, lub infekcji.

Niedoczynność tarczycy występuje częściej u starszych dorosłych, ale może rozwinąć się w każdym momencie życia. Przysadka mózgowa, organ wielkości grochu znajdujący się u podstawy mózgu, produkuje TSH. Hormon ten pomaga kontrolować, ile hormonów tarczycy wytwarza Twój organizm, sygnalizując tarczycy uwalnianie hormonów do krwiobiegu). Jeśli poziom TSH jest zbyt wysoki, może powodować objawy niedoczynności tarczycy.

Objawy psychiczne niedoczynności tarczycy

Pobudzenie psychoruchowe: Oznacza uczucie niepokoju i trudności z siedzeniem w miejscu. Możesz się wiercić lub czuć, że musisz coś robić cały czas, nawet jeśli nie masz nic do zrobienia.

Upośledzenie pamięci: Osoby z niedoczynnością tarczycy często mają problemy z koncentracją i zapamiętywaniem rzeczy. Może to wpływać na ich zdolność do pracy lub chodzenia do szkoły.

Niedoczynność tarczycy — zachowanie

Najczęstsze efekty behawioralne choroby tarczycy to senność, depresja i drażliwość. Objawy często naśladują te z klinicznej depresji, ale nie są zagrożeniem dla życia, jak w przypadku niektórych innych zaburzeń. Senność, zmęczenie i brak energii jest powszechne w przypadku niedoczynności tarczycy. Osoba może również doświadczyć utraty pamięci, słabej koncentracji, zmniejszonej motywacji i nietolerancji na niskie temperatury z powodu słabego krążenia. Jedną z głównych przyczyn niedoczynności tarczycy jest choroba Hashimoto, w której tarczyca wchłania białko szybciej, niż je produkuje z powodu reakcji autoimmunologicznej w organizmie, która atakuje samą tarczycę.

Niedoczynność tarczycy — złość

Kiedy masz niedobór hormonów tarczycy, Twój nastrój może się zmienić. Możesz stać się drażliwy, nerwowy lub przygnębiony i możesz czuć się zmęczony, lub powolny. Jednym z pierwszych objawów chorej tarczycy jest właśnie uczucie złości i rozdrażnienia, co wpływa na relacje z bliskimi, a także pracę. Jeżeli czujesz się rozdrażniony bez większego powodu, warto zbadać tarczycę, aby zacząć odpowiednie leczenie.

Reklama

Przewlekłe zmęczenie przy niedoczynności tarczycy

Jeśli masz niedoczynność tarczycy, możesz odczuwać ogólne zmęczenie. Możesz również doświadczyć innych objawów, takich jak skurcze, suchość skóry, ból stawów i depresja. Ważne jest, abyś wiedział, że nie wszyscy ludzie, którzy mają niedoczynność tarczycy, doświadczają wszystkich objawów lub mają je w tym samym czasie w takim samym nasileniu. Skrajne zmęczenie jest często związane z chorobami tarczycy i bardzo wpływa na nasze codzienne funkcjonowanie. Dlatego, jeśli zmagasz się z napadami zmęczenia, senności w ciągu dnia, bez wyraźnej przyczyny, warto sprawdzić poziom hormonów.

Nadczynność tarczycy objawy psychiczne Read More »

Recepta online — dlaczego cukrzyca jest warta naszej uwagi?

W zależności od rodzaju cukrzycy, monitorowanie poziomu cukru we krwi, insulina oraz leki doustne mogą stać się dużą częścią Twojego życia. Zdrowa dieta, utrzymywanie prawidłowej wagi i regularna aktywność fizyczna są również ważnymi elementami leczenia cukrzycy. Podczas nieustannie pędzącego czasu, możemy zapomnieć o lekach, które nam się kończą. Recepta online, stanowi w tym momencie dla cukrzyków ratunek.

Reklama

Objawy cukrzycy

Stan przed cukrzycowy nie ma wyraźnych objawów. Osoby z cukrzycą typu 1 lub typu 2 mogą również nie mieć żadnych objawów – lub objawy tak łagodne, że pozostają niezauważone przez dłuższy czas. Niektórzy ludzie doświadczają symptomów cukrzycy, ważne jest, aby znać poniższe objawy:

  • zwiększone pragnienie oraz apatyt,
  • przewlekłe zmęczenie,
  • częste oddawanie moczu,
  • utrata masy ciała.

Istnieją dwa rodzaje cukrzycy

W cukrzycy typu 1 organizm po prostu nie wytwarza insuliny wymaganej do utrzymania odpowiedniego poziomu cukru we krwi. Osoby z cukrzycą typu 1 przyjmują codziennie dawkę insuliny, aby utrzymać zdrowy poziom cukru we krwi,

W cukrzycy typu 2 organizm nie wykorzystuje odpowiednio produkowanej insuliny. W przeciwieństwie do cukrzycy typu 1 cukrzycę typu 2 można opóźnić lub całkowicie jej zapobiec, zmieniając styl życia.

Dla osób, u których zdiagnozowano cukrzycę, kluczowe jest przyjmowanie odpowiednio dobranych leków przez specjalistę. Leki na cukrzycę są wydawane na podstawie recepty, przepisanej przez lekarza. Cukrzycy często borykają się ze współistniejącymi problemami zdrowotnymi, takimi jak wysokie ciśnienie krwi lub wysoki poziom cholesterolu. Wysoka waga również często jest czynnikiem w diagnozie cukrzycy typu 2.

Na co cukrzyca wpływa w naszym ciele?

Cukrzyca wpływa na cały organizm. Może prowadzić do przewlekłej choroby nerek oraz uszkodzenia nerwów. Problemy ze zdrowiem jamy ustnej i cukrzycą są również ściśle powiązane. Jej skutki mogą mieć również charakter chorób lub zaburzeń psychicznych. Osoby z cukrzycą mogą być również do trzech razy bardziej narażone na depresję.

W jaki sposób uzyskać receptę na odpowiednie leki?

Jeżeli mamy już zdiagnozowaną chorobę, wykonane odpowiednie badania oraz wszelkie wyniki pod kontrolą i od dłuższego czasu przyjmujemy tę samą dawkę leku, wtedy idealnym rozwiązaniem będzie uzyskanie recepty za pomocą konsultacji internetowej z lekarzem. Zostanie nam wtedy przepisana recepta online na odpowiednie leki.

Jak można uzyskać receptę online? Tak naprawdę nie ma w tym nic trudnego. Wystarczy umówić się na e-Wizytę u specjalisty. On, przeprowadzając z nami wywiad, konsultując nasze wyniki oraz badania, wystawi nam receptę online na potrzebne nam leki. Cały proces z tym związany, możemy dokonać, nie wychodząc z domu. Możliwość wykupienia recepty online, jest świetną opcją dla osób przyjmujących stałe leki, gdyż, dzięki temu oszczędzają sporo czasu oraz pieniędzy, a cały proces z tym związany zajmuje kilkanaście minut.

Reklama

Zabiegi na cukrzycę typu 1 i typu 2

Leczenie cukrzycy typu 1 obejmuje zastrzyki z insuliny lub użycie pompy insulinowej, częste kontrole poziomu cukru we krwi oraz kontrolowanie ilości spożywanych węglowodanów. Dla niektórych osób z cukrzycą typu 1 dobrym rozwiązaniem może być przeszczep trzustki.

Leczenie cukrzycy typu 2 polega głównie na zmianie stylu życia, monitorowaniu poziomu cukru we krwi, a także na przyjmowaniu doustnych leków przeciwcukrzycowych, insulinie lub ich połączeniu, które możemy uzyskać za pomocą recepty online.

1. Monitorowanie poziomu cukru we krwi

Dokładne monitorowanie poziom cukru we krwi, to jedyny sposób, aby upewnić się, że jego poziom pozostaje w docelowym zakresie. Osoby z cukrzycą typu 2, które nie przyjmują insuliny, zazwyczaj znacznie rzadziej sprawdzają poziom cukru we krwi.

2. Insulina

Osoby z cukrzycą typu 1 potrzebują insulinoterapii, aby przeżyć. Wiele osób z cukrzycą typu 2 lub cukrzycą ciążową wymaga również insulinoterapii. Dostępnych jest wiele rodzajów insuliny, w tym krótko działająca, szybko działająca insulina, długo działająca insulina oraz opcje pośrednie.

3. Doustne lub inne leki

Czasami Twój lekarz może przepisać również inne leki doustne lub zastrzyki. Niektóre leki na cukrzycę pomagają trzustce uwalniać więcej insuliny. Inne zapobiegają wytwarzaniu i uwalnianiu glukozy z wątroby, co oznacza, że ​​potrzebujesz mniej insuliny, aby przenieść cukier do komórek.

4. Przeszczep

U niektórych osób z cukrzycą typu 1 dobrą opcją może być przeszczep trzustki. Po udanym przeszczepie trzustki nie potrzebujesz już insulinoterapii. Przeszczepy nie zawsze się udają, a procedury z nim związane niosą ze sobą poważne ryzyko. Są zwykle zarezerwowane dla osób, u których cukrzyca nie może być kontrolowana lub tych, którzy również potrzebują przeszczepu nerki.

Reklama

Cukrzyca to choroba całkowicie zmieniająca życie. Wymaga ona starannego zarządzania poziomem cukru we krwi i zdrowego stylu życia, aby chorzy mogli sobie z nią bezpiecznie radzić. Warto w nagłych sytuacjach pamiętać o możliwościach oferowanych przez telemedycynę. Za pomocą e-wizyty, połączysz się z lekarzem, możesz go o wszystko zapytać, a dodatkowo uzyskać receptę online na leki.

Recepta online — dlaczego cukrzyca jest warta naszej uwagi? Read More »

Jak zregenerować wątrobę domowe sposoby

Do zadań wątroby należy między innymi odtruwanie organizmu ze szkodliwych toksyn. Jednak aby proces ten przebiegał prawidłowo, należy najpierw wykonać oczyszczanie wątroby. Jest to narząd bardzo silnie ukrwiony oraz cechujący się zdolnościami regeneracyjnymi. Mimo to konieczne jest zadbanie o dobry stan wątroby — można to zrobić przy zastosowaniu raz na jakiś czas jej detoksu. W tym celu niezbędne jest zastosowanie diety oczyszczającej wątrobę, która pomaga w regeneracji wątroby. Nie zaleca się jej dla kobiet w ciąży oraz karmiących piersią, a to w związku ze szczególnymi potrzebami żywieniowymi w tym czasie.

Reklama

Co na ból wątroby

Ból wątroby jest niebezpieczny w przypadku, gdy występują również inne objawy. Wtedy to koniecznością staje się udanie do lekarza, szczególnie gdy do symptomów bólowych dołączy gorączka, zmęczenie, osłabienie, utrata apetytu i spadek wagi. Niezwłocznie trzeba udać się do lekarza, kiedy skóra lub oczy staną się żółte oraz na skórze tułowia zauważymy czerwone plamki.

W sytuacji, w której ból nie jest na tyle intensywny, aby wymagał konsultacji lekarskiej i nie występują inne objawy, doskonałym rozwiązaniem jest dieta oczyszczająca wątrobę.

Nagły i ostry ból wątroby wymaga konsultacji, gdy nastąpią mdłości i dreszcze. Objawy te sugerują o wystąpieniu chorób wątroby, takich jak kolka żółciowa, które wymagają jak najszybciej pomocy medycznej.

Detox wątroby domowym sposobem

Oczyszczanie wątroby domowymi sposobami wdrożenie zdrowych nawyków żywieniowych. Trzeba pamiętać, iż zachwiania w pracy tego organu mogą sygnalizować: ból brzucha z prawej strony, brak łaknienia, nudności, chudnięcie, zła tolerancja alkoholu i tłuszczów, uczucie pełności po jedzeniu, odbijania po spożyciu posiłku oraz wzdęcia. Takie symptomy często świadczą o niewydolności wątroby.

Aby dokonać detoksu tego narządu, trzeba:

Zrezygnować ze spożywania nasyconych, przetworzonych tłuszczy oraz przetworzonych węglowodanów — potrawy zawierające te składniki zmuszają wątrobę do pracy ponad jej siły, co znacznie ją osłabia.

  • Odstawić alkohol — jest to jeden z produktów najbardziej obciążających wątrobę. Do tego stopnia, że może zainicjować stłuszczenie wątroby lub nawet marskość tego narządu.
  • Zapewnić sobie odpowiednią dawkę snu — sen ma wpływ na funkcjonowanie całego organizmu, włączając w to wątrobę. Należy jednak pamiętać, aby nie objadać się wieczorami, zwłaszcza słodyczami oraz nie spożywać dużych ilości alkoholu przed snem.
  • Dostarczyć ciału odpowiednią dozę aktywności fizycznej — systematyczne ćwiczenia to podstawa zdrowego trybu życia. Aktywność fizyczna usprawnia usuwanie toksyn z organizmu i wspiera pracę narządów, w tym także wątroby. Trzeba jednak pamiętać, iż zbyt intensywne treningi mogą wzmagać aktywność wolnych rodników, a nawet w pełni zdrowa wątroba może nie nadążyć za ich neutralizacją i likwidacją.
  • Ograniczyć stosowanie leków — oczywiście nie chodzi o odstawienie leków przypisanych przez lekarza, bardziej o to, aby nie stosować tych medykamentów, które nie są konieczne, takie jak na przykład leki przeciwbólowe. Ich nadmiar może sprawić, że komórki wątroby będą bardzo obciążone.
Reklama

Jak wspomóc pracę wątroby

Wspomagająco na pracę wątroby działają odpowiednie zioła. Na odtruwanie wątroby sprawdzą się w formie pastylek i tabletek, jak i również w postaci naparów. Naturalne oczyszczanie tego organu zapewnia oczywiście dieta wątrobowa, bogata w takie produkty jak zielony, cynamon czy kurkuma. Posiadają one właściwości przeciwzapalne, antyoksydacyjne oraz wspomagające trawienie. Co więcej, detoks wątroby można wspomóc, stosując tabletki z fosfolipidami. Wskazaniem do ich zażycia są choroby wątroby, które prowadzą do jej zniszczenia.

Jak zregenerować wątrobę domowymi sposobami

Domowymi sposobami na detoks, który przeciwdziała niebezpiecznym skutkom, jak marskość wątroby, są przede wszystkim napary z ziół wykazujących odpowiednie właściwości. Inną metodą, aby polepszyć jej funkcjonowanie, może być picie oliwy z oliwek. Zawiera ona antyoksydanty, które doskonale redukują symptomy, jakie niesie ze sobą zapalenie wątroby. Dla symulowania efektów wzbogaca się ją o sok z grejpfruta, który zwiększa produkcję enzymów wątrobowych. Do tej kuracji niezbędne będą takie składniki jak: 2 łyżki oliwy z oliwek, 1/2 grejpfruta, 2 cytryny oraz 1 ząbek czosnku. Wszystkie składniki należy zblendować i dodać wodę — mikstura na odtrucie wątroby gotowa.

Szybka regeneracja wątroby

Szybka regeneracja wątroby zależy przede wszystkim od jej stanu wyjściowego. Chcąc jak najszybciej dokonać jej detoksu, należy skonsultować się z lekarzem, wykonać specjalistyczne badania jak próby wątrobowe oraz wdrożyć odpowiednią dietę i w razie potrzeby specjalistyczne medykamenty.

Ile trwa regeneracja wątroby

Czas regeneracji wątroby jest indywidualny. Jednak przeważnie odbudowa tego organu po trwa 2-4 tygodnie, a po 2 miesiącach można zaobserwować ustąpienie nawet jej poważniejszych uszkodzeń, jak stłuszczenie.

Reklama

Domowe sposoby oczyszczanie wątroby

Zioła na wątrobę i trzustkę to najlepszy sposób na detoksykacje tych organów oraz usprawnienie ich prawidłowego funkcjonowania. Wśród nich można wyróżnić:

  • Bylica boże drzewko — wspomaga proces trawienia poprzez stymulacje produkcji soku żołądkowego i trzustkowego.
  • Mniszek lekarski — wywiera pozytywny wpływ na pracę wątroby, jak również jest środkiem żółciopędnym. Cechuje się właściwościami oczyszczającymi krew i przeciwutleniającymi.
  • Ostropest plamisty — to najskuteczniejsze zioło osłaniające. Wzmacnia proces regeneracji i samooczyszczania wątroby. Co więcej, uszczelnia błony komórkowe oraz oddziałuje na produkcję i wydzielanie żółci.

Co jeść, aby zregenerować wątrobę?

Regeneracja wątroby dietą to nic innego jak skonstruowanie planu żywienia opartego o jak najmniej przetworzone produkty wysokiej jakości, wolnych od chemicznych dodatków i pestycydów. Aby zadbać o regenerację wątroby, należy spożywać takie produkty, jak:

  • awokado i orzechy włoskie, które są bogate w silny przeciwutleniacz glutation;
  • buraki i marchew, które są bogate w beta-karoten;
  • brokuły i kapusta, które przyczyniają się do zwiększenia wydzielania enzymów wątrobowych koniecznych do oczyszczania z substancji rakotwórczych i wspomagających prawidłowe funkcjonowanie wątroby;
  • cebula i czosnek aktywujące enzymy wątrobowe;
  • zdrowe tłuszcze jak olej lniany, oliwa z oliwek, oraz olej kokosowy, które zapobiegają powstaniu kamieni żółciowych.

Jak zregenerować wątrobę domowe sposoby Read More »

Nietypowe objawy niedoboru magnezu

Magnez jest niezbędnym minerałem dla ludzkiego organizmu, odgrywającym kluczową rolę w wielu procesach fizjologicznych. Jednak niedobór magnezu jest stosunkowo powszechny, zwłaszcza w krajach rozwiniętych, gdzie diety są często pozbawione tego ważnego składnika odżywczego. Niedobór magnezu może powodować różne objawy, z których niektóre mogą być zaskakujące. Dlatego, do prawidłowego funkcjonowania organizmu potrzebne jest utrzymanie odpowiedniego poziomu magnezu.

Reklama

Niedobór magnezu — objawy

Skurcze i spazmy mięśni: Minerał jest wymagany do skurczu i rozkurczu mięśni. W związku z tym niedobór magnezu może prowadzić do skurczów, spazmów i drgawek mięśni.

Niepokój i drażliwość: Magnez ma uspokajający wpływ na układ nerwowy. Niedobór tego minerału może zatem powodować niepokój, nerwowość.

Zmęczenie i osłabienie: Pierwiastek jest wymagany do produkcji ATP, cząsteczki energii w organizmie. Dlatego niedobór magnezu może prowadzić do zmęczenia i osłabienia organizmu.

Bóle głowy i migreny: Magnez jest znany jako „minerał relaksacyjny”, ponieważ ma uspokajający wpływ na układ nerwowy. Reguluje również pracę mózgu. Niedobór tego minerału może więc prowadzić do bólów głowy i migreny.

Problemy z układem sercowo-naczyniowym: Bierze udział w wielu procesach, które utrzymują zdrowe serce i układ sercowo-naczyniowy. Dlatego też niedobór tego pierwiastka może prowadzić do zaburzenia pracy serca, wysokiego ciśnienia krwi, nieregularne bicie serca, a także miażdżycę.

Osteoporoza: Magnez jest wymagany do wchłaniania wapnia, który jest niezbędny dla mocnych kości. Brak magnezu może więc prowadzić do osteoporozy, zwłaszcza u kobiet po menopauzie.

PMS i skurcze menstruacyjne: Niedobór pierwiastka może prowadzić do zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS) i skurczów menstruacyjnych. Dzieje się tak, ponieważ działa on uspokajająco na mięśnie i układ nerwowy, a także bierze udział w produkcji hormonów takich jak progesteron.

Niedobór magnezu objawy psychiczne

Niedobory magnezu mogą również prowadzić do objawów natury psychicznej.

Depresja: Magnez wspomaga syntezę neuroprzekaźników, odpowiedzialnych za prawidłową pracę mózgu. Niski poziom magnezu może więc prowadzić do stanów depresyjnych.

ADHD: Magnez jest zaangażowany w wiele procesów, które utrzymują mózg w zdrowiu. Niedobór magnezu może prowadzić do zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).

Choroba Alzheimera: Magnez wspomaga wiele funkcji w mózgu, dlatego braki mogą prowadzić do początków tej choroby.

Brak magnezu — objawy oczy

Zbyt mała ilość magnezu może również doprowadzić do problemów ze wzrokiem i zaburzenia widzenia. Niedobór tego pierwiastka może dawać objawy również ze strony narządu wzroku.

  • Niewyraźne widzenie: Magnez bierze udział w produkcji kolagenu, który jest niezbędny dla zdrowej tkanki łącznej. Brak magnezu może zatem prowadzić do niewyraźnego widzenia.
  • Suche oczy: Magnez jest wymagany do produkcji łez. Dlatego też niedobór magnezu może prowadzić do suchości oczu.

Nietypowe objawy niedoboru magnezu

Jeśli masz długotrwały niedobór magnezu, możesz doświadczyć pewnych nietypowych objawów. Jednym z nich są skurcze mięśni. Są to bolesne skurcze w mięśniach, które mogą mieć różny stopień nasilenia. Inne objawy to niski poziom energii i ogólne osłabienie, zmęczenie. Częstotliwość akcji serca w spoczynku może być niższa niż normalnie (bradykardia) bądź tak zwane kołatania serca. Mogą również wystąpić częste bóle głowy lub zawroty głowy przy zbyt szybkim wstawaniu (niedociśnienie posturalne), występuje równie nadpobudliwość nerwowa, obniżenie nastroju, łamliwość kości bądź stany lękowe, czy stany depresyjne.

Reklama

Możesz sprawdzić poziom magnezu, wykonując badania krwi. Jeśli poziom magnezu jest niski, porozmawiaj z lekarzem o przyjmowaniu suplementów lub zwiększeniu spożycia pokarmów bogatych w magnez, aby nie doświadczyć więcej objawów! Dzienne zapotrzebowanie dla mężczyzn wynosi między 400 – 420 mg, dla kobiet nieco się zmniejsza to dawka 300-320 mg. Natomiast trzeba zwrócić uwagę na kobiety ciężarne i karmiące piersią, ponieważ ich dawka wynosi 400 mg.

Niedostateczny poziom magnezu może również wywołać zaburzenia czucia twarzy, drżenie mięśni, a także bolesne skurcze łydek (szczególnie w nocy).

Co wypłukuje magnez

Wypłukiwanie magnezu to proces, w którym magnez jest usuwany z organizmu i może powodować niski jego poziom. Nadmiernym wydalaniem magnezu z organizmu, przyczyniają się:

  • Leki moczopędne, czyli diuretyki. Zwiększają one oddawanie moczu i zmniejszają retencję płynów, co może prowadzić do obniżenia poziomu magnezu w organizmie.
  • Stres powoduje, że Twój organizm uwalnia hormony, które ostatecznie mogą prowadzić do zwiększonego wydalania magnezu przez przewód pokarmowy i mocz.
  • Odwodnienie zwiększa Twoje zapotrzebowanie na wodę i może prowadzić do utraty minerałów takich jak magnez poprzez mocz i stolec.
  • Kawa, herbata — są moczopędna, dlatego działają podobnie, jak diuretyki.
  • Niektóre leki psychotropowe, nasenne również zmniejszają wchłanianie magnezu.
  • Duże spożycie błonnika również powoduje nasilenie wydalania magnezu.
  • Picie alkoholu.
  • Choroby przewodu pokarmowego, powiązanymi z zaburzeniami wchłaniania magnezu i innych składników z pożywienia.

Skutki niedoboru magnezu w organizmie

Prawidłowe stężenie magnezu we krwi to 0,7–1,0 mmol/l. Jego poziom jest głównie regulowany przez nerki.

Objawy niedoboru magnezu to najczęściej:

  • nieprawidłowe wchłanianie wapnia, fosforu, sodu, potasu, a także witaminy C;
  • osłabienie; brak energii;
  • drżenie mięśniowe (np. drganie powiek);
  • podatność na występowanie kamieni w nerkach i woreczku żółciowym;
  • choroby serca;
  • depresja;
  • zmniejszona odporność organizmu.
Reklama

Jak uzupełnić niedobory magnezu w organizmie

Aby zadbać o odpowiednie stężenie magnezu, należy stosować odpowiednią dietę:

  • Jedz pokarmy bogate w ten pierwiastek (ciemna czekolada, szpinak)
  • Pij więcej wody;
  • Spożywaj produkty takie jak płatki owsiane, pestki dyni, orzechy, rośliny strączkowe, banany, ziemniaki.

Jeżeli borykasz się z niedoborem magnezu, warto również stosować suplementy diety, takie jak cytrynian magnezu lub tlenek magnezu. Dowiedz się również, jaki magnez najlepiej się wchłania, aby skorzystać z suplementów diety jak najlepiej.

Nietypowe objawy niedoboru magnezu Read More »

Jak oczyścić jelita w jeden dzień

Jelita pełnią w naszym organizmie bardzo ważną rolę. Jelita zaczynają się od żołądka i kończą odbytem. Są podzielone na 2 części — jelito cienkie i jelito grube. Trawienie i wchłanianie pokarmu następuje w jelicie cienkim. Kał powstaje z wody i minerałów wchłoniętych w jelicie grubym, natomiast niestrawione resztki pokarmu przechodzą przez ten narząd. W jelicie mogą zalegać złogi niestrawionych resztek pokarmu, które nie są wydalone i dlatego może powstawać proces gnilny, który niekorzystnie wpływa na nasz stan zdrowia. Dlatego zaleca się od czasu do czasu oczyszczać dokładniej jelita, aby pozbyć się nadmiaru toksyn. Dowiedz się, jak skutecznie oczyszczać jelita w ciągu jednego dnia.

Reklama

Jednodniowe oczyszczanie organizmu

Jelita biorą udział w trawieniu, ale produkują też substancje, które wędrują do różnych części ciała i pomagają zwalczać mikroorganizmy. Te same wydzieliny jelitowe regulują gospodarkę wodną. Ściana jelita wyłożona jest dużą ilością komórek nerwowych. Ponieważ jelita są systemem neurologicznym podobnym do mózgu, mogą odzwierciedlać to, jak się czujesz: stres powoduje, że niektórych ludzi bolą jelita (dosłownie).

Ostatnio bardzo popularne stało się oczyszczanie jelit – za pomocą herbat, enzymów lub irygacji okrężnicy. Dieta oczyszczająca, która składa się ze stosowania specjalnych mieszanek ziołowych, ziołowe herbaty są bardzo popularne i łatwe do zastosowania.

Co jest dobre na jelita

Sposób odżywiania, zdrowa dieta, która zawiera dużo pełnowartościowych produktów, w tym bogatych w błonnik warzyw, owoców i ziaren, jest jedną z najlepszych rzeczy, jakie można zrobić, aby wspomóc procesy trawienne i nasz organizm. Błonnik utrzymuje prawidłową perystaltykę jelit i pomaga oczyścić organizm. Dieta bogata w błonnik pomaga też w utrzymaniu zdrowych tętnic, zapobiegając odkładaniu się złogów tłuszczowych, które mogą prowadzić do chorób serca.

Odpowiednie spożycie błonnika muszą stosować osoby, które są narażone na zaparcia z powodu takich schorzeń jak zespół jelita drażliwego lub dyspepsja czynnościowa. Niektóre źródła błonnika to: fasola, nasiona roślin strączkowych, soczewica, orzechy, komosa ryżowa i nasiona. Należy jednak uważać, by nie przesadzić — zbyt duża ilość błonnika w diecie oczyszczającej może wywołać efekt przeczyszczający i spowodować zatrzymanie wody w organizmie.

Jak oczyścić jelita z toksyn

Jednym ze sposobów na przywrócenie równowagi ekosystemu organizmu jest proces detoksykacji. Eliminując z organizmu toksyny, można pomóc w oczyszczeniu jelit i przywróceniu homeostazy.

Oczyszczanie ciała z toksyn jest ważną częścią programu detoksykacji. Jeśli nie usuniesz toksycznych odpadów z organizmu, może dojść do nagromadzenia szkodliwych bakterii w jelitach. Może to prowadzić do dyskomfortu i problemów z trawieniem. Istnieje wiele różnych sposobów na oczyszczenie jelit, jednak najskuteczniejszym z nich jest prawdopodobnie połączenie kolonoterapii i diety bogatej w błonnik. Należy unikać produkty smażone, czerwone mięso, alkoholu, spożywanie słodyczy. Regularne ćwiczenia i uzyskanie wystarczającej ilości snu są ważne dla utrzymania dobrej pracy układu pokarmowego oraz lekkostrawna dieta.

Reklama

Co jeść na zdrowe jelita?

Jednodniowa dieta oczyszczająca jelita, głównie opiera się właśnie na spożywaniu produktów, które szybko zwiększają perystaltykę jelit, powodując wypróżnienie. Bardzo dobre efekty oczyszczania organizmu przynosi również dieta sokowa, która jest bardzo smaczna, a poza tym jest to szybki detoks odchudzający. To dobry pomysł, aby dodać warzywa i owoce, owoce cytrusowe, pełne ziarna i pikle — wraz z innymi pokarmami — do swojej diety. Jednodniowy detoks ma na celu szybkie oczyszczenie jelit.

W razie potrzeby możemy również w aptece zakupić odpowiedni suplement diety. Produkty takie są w większości stworzone na bazie składników naturalnych (wyciągi z owoców, roślin)., a więc są bezpieczne.

Oczyszczanie jelit domowe sposoby

Istnieje wiele różnych rodzajów domowych sposobów na oczyszczenie jelit, z wykorzystaniem różnych składników i metod. Niektóre z nich można wykonać w domu, inne wymagają konsultacji lekarskiej. Przy oczyszczaniu organizmu z toksyn ważne jest, aby robić to w sposób, który nie zagraża naszemu zdrowiu.

Kuracja oczyszczająca jelita

Dieta oczyszczająca jelita to naturalny sposób na leczenie problemów trawiennych i usuwanie toksyn. Można ją stosować u osób cierpiących na zespół jelita drażliwego, chorobę Leśniowskiego-Crohna, nietolerancję laktozy i inne problemy trawienne. Istnieje kilka rodzajów metod oczyszczania jelit:

  • Lewatywa,
  • odpowiednia dieta,
  • probiotyki,
  • nawodnienie.

Jednodniowe oczyszczanie jelit ze złogów kałowych

Jednodniowe oczyszczanie to skuteczna metoda usuwania toksyn z organizmu. Ten rodzaj oczyszczania pomaga wyeliminować substancje toksyczne, takie jak nikotyna, alkohol i kofeina, które mogą mieć szkodliwy wpływ na wątrobę i układ trawienny. Stosowanie diety oczyszczającej pomaga także poprawić wygląd skóry poprzez usuwanie martwych komórek i oczyszczanie porów.

Reklama

Jak oczyścić jelita ze złogów — lewatywa

Lewatywy to popularny sposób na oczyszczenie organizmu. Lewatywę możesz wykonać samodzielnie w domu, kupując w aptece odpowiedni zestaw. Najlepszym sposobem oczyszczania jest wykonanie serii dwóch lub trzech lewatyw dziennie, ale jeśli masz czas tylko na jedną lub dwie (lub gdy czujesz się skrępowany wykonując je), upewnij się, że są one krótkie, aby uniknąć skurczów.

Jak oczyścić jelita w jeden dzień Read More »

Dieta przy niedoczynności tarczycy

Dieta osoby, która zmaga się z niedoczynnością tarczycy, ukierunkowana jest na poprawę pracy tego gruczołu. Tak więc powinna ona dostarczyć organizmowi takich składników, które będą wspierać jego właściwe funkcjonowanie — włączając w to prawidłową syntezę hormonów tarczycy. W przypadku tego schorzenia można zaobserwować zaburzenia metaboliczne, co sprawia, że dieta w niedoczynności tarczycy ma istotne znaczenie. Najważniejsze jest dostarczenie wraz z pożywieniem właściwej ilości jodu oraz preparatów, które przyczyniają się do produkcji hormonów tarczycy.

Reklama

Dieta tarczycowa

Dieta tarczycowa to sposób żywienia, którego celem jest wsparcie prawidłowej pracy tarczycy. Ma ona szczególne znaczenie w przypadku niedoczynności i nadczynności tego gruczołu.

Najczęstsze symptomy z mało intensywnej pracy tarczycy to odczucie senności, zmęczenia, wypadanie włosów, zaparcia, suchość skóry, bóle głowy, uczucie zimna. Tak więc można zauważyć, że niedoczynność tarczycy ma objawy psychiczne, jak i fizyczne. Schorzenie to leczy się poprzez podaż hormonów tarczycy oraz wdrożenie specjalistycznej diety.

Jod jest jednym z najistotniejszych składników mineralnych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania tarczycy. Jest on składnikiem takich hormonów jak trijodotyronina czy tyroksyna. Niedobór jodu może przyczynić się do zainicjowania niedoczynności tarczycy, opóźnienia rozwoju umysłowego i fizycznego, zaburzenia płodności, przerostu gruczołu oraz utworzenia się tzw. wola. Pierwsze objawy choroby tarczycy, jakie można zauważyć u osoby, która cierpi na niedoczynność, są zauważalne gołym okiem. Niedobory jodu pojawiają się przede wszystkim w południowej części Polski, gdzie w naturalnym środowisku nie występuje w wystarczającej ilości ten pierwiastek. Dlatego na terenach, gdzie obserwowalne są braki jodu w organizmie, popularne jest jodowanie soli kuchennej.

Niebywale istotna jest także właściwa podaż składników mineralnych w diecie. Mowa tutaj przede wszystkim o takich związkach, jak: magnez, żelazo, selen, potas czy cynk. Jak już wcześniej wspomniano, dieta tarczycowa to plan żywieniowy dostosowany tak, aby w jak największym stopniu wspomóc prawidłowe funkcjonowanie tarczycy.

Poza jadłospisem ukierunkowanym na niedoczynność tego gruczołu odnosi się także do nadczynności tarczycy. Schorzenie to jest spowodowane nadmierną produkcją hormonów. Najczęstszymi symptomami są: arytmię, utrata masy ciała, nadpobudliwość, drżenie rąk, obrzęki, nadmierna potliwość czy biegunki. W przypadku nadczynności tarczycy następuje zwiększone zużycie tlenu, przemiany węglowodanów, białek i tłuszczów. Dieta w tym przypadku jest wyłącznie uzupełnieniem leczenia farmakologicznego i opiera się o dostarczenie zwiększonej ilości witamin, energii, białka i mineralnych składników

Niedoczynność tarczycy — dieta

Dieta, która nie przyczynia się do dodatkowego zmniejszenia aktywności tarczycy, a zarazem uzupełnia niedobór żelaza, hamuje niechciany przyrost masy ciała i dba o prawidłowe forum zaburzeń metabolicznych. Tym samym wspomaga pracę tarczycy, powinna zawierać produkty bogate w błonnik oraz jod. 

Dieta przy niedoczynności tarczycy uwzględnia fakt, iż w pożywieniu znajduje się mnóstwo składników tzw. wolotwórczych, które mają negatywny wpływ na wykorzystanie jodu z pożywienia, jak również w konsekwencji jego brak w syntezie hormonów tarczycy. Chodzi tu przede wszystkim o goitrogeny, które występują w warzywach kapustnych i produktach sojowych. Dieta przy niedoczynności tarczycy powinna ograniczać do minimum ilość tych substancji. Biorąc pod uwagę to, że te związki cechują się zdolnością do rozpuszczania w wodzie, zaleca się wykluczenie z planu żywienia zup, które są przygotowywane na bazie tych warzyw.

Każdy, kto zmaga się z niedoczynnością tarczycy, powinien również zadbać o odpowiednią podaż białka. Powinno ono pokrywać 15 procent zapotrzebowania na energię. Zalecana podaż tego makroskładnika w chorobach tarczycy powinna wynosić nawet 20 procent. Doskonałym źródłem protein są: chudy nabiał o napoje mleczne, ryby oraz chude mięso drobiowe.

Niedoczynność tarczycy co jeść

Osoby, które zmagają się z niedoczynnością tarczycy, powinny podczas konstruowania swojej diety uwzględnić przede wszystkim takie produkty, jak: pełnoziarniste produkty zbożowe, nasiona roślin strączkowych, jaja, ryby morskie i owoce morza, zielone warzywa, mięso, grzyby, orzechy brazylijskie, kiełki pszenicy.

Reklama

Niedoczynność tarczycy dieta odchudzająca

Niejedna osoba zmagająca się z Hashimoto , cierpi również na nadwagę lub otyłość. Jedynie stosowanie odpowiedniej diety odchudzającej, która uwzględnia chorobę Hashimoto, może przynieść spodziewane efekty. Podstawą takiego planu żywieniowego jest oczywiście odpowiednio dobrany deficyt kaloryczny — nie powinien być on ani zbyt mały, ani za duży. Obniżenie spożycia kalorii o 500-1000 kcal pozwala na stopniową utratę masy ciała oraz z czasem osiągnięcie stabilnych efektów. Warto wiedzieć, iż zbyt wysoki deficyt kaloryczny negatywnie wpływa na organizm, osłabia go oraz może przyczynić się do upośledzenia działania tarczycy i układu immunologicznego. Dlatego w diecie przy niedoczynności tarczycy o charakterze redukcyjnym, dobór produktów powinien zostać skonsultowany z dietetykiem.

Co pić przy niedoczynności tarczycy

Nie tajemnicą jest, że najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy jest niedostateczna ilość jodu w diecie. Co więcej, nieleczona niedoczynność tarczycy, niesie ze sobą poważne konsekwencje. W związku z powyższym każdy, kto cierpi na to schorzenie powinien zwrócić szczególną uwagę na to co je, oraz na to co pije. W tej drugiej kwestii niezwykle rekomendowane są napary z ziół. Choroba Hashimoto może być wspomagana poprzez spożywanie naparów z takich ziół, jak:

  • gotu kola,
  • balsamowiec indyjski,
  • pokrzywa indyjska,
  • ashwagandha,
  • przytulia.

Co więcej, dieta w niedoczynności tarczycy zabrania picia soków z warzyw i owoców, które są wręcz zabronione do spożycia.

Czego nie jeść przy niedoczynności tarczycy

Nie każdy produkt jest zalecany przy schorzeniu, jakim jest chorobą Hashimoto. Istnieją pokarmy, które cechują się dużą zawartością związków zaburzających pracę tarczycy oraz przyczyniających się do przerostu tego gruczołu. Tego rodzaju związkami są goitrogeny, a więc substancje wolotwórcze, które zmniejszają przyswajalność jodu z pokarmu, jak i również zaburzają wchłanianie przez tarczycę. Dlatego w przypadku niedoczynności tarczycy nie zaleca spożywać się takich warzyw, jak: rzepa, kalafior, brokuły, jarmuż, brukselka, kalarepa, czy kapusta. Co więcej, osoby zmagające się z Hashimoto powinny wykluczyć, że swojej diety, cukier, słodycze, słodkie napoje oraz fast foody.

Reklama

Pomidory a niedoczynność tarczycy

Pomidory cechują się zawartością alkaloidów, a więc związków azotowych, które mają za zadanie chronić roślinę przed chorobami i drapieżnikami. Alkaloidem, który obecny jest w pomidorach jest tomatydyna, która wiążąc się z cukrem, tworzy tomatynę. Podaż nadmiernej ilości tego składnika przyczynia się do aktywacji układu odpornościowego, co może być niebezpieczne dla osób z chorobami autoimmunologicznymi, jak niedoczynność tarczycy.

Dieta przy niedoczynności tarczycy Read More »